WIMBLEDON
zet opnieuw een
traditie overboord
Henk
nhhprrltt
ia MMHS
is
weer -
terug
O i Éf f>i
Ifapr
finale
Prijzengeld
mMÊb-
JLj U U Uvl Uil
Jj.M,
Criminal '86
ZATERDAG 21 JUNI 1986
DEN - In de advertentiekolommen van de Engelse dagbladen werden de afgelopen
n topbedragen geboden voor toegangskaarten van het honderdste Wimbledon-tennis-
iooi dat aanstaande maandag begint en dat duurt tot en met zondag 6 juli. Een beetje
tennisliefhebber of niet, moet immers ten minste eenmaal een toernooi in ,,de groene
idraal" hebben meebeleefd. En daaarbij speelt geld blijkbaar rol. De absentie van John
hroe, de blessures van Yannick Noah en Jimmy Connors, de tot nu toe tegenvallende
pties van de meeste Zweedse tennissers, de schijnbaar matige vorm van Boris Becker,
frugtrekkcn van Steffi Graf, ja zelfs de traditioneel volstrekt kansloze rol van de Engel-
telnemers ten spijt. -
[an tradities doorspekte belangrijk-
jrand Slam-toernooi kent in het ju-
fojaar in elk geval écn belangrijke
iing ten opzichte van de voorgaan-
afleveringen. De organisatie is na-
[c eindelijk door de knieén gegaan
I de smeekbedes van de televisie-
kchappijen, die vanwege de zicht-
jeid het spelen met witte ballen
[afwijzen. Geel is daarom dan ook
1 ter wereld al enige jaren de bal-
tur, zelfs bij de eerste de beste re-
jt. Zoals immer -paste het in alles
rvatieve toernooi zich als laatste
jgens kwam hierdoor weer wat ex-
jld in het toch al ruim gevulde Lon-
i laatje. Vorig jaar maakte het door
Becker verrassend gewonnen eve-
int een winst van liefst 23 miljoen
n, zodat voor de honderste editie
irijzengeld maar weer eens is ver-
3: met tien procent naar 2,2 mil-
pritse ponden. De winnaar van het
[enkelspel kan rekenen op een be-
yan 560.000,00 contant.
'ej)orts
k|het oplopen van de Wimbledon-
is in Londen en wijde omgeving
de afgelopen weken steeds vaker
dsofeerd over degenen, die voor dit
lg in aanmerking kunnen komen.
diers van de wereldranglijst, win-
I van grote toernooien en opvallen-
lenten passeren herhaaldelijk de re-
pn met de Wimbledon-zege van de
jaar nog anonieme (niet geplaatste)
fr in het achterhoofd, wordt dit-
ook gespeurd naar en gespeculeerd
lanstormend talent.
18-jarige Becker behoort uiteraard
favorieten. Al waren de prestaties
le Westduitser dit jaar, althans in
tot zijn Londense triomf, nog niet
nbarend. Na het verlies tegen Mi-
Schapers, eind november vorig jaar
ïlbourne, kreeg de rossige miljonair
tegenslagen te verwerken. Zoals op
arijse Roland Garros, waar hij»te-
likael Pernfors zijn Waterloo vond.
voor niets begint Becker overmor-
fi Londen slechts als vierde op de
iingslijst, een positie die exact over-
Dmt met zijn stek op de wereldrang-
tfide ATP-lijst).
ui
Martina Navratilova middenen Johan Kriek (links) in
mindere mate worden beschouwd als kanshebbers op het hoogste
prijzengeld op Wimbledon, waarvan rechts een schematische
afbeelding van de ontwikkeling vanaf 1968.
huktegroot
n Curren, de haast vergeten verlie-
Han de Wimbledon-eindstrijd van
5 jaar, dicht „Boem Boem" Becker
kansen toe voor prolongatie van
vhitel. „Ik denk dat voor hem de
!te groot is", aldus Curren. De gebo-
£uidafrikaan wist zich vorige week
Hn argumenten gesteund door de uit-
-keling van Becker in de achtste fina-
-Van het toernooi van Queens, de
^eens in Londen gehouden gebruike-
jfgenerale repetitie voor „het offi-
,(fe wereldkampioenschap". Op
'ns werd Becker, gehinderd door een
:1ire, op gras gestuit door de latere
shar Tim Mayotte.
doordat de opmerkelijke zegereeks
'•3e mannelijke „B.B." vorig jaar be-
•net het winnen van Queens, wordt
>-jarige Amerikaan Mayotte, tiende
plaatsingslijst, thans genoemd als
kandidaat. In 1982 reikte hij op het
°ban Church Road tot de halve fina-
®j '83 strandde hij in de kwartfinale
Jrvolgens kwam hij tweemaal niet
dan de laatste zestien.
eorse buien
>T
^winnaar van het Queens-toernooi
"Mayotte rekenen op de sympathie
van het beschaafde Engelse kijkersvolk,
iets wat Ivan Lendl, nummer één op de
plaatsingslijst, nog maar moet afwach
ten. Zijn openlijk uitgesproken afkeer
van gras („Dat is voor koeien") en z'n
vaak norse buien hebben de Tsjechoslo-
waak bepaald niet populair gemaakt.
Maar een feit is dat de 25-jarige Lendl
de ATP-lijst trots aanvoert en „dus" nog
steeds 's werelds beste tennisser is. En
daarvoor kunnen de Britten toch wel
respect opbrengen.
Op het 4,7625 milimeter hoge gras van
Wimbledon kwam Lendl nog nooit ver
der dan de halve finale (in 1983 en '84)
en Kevin Curren tipt daarom ook hém
niet als winaar. „Het spel van. Lendl is
nog steeds niet geschikt voor gras", al
dus Curren, die zelf genoegen moet ne
men met plaatsingsnummer 11.
De- „keuzeheren" van Wimbledon, die
zich dit jaar meer dan ooit lieten leiden
door de ATP-lijst, noteerden Mats Wi-
lander als tweede. De naar Monaco uit
geweken 21-jarige Zweed brak nog nim
mer potten in het Grand Slam-toernooi
op gras op Wimbledon. Volgens de le-
zinjf van Curren heeft de Zweed dan de
grootste kansen op de eindzege, hoewel
in de ogen van Curren vooral geld kan
worden ingezet op Stefan Edberg, één
van de succevolle landgenoten van Wi-
lander. De in Londen woonachtige Scan-
dinaviër schoot in 1985 van de 20e naar
de vijfde plaats op de ATP-lijst, maar
heeft dit jaar één stapje terug moeten
doen. Tot op heden is het Zweedse
kamp, een enkele uitzondering (Nyström
op tragere banen) daargelaten, dit jaar
echter nog niet zo succesvol als mocht
worden aangenomen. De opmerkelijke
prestatie van Mikael Pernfórs, begin
deze maand (verliezend) finalist op het
gravel van Roland Garros, wordt door
velen als een gunstige voorbode be
schouwd, hoe\yel het hem toebedeelde
plaatsingsnummer dertien bijgelovigen
somber stemt.
Grillig
Grote afwezige op het jubileumtoernooi
van Wimbledon is natuurlijk John
McEnroe. Al zal de rechtgeaarde Londe-
naar er niet rouwig om zijn dat de jong-
bakken vader verstek laat gaan. Want de
nukken van de Amerikaan stuiten veel
Britten tegen de borst. In 1981 „presteer
de" hij het als eerste en enige om niet te
worden toegelaten tot het elite gezel
schap van de All England Lawn Tennis
Croquet Club, een eer die alle voor
gaande Wimbledon-winnaars wél te
beurt was gevallen. De fratsen van de
drievoudig Wimbledon-winnaar zullen
de aan etikette hechtende Engelsen de
komende twee weken in ieder geval niet
kunnen kwetsen. Met dank aan Tatum
O'Neal, McEnroe's aanstaande en vol
gens insiders animator van de tijdelijke
pauze in zijn tenniscarrière.
Liefhebbers van felle reacties en ko
misch commentaar op scheids- en lijn
rechters (van wie Nederland er in de
personen van Eric Savalle en Marleen
van Noortwijk twee levert), zullen zich
dit jaar in Londen vooral moeten con
centreren op Jimmy Connors. Althans,
als de 33-jarige veteraan zijn beoogde
come-back daadwerkelijk kan gaan uit
voeren. Na een lange schorsing vanwege
het beledigen van een referee, verscheen
Connors twee weken geleden voor het
eerst weer op de baan. Hij draafde door
tot de finale van Queens en gaf daarmee
voedsel voor speculaties over een moge
lijk derde zege (na 1974 en '82) op Wim
bledon. Of het zover komt valt te betwij
felen, want tijdens de voorbereiding in
Londen liep de Amerikaan een blessure
op, die ertoe leidde dat hij in de finale
tegen Mayotte de strijd moest staken.
T weede garnituur
Naast deze gevestigde orde proberen
vanaf komende week op de banen in
Zuid-Londen ook weer talloze tennissers
van de tweede garnituur een graantje
mee te pikken. Allen hopend op dezelfde
roem en poen als Becker sinds een jaar
geleden heeft verworven. Eén van de
vele waardevolle tradities van Wimble
don is dat steeds weer een gevaarlijke
„outsider" opdoemt.
Bij de al dan niet legale bookmakers is
bijvoorbeeld herhaaldelijk de naam van
Johan Kriek terug te vinden. Ook Kriek,
als zestiende en laatste geplaatst, vestig
de onlangs de aandacht op zich op Ro
land Garros en sommige kenners schrij
ven hem twee succesvolle weken op het
Londense gras toe. Ook met de Zweden
Nyström en Jaryd en de Fransman Le-
conte dient ook rekening te worden ge
houden.
Objectief beschouwd geldt dat niet voor
Michiel Schapers. De Rotterdammer
treft het niet, want in de openingsronde
moet hij het al meteen opnemen tegen
de Tsjechoslowaak Mecir, met wie hij al
herhaaldelijk te veel moeite heeft gehad.
Voor Schapers is waarschijnlijk hooguit
een rolletje weggelegd in het dubbelspel
en verder zullen Nederlandse chauvinis
ten zich moeten richten op Marcella
Mesker.
Ook deze Haagse tennisster zal echter
niet kunnen tornen aan de al jaren voor
durende hegemonie van Martina Navra
tilova en Chris Evert-Loyd. Zeker nadat
de Westduitse Steffi Graf zich vanwege
een virusziekte heeft moeten terugtrek
ken, is Hana Mandlikova de enige die
tot een serieuze aanval op de top-twee
bij de dames in staat mag worden ge
acht. Met de inbreng van Betty Stóve op
de achtergrond zou Mandlikova voor
het eerst sinds Tom Okker weer een suc
cesje met een Nederlands tintje kunnen
verzorgen op het heilige gras van Wim
bledon.
ROB LANGEVELD
)tfLLE - Het is de laatste tijd
,aStil geworden rond Henk Lub-
Jng, de wielrenner uit de ploeg
ipPeter Post. De' stilte was voor
itfi zelfs aanleiding te veronder-
>cn dat de boerenzoon uit
12fst druk doende was zijn car-
af te bouwen dpor zich in het
Jon te verschuilen, maar on-
x^ssen wel zijn bankrekening
id te laten demarreren. In koer-
^ag men inderdaad de lange
niet meer zo vaak van voren
jperen, maar dat was allerminst
l^edoeling van Lubberding zelf.
^een eerder deze week bleek in
dptappe in de Ronde van Zwit-
nd. Daarin ging Lubberding
J> in de slag om de ritzege,
"n! door de Italiaan Calcaterra
gjiderd en diende een, later toe-
id, protest in. Hetgeen ploeg-
nt Nulens de etappezege ople-
ij
leze administratieve handeling trad
-erding weer even in de publiciteit,
lh hij geruime tijd verdwenen leek.
Noblemen in de ploeg noopten hem
indere" arbeid, waarbij de nadruk
lijneer kwam te liggen op zijn taak
>eanvoeren van het team. Het uitblij-
nfan overwinningen in grote wed-
,^n leidde tot spanningen in de
J en tot geestelijke problemen bij
giige renners. Lubberding is dan de
.udie zich verantwoordelijk voelt.
Heer groeiden de spanningen hem
lok boven het hoofd, waardoor zijn
prestaties op het stalen ros met
eigen achteruit gingen. Het spijt
hi vooral voor zijn supporters, maar
ujhij: „Ik was ziek. Het liep in de
lil niet. De favorieten konden het
offmaken en wij kregen daardoor an-
jjtaken. Die .maakten we echter ook
leraar. Kijk, voor mezelf en voor de
I wist ik dat ik naar beste vermogen
J was, maar voor de buitenwereld
jiat wat moeilijker. Ik vind dat jam-
jlk hoop en vertrouw dat de echte
iirters in mij blijven geloven",
o
'tp dal
Lubberding is echt door een diep
gegaan. In zijn verantwoordelijk
■m-
Het is Henk Lubberding niet licht gevallen de rol van
teamkapitein te vervullen. „Ik was bijna overspannen",
zegt de Voorstenaar, die morgen in Geulle een gooi doet
naar zijn derde Nederlandse titel.
heidgevoel ten aanzien van de ploeg ver
gat hij zichzelf. Vlak voor de ronde van
Italië keerde de rust terug in de formatie
van Post, maar toen was het bijna te laat
voor de kapitein zelf.
„De waarschuwingen volgden elkaar in
snel tempo op, maar ik besteedde er, wei
nig aandacht aan. Totdat ik bij een be
zoek aan de acupuncturist De Liefde in
Amsterdam ineens begon te' huilen. Dat
was het sein om meer aan mezelf te gaan
denken. Andere onderzoéken wezen ook
uit dat ik vrijwel overspannen was. Als
ik nu aan alles terugdenkt had ik wel
licht eerder afstand van de problemen
van anderen moeten nemen, maar zoiets
besef je later ben. Ik was zelfs zover dat,
wanneer ik dacht verkouden te worden
voor een belangrijke wedstrijd ik ook
daadwerkelijk ziek werd. Te gek natuur
lijk. Behandelingen bij de fysiothera
peut Ted Troost, bij De Liefde en in het
ziekenhuis van Maastricht hebben mij er
weer een beetje bovenop geholpen. Niet
dat alles al weer in orde is, maar ik voel
me stukken beter".
„Kortom, een complex van faktoren
heeft ervoor gezorgd dat ik even uit
beeld ben geweest. Nu ben ik weer op de
weg terug, ook om te bewijzen dat ik
niet alleen voor de centen fiets. Ik heb er
nog steeds veel plezier in en heb nog wel
degelijk de ambitie om koersen te win
nen. We moef^nmet z'n allen echter wel
beseffen dat mgTi taak in de ploeg heel
anders is dan enkele jaren geleden".
Populariteit
Henk Lubberding is niet meer weg te
denken uit het leger der profwielrenners.
Zijn populariteit bij het grote publiek
neemt weliswaar niet zulke vormen aan
als bijvoorbeeld bij Joop Zoetemelk, het
neemt niet weg dat hij altijd een zeer ge
ziene renner bij de massa is. Al twaalf
jaar is de 32-jarige als prof actief, hij be
gint morgen in Getille aan zijn elfde
kampioenschap van Nedeland en hoopt
op 4 juli aan -de start-te staan van zijn
tiende Tour de France. Desondanks is
hij nog zeer ambitieus. In 1978 en 1979
was Lubberding al Nederlands kam
pioen, maar hij wil graag in de voetspo
ren treden van mannen als Gerrit Schul-
te en Jan Raas, die beiden de titel drie
keer veroverden. Morgen krijgt hij die
kans, al ziet hij zichzelf niet als de grote
favoriet.
„Een eendaags kampioenschap is altijd
een loterij. Morgen.wordt het nog gek
ker, omdat ér nog nooit zoveel profs aan
de start van een Nederlands kampioen
schap hebben gestaan. Er zijn in ons
land vijf ploegen en nog een aantal indi
viduele renners. In principe kan ieder
een, die de vorm van de dag heeft en
kan rekenen op .het laatste beetje geluk,
kampioen worden. Maar ik denk dat het
door het ploegenspel wordt beslist. Als
elke formatie echt als ploeg gaat rijden
kan het een schitterende wielerdag wor
den, waarbij ik de kansen van Panasqnic
hoog aansla".
„Al drie jaar hebben we ons af; laten
troeven door Jan Raas zelf of door zijn
ploeg. Daar moet maar eens een einde
aan komen. Daar komt nog bij dat onze
ploeg dit jaar nog geen grote wedstrijden
heeft gewonnen. Het is goed voor de pu
bliciteit om tijdens een nationaal kampi
oenschap te laten zien dat je nog iets in
je mars hebt. Wie van ons de titel dan
grijpt kan me niet zoveel schelen, maar
het is wel de hoogste tijd om te bewijzen
dat wij nog steeds de beste Nederlandse
wielerformatie zijn".
Niet gering
De kansen voor Lubberding zelf moeten
daarbij niet gering geacht worden, ook al
kampt hij nog enigszins met de naweeën
van zijn ziekte. In de ldhtste week van
de Ronde van Italië was er sprake van
een vormverbetering en in de Ronde
van Zwitserland blijkt hij die lijn te heb
ben doorgetrokken. Hij meldde zich re
gelmatig van voren en' zat veel bij ont
snappingen. Daarbij heeft de geschiede
nis geleerd dat de Voorstenaar zich tij
dens het nationaal kampioenschap altijd
in de frontlinie bevindt.
„Dat is eigenlijk heel gek", verklaart
Lubberding zelf. „Ik heb een hartgrondi
ge hekel aan het parcours in Geulle,
maar ik rijd er ieder jaar weer goed. Hoe
dat mogelijk is weet ik ook niet. In Lim
burg ben ik al twee keer kampioen ge
worden en heb ik altijd bij de eerste tien
gereden. Desondanks zeg ik dat het hoog
tijd wordt weer eens wat anders te doen.
Altijd hetzelfde rondje in hetzelfde land
is niet goed. Een sprinter heeft zo geen
kans op de titel. Ik vind dat er voldoen
de andere goede parcoursen te vinden
zijn, bijvoorbeeld in de buurt van Nij
megen en Groesbeek. Lekker centraal en
het is weer eens wat anders. Voorlopig
moeten we het echter doen met Geulle.
Daar ben ik zelf niet ongelukkig mee,
maar ik denk dat het voor de wielersport
beter is dat we uit Limburg vertrekken".
GERHARD NIJBOER
Het verhaal van de Aasgier en de Vlo
stond centraal in de derde week van de
Mundial in Mexico. Het gebeurde tijdens
Spanie-Denemarken. Viermaal sloeg
Emilio Butragueno keihard zijn klauwen
uit* nadat Jesper Olsen in een opwelling
van ongekende eigendunk de bal even
simpeltjes wilde terugleggen op zijn doel
man. De Vlo had zijn prikje van ietwat
onterechte sterallures nog niet uitgedeeld
of de Aasgier wasser als de kippen bij om
dit buitenkansje te verzilveren.
Het betekende de inleiding tot de uit
schakeling van Denemarken in de Mun
dial en de bevestiging van Spanje als niet
te onderschatten voetbalnatie. Hetgeen
menigeen na het afwerken van de drie
Europa-Cupfinales al enigszins had ver
ondersteld, maar welke conclusie tijdens
de eerste weken van de Mundial werd on
dergesneeuwd door de verrichtingen van
de Russen en de\ Denen in positief en de
Uruguayanen negatief opzicht.
De Denen lagen er dus uit. Jammer voor
de smaakmaker^ van de eerste veertien
dagen. Jammer bok voor twee mannen,
die via een geprolongeerd WK-avonluur
nog even in de etalage wilden plaatsne
men, Sören Busk en Ivan Nielsen. Deze
twee stoere verdedigers, die zich toch al
nauwelijks hadden kunnen profileren in
het door Elkiaer, Lerby en Olsen ontke
tende geweld, wilden in Mexico nog even
de hervatting van een maatschappelijke
carrière als loodgieter uitstellen. Maar le
gen Spanje zou zelfs het complete lood
gietersteam van de vroegere president
van de Verenigde Staten Richard Nixon
volledig te kort zijn geschoten om alle
gaten te dichten.
In Mexico kon voor het eerst weer eens
een Deense ga^enkaas in zijn volle om
vang worden bewonderd. In een kwali
teit, die de Zwitserse naar de kroon stak
en van de reputatie van stoere verdedi
gers als Nielsen en Busk geen spaan heel
liet. De benen van de Denen konden de
weelde niet dragen en zeker die van Jes
per Olsen niet. De Vlo, die zich eerst nog
de knuffels van dijn ploegmaten kon la
ten welgevallen nadat hij ook al met een
vedette-achtige elfmetertrap had raakge-
schoten. Maar later veranderde in een
hoopje Deense ellende.
Vanaf het moment dat hij de elfmetert
rap verzilverde was de zich ongenaak
baar voelende Vlo ongelooflijk kwets
baar. Het kan namelijk lang goed gaan
met iemand die zich goed voelt, maar
eens komt het fatele foutje. En vlooien
beschikken toch al niet over het eeuwige
leven, hetgeen Olsen tot nadenken had
moeten stenjmen. Even nonchalant als
bij zijn penalty schoof hij het leer terug
op zijn doelman. Om tot zijn ontzetting
te moeten vaststellen dat de Aasgier ter
plekke was. De Aasgier gevierd en de Vlo
vervloekt. Het kan verkeren.
De Mundial houdt de mensen bezig. Dat
is een ding dat zeker is. Ook in negatie]
opzicht. Want op-een enkele uitzonde
ring na wordt me er een partij slecht
voetbal gespeeld dat zijn weerga niet
kent. Hetgeen in de eerste week werd ge
demonstreerd door de pogingen van mo
reel lage individuen, die even wilden uit
proberen tot hoever ze konden gaan met
de scheidsrechters. Dat leverde wanstalti
ge taferelen op. De ene voetballer was
nog niet uitgebuiteld 'na een doodschop
op zijn enkels of de volgende stortte al
weer zieltogend ter aarde na een knal te
gen de achillespezen. Ook de elleboog
stoot maakte opgang, evenals het gestrek
te been in de richting van de onderbuik.
Om over de poging tot wurging van de
Brit Lineker door een Paraguyaan nog
maar te zwijgen.
.Voetbal is oorlog", riep Michels twaalj
jaar geleden al. Van de bondscoach, die
toen de Mundial zijn interessante fase
inging assistent Advocaat in Mexico af
loste om te pogen in Monterrey nog een
nieuwe spelstijl te ontdekken, kan veel
worden gezegd. Maar niet dat hij geen
vooruitziende blik heeft gehad. Dit WK
voetbal is in vele opzichten op een misda
dig evenement uitgedraaid De Mundial
'86 verworden tot de Criminal 86.
Mexico heeft al ver voor het einde bewe
zen dat de slogan van baron Pierre de
Coubertin dat sport verbroedert niet meer
van deze tijd is. Maar dat is eigenlijk al
zo sinds voetbal pure commercie is ge
worden. En sportiviteit werd vervangen
door vliegende scharen, karateslagen en
doodschoppen. Waaraan de hoge heren
van de wereldvoetbalbond een niet gering
steentje hebben bijgedragen. Als je
scheidsrechters uit ontwikkelingslanden,
die thuis met verder zijn gekomen dan
een partijtje blaasvoetbal complete oorlo-
fen laat arbitreren, vraag je om moeilijk
eden. En heb je elk gevoel voor realiteit
uit het oog verloren. Hoe lovend het op
zich Ook is om een fluiter uit Syrié Para-
guay-Engeland te laten leiden onder hel
motto: ae FIFA is een wereldbond en de
hele wereld moet daar een steentje toe
bijdragen.
Je moet de wereld echter niet op zijn kop
zetten. En dat is wat er in Mexico is ge
beurd. Daar hebben de hoge heren van de
FIFA opnieuw bewezen met het hoofd in
de wolken te lopen, omdat wat zij beslis
sen hen de kop niet kan kosten. Dat ge
beurt slechts met voetballers, die het risi
co lopen voor het leven invalide te raken
na het moeten incasseren van legio aan
slagen op de ledematen.
Het is gezien de gang van zaken in
Mexico nog een wonder dat er op het
veld geen doden zijn gevallen. En daaruit
zullen de Havelange c.s. straks wel weel
de conclusie trekken dat alles perfect is
verlopen. Dan is de hitte van Monterrey
weer vergeten. En de ijle lucht. Het inter
nationale voetbal en de Mexicaanse be
volking liggen echter op apegapen. Daar
kunnen een paar aardige potjes in de
Criminal 86 niets aan veranderen.
BUYS
'£eidóc0ou^cmt
u
