„Maar eerst moet
ik me bewijzen
E
„Telstar blijft de favoriet"
Saturnus moet mentaal verbeteren
CeidAcSouAont
IRDY OOSTERLEE DROOMT VAN
VOLWAARDIGE PROFCARRIÈRE:
JÊA
„SVV is verdedigend kwetsbaar"
PORT
ZATERDAG 11 OKTOBER 1986 PAGINA 15
ILPHEN AAN DEN
IIJN „Jongen, een ba-
isplaats bii Feyenoord,
at zou toch schitterend
ijn!" Ardy Oosterlee, vo-
ig jaar nog kampioen
iet (toen) tweedeklasser
iRC en dit seizoen semi-
rof bij SVV, droomt van
en carrière als volwaar-
ig profvoetballer. Zijn
erste gedachten gaan
aarbij uit maar Feye-
oord, want „ik ben heie
naal gek van die club. Al
jelen ze de laatste jaren
rat minder..." Maar eerst
ril de 19-jarige Alphe-
aar bij eerste divisionist
VV zijn waarde bewij-
en. Vanmiddag treedt hij
iet die ploeg aan in Kat-
rijk voor de bekerwed-
trijd tegen Quick Boys.
i) het Schiedamse publiek
an „Ard" al niet meer kapot,
lant al bevindt SVV zich in
t onderste regionen van de
inglijst, de tweelingbroer
an Riny. die dit seizoen drie
eer tot scoren kwam, heeft
Ijn visitekaartje met overtui-
ing afgegeven. „Ja", zegt
osterlee, „het gaat goed. Bo
en verwachting eigenlijk,
'ant voor mijn overstap zei
dereen dat het er bij de
rofs een stuk harder aan toe
du gaan en dat ik niet hoefde
rekenen op een goede op-
ang". „Maar daar heb ik juist
lelemaal niets van gemerkt.
iterker nog, als ik nu naar
ARC ga kijken, vind ik dat
daar nogal eens stevig wordt
;espeeld. De enigen die mis-
»n harder voor mij zijn,
mijn medespelers. Op de
Iriiningen, want die zijn een
stk feller; meer op de wed
strijd gericht". „Bovendien",
verklaart hij zijn soepele
overstap nader, „was ik al in
aanraking geweest met het
profvoetbal toen ik in het
UEFA-team speelde. Ik kon
daar als enige amateur tussen
al die profs mooi wennen aan
hun spel".
„En wat die opvang betreft:
dat is vanaf het begin van een
leien dakje gegaan. De sfeer is
goed, na de training blijven
we altijd nog even hangen om
wat te drinken. Alleen is het
jammer dat er zoveel gebles
seerden zijn. Vanaf de eerste
wedstrijd missen we vijf man
uit de basis. Als die weer fit
zijn", beurt Oosterlee zichzelf
op. „zal het wel weer beter
gaan".
Vaste bewaker
Vindt Oosterlee dat de op
vang niets te wensen overlaat
en dat de profs niet harder
spelen, in ander opzicht con
stateert hij wel verschillen
tussen profs en amateurs: „Bij
de profs gaat het allemaal wat
sneller, je moet de bal ook
meer het werk laten doen.
Wat mezelf betreft is het een
voordeel dat ze me nog niet
kennen. Een vaste bewaker,
vorig seizoen bij ARC vaste
prik, heb ik nog niet gehad.
En dat is ook wel eens prettig.
Aan de andere kant, ik laat
me echt niet gek maken door.
zo'n jongen. Ik schop ook
nooit terug, maar denk dan:
ach, dat is zijn z'n opdracht.
Het enige antwoord is dan dat
je toch scoort of een beslissen
de voorzet geeft".
Het feit dat Oosterlee zonder
één proeftraining of wedstrijd
werd gecontracteerd! door
SVV, wil niet zeggen dat men
in Schiedam over ééfl nacht
ijs is gegaan. Oosterlee: „Ze
hebben me vorig seizoen ne
gen wedstrijden gevolgd bij
ik weet het nog gc
werd er opgebeld, een week
later was alles rond". SVV
bood Oosterlee een één-jarig
contract als semi-prof. „Nee,
ik zou nooit kunnen rondko
men van wat ik daar verdien.
Zie het maar als een hele goe
de zakcent. Maar", voegt hij
meteen toe, „die verdiensten
komen later wel. Eerst wil ik
me bewijzen. Het uitgangs
punt, een basisplaats, heb ik
al bereikt. Dat moet ik uit
bouwen door elke wedstrijd
hard te werken en te laten
zien wat ik kan".
„En Ard doet het heel goed
hoor", mengt tweelingbroer
Riny zich in het gesprek. „In
het begin gaf hij de bal nog
vaak te snel af, miste hij nog
wat zelfvertrouwen. Maar je
kunt goed merken dat hij zich
de laatste tijd zekerder voelt;
hij speelt steeds vrijer. Het is
net of hij er al twee jaar voet
balt. Ik wou", klinkt het
enigszins teleurgesteld, maar
zeker niet jaloers, „dat ze dat
van mij ook konden zeggen".
Riny Oosterlee zou immers
volgens plan ook naar SVV
zijn gegaan, als een onvol
doende herstelde kuitbeen
breuk geen roet in het eten
had gegooid. „Een speler met
ao'n blessure contracteren,
vonden ze een te groot risico.
En nu zit ik bij ARC weer
met een gescheurde kruis
band, dus voorlopig moet Ard
het nog zonder me stellen".
Dartpijltjes
„Dat mis ik wel", herneemt
Ard het woord, „dat samen
spel met Niek en Riny. Bij
ARC kenden we elkaar na
tuurlijk van haver tot gort en
^onden we ons stempel druk
ken op het spel. Niek heeft
trouwens een groot aandeel
gehad in mijn ontwikkeling
Ardy
Oosterlee op
archieffoto en
dus nog in
ARC-shirt:
„Een
basisplaats
als voetballer. Als trainings
maat heeft hii me de nodige
agressiviteit bijgebracht. Ik
was nogal makkelijk, de sfeer
was toen sowieso een beetje
gezapig bij ARC, maar hij had
bij UVS in de hoofdklasse ge
speeld en wist wat er nodig
was om hogerop te komen. En
dat is mijn doel: steeds hoge
rop". Ook zijn toenmalige
trainer Jan Kroese wenst
Oosterlee in zijn succes te be
trekken: „Het vertrouwen dat
meneer Kroese in me heeft
gesteld, is belangrijk geweest.
Hoewel ik toen een klein,
licht ventje was, heeft hij me
vanuit de B-jeugd direct naar
het eerste elftal gehaald. En
zo'n gok kan helemaal ver
keerd uitpakken".
Zowel bij ARC als SVV heeft
Oosterlee echter bewezen
„mee te kunnen". „Bij ARC
had ik een leidende rol en
kon ik creativiteit inbrengen,
bij SVV is mijn taak als rech
terspits het veld zo breed mo
gelijk te maken en de achter
lijn op te zoeken. Tot nog toe
is dat aardig gelukt". Vandaar
dat hij denkt hogerop te kun
nen. Een termijn heeft hij
daar niet voor gesteld: „Ik
merk vanzelf wel hoe ik me
ontwikkel". Maar dat hii uit
eindelijk bij een topclub te
recht wil, weet Oosterlee ze
ker. Zoals geaegd denkt de
Feyenoord-fan daarbij het
eerst aan zijn favoriete club,
al bewaart hij daar ook min-
der prettige herinneringen
aan: „Feyenoord is één van de
clubs geweest die serieuze be
langstelling heeft getoond. Ze
beloofden me zelfs een con
tract, maar toen m'n vader
daarvoor in Rotterdam was,
kreeg hij te horen: uw zoon
mag trots zijn dat hij het Fey-
enoord-shirt mag dragen".
Ook om een geheel andere re
den heeft Feyenoord „een
beetje afgedaan": „Een paar
jaar geleden ben ik met Riny
gaan kijken naar Feyenoord
tegen Tottenham Hotspur.
Wat we daar in vak S hebben
meegemaakt was echt onvoor
stelbaar: Engelse supporters
die met dartpijltjes gooiden,
messen... Dat er geen doden
zijn gevallen begrijpen we nu
nog niet. Dat is inderdaad een
heel triest aspect van het be
taalde voetbal".
Vandaag in Katwijk zullen
dergelijke taferelen zeker uit
blijven. Oosterlee verwacht
wel „een moeilijke wedstrijd".
„Quick Boys speelt altijd goed
tegen profclubs. In de compe
titie draaien ze nu wat min
der, maar dat zegt me niet zo
veel. We zullen ze dan ook ze
ker niet onderschatten", be
sluit de semi-prof en Athe
neum-scholier, die dit jaar
eindexamen doet. „Zo'n diplo
ma kan nooit kwaad. Tenslot
te weet je nooit wat er nog
eens gebeurt".
PIETER EVELEIN
NOORDWIJK TRAINER
JOHN EELMAN:
LEIDEN In tegenstel
ling tot wat zou kunnen
worden verondersteld, is
Noordwijk trainer John
Eelman eigenlijk hele
maal niet gelukkig met
het feit dat de opponent
van vandaag, Telstar, de
voorlaatste positie be
kleedt op de ranglijst van
de eerste divisie.
„Noordwijk is daardoor een
beetje de favoriet geworden,
en dat is natuurlijk niet de be
doeling in een duel met een
betaalde club". Die situatie
strookt naar het oordeel van
Eelman ook niet met de wer
kelijkheid: „Telstar hoort he
lemaal niet op die plaats. De
ploeg heeft wel degelijk een
paar hele goede voetballers.
Alleen heeft Telstar lang met
blessures en schorsingen ge
worsteld, daardoor is het elf
tal achterop geraakt. Dat zag
je ook de laatste twee wed
strijden. Toen was de ploeg
wel redelijk compleet en wer
den er drie winstpunten be
haald. Het team lijkt wat dat
betreft de slechte periode ach
ter de rug te hebben".
Een constatering die niet
wegneemt dat ook Eelman
kansen ziet voor zijn ploeg.
„Als Noordwijk en Telstar
tien keer tegen elkaar spelen,
wint Noordwijk misschien
drie wedstrijden. Voorwaarde
voor winst is dan wel dat bij
ons alles lukt. Dat er achterin
geen fouten worden gemaakt
en dat we aan de andere kant
de kansjes die we kriigen ook
benutten. Want dat heeft de
praktijk inmiddels wel uitge
wezen. Zelf kansen laten lig
gen is in dit soort partijen
vragen om problemen. Omdat
de tegenstander bijna altijd
wel gewoon scoort".
Noordwijk zal ook in het duel
met Telstar geblesseerden
Timo Gerlof, Toon Houteka
mer en Kees Nulkes missen.
Iets waar Eelman niet al te
lang bij wil stilstaan. „Blessu
res horen nu eenmaal bij het
voetbal. Daar kan je dan wel
over zeuren, maar dat is zin
loos. Noordwijk speelt tegen
Telstar in de sterkst mogelijke
opstelling". En in die opstel
ling gaat Noordwijk proberen
weer eens een rondje in de
betaalde bekercompetitie te
overleven. In eerdere seizoe
nen'slaagden de Noord wijkers
diverse malen in die opzet via
overwinningen op Vlaardin-
gen, Haarlem en Veendam.
Eelman, besluitend: „Natuur
lijk hebben we wel eens een
rondje overleefd. Maar dat
neemt niet weg dat zijn echt
vaker in de eerste ronde zijn
uitgeschakeld. Telstar blijft
dus voor mij gewoon de favo
riet".
HANS VAN DER ZEE
(QUICK BOYS):
LEIDEN Hans van der
Zee heeft SVV, de tegen
stander van Quick Boys
in de eerste ronde van de
betaalde bekercompetitie,
zelf twee keer zien spe
len. „Oriëntatie hoort bij
het vak. Daarbij: je ziet
altijd wel iets". Wat de
eerstejaars trainer bij
Quick Boys onder meer
bij de Schiedamse oppo
nent opviel, was de ver
dedigende kwetsbaar
heid. „SVV is aanvallend
goed, speelt niet voor
niets met drie spitsen.
Maar achterin is de ploeg
minder sterk. Daar liggen
voor ons dus kansen. Het
kan in ieder geval een
leuke wedstrijd worden.
Per slot van rekening is
Quick Boys ook een ploeg
die liever aanvalt dan
verdedigt".
Hoewel het bekerduel voor
SVV van cruciaal belang is
(„Ze zijn kansloos voor de ti
tel, daarbij is de ploeg slecht
aan de tweede periode begon
nen"), gelooft Van der Zee in
de Katwijkse mogelijkheden.
„De kansen liggen fifty-fifty",
stelt de oefenmeester. Om die
prognose vervolgens verder
uit te werken. „SVV is zeker
geen slechte ploeg. Maar wel
erg wisselvallig. De ene week
houden ze Heerenveen van de
periodetitel af, de week erop
gaan ze de boot in tegen een
zwakke tegenstander. In die
leid ligt voor Quick
gewoon een feit dat de
krachtsverschillen tussen to-
pamateurvoetbal en betaald
voetbal in de eerste divisie de
laatste jaren stukken kleiner
zijn geworden. Behalve Ardy
Oosterlee kan ik nog zo maar
vijf, zes spelers opnoemen die
vorig seizoen nog bij de ama
teurs speelden en nu, in hun
eerste jaar, al direct een basis
plaats hebben bij een betaalde
club. Nou, Quick Boys heeft
ook diverse topamateurs in de
ploeg, moeten wij dan bang
zijn voor SVV?"
Neen dus, al is Van der Zee
wel voldoende realist om de
opponent zeker niet te onder
schatten. „SVV heeft een paar
zeer ervaren spelers, er wordt
meer getraind, de handelings
snelheid van de gemiddelde
speler ligt hoger dan die van
de gemiddelde amateur. Zeg
maar, het verschil tussen twee
en drie keer raken. Maar nog
maals, dat is voor mij absoluut
geen reden om de underdog te
spelen. Quick Boys is, mits ge
concentreerd en gemotiveerd,
een amateurtopper die, zeker
op eigen veld, niet kansloos is
tegen SVV".
KAINER-COACH ROY VAN GURP:
•>5
JCIDEN „En nu even
ip karakter, op inzet",
loy van Gurp stimuleert
ijn zwetende ploeg bij
een van de laatste trai-
nngen vóór de zaalhand-
«lcompetitie van start
[aat. Met zijn herenteam
loopt hij dit jaar uit de
derde divisie te promove-
■en. Drie damesploegen
spelen morgen ook hun
eerst zaalwedstrijd: HVS,
)ASE en Saturnus. Frank
Bonte staat bij de dames
van OASE voor dezelfde
ttpgave als Van Gurp bij
mannen van Saturnus.
De paralellen liggen voor het
oprapen. Beide teams degra
deerden twee jaar terug uit de
tweede divisie en slaagden er
In het daaropvolgende seizoen
niet in het verloren gegane
terrein goed te maken. Beide
teams opereren vanuit een
hechte verdediging. De trai
ners zien hun teams als titel
kandidaat, maar dat vertrou
wen is meer gebaseerd op de
verwachte zwakte van de te
enstanders dan op eigen
kracht. Ze durven ook geen
ttkerheid te geven. Frank
Bonte: „Daarvoor heb ik te
veel meegemaakt", Roy van
Gurp: „Saturnus is te grillig".
Handbal
Roy van Gurp is nu voor het
tweede jaar trainer-coach bij
Saturnus. Eigenlijk hoef je
hem maar eén vraag te stel
len: „Handbal?". In de daarop
volgende monoloog figureren
regelmatig Joegoeslavische,
West- en Oost-Duitse ploegen
terwijl ook namen van inter
nationals een prominente
plaats innemen. Hij volgt het
op de voet. Aan de hand van
het voorbeeld van de toppers
is hij vanaf juni bezig bij de
Saturnus-heren een 3-2-1 de
fensie in te slijpen. Deze ver
dediging, die zich kenmerkt
door het dichthouden van het
centrum van de defensie en
het op afstand houden van de
opbouwspelers van de tegen
stander is tot nu toe zeer suc
cesvol. De Leidse ploeg incas
seerde op het veld en in de
oefencampagne gemiddeld
minder dan tien tegentreffers.
Wat Van Gurp zorgen baart is
de grilligheid van zijn team
aan de ander kant van het
veld. „Soms is Saturnus net
het Hollandse weer", zegt de
van oorsprong Indische trai
ner „Het ene moment spelen
ze een schitterende partij te-
gert een compleet Hermes 1,
het volgende laten ze een
enorme hoeveelheid kansen
liggen, en dan praat ik echt
niet over kleine kansjes". Dat
afronden is volgens hem een
probleem dat voort komt uit
dom spel („Als je van de hon
derd ballen er 99 hoog schiet
en een keeper pakt er 76 dan
moet je toch gaan denken")
en een gebrek aan tweede-lijn
schutters. Om disciplinaire re
denenen liet hij specialisten
als Anton Klok, Jan Wolter
IJssel de Schepper en de sinds
een maand weer handballen
de Peter Waalwijk buiten het
selctieteam. Hun vervangers
zorgen er weliswaar voor dat
Saturnus meer als team ope
reert, maar ze komen schot-
kracht tekort.
Saturnus zal het volgens zijn
coach op weg naar het kampi
oenschap vooral mentaal
moeilijk krijgen. „Na een
wedstrijd hoor ik ze altijd zeu
ren dat de tegenstanders zo
hard waren. Ze kunnen dan
precies zeggen hoeveel klap
pen ze hebben gehad. Dat is
een instelling van niks. Als
we dat kunnen verbeteren
worden we kampioen. Watjes
kan ik niet gebruiken. Tech-
nis<(h en tactisch steken we er
bovenuit, maar handbal wordt
voor 80 procent met het kop-
Eie gespeeld, Jiet zit hem in
et hoofd".
Groter
Bij de dames is het gat tussen
het naar de top doorgestoten
Foreholte en de andere regio
nale teams groter geworden.
Foreholte gaat pas in decem
ber competitiewedstrijden
spelen. HVS draait mee in de
tweede divisie, OASE in de
derde terwijl Olympia en
HVV na een jaar van net lan
delijke toneel verdwenen. De
dames van Saturnus namen
een open gevallen plaats in.
Roy van Gurp mikt voor hen
Roy van Gurp:
„Het zit hem
allemaal in het
hoofd".
dit iaar op handhaven, maar
dat lijkt hem een zware opga
ve. De nieuw overgekomen
junioren moeten eerst erva
ring opdoen. Daarbij vertrok
Monique Gijsman, die in kor
te tijd een waardevolle scha
kel was geworden, naar Fore
holte. Van Gurp, naast heren-
ook damestrainer, hoopt het
te redden met snelle uitval
len. „In een dameswedstriid
worden gemiddeld maar acht
a negen doelpunten per team
gemaakt. Ik hoop dat er van
uit onze offensieve verdedi
ging zeker vijf maal per wed
strijd uit een break-out ge
scoord wordt", aldus Van
Gurp die in de competitie oud
Saturnus-coach Frank Bonte
zal tegenkomen.
Bonte is dit jaar de nieuwe
man is bij OASE. Hij betreurt
het in eenzelfde competitie te'
spelen omdat het hem nog al
tijd pijn doet Saturnus te zien
verliezen. Zijn loyaliteit ligt
uiteraard bij zijn nieuwe club.
Met OASE hoopt hij volgend
seizoen weer een stapje hoger
te kunnen handballen. Twee
sterke keepers, Monique van
der Meer en Ans de Haas,
plüs een solide 4-2 verdedi
ging moeten aan de basis van
het succes staan. Daarnaast is
een van zijn sterkste troeven
de homogeniteit van de for
matie. In het verleden werd
een te grote wissel getrokken
op de schotkracht van enkele
speelsters. Nu werden in de
laatste veldwedstrijd de acht
doelpunten door zevqn ver
schillende speelsters gèmaakt.
AD VAN FESSEM
Goud
'r werd zaterdag heel wat af-
tspeld, daar hij de Lisser At-
etiekvereniging De Spartaan.
Zo was er een heuse konink
lijke onderscheiding voor se
cretaris Henk Paardekooper.
Maar ook Jan van Heek en
ingenieur A ad Paardekooper
(geen familie) werden niet
vergeten. KNAU-voorzitter
Wim de Beet waardeerde bei
den daarmee voor al het voor
de Lisseseatletiek verrichte
verk. Onder die werkzaam
heden van „ir. A.viel na
tuurlijk ook de realisering
van het „Zilveren Boek van
De Spartaan", waarin een
kleine honderd bijdragen van
leden, oud-leden en anderen
lijn gebundeld.
Goud (2)
Ben zilveren boek voor een
zilveren jubileum, dat bete
kent dat de Hutspo(r)t-mede-
werker in edele metalen op
onderzoek werd uitgestuurd.
En wat bleek daaruit? Het zil
veren boek is niet alleen voor
Spartanen goud waard. Want
zo kon in zijn juryrapport
worden gelezen: „Dit Zilveren
Boek van de Spartaan geeft
een heel goed beeld van een
atletiekvereniging in al haar
geledingen, met haar diepte
en hoogtepunten en al haar zo
gevarieerde facetten van
sportbeoefening. De inbreng
van zo vele belanghebbenden
en belangstellenden bij en in
De Spartaan maakt het boek
niet alleen tot een historisch
overzicht, maar ook tot een
goed leesbaar verenigings-
boek". Het vooral door Wil
van der Krogt, Donald Zirik-
zee, Tessy Lenting, Anneke
Gort, Wim van der Krogt,
Jan van Heek, Nico Ware-
merdam, Hans van Tol en
„Ir.A.zo fraai geworden
boek doorbladerend, kunnen
Wij van Hutspo(r)t onze gou
den medewerker, die ook zil
ver graag omsmelt, slechts ge
lijk geven.
Het zal de gewaarderde lezer,
de lieve lezeres niet ontgaan
zijn dat het niet goed gaat met
ASC. De dit seizoen in de
„Haagse" vierde klasse zon
dag van de KNVB opererende
„Good-Old" bekleedt in dat
zelfde 4B de positie van hek-
kesluiter. Maar een reden om
bij de pakken neer te gaan
zitten, is dat daar in Oegst-
geest absoluut niet. De bij
deze rubriek gaande foto
maakt wat dat betreft veel
duidelijk. Op die fotografische
bijdrage kan immers worden
geconstateerd dat op het ASC-
terrein met man en macht is
gewerkt om ASC weer „bo
ven Jan"(en binnen afzienba
re tijd weer „boven Crom-
vliet j te krijgen. We bedoe
len maar: met een trainings
veld dat weer „als nieuw" is.
kan het toch niet meer fout?
Missen
Motorcrosser Wil van der
Laan beweegt zich in wed
strijdverband al weer enige
tijd op een „trike" door het
motorleven. Wij van Hut-
spo(r)t hebben daar geen pro
blemen mee. Het is ook niet
aan ons om uit te maken op
welke wijze Van der Laan
zich voorbeweegt. Maar toch.
We missen dat vertrouwde
zijspan onder Van der Laan
beslist wel...
