Vliegende Hollander
on twikkelingswerker
£cidóc0ommtt
DE MISKOOP
VAN LEIMONIAS
Candrian door geduld
weer aan de springtop
Velstra weer
wereldkampioen vierspannen
MAANDAG 18 AUGUSTUS 1986 PAGINA 16
ASCOT Het was gisteren Hol-
land Festival op het landgoed van
de Britse koninklijke familie in As
cot. Tjeerd Velstra veroverde voor
de derde maal in zijn jarenlange
loopbaan de wereldtitel vierspan
nen. Daarin brengt hij trouwens nog
regelmaat aan ook: zijn eerste titel
dateert van 1982, zijn tweede van
IJsbrand Chardon verraste vriend en 1984 en nu completeerde hij zijn tri-
vijand op Ascot door de tweede logie.
plaats te bemachtigen. Wat de Nederlandse afvaardiging betreft
was de koek op het WK vierspannen nog
niet op. IJsbrand Chardon werd tweede
en Theo Weusthoff achtste. Door deze
klasseringen eindigde de Nederlandse
ploeg in het landenklassement als eerste.
Nederland bezit dus 's werelds beste paar-
denmenners.
Alleen de Hongaren de in mindere mate
de Zweden slaagden er in zich tussen de
heersende Nederlanders te wringen. Zo
werd de Hongaar Laszlo Juharsz derde in
het algemeen klassement, hoewel de
Zweed Christer Pahlsson er aanvankelijk
ook goed voorstond voor wat betreft een
plaats op het ereplatform.
De Hongaar rijdt echter met kleinere, dus
meer wendbare paarden en dat kwam
hem in de marathon zodanig goed van
pas, dat de Zweed bij de afsluitende vaar-
digheidsproef weinig meer kon goedma
ken op de Hongaar.
Het was vrijdag al duidelijk, dat Neder
land uiteindelijk uitstekend voor de dag
zou komen. Velstra werkte met zijn paar
den een fantastische dressuurproef af.
Evenals IJsbrand Chardon behoefde hij
slechts dertig strafpunten te incasseren.
De uit Schipluiden afkomstige Chardon
bleef slechts achter op zijn landgenoot
vanwege een iets groter aantal strafpun
ten bij de presentatie. Chef d'équipe Gé
Koning zag al snel in, dat Chardon be
hoorlijk wat risico's wilde gaan nemen op
de nog resterende onderdelen. „Bereken
de risico's, okay", moet Koning hebben
gezegd tegen de wat wispelturig geworden
Chardon, „maar geen onnodige". Hoewel
Chardon de wereldtitel zeer dichtbij zag
komen, luisterde hij naar zijn ploegleider
en hield daarmee de titelkansen in het
landenklassement intakt.
AMSTELVEEN Ame
rika heeft de iïaam het
land der onbegrensde
mogelijkheden te zijn,
maar zo hier en daar
mankeert er nog wel iets
aan. Dat heeft Boudewijn
Castelijn inmiddels on
dervonden sinds hij in
'85 werd gevraagd als
hoofdcoach op te treden
van het Amerikaanse da
meshockeyteam, dat in
Amstelveen met twee
nederlagen een beschei
den plaats inneemt. De
Brabander fungeert -
omdat hij zijn baan als
leraar lichamelijke op
voeding in Eindhoven
weigert op te geven -
niet alleen als een Vlie
gende Hollander, maar
nog meer als ontwikke
lingswerker.
Castelijn zit op de tribune
van het Wagenerstadion,
waar Engeland en Spanje el
kaar op het kunstgras bestrij
den. „De situatie in de Vere
nigde Staten is totaal niet te
vergelijken met die in Neder
land". opent de 40-jarige Bra
bander, die in '79 een hoc-
keykamp aan de andere kant
van de oceaan opzette en zo
verder zijn Amerikaanse
contacten uitbouwde: „Hoc
key wordt in Amerika vooral
gespeeld op de high-schools
en aan de universiteiten. De
opleiding wordt betaald in
dien men voor hockey kiest.
Dat is bij meer sporten het
geval. Maar voor mij telt dan
als bondscoach de regel, dat
ik die speelsters niet mag se
lecteren. De universiteiten
stoppen er namelijk geen
geld in om vervolgens een
speelster vrij-af te geven
voor het nationale team".
„Bovendien", zegt de coach,
die in allerlei technische
functies bijna vijftien jaar
voor het Eindhovense EMHC
actief was, „zit je natuurlijk
met de afstanden. Daarom
heb ik ook vijf assistent-coa-
ches. Een centrale training is
namelijk niet te organiseren.
Dat kunnen de speelsters fi
nancieel ook niet opbren
gen".
Geld
Want, onthult Castelijn, de
Amerikaanse dames zijn al
len pure liefhebbers, die hoc
keyen omdat ze het leuk vin
den. „Het kost ze heel veel
geld. In Nederland kennen
we een loondervings-regel
voor topsporters. Deze meis
jes krijgen niets vergoed. Er
is wel geld voor oefentrips
naar Australië, Canada, En
geland en Schotland, maar
daar houdt het wel mee op.
Ze zijn allemaal afgestu
deerd, zouden dus een be
hoorlijke functie in de maat
schappij kunnen hebben,
maar kiezen een aantal jaren
voor het hockey. Ze hebben
allemaal flopbaantjes, bij
McDonald's of bij een pomp
station waar ze los-vast wer
ken. Vanuit het Olympisch
Comité, dat zwemt in het
geld, kunnen ze eens per jaar
een subsidie afdwingen. In
dien je bij een belangrijke
toernooi bij de eerste zes ein
digt, krijg je drieduizend dol
lar. Daar spelen ze nu dus
ook voor in Amstelveen".
Voorlopig zijn de vooruit
zichten daarop nog mager.
HOCKEY
DAMES'
voor meer dan honderd men
sen langs de lijn gespeeld.
Maar ik heb vertrouwen,
want de mentaliteit is goed.
De discipline is enorm. Neem
nou het conditionle gedeelte:
ik geef ze een programma en
ze voeren het gewoon uit.
Daar hoef ik verder niets aan
te doen".
Vandaag treden de Ameri
kaanse dames aan tegen Ier
land en met reeds twee ver-
liespartijen op zak, is een
overwinning pure noodzaak.
Castelijn, om wiens accent
binnen de selectie nog al eens
wordt gelachen („Ik ben een
soort Kovacs"), begon vorig
jaar met een totaal nieuwe
selectie. „Er zijn nog maar
drie speelsters over van het
team dat in Los Angeles
brons won. Die dertien ande
ren hebben zo'n entourage
als in Amstelveen nog nooit
meegemaakt. Die kijken hun
ogen uit. Hebben nimmer
Boudewijn Castelijn is in Amstelveen in actie als coach van de Amerikaanse ploeg.
Boudewijn Castelijn heeft
stille hoop dat er ooit wat
meer dollars beschikbaar ko
men voor het Amerikaanse
hockey, dat via een mede
door hem opgezet jeugdplan
in 1988 100.000 beoefenaars
hoopt te bezitten. „De bond
heeft nog een grote schuld,
die door het oude bestuur
voor de Olympische Spelen
van '84 werd gemaakt. Het
huidige college zit met de er
fenis en heeft een gift van
één miljoen dollar van het
Olympisch Comité belegd om
de tekorten af te lossen".
„Maar", vervolgt Castelijn,
..in de Verenigde Staten is
het nu eenmaal zo dat er veel
geld beschikbaar komt als er
succes is. De bond heeft wel
een PR-man, maar daar hoor
je verder weinig van. Het be
langrijkste voor de Ameri
kaan en de sponsors zijn bo
vendien de Olympisch Spe
len. Zo'n World Cup vinden
ze wel aardig, maar de Spe
len zijn heilig".
En dus hoopt Castelijn zich
met de Verenigde Staten te
plaatsen voor Seoel. Al zal
dat via Amstelveen waar
schijnlijk nog niet lukken.
„Ik heb afgesproken dit werk
tot en met '88 te doen. Het
kost veel tijd, want ik ben
vier maanden per jaar niet
thuis. Maar daar staat ook
weer veel tegenover. Zoals
straks bijvoorbeeld een con
gress in Chicago met allerlei
coaches, die in het Ameri
kaanse sportleven actief zijn.
Dat zijn leuke dingen".
Zoals Castelijn het ook als
prettig ervaart om als Neder
lander bij het WK betrokken
te zijn. „Er ligt wel een extra
druk op je. Want er is veel
meer interesse voor mijn per
soon nu. Ik hoop daarom op
een overwinning, want dat
maakt het voor mij alleen
maar aardiger. Na de tweede
nederlaag belegden de meis
jes een vergadering zonder
mij. Want ze schaamden zich.
Ze vonden het sneu dat ze
juist in mijn land verloren.
Ik heb gezegd: dat is niet rot
voor mij, maar voor jullie".
DENNIS MULKENS
N
Joy Tacon,
onwillige Engel
se „aanwinst P
van Leimonias.
DEN HAAG Al na het
eerste weekeinde van de
tenniscompetitie in de
eredivisie overweegt het
Haagse Leimonias om de
Engelse „aanwinst" Joy
Tacon de wacht aan te
zeggen. Het optreden van
de 25-jarige Londense was
vooral gisteren in derby
tegen Metselaars bijzonder
teleurstellend. De schuld
van de nederlaag (5-3) te
gen titelhouder Metselaars
kon dan ook voor een be
langrijk deel op haar con
to worden geschreven.
„Ze is onwillig", is een
van de overduidelijke
kwalificaties die coach
Maarten Dankelman gis
termiddag aan haar wijd
de.
Na haar optreden van zaterdag
in Son toonde Dankelman nog
enige clementie met zijn twee
dagen eerder voor het eerst uit
Engeland overgekomen mis
koop. „lïaar overwinning in
het damesdubbelspel is hoop
gevend", sprak hij aanvanke
lijk, zonder al te veel overtui
ging overigens. Gistermiddag
op het terrein van zijn eigen
Leimonias was de coach echter
onverbiddelijk in zijn oordeel.
„Ze speelt zonder enthousias
me en er is geen contact met
haar te krijgen", mopperde hij
na Tacons zwakke optreden in
het damesdubbelspel tegen
Metselaars.
Grinnikend
Zowel op als naast het gravel
maakte de in Norfolk geboren
Tacon (spreek uit: Tee-kon)
duidelijk vooral belang te
hechten aan haar eigen wel
zijn. Grinnikend bracht zij.de
dag door, maar zodra het er in
een van de wedstrijden op
aankwam, toonde ze zich ui
termate ongeïnterresseerd.
Binnengehaald als „eerste" da
messpeelster meende ze zich
buiten de banen de air van ge
routineerde speelster te kun
nen aanmeten. „Ik heb lang
getwijfeld of ik wel naar Ne
derland zou komen", bekende
ze. „Of het een eer voor me is?
Nee, het is werk", aldus Ta
con, die sinds twee jaar gele
den moeizaam als tennisprof
door het leven gaat. „Nog één
of twee jaar en dan ga ik wer
ken of trouwen met een rijke
kerel".
„Ik ben nogal lui", liet Tacon
zich gisteren ontvallen. Er ge
schrokken aan toevoegend:
„Niet opschrijven hoor. Het is
ROTTERDAM Blijven gelo
ven in jezelf en hopen op bete
re tijden. Met die gedachte
heeft Bruno Candrian de afge
lopen twee jaar deelgenomen
aan internationale concoursen
hippique. Het geduld van de
39-jarige Zwitser werd giste
ren tijdens het slotnummer
van het '39e CHIO beloond.
Met zijn favoriet, de negen
jaar oude Lampire, won de
routinier de Grote Prijs van
Rotterdam.
Bruno Candrian leek op inter
nationaal niveau geen hoofd
rol meer te kunnen spelen. In
1984 en de jaren daarvoor
boekte hij succes na succes met
het toppaard Van Gogh. Daar
aan kwam een abdrupt einde
toen de prof onenigheid kreeg
met zijn geldschieter. Van
Gogh werd verkocht en Can
drian moest opnieuw begin
nen. „Met Lampire ben ik
weer omhoog gekomen", stel
de de bekendste inwoner van
het dorp Bissenhof. „Ik heb
voortdurend vertrouwd op
mezelf en geloofd in de kwali
teiten van het paard".
De Zwitser won ruim twee
jaar geleden zijn laatste Grote
Prijs in Parijs. Het parcours fn
Rotterdam leek te zijn ge
maakt voor Candrian, een er
varen technicus, en de flexibe
le Lampire. Toch leek de bij-
na-veertiger de overwinning
en het daaraan verbonden be
drag van 21.000 gulden in de
barrage mis te lopen. De jonge
Fransman Hervé Godignon
had zich tot dan toe als enige
met hem kunnen meten. De
Zwitser begon als eerste aan
de beslissingsronde en maakte
zijn eerste fout. Godignon had
daarna geen aandacht meer
voor de klok en probeerde
voorzichtig met La Belletière
de reeks hindernissen voor de
derde keer intact te laten. De
zenuwachtig rijdende Frans
man maakte halverwege toch
een schijnbaar onnodige fout.
Daarmee was direct duidelijk
dat Candrian de opvolger van
Philip Heffer werd, de verras
sende winnaar van vorig jaar.
Kritiek kreeg Osqar Petersen,
het brein achter de aard en de
opstelling van de hindernis
sen, vanwege hét parcours in
de eerste manche. De voorlaat
ste en laatste hindernis, waar
onder een verraderlijke drie
sprong, dienden veel te na
drukkelijk als scherprechter.
Het publiek moest ruim een
uur wachten op de eerste rui
ter die de hindernisbaan zon
der strafpunten afsloot. Jos
Lansink, die doorgaans een
bescheiden plaats inneemt tij
dens internationale ontmoetin
gen, bleek daartoe in staat. Dit
voorbeeld volgden drie ruiters:
Franke Sloothaak, Candrian
en Godignon.
Zestien combinaties gingen
door naar de tweede manche.
De Nederlandse ploeg had in
die fase nog vier vertegen
woordigers: Lansink, Piet
Raymakers, Wiljan Laarak
kers en Emile Hendrix. De
laatste vier hadden in de eer
ste manche vier strafpunten
gekregen. Slechts twee combi
naties doorstonden de tweede
ronde: Candrian en Godignon.
Beiden waren in het eerste
deel foutloos gebleven en
voegden daar nog eens een nul
aan toe. De 25-jarige Lansink
uit het Overijsselse Rossum en
zijn negenjarige Kristel kon
den het stuntje niet herhalen.
De overige Oranje-ruiters kon
den zich evenmin verbeteren.
Emile Hendrix maakte in bei
de manches één fout en ein
digde op grond van zijn tijd als
beste Nederlander op de tien
de plaats.
Jos Lansink in actie tijdens de
terdam, waarin hij als twaalfde
Grote Prijs van het CHIO in Rot-
eindigde.
NOP adopteert
dressuurpaard
ROTTERDAM De stichting
Het Nederlands Olympiade
Paard (NOP) heeft afgelopen
weekeinde het dressuurpaard
Mr X van de amazone Helene
Pen-Aubert vastgelegd. Deze
combinatie maakte vorige
week deel uit van de Neder
landse ploeg die op de tweede
plaats eindigde tijdens de we
reldtitelstrijd dressuur in Ce-
dar Valley (Canada).
De vijftienjarige afstammeling
van Cobbler's Head is eigen
dom van de familie Aubert en
zal voortaan Olympic Mr X
heten. Het paard was vorig
seizoen succesvol in de lichte
proeven en neemt dit jaar voor
het eerste deel aan Grote
Prijs-wedstrijden. De combina
tie kwalificeerde zich binnen
enkele maanden voor het Ne
derlands team dat naar Cana
da werd afgevaardigd. Olym
pic Mr X is het tweede dres
suurpaard dat door het NOP is
geadopteerd. Eerder gebeurde
dat met Olympic Duco van Ti
neke Bartels-de Vries. Het
NOP wil Nederlandse toppaar
den behouden. De eigenaars
van de beide dressuurpaarden
ontvangen een onkostenver
goeding.
IA
h
maar een grap". Maar de Bri l(
se humor bleek helaas va
Leimonias ook werkelijkhei 06
Zelfs in een simpele slagenwi
seling met de jeugdigde Bel
na Sonneveld, sloeg Tacon
bal knullig in het net. Red<
voor Dankelman om zi
hoofd onluisterd tussen zij;,
handen te laten zakken.
Geen gehoor
„Als je back-hand zegt, slaat y(
fore-hand en andersom", aldiye
de eerste coach, die de plaa ar
van Wouter Fok op de bai
inmiddels had ingenomen. J
valt erg tegen", vond ook Fo
„Naar mij luistert ze niet, mi nu
schien wel naar Maarten va
Maar ook Dankelman vorif,u
dus geen gehoor. „We moetrul
het er in het team maar om
hebben wat we verder
haar aanmoeten", vond hij.
Vandaag keerde Tacon ten
naar haar woonplaats Londe
met de bedoeling zich
staande vrijdag weer in de i
sidentie te melden voor
volgende competitie-wedstrij
Leimonias zou haar kunni
aanraden maar liever in h
land van hoop en glorie te bl
ven. „Het probleem is dat
haar een hoop geld als voo
schot hebben gegeven,
gaat om enkele duizenden
dens", aldus de coach. Die
verder aan toevoegt dat Tac<
een „redelijk goedkope" spe< je
ster is. Ze krijgt immers alia
een premie bij een gewonni^
partij en van de zes duels w<
ze er het afgelopen weekeini -£
slechts eentje.
Leimonias heeft de overkom
van Tacon, die in haar vadfl
land een studie economie acl
ter de rug heeft, te danken ar
Peter Soeters, een in Engelai
werkzaam lid van de clu
„Hij had ons laten weten d
ze vooral goed was in het du
beien". En juist die kwaliti
ontbrak vorig jaar bij Ka
Brasker, een landgenote vi
Tacon met wie Leimonias vi
rig seizoen terugkeerde in
eredivisie.
Of Tacon volgende week in
uitwedstrijd tegen Jaagpad
eer van Leimonias zal verd
digen, is dus de vraag, al b J
weert Wouter Fok nadrukk Z
lijk van wel. „In het gemeng
dubbel ging het toch weer aa
dig", vond hij. Mocht worde
besloten van haar dure diei
sten geen gebruik meer te m
ken dan zal Dankelman e<
beroep moeten doen op de 2
jarige Conny Lugt, die uitkon
in het tweede team. „Conny
in ieder geval enthousiast
vindt de coach „en dat on
breekt er bij Joy duideli
aan".
ROB LANGEVEL
