Rustig aan, dan breekt het lijntje niet" £«idóc6otvumt looggespannen verwachtingen hockeydames Leiden ETERAAN MAASSEN WIL OOK 65+ERS IN TRIATHLON Fides Pacta en TOP mikken op promotie Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Pieter Eve- lein Sleutels Die Han Kulker toch. Die doet er ook alles aan om op nieuw Leids sportman van het jaar te worden. De vo rig jaar als Leidschendam- mer merkwaardig genoeg toch verkozen middenafs tandsloper van het Leidse (dat wel) De Bataven, ver huisde daartoe bijna wel ge dwongen door de kritische geluiden na afloop van de vefkiezing, al spoedig naar Leiden. Waarmee een pro bleem uit de wereld was. Het andere probleem (hoe presteer ik nu opnieuw op vallend genoeg) werd afge lopen weekeinde door Kul ker opgelost: gewoon derde worden tijdens de EK atle tiek „en bijna Coe nog pak ken". Nee, klasse van die Han. En een knappe jongen of meid die hem nu nog van de Zilveren Sleutels houdt. Kiepers Er zijn keepers en kiepers (doelverdedigers en doel mannen laten we in dit verband buiten beschou wing; die doen even niet ter zake). Goed, er zijn dus keepers en kiepers. Keepers vertoe ven zeker in standaardelf tallen. Zij willen ook wel eens in sterke reserveteams uitkomen en staan even eens in geselecteerde jeugd- elftallen opgesteld. Vlot ge kleed in een out fit bekend van radio en televisie, daar bij sportief ogend, verdedi gen zij hun doel. In de regel doen zij dit met veel bra voure. Een echte keeper beeft immers in ieder-geval stijl, de bal doet er niet al tijd evenveel toe. Wij van Hutspo(r)t even wel, zijn eigenlijk niet stuk van keepers. Al doen die vaak knap werk. Wij zien echt meer in kiepers. In die vaak al wat oudere doel man, die weliswaar even eens met zorg zijn spullen kiest, maar dan niet aan de hand van de meest actuele tv-beelden, maar aan de hand van wat hij zo de laat ste twintig jaar in .zijn sporttas heeft verzameld. Maar, het moet gezegd: de exemplaren worden wel zeldzamer. Ook de huidige generatie veertigers deed het twintig jaar terug im mers al met een 1 op de Mede daarom zijn Wij van Hutspo(r)t dankbaar en blij u zonder iets af te doen aan de prestaties van Peter van der Heijden, Theo Guyt en Jaap Visser (om maar enkele keepers te noemen) nog een echte kieper te kunnen presenteren... Breed Het falen van de Neder landse atleten op de mara thon na de gouden me daille van Gerard Nijboer in Athene heeft geen Hol lander nog iets op dat on derdeel gepresteerd heeft in Nederland een ware looprage in gang ge zet. Uit het aantal trim mers, joggers en sjokkers dat wegen en fietspaden, bossen en duinen bevolkt, kunnen wij van Hutspo(r)t in ieder geval niets anders 'afleiden dan dat de opvol gers van Nijboer staan te dringen. En dan laten wij de vele honderden tri-atle ten nog buiten beschou wing. Ook in Leiden risselt het van de hardrenners, voor wie de Singelloop slechts een 'warming upje' is. Meerderen onder hen heb ben hun blik zelfs verruimd naar New York, waar' de befaamde marathon op 2 november zal plaats heb ben. Zo ook de studenten rechten Pieter Asjes en Jan Albert Sterkman. En het zijn niet de minsten. Dat kan tenminste worden af geleid uit de kwalificaties die zij zichzelf meegeven: twee stoere Hollandse kna pen met „ruim bemeten borstkassen". Verwacht je vervolgens een specificatie van de longinhoud en de daaruit voortvloeiende, hooggespannen verwach tingen voor het Ameri kaanse loopspektakel, niks daarvan. Volgens de lopers zelf bieden die lichaamsde len in de eerste plaats „een unieke kans tot het uitdra gen van een naam van een sponsor ten overstaan van vele honderdduizenden èn de televisie van coast to coast". Aardig bedacht, maar wij betwijfelen dat nut Om in die gigantische mensenmas sa op te vallen moet je wel over een bijzonder brede borstkas beschikken en toe gegeven, één van hen zal het niet buiten de maat ex tra large kunnen stellen, maar zo breed... nee. ORT LEIDEN DEN Bij de start van de hockeycompetitie is opvallend dat de meeste ities niet de spelers, maar trainersbestand betreffen. teuze van een nieuwe trai- valt dan vaak op een top- teyer, Wouter van der len bij Alecto en Mark linga bij Noordwijk, of ervaren trainer. Zo slaag- beiden er zelfs in zich te ekeren van de kundige leiding van Kees Koppe- De meeste hockeyclubs in regio Leiden sloten hun voorbereidingsperiode af met een tweedaags toernooi. Zo reisden Forescate en Room burg af naar respectievelijk Frankfurt en Alkmaar, Beide ploegen ontmoeten elkaar ove rigens het komend seizoen in de tweede klasse. De dames van Leiden willen een gooi gaan doen naar het kampioen schap in de eerste klasse. Leiden gaat dit jaar opereren in de overgangsklasse nadat de ploeg het afgelopen seizoen degradeerde uit de hoofdklas se. Doordat maar liefst zeven spelers nadien hun vertrek hebben aangekondigd werd een opvang door spelers uit het eerste reserve-elftal nood zakelijk. Verdere aanvulling van buitenaf bleef dit maal be perkt tot één speler, CIOS-stu- dent Laas Galema, vorig jaar nog topscorer in de overgangs klasse bij zijn oude club HIC. Vanaf eind juli heeft Leiden een intensief en gevarieerd oe fenprogramma afgewerkt met als laatste resultaat een 2-2 ge lijkspel tegen het Amsterdam se Pinoké. Morgen starten de pupillen van nieuwe trainer Kees Koppelaar tegen Rotter dam. Alecto is bij de heren ook bij Roomburg en Forescate inge deeld. De dames worden ge traind door Ruud Hartman Kok, geen onbekende naam in de regio. Ruud is tevens loopt rainer van de heren van Noordwijk. De dames van Alecto gaan eerste klasse spe len en zijn daarbij ingedeeld met de dames van Leiden. Ook Leiden heeft een nieuwe coach. Henk Visser, uit Til burg afkomstig, gaat proberen de promotiekansen van dit sfeervolle dameselftal te doen stijgen. De nieuwe trainer is Onno te Rijdt, tevens speler van het eerste herenelftal. De verwachtingen bij Leiden zijn aldus hoog gespannen. Een andere club waarvoor dit geldt is Forescate, dat dit sei zoen haar 25-jarig jubileum viert. Forescate kondigt de uit voering aan van een project dat is gericht op tophockey. Professionele begeleiding zal worden aangewend om de to- pelftallen te stimuleren de stij gende lijn, welke in het afgelo pen jaar is ingezet, vast te hou den. Bij de meeste clubs is de ten dens om voor begeleiding van de sterkste jeugdelftallen erva ren spelers in te zetten. Dit geldt zowel voor de jongens als de meisjeselftallen. De aanpak die dan gehanteerd wordt, is vaak analoog aan de jeugdhoc- keyplannen zoals die gepropa geerd worden door de KNHB. Opvallend is dat men zich daar steeds meer naar gaat richten. HERMAN HARTEVELT ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1986PAGINA 17 Lustrumtoernooi van Vivax OEGSTGEEST De zwem en waterpolovereniging Vivax houdt vandaag en morgen in het binnen- en buitenbad van Poelmeer een waterpolotoer- nooi, waaraan 19 verenigingen uit het hele land met in totaal 28 heren- en damesteams deel nemen. Het toernooi behoort daarmee tot de grootste water- polotoernooièn van ons land. Zaterdag beginnen de wed strijden om 13.30 uur, zondag om 09.30 uur. Het Vivax Weekend Toernooi wordt voor het vijfde achter eenvolgende jaar gehouden. Het toernooi vormt jaarliiks de afsluiting van het openlucht- zwemseizoen en is tevens be doeld als een goede warming- up voor de komende waterpo- locompetitie in de overdekte baden. Vivax beschikt tijdens het lu strumtoernooi voor de eerste keer over een eigen accommo datie, het clubhuis Boven Wa ter, dat vorige week door oud- staatssecretaris drs. J.P. van der Reijden is geopend. De clubhuis is gevestigd in het voormalige buitenrestaurant van Poelmeer. Mede dank zij steun van de gemeente is het in de afgelopen maanden voor bijna honderdduizend gulden opgeknapt. LEIDEN Het belooft een enerverend korfbaljaar te worden, nu de opzet van de veldcompetitie sterk is gewij zigd. Fides Pacta en TOP mikken op een plaats bij de eerste drie in hun overgangsklasse, wat promotie naar de twee nieuwe hoofdklassen verzekert. Pernix hoopt eveneens ho gerop te komen, terwijl Fiks en Zuiderkwartier al tevreden zijn met handhaven in de eerste klasse. Minder prestatiege richt lijkt De Danaïden, dat in het komende seizoen priori teit geeft aan een spel verandering, die de vrouwelijke helft van het twaalftal in de aanval meer „mans" moet maken. Het is alweer zo'n tien jaar geleden, dat Fides Pacta op het veld uitzicht had op de hoofdklasse. „Wij kunnen in de buurt van de derde plaats eindigen," voorspelt Frank Beren des, die Blauw Wit en Dalto als voornaamste gegadigden voor de bovenste twee posities ziet. „De overige ploegen ont lopen elkaar weinig en daarom is het moeilijk te zeggen wie op die derde plaats terecht komt. Zelf zie ik ons zeker bo venin de middenmoot komen, mits we wat geluk hebben en meer schot dan in de oefenwedstrijden." Zijn selectie wijkt op twee plaatsen af van die van vorig jaar: Karin van der Zeeuw en Jan Willem Meijer hebben de plaatsen ingenomen van Jeanet Smit en Frank Peter de Haas. Als concurrent voor de hoogste plaatsen dient poulegenoot TOP zich aan, dat in de voorbereiding al danig indruk maakte. De Sassenheimers verloren maar nipt van hoofd klasser PKC (18-16) en boekten forse zeges op Crescendo (1- 13) en De Danaïden (11-3). „Scoren gaat ons inderdaad ge makkelijk af en er is al met al genoeg kwaliteit om in de strijd in de top mee te doen", geeft coach Hans Oele toe, wiens enige probleem dan ook niet het spel, maar de samen stelling van de selectie betreft. „Momenteel heb ik een selec tie van veertien man en daar moeten er nog twee van afval len, wat wel een moeilijke keuze belooft te worden." De eer ste afvaller is tot dusverre Barbara Romsom met een enkel-- blessure, die inmiddels is vervangen door Ria Nijenhuis. „De prestaties vertonen nog steeds een stijgende lijn, maar ik geef toe. dat het langzaam gaat," overziet Jasper Engel vijf jaar trainerschap bij Pernix. Hij verwacht in de komen de competitie een strijd om de titel tussen Drachten en zijn eigen team, waarin Denise Smits Jenny van der Laken (bin nenkort geopereerd aan haar enkel) heeft verdrongen. „Je moet op het veld gemiddeld acht doelpunten maken om een wedstrijd te winnen. Dat is ons in de oefencampagne nau welijks gelukt, want er werden wel kansen gecreëerd maar nog erbarmelijk afgemaakt. Natuurlijk moet dat euvel ver holpen worden, maar ik lig er ook weer niet wakker van." Met veel wedstrijden heeft Fiks zich voorbereid op de eer ste klasse, waarin de twaalf uit Oegstgeest haar debuut maakt. „Het is een bewuste keus geweest om meer te spelen dan te trainen, omdat je de meeste conditie tijdens de wed strijden opdoet," verklaart Henny Piket, die intussen wel Gerrie Klijn (vinger) en Nico van Weizen (enkelband) ge blesseerd zag wegvallen. Piket, vorig jaar zelf nog actief korfballer bij Fides Pacta, heeft hen vervangen door Agda Nonhebei en Martin Huizing, hetgeen voor beiden een ren tree in de hoofdmacht betekent. „Wij gaan onbevangen de competitie in en bekijken de zaak gewoon van week tot week, want ik geloof niet in schema's als je een punt per wedstriid moet halen." Bij De Danaïden heeft Kees van Vliet zijn zinnen gezet op een omschakeling van de spelstijl, waardoor de dames meer doelpunten moeten gaan maken. „De heren zullen zich nu ook moeten opofferen om de dames de kansen te gunnen in de aanval en dat is hier natuurlijk een hele omschakeling," weet de nieuwe trainer van de blauw-witten. Hij heeft Kitty Dool, Cees Christiaanse, Enrico Mud en Erik Peters (weer) in zijn selectie opgenomen om zijn verandering gestalte te geven. „Deze spelverandering moet binnen een jaar vruch ten afwerpen en of we daarmee vierde of zevende worden, vind ik persoonlijk minder interessant," Slechts één wijziging telt Zuiderkwartier ten opzichte van vorig jaar. daar Rens Henzen is vervangen door Charles Stij- ger. „Samen met Hen Zierikzee, zeg maar m'n technische directeur, heb ik voor dezelfde mensen gekozen, omdat zij veel routine hebben en al langer met elkaar korfballen," vertelt Simon Boot, die zelf lid is bij de eersteklasser. „Ik ken daardoor de goede en zwakke kanten van alle spelers en streef ernaar een homogene ploeg te maken, die totaal- korfbal kan spelen, met aanvallende dames en heren. Wie fysiek sterk is komt het verst in deze zware afdeling en voor onszelf acht ik een plaats bij de eerste vier wel haalbaar." Tweede en derde klasse Bij de tweede en derde klassers zal de competitie-wijziging veel teweeg brengen, omdat de onderste helft van elke pou le waarschijnlijk moet afvloeien naar een lagere klasse. De Algemene, Fluks, Velocitas en Tempo moeten zich in de bo venste regionen kunnen nestelen, maar lijken (nog) geen kampioenskandidaten. Crescendo, de enige club op lager ni veau die geen nieuwe trainer aanstelde, KNS en Óns Eiland zullen echter alle routine moeten aanspreken om een (ver dere) val naar de afdelingscompetitie te voorkomen. EN „Ik kan het begrijpen hoor, dat ptisme van jonge kna- I die aan triathions tdoen. Maar voor mij ift dat niet zo. Ik doe op m'n gemak, rustig m'n eigen tempo. En ik dan de streep pas- r, ben ik net zo vol- in als de winnaar. Als maar binnen komen". Leidse, gepensioneer- kinderarts Maassen, is ds enige tijd deelnemer kwart triathions. Op jarige leeftijd heeft hij al meerdere tot een fd einde volbracht, al t dat natuurlijk in een (gepast tempo. Afgelo- l zondag startte hij in )hen aan den Rijn voor I eerst in een halve tri- llon. Na de kilometer jmmen en de 90 kilo- £er fietsen gaf hij er (ter de brui aan. „Niet (dat het niet meer ging, jar omdat de contro ls van het loopparcours 'ertrokken waren. Dat iet probleem voor ou- deelnemers: er móet kkerd worden. Als nu eens verandering kwam, zouden veel ouderen mee kun- li doen. En ik weet ze- r dat die graag willen." Alphen aan den Rijn was organisatie bereid geweest limiettijd voor de heer össen op te heffen. Regen- pn en een straffe wind de- i hem echter achter raken het geplande schema. Toen vernam dat het looppar- rs niet meer was afgezet, loot hij de welwillende or- jisatie niet voor een dilem- te plaatsen. Toch zou hij ag zien dat oudere sporters Staat worden gesteld kwart Ithlons in hun eigen tempo volbrengen: „Ik weet dat il mensen, ouder dan 40 r, zo'n wedstrijd kunnen brengen. Er zijn deeliie- rs boven de 70! Het pro- Pm is echter dat veel van hen worden afgeschrikt door het fanatisme waarmee ande ren de Wedstrijd betwisten. Het moet allemaal harder, sneller dan de ander". „Ik stap zelf altijd als laatste het water in en maak er geen zenuwen toestand van. En dan kom ik heus niet als laatste eruit". Kostbaar Als hij het water eenmaal heeft verlaten, neemt de heer Maassen alle tijd om te dou chen en zich goed af te drogen Tot grote verwondering van de omstanders: „In Purmerend zei de stom verbaasd kijkende wedstrijdleider tegen me: dat is kostbare tijd die je staat te verspelen. Waarop ik hem antwoordde: maar mijn lijf is ook kostbaar! Het punt is dat oudere sporters zich er voor schamen om het wat meer op hun gemak te doen. terwijl zij dat eigenlijk wel zouden wil len. Mij doet dat niets. Want het gaat niet om een snelle tijd. het gaat erom dat je in je eigen tempo binnen komt. Zo'n tempo dat je nog kunt praten en je je niet forceert". Om een lans te breken voor zijn categorie, heeft de heer Maassen contact gezocht met de Nederlandse Triathlon Stichting (NTS). „Ik heb ze ge schreven dat ze zich eens moe ten bezinnen op het wedstrijd element. Ik heb niets tegen de reglementen van de „echte" triathlon, maar je ziet regel matig dat deelnemers, aan kwart triathions besluiten de wedstrijd met elkaar te doen. Die gaan bewust met elkaar fietsen, om energie te bespa ren. Terwijl de regels zeggen dat je alles in je eentje moet doen. Kortom: ze maken van de wedstrijd een recreatieve aangelegenheid. Er is geen sprake meer van individualis me. Ik denk dat je de limiet dan ook aan die instelling moet aanpassen De heer Maassen wil de triath lon vooral voor ouderen toe gankelijk maken „omdat deze wedstrijd een stuk minder zwaar is dan de marathon, waar ook veel oudere lopers aan deelnemen. De marathon is een zeer zware belasting voor dë rug, terwijl bij een tri athlon de druk op de rug lang zaam wordt verhoogd en nooit zo groot wordt als in een ma rathon". Onverantwoord Hoewel de NTS wel oren had naar het idee om de limiet in kwart triathions te verruimen. en de wedstrijd daardoor voor (veel) meer mensen aantrek kelijk te maken, blijft een practisch probleem vooralsnog onopgelost, namelijk of de or ganisaties bereid zijn de duur van hun wedstrijden te ver lengen. Want terwijl het de wedstrijd aantrekkelijker maakt voor een grote groep deelnemers, verzwaart het de belasting van de mensen die het parcours bewaken en de deelnemers controleren. Ook de heer Maassen is zich dat ten volle bewust, maar hii ver wacht dat een groter deelne mersveld de organisatie inte ressanter maakt en de proble men zich op die manier moge lijk vanzelf oplossen. Het feit dat hij de limiet dras tisch wil verruimen, betekent niet dat de heer Maassen er een „gezelligheidstochtje" van wil maken. „De prestatie moet een zekere waarde behouden. Niet in die zin dat toeschou wers bij de streep staan te klappen, maar dat je er als deelnemer voldoening van hebt, zonder je te moeten for ceren". Daarbij stelt hij wel een voorwaarde: „Je moet ze ker weten dat je de taak aan kunt. Je kunt nog altijd star ten zonder daarvoor goedge keurd te zijn. Dat is volstrekt onverantwoord". Van zichzelf weet hij dat hij met een gerust hart kan deelnemen. Nadat hij in zijn jeugd een goede water- poloër was, heeft de heer Maassen steeds aan sport ge daan. De laatste twaalf jaar liep hij voor zichzelf zo'n tien marathons en diverse andere „loopjes", echter nooit als wed strijd. Morgen start hij in een een/derde triathlon in Delft. Om de triathions tot een goed einde te volbrengen heeft Jós Geysel, begeleider van Neder lands kampioen Axel Koen- ders, de heer Maassen van trainingsschema's voorzien. Zo traint de hij elke maandag en dinsdag zo'n vier tot vijf uur, verdeeld over zwemmen, fiet sen en lopen. Dat laatste doet hij het liefst langs de Vliet, op en neer naar Leidschendam. „Natuurlijk krijg je allerlei op merkingen naar je hoofd in de trant van 'moet dat nou joh'. Maar ik voel dat anders, want ik loop te genieten van de mooie omgeving. Rustig aan, dan breekt het lijntje niet..." PIETER EVELEIN Kieper Een beeld dat dit seizoen niet meer te zien zal zijn: Nico Pi- kaar (links. Fides Pacta) in duel met Daan Vreeken van Per nix.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 17