Starheid kabinet kan sociaal klimaat verslechteren
„Bouterse wilde
drugshandel
voor wapens
tegen Brunswijk
Politiek
Partij
Parlement
MYSTERIEUZE NEDERLANDER HAALT ANGEL UITSURINAMES STRATEGIE
IINNENLAND
EcidóeSowuvnt
ZATERDAG 11 OKTOBER 1986 PAGINA 7
ÉN HAAG Premier
ibbers en de werkge-
rsorganisaties hebben
afgelopen week een
schenk uit de hemel ge-
egen. Bij het begin van
t belangrijkste politieke
bat van het jaar wedij-
1 rden vakbeweging en
- ÏA met elkaar in rede-
theid in de hoop het
binetsbeleid wat in de
or hen gewenste rich-
I g bij te stellen. De FNV
1de voor het eerst in
1 ir geschiedenis geen
ïtraal eisenpakket voor
cao-onderhandelingen
- nen, maar bekeerde
h tot het door de werk-
vers allang gepredikte
decentraliseerde over-
in de bedrijven en be-
ijfstakken. In een adem
alden PvdA en vakbon-
fi een streep door hun
- gmatjsche standpunten
er arbeidsduurverkor-
g-
ding van de PvdA overnam en
zelf bij de FNV werd opge
volgd door Hans Pont, is er in
Nederland al heel wat veran
derd. Waar zijn de tijden dat
vakbeweging en PvdA hand
in hand de stormbal hesen
over de bezuiningspolitiek en
Joop den Uyl het kabinet een
tweedeling in de samenleving
verweet? Terwijl de bejaarde
ex-voorman van de socialisten
in de Verenigde Staten ver-
'toefde, gaf Wim Kok deze
week vorm aan de nieuwe po
litieke lijn van de PvdA. De
noodzaak om volgend jaar
ruwweg 12 miljard te gaan be
zuinigen om het financierings
tekort niet verder op te laten
lopen wordt door de sociaal
democraten niet meer aange
vochten, ook al is dit bedrag
alleen al zo'n vier miljard
meer dan de PvdA de kiezers
voor een periode van vier jaar
in het vooruitzicht stelde. In
het socialistische alternatief
voor het kabinetsplan kwa
men de traditionele lastenver
zwaringen voor het bedrijfs
leven en ongedekte cheques
nauwelijks meer voor. Inte
gendeel. Per saldo komt het
winstinkomen dat aan het
bedrijfsleven wordt gelaten
zelfs een tiende procent hoger
uit dan als resultaat van de ka
binetsvoornemens.
Met de arbeidstijdverkorting,
een heilige koe bij de PvdA en
de vakbeweging, is het al niet
anders. Hoewel de 32-urige
werkweek een nobel streven
van de sociaal-democraten
blijft, hebben zij dit doel voor
de eerstkomende jaren onder
de leiding van ex-vakbonds
man Wim Kok in wel zeer
korte tiid afgezworen. Waar
Den Uyl enkele maanden ge
leden nog al zijn hartstocht
legde in oproepen om meer
werktijdverkorting mogelijk te
maken en zijn werkgelegen-
heidsalternatieven daar stee
vast op baseerde, erkent zijn
opvolger nu ruiterlijk dat „het
klimaat te zeer is verslechterd
en de politieke en maatschap
pelijke mogelijkheden te zeer
versmald". Bij wat er nog aan
atv op de lange termijn kan
worden binnengehaald moet
de door de werkgevers zo lang
gevraagde flexibititeit voorop
staan. „Maatwerk en differen
tiatie, afgestemd op de eisen
die de arbeidsorganisatie stelt.
Door wetgeving en contractue
le afspraken begrensde flexi-
bliteit, maar wel flexibiliteit!",
zei de PvdA-leider. Wim Kok,
Voor Al Uw Maatwerk! FNV
en CNV zeggen het hem in
soortgelijke bewoordingen na,
zonder overigens in plaats van
korter werken een flinke cen
trale looneis te stellen. Ook in
het loonbeleid moet differenti
atie troef zijn, vinden de bon
den. Zelden hebben de werk
gevers zo hun zin gekregen!
Zelden was de PvdA zo uit op
een dialoog en samenwerking
en bundeling, zelden lag ze in
haar voorstellen zo dicht tegen
de regeringscoalitie aan.
Dit eensgezinde toonbeeld van
politieke en maatschappelijke
redelijkheid schreeuwt om een
passend antwoord. In de ver
wachting dat de heldere geest
van premier Lubbers dat ook
zou onderkennen werd op de
nodige soepelheid gerekend
ten aanzien van de kabinets
voornemens. De standpunten
van het kabinet, de opvattin
gen van de oppositie en de me
ningen van werkgevers en
werknemers hebben immers
lang niet meer zo dicht bij el
kaar gelegen. Wie van deze
consensus niet probeert ten
volle te profiteren laat een ge
weldige kans voorbij gaan.
Een beter moment om tot con
crete afspraken te komen en
de ambitieuze werkgelegen-
heidsdoelstelling van het kabi
net inderdaad te halen is nau
welijks denkbaar.
Tot veler verbijstering bleek
Lubbers echter bikkelhard en
onvermurwbaar. Hij zei de
vermindering van het tekort
niet dogmatisch te willen be
naderen en bestreed dat hij
een boekhoudersmentaliteit
zou hebben. Toch kwam hij
oppositie en vakbeweging met
geen cent tegemoet om het
overleg in de Stichting van de
Arbeid succesvol te helpen
zijn. Zelfs z'n eigen CDA werd
door Lubbers in zijn hemd ge
zet. Geen extra inspanningen
voor de werkloosheidsbestrij
ding, geen stimulans voor kor
ter werken bij de overheid.
„De anderhalf procent koop
krachtstijging voor de ambte
naren is genoeg. Als zij een
bijdrage willen geven aan het
herstel van de werkgelegen
heid, moeten ze dat maar
daaruit betalen", was Lubbers'
boodschap. Dat dit niet anders
kan dan via een loonsverla
ging deerde hem niet.
Voor de werknemers in het
vrije bedrijf had de premier
een even hard verhaal. Ze zijn
hem nog niet redelijk genoeg.
Pas als ze bereid zijn zich nog
verder te matigen en een deel
van hun koopkrachtstijging
weer af te staan, is hij bereid
een aanpassing van de kabi
netsplannen te overwegen. En
terwijl het kabinet bij zijn aan
treden het belang van goede
afspraken met werkgevers en
werknemers zo benadrukte,
verklaarde Lubbers deze week
tot verbijstering van Kok en
Van Mierlo een dergelijke
overeenkomst niet meer te
zien zitten.
Lubbers is er kennelijk van
overtuigd dat hij zijn karwei
moet en kan afmaken op pre
cies dezelfde manier en met
hetzelfde beleid als in de afge
lopen vier jaar. De premier
speelt met deze harde houding
echter bijzonder hoog spel. Hij
loopt tal van politieke en
maatschappelijke risico's. Hij
negeert immers niet alleen de
herhaalde uitdrukkelijke wens
van zijn eigen CDA om het
werkgelegenheidsbeleid een
hogere prioriteit te geven, ho
ger dan de terugdringing van
het overheidstekort. Bert de
Vries moest bakzeil halen en
onder hoon van de oppositie
met hangende pootjes naar de
kamerbankjes terug. Een voor
aanstaande CDA'er stelde
ronduit dat de relatie tussen de
fractie en de premier er deze
week bepaald niet beter op is
geworden.
Tegelijk stoot Lubbers de
PvdA in al haar nieuwe rede
lijkheid keihard voor het
hoofd, terwijl Wim Kok zo z'n
best doet deze partij te verlos
sen uit het politieke isolement
waarin Den Uyl haar had ge
dreven en weer aanvaardbaar
te maken voor het CDA. Daar
mee levert Lubbers zijn kabi
net meer over aan de VVD,
die hij nu juist door de neder
laag bij de verkiezingen zo in
z'n zak had zitten.
Maatschappelijk zijn de geva
ren misschien nog groter. Het
kabinet kan op z'n eentje nooit
de werkloosheid op 500.000
brengen. Daar is de steun van
de vakbonden voor nodig. Nu
deze zich zo uiterst redelijk op
stellen lijkt het op z'n minst
kortzichtig hun het vel over
de neus te halen. Dat is vragen
om moeilijkheden. Lubbers
zou met zijn onvermurwbare
opstelling de werknemers, die
nu bijna aan zijn zijde stonden,
wel eens massaal tegenover
zich kunnen krijgen. De vak
beweging zou zich na volgend
jaar, als de prijzen weer gaan
stijgen, gedwongen kunnen
zien tot het stellen van loonei
sen. Op het moment dat zij
dan ook de draad van de
werktijdverkorting weer op
nemen zou dat zeer slecht uit
komen en de positie van veel
bedrijven ernstig kunnen aan
tasten. Zo'n ontwikkeling zou
alle winst van de afgelopen ja
ren als sneeuw voor de zon
doen smelten.
ARJEN BROEKHUIZEN
Ji in een speciale verslagge
ver)
IN HAAG „De he
eling was het verdo-
nd middel naar Ameri-
!en Europa af te zetten,
ondanks Boerenveen
n de handel en pro-
ctie van cocaïne ge-
on door. Wat bijvoor-
ïld te zeggen van een
tij van 47 ton ether,
van de belangrijkste
»ndstoffen voor cocaï-
die vorig jaar via Ne-
rland naar Suriname is
anokkeld".
t Stotijn, al meer dan
tig jaar werkzaam voor
schillende inlichtingen-
nsten, werkte als agent
ir de Drug Enforcement
ministration (DEA) veel in
i iden- en Latijns-Amerika.
iden van waaruit van ouds-
verdovende middelen
hting Verenigde Staten
rden gebracht. Stotijn is al
enlang ingevoerd in de in-
nationale drugswereld en
5 voor de DEA een belang-
le informant in tal van za-
■november 1984 -tijdens een
iltek aan Curasao loopt hij
ifc/won Heymans tegen het
Ie „Ik ben door hem bena-
d met de vraag of ik con-
ten in de drugswereld in de
en Europa wilde leggen,
trenveen heb ik niet gezien,
is er één keer telefonisch
itact geweest". Stotijns be-
k aan Suriname in verband
deze zaak ging op het laat-
moment niet door.
Amerikanen konden zijn
ligheid niet garanderen,
heeft hij Bouterse niet ont-
et. Toen een „importeur" in
ruari en maart tot drie
al toe contact, zocht met
Ivion Heymans in Parama-
1 de zaak rond en kon
net rond Boerenveen en de
«n worden gesloten. Bou-
e, die van plan was ge-
st de deal zelf te sluiten,
sprong de dans.
it Bouterse vorige week
x de Verenigde Naties
ft kunnen speken heeft hij
ook aan zijn diplomatieke
ihendbaarheid te danken,
ongetwijfeld zal hij garan-
hebben gevraagd. Voor
vakantie of anderszins
hij het grondgebied van
Verenigde Staten beter niet
reden".
ivankelijk was het niet de
oeling om Boerenveen op
akken. De DEA wilde met
Surinaamse complot" een
1 groter netwerk uitschake-
„Uiteindelijk is dat niet
rgegaan omdat Boerenveen
te hard van stapel liep.
hij niet in maart was opge-
t, hadden de eerste smok-
Wiegtuigen ongetwijfeld
len twee maanden in Suri-
le gestaan".
renveen bood min of meer
land te koop aan. Voor ie-
landing van een smokkel-
fctuig in Suriname zou hij
dus Bouterse" een miljoen
ar ontvangen. „Geld dat
In Suriname neemt de spanning
met de dag toe. Bevelhebber Desi
Bouterse slaagt er niet in Ronnie
Brunswijk met zijn legertje van op
standelingen een halt toe te roepen.
Inmiddels heeft Brunswijk, die de
steun heeft van indianenstammen
en bosnegers, in het oosten van het
land een gebied ter grootte van Ne
derland onder controle.
Het Surinaamse verzet in Neder
land roert zich steeds meer en
treedt vaker in de publiciteit.
Openlijk wordt gesproken over een
coup tegen Bouterse. Surinamers in
Nederland zouden staan te dringen
om terug te keren. In Suriname
zelf heeft het verzet ook aanhan
gers. Gewacht wordt op het als het
uur U omschreven moment om de
macht over te nemen.
De naar Brunswijk overgelopen
commandant Henk van Randwijk,
een commando getraind in Brazilië
en Cuba, spreekt over het terreur
bewind van Bouterse. Burgers, met
name die uit de bosnegerdorpen in
het binnenland, worden door een
speciale eenheid opgepakt en zon
der vorm van proces opgesloten en
gemarteld. De naam van die een
heid: Gestapo, zo verklaarde Van
Randwijk onlangs.
Het leger van Brunswijk is inmid
dels gegroeid tot zo'n duizend man
en levert regelmatig slag met het
leger van Bouterse. Onlangs nog bij
de plaats Bigiston. Bouterse zou de
beschikking hebben over een leger
van 2000 militairen, waarbij moet
worden aangetekend dat de onvre
de en zelfs desertie niet kan wor
den gecamoufleerd.
De in Albina geboren Brunswijk
controleert het grote Marowijne-
territorium en met name de Pata-
macca-jungle in het oosten. Ook
aan de Franse kant van de grensri
vier de Marowijne krijgt hij steun.
De plaats Moengo in het noordoos
ten is zijn uitvalsbasis.
Brunswijk geniet de sympathie van
de hoofden („granmans") van de
bosnegerdorpen in het Marrowijne-
gebied die zo'n 40.000 mensen ver
tegenwoordigen. Steun die de op
standelingen kregen na een aanval
van Bouterses leger op een bosne
gerdorp.
Het aanzien van Bouterse kreeg
een knauw toen zijn rechterhand
Etienne Boerenveen met twee me
deplichtigen, de directeur in Miami
van de Surinaamse Luchtvaart
Maatschappij, Ricardo Heymans en
zijn vader Sylvion, werden gearres
teerd door de Amerikaanse narcoti
cabrigade (DEA).
Volgens de dagvaarding van het
proces in Miami was Boerenveen
van plan om een netwerk voor
handel in en produktie van cocaïne
in Suriname op touw te zetten. De
rechtbank had niet veel tijd nodig
om tot een oordeel te komen. Bin
nen enkele uren stond het vonnis
„schuldig" vast. Boerenveen en de
Heymansen kunnen een gevange
nisstraf van 25 jaar krijgen.
Inmiddels heeft de verdediging al
aangekondigd in hoger beroep te
zullen gaan. Volgens de Raad voor
de bevrijding van Suriname zal het
proces de Surinaamse belastingbe
taler meer dan een miljoen dollar
kosten.
Boerenveen werd door de Neder
lander Dick Stotijn in handen van
de narcoticabrigade gespeeld. Sto
tijn, van Surinaamse afkomst,
werkt voor de Amerikaanse narco
ticabrigade en werd als getuige in
het proces verhoord. Hij vertelt zijn
unieke verhaal over de affaire Boe
renveen en zijn rol daarin.
Bouterse hard nodig heeft om
de situatie in het land in de
hand te houden en uiteraard
om zijn eigen zak en dat van
zijn naaste medewerkers te
g>ekken".
orruptie dus? „Zeker, de top
is corrupt. Veel geld van Bou
terse en zijn aanhang ver
dwijnt immers naar het bui
tenland. Ook naar Nederland.
Daar zijn eveneens bewijzen
voor. Bekend is dat in Den
Haag grote hoeveelheden Suri
naams geld tegen een fractie
van het werkelijke bedrag
werden aangeboden. Met als
enige doel om in het bezit van
harde valuta's te komen".
Bovendien heeft Bouterse geld
nodig voor militair materieel.
De naar Brunswijk overgelo
pen Henk van Randwijk be
vestigt dat. Volgens hem is
Bouterse op zoek naar vlieg
tuigen en helikopters die hij in
wil zetten in zijn strijd tegen
Brunswijk. Daartoe zou hij on
dermeer contacten in Brazilië,
Zwitserland en Amerika heb
ben gelegd.
Ondergedoken
Voor het proces in Miami
heeft Stotijn ondergedoken ge
zeten. Of hij daarbij is
schermd door de Binnenlandse
Veiligheids Dienst of wellicht
de Amerikanen zelf, wil hij
niet zeggen. Wel is uiteraard
duidelijk dat de Amerikanen
veel belang stellen in zijn vei
ligheid. „Overduidelijk is dat
Bouterse er alles aan gelegen
is om mij om zeep te helpen",
aldus Stotijn.
Volgens hem heeft Bouterse
een bedrag van 50.000 dollar
op zijn hoofd gezet en „kom ik
zeker voor op de dodenlijst".
Er zou een lijst bestaan met
namen van personen in Ne
derland waarop aanslagen
moeten worden gepleegd. „Ze
ker is dat Bouterse in Neder
land mensen heeft zitten die
zijn opgeleid om aanslagen te
plegen. Bewezen is het niet,
maar de moorden in Rijswijk
zouden wellicht op hun conto
kunnen worden geschreven".
Vorig jaar werd een aantal
muzikanten in Rijswijk ver
moord. Zij hadden een zaal in
het kantoor van de Raad voor
de Bevrijding van Suriname te
elfder ure gehuurd toen bleek
dat een bijeenkomst van de
raad niet doorging. Waar
schijnlijk zijn zij „per ongeluk"
het slachtoffer van een aan
slag geworden.
Angel
ISKE EN WISKE DE GLANZENDE GLETSJER
„Met de aanhouding van Boe
renveen is de angel van Bou
terse uitgetrokken. Boeren
veen was de man die het per
soneel van de bauxietmaat-
schappij Suralco (Suriname
Aluminium Company), een
dochteronderneming van de
Amerikaanse maatschappij Al
coa, in het gareel wist te hou
den.
Dreigende stakingen, werkon
derbrekingen werden door
Boerenveen steeds voorko
men". Niet onbelangrijk als
wordt bedacht dat de bauxiet-
winning van groot belang is
voor Suriname en dat enkele
duizenden mensen bij Suralco
werkzaam zijn.
„De verdediging van Boeren
veen heeft geprobeerd om mij
via door de Suralco ingehuur
de detectives op te sporen en
om te kopen. Zij hoopten met
mijn getuigenis de DEA in dis
krediet te brengen. Daarom
ook is er voor de rechtszaak
niet geprobeerd een aanslag op
mijn léven te plegen. Wel
„zwierven" er Surinaamse di
plomaten in en rond het ge
rechtsgebouw. Jongens van
begin twintig die bepaald niet
de indruk gaven te zijn voor
wie ze zich uitgaven".
Doodvonnis
Stotijns verhaal bracht de ad
vocaten van Boerenveen geen
stap verder. Integendeel, hij
bevestigde de lezing van het
Openbaar Ministerie. „Vanaf
dat moment stond er een prijs
op mijn hoofd. Bouterse heeft
na de zitting verklaard dat ik
met mijn verhaal mijn dood
vonnis had getekend".
Prettige herinneringen heeft
hij allerminst aan zijn verblijf
in Amerika. „Je kent de tele
visieserie Miami Vice wel?
Nou, laat ik je vertellen dat
het kinderspel is vergeleken
met wat mij daar is overko
men".
Op het vliegveld werd Stotijn
opgewacht door Amerikaanse
veiligheidsagenten. „Met een
zak over het hoofd werd ik
het vliegtuig uitgebracht en in
razende vaart ging het vervol
gens richting gerechtsgebouw.
Naar de Stad toe was de lin
kerhelft van de rijbaan, ten
koste van een enorme file aan
de rechterkant, vrijgehouden.
Op die manier was meteen
duidelijk of we wel of niet
werden achtervolgd. Met loei
ende sirenes ging het richting
binnenstad („down town'' Mia
mi), Het centrum van een we
reldstad. Ook daar hetzelfde
beeld. Afgezette straten en
verkeerslichten, die maar één
kleur kenden. Een hele orga
nisatie". Tot aan zijn vertrek
naar Nederland is hij be
schermd door agenten van de
narcoticabrigade.
Moeilijk
Stotijn omschrijft de zaak Boe
renveen niet als een van de
grootste uit zijn carrière, maar
wel één van de moeilijkste.
„Tenslotte ben ik in Suriname
geboren". Stotijn is de zoon
van een Nederlandse vader en
een Surinaamse moeder. Zijn
overgrootmoeder, „een echte
negerin, waar ik trots op ben",
kwam als een 4-jarig slavinne
tje naar Suriname.
Op 16-jarige leeftijd vertrok
Stotijn met vader, moeder en
acht broers en zusters naar
Nederland. Na enkele jaren
vestigde hij zich in Brabant
waar hij meer dan twintig jaar
woonde. Stotijns naam duikt
herhaalde malen op bij strafza-
De tweede man van Suriname, Etienne Boerenveen, wordt in Mi
ami weggevoerd, op beschuldiging van pogingen om een cocaï-
nenetwerk op te zetten. Boerenveen kon worden gepakt door
bemoeienis van de mysterieuze Nederlander Dick Stotijn.
ken in verband met cocaïne en
verdachten noemen hem als
tipgever voor de politie.
Niet verwonderlijk als Stotijn
zegt al meer dan twintig jaai
voor verschillende veiligheids
diensten te werken. In Noord
en Zuid-Amerika met name,
waar hij zich voordoet als de
grote drugsdealer met wereld
wijde contacten. Ook in Euro
pa. Hij vertelt de voormalige
commissaris Toorenaar van de
Amsterdamse narcoticabrigade
te kennen. Een man voor wie
hij veel respect heeft.
Toorenaar verdween van het
„narcoticafront" na druk van
uit het politie-apparaat en na
beschuldigingen als zou hij te
nauwe contacten onderhouden
met de groten uit de drugshan
del. „Hij was dé man in Neder
land, die bovendien groot ver
trouwen genoot in het buiten
land. Sinds zijn rol is uitge
speeld is het er met de bestrij
ding van de drugshandel in
Nederland bepaald niet beter
op geworden. Van elke 100
kilo cocaïne die West-Duits-
land wordt binnengesmok
keld, komt tachtig procent uit
Nederland".
Over Stotijn doen overigens
ook verhalen de ronde. Is hij
een grote heroïnehandelaar,
een James Bond zonder be
nen? De mysterieuze getuige:
„Meer leugens dan ware ver
halen en zonder kennis van
zaken naar buiten gebracht".
Stotijn, die als gevolg van een
ziekte aan een rolstoel is ge
kluisterd, is door de affaire
Boerenveen in de publiciteit
gekomen. Zijn rol als geheim
agent kwam naar buiten en hij
was mede door de bedreigin
gen van Bouterse gedwongen
onder te duiken.
Handicap
Stotijn verhuisde vorig jaar
naar het Overijsselse plaatsje
Bathmen om een afgelegen
boerderijtje te betrekken dat
ingrijpend werd verbouwd en
aangepast aan zijn handicap en
waar hij aandacht kon beste
den aan zijn grootste hobby,
zijn 300 duiven. Nadat in de
zomer zijn naam valt als de
belangrijkste man voor de
Amerikaanse narcoticabrigade
in de zaak Boerenveen, wordt
de belangstelling te groot en
verdwijnt hij, met achterlating
van zijn duiven en de woning.
Tegelijkertijd wordt namelijk
het faillissement van zijn be
drijf uitgesproken. „Iets wat
helemaal niet nodig was ge
weest, het ging maar om een
paar duizend gulden. Omdat
hij niet op de zitting kon ver
schijnen door de aanwezigheid
van de media, ging het faillis
sement toch door. „Dat zit me
dwars, net als de opgeblazen
verhalen over mijn handel en
wandel. Zo heb ik inderdaad
meerdere malen in de gevan
genis gezeten, maar niemand
weet het hoe en waarom".
Dat hij zich met zaken heeft
bezig gehouden, die het dag
licht niet kunnen velen en die
nooit de openbaarheid hebben
gehaald, is duidelijk. Stotijn is
natuurlijk niet zomaar iemand.
Zijn contacten met de Ameri
kaanse veiligheidsdienst ont
kent hij niet en hij erkent dat
hij hoorde bij de „top tien"
van de narcoticabrigade. „Een
periode uit mijn leven waarin
veel is gepasseerd en waarover
ik een dik boek zou kunnen
schrijven. Wellicht komt dat
er ook nog van".
Hij zegt begaan te zijn met het
lot van zijn geboorteland. Bou
terse noemt hij een schurk en
wat hem betreft valt het re
giem liever yandaag dan mor
gen. „Het is te hopen dat
Brunswijk de steun krijgt van
alle bevolkingsgroepen, dan is
het met het regiem van Bou
terse snel gebeurd". Vorige
week hield Bouterse een toe
spraak voor de vergadering
van de Verenigde Naties.
Daarin beschuldigde hij open
lijk Nederland van het geven
van steun aan „terroristische
activiteiten op Surinaams
grondgebied".
„Flauwekul natuurlijk. Bou
terse zou respect voor Neder
land moeten hebben, dat hem
heel soepel behandelt. Ik ben
er heilig van overtuigd dat als
Nederland echt wil, het re
giem binnen korte tijd ten val
kan worden gebracht". Terug
naar Suriname voor een be
zoek? „Zeker, zodra het be
wind Bouterse is gevallen".
Suriname met aangegeven het
Marrowijnegebied, dat in han
den is van Ronnie Brunswijk
en dat de grootte heeft van
Nederland.
De Patamacca-jungle is het do
mein van de in Albina gebo
ren Ronnie Brunswijk. Moen
go is de uitvalsbasis. Bij Bigis
ton leverden het rebellenleger
en de troepen van Bouterse
onlangs nog slag.
