ALS UW BELEGG NGEN DE LAATSTE VIJF JAAR NIET MET398%" ZIJN GEGROEID,HEBTUZICHTEKORTGEDAAN... 11 september j Verzeker eri sparen en bele33en ZATERDAG 18 OKTOBER 198; (ADVERTENTIE) Want Henderson European Thist realiseerde de afgelo pen 5 jaren een spectaculaire groei van 398%*. Het resultaat van een actief beleggingsbeleid op de effectenbeurzen van Europa. Henderson, geen nieuwkomer maar al meer dan 50 jaar de toonaangevende investment managers in de Londense Peildatum 1.9.86 city, heeft meer dan 18 miljard gulden onder beheer Thans kunt u ook profiteren van de ervaring en het vak manschap van de fondsmanagers die dit resultaat wisten te behalen; sinds 27 juni is Henderson European Growth Nederland- NV (een beleggingsinstelling met veranderlijk kapitaal) in guldens genoteerd aan de Amsterdamse Effectenbeurs. Deze NV belegt rechtstreeks in Henderson European ThisL Neem contact op met uwbank, commissionair, financieel adviseur of bel 070-520495 om deel te nemen in één van de meest integere en succesvolle beleggingsfondsen. U kunt met de bon hiernaast ook rechtstreeks informatie vragea HENDERSON. THE INVESTMENT MANAGERS i bon Stuur mij meer informatie over Henderson European Growth Nederland N.V i j Naam: i Adres: i In gesloten envelop (zonder postzegel) zenden aan: Henderson European Growth I 1 Nederland N.V, Antwoordnummer 10650,2500 WB Den Haag. 3j ■£eidóc Qowta/nt' AMSTERDAM - Dromen over een hoop geld, wie doet dat niet? Met een dubbeltje een kwartje ver dienen, wie wil dat niet? Onder het motto van Koot Bie: „Geen Ge zeik Iedereen Reik", zijn in Neder land al tienduizenden mensen ver slaafd aan het gokken en waagt zes tig procent van de bevolking „wel eens" een gokje. Natuurlijk, heel onschuldig, door mee te spelen in de toto, een Staatslot te kopen of eens het casino te bezoeken. Ande ren, in verlokking geraakt door de hausse van de aandelenkoersen in de afgelopen vier jaar, speculeren, dat wil zeggen, nemen bewust risi co op de Amsterdamse effecten beurs. Misprijzend gadegeslagen door oudere, meestal gedegen aandeelhouders, schijnt het dat nieuwe particuliere beleggers toe stromen en aandelen kopen in de hoop die snel met veel winst te kunnen verko pen. Door de euforie op de effectenbeurs zijn heel wat aandelen intussen vrij prij zig geworden, te duur in elk geval voor mensen met een smalle 'beurs. Vandaar dat met name steeds meer jongeren kie zen voor de Optiebeurs waar ze met re latief weinig geld kunnen profiteren van koersstijgingen en -dalingen zonder de aandelen, obligaties, valuta's of edelme talen te hoeven kopen. Number one „The Option Exchange Amsterdam? Number One in Europeï" Met deze advertentie die binnenkort pa gina groot verschijnt in enkele grote Noordamerikaanse dagbladen, wil de Optiebeurs (officieel: European Option Exchange (EOE) Amsterdam) Ameri kaanse beleggers nog eens onder de aan dacht brengen dat de EOE - met een fikse voorsprong op Londen - de groot ste optiebeurs is buiten de VS. In de eerste jaren na haar oprichting in 1978 was dat wel even anders. Ondanks ongebruikelijke publiciteitscampagnes zoals sponsoring van sportclubs en recla meteksten op voetbalvelden, leed de Op tiebeurs een kwijnend bestaan. Wat deze handel betreft wilden de grote beleggers (pensioenfondsen en verzekeringsmaat schappijen) liever eerst de kat uit de boom kijken en ook het beursklimaat was niet je dat. Toen eenmaal de stem ming op de beurzen omsloeg, roken de institutionele beleggers de speculatieve mogelijkheden van opties en dank zij hun activiteiten kon de omzet zich ont wikkelen van 47.853 contracten in 1978 tot meer dan achthonderdduizend in de eerste negen maanden van dit jaar. Tot nog toe wagen particuliere beleggers zich nog niet en masse aan opties, al lijkt hun stormloop niet veraf. Nog voordat de zelfstudiecursus „Optiehan- del door Particulieren" vorige maand het licht zag, hadden al tweeduizend kleine beleggers de cursus (172 gulden per stuk) besteld. En wie een van de 32 lezingen wil bijwonen die de Optiebeurs VEB een pakket met 21 beleggingsperio dieken ter beoordeling kregen aangebo den, wisten tot lichte verbijstering van de vereniging niet eens van het bestaan van een beleggingspers. „Er ging een we reld voor ze open", aldus „Effect". De doe-het-zelfbeleggers die wèl lezen, moeten trouwens zeer kritisch zijn, advi seert de VEB. Een aantal van de perio dieken presenteert zich als „de enige", of „de beste", of als „algemeen als voor aanstaand beschouwd" en hanteert nu en dan een trotse lijst met „koopadvie zen van de afgelopen maanden" waar achter de koerswinst staat vermeld die de abonnee had kunnen realiseren als hij de adviezen had*opgevolgd. VEB in „Ef fect": „Soms waren die koopadviezen indertijd niet zo duidelijk en worden ze er later met de haren bijgesleept. Boven dien had zo'n blad dan nog andere uit drukkelijke koopadviezen gegeven waar bij de voorgespiegelde koerswinst niet optrad en die komen dan niet in de lijst voor". Bloed Dan is er nog de gloednieuwe zelfstudie cursus van de Effectenbeurs. VEB-direc- teur drs. A. Gerla vindt deze in elk geval onvolledig. „In de cursus Beleggen in Ef fecten door Particulieren komen de pro- visiekosten nauwelijks ter sprake. Bo vendien, hebt u een hoofstuk gezien over de grote beleggingsfondsen? Ik niet. Mij is verteld dat zo'n hoofdstuk wel is geschreven, maar het is kennelijk wegge laten. En dat terwijl de kennis over be leggingsmaatschappijen en fondsen voor de beginnende belegger zo belangrijk is. Ook staat er niets in over de effecten handel in hel buitenland. Alleen Amster dam komt aan de orde". Gerla roept in herinnering dat de Effecten- en Optie beurs belanghebbende partijen zijn, om dat ze aan particuliere beleggers kunnen verdienen. In dit verband wijst hij er op dat de bewering van de beurs dat het aantal particuliere beleggers in de afgelo pen vier jaar sterk is gestegen, nimmer door een onafhankelijk onderzoek is ge staafd. Uit de vele contacten die hij als VEB-directeur heeft met particuliere be leggers blijkt volgens hem weliswaar een grotere belangstelling voor het beurswe- zen in algemene zin, „maar veel nieuwe- jonge beleggers kom ik niet tegen. We_ oudere beleggers die nu eens hun hei\ hebben gezocht op de Optiebeurs, maain zich met een bebloed hoofd ervan heb ben afgewend". 2 Terugkerend op het onderwerp van dQ zelfstudie zegt Gerla dal een aantal be 5 leggingsdeskundigen al verscheidene jan ren in meer dan tien sleden de VEB-curb sus „Omgaan met effecten" geeft. „Daa 1 staat een leraar voor de klas die de cur sisten een dictaat geeft en een stencil al ruggesteun voor thuis". „Iemand die studeert, moet vragen kunnen stellen" stelt Gerla. „Al is het maar om te horei dat alleen heel veel zelfstudie een reël kans schept om te verdienen op de beur waar de markt beheerst wordt door d institutionele beleggers. „De grote beleg gers opereren op de beurs van uil een ra tionele politiek en met interessante, wel haast wetenschappelijke voorspel lings methodieken. Als je je daar als particu lier tegenover waagt, heb je grote kan dat je er naast zit want je kunt niet tip pen aan de kennis en kunde van dezi grote instituten". E De hachelijke positie van doe-hel-zelfbefl leggers wordt aardig geïllustreerd doop een recente gebeurtenis. Op 11 septemjj ber 1986 daalde de Dow-Jonesindex 8p punten. Enkele uren voor het begin vai de handel die dag. maakte het ontbijl journaal melding van de verwachtinj dat de detailhandelsverkopen in de VS in augustus onverwacht flink waren aan getrokken. De algemene conclusie luiddi - dat de rente voor het bedrijfsleven nu, niet verlaagd zou worden, integendee zou stijgen. Toen de handel die dag een? aanvang nam, smeten angsthazen en on ervaren beleggers hun stukken op di J] markt. Echter niet de professionele be leggers, die op het sterk lagere koerspei mooie koopjes konden binnenhalen. O die koersdaling afgesprdken werk was zal wel nooit bewezen kunnen worden Maar later op de dag van die elfde sep lember werd wel bekendgemaakt, dat dt detailhandelsverkopen in augustus, nau welijks gestegen waren HENK ENGELENBURG J Als de koersen kelderensmijten angsthazen en onervaren beleggers als eersten hun stukken op de markt. Tot voordeel van ervaren beleggers die op een sterk lager koerspeil mooie koopjes binnenhalen. DEN HAAG - In Nederland beleggen ongeveer een half miljoen mensen in ef fecten, waarbij de meesten zich verlaten op grote beleggingsfondsen zoals Robe- co. Met de hals over kop toenemende activiteiten op de effectenbeurzen schijnt echter een groeiend aantal beleg gers de beleggingsinstrumenten zelf te willen bespelen, het liefst daarin bijge staan'door een beleggingsadviseur. Volgens de Vereniging Effectenbescher ming (VEB) in Den Haag heeft het ech ter geen zin bij zo'n persoon aan te klop pen. Uit een onderzoekje dat de Vereni ging heeft verricht onder een aantal be- leggingsadviesbureau's blijkt dat de meesten van deze „beroeps" echt niet in 't geweer komen bij een minimum te be leggen bedrag van 10.000 gulden. Trou wens, ook niet bij 25.000 gulden en zelfs niet als iemand met een ton komt aan zetten. Voor de meeste beleggingSadviesbureaus schijnt het te arbeidsintensief en dus te duur te zijn om de vele „kleine" beleg gers te helpen. Gelukkig kan de doe-het- zelfbelegger dan altijd nog terecht bij de grote bankinstellingen, die van de daken schreeuwen dat ze dank zij de ver door gevoerde automatisering tegenwoordig alle tijd voor de klant hebben. Helaas hebben al vele particulieren moeten er varen dat de banken hen in de kou laten staan. Een gewichtig advies om te beleg gen in hét aandelenfonds van de bank kan er altijd wel af, maar voor de rest is de houding van de banken zonder meer weigerachtig, geven ze orders traag door en blijkt het bankpersoneel onvoldoende bijgeschoold. Zelfstudie Gelukkig kan de particuliere belegger die zelf aan de slag gaat, beschikken over enkele tientallen beleggings-periodieken die de markt dagelijks, wekelijks of maandelijks met een massa cijfers, me ningen en analyses overstromen. Boven dien bestaan er op beleggingsgebied vele (nieuwe) boeken, cursussen, databanken en computerprogramma's. Wat zelfstudie betreft, lijkt er dus geen vuiltje aan de lucht, maar helaas werkt ook dat anders in de praktijk. De vijf honderd beleggers die onlangs van de dit najaar in het land verzorgt, vist vrij wel zeker achter het net. Reeds vóór de start van de eerste, waren alle lezingen volgeboekt. Woordvoerder R. Ruiten burg van de Optiebeurs: „Een paar jaar terug waren we blij met dertig tot veertig mensen in een zaaltje. Tegenwoordig hebben we honderd deelnemers per avond, maar bij voldoende mankracht zouden we dit najaar zeker vijftig lezin gen kunnen houden". Risico's Vanwaar nu precies die geestdrift? Iemand die op de effectenbeurs specu leert. koopt aandelen in de hoop deze snel met winst te kunnen verkopen. Ge zien de hoge aan- en verkoopkosten op de Effectenbeurs zet dit echter alleen zo den aan de dijk indien iemand grote be dragen kan inzetten. Iemand die van de koersbewegingen wil profiteren, maar geen zin of geld heeft om de effecten te kopen, kan op de Op tiebeurs terecht. Als hij een koersstijging verwacht van aandelen X die op de Ef fectenbeurs bijvoorbeeld 95 gulden kos ten, kan hij op de Optiebeurs het recht kopen om honderd van die aandelen binnen drie. zes of negen maanden te kopen voor zeg 105 gulden per stuk. Als de aandelen binnen twee maanden bij voorbeeld naar 110 gulden stijgen, kan hij ze voor 105 gulden kopen en met vijf gulden winst verkopen. Dat klinkt aar dig, maar door de hoge aan- en verkoop kosten op de Effectenbeurs blijft er van de winst weinig tot piets over. De truc is dan ook om niet de aandelen te kopen maar de optie op de Optiebeurs te ver kopen. De optie is immers meer waard geworden aangezien de mensen die ver wachten dal aandelen X nog verder gaan stijgen, er belangstelling voor hebben. Omgekeerd geldt hetzelfde verhaal. Ie mand die een koersdaling voorziet, koopt een verkoop-optie: het recht om te mogen verkopen. Komt z'n verwachting uit, dan kan hij zijn optie met winst ver kopen aan iemand die op een verdere koersdaling rekent. Nog afgezien van het feit dat aan- en verkoopkosten bij opties een veel kleinere rol spelen dan bij aan delen, blijken op deze wijze wel zeer hoge winsten te behalen zijn. Instrument Optie-woordvoerder Ruitenburg weet nog meer voordelen: „Tot voor kort was het altijd: een koersstijging is goed, een koersdaling is fout. Maar sinds de invoe ring van verkoop-opties kan iemand ook winst maken bij een koersdaling. Opties vormen bovendien ook een prima beleg gingsinstrument voor aandelenbezitters. Iemand die een koersdaling verwacht van de aandelen die hij bezit, maar zijn stukken niet wil verkopen, kan een ver koop-optie kopen. Als de aandelenkoer sen dan inderdaad zakken kan hij zijn optie piet winst verkopen en die winst kan het waardeverlies op zijn aandelen compenseren". „Al met al kun je als koper van een op tie nooit meer verliezen dan je voor de optie betaald hebt. Iemand die voor een paar honderd gulden een koop-optie koopt en de plank heeft misgeslagen om dat de koersen niet stegen, is zijn inves tering in de optie kwijt, niet meer dan dat". In principe heeft de woordvoerder gelijk, maar de praktijk is anders. Ook in de optiehandel geldt dat het risico van ver lies even groot is als de kans op winst. Zoals vele duizenden mensen zich on danks waarschuwingen en vermaningen hebben laten beetnemen door corrupte beleggingsfirma's, zo raken ook talloze particuliere beleggers op drift door de lu cratieve vooruitzichten van de optiehan del. Ze stappen domweg in deze handel, kopen stapels opties tegelijk en moeten vervolgens grote verliezen incasseren. Daar hoort nooit iemand wat van, want wie schreeuwt van de daken dat hij dui zenden guldens, al of niet zwart, op de Optiebeurs heeft verloren? Niet zonder reden vond de Klachtencommissie voor het effectenbedrijf het noodzakelijk afge lopen zomer - evenals in 1985 - beleg gers op het hart te drukken de spelregels van de optiehandel goed te beheersen. Schrijven De optiehandel is even link als lucratief. Ook deze markt wordt beheerst door de institutionele beleggers met hun om vangrijke orderpakketten. Eén geslaagde transactie van een pensioenfonds op de Optiebeurs betekent dat er honderden verliezen tegenover staan. De waarschu wing van de Klachtencommissie was dan ook met name gericht aan het adres van de particuliere beleggers die koop- en verkoop-opties verkopen. Deze beleg gers. in optie-jargon „schrijvers" ge noemd, geven een optie af en ontvangen hiervoor een premie van de optie-koper. Schrijven is echter zeer riskant als de op tie „ongedekt" is afgegeven, dat wil zeg gen, zonder dat de schrijver de aandelen werkelijk bezit. Als de optie-koper van zijn recht gebruik maakt, moet de „on gedekte" schrijver de aandelen eerst ko pen en ze vervolgens tegen een lagere koers aan de koper leveren. Of hij moe van de koper aandelen kopen tegen e hogere prijs dan op de beurs mogelijk De lachende partij is meestal de bank het effectenbedrijf die zich laten belale voor het tot stand brengen van de ordei op de Optiebeurs. Dat nog vele particuliere beleggers der voldoende kennis van zaken in o lies handelen, valt goed af te lezen de omzet van opties. In de eerste weken van september gingen de koerse op Wall Street en bijgevolg ook die alle belangrijke internationale effecten beurzen op de wereld, flink omlaag, omzet in verkoop-opties, handig om tegen koersdalingen in te dekken, schoo vervolgens omhoog. Ervaren belegge waren die verzekering echter al aange gaan toen de koersen nog stegen en ver koop-opties dus goedkoop waren. Woordvoerder Ruilenburg: „Er zijn injf derdaad mensen die de optiehandel be g schouwen als een soort roulette, alsjt( „Zet maar zeven op rood". Je kunt ech-hj ter niet zonder voorbereiding die marki in, je moet de theorie eerst goed bestu^ deren. Als je geen idee hebt van de on derliggende waarde van het aandeel o|_ van de markten van edelmetalen, dan|_ kun je beter een lotto-formulier invul len". HENK ENGELENBURG

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 26