Oostduitse damesploeg troeft VS af
Coach Beele
aan schandpaal
Gerrie Knetemann gek van rondjes
CeidócSouocint
Zwemrecord
op valreep
MAANDAG 25 AUGUSTUS 1986 PAGINA 14
MADRID De eindelijk weer
eens op het allerhoogste niveau
uitgevochten machtsstrijd tussen
de naar goed gebruik toonaange
vende zwemploegen van Oost-
Duitsland en de Verenigde Sta
ten is bij het WK in Madrid dui
delijk in het voordeel van eerst
genoemde beslist.
Vooral bij de dames was de over
macht van de DDR welhaast be
angstigend. Bij de zestien ver
schillende onderdelen weerklonk
niet minder dan dertien keer het
Oostduitse volkslied door het
Centro de Natacion in Madrid.
De overgebleven kruimeltjes
werd twee keer door Amerikaan
se zwemsters (Mitchell 100 rug,
Meagher 200 vlinder) opgepeu
zeld, terwijl de Roemeense Costa-
che zaterdag met een wereldre
cord van 25,28 seconden de 50
meter vrije slag voor zich opeiste.
Bij de heren bleef Oost-Duitsland
(alleen winst op de 4x200 meter
vrije slag-estafette) ook al tradi
tioneel wat meer op de achter
grond, maar de Amerikanen
konden met een tegenvallende
score van vijf keer goud de bij de
dames opgelopen achterstand
geenszins uitwissen. West-Duits-
land (tweemaal Gross, tweemaal
Henkei) was met vier eerste
plaatsen overigens een goede
tweede, terwijl Hongarije (twee
maal Darnyi, eenmaal Szabo)
toch ook nog altijd het respecta
bele aantal van drie gouden me
dailles verzamelde.
In tegenstelling tot de meeste
overige landen arriveerde de
Oostduitse equipe pas heel laat
(vier dagen voor het begin van
het toernooi) in Madrid. In de
DDR groeit het geld allerminst
aan de bomen en de bezuini
gingsmaatregelen hebben ook de
zwemmers niet ongemoeid gela
ten. „Maar gelukkig was het
thuis ook al een tijdje warm
voordat we vertrokken zodat we
eigenlijk nauwelijks aanpassings
moeilijkheden hebben gekend",
aldus Kristin Otto die met vier
overwinningen (tweemaal indivi
dueel, tweemaal in groepsver
band) de meest succesvolle
zwemster in het gezelschap van
bondscoach Wolfgang Richter
was.
Heel simpel
Astrid Strauss, goud op de 800 en
zilver op de 400 meter vrije slag,
had een wel heel simpele, maar
desalniettemin logische verkla
ring voor het Oostduitse succes in
Madrid. „Waarom het gat met de
overige landen zo groot is gewor
den. Nou, ik denk gewoon omdat
wij zo goed zijn", aldus Strauss
die evenmin als haar landgenotes
op insinuerende vragen over
eventueel dopinggebruik (vooral
door de chauvinistische en dus
met een gekrenkte trots rondlo
pende Amerikaanse journalisten
gestelde) vragen wenste in te
gaan. De Oostduitse verklaring
voor het feit dat de zwemsters
stuk voor stuk flink uit de klui
ten gewassen zijn en vaak een
opvallend laag stemgeluid produ
ceren, komt dan ook immer op
hetzelfde (een zorgvuldige selec
tie van jongs af aan) neer. Een
cliché-matig antwoord waarmee
men het dus maar weer moest
doen.
De Amerikaanse nederlaag in de
rechtstreekse confrontatie viel
voor een niet onbelangrijk deel te
verklaren door de vele ziektever
schijnselen in de ploeg van
bondscoach Richard Quick. De
hitte, het maar beter niet uit de
kraan te drinken water en het
meestal in de olijfolie gedrenkte
eten deden de aan de hamburgers
gewende magen geen goed. De
toiletten werden een week lang
met een hoge frekwentie met een
bezoek(je) vereerd en de presta
ties leden aanzienlijk onder al die
doorgestane ellende.
De Oostduitse equipe had ook
deze problematiek wat slimmer
aangepakt. Van thuis werd eten
meegesleept, de flessen mineraal
water vlogen er doorheen en de
hoogtestage, die begin juli in de
Kaukasus was gevolgd, zal ook
best hebben bijgedragen in de
soepele acclimatisering van de
quipe van de DDR. „Nee, we
hebben geen noemenswaardige
zieken", luidde vrijwel dagelijks
de stand van zaken uit het Oost
duitse kamp. „Al hebben de laat
ste drie dagen ook niets anders f
dan spaghetti gegeten", lachte
Birte Weigang. Reden tot lachen 1
hadden de dames uit de Duitse 1
Democratische Republiek de af- i
gelopen dagen dan ool^ voldoen-
de.
Mary T. Meagher, die de Ameri
kaanse pijn zaterdag op de slot
dag nog enigszins verlichtte door i
een overwinning op de 200 meter I
vlinderslag, weet de mindere
prestaties ook voornamelijk aan
de reeds bovengenoemde neven
verschijnselen. „Anders waren de 1
verschillen heus niet zo groot ge-
weest, want de Oostduitsen zijn i
heus geen supermensen, hebben
heus niets bovenmenselijks",
sprak ze haar landgenoten alvast
moed in voor de volgende con
frontaties in Seoel (Olympisch
Spelen 1988) en Perth (WK 1990).
DICK KIERS
MADRID Op de laatste af
stand van de wereldkampioen
schappen in Madrid, had de
Nederlandse herenploeg op de
4x100 meter wisselslag-estafet
te zaterdag toch nog een posi
tieve verrassing in petto.
In de finale kwam het natio
nale kwartet weliswaar niet
verder dan een zevende plaats,
maar het Nederlands record
werd wel degelijk scherper ge
steld. De oude toptijd van de
EK 1985 in Sofia (3.49,69)
werd in de series nog ternau
wernood (3.49,94) maar einde
lijk werd nu eens in de finale
sneller gezwommen dan in de
ochtenduren en ging het re
cord er alsnog aan: 3.49,05.
Edsard Schlingemann (rug,
59.18), Ron Dekker (school,
1.04.35), Frank Drost (vlinder,
54,88) en Patrick Dybiona
(vrij, 50,61) vonden de nieuwe
toptijd dan ook best nog een
felicitatie waard.
Na goud Oscar
doel Louganis
MADRID De Amerikaanse
schoonspringer Greg Louganis
heeft zich bij het wereldkam
pioenschap in Madrid, waar hij
eerste werd op de 3-meter-
plank en de 10-metertoren,
een nieuw doel gesteld. Omdat
hij zaterdag in de finale van
het torenspringen niet aan de
700 plinten toekwam, zet hij
zijn sportloopbaan opnieuw
voort, zoals ook de Olympische
Spelen van Los Angeles niet
het einde waren.
De jacht op meer goud is voor
de verlegen Amerikaan in de
toekomst nog even interessant
gebleven als het behalen van
een Oscar. In het najaar neemt
hij zijn eerste speelfilm op.
„Het is maar een bijrol in een
film over een blinde lange-af-
standsloper. Ik speel een soort
'strandbink'. Ik ben er speciaal
voor gaan hardlopen".
Op de vraag waarvoor hij zou
kiezen over twee jaar: Olympi
sche titels of een Oscar-nomi
natie, antwoordt Louganis:
„Beide dan maar".
Legende is
ontluisterd
MADRID Legendes zijn
goed om te koesteren, maar ze
kunnen zich beter niet te wa
ter begeven. Op de laatste dag
van de wereldtitelstrijd zwem
men vond de ontluistering
plaats van Vladimir Salnikov,
de Rus, die zich al lang een
plaats heeft verworven in het
pantheon van de grote sport
sterren. Vier wereldtitels, drie
olympische gouden plakken
en een menigte Europese on
derscheidingen vielen hem in
zijn lange carrière ten deel.
Acht jaar was hij op de 1500
meter vrije slag ongeslagen ge
bleven, maaf toen ^et Zdl'
terdag na een afwezigheid van
bijna een jaar weer eens wilde
proberen, werd hij eruit ge
zwommen door een Italiaans
jochie van amper zestien Ste-
fano Battistelli, tien jaar jonger
dan hij. Dat deed meer pijn
dan dat de Westduitser Rainer
Henkei na de 400 meter met
groot machtsvertoon ook de ti
tel op de 1500 meter binnen
haalde. Het met stierenge
vechten vertrouwde Spaanse
punliek, zag Salnikov wanke
len en moedigde de torero aan
de beslissende stoot te plaat
sen. Die kwam dan ook
111
MADRID Met vier
(bronzen) medailles werd
de Nederlandse zwem
ploeg tijdens de afgelopen
wereldkampioenschappen
in Madrid karig bedeeld.
Een zonder meer tegen
vallende oogst, die na af
loop door de direkt be
trokkenen op twee totaal
verschillende manieren
werd uitgelegd. Repte
Ruud Beele tijdens zijn te
rugblik op een weinig
succesvolle week over een
tekort aan verantwoorde
lijkheidsbesef bij de reeds
gearriveerde „vedetten",
de bedoelde laatste cate
gorie schoof de schuld
vraag linea recta terug en
nagelde de bondscoach
tenslotte zelfs openlijk aan
de schandpaal.
Zoals zo vaak zal de waarheid
ook in dit geval wel weer in
het midden liggen. De al sinds
de Europese titelstrijd van
1981 in Split vrijwel ongewij
zigde groep, die intussen toch
wel over de nodige routine
mag beschikken, beriep zich er
reeds meermalen op nu heus
wel het stadium van de vol
wassenheid te hebben bereikt
en wel degelijk voor de eigen
rechten op te kunnen komen.
Hoe het echter met de nu een
maal meteen daaropvolgende
plichten zit, is bij menigeen de
vraag. Prachtig, een in elk ge
val in vocaal opzicht zelfverze
kerde zwemmer. Maar wan
neer dan de prestaties tegen
vallen, wordt meteen om hulp
geroepen en lijkt de wils
kracht om de problemen nu
eens zelf öp te lossen maar al
te vaak te ontbreken.
Niet vrij
Aan de andere kant is Ruud
Beele ook beslist niet vrij te Uithuilen
pleiten voor de malaise waarin
het Nederlandse zwemmen in
de Spaanse hoofdstad ontegen
zeggelijk verkeerde. De sport
leraar uit Alphen aan den Rijn
men en toen vergeefs een
schouder om eens flink op uit
te huilen zocht: „De sfeer in de
ploeg was gewoon niet goed,
niet zoals het zijn moet. Na
een paar dagen kwam een
aantal zaken naar boven, veel
te laat natuurlijk, dat had veel
eerder, voor het toernooi,
moeten gebeuren. Dat is mis
schien onze eigen fout ge-
President Antonio Samaranch van het IOC overhandigt Tamara
Costache de gouden medaille voor haar wereldtitel op de 50 me-
Rainer Henkei heft uitgeput de arm na zijn zege op de 1500 nu
ter vrije slag.
Praat vooraf tegen je aan,
maar achteraf zie je hem niet
meer. We hebben gewoon be-
ESPAfiA
is al vaker aangevallen op een
ontoereikende communicatie
met zijn pupillen. Beele vindt
het namelijk niet nodig om
overdreven veel aandacht aan
de sporters te besteden. „Hij
zegt alleen dat het slecht ge
gaan is en dat we het morgen
maar beter moeten zien te
doen. Nou, dat weten wij dus
ook wel, dat heeft totaal geen
zin", aldus Annemarie Ver
stappen die zaterdag samen
met Frank Drost de onvrede
in de nationale selectie onder
woorden bracht.
Eerst echter aandacht voor de
conclusie van Beele. „De zoge
naamde vedetten hebben het
de afgelopen week behoorlijk
laten afweten. Gelukkig
kwam er dank zij een aantal
nieuwelingen, de zusjes Muis
en Erik Ran bijvoorbeeld, toch
nog een aantal lichtpuntjes bo
ven drijven. Niet gehinderd
door enige ervaring hebben zij
uitstekend gepresteerd. Maar
adel verplicht, de, nogmaals
zogenaamde, vedetten hebben
het niet waar kunnen maken.
En tja, wat nu? Mij persoonlijk
hebben nog geen berichten be
reikt van mensen die nu stop
pen".
Verstappen, die tijdens het be
gin van het toernooi in Madrid
tot tweemaal toe met een acht
ste plaats genoegen moest ne
ons eigen plezier zeggen. Mis
schien stoppen we wel, hoeven
we nooit meer met dit-stelletje
mee. Maar hopelijk kunnen de
jongeren, de volgende genera
tie, er hun voordeel mee doen.
Want als die in dezelfde sfeer
terecht komen, nee, dat gun ik
ze beslist niet, dat kun je ze
niet aandoen.
Ook Frank Drost, die in Ma
drid eveneens een aantal forse
teleurstellingen te verwerken
kreeg, kondigt aan het „in elk
geval een half jaartje wat rus
tiger aan te gaan doen". De
Amersfoorter: „Mijn toernooi
is de mist ingegaan, daar heb
je dan een heel jaar naar toe-
geleefd. Dat is heel vervelend
geweest. Ik weet nu ook wat
dit betekent. Vorig jaar, bij de
EK in Sofia, heb ik me niet zo
veel met de heersende proble
men bemoeid. Ik presteerde
toen goed en ging een beetje
mijn eigen gangetje. Dacht
toen ook dat de kritiek op de
ploegleiding werd ingegeven
door de teleurstelling omtrent
de eigen prestaties".
„Ik heb nog steeds een best
goed contact met Beele", aldus
Drost die desondanks ook zelf
een aantal negatieve punten is
opgevallen. „We zijn natuur
lijk vooral zelf debet aan de
niet zo fijne sfeer, dat is door
de ploegleiding heus niet ver
minderd. Maar in de ploeg
heerst wel een stuk onvrede.
De ouderen, de groep van
Split, zijn het daar unaniem
over eens. Ach, iedereen heeft
,z'n eigen manieren. En, tel-
kens als we wat met Beele
hebben gehad, werd hij ver
volgens wel wat toegeeflijker".
„Maar we moeten toch oppas
sen met wat we hier allemaal
zeggen. Je blijft immers toch
van ze afhankelijk, van die
ploegleiding, bedoel ik. Een
spreekverbod is er niet, nee,
Mary Meagher is opgetogen over haar zege op de 200 meter daar hoeven ze bij ons ook niet
vlinderslag. mee aan te komen, maar mis-
weest, maar het ligt er natuur- hoefte aan iemand die ons be
lijk ook aan hoe je door de grijpt",
ploegleiding wordt opgevan- ]yjager
Eigenlijk wil Verstappen de In de gebruikelijke voorbe-
vuile was nog enigszins binnen schouwingen op de Mundial in
houden totdat (binnenkort) de Spaanse hoofdstad, liet An-
een bespreking tussen de nemarie Verstappen duidelijk
zwemmers („Een gedeelte van weten zich op haar laatste gro-
de ploeg, zeg maar de ouderen, te toernooi voor te bereiden,
ja") en Beele c.s. volgt. „Ik wil Maar, wellicht in de hand ge-
me er nu nog niet te veel over werkt door de magere verrich-
uitlaten", klinkt het aanvan- tingen in Madrid, nu zijn er
kelijk voorzichtig, maar even toch weer twijfels ontstaan,
later komt het hoge woord er „Onder bepaalde voorwaar-
dan toch nog uit. „Het is toch den", klinkt het uit haar eigen
wel heel zielig dat ze niet eens mond, „ben ik bereid er over
doorhebben hoe ze bezig zijn. na te denken of ik misschien
Kijk, als alles goed gaat, wil ie- toch nog door wil gaan. Maar
dereen graag je vriendje zijn. dan wel op een heel andere
Maar zodra het even wat min- manier dan nu het geval is ge-
der gaat, geeft men niet thuis, weest. Ik heb zo hard getraind.
Vroeger, met Bert Sitters ging dat kan ik echt geen tweede
dat veel beter, die sloeg een keer opbrengen. Ik zeg nu niet
arm om je heen, of er nou dat ik niet naar Seoel wil,
journalisten bij stonden of niet maar ik zeg ook niet van wel.
Maar Beele niet, o nee, die kan Er moeten eerst enkele zaken
dat niet. Hij roept alleen even op een rijtje worden gezet",
wat in het voorbijgaan en kijkt „En laat alsjeblieft duidelijk
je vervolgens niet meer aan.
zijn dat we dit niet alleen voor
schien wel een moreel spreek
verbod. Wat je zegt, kan toch
tegen je gebruikt worden. De
ploegleiding doet z'n best om
naar buiten toe als een geslo
ten geheel over te komen.
Moet ook, want als het daar
ook nog eens aan zou manke
ren, is het einde zoek", zegt
Drost met een gezicht alsof hij
zelf wel twijfelt aan die laatste
woorden.
Kritiek uit Frank Drost voor
namelijk op het beleid van de
KNZB, die de zwemmers soms
nauwelijks serieus pleegt te
nemen. Misschien logisch met
het oog op de mindere presta
ties, maar waarom dan wel
geld voor de waterpoloers die
nog veel minder van het toer
nooi in Madrid terecht brach
ten? Drost: „Die gaan volgend
jaar weer een trip door het Ca-
ribisch gebied maken. Zijn vo
rig jaar al naar China geweest,
terwijl wij niet veel verder
meer komen dan Engeland of
België. Geen leuke uitstapjes
meer, er blijft zo weinig over.
En als je dan toch weet wat
wij trainen en wat de waterpo
loers trainen, wat wij preste
ren en wat de waterpoloers
presteren, dan vraag ik je".
Het trainingskamp in Kortrijk,
de laatste aanloop naar Ma
drid, bracht enkele zaken aan
het licht die Frank Drosts
wenkbrauwen deden krullen
van ergernis. „We moeten be
zuinigen, roept de zwembond.
Dus kregen we geen cent zak
geld en de ene dag geen toetje,
de andere dag geen voorafje.
Er is ook een dag geweest dat
we keihard hadden getraind
en vervolgens te weinig te
eten was. Waar ben je dan
toch eigenlijk mee bezig? Zo
gaat alle room er heel snel van
af, hoor. Als ik dat hier tegen
andere zwemmers zeg, komen
ze niet meer bij van het la
chen".
DICK KIERS
Polo-arbiters
steken spelers f
de loef af
MADRID De Nederlands*
waterpolo-arbiters Fred vaf
Dorp en Peter Bookelmaj3
hebben er bij het wereldkant
pioenschap in Madrid mea
van terecht gebracht dan dfj
spelers. Voor een deel lag d£
misschien aan het falen van <r
waterpoloploeg, waardoor <r
Nederlandse arbiters al snr
als onpartijdigen in de hoofd3
groep terecht kwamen, maaP
toch vooral ook aan hun m/
nier van optreden aan de
drand. Het tweetal kreeg
grote regelmaat interessant
partijen toegewezen en de rap
portcijfers waren van die
aard, dat alleen tevredenhei
past
Van Dorp had volgens de oi
ganisatie dankzij het lot, zeil
de eer met de Spanjaard Aser
cio de finale tussen Joegosl;
vië en Italië te fluiten in h(
centrale zwembad. En hij zi
hem niet licht vergeten. Lief!
vier verlengingen van twe
keer drie minuten, bijna ee
complete extra wedstrijd, kwi
men er aan te pas om de b€
slissing vlak voor middernach
in het voordeel van de Joego
slaven te laten uitvallen.
Loterij
De opmerkelijke eindstrij
van het WK waterpolo kend
qua sensatie zijn gelijke nie
maar door de vele extra mint
ten werd het steeds meer ee
loterij. Links en rechts vloge
spelers het water uit, vaak oo
voor de derde keer, waardoo
niet het beste polo succes zoi
brengen, maar de beste bezet
ting van de bank en het groot
ste geluk.
GULPEN De 29e editie van
de Ronde van Nederland voor
beroepswielrenners kreeg een
einde, dat iedereen had ge
wild, maar niemand had ver
wacht: de beslissing viel pas in
de slotetappe met Gerrie Kne
temann als winnaar. De zes
daagse etappekoers werd pas
zo laat interessant, doordat de
organisatoren vooral met spor
tieve problemen te kampen
hadden. Financieel gezien was
veel, wielertechnisch gezien
weinig mogelijk.
Enerzijds kwam dat door het
parkoers, dat in Nederland nu
eenmaal vlak is. Anderzijds
door het ontbreken van vele
binnen- en buitenlandse top-
renners, die om uiteenlopende
redenen voor andere wedstrij
den hadden gekozen. Maar
ook door het logischerwijs risi
coloze rijden van degenen die
6 september om de wereldtitel
strijden. Voorts door de inde
ling van de doorgaans lange
ritten. In elke etappeplaats
moesten de coureurs immers
meer ronden afleggen. Dat
hadden de plaatselijke comi-
té's, met een hoofdknikje naar
de sponsors, nu eenmaal ge
wild. „Die rondjes zijn zo
geestdodend, dat een kopgroep
al snel wordt ingehaald'zei
winnaar Knetemann. „Je
wordt er gek van steeds die fi
nish te passeren. Alleen door
het peloton tijdens de koers op
grote achterstand te zetten
Door het hoge tempo was het
meestal onmogelijk flinke
voorsprong te nemen. In dezé
sfeer kwamen renners naar
voren, die zich dit seizoen niet
optimaal hadden laten zien.
De ploeg van Raas behaalde
drie ritzeges: Nijdam won de
proloog, Poels de eerste en
Wijnands de derde rit Schui
ten zag, buiten de eindzege
van Knetemann, de Belgische
sprinter Arras de tweede rit
winnen. Knetemann legde de
tijdrit bovendien als snelste af.
Troostprijzen waren er voor de
formaties van Post - Vande-
Wielrenster
gebruikt dope
DENVER De Ameri
kaanse Leslee Schenk, die
vorige week donderdag de
zevende etappe van de
Coors Classic voor dames
in de Verenigde Staten
won, is gediskwalificeerd
wegens het gebruik van
verboden stimulerende
middelen. De Amerikaan
se moest woensdagavond
een dopingcontrole onder
gaan en reageerde daarop
positief. Ook de contra-ex
pertise had een positief re
sultaat. Zij werd als gevolg
daarvan uit de wedstrijd
verwijderd.
raerden in de vierde etappe -
en Swerts - Van Poppel in de
slotrit.
Positief
Ondanks de betrekkelijkheid
van het sportieve belang heeft
de ronde een positieve ontwik
keling ondergaan. De indivi
duele tijdrit, als vervanging
van de ploegenrace, en de slo
trit over de Zuidlimburgse
heuvels brachten spanning.
Gert Jakobs kon daar niet
goed tegen. De doorgaans
nuchtere tempobeul van
Swerts nam donderdag de
oranje trui over van Vande-
raerden, doordat hij met de
kopgroep vijf minuten won op
het peloton. Met een ongeken
de inspanning verdedigde hij
het tricot. In de bijna vijftien
kilometer lange tijdrit ver
speelde hij minder dan een se
conde aan Knetemann. Op de
laatste dag zat hij, toch ge
plaagd door nervositeit, in te
genstelling tot de Kneet stuk.
Jakobs bleef wél in de koers.
Dat gold niet voor 44 van de
97 gestarte coureurs. Voor hen
was de Ronde van Nederland
te zwaar. Dit feit is tegenstrij
dig aan het voornemen van
voorzitter Wim Breukink van
de organiserende stichting de
ronde uit te breiden tot tien
etappes. Door de belangstelling
van de sponsors is er geld ge-
interessant deelnemersveld is
samen te stellen. De interna
tionale kalender is echter
overvol. Bovendien - en dat is
een nog grotere handicap -
kan de ronde dan worden be
dreigd door nog meer saaie rit
ten.
Classic
Bernard Hinault en Greg Le-
mond hebben de voorlaatste
etappe van de Coors Classic
naar hun hand gezet. Door
weinig te ondernemen voor
kwam het duo dat Phil Ander
son, derde in het klassement
achter de twee ploegmaten,
zijn positie kon verbeteren.
Hinault, Lemond en hun
ploeggenoten hadden er alle
vrede mee dat anderen actief
waren in de rit over 169 kilo
meter in de buurt van Boul
der. De Zweed Stefan Brykt
trok er het meeste profijt van.
Twintig kilometer voor de fi
nish van de zware etappe ont
snapte hij uit het kopgroepje
van acht man waarin Neder
land was vertegenwoordigd
met de actieve Adri van der
Poel en top-amateur John Ta
len. Voor het klassement had
de zestiende en voorlaatste rit
nauwelijks betekenis.
Jeannie Longo, tweede giste
ren in de afsluitende etappe,
heeft voor het tweedy achter
eenvolgende jaar de Coors
riacclr voor «wWinon
Van Poppel
lastig parket
GULPEN De Nederlands
wielerploeg Skala onder lei
ding van de Vlaming Roge
Swerts onderhandelt vandaa
met de Belgische bedrijf Fan
gio over een samengaan voo
het volgende seizoen. Swert
vertelde zaterdag in Gulpe
na afloop van de Ronde va
Nederland, dat mogelijk oo
de firma Roland gesproke
wordt.
Sprinter Jean-Paul van Pop
pel, die overeenstemmin
heeft bereikt met' ploegleide
Jan Raas, heeft voor volgen
seizoen nog een contract b
Skala. Van Poppel, die juridi
sche bijstand neeft, wil voo
eind augustus weten wat e
met zijn huidige ploeg gebeur
Zijn huidige ploeggenoot Ger
Jakobs heeft het gemakkeli
ker. Ook hij is rond met Raai
Maar de uit Drente komend
renner, in de Nederlands
ronde twee dagen 1
mentsleider, heeft volgen
jaar geen contractuele vel
plichtingen bij Swerts. In d
winter schaatst hij marathon
in de Kwantum-ploeg, de hui
Hipp ppldsrhieter van Raas.
