Van Bentum verguldt 1 O alen van Verstappen Verlies telt zwaar voor waterpolodames Vierde plaats mooier dan brons Winnaar M verliest Herstel poloheren Mono-kini is nu taboe CeidaeSowa/nt MAANDAG 18 AUGUSTUS 1986 PAGINA 13 MADRID In de finale van de 100 meter schoolslag voor heren tikte Adrian Moorhouse als eerste aan. De Brit werd evenwel gediskwalificeerd, omdat hij volgens de jury na het keerpunt een ongeoorloof de dolfijn-beenslag had ge maakt. De tijd van Moorhouse (1.02.01) had een nieuw Euro pees record betekend. Door de diskwalificatie werd de Cana dees Victor Davis wereldkam pioen. Zesde plaats kunstzwemsters best haalbare MADRID De zesde plaats van het Nederlandse kunstzwem-duet Mariëlle van der Heijde en Mar jolein Philipsen was het maxi maal haalbare net als Van der Heijde als soliste. Opnieuw, en geheel voorspelbaar, maakten Canada en de Verenigde Staten de dienst uit en volgde Japan op enige afstand. De Canadese Caroline Waldo stond zaterdagavond al voor de tweede keer op de hoogste tree van het ereplatform. De jury waardeerde, als was het traditie, de als laatste gestarte Waldo met Michele Cameron aan haar zijde het hoogst. Volgens dezelfde tra ditie kregen eerdere combinaties steeds ongeveer 1,5 punt minder toebedeeld. De na de verplichte figuren opgemaakte rangorde werd dan ook nauwelijks nog ge wijzigd. De Amerikaanse twee ling Sarah en Karin Josephson kregen voor hun letterlijk en fi guurlijk identieke uitvoering veel waardering en hoge cijfers, maar kon toch al niet meer win nen. Of hun Canadese opponen ten Waldo en Camaron hadden nog veel langer onder water moeten blijven dan de 45 secon den bij het begin van de kür. MADRID De begeleiding van de Neder landse waterpoloploeg bij het WK in Madrid heeft er even aan gedacht om het op een ak koordje te gooien emt de Westduitsers. Na het zo hopeloos verlopen toernooi vreesde men dat de de nationale polotrots voorgoed aan frustatie ten onder zou gaan, als ook het laat ste duel een forse nederlaag zou opleveren. In overleg met een aantal spelers werd toch maar afgezien van dat handjeklap. Het team her stelde zich daarna behoorlijk tegen de al ge plaatste Duitsers, ondanks het verlies met 8-7. Door fouten aan Nederlandse zijde bleef een complete verrassing uit. Het uiteindelijk resul taat was echter al onverwacht genoeg. Niette min is iln Madrid duidelijk geworden, dat Ne derland van het platform van de subtop is af gevallen, en met een onvermoed harde smak. DRID Altijd wat lichjlers, zelden iets goeds. IUVft oer-Hollandse zinne- k dreigt zo langzamer- eg id Anmnemarie Ver- lo >pen op het lijf te kun- me worden geschreven, toei ver haar sensationele we- dridtitel op de 200 meter ?deije slag (Guayaquil 1982) er.e :week ze een jaar later de EK in Rome onder druk van miljoenen op Èfer gerichte ogen. In na 15, bij de volgende Eu- 'ibi>ese top-ontmoeting in ia, was het vooral li- ^imelijk ongerief dat succes in de weg 358 nd. En alsof het zo est zijn, gisteravond tij- is de wereldkampioen- appen in Madrid werd rstappen op de 100 me- vrije slag al bij voor- 38- t kansloos door een •minabel slechte start, eer voordat de finale ;d en wel was begon- 5L j]n|Cnsti wisten zowel de ster zelf als bondscoach d Beele na afloop uit te ngen. Beele kon toch met edijge blijdschap terugzien op eerste dag van het zwem- gramma. Want faalt Ver- ipen, dan is daar ook tel- i weer Conny van Bentum moeiteloos het voortouw haar landgenote over- fnt. Van Bentum besloot de int als derde en mocht even Annemarie Verstappen later zelfs een tweede bronzen plak gaan ophalen als slot- zwemster van de 4 x 200 meter vrije slag-estafette. Op het in dividuele nummer evenaarde ze het nationale record (55,79 van Verstappen) en met z'n vieren werd de oude toptijd van 8.12,41 eindelijk uit de re cordboeken geschrapt. Een alweer opgevrolijkte Ver stappen (2.02,04), Jolande van der Meer (2.02,55), Mildred Muis (2.04,29) en Van Bentum (2.00,71) kwamen gezamenlijk uit op 8.09,59. Zoals min of meer gebruikelijk op respecta bele afstand van* Oost-Duits- land, dat als eerste ter wereld onder de acht minuten bleef, en de op de eerste dag veelal op het tweede plan akterende Amerikaanse meisjes. Snel verwerkt Annemarie Verstappen had de zojuist geleden teleurstelling. Conny van Bentum althans uiterlijk, ditmaal aar dig snel verwerkt. De 20-jarige zwemster uit Kruisstraat die na de series als zevende in de finale was gekomen, maar ten slotte als achtste en laatste na 57,01 seconden aantikte: „Het duurde erg lang voordat er ge schoten werd. Ik dacht al aan een valse start. Maar toen in eens mochten we alsnog ver trekken. En ja, toen lag ik al meteen een volle seconde ach ter. Dan kun je daarna mis schien nog wel bij de anderen komen, maar de energie om er vervolgens ook nog overheen te gaan, valt niet meer op te brengen. Heel sneu, want ik voelde me juist hartstikke goed. De estafette ging daarna lekker, dus ik heb de hoop voor de komende dagen nog niet verloren". Mogen van Annemarie Ver stappen dus enige revanchege dachten worden tegemoet ge zien, voor Conny van Bentum kan het toernooi in Madrid ei genlijk al niet meer stuk. De 21-jarige Barneveldse, die twee jaar aan de Californische universiteit van Berkeley stu deerde en daar vooral het ple zier in de zwemsport leerde te behouden, beschreef de derde plaats achter de Oostduitse Kristin Otto en de Amerikaan se Jenna Johnson als het hoogst haalbare. Van Bentum: ,,Er komen nu natuurlijk nog vijf dagen en ik bekijk alles rustig van dag tot dag, maar dit brons is duidelijk het hoog tepunt in mijn carrière. Een prachtig begin van zo'n toer nooi natuurlijk, het geeft een zetje in de goede richting. Niet alleen voor mij, maar voor de gehele ploeg". Ziek De 100 meter vrije slag, tradi tioneel het koninginnenum- mer in de zwemmerij, eindig de voor het vijfde opeenvol gende wereldtoernooi in een Oostduitse triomf. De tijd van Kristin Otto (55,05) viel echter tegen. Het al van de Olympi sche Spelen uit 1980 daterende wereldrecord van haar lange- note Barbara Krause (54,79) bleef opnieuw buiten beschou wing. De Amerikaanse Jenna Johnson (55,70) troostte zich met de gedachte dat zij wel licht eerdaags een poging kan doen de tijd van Krause te verbeteren. „Maar vandaag voelde ik me niet goed genoeg. Driekwart van onze ploeg is ziek. Ik voelde me ook erg licht in mijn hoofd en mijn be nen waren heel moe. Daarom heb ik nu vooral op mijn arm- kracht gezwommen. En he laas, dat bleek dus niet vol doende om Otto te verslaan". Een Oostduitse zege op de met veel bravour door de Spaanse hoofdstad wandelende Ameri- kaansen, bracht ook de 400 meter wisselslag waar Kath leen Nord na een heel aan trekkelijke nek-aan-nek-race juist Michelle Griglione voor bleef: 4.43,75 contra 4.44,07. En om de mineur-stemming in het Amerikaanse kamp hele maal compleet te maken, werd ook superstar Matt Biondi (nog) niet met goud behangen. Op de 200 meter vrije slag werd hij derde achter Michael Gross en de Oostduitser Sven Lodziewski na een enigszins teleurstellende, taktisch ge voerde race tussen de beide voorziene hoofdrolspelers van dit WK. Teleurstellend waren de ver richtingen van de Nederlandse heren. Geen enkele finale plaats, maar dat is op een WK geen schande. De gerealiseer de tijden baarden echter meer zorgen. Ron Dekker werd veertiende op de 100 meter schoolslag: 1.04,56 in de B-fi nale, na 1.04,51 in de series. Op de 200 meter vrije slag deden Frank Drost (achttiende in 1.52,01) en Edsard Schlinge- mann (nog veel verder wegge zakt met 1.52,71) slechts in ne gatieve zin van zich spreken. Vooral Drost kan veel beter, gezien zijn vijfde plaats bij de EK in Sofia en zijn zesde bij de Spelen van Los Angeles. De vreugde over het brons van Van Bentum en de estafette ploeg werd door deze ontwik kelingen dan ook enigszins ge temperd. DICK KIERS 5choon- ipringster lanneke raber Negentiende MADRID De Haagse choonspringster Hanne- Faber werd negen- iende bij de WK in Ma- Irid. Volgens trainer i^an de Konijnenburg •resteerde ze naar beho- bij een dergelijk waar toernooi, waar de urering strenger is dan :e gewend is. „Tot op he ien is ze elk jaar met on- [eveer veertig punten 'ooruit gegaan", aldus de rainer over de tweede iederlandse achter )aphne Jongejans. „Ze leeft hier aan de normen 'oldaan en bewezen een [rote toekomst te heb- len". Daphne en Edwin Jongejans bespreken hun goede prestaties in Madrid. DAPHNE JONGEJANS PRESTEERT ONDER DRUK MADRID Zelfs het brons van de Europese kampioenschappen anno 1983 in Rome viel in het niet bij de vierde plaats die schoonspringster Daphne Jongejans zater dag voor zich opeiste tij dens de WK in Madrid. Geen medaille ditmaal voor de 20-jarige uit* Bad hoevedorp, maar des te meer voldoening. „Niet te vergelijken", sprak bonds coach Frans van de Konij nenburg dan ook veelbe tekenend na afloop van de wedstrijd' op de drie meterplank. Van haar collega-Europeanen hoefde Daphne Jongejans dan ook slechts de Russin Bobkova in het eindklassement voor rang te verlenen. Zij werd der de achter de twee Chinesen Gao en Li van wie eerstge noemde, net zestien geworden, in de springkuil van het Cen- tro de Natacion in de Spaanse hoofdstad een alleenheer schappij ten toon spreidde. Op respectabele afstand achter beide Aziatische meisjes ont wikkelde zich een enerveren de strijd waarbij de spanning de Amerikaanse Mitchell ten slotte te veel werd. Zij ver knoeide haar laatste sprong en werd uiteindelijk slechts ze vende, waardoor Jongejans .op het nippertje, dank zij een ,hoog gewaardeerde tiende po ging, van de vijfde naar de vierde plaats klom. Voor, om er maar een paar te noemen, de twee Oostduitsen Baldus en Bensing en ook voor de Euro pese kampioene van vorig jaar, de Russin Tsurulnikova. Die moest met een negende plaats genoegen nemen. „Daphne had hier evengoed twaalfde of derde kunnen worden, dat is nu eenmaal Edwin Jongejans ook in finale MADRID Edwin Jon gejans heeft in navolging van zijn zusje Daphne de finale bereikt van het WK schoonspringen van de drie-meterplank. Jonge jans ging eveneens als ze vende over naar de eind strijd met een totaal van 585,48 punten. Of hij in de finale de prestatie van Daphne, vierde, kan her halen is de vraag. Jonge jans kampt met een knie blessure een peesaan hechting is beschadigd en de concurrentie is op zijn niveau moordend. De wereldtitel wordt onge twijfeld betwist door de superieure Amerikaan Greg Louganis en de twee Chinezen Hongping Li en Liangde Tan. schoonspringen, ieder klein foutje wordt meteen afge straft", was de mening van Frans van de Konijnenburg. Even verderop bedankte een trotse moeder Jongejans de ju ryleden en schoot enkele prentjes voor het familie-al bum. De bondscoach verder: „Ik had voor deze finale op een achtste plaats gegokt. Als ze heel goed haar best zou doen ten minste. Nou, er is veel meer gebeurd. Ze heeft niets gemist en twee of drie van haar sprongen waren uit zonderlijk goed. Een ongekend goede prestatie. We hebben een meisje in ons midden dat ook onder druk toevallig heel koel kan blijven, dat is pure mazzel". Uit een voorzichtige blik in de toekomst blijkt dat het reper toire van Jongejans, die met 501.06 punten een nieuw per soonlijk record vestigde, am per meer voor verbetering vatbaar is. Van de Konijnen burg: „Er zijn nog slechts mi nieme mogelijkheden om haar programma zwaarder te ma ken. Qua moeilijkheidsgraad zitten we nu eigenlijk op het maximum. Ja, misschien kun nen we gaan proberen een twee-en-een-halve salto ach terover bijvoorbeeld gehoekt uit te voeren. Maar dat heeft natuurlijk even tijd nodig en echt veel meer punten zul je daardoor toch niet krijgen". Hegemonie De Chinese hegemonie berust, weet de Hagenaar, geenszins op toeval. „Schoonspringen is een volkssport in China. Als deze meisjes daar op straat lo pen, worden ze door iedereen herkend. Net als Cruijff bij ons. Ze krijgen ook super-faci liteiten, alles wordt voor hen geregeld. En nu blijkt er dan een buitengewoon talent te zijn opgestaan, dat dus onmid dellijk alles meekrijgt om we reldkampioene te worden. De Chinese meisjes doen vrijwel dezelfde sprongen als alle an- dren, maar net iets feller, met meer acrobatiek ook. En geen fouten hè, ze gaan nog voor geen haartje scheef het water in. Die landingen, die zijn toch zo spectaculair. Eenzame klas se, daar kan echt niemand aan tippen". „Maar het zijn toch ook maar gewone mensen. Misschien leert zo'n meisje, toch al met een wereldtitel op zak, straks wel andere zaken in het leven kennen. Daarom zeg ik ook niet dat het hier ontstane gat onoverbrugbaar is. Wie weet wat de toekomst ons nog alle maal brengen zal". Frans van de Konijnenburg hoopt dus stilletjes nog steeds op meer. Voorlopig echter is de vierde plaats van Madrid het absolute hoogtepunt in de carrière van Daphne Jongejans. Een presta tie om inderdaad trots op te zijn. DICK KIERS MADRID De speelsters van de Noorse waterpoloploeg bij de WK in Madrid mogen niet meer in mono-kini op de tribune zitten. Ze deden dat vrijdag tot groot ongenoegen van de organisatie. Die besloot tot een waarschuwing, v/aarna de Noorsen bij Nederland-Australië in tweedelig zwempak de tribunes bevolkten. De temperatuur in het buitenbad loopt dagelijks overigens op tot ver in de dertig graden. MADRID Na de trieste aftocht van de heren, die zaterdag ondanks een lichte vormstijging tegen West-Duitsland (8-7) hun derde achtereenvolgende nederlaag moesten incas seren, zijn de aspiraties van de nationale dames waterpoloploeg eveneens stevig gereduceerd. De formatie van bondscoach Peter van de Biggelaar gold vooraf in Madrid als pon vsn He voornaamste favorieten voor de eerste wereldtitel. Maar het ver lies tegen Australië (ook al 8-7) viel eergisteren zwaar op de door Spaanse olijfolie toch al stevig ge teisterde, Nederlandse maag. Voor de finalepoule zullen de Oranje-dames, die na de 17-3 van vrijdag tegen de Westduitsen gistermiddag ook Groot-Brittannie (15-4) alle hoeken van het zwem bad Casa de Campo lieten zien, zich ongetwijfeld plaat sen. Maar daarin wordt dan wel begonnen met een ach terstand op de belangrijkste concurrentes uit Australië, Canada en de Verenigde Sta ten. Beide laatstgenoemde ploegen speelden eerder dit toernooi namelijk al tegen el kaar gelijk en omdat de re sultaten uit de voorronde blijven meetellen, begint Ne derland met de slechtste vooruitzichten Een medaille behoort nog al tijd tot de mogelijkheden, maar de kansen liggen in middels niet meer in eigen hand. Van de. Biggelaar houdt er evenwel rekening mee dat ook de Australische dames nog wel een steekje zullen laten vallen. „Van Ca nada en de Verenigde Staten hebben ze nog lang niet ge wonnen, die kunnen elkaar wel schieten. Australië en Amerika zaten allebei in een trainingskamp in Barcelona, maar ze hebben desondanks niet eenmaal tegen elkaar geoefend. En hopelijk krijg ik onze eigen ploeg ook weer op tijd opgekalefaterd", aldus de danig teleurgestelde Eind- hovenaar, die in zijn nu tweejarig bestaan als bonds coach nog pimmer had ver loren. De gezichten stonden dan ook op onweer, zaterdag na de partij tegen Australië, dat achttien seconden voor het laatste fluitsignaal via Cathy Parkes de volle winst greep. Daarvoor was Nederland vrijwel constant aan de lei ding geweest, maar enkele dubieuze beslissingen van het arbitrale duo en een te geringe schotkracht deden het tij alsnog in Australisch voordeel keren. „We hebben beneden ons kunnen ge speeld", luidde de conclusie van Peter van de Biggelaar na afloop. „We lieten ons meeslepen in het nogal stati sche spelletje van Australië in plaats van juist onze eigen, sterke punten te gebruiken". DICK KIERS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 13