Jeannie Longo mist slag Hinault ziet Roche als zijn grootste concurrent Fred Stoeltie getroffen door de Leugentje bezorg Sarrapio ritzege SPORTTRIBUNE CetdaeGoma/ni Op de losse tour Tijdrit met tussentijd^ MAANDAG 14IULII986PAGH JAUNAYCLAN In de derde etappe van de da mesronde lijkt wereld kampioene Jeannie Longo de slag van Maria Canins te hebben verloren. De Italiaanse nam op de dag van de „oude dames" een minuut afstand van de Francaise, die de slag, ge maakt door Monique de Bruin, miste. Maria Ca nins ontbrak aanvankelijk ook bij de ontsnapping, die dertig kilometer voor de finish werd ingezet, maar achterhaalde, met Mieke Havik in haar wiel, de vijf koploopsters. Jeannie Longo, keurig inge pakt door de ploeggenoten van Canins, kreeg geen kans haar achterstand goed te ma ken en zij behoefde ook niet te rekenen op enige steun van de andere ploegen. Ita lië, Nederland. België, de Verenigde Staten en Zweden hadden namelijk rijdsters in de eerste groep. De ontsnapping van Canins, één dag voor de langste rit in de Tour de Femmes, was verrassend omdat het par koers niet meer dan licht- heuvelachtig was. De over winning in de sprint van Betsy King, in een groepje met twee Nederlandse rijd sters was evenzeer onver wacht. Net als Canins is King een laatbloeier peloton. De Amerikaaq gon pas zes jaar geledj was toen al 28, seriei^ de wielersport. Twee ia leden schreef de bioloj Connecticut geschil door als eerste vrouw ft trekken in de mon> Bordeaux-Parijs. FUTUROSCOOP Na afloop van de tijdrit in Nantes gaven Bernard Hinault en Greg Lemond een persconferentie. Een uur na zijn triomf liep Hi nault heel onverschillig nog altijd ongewassen en in zijn koersbroek rond. Lemond daarentegen was al onder de douche ge weest en zat keurig in het pak. Het tweetal werd begeleid door hun spon sor Bernard Tapie, een van de rijkste zakenmen sen van Frankrijk en door de beide Tourdirec teuren Goddet en Levi- tan. Het werd een vraag- en antwoordspel van ruim een half uur. Welke zijn nu na de tijdrit de gevaarlijkste tegenstanders? Hinault: „lk zal ze opnoemen in rangorde van belangrijk heid: Roche, Zimmermann, Millar, Delgado en Herrera". Waarom komt de Colombiaan pas op de vijfde plaats? Hi nault: „Hij heeft wel een goe de tijdrit gereden, wat ik trouwens verwacht had, om dat ik weet dat hij sterker in dit onderdeel is geworden, maar Herrera is toch nage noeg alleen. Hij heeft geen ploeg achter zich, vijf man zijn naar huis en de anderen kunnen hem nauwelijks steu nen". En Greg Lemond dan? Hi nault (lachend naar zijn buur man kijkend): „Wij zullen wel zien wie van ons tweeën de sterkste is. Wij rijden voor één ploeg dus kan ik hem na tuurlijk niet als tegenstander gaan noemen". Ziet Lemond dat ook zo? Lemond (een zui nig lachje plooide zijn gezicht, nadat sponsor Tapie hem snel nog iets in het oor had ge fluisterd): „Ik kan Hinault niet tegenspreken, wij dragen hetzelfde shirt". Is Carrera niet de sterkste ploeg? Hinault: „De Italianen zijn goed gestructureerd, maar Pedersen kan niet in de ber gen rijden en Zimmermann heeft in een grote ronde nog nooit iets bewezen. Daarom vind ik Roche de gevaarlijk ste". Zelfvertrouwen Fignon heeft gezegd dat hij geen zelfvertrouwen heeft. Wat vind je van deze reactie? Hinault: „Naar mijn mening dienen sportlieden overwin ningen en nederlagen te ac cepteren. Laat Fignon beden ken dat ik de Tour nog niet gewonnen heb en hij de Tour nog niet verloren heeft". Waarom is zo plotseling een persconferentie na hët dubbe le succes voor La vie claire? Hinault (constant klemt hij de microfoon in de handen, Le mond komt nauwelijks aan het woord): „Of ik win of ver lies, ik spreek altijd. Maar ik geef toe dat we nu wat meer op ons gemak zijn. De ploe gentijdrit verliep niet zo goed voor ons, ze kwam te vroeg, daarna hebben wij ons in vorm gereden." Wat vrees je het meest in de komende dagen? Hinault: „Een lekke band of een slecht moment voordat de cols be reikt zijn. Als er tegen 50 per uur of meer wordt gereden, zoals de laatste dagen meestal het geval is, kan ik misschien niet terugkomen". Hoe zit het met jouw belofte dat de hele ploeg dit jaar voor Lemond zou rijden? Lemond (Hinault duwt hem nadrukke lijk de microfoon in de hand): „Als Hinault sterker rijdt in de Alpen dan ik, dan fietsen we allemaal voor hem. Ik heb echter nog vertrouwen in mijn eigen kansen. Want de ervaring heeft geleerd dat ik juist in de laatste Tourweek altijd op mijn best ben". Dan grijpt sponsor Tapie in, want er komt een sombere trek op het gezicht van Hi nault. Tapie zegt nog dat zijn ploeg zal winnen en dat men er beter aan doet naar het verloop van het wereldkam pioenschap voetbal te kijken. In de eerste weken leken de Russen en de Denen te gaan winnen, later kwamen heel andere ploegen naar voren. „Zo zal het ook in de Tour gaan", voorspelt Tapie. „eerst had Fignon alle troeven in handen, nu hebben wij ze". Bernard Hinault over Jorgen Pedersen (foto): „Hij kan niet in de bergen rijden". Van kilometi tot kilometei JAUNAY CLAN - Nantes starten bij zo, weer 191 renners voq tiende etappe van de 1 de van Frankrijk ovei km naar Jaunay Clai Poitiers. 3 km: Aanval Bagot en Bj mislukt. 15 km: McKenzie. Dhaenef Haghedooren even voorop,) 34 km: Eerste lussensprii Solleveld (12 sec tijdattref Van der Velde (6 sec.), 3. ni (3 sec 49 km: Doorkomst Cote Gi triere (4e cat): 1. Van der tl 2. R. Simon. 3. Claveyrolaft 57 km: Tweede tussenspri Pelier, 2. Yates. 3. Van der de. 66 km: Doorkomst Cote R (4e cat): 1. Bagot. 2. Sarras Van der Velde. 77 km: Doorkomst Cote Pa fes (4e cat): 1. Bagot. 2. San Van der Velde op 5 mirt 83 km: Derde tussenspri^ Bagot 2. Sarraplo 3. Heidei^ km: Va) in peloton mej 152 km: Millar valt weer. l 169 km: Vierde tussenspri Bagot 2 Sarrapio 3 Var Velde. Peloton op 5.30. 184 km: Sarrapio wint in tegen Bagot tiende etappe dersen behoudt gele trui i Rugpijn Eddy Planckaert is verlost van zijn rugpijn. In Nantes werd een verschoven rugwervel op de plaats gedrukt. De winnaar van de achtste etappe lanceerde in Jaunay Clan Ene Vanderaerden voor de sprint om de derde plaats, waardoor diens voorsprong in het puntenklassement werd vergroot. Knetemann Gerrie Knetemann beslist na de Ronde van Frankrijk of hij ook volgend jaar in de ploeg van Schuiten zal rijden. Hij mag van de ploegleider zelf bepalen of hij blijft. De 35- jarige ex-tijdritspecialist gaat in elk geval een jaar door. In de winter neemt hij aan een aantal zesdaagsen deel. Peeters Ludo Peeters, winnaar van de zevende Touretappe, blijft nog twee jaar in de formatie van Jan Raas fietsen. De Belg wimpelde aanbiedingen van andere ploegen af. Peeters kwam gisteren door een val kort voor het einde van de tiende etappe enige minuten achter het peloton binnen. Inzinking Volgens Tourarts Gerard Porte krijgen veel renners mor gen tijdens de eerste bergetappe tussen Bayonne en Pau met zware inzinkingen te kampen. „Ik heb bij veel renners grote vermoeidheid geconstateerd als gevolg van het hoge tempo tijdens alle vlakke etappes". Vegetariër Robert Millar is een bijzonder mens. De Schot eet in deze Tour veel sla. stokbrood en vruchtentaart. Millar laat als oprecht vegetariër elke avond in de hotels de schaal met de biefstukken aan zich voorbijgaan. Ploegleider Peter Post slaat soms van verbijstering de handen voor de ogen als hij het bordje eten ziet dat Millar naar binnen werkt. ..Hoe kan hij zo sterk zijn?", aldus Post. „Moet je dat zien, dat lijfje, die spillebeentjes. Hij zit ook alleen een paar stukjes brood te eten. Maar ik laat hem maar doen, want hij haalt wel resultaten. Millar is goed met zijn vak bezig". JAUNAY CLAN Sarra pio draagt als voornaam Angel. Op weg naar de overwinning in de tiende etappe van de Ronde van Frankrijk heeft de Span jaard zich niet bepaald als een engel gedragen. Sar rapio gebruikte een leu gen voor bestwil in ge sprek met zijn vluchtgezel Jean-Claude Bagot. „Ik ben uitgeput", zei hij tegen de Fransman en hij bleef de laatste kilometers aan diens wiel hangen om met de ge spaarde krachten wel de sprint te winnen. „Ik voel me ge flikt", jammerde Bagot aan de eindstreep. Hij was de eerste niet die zoiets overkwam. In de honderdjarige geschiedenis van de wielersport zijn hon derden coureurs op deze ma nier aan overwinningen geko men. Dit was Sarrapio's enige kans op de overwinning. Hij kan to taal niet sprinten, wel heel goed en lang solorijden. Dat demonstreerde hij vorig jaar bij zijn profdebuut in Milaan- San Remo. Hij reed 200 kilo meter voorop met Peter van der Knoop. In de Ronde van Spanje won hij de dertiende etappe na 167 kilometer solo en een maand later zegevierde hij in de Ronde van de Mijn- valleien met 11 minuten voor sprong na een nieuwe mon- stervlucht in de derde etappe. Dit jaar had de 27-jarige Angel Sarrapio nog niets gewonnen. Zijn beste resultaat was de derde positie in de Memorial Inguarzo. Al zijn solo-pogin gen mislukten. Binnen zijn ploeg kreeg hij ruzie met ploegleider Jose Antonio Gon- zales-Linares en maakte zich onbemind door bij de sponsor om diens ontslag te vragen. Nog voor de Tour werd schil bijgelegd. Sarrapio vol zelfvertrouwen en een groot succes in de etappe naar Jaunay C moest hij er een list v< bruiken. „Het spijt mi Bagot". zei hij, „ik heb daad gezegd dat ik ni toen hij me vroeg ook i kop te rijden. Ik wildt één ding en dat was de winnen. Het is gelul maagd is voor mij verse zoveel geluk heb ik no had". 1 NANTES Bernard Hinault heeft de met overmacht doe gewonnen negende etappe van de Ronde van Frankrijl opgebouwd. Hij startte met enige reserve. De jonge Spa Miguel Indurain was na 17,5 km 42 seconden sneller dan d re winnaar om vervolgens een inzinking te krijgen. De van de tijdrit met twee tussentijden is als volgt: 43.5ij 17.5km 23 42 57.3 24 02 57 47, 24 34 57.571 24.37 58 341' 24 40 58 371 24 19 59 13,, 24 41 5900Ï 24 39 58 52)1 24 22 58 24 b 2423 58 SIT 24 20 59.151 24 52 59 29# 23 00 59 OlT 24.26 59.13f 24.52 59 27) AMSTERDAMWie tij dens de televisie-uitzen dingen van de Tour de France de ogen goed openhoudt, zal hem onge twijfeld in de melêe van mensen wel eens hebben ontdekt. De 57-jarige Fred Stoeltie behoort na melijk tot de meute der randfiguren, die ook wel •wordt omschreven als het leger der bevoorrechten. De groep wielerliefheb- bers die er in slaagt de grote sportgebeurtenissen van nabij te volgen. In de periode van de Tour de France heeft hij echter wel een gedaantewisse ling ondergaan. In de Ronde van Frankrijk stapt niet de directeur ei genaar (voor vijftig pro- cent.red) rond van de be kende diamantenhandel Holsh uysen -Stoeltie, maar een man wiens lust en leven het is met bi dons te sjouwen, achter het stuur van een volg- wagen te zitten, dan wel met etenszakjes te zwaai en. Kortom, om hand en spandiensten te verlenen. Diamanten mogen zijn verblijf op de aardbol heel aantrekkelijk ma ken; de sport en met name de wielersport blijft zijn lust en zijn leven. Op het moment dat de auto - hij is vaste gast in de équipe van de journalist Couwenho- ven - richting Frankrijk gaat, begint voor Fred Stoeltie zijn vakantie. Sterker zijn tweede leven. Vrouw en twee kinde ren moeten zich maar zonder hem vermaken. Fred Stoeltie kan niet meer buiten het cir cus dat ronde van Frankrijk heet. Hij beseft een bevoor recht mens te zijn. De voor hem geregelde accreditatie betekent dat hij zich op en rond het parkoers moeiteloos kan bewegen. Een vrijheid die ook de belangrijke zaken relaties van organisator Felix Lévitan wordt gegund. Met name bij de finish is het dan ook dikwijls een drukte van jewelste waardoor het de ver slaggevers nog wel eens moei lijk is hun werk goed te doen. De kreet „non-valeurs" is dan ook regelmatig hoorbaar. Niet echter als Fred Stoeltie in beeld verschijnt. De uit de Jordaan afkomstige Amster dammer is redelijk geaccep teerd. Niet zo vreemd, want als waterdrager en bierhaler heeft hij de Tour inmiddels al negen keer, waarvan drie maal helemaal, gevolgd. En nog altijd heeft hij er niet ge noeg van. „Ik ben inderdaad aangesto ken door de wielerbaeil. Raak die nooit meer kwijt. Het is werkelijk fantastisch om dat mee te maken. Ik zie Kuiper nog winnen op de Alp d'Huez. Ongelooflijk. Ik dacht dat hij zo van zijn fiets zou vallen. Je leert de mensen in de Tour goed kennen. Ik stap ook wel eens in andere auto s. Zo mag ik altijd naast Peter Post zit ten als de Tour in Parijs arri veert. Als over de Champs Elysees wordt gereden Da t au torijdenvervolgt Stoeltie, „tijdens de Tour is trouwens iets heel bijzonders. Ik ben een slecht automoblist. Altijd nerveus, vind er ook weinig aan. In de Tour voel ik me echter een coureur. Dan vlieg je over wegen die zijn afgezet. Er zijn geen te genliggers en als je door een rood licht rijdt gebeurt er ook niets. Als ik normaal in een auto achterin zit, word ik wa- genziek. In de Tour heb ik nergens last van. Alleen en kele jaren geleden. Boven op de top van een berg hebben de remmen het begeven. Met heel veel geluk hebben we de wagen nog net tot stilstand kunnen brengen. Dat vergeet ik niet snel meer. Dat is be slist geen prettige ervaring". Toch glimt Fred Stoeltie weer. De gedachte aan dat kleine alles organiserende baasje Felix Lévitan windt hem op. „Die man fascineert me", zegt hij. „Die heeft ge weldige kwaliteiten. Maar er is meer. Als je ziet hoe de mensen hem naar de ogen kij ken. Dat is bijna griezelig. Het zijn allemaal slaafjes. Ik leer tijdens de Tour. Zo begrijp ik bijvoorbeeld Van Gogh nu ook veel beter. Die zonnebloe men die door hem zijn ge schilderd, betekenen nu iets voor me. Als ik door het Franse landschap rijd, dan lijkt het net of die bloemen meedraaien. Me altijd aankij ken. Ik weet nu wat Van Gogh indertijd moet hebben gevoeld. Frankrijk is een prachtig land. Jammer dat er Fransen wonen. Het had ons land moeten zijn De Amsterdamse diamantair komt ogen tekort. Ook als hij naar de agenten kijkt die de Ronde moeten begeleiden. Met bewondering heeft hij toegekeken hoe de leden van die groep zich gedragen. „De leider van die mannen weet volgens mij alle goede restau rantjes. Ze zoeken kleine ten tjes uit waar het eten voor treffelijk is. Ook de wijn wordt niet gemeden. Een fles wordt zo soldaat gemaakt. En daarna stappen ze weer rustig op die grote motoren. Vergis je echter niet. Ook die agen ten hebben het niet gemakke lijk in de Tour. Ook voor hen is het een slijtageslag. Elke ochtend verschijnen ze weer aan de start met glimmend gepoetste moteren en kersver se plooien in het overhemd. Dan zien ze er weer gelikt uit". Iemand die dit in zijn vakan tie allemaal mag meemaken is natuurlijk niet bij iedereen even populair. Natuurlijk wordt er wel eens een opmer king gemaakt, maar Fred Stoeltie weigert dat uit te leg gen als een blijk van afgunst. Daarvan merk ik eigenlijk niets. Weet je, ik kom uit de Jordaan. Ik vind alle me\ aardig. Alisschien is dat derkerig. Ofachoon dat licht een beetje ver is gei Ik weet wel dat er af ei mensen bij me komen veel geld bieden om in plaats mee te mogen. Mai dat kan niet. Daarvoor ook wel begrip". Hoe het ook zij: tijdeni Tour vergeet Fred Sta even alle beslommerii van het dagelijks bestaa. ooit als diamantslijper mei centen begonnen Amsteri mer, die ook nog een ja als tentarbeider bij het ci Knie in Zwitserland heef werkt, vergeet dan alle ningen. De wens om i met zijn compagnon Holi sen een omzet van dertig joen te realiseren, is dan der belangrijk. PETER VAN PUT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 12