Favorietenrol zit
Barcelona niet lekker
Handbalploeg moet wennen aan rol als schietschijf
Demonstranten roeren zich:
„Amsterdam wil geen varkens
Lubbers meteen
éf ty aan de slag
Sokken en parfum voor IOCers
QeidóaOowumt
Lollobrigida
overtreft
Cruijff
SPORT
DONDERDAG 16 OKTOBER 1986 PAGINA
(Van onze speciale verslagge
ver Arjen van der Sar)
LAUSANNE Pasqual
Maragall kan een zekere
ongerustheid niet verbor
gen houden, hoewel hij
dat graag zou willen. Op
de dag dat alle zomerste-
den, inclusief Barcelona,
in één uur tijds aan de le
den van het Internatio
naal Olympisch Comité
mogen laten zien wat ze
waard zijn, zit hem iets
niet lekker. „Iedereen
praat erover. Barcelona
gaat winnen, we zouden
veruit favoriet zijn, de
concurrentie zou geen
schijn van kans maken,
zelfs Amsterdam zou ons
niet kunnen bedreigen.
Ik ben een beetje be
vreesd voor die favorie
tenrol, want het maakt
zelfs van de volstrekt
kansloze tegenstander
nog een bedreiging".
Eén dag voor de grote beslis
sing heerst in het Hotel de la
Paix een grote bedrijvigheid.
Niet Maragall, maar een an
dere Spaanse grootheid is dit
maal het middelpunt van alle
opwinding: Jordi Pujol, presi
dent van de autonome provin
cie Catalonië. Hij is speciaal
naar Lausanne gekomen om
de leden van het IOC het
laatste zetje te geven, en wel
ééntje in de richting van een
keuze voor de Spelen van
Barcelona in 1992. Niet veel
later zal ook de Spaanse pre
mier Felipe Gonzalez per
vliegtuig in Zwitserland aan
komen. Het hele circus is dan
compleet, hetgeen maximale
steun betekent voor Maragall
en alle Spanjaarden in Lau
sanne.
En toch is Maragall niet echt
blij. „Liever zou ik de under
dogpositie van Amsterdam
hebben, ik ben best een beetje
jaloers op de Hollanders.
Waarom? Niets is moeilijker
dan het waarmaken van hoge
verwachtingen die -men van
ons heeft Ik ken een goed
voorbeeld van een kandidaat
die jaren geleden in dezelfde
positie verkeerde en toch nog
de mist inging: Nagoya. Dat
zegt genoeg".
Knarsetandend
Maragall heeft het over de
keuze van de gaststad voor de
Spelen van 1988. Iedereen
dacht toen dat Nagoya een
niet te kloppen favoriet was.
De Japanners zelf dachten dat
ook en meenden dat er niets
mis kon gaan. Totdat ene
Kiyokawa aan de vooravond
van de verkiezing een speech
hield, waarmee hij veel IOC-
leden tegen zich in het harnas
joeg. Het gevolg mag inmid
dels genoegzaam bekend zijn.
Nu worden de Spelen over
twee jaar in Seoel gehouden
en Nagoya mag knarsetan-
dend toekijken. „Daarom hou
ik niet van die favorietenrol.
Eén domme fout kan in dit
stadium van de race zoveel
van onze goede kansen kapot
maken", aldus Maragall.
Amsterdam mag zo z'n pro
blemen hebben met de acties
van Saar Boerlage, in Barce
lona kennen ze het probleem
van fanatieke tegenstanders
ook. Deze week nog ontplofte
er een bom in de Spaanse
kustplaats, waarbij zelfs een
dode viel. De aanslag kwam
voor Maragall op een zeer on
gelegen tijdstip, zo kort voor
de verkiezing op de histori
sche vrijdag de zeventiende
oktober 1986. „Sinds het be
richt over de bom heb ik het
druk gehad met het rechtzet-
Burgemeester Pasqual Maragall (rechts) van Barcelona leidde gisteren president Jordi Pujol van
Catalonië rond op de expositie van Barcelona in Lausanne.
ten van het beeld dat men nu
mogelijk van Barcelona heeft
gekregen. Je weet achteraf
pas of dat is gelukt". De bur
gervader gaf kort na het be
kend worden van het nieuws
over de aanslag tegen de Spe
len een persconferentie,
waarin hij dapper volhield dat
zo'n gebeurtenis de kansen
van Barcelona nooit geheel
kan bederven. „Ook niet voor
de andere steden die soortge
lijke ervaringen hebben. Als
wij zouden denken dat we nu
kansloos zijn geworden, dan
spelen we precies het spel dat
de bommenleggers voor ogen
hebben gehad. Daarom vind
ik dat we geen aandacht moe
ten besteden aan bommen",
zo zei Maragall tegen de pers.
Gissingen
De burgemeester van Barcelo
na wil wel toegeven dat ook
hij zo langzamerhand ervan
overtuigd is dat de crazy race
om de Olympics van '92 een
nek-aan-nek-race zal worden
tussen zijn stad en de Neder
landse joker Amsterdam. In
het Spaanse onderkomen Ho
tel de la Paix circuleren zelfs
gissingen over stemverhou
dingen. Zo zou Barcelona in
de eerste stemmingsronde
kunnen rekenen op maar
liefst 33 stemmen en Amster
dam op ongeveer 28. De ande
re kandidaatsteden krijgen de
rest van de stemmen. Op deze
wijze zou Belgrado in de eer
ste ronde afvallen en een ron
de later Birmingham. Volgens
de theorieën van de reken
meesters van Barcelona zou
deze stad dan in de derde
stemronde de absolute meer
derheid én de Olympische
Spelen van 1992 binnenhalen.
„Allemaal mooie theorie",
vindt Maragall. „Alle IOC'ers
weten nu wat we kunnen en
hoe we de Spelen willen aan
pakken. Wat is er nog meer te
doen? De officiële presentatie
van ons plan voor de IOC'ers
is alleen belangrijk om de
laatste „finishing touch" aan
de beeldvorming van Barcelo
na te leggen. Technische heeft
Amsterdam misschien voor
sprong, hoewel ik die niet van
doorslaggevende betekenis
acht. Maar moreel gezien kan
men niet om het feit heen dat
dit de derde poging van mijn
stad is om te slagen. Amster
dam is in 1928 al een keer aan
de beurt geweest. Nu wij", al
dus Maragall.
(Van onze speciale
verslaggever)
LAUSANNE De wraak
van Saar Boerlage is zoet.
De hele week heeft de
Amsterdamse actievoer
ster van No-Olympics
met slechts enkele hand
langers voor de deuren
van vergadercomplexen
staan demonstreren, maar
zonder dat het erg veel
mensen opviel. Gisteren
was dat anders, want
twee bussen met in totaal
vijftig medestanders arri
veerden om het protest
wat breder op te zetten.
Vandaag zijn er nog eens
zoveel actievoerders aan
gekomen, waarmee Saar
haar zin heeft. Het was
gisteren op meer fronten
een actiedag, want ook
activisten uit het omstre
den Westduitse Berchtes-
gaden lieten zich zien bij
het Palais de Beaulieu.
Positieve actie was er ge
lukkig ook: de zeven
kandidaten voor de Win
terspelen van 1992 heb
ben de kans gekregen om
voor de voltallige verga
dering van het NOC één
uur lang aandacht te vra
gen voor hun zaak.
Met de armen in de zij, de be
nen ontspannen wat uit el
kaar en een vage glimlach op
haar gezicht bekeek Saar
Boerlage gisteren haar keur
troepen, die zich rammelend
op verkeersborden en zwaai
end met spandoeken bij het
Palais de Beaulieu hadden op
gesteld. Het was haar dag en
niemand van de officiële Am
sterdamse delegatie die daar
iets aan kon veranderen, hoe
wel her en der wel vernieti
gende blikken werden gewor-
pen.
De Zwitserse politie bekeek
de herriemakende demon
stranten uit Amsterdam met
een stevige portie wantrou
wen, maar ingegrepen werd
er vooralsnog niet. De demon
stranten mochten hun pas
poorten behouden, hoewel
Saar en enkele van de haren
dat document eerder deze
week wel een keer moesten
Premier Lubbers wordt ontvangen door NOC-voorzitter Vonhoff
(links) en burgemeester Van Thijn.
LAUSANNE - Premier Ruud Lubbers is gisteravond onmid
dellijk na aankomst aan het werk gegaan met de Amsterdamse
delegatie. Hij woonde de laatste werkbespreking bij voor de
confrontatie van vandaag met de IOC-leden, waarbij zeker ook
de minister-president, als de zwaarste man van de Nederlandse
delegatie, met klem de kandidatuur van Amsterdam zal verde
digen.
Lubbers vertelde, voor het gesprek met Ed van Thijn, Henk
Vonhoff, Max Geldens, Krijn Reitsma en Elsemieke Hillen be
gon, dat hij uitermate gemotiveerd was voor de afspraak met
de IOC-leden. „Om twee redenen", lichtte hij toe. „Als minis
ter-president en als sportman."
LILLEHAMMER BOOS OP SAAR BOERLAGE
LAUSANNE Lillehammer, één van de kan- se anti-Spelengroep gebruikt. De foto is in de-
didaatsteden voor de Winterspelen van 1992, is cember 1985 gemaakt voor het hotel Lausanne
boos op Saar Boerlage en haar medewerkers. Palace, waar de drie afgevaardigden uit Lille-
Een foto van drie leden van het comité dat de' hammer 'gevangen' werden op het moment
Winterspelen naar Noorwegen hoopt te halen, waarop zij voor een spandoek stonden met de
is in propagandamateriaal van de Amsterdam- tekst 'No Olympics in Amsterdam'.
LAUSANNE Gina Lollo
brigida stal de show op ver
gane-gloriedag bij de verga
deringen van het Internatio
naal Olympisch Comité jj
Lausanne. Björn Borg en Jo-
han Cruijff hadden nauwe
lijks iets te berde te bren
gen. Zij kletsten echter nie
zo uit hun nek als de me
make-up bemetselde Itali
aanse filmdiva.
Op de vraag of ze enige ver
bintenis met sport had, ant
woordde La Lollo: „Mijn
eerste liefde was een voet
baller. Ik ben getrouwd mei
een skiër en ik heb in '6
een Rolls Royce total-lo.
gereden op weg naar dt
voetbalwedstrijd Fiorentini
Catania. Sport staat midden
in mijn leven. Als ik in
Crans-sur-Sierre uit hei
raam kijk zie ik 's win ten
skiërs en 's zomers golfspe
Iers".
De officiële Italiaanse gede
legeerden wisten niet hot
snel ze een einde moestei
maken aan het geleuter van
de vijftig-jarige, volgens in
timi zestig-jarige, vedette. Ze
was ook niet gehaald om U
praten, maar om zich te la
ten zien. Aandacht trekken
deed ze. En hoe. Omzwermt
door een batterij mannen, al
dan niet gewapend met ca
mera's en microfoons, sla
lomde de Italiaanse langs dt
stands van de Olympischt
kandidaten. Bij Amsterdam
botste zij, geregisseerd dooi
de sterke arm van Anton
Geesink, op Johan Cruijft
De Amsterdamse maquette
werden haast afgebroken
door de opstopping. La Lolh
poseerde gewillig naas
Cruijff. De ex-voetbalvedet
te toonde zich niet erg geim
poneerd door de verschil
ning van de diva. „De lam
pen waren het heetst".
inleveren. De politie liet ook
een spandoek met de tekst
„Amsterdam wants no pigs",
Amsterdam wil geen varkens,
ongemoeid. Boerlage zat. met
deze tekst wel enigszins in de
maag, hoewel ze pas na enig
aandringen bevestigde dat
men met varkens de IOC-le
den bedoelde. „Ik heb dat niet
bedacht, ik kan natuurlijk
niet instaan voor iedereen die
mee is gekomen naar Lausan
ne. Met actievoeren zijn er al
tijd wel eens komma's die ik
anders gezet zou hebben. Zo
moet je dat ook zien. Ik zou
nooit van varkens spreken als
ik het over mensen had". De
„luizen in de pels" van de
Stichting Olympische Spelen
hebben allemaal 75 gulden
betaald om een paar dagen
mee te kunnen naar Lausan-
(Van onze speciale
verslaggever
LA USANNE Toen eni
ge maanden geleden een
Grieks IOC-lid stierf,
vonden zijn familieleden
bij het opruimen van zijn
hotelkamer een geweldi
ge stapel dozen, pakket
ten en tassen. Allemaal
waren ze ongeopend, de
strikken zaten er nog om
heen. Het waren aardig
heidjes van de kandidaat
steden voor de Olympi
sche Spelen van 1992. In
Lausanne zullen de ka
mers waar de IOC'ers
deze week van hun
nachtrust genieten er niet
veel anders uitzien. Sta
pels ongeopende pakket
ten, met tal van presen
tjes om de mensen die
morgen de beslissing ne
men, gunstig te stemmen.
„Wat moet ik ermee",
vroeg een IOC'er zich gis
teren op één van de vele
recepties af. De man, die
liever niet met name ge
noemd wil worden, sloot
niet uit dat hij, vanwege
de bagagebeperkingen
die luchtvaartmaatschap
pijen zelfs voor de bijna
heilige IOC'ers hanteren,
een groot deel van zijn
bagage weg moet geven
aan het personeel van het
Palace Hotel in Lausan-
Alle gaststeden doen het, net
als trouwens de Nationale
Olympische Comités van tal
van landen. Het Zwitserse
NOC maakte 't nog het bontst.
Namens dat comité werd één
dezer dagen een pakje op de
kamers van de IOC'ers ge
legd. met daarin een Zwitsers
merkhorloge met een winkel
waarde van bijna drieduizend
gulden. Zo vinden de IOC'ers
elke dag wel wat „prullaria"
op hun hotelkamer. Gisteren
was in het onderkomen van
de leden van het comité een
loopjongen in de met rood
pluche beklede gangen bezig
met het bezorgen van zilver
kleurige dozen. „Een aardig
heidje voor onze gasten, af
komstig van de kandidaat
Birmingham", zo verklaarde
de jongen zijn bezigheden.
Roger Callicott van de Engel
se delegatie legt uit dat het
hier om een lading glazen or
namenten uit Birmingham
gaat, een produkt waar die
stad naar zijn zeggen beroemd
om is.
Peper en zout
De steden die in Lausanne de
bodem van hun schatkisten
leegschrapen om op de val
reep nog te zorgen voor een
milde stemming onder de IO
C'ers, lopen de kans om hier
en daar ook een averechts ef
fect te bereiken, zo menen in
gewijden. Menig IOC-lid zou
inmiddels al, geërgerd om zo
veel attenties, z'n cadeautjes
in de vuilnisbak hebben ge
gooid. Daar waren ze bij de
Noorse winterkandidaat Lille
hammer al bang voor, reden
om te volstaan met het bezor
gen van een peper- en zout-
stelletje. Die Noren hebben
het tenminste goed begrepen:
de cadeautjes in het lobby-cir
cuit moeten niet te groot en
opzichtig zijn. Dat kan de ei
gen zaak schaden en ook die
van het IOC, want de concur--
ren tie aarzelt in dit stadium
van de strijd geen moment om
het woord omkoping te laten
vallen. Reden voor Amster
dam om het heel voorzichtig
maar te houden op pennetjes,
shawls en bidboeken. En na
tuurlijk zo af en toe een
videorecorder, maar als we
perschef Aad van Cortenberg-
he mogen geloven is dat in
een enkel incidenteel geval
gebeurd, wanneer één van de
IOC-leden er zelf geen had.
Wanneer die man geen
videorecorder heeft, kan hij
nooit onze promotie-filmpjes
bekijken, snap je?"
Maar weinig kandidaatsteden
zijn er in geslaagd de geachte
IOC'ers te bestoken met iets
werkelijk origineels. Of het
moesten de Zweden van win
terstad Falun zijn, dank zij
wie nu geen enkele IOC'er
meer met koude voeten hoeft
te lopen. „We hebben ze ge
woon een stel echte Zweedse
sokken gegevenverklaart
één van de Scandinaviërs
zonder blikken of blozen. Ook
bekennen de Zweden kwistig
in het rond te hebben ge
strooid met zonnebrillen, his
torische postzegels en warme
happen in de tentoonstellings
ruimte van het Palais de
Beaulieu.
Parka 's
De Amerikanen uit Alaska
maken het helemaal mooi. Zt
vallen in Lausanne toch al u
op met hun volstrekt a-mo
dieuze blauwe parka's. vai
die jassen met een bontrandje
Blijken ze ook de leden vai
het Internationaal Olympisd
Comité zo'n ding te hebbel
gegeven. En niemand die ziel
in Lausanne kan voorstellei
dat laten we zeggen de eei
biedwaardige sir Adetokunh
Ademola straks thuis in Nige
ria ook maar één moment z&
overwegen om het malle dinf,
aan te trekken.
Twee kandidaten doen het
geheimzinnig over hun pre
sentjes, hetgeen uiteraan
meteen de nieuwsgierighek
wekt. Parijs bijvoorbeeld: wa
is er waar van al die mooii
verhalen over de dure pat
fums, de voor gewone mensei
onbetaalbare horloges
die andere „aardigheidjes" dit
richting IOC gingen? Bij d
stand van Parijs ontwijkt mei
in eerste instantie de vraa,
compleet. Even later: We ge
ven geen cadeaus, dat doen t
maar bij Amsterdam". „El
parfum dan?", proberen wi
nog. „Ja, parfum". „Dus i
geeft toch wel eens wat weg1
„Nee, dat begrijpt u ver
keerd".
Soortgelijke antwoorden ge
ven de Spanjaarden, maar dit
maken er toch al een hobb]
van om zo geheimzinnig mo
gelijk te doen.
DEN HAAG Voor het
Nederlands dameshand-
balteam is het deze week,
tijdens het zesde Holland-
toernooi, vooral zaak om
de schade zo beperkt mo
gelijk te houden. Verras
singen zijn, gezien het im
posante deelnemersveld,
eigenlijk bij voorbaat uit
gesloten en een ruime ne
derlaag zoals gisteravond
in de Haagse Duijvestein-
sporthal (28-15 tegen
Oost-Duitsland) zal ver
moedelijk eerder regel
dan uitzondering blijken.
Met het oog op het nade
rende A-wereldkampioen-
schap moet Oranje alvast
maar aan dit soort uitsla
gen leren wennen.
Ook tijdens het WK - waar
voor begin december in poule
B achtereenvolgens in Gronin
gen, Leeuwarden en Emmen
tegen respectievelijk Oost-
Duitsland, Hongarije en de
Verenigde Staten wordt ge
speeld - zal het gastland
hoofdzakelijk als schietschijf
voor de toonaangevende
(meestal Oosteuropese) landen
op handbalgebied fungeren.
Normaal gesproken kunnen de
Amerikaanse dames worden
geklopt om aldus een plekje in.
de hoofdronde veilig te stellen,
maar daarna zal het wederom
het aloude liedje worden, ver
liezen dus en niet zelden met
grote cijfers. Of een dergelijk
optreden van de eigen ploeg
de populariteit van deze tak
van sport in ons land goed zal
doen, is de vraag.
„We hebben voor het WK nog
twee sterk bezette toernooien
in Hongarije en Polen voor de
boeg", aldus bondscoach Jan
Kecskemethy. „Als we maar
vaak genoeg tegen dit soort te
genstanders spelen, is er nog
hoop. Ik denk dan ook niet dat
we straks op het WK met deze
cijfers zullen verliezen. Zeven
of acht doelpunten verschil
was vanavond een redelijk re
sultaat geweest. Dat heeft er
trouwens ook best wel ingeze
ten. Twee strafworpen gemist,
drie breaks mislukt; domme
fouten. Dan vraag je om moei
lijkheden. En dan vraag ik me
af wat die video-films, wat die
taktische bespreking voor zin
heeft gehad. Ja, dan lijkt alles
umsonst".
Kecskemethy had gisteravond,
in de met slechts 450 kijkers
karig bevolkte sporthal aan de
Laan van Poot, weinig reden
tot optimisme. Na een sterke
beginfase, toen vooral in ver
dedigend opzicht (lees: keep-
ster Laura Robben) de Oost-
duitse machine dapper tegen
stand werd geboden, viel
Oranje steeds verder terug. Na
tien minuten was de stand nog
in evenwicht (4-4), maar daar
na kwam Nederland elf minu
ten niet aan scoren toe, zodat
Oost-Duitsland de marge ge
makkelijk naar 4-9 kon opvoe
ren. Bij de rust bedroeg het
verschil al zes doelpunten (7-
13) en na een opnieuw voldoe
ning gevende start na de rust
(halverwege 14-22)* was het
vooral in het laatste kwartier
van de tweede helft dat het
aanwezige klasseverschil nog
eens extra nadrukkelijk aan
het licht werd gebracht: 15-28.
Kritiek
Aan Nederlandse zijde kreeg
vooral Monique Geitz gister
avond veel kritiek te verdu
ren. De opbouw-speelster van
E O uit Emmen, voorbe
stemd om de in ongenade ge
vallen handbalster-van-het-
jaar Marianne Bult te doen
vergeten, bezweek zowel in
defensief als offensief opzicht
onder die (niet geringe druk)
en omdat ook hoekspeelster
Wendy Kerssens faalde, was
de linkerkant het kwetsbaar
ste deel van de Nederlandse
ploeg. Waarin overigens toch
Hanneke van Eijl aantrad. De
Amsterdamse was geblesseerd,
leek aanvankelijk minimaal
het begin van het Holland-
toernooi te moeten missen,
maar verbeet de pijn aan haar
hand, al was haar inbreng be
grijpelijk niet zo groot als an
ders. De twee vertegenwoor
digsters van thuisclub Hellas
in de nationale ploeg, cirkel
loopster Ursula Dekeling en
Ingrid Wagner (rechterop-
bouw en -hoek) scoorden ieder
tweemaal. Waarbij wel dient
te worden aangetekend dat
laatstgenoemde door Kecske
methy minder werd ingezet en
dat Dekeling (net hersteld van
een kaakontsteking) in de
tweede helft een strafworp
miste.
De Nederlandse doelpunten
kwamen op naam van: Carla
Kleintjens (4), Hanneke van
Eijl (3), Nicole van Thor (2),
Ursula Dekeling (2), Ingrid
Wagner (2), Cecile Leenen,
Monique Geitz, Esther Hage-
man, Joke Lekkerkerk en
Wendy Kerssens.
Hongarije bevestigde gisteren
in de derde en laatste wed
strijd van de avond dat ook dit
land (vanavond in Alkmaar de
volgende tegenstander van
Nederland) over dik anderhal
ve maand tot de favorieten
voor de wereldtitel mag wor
den gerekend. Tsjecho-Slowa-
kije werd met 25-22 terugge
wezen. De ontmoeting West
Duitsland-Noorwegen eindig
de onbeslist (18-18).
DICK KIERS
Hanneke van Eijl verbijt de pijn, maar loopt zich vast in de Oostduitse verdediging.
