HG tl FUJI Nauwelijks beweging in audio-gebeuren B Geluid Video-recorder meet band in minuten SUPER VIDEOCASSETTE FUJICOLOR HR 100-400 Twee "zelfdenkende" kleurennegatieffilms van Fuji. Films die opvallen door hun veelzijdigheid en die garant staan voor een buiten gewone kleurechtheid en scherpte Zelfs onder moeilijke licht omstandigheden zoals flitslicht of scherp daglicht - zorgen de Fujicolor Super HR films voor natuurlijke kleurgradaties Bovendien maakt de superfijne korrel foto's van ongekende scherpte en detaillering mogelijk Hetgeen een uitkomst is bij extreme vergro tingen De bijzondere chemische samenstelling waarborgt een constant hoge kwaliteit. Bij gebruik en opslag, maar ook bij bewa ring van belichte niet-ontwikkelde films. De Fujicolor Super HR films zijn nu beperkt leverbaar, vanaf augustus voldoende. Fuji bepaalt het beeld van de toekomst. FUJI VIDEOTAPE HIGHGRADEEH FUJI AUDIOTAPE FR-Uj Perfecte beeldweergave, natuurlijke kleuren en een zuiver geluid Fuji maakt het mogelijk. Met de nieuwe Fuji Super High Grade videotapes. Dankzij de zeer fijne Beridox magnetische deeltjes en een ingenieus anti-stofsysteem (anti-statisch) is subliem - storings vrij - opnemen en afspelen geen probleem meer Zelfs met bij her haaldelijk over elkaar opnemen. Net als de andere tapeproducten van Fuji, kenmerkt ook de Fuji Super High Grade videotape zich door een opmerkelijke duur zaamheid - ook bij hitte en vocht. Deze duurzaamheid is mede te danken aan de bijzondere onderlaag op de tape, die bovendien zorg draagt voor een schone en optimale bandloop. Fuji bepaalt het beeld en het geluid van de toekomst. Fuji bepaalt het geluid van de toekomst. Het neusje van de zalm van Fuji Deze superfijne Beridox audio tape garandeert een sublieme geluidsweergave bij een ongekend hoge dynamiek en ruisdemping De Fuji FR-II Super is een CrO? tape met een groter dynamisch bereik dan ooit met een audiotape mogelijk was. De nieuwe audiotape is een "must" voor elke ware autolief hebber Zeker gezien de sterke opkomst van de compact disc en andere digitale geluidsbronnen De Fuji FR II Super zal tijdens de FIRATO (eind aug. '86) op de markt worden gebracht Nieuws op het gebied van het geluid en met name de Hi Fi, bewaren de fabrikan ten angstvallig voor de Fi- rato die in augustus in de Amsterdamse RAI wordt gehouden. Maar als er al van nieuws sprake is, zal dat laboratorium-nieuws zijn betreffende apparatuur die in ontwikkeling is en pas de komende jaren - misschien - op de markt zal komen. Na de introduc tie van de compact disc is de beweging eruit zij het dat de CD-speler nu ook voor in de auto en portable te verkrijgen is. Het audio- gebeuren trilt slechts na: er zijn verfijningen en kleine verbeteringen. En sommige apparatuur wordt goedkoper. Met name de CD-speler. Deze kostte zo'n jaar geleden rond de achttienhonderd gulden kostte en is thans ongeveer duizend gulden geprijsd. Sinds kort kent hij een nog goedkopere loot. Het apparaat dat afspeelt en niets meer: geen lichtjes heeft, niets telt of aangeeft, niets overslaat of herhaalt. Het is geen onverkoopbaar dumpapparaat, maar een goede afspcler zonder snuf jes: vijf-, zeshonderd gul den. De doorbraak van de CD- speler wordt daarmee ver sneld op het goede mo ment; de kopers van CD- apparatuur van het eerste uur kon men nog wel eens hol horen lachen; dan stond er op een CD muziek die was overgenomen van oude banden, soms met ruis en al. Terwijl juist de afwezigheid van ruis een van de grote voordelen van de CD moest zijn Kwa litatief gezien worden de plaatjes beter en het aantal titels groeit wekelijks. PLATENSPELERS De eerste CD's waren vaak allerminst onberispelijk en de geoefende luisteraar wist dat. En de minder geoefen de hoorde ook wel iets en gaf terecht de voorkeur aan zijn platenspeler. Digitaal opgenomen elpees kunnen óók onberispelijk zijn en een goede platenspeler hoeft geen kapitalen te kos ten. Bovendien kost een DONDERDAG 29 MEI 1986 ËeidócSoma/nt CD nog altijd het dubbele van een elpee. Dat verklaart, waarom er nog steeds platenspelers worden Verkocht en dat niet alleen, nog steeds elk jaar meer dan het voor gaande. Wanneer de fabri kanten steeds meer com pacte eenheden verkopen (alles in één apparaat) en de „midi-vorm" toeneemt, waarin qua vormgeving de tangentialc platenspeler is ingepast, dan is dat een verklaring temeer. Tangentiaal: dc toonarm die in zijn geheel meeloopt met de plaat en steeds recht op de groef staat, waardoor er geen fouthoek ontstaat. Deze constructie maakt het mogelijk dat dc speler vrij wel even groot kan worden als de plaat. Waardoor een aantrekkelijke, slanke com binatie kan worden ge maakt met versterker, cas settedeck, tuner, CD-speler én een platenspeler die niet meer het grootste en on handelbaarste onderdeel van het totaal is. Over kwaliteit heeft de consument niet of nauwe lijks meer te klagen en de verhouding prijs/kwaliteit is erg vriendelijk geworden. Dc knoppen vallen er bij eerste aanraking niet meer af en de technische inhoud is daaraan gelijk. Hans Baan, bekend ontwerper van weergevers (boxen): „Technisch is aan de appa ratuur weinig meer te ver beteren. Het is alleen jam mer dat bijzaken soms wor den verwaarloosd". Baan, die in 1980 zijn eigen weer- geversbedrijf Translator in Hilversum op poten zette: „Ik zoek het in de kleine dingen, die door de grote fabrikanten worden ver waarloosd. Ik bedoel, als je toch ergens mee bezig bent, waarom zou je het dan, voor een paar cent meer, niet meteen góed doen". Hij let op lekkende conden satoren, de juiste waarden van weerstanden en de juiste draden. „Als je met krachtige signalen te maken Foto rechts: Luidspreker ontwerper Hans Baan: „Een goede geluidsweergave is even afhankelijk van de goedkope onderdelen als van de dure. Ik zoek de verbeteringen in het dubbeltjeswerk". hebt, kan er weinig fout gaan. Maar apparatuur moet ook zwakke signalen goed kunnen versterken en hoge tonen zijn per defini tie zwak; daar moet je de meeste aandacht aan beste den. En als je dat doet, ver anderen - zoals ik dat noem - de ijzeren violen in houten". De jarenlange discussie of bedrading er nu wel of niet toe doet, is verstomd: het doet ertoe. Dat beweren verkopers van populaire apparatuur en verkopers die zeggen een speciaalzaak te drijven. Alleen gaan die laatsten wat verder. Baan: „Banden, versterkers en speakers, echt slecht spul is nauwelijks te vinden. Men weet langzamerhand wel, dat één slechte schakel in de geluidsketen het eindre sultaat verknoeit. Maar dat goede bedrading ook heel erg belangrijk is, weet men over het algemeen niet". PEUTERAARS In tegenstelling tot de Ja panners die erg goed zijn in grote aantallen, hebben de Nederlanders de naam erg goed te zijn in bijna per soonlijk gerichte, kleine aantallen. Hans Baan is zo'n peuteraar, die het zaag- en lijmwerk graag aan andere fabrikanten over laat. Zijn ogen lichten op bij een knutselapparaat vol filters en andere elektroni sche componenten. De on derdelen ervan worden voortdurend gewisseld en op de meetapparatuur aan gesloten tot de beste sa menstelling is gevonden. De resultaten van al dit uit proberen komen uiteinde lijk op de markt. „Over de grote zaken zijn we het al lemaal wel eens", zegt hij. „We weten allemaal dat luidsprekers, ook al zien ze er op het eerste gezicht het zelfde uit - honderden gul dens in prijs kunnen ver schillen, afhankelijk van de grootte van de magneet.die erin zit. Die bepaalt de prijs van een speaker. Voor de rest is het een dubbel tjeskwestie. Maar een goede weergave is even afhanke lijk van die dubbeltjeson derdelen als van de dure magneet. Ik zoek de verbe teringen in de goedkope onderdelen en bereik er op vallende resultaten mee; lees de tests maar waarin mijn weergevers worden vergeleken met die van an deren uit het buitenland". Ze zijn beiden gedreven en dus vermoeiend, Van den Hul en Hans Baan, maar ze hebben onmiskenbaar ge lijk en in welk (vak)blad ook getest, hun persoonlijk gepriegel resulteert in zeer gunstige beoordelingen van nun apparatuur. Baan: „Ja, maar ik ben de hele dag ook bezig met vergelijkin gen. Nou ja, 's morgens dan. Als ik een half uur in de auto heb gezeten zit dat motorgeluid de hele avond in m'n hoofd. Dan kun je toch niet goed luisteren, vergelijken en beoorde len?". Een muzikale vak man, die Hans Baan. FRITS BROMBERG De Grundig- recorder met het speciale meetsysteem Sommige bezitters van een video-recorder noteren al les precies: welke film op welke band en hoe lang al les duurt. Dan weten ze ook of er voldoende band over is voor nog een op te nemen programma. Ande ren zijn minder nauwkeu rig; aan de VHS-band zelf is nauwelijks te zien of het een twee- of drie-uurs band is en men heeft geen flauw benul hoe lang de film duurde die eerder werd oj> genomen. Dat kan proble men geven als plotseling wordt besloten een pro gramma op te nemen op een eerder gebruikte band. Dan rijst de vraag: kan het er nog op of kopen we een nieuwe band? Vaak wordt besloten tot het laatste. Er zijn recorders in de han del waarbij dit niet meer hoeft. Zo komt Grundig met een mooie recorder die de lengte van resterende band meet; niet met het ge bruikelijke telwerkje, maar heel nauwkeurig in minu ten. Met de „Go to"-toets (overgenomen uit het ver dwenen 2000-systeem) kan het einde van het laatst op genomen programma snel worden opgezocht. Op dat punt aangekomen meet de recorder hoeveel minuten band is gebruikt én hoeveel minuten nog resteren. Wordt dan de duur van het op te nemen programma ingetoetst, dan meet het ap paraat ook, in minuten of dit kan of niet. Zo niet, dan meldt het apparaat „FULL". En kan het, dan kan het ook. Met name handig, als de timer wordt gebruikt. Het apparaat berekent dit op de manier van de vier kantsvergelijking: met drie vaste gegevens kan een vierde worden uitgerekend. De vaste gegevens zijn: de snelheid van de linker spoel (schotel), de snelheid van de rechter en de druk op de aandrijfrol. Gegeven: de draaisnelheid van de spoelen varieert naarmate er meer of min der band is gebruikt. Maar die snelheid staat vast bij een vaste hoeveelheid ge bruikte band; gegevens waarmee de recorder iets kan doen als ook de kracht op de band bekend is: uit rekenen in minuten hoe veel band nog voorradig is. Voor wat haastige lieden en de wat minder nauwkeuri- gen een erg handig hulp middel. De bekende en brandende vraag: „Kan het er nog op?" wordt binnen een seconde beantwoord.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 26