Jonkheer mr. Emile van Lennep
en het multilateraal lobbyen
IOC zet Noord-Korea onder druk
Grote interne
spanningen
in Barcelona
Saidó&Qowuvnt
INiets betaald,
iets gevraagd'
O O
Receptie
1 iasco
Pokerspel blijft tot het
laatste moment geheim
|pORT
DINSDAG 14 OKTOBER 1986PAGINA9
\USANNE In het Amsterdamse kamp te Lausanne is giste-
I de nodige commotie ontstaan. Vier dagen voor het IOC de
den voor de Spelen van 1992 kiest, moesten de Amsterdam-
,rs zich uitputten in een ontkenning van mogelijke omkoping,
begon allemaal met een publicatie in Sport Intern, een in-
ptionale nieuwsbrief, uitgegeven in München. Berthold
13/(2. de vice-voorzilter van het Westduitse Olympisch Comité,
i] >lddc daarin dat een afgevaardigde van olympisch Amsterdam
m ujdens de Aziatische Spelen verteld had over financiële
l ^stellen van Afrikaanse IOC-leden. Het ene Afrikaanse IOC-
12 wilde, in ruil voor zijn stem, geld hebben om een verkie-
16 escampagne te bekostigen, het andere vroeg om een studie-
rs voor zijn zoon. Burgemeester Van Thijn, stichtings-voor-
>r Geldens en NOC-voorzitter Vonhoff stelden onmiddellijk
het verschijnen van de nieuwsbrief met klem dat hier geen
ake van is geweest. „Er is niets betaald, er is zelfs niets ge-
(Van onze speciale verslagge
ver Arjen van der Sar)
LAUSANNE Het is ui
terst onzeker geworden of
de komende Olympische
Spelen van Seoel (1988)
wel de „maximale Olym
piade" zal worden die het
Internationaal Olympisch
Comité zo graag ziet.
De pogingen om een deel van
het programma van de Spelen
door Noord-Korea te laten
houden, zijn onlangs vastgelo
pen op een weigering van dat
land om akkoord te gaan met
de voorwaarden die het IOC
stelt. De voltallige raad van
het comité heeft gisteren in
Lausanne het college van be
stuur met algemene stemmen
opgedragen om zonodig de
Spelen van Seoel alsnog een
puur Zuidkoreaanse aangele
genheid te laten worden. Het
IOC besloot niet verder te on
derhandelen over de gecombi
neerde Noord- en Zuidko
reaanse Spelen voordat er in
Lausanne een schriftelijke
verklaring is binnen gekomen
dat de extra eisen van de
noorderlingen zijn ingetrok
ken.
De Noordkoreanen vinden het
aantal sportevenementen dat
zij mogen organiseren aan de
magere kant. Ze willen meer
in huis hebben dan alleen het
boogschieten, het tafeltennis,
de 100 kilometer wegwedstrijd
voor wielrenners en een deel
van het voetbaltoernooi. Vol
gens Michelle Verdier, pers
chef van het IOC, wil Noord-
Korea een aantal belangrijke
sportevenementen aan hun
lijstje toevoegen, zij kon echter
niet zeggen welke.
Heeft Noord-Korea zijn extra
wensen niet vóór 17 september
1987 ingeslikt, dan zullen de
uitnodigingen voor de Olympi
ade van het jaar erna in Zwit
serland de deur uitgaan als
louter Zuidkoreaanse Spelen.
Dat zou de kans op een nieuwe
boycot door de landen van het
Oostblok een stuk dichterbij
brengen en dat is nu juist wat
IOC-voorzitter Samaranch
heeft willen voorkomen. Hij
riep meteen na de Spelen van
1984 zijn leden bijeen om na te
denken over een methode om
nieuwe boycots, zoals die bij de
Spelen van Los Angeles, te
voorkomen. Vier jaar onder
handelen tussen Noord- en
Zuid-Korea over een geza
menlijke aanpak blijken nu tot
vrijwel niets dan onenigheid te
hebben geleid.
USANNE Door een or-
f \isatorische blunder bij de
|g sterdamse delegatie in
4 tsanne is een geplande re-
r/e met de diplomatieke
vld in Zwitserland gisteren
een regelrecht fiasco uitge-
3 en. Bijna veertig in Zwit-
s land gevestigde ambassa-
2 rs van diverse landen zou-
11 voor de ontvangst worden
ii penodigd, maar slechts een
2i jdjevol van de officiële gas-
kwam opdagen. De oor-
k: door de grote werkdruk
IMT'! msterdamse kamp was
n er niet in geslaagd de uit-
ligingen op tijd de deur uit
doen. Dat er uiteindelijk
h nog gasten kwamen opda-
i in het bruine café van het
180 iu Rivage-hotel, was te dan-
aan een bliksemsnelle te-
jnactie. waarbij ook men-
van buiten het diplomatie-
tircuit waren uitgenodigd,
Yijze van opvulling. Zelfs
ertegenwoordigers van de
was weer welkom, hoe-
A men eerst van plan was de
$pr voor hen stijf dicht te
Hiden. De schriftelijke uitno-
*)ing voor de ontvangst was
elfder ure verstuurd na-
tns de Brabantse commissa-
l van de koningin en oud-
mier A. van Agt. de voor-
ilige OESO-secretaris-gene-
i/ jhr. E. van Lennep en me-
)uw J. Ferringa. de Neder-
idse ambassadeur in Zwit-
land.
LAUSANNE Door de
wandelgangen van het
statige Palais de Beaulieu
in Lausanne, waar het in
ternationaal Olympisch
Comité vergadert, zijn
heel wat Nederlanders be
zig met iets waarvoor die
gangen uitermate geschikt
zijn: wandelen. Het be
dachtzame geschuifel, ge
combineerd met een op
lettende blik links en
rechts, heeft een duidelijk
doel. Ze willen IOC'ers
aanspreken, een praatje
maken over het weer en
over alles dat op dat mo
ment ook maar enigszins
van pas kan komen. Lob
byen, daar komt het deze
week op neer, wil Am
sterdam een kansje maken
op de organisatie van de
Spelen van 1992. Tal van
Nederlandse „hot-shots",
hier en daar al „onnuttige
glazenheffers" genoemd,
houden zich in de Zwit
serse stad met dat gewan-
del bezig en ze doen dat
zeker niet in het wilde
weg. Er is een plan voor,
er wordt over vergaderd
en men denkt na over de
te volgen strategie.
„Wat voor strategie dat is,
daar kan ik uiteraard niets
over zeggen", zegt jonkheer
mr. Emile van Lennep. „Maar
ik kan wel zeggen dat we er
hier in Lausanne hard aan
trekken. We krijgen de Spelen
immers pas als we op vrijdag
de allerlaatste stemronde heb
ben overleefd. Tot dat moment
is alles nog open". Van Len
nep. van 1969 tot en met 1984
secretaris-generaal van de
OESO (Organisatie voor Eco
nomische Samenwerking en
Ontwikkeling) is voorzitter
van de Amsterdamse commis
sie. die beslist over die strate
gie bij het lobbyen. Met andere
woorden, hij is één van die
mensen die aangeeft welk
IOC-lid nog een zetje in de rug
nodig heeft en hoe er monde
ling nog even geschaafd moet
worden aan het imago van
Amsterdam.
Voorwaar geen eenvoudige
taak en het is dan ook niet
vreemd dat de Amsterdamse
ijveraars voor de Spelen heb
ben gegrepen naar het zwaar
ste wapen dat ze konden vin
den: Van Lennep, een doorge
winterde diplomaat met tal
van „tropenjaren" in de hoog
ste financiële organen ter we
reld. met ingangen bij vorsten,
ministers en presidenten. Van
dat OESO-werk naar reclame
maken voor de Spelen van
Amsterdam, dat is toch een
flinke overstap? Van Lennep:
„Welnee, binnen de OESO
moest er ook altijd een over
eenkomst worden gesloten tus
sen landen met verschillende
belangen. Het ging er ook al
tijd om je voorstellen aanvaard
te laten worden door een groot
aantal mensen. In die wereld
komt het regelmatig voor dat
partijen moeten worden over
gehaald. Multilateraal lobbyen,
noemen ze dat. Daar heeft het
in Lausanne heel wat van
weg".
Nationaal belang
Van Lennep, onlangs benoemd
tot minister van staat en uit
dien hoofde onder meer advi
seur van minister Ruding van
financiën, werkt in Lausanne
aan het succes van Amster
dam, dat hij als een nationaal
belang ziet. De mensen, die
naar Lausanne zijn meegereisd
om te zorgen dat de IOC'ers
via allerlei gesprekken te we
ten te komen op welke stad ze
moeten stemmen, die mogen
er ook best zijn. Niet alleen
oud-Shell-topman Wagner, de
Brabantse commissaris van de
Jonkheer mr. Emile van Lennep, In Lausanne één van de ambas
sadeurs van de Amsterdamse olympische droom.
koningin Van Agt en burge
meester Van Thijn van Am
sterdam zijr» van de partij,
zelfs premier Lubbers komt
naar Lausanne om zijn steentje
bij te dragen. „Deze mensen
zijn absoluut niet voor de fran
je meegekomen of om gezellig
daar het glas te heffen. Er
moet hier hard worden ge
werkt, van 's ochtends negen
tot 's avonds twaalf", bena
drukt Van Lennep.
Zijn reis naar Lausanne is lang
niet de eerste voor de Amster
damse zaak. Eerder sprak hij
onder meer met de Russische
autoriteiten tijdens de Vriend-
schapsspelen in Moskou, gaf
persconferenties in tal van
landen en sprak met heel wat
sportbonzen. Maar Van Len
nep kan nooit zeker weten of
zijn pleidooien het gewenste
resultaat hebben gehad. „Ik
heb niet de illusie dat ik de
heren van de Sovjet-Unie van
tegenstanders tot voorstanders
heb gemaakt".
Wel hebben bijvoorbeeld de
Russen ervoor gezorgd dat
Van Lennep naar huis ging
met nieuwe ideeën voor de
lobby-strategiën. „Je krijgt op
je reizen allerlei vragen over
de goede en slechte kanten
van Amsterdam. Zaken die we
in de lobby in Lausanne nog
eens recht moeten zetten en
misverstanden die uit de we
reld moeten worden geholpen.
Je leert onderkennen hoe men
in het buitenland precies over
Amsterdam denkt. Hier in
Lausanne komt het er op aan
de juiste mensen op de juiste
momenten te benaderen om ze
nog eens aan Amsterdam te
herinneren", zegt Van Len
nep.
Computer
Om een idee te houden van de
voorlopige voorkeuren onder
de IOC'ers voor de kandidaat
steden. maken Van Lennep en
de zijnen in Lausanne gebruik
van een computer. „Daarop
hebben we simulaties ge
maakt, ieder lid van het IOC
is ingevoerd en ingeschat op
zijn voorkeuren. Die zal wel
op die stemmen en die op die.
zoiets. We hebben uitgebreid
bekeken wat er zou gebeuren
als bijvoorbeeld Belgrado zou
afvallen, want waar gaan dan
de Oostblokstemmen heen? Na
uitgebreide studies zijn we tot
de conclusie gekomen dat het
met de kansen van Amster
dam lang niet slecht staat".
Er wordt in Lausanne druk
gespeculeerd over de zogehe
ten „stemblokken". Zo zouden
de Oostbloklanden bij voor
baat al op Belgrado stemmen
en de Zuidamerikaanse landen
op Barcelona. „Daar houden
we deze week pertinent geen
rekening mee. dat aanvaarden
we niet. Je moet iedereen in
dividueel benaderen, geen
stemmen als verloren beschou
wen. Het is echt niet zo dat de
IOC'ers hun mening al klaar
hebben, dat geldt waarschijn
lijk alleen voor de eerste ron
de. De zaak ligt nog volledig
open. Er zijn weliswaar wat
voorkeuren, maar die zijn niet
allesbepalend".
„Al met al heeft de Neder
landse kandidatuur de laatste
maanden steeds meer popula
riteit gekregen, er waren
steeds meer IOC'ers die graag
naar Amsterdam kwamen op
zich op de hoogte te laten
brengen. En vergeet niet dat
er zes stemrondes zijn waarin
telkens een stad afvalt. Tel
kens als dat gebeurt, ontstaat
een nieuwe situatie, want de
IOC'ers die op die stad stem
den moeten dan een andere
kandidaat kiezen. Dat bete
kent stemmen voor Amster
dam. Nog een voorbeeld van
hoe het kan lopen: er zijn twee
kandidaten uit de Angelsaksi
sche wereld. Brisbane en Bir
mingham. Wat gebeurt als zij
beiden in de eerste rondes af
vallen? Dan wordt 't span
nend", aldus jonkheer mr.
Emile van Lennep in Lausan
ne.
ARJEN VAN DER SAR
Wat ik deed? Behoorlijk
'eel drinken, weinig slapen.
Ve gingen bij voorbeeld naar
entse feesten. Dat was
leestal niet genoeg en dan
eden we nog even naar Oos-
?nde. Soms sliepen we een
aar uurtjes. Ja, ik heb ook
'el eens in Gent m'n roes
ggen uitslapen in een perk-
Ik weet niet goed. waarom
dat deed. Stoerheid, denk
t ook. Ik dronk whisky, gin
f bier. Iedereen bestelde," je
ing alleen maar bier halen,
én of twee dienbladen vol.
k vond het prachtig toen-
lertijd. Vanaf m'n achttiende
^as het elk weekeinde raak,
naar toen ik met lopen be-
|on, is dat afgenomen. Dat is
en algemene tendens. Ande-
jongens zie je na een paar
r stappen ook niet meer.
kon in die tijd ook veel
'makkelijker de beest uit-
igen dan nu. Ik kon altijd
slecht tegen drank, nu
loet ik een week bijkomen
ia een uitspatting".
Atleet Han Kulker in
Sport International)
k hou niet van die meepra-
'rs. Toen ik bondscoach was,
as ik geweldig, toen Trom-
etter er voor stond, hing ie
dereen om Trompetter heen.
*u is het allemaal Selinger.
'aar ik mij persoonlijk aan
'tger, is dat ik op voorhand
l.fnoet strijden voor een twee-
Ie plaats. Dat is frustrerend.
fik wil om een kampioen-
"bap spelen. De bond trekt
iartinus teveel voor en stelt
anderen tever achter,
'aartegen richt ik mij. Ik wil
'aarschuwen. Zie Frankrijk.
Anderhalf jaar samen, ander-
ialf miljoen. En zesde op het
"K in eigen land. En we
loeten afwachten hoe dat
'erder uitpakt. Je kunt geen
[jjgoud bestellen, je moet het
Onderbouwen, de anderen de
geven mee te komen.
De bond geeft die kans op dit
moment niet".
(Volleybalcoach Rob Hach-
mang van AMVJ in Het
Parool)
„Alles wat ik over Gerd Mul
ler heb geschreven is waar,
maar als je dat zo leest denk
je toch. waarom maakte hij
dan niet in elke wedstrijd
tien doelpunten (of veertien)
als hij over al die capaciteiten
beschikte? Maar zo eenvou
dig is het maken van doel
punten niet, zelfs niet met al
die mulleriaanse capaciteiten.
Er staat een rugdekker op je
lip (en een lipdekker in je
rug), er staat een lenige kee
per in het doel, het houtwerk
speelt mee als laatste man,
dus het is al mooi als je ge
middeld twee doelpunten per
wedstrijd scoort. Wat zeg ik:
twee? Eén per wedstrijd zou
al heel mooi zijn! Marco van
Basten, het afgelopen seizoen
topscorer van Europa, had
voor de aftrap van Ajax-PSV'
in het Olympisch Stadion
precies 100 doelpunten ge
scoord in 108 competitiewed
strijden. Dat is 0,925 doelpunt
per wedstrijd. Daaruit blijkt
wel dat doelpunten maken
niet makkelijk is en dat doel
punten duurder zijn dan je
denkt...".
ist
maker i
Han Kulker: „Veel drinken,
weinig slapen".
Daley Thompson: „Voor het
eerst laten masseren".
„Uit bij Kaiserslautern liep
ik tegen een rode kaart aan.
De scheidsrechter had de
wedstrijd niet in de hand. Hij
kwam in de rust helemaal
over zijn toeren onze kleed
kamer binnenzetten. De eer-
sté de beste zware overtre
ding wordt bestraft met rood,
zei hij. Ik maakte al snel
mijn tweede overtreding, een
iets te hard ingezette sliding,
en kreeg rood. Echt belache
lijk. Daar was iedereen het
later over eens. Door de
schorsing miste ik de duels
tegen Borussia Mönchenglad-
bach en Werder Bremen,
maar tegen Blau Weiss Ber
lin stond ik meteen weer in
de basis. Daaruit spreekt toch
het vertrouwen, dat de trai
ner in me heeft. Dat maakte
me sterk. Je hebt overigens
zo een dubieuze naam. En je
komt daar zeer moeizaam
van af. Met wat meer routine
waren die incidenten me niet
overkomen. Ik denk dat ik te
gretig ben geweest. Je wilt je
graag bewijzen, bent niet zo
veel publiek gewend. Ach, ik
heb er van geleerd. Ik pak de
zaken al wat slimmer aan.
En de kranten draaien bij.
Nu ze zien, dat ik beslist niet
smerig voetbal, word ik com
promisloos genoemd. Dat
klink al een stuk beter dan
genadeloos".
(Voetballer Rob Reekers
van VfL Bochum ln Voet
bal International)
„Twee weken geleden heb ik
mij voor het eerst in mijn le
ven laten masseren. Acht da
gen heb ik nodig gehad om
daarvan te herstellen".
(Tienkamper Daley
Thompson in Sport Illu-
strierte)
„Er is maar één keer iemand
geweest, die mij heeft aange
klaagd. Günter Neues, die
eens bij Kaiserslautern speel
de. Ik schreef toen in een
wat overmoedige bui dat alle
moeders in de stad vreselijk
blij waren, toen Neues bij FC
Kaiserslautern weg ging.
Want, eindelijk konden hun
dochters weer rustig op straat
wandelen. Hij diende een
aanklacht tegen mij in. Het
werd een rechtszaak, die mij
10.000 mark koste. Toen ik
hem later weer ergens tegen
kwam vroeg hij lachend:
„Meneer Merkel, zou u mij
weer eens kunnen beledigen?
Ik heb namelijk weer een
beetje geld nodig".
(Oud-voetbaltrainer en co
lumnist Max Merkel in
Der Kicker)
„Normaal zat ik nu ook bij
Bastia op Corsica. Ik heb met
de voorzitter gesproken. Ik
kon zo komen, maar het luk
te niet vanwege de fiscus. Ik
dorst het niet aan. Ik heb in
Frankrijk nog een belasting
schuld, een nasleep nog altijd
van het zwart-geldschandaal
destijds bij St. Etienne. Ik
weet dat veel jongens uit
onze ploeg daardoor naar de
knoppen zijn gegaan. Van de
week had ik nog een vriend
van Larios aan de telefoon.
Hij 'zei me, dat Larios, die te
genwoordig bij Nice speelt,
tot op de dag van vandaag
nog altijd de helft van zijn
salaris aan de belasting moet
terug betalen. Frankrijk, ik
heb er zes jaar gevoetbald, ik
heb er vele vrienden en ken
nissen, het is een fantastisch
land, ik hou van de zon, de
wijn en de kaas, maar ze zien
me er niet terug. En Trudie
ook niet. Want die blijft bij
mij".
(Voetballer Johnny Rep in
de HaAgsche Courant)
Havelange kent geen twijfels
(Van onze correspondent Paul
van der Voort)
BARCELONA Barcelona
wordt vrijdag in Lausanne al
in de eerste stemronde met ab
solute meerderheid gekozen
als organiserende stad voor de
Zomerspelen van 1992. Deze
boude stelling is afkomstig van
niemand minder dan Joao Ha
velange, de Braziliaanse voor
zitter van de wereldvoetbalfe-
deratie FIFA. Havelange ver
telde het zonder blikken of
blozen in de Barcelona-stand
in Lausanne aan José-Luis
Villaseca, de sport-minister
van Catalonië.
(Van onze correspondent Paul van der Voort)
BARCELONA - Bijna tweeduizend mensen heb
ben afgelopen weekeinde in het centrum van Bar
celona gedemonstreerd tegen de Olympische kan
didatuur van de stad. De manifestatie is het bewijs
dat het projekt van Barcelona interne spanningen
verbergt die tot nu toe door het Spaanse organisa
tiecomité zorgvuldig voor de internationele pu
blieke opinie verborgen zijn.
In hechte samenwerking met de plaatselijke pers worden
alle tegenstanders doodgezwegen en worden alle pijnlijke
problemen tot na de stemming vrolijk weggewuifd. Tegelij
kertijd schenkt de Spaanse pers wel ruime aandacht aan
het Nederlandse actiecomité dat zich tegen de kandidatuur
van Amsterdam verzet.
De venijnig sissende adders onder het Barcelonese Olym-
Eisch gras bestaan vooral uit het omstreden projekt voor
et Olympisch dorp en de eeuwige rivaliteit tussen Barce
lona en Madrid. De altijd venijnige prestigeslag tussen de
centrale (socialistische) regering in Madrid en de autonome
(rechtse) streek-regering van Catalonië is aan de voora
vond van de stemming in Lausanne ogenschijnlijk bijge
legd met als enig doel om de stemgerechtigde heren van
het IOC ervan te overtuigen dat het Olympisch projekt
van Barcelona van alle politieke spanningen volledig is
ontbloot.
Niets is echter minder waar, als men uitgaat van de altijd
rivaliserende verhouding tussen Barcelona en Madrid.
Kort samengeva»: de heren uit beide steden gunnen elkaar
het licht in de ogen niet. Het is niet moeilijk om te voor
spellen dat onmiddellijk na de eventuele toewijzing van
Barcelona als organisator voor de Zomerspelen de bom
barst die tot nu toe zo zorgvuldig onder een kunstmatige
mantel van „politieke eenheid" verborgen ligt. Zijn de spe
len van Spanje of zijn de spelen van Catalonië? Wie zit er
op de ereplaats; de premier van het land of de president
van Catalonië? Welke vlag wappert er aan de hoogste stok;
die van Spanje of die van Catalonië? Indien Barcelona vrij
dag de spelen krijgt, breekt er op binnenlands politiek ni
veau ongetwijfeld een felle discussie los die in niets over
eenkomt met de vrede en verdraagzaamheid die door de
Olympische vlag worden gesymboliseerd.
De andere adder onder het Barcelonese Olympisch gras is
het projekt voor de bouw van het nieuwe Olympisch dorp
in de arbeiderswijk Poble Nou. Ruim honderd huizen van
gezinnen moeten worden platgegooid en bijna honderdvijf
tig bedrijven worden verhuisd. De onderhandelingen over
de afkoopsom zijn pas sinds deze zomer aan de gang. En tot
nu toe is pas met veertig procent van de betrokkenen over
eenstemming bereikt over hun noodgedwongen vertrek.
„In 1987 willen we het hele terrein van 47 hectaren leeg
hebben", aldus een woordvoerder van het gemeentelijke
Olympische departement. Hij verzekert dat er geen proble
men zijn, maar geeft tegelijkertijd toch toe dat sommige fa
milies helemaal niet van plan zijn om weg te trekken uit
de wijk waar zij hun hele leven hebben gewoond. „Wij
proberen met iedereen tot een redelijke schikking te ko
men", zo verzekert de woordvoerder van het gemeentebe
stuur, „maar als het' niet lukt, dan hebben we nog wel an
dere methoden achter de hand. We zijn ervan overtuigd
dat ons plan goed is voor de stad en we vinden het dan ook
niet nodig om te praten met groepjes die het daar niet
meer eens zijn", zo antwoordt hij op de vraag of hij wel
ooit heeft gesproken met het Barcelonese comité dat zich
tegen het Olympische projekt verzet.
Op de plaats van de huidige wijk Poble Nou wordt een
compleet nieuwe wijk gebouwd met een jachthaven, dure
hotels en luxueuze appartementen waarin de naar schat
ting 16.000 Olympische atleten tijdelijk zullen worden on
dergebracht. Na de spelen worden de panden verkocht en
wordt het herboren Poble Nou volgens het projekt een van
de meest exclusieve zones van de stad. Of de huidige bewo
ners van de betrokken wijk terug kunnen keren naar hun
geboorteplaats is een van de grote sociale problemen die in
het Barcelonese projekt absoluut niet zijn opgelost.
Volgens de officiële kandidatuurstelling van de stad is dit
echter nauwelijks een probleem want. in tegenstelling tot
in Nederland, worden dit soort vragen niet openlijk bedis
cussieerd in een vrije pers. De actiegroep tegen de Barcelo
nese kandidatuurstelling is zeker zo groot als die in Am
sterdam. De pers zwijgt hun motieven echter dood. De
woordvoerders komen, op enkele uitzonderingen na, niet
aan het woord. De spanningen zijn echter wel degelijk aan
wezig en komen ongetwijfeld tot explosie wanneer de bull
dozers aan het werk gaan indien Barcelona vrijdag tot zetel
van de Zomerspelen van 1992 gekozen wordt. Het ambi
tieuze Catalaanse projekt is dan ook niet zo mooi als het nu
aan de buitenwereld wordt verkocht.
LAUSANNE De uitver
kiezing van de gastheer
van de Zomer- enWinter
spelen van 1992 is het
soort stemming waarbij je
na afloop op z'n minst
witte rook uit de schoor
stenen verwacht. Of mis
schien wel boegeroep van
Amsterdamse zijde wan
neer een IOC-lid opstaat
om voor Barcelona of Pa
rijs te stemmen. Geknar
setand van demonstranten
wanneer het om het nazi
verleden beruchte Ber-
chtesgaden te veel stem
men dreigt te verzamelen.
Niets van dat alles. Bij een
verkiezing als deze is het in de
nette wereld van het Interna
tionaal Olympisch Comité ge
bruikelijk de deuren van de
vergaderruimte in het Palais
de Beaulieu voor een paar uur
stevig te sluiten. Wie daar zin
in heeft, mag buiten gaan ijs
beren, maar men hoeft niet te
denken dat de bekendmaking
van de uitslag van de stem
ming vrijdag in Lausanne ook
maar één minuut wordt ver
vroegd.
Zo blijft het tot het laatste mo
ment een olympisch pokerspel
tussen de concurrenten. De
Amsterdamse delegatie had
het wat dat betreft goed beke
ken toen men de pers deze
week een setje dobbelstenen
als presentje meegaf. „Een Po-
ker-Amsterdam is meer waard
dan alle andere worpen", zo
luidde één van de instructies.
De kans, dat in dit spel vijf
dobbelstenen met het Amster
damse vignet boven blijven
liggen, is waarschijnlijk net zo
klein als de kans dat Amster
dam vrijdag na, vijf stemron
des als „winnaar" van de Zo
merspelen van 1992 uit de bus
komt, zo menen ingewijden.
Enveloppen
Dat van die bus is eigenlijk
niet helemaal correct. Voor de
ogen van iedereen, die er maar
bij wil zijn, krijgt IOC-voorzit-
ter Samaranch vrijdagmiddag
om 13.30 uur uit handen van
één van de leden van het da
gelijks bestuur twee envelop
pen. Daarin zit een vel papier,
waarop de namen staan van de
twee uitverkoren steden. Meer
zal de wereld niet te weten ko
men, want alles wat zich voor
dat moment heeft afgespeeld,
is geheim.
Zelfs de uurtjes waarin de
kandidaten nog een laatste
kans krijgen zich uit te sloven
voor een al dan niet ingedut
IOC-publiek, mogen niet door
camera, microfoon of vulpen
worden vastgelegd. Te zorgen
dat de uitslag van de stem
ming niet eerder dan om half
twee bekend wordt, dat is een
taak voor het Chinese lid
Zhen Ling He en Keba Mbaye,
de onkreukbare Senegalese
rechter bij het Internationaal
Gerechtshof in Den Haag.
Door dit reeds lang bestaande
protocol, waarop zelfs stem
computers geen invloed heb
ben kunnen uitoefenen, zal
het waarschijnlijk nooit duide
lijk worden of Belgrado, Bir
mingham of zelfs Amsterdam
Juan Antonio
Samaranch
schudt de
hand van Max
Geldens, voor
zitter van het
Amsterdamse
organisatieco
mité, terwijl Ed
van Thijn glim-
lachénd toe
kijkt.
in de eerste ronde zijn afgeval
len. De stemmers komen tot
hun uiteindelijke en onherroe
pelijke keuze voor een gaststad
door het houden van meer
rondes, waarbij telkens de stad
met de minste stemmen afvalt,
net zolang tot er een stad is
met meer dan vijftig procent
van alle 85 stemmen. Eerst
wordt er voor de Winterspelen
gestemd en pas uren daarna
voor de Zomerspelen.
Tenslotte, wanneer het hoge
woord van Samaranch er -dan
eindelijk uit is, kan nog steeds
niemand met zekerheid zeg
gen welke elementen in de
aanbiedingen van alle concur
renten het zwaarst hebben
meegewogen. Geen mens zal
kunnen beoordelen hoe zorg
vuldig de IOC'ers tot hun keu
ze zijn gekomen, maar dat het
vaak om persoonlijke redenen
gebeurt, dat is zeker. In de im
mense persruimte van het Pa
lais de Beaulieu gaat het ge
rucht dat er ten minste één
niet nader te noemen lid is die
dat fluisterend wil toegeven.
Hij stemt vrijdag op de stad
waar hij als student ooit zijn
eerste romance had.
ARJEN VAN DER SAR
Met 25 bussen naar Lausanne
VORDEN Het bedrijf Nedac-Sorbo uit de Gelderse plaats
Vorden stuurt vandaag 25 bussen naar Lausanne. De bussen zijn
voorzien van de tekst: „Holland, the country for the Olympics".
De actie is bedoeld als steun voor het Nederlands Olympisch Co
mité. Directeur Jac. de Jong van Nedac-Sorbo ergert zich aan
„negatieve berichten" die worden veroorzaakt door Nederlandse
actiegroepen die tegen de kandidatuur van Amsterdam zijn.
