Aan belastingverhoging i niet meer te ontkomen" OERNOOI HILLEGOM „EEN HELE KLUS" TENNIS CIRCUIT De wegen van de PTT zijn ondoorgrondelijk ^den/regio" plak'en 'vulkaan ip de rimboe van ie Vlietlanden QeidócOowumt DINSDAG 15 JULI 1986 PAGINA 11 de reserves (de trgelden" van de inde) aan te spreken wist jkvHolland de begroting ici1986 nog net kloppend te lgwj. De 890 miljoen gulden dsiesteed werden aan rdenoorden, %ubeheer, verkeerswegen en welzijnsinstellingen en dergelijke konden zodoende opgebracht worden zonder de provinciale belastingen te verhogen. In tegenstelling tot het Rijk mogen lagere overheden geen tekorten op hun begroting hebben. Toch vermindert de minister met de regelmaat van de klok de geldstromen naar de lagere bestuurslichamen. Het uitvoeren van hun taken wordt op deze manier een steeds groter probleem. Belastingverhoging voor de Zuidhollandse burger dreigt. .«DEPUTEERDE BOONE VAN PROVINCIE ZUID-HOLLAND: nor ÏAAG De provincie- in in Nederland hebben j-bittering gereageerd op uwe kortingen op het ciefonds, hun belang- geldbron voor het voe- li een eigen beleid. Toen parop in het regeerak- werd voorgesteld dat Jolland nog eens 6 mil- Jnder uit het Provincie- ou krijgen was de ver- jrdiging wel bijzonder |n deze provincie heeft Ueputeerde drs. J.H. |PvdA) financiën in zijn luille. Hij voert namens iO., het Interprovinciaal g, ook de onderhande- I met het Rijk. J.H. 'ziet de toekomst voor fovincie Zuid-Holland uwe kortingen op het Iciefonds betekenen de voorjaarsnota jor 1990 grote tekorten jegroting van de pro- Zuid-Holland ont- 3 Hoe kan dit voorko orden „Doorgaan met het huidige provinciebeleid wordt onmo gelijk. Dat geeft voor 1990 tot een tekort van 15 miljoen gul den op de begroting. De rege ring gaat maar door met kor ten op het Provinciefonds. Van de huidige 145 miljoen worden we volgend jaar terug gezet op 140,4 miljoen. Daarbo venop komen nog eens de be zuinigingen volgens het nieu we regeerakkoord en een ne gatieve prijscompensatie op het Provinciefonds van twee procent. Begin september gaan Gede puteerde Staten de ontwerp begroting vaststellen. Onver mijdelijk zullen dan taken ter discussie komen te staan. De doeluitkeringen (gelden die de provincie van het Rijk krijgt voor specifieke taken) liggen vast, maar andere zaken, zoals het onderhoud van wegen, vaarwegen, fietspaden, de sub sidies voor welzijnsinstellingen en een deel van het milieube heer komen in het gedrang. De medewerkers, de mensen in het Provinciehuis, zullen echter nog het meest lijden on der de bezuinigingen: het aan tal formatieplaatsen moet te rug. De garantie die wij na de op heffing van Rijnmond hebben gegeven, dat er geen gedwon gen ontslagen zullen vallen, wordt steeds moeilijker te rea liseren. Zeker gezien de gigan tische operaties waar we voor staan: de integratie van het Rijnmondpersoneel en de re organisatie van het apparaat. De maatregelen komen niet alleen keihard aan, maar val len ook op een zeer ongeluk kig tijdstip. Op de inrichtings kosten voor de nieuwe vleu gel, die eind van dit jaar klaar is, zal als eerste sterk bezui nigd gaan worden. Daarnaast vrees ik voor het milieubeheer. Met name de controle op de milieuverorde ningen en onze anti-tank actie lopen gevaar. Deze laatste, waarbij de provincie geld uit trekt voor het keuren van on der de grond gelegen olie tanks, zal waarschijnlijk hele maal verdwijnen". Is in de provincie Zuid-Hol land een verhoging van de opcenten op de motorrijtui genbelasting te verwachten? Rijkswaterstaat pleit, zij het op andere gronden, ook al voor het duurder maken van het wegverkeer „In Zuid-Holland zitten we nog niet aan de grens van onze mogelijkheden om de provin ciale belasting, de opcenten op de motorrijtuigenbelasting, te verhogen. We zitten nu op 23 opcenten en mogen van de mi nister gaan tot 28. Elke opcent betekent voor de provincie, met het huidige wagenpark in Zuid-Holland, een inkomsten stijging van zo'n 2 miljoen gul den. Daar staat tegenover dat de burger gemiddeld 1,50 tot twee gulden meer motorrijtui genbelasting moet betalen. Het is mijn vaste overtuiging dat de opcenten omhoog moe ten. Tot nu toe zijn de verte genwoordigers van de VVD- fractie in het college van GS fel tegen geweest. Maar ik zie echt geen andere mogelijkhe den meer. Die verhoging zal Gedeputeerde van de provincie Zuid-Holland, drs. Boone: „De regering is de armoe aan het decentraliseren" wel gefaseerd gaan. Niet in één keer naar het maximum. Dat zou een te grote lastenver zwaring betekenen. De bur gers moeten zien wat ze er voor terugkrijgen, bijvoor beeld door een verhoging te koppelen aan het instandhou den van het provinciaal werk- gelegenheidsfonds. De hele be grotingsoperatie zal een mix ture moeten worden van be zuinigingen, het verhogen van de opcenten en interen op onze 40 miljoen saldi-reser- ves". Valt er door de provincies niets aan die voortdurende bezuinigingen op het Pro vinciefonds en de doeluitke ringen te doen „Steeds meer taken worden aan de provincies overgedra gen. Een sprekend voorbeeld zijn de bejaardenoorden. Ge lijktijdig met het afstoten van het financieel beheer over de ouderenhuisvesting werd er door het ministerie van WVC enorm bezuinigd. Ik noem dat decentralisering van de ar moede. Inmiddels hebben de lagere overheden al tweemaal zoveel ingeleverd als het Rijk. Overleg met de verantwoorde lijke ministers gebeurt niet op een reële wijze. Je krijgt de in druk dat de ministerraad van tevoren heeft afgesproken hoeveel beschikbaar is. Onder handelingen zijn louter een formaliteit, een wassen neus. Maar onze machtsmiddelen zijn helaas beperkt. Argumen ten geven, is eigenlijk het eni ge dat we kunnen. Ik heb het idee dat we te lief zijn, te wei nig met de deuren slaan". FRANS BOTHOF J1 sl< ■\..nog één tikje en dan t ie erin zitten", klinkt optimistisch. Het balletje de ec^ter met tergende eJheid nét langs het randje j.de hole. De man aan slag I welhaast van ergernis medespelers om de oren. uld is echter een schone en dat geldt zeker voor spelletje midgetgolf. I ine de Water (23) kan dit *\ondig beamen. Als recht- rde liefhebber van het <i-golfspel weet zij van de Izaak van geduld bij het leren van de ijzeren stick. "jWas na een buitenlandse ajntie zo verzot op het spel fkt dat zij samen met a man Kees de Water (26) ajbof een midgetgolfbaan tl fe leggen in recreatiege- 'n De Vlietlanden. Zij gaf 1 baan als verkoopster in 'J boetiek eraan en „be- A" nu het witte huisje in ;rJoeterwoudse polder, dat 'hoofdkwartier van de j \etgolfbaan dient. ^jt/en in de rimboe zette het (paar in drie maanden een in elkaar. Zij egaliseer- n de drassige kleigrond, be- -ï pen een doe-het-zelf mini- gpaan-bouwpakket en zet- _jde eternieten banen in el- r. Vervolgens legden zij ze Fvuldig en vooral waterpas r op het gepachte land. i rood met wit terrasje \pleteert Vlietgolf, de toe passelijke benaming voor de uitspanning. 9 Wildernis Vorige week vrijdag opende de Zoeterwoudse wethouder Van der Heijden de oase in de wildernis. Het afgelopen weekeinde vonden zo'n hon derdvijftig midgetgolfers al de weg naar het tochtige plaatsje. Flinke klappen werden er aan het gele balletje uitge deeld. Verwoede pogingen om met goedgemikte slagen het gaatje aan het einde van de gloednieuwe banen te berei ken, liepen niet zelden uit op een landing van het speeltuig in het riet. Minder ontaarde ballen verdwenen in de „plantenbak", wervelden in de „blitz", verdwaalden in het „labyrinth", maakten een „salto" of strandden in de Simone de Water beheert met vaste hand de gloednieuwe mid getgolfbaan in het recreatiegebied de Vlietlanden. „Elke baan heeft zijn eigen naam, meestal naar de hin dernis die erin zit", legt Simo ne uit. Zelf is zij goed in „het net", een baan die een ferme klap vergt om het balletje heuvelopwaarts in een han gend vangnet terecht te laten komen. De „poort", de „piramide" en de „winkelhaak vragen ech ter een meer doelgerichte techniek. Net zoals de „slak" die de balletjes opslokt en ze met een beetje pech niet meer laat gaan. De „vulkaan" en de „wip" tenslotte, kunnen de midgetgolfer ook danig Onverbiddelijk „Het is de bedoeling om zo min mogelijk punten te ha len", verklaart Simone. De meeste sportieve bezoekers echter zijn kampioen in het zoveel mogelijk punten halen, zo blijkt uit de scores. Een puntenwaardering die in het witte houten gebouwtje hangt, oordeelt onverbiddelijk. 25 tot 30 punten is goed voor een „Europese topscore", maar ook met tien puntjes meer be vindt men zich nog op kam- pioenspeil". Bij 45 punten kan de golfer „aan wedstrijden meedoen" en ook bij vijftig punten speelt hij nog „behoor lijk". Daarna wordt het wat minder lovend. Niet slecht, maar het kan beter" is het oordeel voor iemand die tot 65 punten weet te behalen. Voor 65 tot 75 punten is er de troost: „Alle begin is moeilijk, maar oefening baart kunst. Met meer dan 75 punten is er niet veel hoop meer: „De hoofdzaak is dat u sportief ge speeld hebt", luidt de waarde ring. „Zelf kan ik er ook niet veel van, hoor", haast Simone zich te zeggen. 's Avonds wil zij nog wel eens een balletje slaan, maar ver der heeft zij op drukke dagen haar handen vol aan het be- feleiden van de bezoekers, et schenken van bier en fris, het schoonmaken van de ba nen, het harken van de per ken en besproeien van de plantjes. In augustus wordt ook nog een jeu-de-boules- baan aangelegd. „Met het ver kopen van koffie en broodjes moeten ive nog tot volgend jaar wachten. Dan krijgen we pas electriciteit", zegt Simone, die ook van plan is om allerlei kinderpartijtjes en andere fes tijnen te gaan organiseren. „Ik kan me voorstellen dat het leuk is om hier een kin derpartijtje te houden, waarbij de kinderen kunnen midget- golfen, maar ook koekhappen of zo. Het lijkt me hartstikke leuk om dat te organiseren". Bijdragen: Jeannette Schreuder en Kees van Herpen Foto's: Wim van Noort Tips: 071-122244, toestel 23 De wegen van de PTT zijn soms ondoorgrondelijk. Tele foonabonnee F. Buurman uit Leiden zal het beamen. Hij sloeg laatst het nieuwe, in fel oranje kaft gestoken telefoon boek open en zag dat hem als Leidenaar een telefoonnum mer in Hazerswoude was toe bedacht. Volgens de PTT woont hij in Leiden, maar staat zijn telefoon ruim tien kilometer verderop in Hazers woude. De feiten. Buurman verhuist dit jaar van de Zoeterwoudse- weg in Leiden naar de Van der Waalsstraat in dezelfde stad. Bij de PTT vraagt hij met succes telefoon én een nieuw nummer aan. Hij krijgt een telefoon, een Leids num mer en dus lijkt alles in kan nen en kruiken. Totdat ie mand bij 008 naar het nieuwe nummer van Buurman infor meert en verneemt dat deze een Hazerswouds telefoon nummer bezit. Buurman vraagt opheldering en veran dering in deze stand van za ken, maar krijgt van een on verbiddelijke PTT'er te horen dat hij een Hazerswouds num mer heeft. Wie het Hazers- woudse nummer van Leide naar Buurman belt, krijgt me vrouw Leks uit Hazerswoude aan de lijn. „Nee, wij staan nog niet in het telefoonboek. We hebben pas drie a vier maanden telefoonmeldt mevrouw Leks. Zij zegt het maar een „rare zaak" te vin den. 008 Een telefoontje naar 008, gis teren, leert na „er zijn elf wachtenden voor u dat Buurman nog steeds in Lei den woont, maar volgens de PTT ook nog immer telefo nisch in Hazerswoude bereik baar is. Volgens de dame van deze informatieve dienst gaat het hier kennelijk om een grensgeval. Zij verkeert in de veronderstelling dat Hazers woude en Leiden aan elkaar grenzen. „Het spijt me, maar ik heb echt geen ander num mer", zegt zij op de medede ling dat Hazerswoude en Lei den toch echt een heel eind uit elkaar liggen. Omdat de zeer behulpzame informatrice van 008 alleen maar keurig opleest wat het beeldscherm van de computer haar laat zien, gaat het vol gende telefoontje naar de PTT aan de Willem de Zwijgerlaan in Leiden. Daar moet het „kwaad" toch zijn geschied. „Een grensgeval", zegt een dame van de afdeling regis tratie van de PTT in Leiden. Ook zij meent dat Buurman tegen Hazerswoude aan woont. „Nee, ik ken Leiden niet zo goed", geeft ze eerlijk toe. Als haar is uitgelegd dat de Van der Waalsstraat vlakbij het station Lammenschans ligt, vraagt ze naar het Hazers- woudse nummer van Buur man. „Even vragen bij een tech nisch iemand", zegt ze. „Dat nummer is nog niet aangeslo ten", meldt ze enige minuten later. Op de mededeling dat via het niet aangesloten num mer toch met mevrouw Leks uit Hazerswoude is gepraat, zegt de dame van de PTT glashard: „het lijkt me toch sterk dat u met iemand heeft gesproken". „Waarom staat Buurman eigenlijk met een Hazerswouds telefoonnummer in het telefoonboek en heeft hij wel een Leids nummer?" Daarbij komen allerlei om standigheden om de hoek kij ken", luidt het vage ant woord. Als ze hoort dat Buurman met zijn Hazerswoudse nummer in de nieuwe gids staat, gaat ze in de bewuste gids kijken. „Het staat er inderdaad in", geeft ze toe om het gesprek te beëindigen met de opmerking dat Buurman daar toch echt zelf om heeft gevraagd. Ofte wel, een Leidenaar die is ver huisd binnen zijn eigen stad heeft bij de PTT een Hazers wouds telefoonnummer aan gevraagd. „Als hij het wil veranderen, dan zal hij zelf mee moeten komen", zegt de dame van de PTT. Begrafenisondernemer Begrafenisondernemer D. Brouwer de Koning uit Al phen aan den Rijn was ook niet zo verrukt over de nieu we editie van het telefoon boek. Het nummer van zijn onderneming „Eenvoud" staat keurig vermeld, daar gaat het verder niet om. Het probleem zit 'm in het nummer dat men moet draaien wanneer men bij „Eenvoud" geen gehoor krijgt. Wie dat doet, komt niet terecht bij de de heer D. Brouwer de Koning privé, maar bij uitvaartcentrum „Ardanta" in Bodegraven, nota bene de concurrent van „Eenvoud". Dat zit zo. Het nummer in Bodegraven is van een vroegere medewerk ster van Brouwer de Koning die voor zichzelf is begonnen. Volgens de Alphense onder nemer kost dit hem tien be grafenissen per jaar. Hij be weert al jaren strijd te voeren tegen de PTT. Dit bedrijf zegt echter dat de Alphenaar pas vorig jaar heeft verzocht het Bodegraafse nummer weg te halen, maar was hij daar drie dagen te laat mee. Ondertus sen zijn tientallen Alphenaren begraven door een andere maatschappij dan de bedoe ling was. 11 1GOM Van de vier xnooien die deze in het Leidse district in gehouden, is het door legomse Tennis Club ge erde gebeuren beslist leest opmerkelijke. Na- eveneens deze draaiende toernooien Alkemade (C, D en Botesa (C en D) en (jeugd) mogen er zeer ook zijn. Maar in verge- met „Hillegom" valt ietal, zeker waar het de ng betreft, wat weg. Niet iafreemd natuurlijk, als int bedacht dat het open feoi van de Hillegomse '^vereniging dit jaar 800 "]tn en zo'n 750 deelne men deelneemsters telt en uflee dus verreweg het Jte toernooi uit het dis ais- Een „monstertoernooi" ilve, dat in deze vorm al voor de negende maal door Han de Jong (nu in nau we samenwerking met Fred van Trigt) wordt geleid. Desgevraagd beaamt De Jong dat het leiden van een derge lijk toernooi inderdaad „een hele klus" is. Om daar dan wel onmiddellijk aan toe te voegen dat het niet het grootste kar wei is wat jaarlijks dient te worden geklaard. „Want dat is het onderlinge toernooi hier. Over vier weekends verdeeld, worden er dan zo'n 1300, 1400 partijen gespeeld. En dat is voor een wedstrijdleiding echt hard werken". Zoals er natuurlijk ook deze week hard moet worden ge werkt. Zeker nu het toch al enorme toernooi is uitgebreid met een aantal jeugdonderde- len, is het er voor de negen koppige leiding ook Lies- beth Hoogervorst, Yvonne Lommerse, Jan Willem Vrees wijk, Paul Damen, Henk Pe ters, Jan Willem en Huug van de Akker dragen uiterst ge waardeerde steentjes bij niet eenvoudiger op geworden. De Jong: „Ons is gevraagd of we het jeugdtoernooi ook in deze week wilden plannen. Nou, dat was mogelijk. De ruimte was er, vooral omdat de jeugd overdag kan spelen. Dus hebben we de twee toer nooien samengevoegd". Hoewel het complex van de Hillegomse Tennis Club behal ve een tennishal ook nog eens negentien banen groot is, is men er in Hillegom tot nu toe nog altijd in geslaagd het mon ster-gebeuren gezellig te hou den. Han de Jong: „We probe ren het toernooi, ondanks de omvang, ook heel bewust ge zellig te houden. Hoe je dat doet? Door buiten het tennis om leuke dingen te doen, na tuurlijk. Maar zeker ook door het tennisgebeuren op zich zo vlot mogelijk te laten lopen. Het is nu eenmaal niet leuk om uren te moeten wachten voordat je de baan op kan. We proberen dat soort dingen dan ook te voorkomen. En ik denk dat de meeste mensen die hier inschrijven dat ook weten". Mensen die inderdaad jaar in jaar uit inschrijven voor het open toernooi van de HTC. Want het kost de leiding in Hillegom absoluut geen moeite het toernooi elk jaar maar weer „vol" te krijgen. In wel ke week het toernooi ook ge houden wordt, het loopt altijd storm. Zelfs nu, in een periode waarin toch bijna elk toernooi het moeilijk heeft, kende de HTC geen problemen met het vullen van de lijsten. De Jong: „En daar zijn we niet alleen blij mee, maar ook trots op". Trots is De Jong ook op de HEC1 lijst van „zijn" toernooi. En terecht. Behalve de vakan tie vierende Marco van Trigt ontbreekt niet een C-topper op het appel. Hetgeen van het door Jan Willem Lugthart aangevoerde HEB niet kan worden gezegd. „Een redelijk B-toernooi", stelt De Jong. Plaatsing: HEB: 1. Jan Willem Lugthart; 2. Mar- „Maar we hebben dat wel eens cel Vink: 3- Har>s Tönjann; 4. Michael sterker gehad". Niet alleen mist Hillegom in Freek van der Capellen een echte topper, maar ook ontbreekt de duitse delegatie dit jaar. Het groepje tennistoeristen met onder meer Rohde, Mans en Schrec- kenberg zal zich dit seizoen waarschijnlijk ook niet in het Leidse district melden, nu er binnen de groep onenigheid is gerezen. Wel kent Hillegom deze week de inbreng van een twaalftal BI- spelers.en speelsters uit het district Gelderland. „Maar hun kracht moet nog worden den Berg. DEB: 1. Madelijn Da- men; 2. Christel Verwoert; 3. Henny Fehling; 4. Madeion Verdegaal. HDB: 1. Marcel Vink/Jan Willem Lugthart; 2. M. Mes/A. Ludlage. DDB: poule. GDB: 1. Madeion Verdegaal/Marcel Vink; 2. Christel Verwoert/Jan Willem Lugthart. HEC1: 1. Onno van Paridon; 2. Mark Post; 3. Marius Pieters; 4. Ri chard de Graaf. HEC2: 1. Jacco Schoonenwolf; 2. Erik de Vries; 3. Dennis Hommel; 4. Jan van der Lin den. DEC1: 1. Colinda Voskuil; 2. Marja Kuipers. DEC2: 1. J. Ruighaver; 2. Saskia Endema. HDC: 1. Sjoerd van der Mark/Jan Willem Vreeswijk; 2. Peter Grimbergen/Onno Wempe; 3. Paul Damen/Enno Zimmerman; 4. Richard de Graaf/Dennis Hommel. DDC: 1. Nolly Bennink/Liz Weare; 2. Astrid Leyten/Elly Reeuwijk. GDC: 1. E. de Jong/Enno Zimmerman; 2. Mar- HED: 1. Ronald Bik; 2. Marco Stork; 3. Norbert van Alphen; 4. Jelle Rinze- ma; 5. R. Maarschalk; 6. Renè Hooft- man; 7. Paul Wisselink; 8. Danny van der Poll. DED: 1. C. Berkhout; 2. S. Snaterse. HDD: 1. Norbert van Al- phen/Marco Stork; 2. E. Beunk/L. Biezeman; 3. Renè de Groot/Wim de Klerk Wolters; 4. Ronald Bik/Robbert van der Waal. DDD: 1. K. en B. Hol ster; 2. H. van Dongen/J. Willems; 3. L. Drayer/E. Vermeulen; 4. M. Koot/S. Eykens. GDD: 1. H. van Don- gen/H. van der Schrier; 2. M. de Pag- ter/J. Kleian; 3. H. Bode/D. van der Lans; 4. S. Berkhouit/Henk Peters. HED30+: 1. Nico Winkelaar; 2. A. van Dongen; 3. Renè de Groot; 4. B. Christiaans; 5. N. Rade; 6. Wim de Klerk Wolters; 7. A. Willemse; 8. G. Wessels. DED30+: 1. B. Holster; 2. A. Hogervorst. HDD30+: 1. B. Christi- aans/A. van Dongen; 2. B. de Jong/A. Willemse; 3. Renè de Groot/Wlm de Klerk Wolters; 4. J. Jansen/N. Winke laar; 5. N. Vreeswijk/S. Luxen; 6. G. van Engelen/G. Wessels; 7. C. Kra- nendonk/G. Vermeer; 8. G. d'Anco- na/B. Swart. DDD30+: 1. R. Blonk/1. CcidóeSotvumt Griekspoor; 2. M. de Lijster/A. Vink; 3. L. Admiraal/L. van Mil; 4. A. van Wijck/C. van Houten. GDD30+: 1. G. en E. van Winsen; 2. T. Dijkstra/B. Christiaans; 3. T. en A. van Dongen; 4. M. de Lijster/C. van Houten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 11