Nederlands oudste vliegtuig De Spin vandaag weer thuis dagjes mens Kinderen bejaarden in actie Nederland blijft tegen 'g productie chemische wapens Regeerakkoord niet waterdicht Geen garanties koopkracht ^71 77 M. Dagboek van een Er wonen geen saters in het Saterland BINNENLAND (leidóC<2owuwt VRIJDAG 1 AUGUSTUS 1986 PAGINA 3 Afdelingen failliete Patiëntenbelangen zetten werk voort MIDDELBURG De rechtbank in Middel burg heeft de landelijke Algemene Vereni ging voor Patiëntenbelangen (AVP) failliet verklaard. Volgens vice-voorzitter M. Nele mans van de AVP afdeling Zeeland, zullen de meeste afdelingen zelfstandig hun werk in het belang van de patiënt voortzetten. De vereniging werd tien jaar geleden opge richt. Enkele jaren geleden kreeg de AVP via de overheid subsidie toegekend waar mee drie experimentele klachtenbureaus in Amsterdam, Limburg en Goes werden opge zet. Dit jaar werd duidelijk dat de subsidie niet opnieuw zou worden toegekend. De klachtenbureaus werden opgeheven, het personeel ontslagen. MEEVALLER PTT 345 MILJOEN DEN HAAG De PTT heeft in 1985 ruim 345 miljoen gulden extra aan de schatkist bijgedragen. Het staatsbedrijf moest dit aan de overheid afdragen omdat er in 1984 fou ten waren gemaakt bij de uitkering van het rijk aan het bedrijf en bij de afdracht van de PTT aan de schatkist. Minister Smit-Kroes (Verkeer en Water staat) heeft dit de Kamer meegedeeld in een bijstelling van de ontvangsten op haar be groting over 1985. Behalve deze meevaller kwam er nog eens 5,8 miljoen gulden extra binnen uit andere bronnen. De verkoop van overtollig materieel uit de Oosterschelde- werken bracht 3,5 miljoen gulden op. Het Nationaal lucht- en ruimtevaartlaboratori um moest 2,3 miljoen gulden terugbetalen die men in 1984 te veel had gekregen. APELDOORN Kinderen van de bejaarde bewo ners van het Apeldoornse tehuis Goede Reede gaan zich binnenkort in een familieberaad buigen over mogelijke acties tegen de vergaande bezuini gingen, die provincie en rijk willen doorvoeren. „We zullen met alle macht proberen de maatrege len tegen te houden", aldus woordvoerder J. N. de Vries, wiens 92-jarige moeder in het tehuis woont. De kinderen zijn „ernstig verontrust" over de ver zorging van hun ouders. Het tehuis kondigde korte tijd geleden forse bezuinigingen aan, die 135.000 gulden moeten opleveren. Het tehuis kampt vol gens De Vries echter nu al met een fors personeel stekort. VAN BEKKUM (TNO) NAAR TSJERNOBYL RIJSWIJK/LEIDEN Prof.dr. D. van Bek- kum, directeur van het radiobiologisch instituut van het TNO in Rijswijk en buitengewoon hoog leraar aan de Erasmusuniversiteit, vertrekt in september naar Rusland om nazorg te verlenen aan de slachtoffers van Tsjernobyl. Van Bekkum wordt bij zijn reis waarschijnlijk vergezeld door prof.dr. A. Natarajan, hoogleraar stralingsgeneti- ca aan de Rijksuniversiteit Leiden. Natarajan heeft zijn diensten via het Internationale Atoom bureau IAEA aan Moskou aangeboden, zo is gis teren bekend geworden. TNO-directeur Van Bekkum maakt deel uit van het team van artsen dat de Amerikaanse beenmergspecialist Robert Gale heeft samengesteld. Begin mei verrichte Gale in Moskou beenmergtransplantaties bij slachtoffers van de kernramp. e it DEN HAAG Nederland blijft zich verzetten tegen chemische wapens. Minis ter Van den Broek heeft e gisteren nogmaals na- s drukkelijk verklaard dat :t dergelijke wapens niet in it Nederland zullen worden 't toegelaten. Ook de in - West-Duitsland gelegerde e Nederlandse troepen er niet mee zullen worden uitgerust. Van den Broek reageerde op de verklaring van de Ameri- i kaanse president Reagan, dat gifgas hernieuwd kan worden geproduceerd. Volgens Reagan is voldaan aan de daarvoor door het Congres gestelde voorwaarde dat de NAVO- bondgenoten met de produktie j akkoord gingen. Zeer tot onge- 11 noegen van Nederland maar ook Denemarken, Noorwegen, Griekenland, IJs land en Luxemburg liet de Amerikaanse minister van de fensie Weinberger de plannen I voor chemische wapens opne- men in de totale defensieplan- nen van de afzonderlijke i NAVO-landen. Die plannen worden door de NAVO-minis- II ters van defensie, in hun ge- bruikelijke midzomer-verga- I dering in Brussel, altijd aan- vaardt. Sponsoring bottle-neck bij transa tlan tische flessetocht AMSTERDAM De vijf- de transatlantische over steek van de Belgische be roeps-avonturier Fons Oerlemans dreigt op een fiasco uit te draaien. De „draagvleugel-fles" waar mee Oerlemans en zijn partner Remi du Buy deze zomer van de VS naar Rotterdam wilden varen is bijna klaar, maar de spon soring voor de brandstof en het transport van het bizarre vaartuig naar New York wil maar niet rond komen. Anders dan werd ver wacht blijken Nederlandse en Belgische bierbrouwe rijen nauwelijks geïnteres seerd om als hoofdsponsor voor de varende bierfles op te treden. Volgens Oer lemans is nog ongeveer honderdduizend gulden nodig om het project fi nancieel rond te krijgen. In een Amsterdamse bouwloods wordt de fles momenteel „vaarklaar" gemaakt, waarna Oerle mans in het buitenland flessetocht. We denken niet meer persé aan een bierbrouwerij. De boot mag ook als wijn- of whis ky fles de zee op", aldus Oerlemans. De overtocht is in verband met de fi nanciële problemen in elk geval tot volgend jaar uit gesteld. Oorspronkelijk was het de bedoeling al eind deze maand een po ging te doen het record voor de snelste oceaan- overtocht te breken. FOKKERS TROTS DOOR POLEN VRIJGEGEVEN SCHIPHOL Het eer ste vliegtuig dat ooit door een Nederlander is gebouwd én gevlogen is weer terug van wegge weest. Na tientallen ja ren zoek te zijn geweest is De Spin, de trots van Anthony Fokker, van daag in houten kisten per vrachtwagen in ons land teruggekeerd. Deze versie van De Spin, ook wel bekend als de M-3, was sinds de eerste We reldoorlog zoek en werd zwaar gehavend terugge vonden in een donker pakhuis van het Lotnict- wa i Astronautiky Lucht en Ruimtevaartvaartmu- seum in het Poolse Kra- kau. Daar had men het vele tien tallen jaren als oud vuil laten liggen, niet beseffend hoe veel waarde De Spin voor de Nederlandse luchtvaartge schiedenis heeft gehad. De Poolse ambassadeur in Ne derland Jerzy Wojtecki droeg vandaag de Spin officieel over aan Frans Swarttouw, voorzitter van de raad van bestuur van het Fokker-con cern. De teruggave van de Spin heeft heel wat voeten in de aarde gehad. Al in 1978 heb ben medewerkers van Fok ker in Krakau eenverzoek tot teruggave van het vlieg tuig gedeponeerd, echter zon der enig succes. In septembér 1985 maakte de toenmalige staatssecretaris van Economi sche Zaken Bolkestein zich tijdens een werkbezoek aan Warschau bij, de Poolse rege ring nog sterk voor de over dracht van de restanten van het vliegtuig aan Nederland. De gesprekken op regerings niveau bleven lang zonder resultaat, maar daar kwam een paar maanden geleden verandering in. Nu het na lang touwtrekken alsnog is gelukt, noemt een woord voerder van Fokker het „een nationaal belang dat dit stuk je pionierswerk weer in Ne- V De Spin-3 van Anthony Fokker, die vanaf vandaag weer in Nederland is. De versie waarmee de luchtvaartpionier boven Haarlem vloog woog vierhonderd kilo en kon met zijn 70 pk Renault- motor negentig kilometer per uur vliegen. derlandse handen is". „Voor ons is dit toestel meer dan een monument, het is de ba kermat van ons concern", al dus de woordvoerder. De zwaar gehavende Spin wordt zo spoedig mogelijk weer in elkaar gezet. De res tauratie zal in het openbaar gebeuren in het met sluiting bedreigde luchtvaartmuseum Aviodome op Schiphol. Dit weekeinde al kan het pu bliek daar de brokstukken van wat eens De Spin was, bezichtigen. Het is de bedoe ling dat het vliegtuig onder deel wordt van een perma nente tentoonstelling in Fok kers nieuwe hoofdkantoor in Amsterdam-zuidoost. Zeker en secuur Deze M-3 is de eerste versie van de Spin waarmee Antho ny Fokker erin slaagde lan gere tijd in de lucht te blij ven, hetgeen hij dan ook op 31 augustus 1911 in de prak tijk bracht boven Haarlem. Het huzarenstukje werd ga degeslagen door tienduizen den Haarlemmers, die op hun vrije Koninginnedag veelal voor het eerst van hun leven een vliegtuig door de lucht zagen glijden. Drie da gen lang gaf Fokker zijn de monstraties onder ongekende publieke belangstelling. De Nieuwe Haarlemse Courant schreef op 1 september 1911: „Uit alle hoeken en gaten lie pen de mensen uit om dat wonder te zien en het was een wonder, inderdaad! De trams stonden stil, de keu kenmeiden lieten de bief stukken aanbranden en de zieken in de ziekenhuizen kropen naar de ramen om hem te zien. Zo zeker en se cuur, zo mooi scherend en kalm vloog het op een vogel gelijkende vliegtuig over de stad, boven de markt nam het zo mooi een draai om de toren van de St. Bavo, dat ie dereen er versteld van stond. Ik heb oudjes gezien die waarachtig tranen in de ogen hadden dat ze dit wonder zelf hebben aanschouwd. En dan de eer dat het een stadgenoot is. daar hoog in de lucht!", zo schreef de toenmalige ver slaggever vol vuur. Dit jaar is het 75 jaar geleden dat Fok ker (toen pas 21) zijn ere rondjes rond de St. Bavo draaide, reden voor het Fok- ker-conèern op 28 augustus in het centrum van deze stad een groot feest te bouwen. Oorlogsbuit Aan de M-3-Spin die van daag op Schiphol-Oost uit de houten kisten is gehaald ont breken jammergenoeg de wielen, de propellor en het staartvlak. Het toestel is door Fokker met de scheepsbou wer Jacob Goedecker in Ba den-Baden gebouwd en in 1918 per trein naar Neder land gebracht. De Duitsers confisceerden het toestel in de Tweede Wereldoorlog en brachten het naar Berlijn en later naar Polen. Daar heeft het sindsdien gelegen, buiten het gezichtsveld van iedereen die zich afvroeg waar De Spin was gebleven. Het pio- nieertoestel van de Neder landse luchtvaart is eigenlijk niet meer dan een constructie van hout en stalen buizen, bijeen gehouden door tou wen, zeildoek en heel veel kabels. Die overvloed aan spandraden heeft het vlieg tuigje uiteindelijk de naam Spin bezorgd. Fokker bouw de in totaal drie van deze toestellen plus een replica. ARJEN VAN DER SAR PREMIER LUBBERS: „Ik heb grotere fouten gemaakt dan Van Eekelen"' (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Premier Lubbers meent dat hij in zijn poli tieke carrière „veel grotere fouten" heeft gemaakt dan mi nister Van. Eekelen. Als voorbeeld daarvan noemde Lubbers het feit dat hij in de jaren zeventig als minister van econo mische zaken in het kabinet-Den Uyl akkoord is gegaan met het „verbod" aan RSV om kerncentrales te leveren aan Zuid-Afrika. Lubbers zei dit gisteren in de Tweede Kamer om aan te ge ven waarom hij als formateur de betreffende VVD'er niet had geweigerd voor het departement van defensie. „Ik heb het volste vertrouwen dat Van Eekelen daar goed zal func tioneren", aldus Lubbers. PvdA-leider Kok had woensdag de benoeming van Van Eekelen „bedenkelijk" genoemd, vanwege diens aandeel (als staatssecretaris van defensie) in de affaires betreffende het RSV-concern en de Walruson derzeeboten, die de staat vele honderden miljoenen hebben Gisteren herinnerde Kok er ook nog aan dat het CDA Van Eekelen begin 1985, toen de RSV-debatten werden gehou den, had laten aanblijven als staatssecretaris, omdat hij in middels naar Buitenlandse Zaken was verhuisd en dus geen verantwoordelijkheid meer droeg voor Defensie. „Als ie mand toen geweten had, dat Van Eekelen nog eens kandi daat-minister voor defensie zou worden, zou er misschien een ander oordeel over hem zijn geveld", stelde Kok. DEN HAAG Premier Lub bers heeft gisteren in de Ka mer erkend dat het regeerak koord tussen CDA en VVD niet dermate waterdicht is, dat daarmee botsingen tussen bei de partijen geheel zijn uitge sloten. Tijdens zijn zes en een half uur durende betoog liet de premier doorsijpelen, dat vooral de financiële onderbou wing van de regeerafspraken hem de nodige zorgen baren. In antwoord op vragen van fractieleider Kok van de PvdA onthulde Lubbers dat hij als formateur even heeft overwogen een aantal finan- cieel-economische afspraken in het akkoord strakker te for muleren. Hij heeft daarvan af gezien om de formatie niet langer te rekken. Voorts bieden de afspraken over euthanasie geen water dichte garantie tegen een mo gelijke crisis. Voor de NOS-tv betoogde Lubbers gisteravond laat dat het kabinet „uiteinde lijk niet belangrijker is" dan een euthanasieregeling. Het kabinet zal niet tot élke prijs blijven voortbestaan, aldus de minister-president. De premier sluit verder niet uit dat de in het regeerak koord opgenomen identifica tieplicht niet zal worden uitge voerd. Uit een studie zal eerst moeten blijken of dit plan wel uitvoerbaar is. Lubbers noem de het nog te vroeg om daar over te oordelen. „Het kan ook definitief nee worden", aldus de premier. Volgens Lubbers dreigen er misverstanden te ontstaan over de „algemene identifica tieplicht", zoals CDA en VVD zijn overeengekomen. Die af spraak houdt niet in dat ieder een voortdurend met een pasje moet lopen, maar zou moeten gaan gelden voor situaties waarbij „een redelijk vermoe den van een overtreding" zou bestaan. Hij .vergeleek de plicht met de pasjes die nu al veelal om veiligheidsredenen worden geëist bij het betreden van bedrijfsterreinen of kanto ren. In die bepaalde gevallen geldt de legitimatieplicht ook voor iedereen. FRIEMELS DRT oiHG-Oie\iouéze Moerveu ftwWK HIJ haalt p£ Eduftr CHLAM. T(WE20 I5TI&T6 UflDFCÊBCUVlO? "TJee. juist niet. Hij isie rpAciec.ieucM. I Ger is bh ucHretoc/. «xfiijpje? J V-2QlfiTS HOFTTFM HI6R MigT. S ///Jl (Vervolg van de voorpagina) DEN HAAG Minister-presi dent Lubbers weigert iedereen een absolute garantie voor koopkrachtbehoud te geven. Op vragen van oppositieleider Wim Kok (PvdA) zei Lubbers gisteren graag beloftes te wil len doen, „maar géén die niet waar gemaakt kunnen wor den". Volgens Lubbers valt ze ker niet uit te sluiten dat „zeer beperkte aantallen" de ko mende jaren koopkracht zul len moeten inleveren. Het zou dan vooral gaan om mensen die „in bepaalde voorrangspo sities verkeren". Daarmee doelde de premier vooral op de groep tussen minimum en modaal die (soms meerdere) zogenaamde inkomenssubsi dies genieten (huursubsidie, studietoelagen etc.). Volgens Kok dreigt hier twee miljard te worden gesnoeid. Hij bena drukte vanochtend tijdens de voorzetting van het debat dat het CDA hiermee de belofte uit het verkiezingsprogramma heeft losgelaten. Het uitgangspunt van koop krachtbehoud voor iedereen, dat de regering zich heeft ge steld, moet blijkens de- uitleg van de premier zo worden verstaan, „dat er geen grote groepen in koopkracht achter uit zullen mogen gaan". Er kan dus geen sprake zijn van algemene kortingen. Hij maakte duidelijk dat dit een aantasting van koopkracht voor bepaalde beperkte groe pen, die bv. op verschillende inkomenssubsidies tegelijk aanspraak maken, niet uitsluit. „Dat is bespreekbaar", aldus Lubbers, die tegelijk bena drukte dat het niet eenvoudig zal zijn de vele honderden mil joenen die met deze subsidies gemoeid zijn te beperken. Op positieleider Kok diende daar op vanochtend een motie in waarin wordt geeist dat de in voering van eigen bijdragen en beperkingen van de inko mensafhankelijke regelingen de koppkracht niet zal aantas ten. De woordvoerder van de CDA-fractie liet echter op voorhand weten de uitleg van de premier te steunen. Lubbers liet gisteren doorsche meren wel wat te zien in het afschaffen of beperken van bepaalde voorzieningen voor nieuwkomers. Dat zou beteke nen dat mensen die thans bv. huursubsidie genieten daar recht op zouden blijven hou den, maar dat er geen ruimte meer zal zijn voor (dezelfde) nieuwe aanspraken op deze voorziening. Op die manier zouden de inkomenssubsides geleidelijk kunnen „uitster ven". In het voetspoor van honderdduizenden landgenoten trekken onze verslaggevers er in deze vakantieweken op uit. In deze kolommen geven zij hun persoonlijke impressie van zomerse gebeurtenissen die voor de lezer mogelijk een tip kan bevatten voor een dagje uit. Zo ontdekte Jan Bakker waar Saterland ligt. Waar? Nou, gewoon: ten zuiden van Ammerland en ten oosten van Reiderland. Dat is onder de buik van Ostfriesland, enkele tientallen kilometers over de grens ter hoogte van Bourtange. Vandaar gaat men achter Dorpen de Ems over, het Küstenkanal volgend, tot vlak voor Friesoythe. Daar voert een afslag naar het dorp, enzovoorts, enzovoorts. Enfin, leest u maar. Een sater is een wat agra risch uitziende halfgod. Een wezen met de horens op, dat op z 'n bokkepoten danst voor Dionysos de god van de wijn als hij tenminste niet achter de vrouwen jaagt en op z'n fluitje speelt. Als Saterland de regio is waar de saters leven, dan moet het wel een arcadisch land zijn. Een land om eens als doel te kiezen voor een dagje uit. Maar waar ligt Saterland? Nou, gewoon: ten zuiden van Ammerland en ten oosten van Reiderland. Dat is onder de buik van Ostfriesland, enkele tiep tallen kilometers over de grens ter hoogte van Bourtange. Vandaar gaat men achter Dörpen de Ems over, het Küstenkanal vol gend, tot vlak voor Friesoy the. Daar voert een afslag naar het dorp Scharrel, het eerste onder de drie kerk dorpen die Saterland telt. De bewoners van dat dorp zijn Scharrelaars. En ook al ziet maar een deel van hen er onmiskenbaar agrarisch uit* het zijn geen saters maar ge wone, vriendelijke mensen. Saterland is ongeveer zo groot als het eiland Vlieland: van Scharrel in het zuiden tot Utende in het noorden is het goed twintig kilometer lang en de grootste breedte bedraagt niet meerdan twaalf kilometer. Een rug van dekzand in een onaf zienbare vlakte van ver veend en diep-geploegd moeras: weiland, hooiland, grasland, gerst, haver, rogge aardappelen en mais tot aan de horizon. Vanaf de Sater- landse oostgrens waar alle (landbouw-)wegen doodlo pen kost het moeite met de verrekijker de dichtstbij zijnde boerderijdaken uit het geboomte te trekken. En vanaf de westgrens tot aan Boekhorst is er één aaneen gesloten reeks van machina le veenafgravingen. Het bijzondere van de Sater- 1 ënder is, dat ze Fries spre ken. Nu zeggen alle inwo ners van Ostfriesland dat óók, terwijl ze een Neder- saksisch dialect knauwen, dat naast het Gronings gele gen heeft, en ze het Neder landse Friesland met enig dédain „Westfriesland" noe men. Alsof ze het over de arme tak van de familie hebben. En hoe zien de Saterlander hun taal zelf„Wij noemen het Sater-Fries; in Ostfries land spreken ze meer plat" zegt een oude boer die voor het huis boontjes zit af te ha len. „Maar in de dorpen Scharrel, Ramsloh en Strüc- klingen verschilt het Sater- lands een beetje: Ja, bijvoor beeld, is in Ramsloh jö en in Strucklingen jeei. Er zijn nog maar weinig mensen die het Sater-Fries spreken. Maar de meeste bewoners verstaan het wel". Bij het stationnetje van Scharrel staat een achtkanti ge stellingmolen uit 1860, ge restaureerd in 1985 en be stemd om streekmuseum te worden. Daarnaast een café met feestzaal. Boven de voordeur „Gasthaus zur Mühle" en aan de zijgevel „Weershuus tou in Maalne". En varkensvoeren, leren we in het voorbijgaan, is „Schweine fotteije De mo lenaar van Ramsloh, Enno Schoof, is van Nederlands- -Friese herkomst, boer Jan Enne Hoekstra uit Strüc- klingen is een Fries. Fr au Stolle, kruidenierster van het Seelter Winkelhuus, is, als geboren Seelter, be stuurslid van de Heimatver- ein. Zij vertelt dat de oer-bevol king van Saterland, het Eiland in het Veen, Wesf- faals was. In de 11de en 12de eeuw vestigden er zich Frie zen: Saterfriesisch is dus een met Nedersaksisch door spekt Fries dialect. In de 13de eeuw hoorde het ver moedelijk tot het graafschap Tecklenburg. Een archief stuk uit 1400 draagt het Sa- terlandse zegel uit 1300 met de afbeelding van Karei de Grote en een zegel van de Friese gouwen en gemeen ten. Bij dat stuk werd Sater land onafhankelijkheid ge geven en het recht op vrije visvangst en jacht. Saterland was tot in de 14de eeuw een gesloten Friese ge meenschap en bleef aan spraak maken op die rech ten. Daarna was het gebied wel schatplichtig aan de graaf van Tecklenburg, maar bij de opkomst van de steden sloot het zich aan bij de zeven „zeelanden" van Friesland. Aan het eind van de oorlog tussen de Hanzesteden en de Ostfriese hoofdmannen, in de 15de eeuw, zond Sater land een afvaardiging naar het vredesoverleg in Emden. Napoleon liet de acten die de Saterlandse rechten garan deerden uit de speciale ka mer in de toren van de Scharrelder kerk weghalen. Saterland met zijn drie kerkdorpen Scharrel (met Sedelsberg), Ramsloh met Hollen en Hollen er Moor) en Utende (met Bollingen en Strücklingen) was een rijk gebied. Het was tot in de 19de eeuw eigenlijk alleen maar te bereiken over de Sagter-Ems, die tot Ellen- broek bevaarbaar was. Rijke gebieden trekken in oorlogstijd altijd ellende aan. Zo drongen tijdens de 30-ja- rige oorlog (1618-1648) enke le honderden soldaten van Mansfeld het Eiland in het Veen binnen. Ze roofden de klok uit de toren van Schar rel en trokken ermee in de richting van Ostfriesland. Maar bij Hollen heroverden de Scharrelaars de klok. Om haar veilig op te bergen lie ten ze haar zinken in de Kratseldobbe bij het Mai- glockenwald in Scharrel. Later werden verschillende pogingen ondernomen om de klok terug te vinden: de eerste op 1 mei 1770, de laat ste in 1959. Maar elke ber gingspoging werd verstoord doordat een verschrikkelijk onweer uitbrak. De Sa ter- friese taal, sagen, zeden en gewoonten worden bestu deerd en beschreven door prof. dr. Marron Fort, hoog leraar in de germanistiek aan de universiteit van New Hampshire (USA) en door de Nederlander Piet Kra mer, die onder meer een Sa terfries woordenboekje sa menstelde. Frau Stolle: „Elk jaar nog komen hier Friezen uit Hol land. Ze spreken niet hele maal dezelfde taal als wij maar we kunnen elkaar wel verstaan. En als ze ons Seel ter Laid zingen, klinkt de tekst precies zoals wij die uitspreken. Het is hoog tijd dat wordt vastgelegd, wat nog leeft. Ikzelf ben een ge boren Seelter maar mijn man komt van Wildeshau- sen. Het is voor ons dus moeilijk in het gezin Sater- fries te spreken. Een boer die zijn land om gezond heidsredenen verpacht heeft, geeft een andere oor zaak van vervlakking aan: „Dit was een rijk land van kleine boeren. Maar er zijn geen kleine boeren meer. Die laten zich uitkopen door mensen van buiten Sater land. Het aantal bedrijven loopt daardoor sterk terug. Maar ja. het is ook niet ge makkelijk als je met trek kers, wagens en machines over de openbare weg moet: je wordt eraf gepest. Steeds weer wordt alles gecontro leerd". JAN BAKKER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 3