unst voor het kind
ran Max Velthuijs
Boeven de baas bij opening Kinderboekenweek
Goed doordacht Klein-mannetje
Vers van de pers
De bekroonde boeken
MORGENMIDDAG IN HET CIRCUSTHEATER
SPEKEN
Ceidóe Soutuut
DINSDAG 7 OKTOBER 1986 PAGINA 13
Onder het motto „Mooie
boevenboeken voor wei
nig duiten" worden op
veel plaatsen in het land
een week lang boeken
markten, lezingen, toneel
voorstellingen, musicals,
handtekeningenuurtjes en
wat voor activiteiten dan
ook, georganiseerd om het
kinderboek te promoten.
In Den Haag wordt het
startschot afgevuurd: het
Scheveningse Circusthea
ter is morgenmiddag ver
zamelplaats voor boeven
pak in opleiding, honder
den kinderen doen daar
hun best er zo schurkach
tig mogelijk uit te zien in
een oneerlijke strijd om
de CPNB een prijs te ont
futselen. Het boevenbal
begint om twee uur, met
de uitreiking van de grif
fels en penselen aan de
schrijvende en illustreren
de roverhoofdmannen en
-vrouwen.
Daarom zetten we op deze
pagina alle boeken die dit
jaar door de CPNB (Col
lectieve Propaganda van
het Nederlandse Boek)
werden bekroond met een
griffel of een penseel op
een rijtje. Kinderboeken
schrijver/illustrator Max
Velthuijs vertelt over het
ontstaan van „Klein-
mannnetje vindt het ge
luk", het boek waarvoor
hij de gouden penseel
kreeg. Voorts is een keus
gemaakt uit het overstel
pende aanbod kinderboe
ken dat, vers van de pers,
in de winkel ligt.
[KLEIN-MANNETJE" GOUDEN PENSEEL
IN HAAG De jury,
Ie jaarlijks gouden en zil-
ïren griffels en penselen
ïkent aan de auteurs en
lustratoren voor de in
in ogen beste kinder-
>eken en illustraties, is
in mening dat Max Vel-
[uijs kunst voor het kind
lakt. „Nu zij dat zeggen,
irf ik ze wel te citeren,
int eigenlijk is dat ook
Series mijn bedoeling",
idus de 62-jarige Haagse
lustrator en grafisch ont-
ïfper, die voor de twee-
keer een gouden pen-
;1 krijgt. Eerst in 1977
)or „Het goedige mon-
?r en de rovers" en nu
„Klein-mannetje
ïdt het geluk". Een
fiendelijk, goedlopend
ïrhaaltje, alsof Velthuijs
tijd goedgehumeurd op
lat en zich vervolgens
mdenwrijvend aan de
jkentafel zet om zijn
-ookjesachtige gedach-
vlot op papier te zet-
ee nee, zo gaat het helemaal
;t. Ik bedenk wel altijd m'n
[en verhaaltjes, die ik zelf il-
|treer. Maar zoals het met
bekroonde boek is gegaan,
gaat het echt wel vaker. Ik
rd door m'n Zwitserse uit
lever gebeld, die me vroeg
[laar ze op konden rekenen,
int dat willen ze altijd. Ze
;enen altijd ergens op, als ze
i van je hebben dat goed
•pt. Waar het deze keer over
g, wilden ze weten. Nu had
al maanden lopen piekeren,
lar ik had nog geen enkel
ikbaar idee. Spontaan zei
zo maar, het gaat over een
in mannetje. O ja? Vroegen
en wat doet dat kleine
innetje dan? Nou, dat man-
itje vindt een schat, natuur
lijk, antwoordde ik. De uitge
ver vond het geweldig. Maak
dat dan maar gauw af, zeiden
ze. We wachten erop.
Met lood in m'n schoenen be
gon ik een klein mannetje te
tekenen, dat ik een schop in
z'n handen gaf, want hij moest
natuurlijk een schat opgraven.
Maar dat ging niet erg goed. Ik
tekendë maar wat en van de
steel van die schep maakte ik
piekerend en wel een klaver
tje vier. En dat was het, reali
seerde ik me opeens. Nu, toen
was het verhaal zo gepiept."
Niet bewust
Lang niet altijd stemt de me
ning van een jury met die van
Velthuijs overeen. „Soms ha
len ze uitje werk dingen waar
je nooit bij hebt stilgestaan, die
je er nooit hebt ingelegd. Maar
soms merken ze dingen op, die
je er niet bewust hebt inge
stopt, maar weldegelijk aan
wezig zijn. Dit bijvoorbeeld,
dat ik tot in de essentie ver
eenvoudig.
Dat klopt; ik heb kasten vol
potjes verf, maar mijn teke
ningen zijn duidelijk. Je kunt
niet zeggen dat ik ingewikkel
de tekeningen maak, maar hoe
eenvoudig ze ook lijken, mijn
probleem is, dat ik gevoel in
m'n tekeningen wil leggen
Wat ik daarmee bedoel is niet
eenvoudig te vertellen en het
is nog moeilijker uit te leggen
wat ik bedoel, hoe ik de teke
ningen volgende keer nóg be
ter wil maken".
Velthuijs haalt er het bekroon
de boek bij en wijst aan:„,Deze
tekening vind ik nog goed, die
en die ook, maar over deze
ben ik veel minder tevreden".
Naarmate Velthuijs zijn werk
verder kritisch doorneemt,
wordt duidelijk wat hij be
doelt: hoe eenvoudig zijn fi
guurtjes ook lijken, ze moeten
wel een exacte eenheid vor
men met de tekst, zoals Vel
thuijs die heeft bedoeld. Zo bij
voorbeeld: als het Klein-man-
netje wéér aan een ongeluk is
ontsnapt, dank zij het klaver
tje-vier, mag hij er op het vol
gende plaatje niet bekommerd
uiteien, als één die de wereld
beschouwt als een kommervol
le valkuil die uiteindelijk
noodlottig zal worden. Vel
thuijs: „Dat mannetje moet
verschikkelijk blij zijn, maar
hier, op dit plaatje is hij dat
niet echt. Dat moet een vol
gende keer beter".
Ontwerper
Max Velthuijs is van oor
sprong grafisch ontwerper. Hij
tekende onder meer veel affi
ches, waarvan de speelse het
leukst waren om te maken.
„Pas drie jaar geleden ben ik
helemaal gaan toeleggen op
het maken van boeken, twee
titels per jaar, dat is m'n maxi
mum. Misschien kan ik nu
echt van m'n boeken leven,
hoewel het moeizaam zal zijn;
ik heb immers anderhalf jaar
alleen gewerkt en niets ver
diend".
Van Nederland hoeft hij het
niet te hebben. „In Nederland
lezen ze immers nauwelijks;
prentenboeken voor jonge kin
deren zoals ik die maak hele
maal niet, eigenlijk. Ik denk
dat de ouders het weggegooid
geld vinden. In Duitsland,
overigens helemaal in Oost-
Europa hebben ouders veel
meer voor hun kinderen over,
althans wat boeken betreft.
Daarom ben ik ook bij een
Zwitserse uitgever, die voor
eigen land vijfhonderd exem
plaren maakt en voor West-
Duitsland zo'n vijftienduizend.
De rest gaat naar andere lan
den, naar Nederland dus ook,
waar Leopold mijn boeken uit
geeft. Als ik rechtstreeks voor
Leopold zou werken, zouden
m'n prenteboeken veel te duur
worden."
Onverwacht
Hoewel Max Velthuijs in zijn
ongelooflijk rommelige werk
kamer niet het type is van de
carrièremaker, zou het onzin
zijn te beweren dat geld hele
maal geen rol in zijn leven
speelt. „Natuurlijk wel. Een
van de aardige kanten van dit
werk is, dat je soms volkomen
onverwacht geld krijgt. Zoals
onlangs, toen een uitgever in
Tsjechoslowakije me om vijf
tekeningen vroeg uit „Het goe
dige monster". Wist ik veel
waar ik die had, maar dié' uit
gever had al een cheque ge
stuurd. Ik ben gaan zoeken en
ergens in een kast vond ik ze
uiteindelijk wel. Het was zo
veel geld, voor vijf tekenin
gen... Ik heb die uitgever maar
de hele stapel tekeningen ge
stuurd; kon hij uitzoeken
De lichtvoetige mentaliteit
van Max Velthuijs is terug te
vinden in zijn werk. „Het is
een volledige dagtaak maar ik
heb er veel plezier in, anders
zou ik het ook niet zo lang
kunnen volhouden. En voorlo
pig heb ik ideeën genoeg, die
ik in m'n eentje uitwerk. Ja,
soms ben ik wel eens jaloers
op schrijvers en tekenaars die
samenwerken; dat heb ik
vroeger wel eens geprobeerd,
maar het lukte niet. Ik werkte
samen met een prima schrij
ver, echt een heel goede. Maar
toch; wat hij schreef was wel
goed, maar niet wat in mijn
hoofd zit. Daarom blijf ik
Met veel zorg heeft de Haagse illustrator (grafisch ontwerper)
Max Velthuijs een „Klein-mannetje" bedacht, dat voor de klein
ste lezertjes prettige avonturen beleeft. Eén daarvan is dit jaar
beloond met een zilveren penseel: „Klein-mannetje vindt het ge
luk".
De avonturen van Klein-mannetje behelzen geen ingewikkelde
verhalen, maar hebben wel precies de spanning, de vondsten en
opgewekte doorverteltrant waarvan jonge kinderen maar nooit
genoeg van krijgen. En toch ook met een dubbel bodempje.
Klein-mannetje vindt in het bekroonde verhaal een klavertje-
vier, waardoor hem niets meer kan overkomen. Wat een ellende
blijft hem bespaard, zonder klaver-vier had hij niet lang geleefd.
De dubbele bodem bestaat hieruit, dat het klavertje behoorlijk
wordt aangevreten, omdat volgens de dieren van het bos klaver
nu eenmaal klaver is. En dat kun je eten; klaver-drie of klaver-
allo meneer de Uil
edjes uit de Fabeltjeskrant
n welbekend. „Hallo meneer
Uil" en het „Stoomlied"
J n voorbeelden van liedjes,
iedereen kan dromen.
iar er zijn er meer en de
isten daarvan zijn al even-
er heel goed te genieten. De
tgeverij Bert Bakker heeft
11 n bundel uitgegeven, waarin
j1 der de titel „Hallo meneer
Uil. liedjes uit de Fabeltjes-
1 ant" een hele reeks van
v ze leuke stukjes poëzie is sa-
1 engebracht. het boekje, leuk
or kinderen èn volwassenen
bevat naast Leen Valke-
r's liedjesteksten ook leuke
ustraties van de hand van
fons van Heusden. Het
ekje telt 70 bladzijden en
ist als paperback 17,90 (ge-
nden 24,90).
a gens onder een blaadje
'j luidt de titel van een leuk
1 ekje van Ditte van Merle,
onlangs bij Van Holkema
Warendorf is verschenen,
t boekje is bestemd voor be
kende lezertjes en bevat
!r aardige, informatieve ver-
altjes over beestjes. Zo ko-
in de pissebed de worm, de
k en de oorworm aan de
Ie. Ditte van Merle on-
■wijzeres schreef al eer-
informatieve boekjes over
Ten. Peter Oey maakte er
nauwkeurige illustraties bij.
Het gebonden boekje telt 44
bladzijden en kost 17,50.
Ik wou dat ik kon vliegen
Deze wens van een schildpad
wordt in mooie kleurenplaten
en korte zinnen uitgewerkt in
het leuke prentenboek met
deze titel. De schildpad vindt
het eerst niet leuk dat hij een
heleboel dingen niet kan, die
andere dieren wel kunnen,
maar aan het einde blijkt, dat
hij toch ook een heel prettig
voordeel heeft. Want in de re
gen zit hij in zijn huisje lekker
droog. Het oorspronkelijk En
gelse boekje is van de hand
van Ron Maris. Het telt 32
bladzijden, is gebonden en kost
119,90.
Wal is die ster toch ver
„Wat is die ster toch ver" is
een leuk, nieuw prentenbroek
van Sigrid Heuck (verschenen
bij Lemjniscaat) dat als aardig
heid heeft, dat de kleintjes zelf
kunnen meelezen. Sommige
woorden in de tekst zijn name
lijk vervangen door tekenin
gen. Het boekje, een vertaling
uit het Duits bevat nieuwe be
levenissen van het bekende
trio pony, beer en papegaai.
De mooie kleurenplaten ma
ken er een fleurig geheel van.
Sigrid Heuck werd bekend
door haar prentenboeken „De
Appels zijn weg" en „Het re
gent weer". De prijs van „Wat
is die ster toch ver" bedraagt
f 19,90.
Papieren Kinderen
Goede wijn behoeft geen
krans. Dat geld ook in kinder
boekenland. Wanneer we we
ten dat Jac Linders' vorige
boek, „De vier van kamer
vijf", door verschillende kin
derjury's werd bekroond, dat
behoeft het nu alweer enige
tijd voorhanden „Papieren
kinderen" nauwelijks nog aan
prijzing. Het boek het voor
woord is van mr. A. van Agt,
commmissaris van de konin
gin in Brabant en bestuurslid
van de Stichting Foster Pa
rents plan, die deze zomer het
eerste exemplaar uit handen
van de auteur ontving gaat
over Jeroen en zijn vriendin
netje Katja; die met heel de
vijfde klas oud papier gaan
sparen. De kinderen zijn en
thousiast voor het werk van
Foster Parents en willen een
vriendje in de Derde Wereld
helpen. Een van de talloze
„papieren kinderen". Dit vlot
te, goede kinderboek, geïllu
streerd door Ingrid Godon, is
gebonden, telt 140 bladzijden
en kost 19,50. Het verscheen
bij de uitgeverij Lannoo.
Mecanoscript
„Mecanoscript, verslag van
een nieuw begin" is bepaald
een boek voor de wat oudere
kinderen. Dit bijzondere boek
van Manuel de Pedrolo het
betreft een vertaling uit - het
is een soort verslag
Eigenlijk had Deesje moeten
zeggen dat ze niet alleen met
de trein naar haar halftante
wilde. Eigenlijk had ze moeten
zeggen dat ze niet met een he
leboel andere kinderen naar
de televisiestudio moest. En ei
genlijk had ze meneer Paprika
moeten vertellen over haar
bezoek aan halftante. Omdat
Deesje al deze dingen niet ge
zegd had, komt ze in een hele
boel rare, leuke en enge situa
ties terecht.
Joke van Leeuwen maakte
een prachtig boek over de ca
priolen van Deesje en maakte
er schitterende tekeningen bij.
Ze ontvangt er ook de gouden
griffel en de zilveren penseel
voor. Vanaf 8 jaar.
Stormboy
Max Velthuijs: „Ik doe het op mijn manier en zolang kinderen dat
plezier delen, denk ik, ach, laat me maar".
maar in m'n eentje werken,
dat gaat ook goed".
De kinderen weten ervan. Hoe
eenvoudig zijn getekende ver
tellingen ook zijn, kinderen
willen er steeds opnieuw van
horen, hetzelfde verhaal
maanden lang, elke dag op
nieuw. Velthuijs: „Nou ja, in
dat juryraport staat dat jonge
kinderen er zo van kunnen
genieten. Ik denk dat ik wel
weet waarom, ik ben er ook
inmiddels twintig jaar mee be
zig en het einde is voorlopig
niet in zicht. Ik denk dat ik nu
echt bezig ben door te breken
en ik heb er plezier in; laat me
maar, ik doe het op mijn ma
nier en zolang kinderen dat
plezier delen, denk ik, ach,
laat me maar. En als de jury
bovendien vindt dat ik kunst
voor kinderen maak, durf ik
dat ook wel te zeggen, ik maak
kunst voor kinderen". Max
Velthuijs moest er 62 voor
worden, om die doorbraak te
ervaren. Met een kind in de
wieg en zo trots als een aap, al
zit die trots verpakt in een
dikke laag onzekerheid, ge
kleurd met een tintelende
glimlach. Die zit voorgoed ver
werkt in zijn ogen en die
maakt hem jong. Kinderen
vinden het prachtig.
FRITS BROMBERG
vier, het maakt geen zier uit. Het tweede dubbele bodempje:
voor Klein-mannetje maakt het niets uit of er uit zijn klavertje
happen zijn genomen: klaver-vier blijft het toch, van een hap
meer of minder is zijn geluk niet afhankelijk. En zo is iedereen
uiteindelijk gelukkig.
Overigens heeft de CPNB (Collectieve Propaganda van het Ne
derlandse Boek) niet het verhaal bekroond, maar de tekeningen
en daarmee eigenlijk het hele oeuvre van Velthuijs. Want zijn
tekenstijl is onmiddellijk herkenbaar: duidelijk en met van die
sprekende kleuren. Volwassenen zullen er een vraagteken bij
zetten, kinderen niet. Die vinden het prachtig.
FRITS BROMBERG
Max Velthuis: „Klein-mannetje vindt het geluk". Uitgeverij
Leopold Prijs 17,90.
van de belevenissen van Alba,
een meisje van veertien, en
haar buuijongen en vriend Di-
dac, die een merkwaardige
wereldramp overleven. Zijn zij
de enigen die na de catastrofe
nog leven? Om daar achter te
komen gaat het tweetal op on
derzoek uit. Het wordt een
tocht vol schokkende gebeur
tenissen. Alba en Didac doen
ook andere, heel persoonlijke
ervaringen op. Zij leren de
liefde kennen. Deze goede
jeugdroman is bestemd voor
de oudere kinderen, die wat
betreft het onderwerp „sex"
niet meer in volstrekte onwe
tendheid verkeren. Het gebon
den boek, 126 bladzijden dik
en verschenen bij Lemniscaat,
kost 22,50. Het boek is niet
geïllustreerd.
Juf bij de zeerovers
Onder bovenstaande titel is bij
Lemniscaat een erg komisch
en origineel prentenboek ver
schenen. Het boek oor
spronkelijk Frans laat zien
dat ruwe bolsters als zeerovers
nog heel goed terecht kunnen
komen, wanneer er maar ie
mand is die hen een zetje
geeft. Die iemand is „juf", die
de woeste kerels temt en hun
bestaan iqgrijpend doet veran
deren. De prachtige tekenin
gen zijn deels in zwart-wit,
maar voor het overgrote deel
toch in kleur uitgevoerd. Het
boek telt 32 bladzijden en kost
19,90.
LEO HENNY
Het verhaal van Stormboy,
een jongetje dat vanaf zijn
vierde jaar alleen met zijn va
der aan de kust van Australië
woont, zul je in één ruk uitle
zen. Het is een roerend ver
haal, duidelijk geschreven,
zonder overdrijving, over de
liefde van dc jongen voor de
zee, de kust, de dieren in de
buurt en zijn bijzondere
vriendschap met een pelikaan,
meneer Parsival. Dat is geen
gewone pelikaan, maar een
vogel die bijzondere kunstjes
kan. Het dier helpt zelfs mee
om schipbreukelingen te red
den. Vanaf 8 jaar.
Tommie Station
Op een dag vindt machinist
Eef op het station een jongetje,
dat blijkbaar bij niemand
hoort. Hij noemt dit jongetje
Tommie Station en vanaf die
tijd is het zijn zoon. Tommie
rijdt altijd met Eef mee en
heeft een heerlijk leventje. De
enige mensen die hen steeds
proberen te pesten is het ver
schrikkelijke echtpaar Bokker,
die eigenaar zijn van de sta
tionsrestauratie. Vooral me
vrouw Bokker verzint gemene
plannetjes om Tommie naar
een weeshuis te krijgen. En
dan gebeurt er iets, waardoor
Tommie in een land terecht
komt, waar katten kunnen
spreken. Een heerlijk boek
van Mensje van Keulen. Van
af 9 jaar.
Doldwazen en
druiloren
Simone, een meisje van 12,
verhuist op haar verjaardag
met haar wat vreemde moeder
naar een nieuw huis. Simone
is woedend. Niets loopt nor
maal, ze vindt de vriend van
haar moeder niet aardig, ze
wilde helemaal niet verhuizen,
ze moet naar een andere
school en nu is de hond ook
nog achtergelaten.
Op die andere school denken
ze dat ze een jongen, Simon, is.
En Simone is zo rebels dat ze
het zo laat. Dat geeft natuur
lijk wel rare effecten als een
van de klasgenotes verliefd op
haar wordt. Haar opa noemt
het haar duiveltjes, die zorgen
dat alles in haar ogen fout
loopt. Duiveltjes, die zorgen
voor een doldriest leven in
plaats van een saai leven voor
druiloren. Het boek is vlot en
met veel gevoel voor humor
geschreven in de ik-stijl. Van
af 10 jaar.
Tirannen
een 'bende' van drie meisjes,
die onder leiding van Melanie
klasgenootjes tiranniseren? Als
je laat merken datje het verve
lend vindt, hebben ze er juist
plezier om. Als je het aan de
onderwijzer zou vertellen, ge
loven ze je niet. Bovendien
ben je dan de 'verklikker'. En
aan je ouders vertellen, doe je
al helemaal niet, omdat het
pesten dan alleen nog maar er
ger zal worden. Lucy wordt
verschrikkelijk getiraniseerd
door de bende, ze wordt zelfs
gedwongen om mee te doen
aan winkeldiefstal. Maar dan
verzint ze samen met een an
der slachtoffer een list. Van
af 11 jaar.
Het eiland in de
Vogelstraat
In de tweede wereldoorlog
weet Alex, een elfjarige joodse
jongen te ontsnappen aan een
deportatie uit een Poolse stad.
Zijn vader wordt wel meege
nomen, maar Alex weet zeker
dat hij terug zal komen. In het
f
r
Een van de vele, met een zilveren griffel bekroonde, illustraties
van Joep Bertrams uit het boekje „Salamanders vangen"
getto verschuilt hij zich heel
knap in de ruïne van een
woonhuis. Daar heeft hij met
zijn vader afgesproken te zul
len wachten. Maar een paar
dagen wordt een week, een
week wordt maanden. In de
tussentijd moet Alex zich niet
alleen schuil houden voor de
Duitsers of verklikkers, maar
hij moet ook zien aan eten te
komen. Hij moet zich warm
kunnen houden in de winter
maanden. Hij moet zich hele
maal alleen redden 'op zijn
eiland' in de Vogelstraat. Een
heel spannend boek (ik-stijl),
met een goede afloop, waarvan
je het verhaal niet zomaar ver
geet. Vanaf 10 jaar.
Verhalen voor een
Afrikaanse koning
Juba, of koning Muteba de
Vierde, wordt als kleine jon
gen door dienaren van zijn va
der naar afgelegen eilanden
gebracht. Zijn oom, Nankere,
heeft zijn ouders vermoord en
heeft zichzelf uitgeroepen tot
koning. Op een van de eilan
den ontmoet Juba Siggi, een
verhalenverteller, die op een
vreemde manier voor zijn op
voeding zorgt. Siggi vertelt al
leen spannende en geheimzin
nige verhalen, die erg op
sprookjes lijken. Over het vee
van God, de buffels; over het
ontstaan van licht en donker;
over de strijd tussen de mon
sterlijke slang Abanganga en
de heks. Langzaam maar ze
ker ontdekt Juba dat de ver
halen stuk voor stuk te maken
hebben met de geschiedenis
van zijn volk en zijn familie.
Vanaf 12 jaar.
Salamanders vangen
Joep Bertrams maakte schitte
rende tekeningen bij een ge
dichtenbundel van wiel Kus-
ters. Met zijn .tekeningen
(waarvoor hij een Zilveren
Griffel ontvangt) sluit hij
prachtig aan bij de gedichten,
stuk voor stuk korte verhaal
tjes, indrukken, die je heel
goed zult herkennen als je ze
leest. Het lijken geen gedich
ten gemaakt door volwassenen
maar gemaakt door een leef
tijdsgenoot. Alleen in het laat
ste stukje, dat ook Salaman
ders Vangen heet, staat een
stukje, waarin de dichter zegt
al 36 te zijn. Hij heeft dertig
jaar gespijbeld, maar wil nu
weer graag - als het zou kun-
•nen - meedoen met alle zesja
rigen. Vanaf 10 jaar.
Waar het hart vol van is
Willem Wilmink's schriftelijke
cursus dichten krijgt een gou
den griffel in de categorie In
formatief.
Het gaat hier niet om een boek
waardoor je leert hoe je ge
dichten moet maken, maar het
is een warm pleidooi om ge
dichten te (leren) waarderen.
Wilmink schrijft met ontzet
tend veel enthousiasme over
gedichten. Een enthousiasme
dat aanstekelijk werkt. Niet,
zoals op sommige scholen ge
beurt, om de jeugd te leren
hoe gedichten gelezen 'beho
ren:' te worden en 'wat de be
doeling van de dichter was'
maar om ie warm te maken
voor 'de betovering van de
poëzie, iets kinderlijk-geheim
zinnigs'. Hij vertelt heel boei
end over het ontstaan van poë
zie, over grafschriften, oVer
moralisten, over popteksten,
over gevoel en emotie, over
stijlverschillen. Vanaf 14 jaar.
Italië
In de categorie Informatief
ontvangen H.P.Thiel en M.
Würmli een zilveren griffel
voor hun landengids voor de
jeugd: Italië. (Inmiddels is de
uitgeverij ook al met een
soortgelijke gids voor Enge
land gekomen). Het is een be
knopt, overzichtelijk, betaal
baar boekje, waarin je veel in
formatie over het land en de
bevolking, de geschiedenis en
bezienswaardigheden krijgt.
Ook krijg je gegevens over het
maken van spagetti, de ver
schillende soorten vis die ge
vangen wordt, over de aparte
soorten groente, fruit, worst en
kaas. En tussendoor een be
knopte 'taalcursus', de itali- 1
aanse benamingen met daar
achter de manier waarop men
het woord uitspreekt.
Kortom: een vrij compleet
beeld (met veel foto's en teke
ningen) van het land waar je
misschien op vakantie heen
gaat (of bent geweest), ook
goed te gebruiken voor het
maken van een scriptie. Vanaf
9 jaar.
Klop, klop, wie is daar?
Hele fraaie pastelkleurige te
keningen maakte Yasuki Koi-
de bij het korte verhaaltje van
Tan Koide, Klop klop wie is
daar? Drie marmotten zijn in
het bos verdwaald en schuilen
in een huisje.Het wordt er
steeds drukker.
Een heel mooi prentenboek.
Vanaf 3 jaar.
Deesje, Joke van Leeuwen,
Uitg. Querido, Amsterdam,
ƒ28,50.
Stormboy, een leven in de
wildernis, Colin Thiele,
Uitg. Meulenhoff Ned., Am
sterdam, 19,50.
Tommie Station, Mensje van
Keulen, uitg. Querido, Am
sterdam, 24,50.
Doldwazen en druiloren, Ulf
Stark, uitg. Lemniscaat, Rot
terdam, 21,50.
Tirannen, Aidan Chambers,
uitg. Querido, Amsterdam,
ƒ19,50.
Het eiland in de Vogel
straat, Uri Orlev, uitg. Fon
tein, Baarn, 22,50.
Verhalen voor een Afrikaan
se koning, Humphrey Har
man, uitg. Bert Bakker, Am
sterdam, 19,90.
Salamanders vangen, Wiel
Kusters, met tekeningen
van Joep Bertrams, uitg.
Querido. ƒ17,50.
Waar het hart vol van is,
Willem Wilmink, uitg. Van
Holkema en Warendorf.
Bussum, 19,50.
Junior Landengids Italië
(en Engeland), uitg. Gott-
mer, Haarlem, p.st^f 14,90.
Klop, klop, wie is daar, Tan
Koide, uitg. Gottmer, Haar
lem, ƒ18,50.
