1
1
II
mal
lë
Gigantische
dierentuin
in
Utrechtse
Jaarbeurs
hallen
In Engeland staan aandelen op het boodsc
Najaar
Effecten
winkel enorm
succes
'geidóc^otucmt1
ZATERDAG 18 OKTOBER 1986
DEN HAAG - Vier hallen van de
Utrechtse Jaarbeurs worden 25 en
26 oktober herschapen in een gi
gantische dierentuin, waarin vrij
wel alle denkbare huisdieren ter
wereld bijeenkomen.
Leveranciers van deze dieren zijn tien
tallen verenigingen waarbij tiendui
zenden dierenliefhebbers zijn aange
sloten. Met hulp van het Zoetermeerse
organisatiebureau Rob Lauwers wor
den tropische tuinen aangelegd met
waterpartijen en bruggetjes en worden
talloze dieren tentoongesteld, al dan
niet gekooid. Kinderen kunnen naar
hartelust genieten en naar lievelings
dieren kijken, kunnen ze aaien en/of
aanraken en ook zal het mogelijk wor
den een paard, pony of ezel te berij
den. Alle deelnemende verenigingen
zullen stands bemannen om vragen
van het publiek te beantwoorden. Of
het nu om bijen gaat, vissen, slangen,
honden of katten, om maar een greep
te doen.
Omdat vijftig jaar geleden een aantal
Haagse heren, eigenaren van dieren
speciaalzaken, iets wilden doen aan de
prijzenslag in hondevoer en andere ar
tikelen, bundelden zij hun krachten.
En nadat collega's in Amsterdam en
Rotterdam zich bij hen hadden aange
sloten, vormden zij een organisatie die
thans als Dibevo de belangen van die
renspeciaalzaken behartigt, evenals die
van de trimsalons en hengelsportza
ken. Dit halve-eeuwfeest wordt in sep
tember met twee dagen dierenspekta-
kel gevierd.
Naar verwachting zal het stormlopen.
Want deze keer is het heel duidelijk
geen specifieke honden- of katten
show, maar een groot dierenfestival,
waarin tientallen soorten parkieten te
vinden zijn, muizen en tamme ratten,
slangen en bijen, wasbeertjes en ezels,
marterachtige stokstaartjes uit Afrika,
konijnen en terrariumdieren. Geen
huisdier, of er is wel een vereniging
van en al die verenigingen kunnen wel
nieuwe leden gebruiken. Daarom zul
len vele stands worden bemand door
mensen die van het houden van huis
dieren een hobby hebben gemaakt en
er alles over kunnen vertellen.
Zo zal de ezelvereniging duidelijk ma
ken dat er geen slimmer dier is dan
deze langorige viervoeter. Bovendien,
zo wordt aangevoerd, zijn ezels prima
dieren om erop te leren rijden. En dat
bokken dan? Die eigenwijsheid van
ezels? De ezelhouder zal onmiddellijk
uitleggen wat nu het verschil is tussen
een ezel en een paard: ,,Een paard zal
de neiging hebben op hol te slaan als
Alle denkbare
huisdieren
zullen in
Utrecht acte de
presence geven:
konijnen,
kippen, cavia's
en duiven,
maar ook
bijen, ratten en
wat er verder
nog in en om
het huis wordt
vertroeteld.
DIBEVO VIJFTIG JAAR:
het ergens van schrikt. Dat is een na
tuurlijke reactie, omdat het paard van
de open vlakte afkomstig is; daar kan
het bij gevaar de benen nemen. Een
ezel daarentegen is afkomstig uit berg
streken, waap het voor dat dier levens
gevaarlijk zou zijn om op hol te slaan.
De ezel zou dan (werkelijk ezelachtig)
in een ravijn tuimelen. Daarom zal de
ezel, als het ergens van schrikt, juist
blijven stilstaan om eventueel gevaar
met de achterpoten (of zijn het bij
ezels ook benen?) het gevaar te keren".
Nu zijn er in Nederland nauwelijks ra
vijnen, maar het blijven stilstaan als
schrikreactie is gebleven. En dat is
voor kinderen die moeten leren rijden,
prettiger dan dat het dier de benen
neemt.
Zo heeft elke vereniging een eigen ver
haal te vertellen. De muizen- en rat-
tenhouder zal kunnen vertellen dat er
vele fraaie muizesoorten zijn, maar
dat de tamme rat intelligenter is. Een
rat kan, mits hij daar jong aan wordt
gewend, commando's worden bijge
bracht. Ze kunnen ongeveer even ge
hoorzaam worden gemaakt als een
hond.
De vereniging die zich met parkieten
en papegaaiachtigen bezighoudt, zal
duidelijk maken dat „schreeuwers
nooit zullen leren praten"; hoewel van
praten geen sprake is. „Ze imiteren ge
luiden. Zoals ook een juwelier wist,
die zijn kakatoe het geluid had bijge
bracht van het spannen van een revol
verhaan, met de aanvullende tekst:
„Sta stil of ik schiet". Een inbreker
maakte daar kennis mee, holde weg en
liep recht in de armen van de politie".
Deze vereniging zal ook uitleggen, dat
een beetje parkiet stemmen kan imite
ren zolang de vogel alleen is. „Als je
een paartje in een kooi zet, verliezen
ze alle belangstelling voor de eigenaar.
Dan gaan ze zich met elkaar bezighou
den; het gevolg is dan een prima vo
gelhuwelijk, maar aan praten komen
ze niet meer toe. Imiteren dan".
Hoewel het accent daar niet zo op
valt, wordt ook ruimte gemaakt voor
de honden en katten en zelfs voor bas
taardhonden. Het dierenfestival in de
Utrechtse Jaarbeurs zal voor het eerst
in Nederland een show van bastaard
honden te zien geven. De mooiste
daarvan krijgen dan weliswaar geen
mooie stamboom, maar wel een certi
ficaat en een pasfoto voor boven de
bastaardmarid.
De Rotterdamse aquariumhouders ne
men duizenden liters water mee om,
in de meest letterlijke zin, van hun
show geen „dooie boel" te maken.
Tropische vissen zijn erg gevoelig
voor het (eigen) zwemwater, vandaar.
Het is voorts de bedoeling dat er een
Ezeltjes zullen op de dierententoonstel-
ling niet ontbreken. Volgens deskundigen
beesten waarop kinderen de eerste begin
selen van het rijden veel beter kunnen le
ren dan op de rug van een paard.
paludarium wordt ingericht, dat is een
combinatie van terrarium en aquari
um. Prachtig kan dat worden, maar de
inrichting daarvan is niet eenvoudig
en het instandhouden van de levens
vormen in een paludarium is helemaal
een deksels werk.
De bijenhouders komen uitleggen dat
de grote steden voldoende parken en
tuinen hebben om stadsimkers een ge
zonde hobby te bezorgen. Mits men
zich aan de plaatselijke verordeningen
houdt. Zo weten de Utrechtse imkers
dat hun bijen minimaal acht meter
van de openbare weg moeten worden
gehouden, naar plaatselijke verorde
ning.
Wat in oorsprong een Haagse vereni
ging was, groeide, vooral de afgelopen
dertig jaar, uit tot een hechte landelij
ke organisatie. Dibevo behartigt de be
langen van de dierenspeciaalzaken,
maar daarmee ook die van de dieren
liefhebbers, die kunnen rekenen op
vakkundige voorlichting. Een en ander
komt nu samen in een tweedaagse ma
nifestatie in de Utrechtse Jaarbeurs,
met de grootste dierenshow die men
zich kan voorstellen. „En met de
grootste dierenverzameling", weet or
ganisator Lauwers. „De bijenvereni
ging komt met ten minste één kast. En
als je weet, dat daar zestigduizend bij
en in gaan, plus koningin, dan heb je
daarmee al de grootste dierenverzame
ling. En dan zijn dat alleen nog maar
de bijen".
FRITS BROMBERG
We waren een tijdje weggeweest en
toen we terugkwamen troffen we
Washington in een geheel andere
gemoedsstemming aan. In de
zomermaanden is de Amerikaanse
hoofdstad geen pretje. De zon schijnt
dan onbarmhartig en het bijkomend
probleem is dat haar stralen enkele
honderden meiers boven de grond
worden onderbroken door een dun.
maar hardnekkig wolkendek. Zo
heeft men in de zomermaanden het
gevoel dat Washington is bedekt met
een dweil die kort tevoren in een
emmer heet en niet geheel fris sop is
gedompeld.
Iedereen loopt dan ook weg. Zelfs de
president pakt zijn bullen en reist
naar Santa Barbara in Californië.
Daar is het weliswaar ook warm.
maar die dweil is er in elk geval niet.
De verstikkende hitte heeft trouwens
een merkwaardige uitwerking op de
mensen. Die worden wat trager,
maar tegelijkertijd ook wat
agressiever. Iedereen zit maar wat te
suffen. Besluiten worden niet meer
genomen. En omdat niemand uit
zijn doppen kijkt, razen de geruchten
- niet gehinderd door de hitte
(geruchten worden nooit ergens door
gehinderd) - door de stad. Dit jaar
was er het gerucht dat de
Amerikanen opnieuw zouden
toeslaan in Libië. Het gerucht kwam
van nergens, maar blies zichzelf op
tot wereldnieuws. Het was geboren
uit de landerigheid en meligheid die
hier ter stede in juli en augustus troej
zijn.
Toen we terugkwamen scheen de
zon. De dweil lag niet meer over de
stad. Het lange, heldere najaar - het
metereologisch pronkstuk van de
stad - was begonnen. Washington
was weer gegrepen door wat ik nu
maar even als werkdrift" omschrijf
maar dal eigenlijk iets heel anders
is. Misschien moet ik het wel
machtsdriftnoemen.
De oude energie was er weer. Het is
de energie die de stad eigenlijk zeer
gehaat maakt. Want hier worden
dingen bedacht, uitgebroed en
verzonnen die elders als
hoofdstedelijke hersenspinsels en
ambtelijke grillen worden ervaren.
Wat hier door de windvanen van de
bureaucratie op papier wordt gezet,
moet worden uitgevoerd langs de
grenzen van Texas die wekelijks
door duizenden illegale Mexicanen
worden overschreden, in de bergen
van Wyoming waar de eerste sneeuw
al is gevallen, langs de stranden van
Florida waar de wereld luiert in de
zuidelijke zon, in de korenvelden van
het Midden-Westen waar de boeren
worstelen met de ernstigste
landbouwcrisis die ze ooit hebben
gekend en in de miljoenensteden van
het noorden waar het leven zoveel
grimmiger, iachtiger en
ingewikkelder is. Behalve in
Washington zelf vindt heel Amerika
dat de hoofdstedelijke ambtenarij er
niks van snapt.
En zo hoort het ook. Een hoofdstad
moet geliefd zijn bij de mensen die
er hun ambities waarmaken. En ze
moet tegelijkertijd gehaat worden
door het voetvolk dat er niet kan of
mag komen en dat alles voor zoete
koek moet slikken.
De zon schijnt. Het najaar is van een
glorieuze helderheid. De bomen
scheiden zoetige herfstgeuren af.
Krolse katers zingen in de parken en
tuinen. Zo nu en dan fluit zelfs een
vogel. Iedereen rolt de mouwen op.
De stad is zichzelf weer. Ze wordt
opnieuw gekoesterd door hen die er
wonen en werken. Nee, het deert de
stad niet dat ze elders wordt veracht
en gehaat. Daar staat de stad boven.
Een hoofdstad behoort trots en
ongenaakbaar te zijn. En reken
maar dat Washington dat is.
JO WIJNEN
LONDEN - Achter tientallen rol
len bloemetjestapijt op de afdeling
vloerbedekking in het warenhuis
concern Debenham in Londen,
ontwaart de argeloze bezoeker een
balie met een ratelende telex, een
paar beeldschermen vol cijfers en
enkele snelle jongens. Net zo ge
makkelijk als de Britten zich op
andere afdelingen potten, pannen
of overhemden aanschaffen, kopen
ze in deze „Share Shop", zeg maar
effectenwinkel, hun aandelen.
Het idee voor de effectenwinkel is twee
jaar geleden geboren tijdens de privatise
ringsoperatie van British Telecom. Om
dat de overheid wilde voorkomen dat de
aandelen van de Britse PTT alleen in
handen zouden komen van enkele grote
beleggers, werd het publiek met een drie
maanden durende publiciteitscampagne
warm gemaakt voor aandelen British
Telecom. Iedereen kreeg drie dagen de
tijd om de aandelen tegen een vaste prijs
direct van de onderneming te kopen,
daarna was dat alleen mogelijk via de
beurs en dus tegen hogere kosten.
Om in die dagen maar zoveel mogelijk
aandelen te slijten, werden in het gehele
land verkooppunten ingericht. En met
daverend succes. De emissie werd vier
maal overtekend en na toewijzing van
de aandelen had British Telecom ruim
twee miljoen aandeelhouders.
Kopschuw
Dit succes bracht Londens grootste ef
fectenmakelaar Quilter Goodison Com
pany op het icfee van de effectenwinkel.
Blijkbaar maakte de „straatverkoop"
van de aandelen het grote publiek min
der kopschuw voor de geheimzinnigheid
waarmee het beleggen in effecten vaak is
omgeven. Uit de contacten met het pu
bliek was bovendien gebleken dat veel
mensen nauwelijks benul hebben van
hun financiële zaken. Menigeen wist niet
hoe hij was verzekerd, hoeveel belasting
hij betaalde, welke spaarvormen er zijn
en ga maar door. Quilter Goodison be
sloot dan ook om in de eerste Share
Shop in het warenhuis Debenhams in
Londen (te vergelijken met V D) niet
alleen effecten te verkopen, maar ook fi
nanciële adviezen te gaan verstrekken in
de hoop op den duur alle financiële za
ken van de klanten te kunnen beharti
gen. De effectenmakelaars noemen hun
Share Shop daarom liever „Money Cen
tre".
Nu, een jaar na de opening, hebben al
meer dan tienduizend mensen, met
name huisvrouwen, studenten en gepen
sioneerden, gebruik gemaakt van de ef
fectenwinkel. Binnen twee maanden was
de winkel uit de kosten en in het afgelo
pen voorjaar werden filialen geopend in
Bristol en Truro (Cornwall). Aangezien
het succes van de effectenwinkel mede
in de hand gewerkt wordt doordat in En
geland ondernemingen aan het publiek
verkocht zijn en worden, overweegt
Quilter Goodison komend voorjaar ook
in Edinburgh, Cambridge en Leeds filia
len te openen.
Regel bij de effectenwinkel is dat ieder
een met een eigen vermogen van bij
voorbeeld tienduizend gulden, welkom
is, al is in het afgelopen jaar gebleken
dat ook particulieren met een beleggings-
pohefeuille van een ton aan de balie
staan. De gemiddelde ordergrootte blijkt
een jaar na de start omgerekend 5700
gulden.
Gratis
Voor het afhandelen van de orders op de
beurs (tachtig procent van de handelin
gen) brengt de Effectenwinkel vanzelf
sprekend kosten in rekening, maar ie
mand die eenmaal klant is, krijgt alle ad
viezen over financiën, belasting en pen
sioenen gratis. Dat geldt ook voor het
samenstellen van een beleggingsportefe
uille en het overdragen van vermogens
beheer (althans vanaf 95.000 gulden).
Verder maken de klanten gratis gebruik
van de televisieschermen met actuele
beurscijfers van het persbureau Reuters,
van de telex en van vakliteratuur en „tip
sheets".
Binnen niet, al te lange tijd wordt de Ne
derlandse PTT geprivatiseerd en zal
Vendex International (met zijn Vroom-
Dreesmann-keten) volgend jaar op de
beurs notering krijgen. Navraag bij Ven
dex en de effectenbeurs brengt echter
aan het licht dat het idee van de effec
tenwinkel in Nederland (nog) niet is op
gepakt.
HENK ENGELENBURG
Verzekeringen
zo te
koop aan de
balie
bij V D. Maar
in het verkopen
van aandelen
zoals gebeurt in
het warenhuis
Debenhams in
Engeland ziet
het Nederlandse
