iBert Divendal heeft
duizenden kinderen
in Jakarta hoop op
de toekomst geboden
Faillissement bedreigt bouwer Hotel Wassenaar
Katwi jkse vissers
wensen geen
verplichte vakantie
*;IDEN& OMGEVING
£cicUc6ommit
VRIJDAG 16 MEI 1986 PAGINA 13
BROEDER WIN AND KOMT IN LEIDEN
MTV GOUDEN FEEST VIEREN
hi
Op mijn omwegen door stad én land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22'44 op toestel 10.
n]
ia it broeder Winands oog,
aar niet uit het hart zijn
,e Ie duizend kinderen van
fincentius", de jeugdop-
ing in Jakarta, Indonesië.
I is het geen dagtaak, toch
ekt de gouden kloosterling
opererend vanuit een
anciscanenhuis aan de
13 jnsburgerweg in Leiden
I nog steeds op uit om ka-
0 olieken in ons land warm
1,1 maken voor het lot van
uine kinderen die zonder
°%jlp een blij leven wel ver-
Bï ten kunnen. Broeder Wi-
ie nd Divendal, minderbroe-
n| r en diaken tevens; „net
?ials Franciscus, die ook
en priester was; maar in
ic| ze orde zijn we allemaal
sioeders binnen één ideaal",
oeder Winand (Bert, zoals
hem thuis noemden) is op
uli a.s. 50 jaar Franciscaan,
et it wordt 4 juli gevierd om
5 .30 uur in de St.Leonardus-
si rk aan de Haagweg. Met
li inand als diaken aan het
gi aar. Hier het doopceel van
/an jubilerend en de aan-
gl cht vragend gouden hart.
re rt Divendal is een rijzige,
0 g steeds wat tropisch ge-
ir uinde, aangepaste minder-
oeder van bijna 67 jaar,
it zijn wortels in Amster-
V m- Oud West. Opgegroeid
de parochie van „de Lief-
met haar kerk dwars-
and op de Bilderdijkstraat.
81 jn hemeltje lief, daar wer-
n zoveel roomse liefdes
it n nature geboren. Onder
oidere de mijne, die nu, van
averlee, al meer dan zilver
w geworden. Het is een neo-
intische kerk die, op dit mo-
liént, zoals zovele andere, op
to ar laatste benen staat,
igiar Winand Divendal is ty-
jch Franciscaans opge-
fmd van karakter. Serieus,
ar ook goedlachs. Men
[t dat nergens zoveel blijd-
lap en opgeruimdheid be-
ji at na de begrafenis van
o€ i confrater, als bij de
anciscanen: „Hij is er;, wij
II niet!"
ongeveer gaat het bij de
gelingen van sint Frans,
nands bruine pij hangt,
yit mottenballen en met toe-
mming van de orde, boven
kast. „Dat is een kerk-
ed geworden, ook voor bij
egenheden zoals het kapit-
waarin ik zit als er een
.•uwe provinciaal of zo ge
mzen moet worden. Laat
ar eens zo'n pij maken, te-
ïwoordig. Daar betaal je
n gulden voor. Man hou op,
jasje dat ik nu draag
•ft, geloof ik, amper 60
den in de aanbieding ge-
'36 kwam Bert Divendal
Weert binnen". Hij was
teen Franciscaan en de
rste daar zei: „Zo, ben jij
nieuwe Winand?" Bert
it van niks, maar het bleek
auw, dat er net een kandi-
at-Franciscaan (ook uit
m isterdam, nota bene) het
vioster verlaten had. Hij
ic d het niet kunnen volhou-
01 ti, maar hij heette voor de
1 Winand. Divendal
-1 akte geen bezwaar tegen
tsjp nieuwe naam, ook al was
aseerd op een reminis-
to itie. Direct in pij natuur-
it t, maar zonder kap. Echt
rt i blootachtige, kale mon-
Winand liep met van al
mee in de kloosterge-
'ic enschap. Zoals hij zelf
nftt: „Van baanveger tot di-
:teur". Het was vloeren
feilen en vegen en poetsen,
gardiaan hoorde, dat Wi
nands grootvader kleerma
ker geweest was en stuurde
de nieuwe broeder op een
goeie dag naar de kleermake
rij.
Broeder Winand Divendal
kwam in '38 naar Leiden,
naar de Haagweg. „Ik werd
er koster, nog steeds als broe
der zonder kap. Daar had je
toen de nogal deftige pastoor
Ignatius Smeets, een Limbur
ger. Die vond zo'n broeder
zonder kap maar niets, en hij
vroeg eens aan zijn huisgeno
ten: „Zouden we onze Wi
nand eigenlijk niet een klein
kapje kunnen geven? Dat
oogt beter..." In '41 vertrok
Winand zonder kap naar het
noviciaat in Alverna bij Wij-
chen, vervolgens was er een
jaar gymnasium in Venray
en daarop weer de kleerma
kerij. Tot de Duitsers de min
derbroeders hun huis uitgooi
den. Toen gingen ze wonen
in Vlodrop, op de Duitse
grens. Winand was inmiddels
geprofest, en zat dus aan God
Almachtig, aan de orde en
zijn geloften vast. „Ik ver
zaak", had Winand gezegd.
Aan heel wat zaken en toe
standen. „En het zat wel goed
met me", herinnert Winand
zich nog heel best.
Naar Batavia
In '47 gaf broeder Divendal
aan zijn gardiaan te kennen,
dat hij graag naar de missie
zou willen. Welnu, hij mocht
naar Batavia varen. En nu
pas begint het verhaal eigen
lijk. Winand Divendal, broer
van Herman in Heemstede,
die eens, tot aan het bis
schoppelijk verbod, secretaris
was van de Katholieke Actie:
„In 1855 was in Batavia de
Vincentiusconferentie opge
richt. Door de Jezuïeten.
Nood lenigen in arme gezin
nen. Het was een confronta
tie met gezinnen met vooral
indo-kinderen; Nederlandse
vader en inlandse moeder.
Het was een moeilijke situa
tie, met dat Nederlandse
bloed. De eerste kinderen
van „Vincentius" in Batavia.
In 1929 mochten de Francis
canen in Oost-Indië gaan
werken en daar namen ze
van de „mensen van de So-
Uit het oog, maar niet uit het hart. Nog dagelijks is broeder Winand Divendal ofm bezig met de zorg voor „zijn" kinderen
in Jakarta.
ciëteit (van Jesus)" de kin-
derzorg over. De Jezuïeten
vonden trouwens ook, dat
deze zorg beter in het Fran
ciscaanse straatje paste: „ar
moe zijn jullie beter gewend"
nou, dat zeiden ze natuur
lijk niet zo precies, maar het
kwam er wel op neer", zegt
Winand, in '75 diaken ge
wijd, naar zijn spirituele
voorbeeld: sint Frans, die in
onze dagen weer het één en
ander weet los te slaan onder
de jongelui.
Op 17 augustus '47 later de
dag der Indonesische bevrij
ding kwam Winand in Ba
tavia aan. Zorg voor de arme
kinderen. Het is een uitdruk
king die bijna statisch is; je
hoort niet anders. Maar de
werkelijkheid hield iemand
als Bert Divendal uit de
slaap. „Als je een greintje be
grijpt van wat Christus heeft
bedoeld, dan kun je met je
religieuze en menselijke idea
len tot aan je dood prima te
recht. Kijk eens naar wat nu
Jakarta heet. Toen ik daar-
aankwam in Batavia
was het een stad van ruim
500.000 inwoners. Nu zijn het
er bijna tien miljoen. Alles
vliegt erop af. Als vliegen op
de lamp. Inmiddels zijn dé
Moeders zonder man brengen hun kinderen naar „Vincentius"; in geleende jurken van de
buurvrouw of in „krijgertjes" van de pastoor. „Om er fatsoenlijk uit te zien".
indo-kinderen met bossen
naar Nederland gekomen.
Dat is een aflopende zaak ge
worden in Jakarta. Maar het
zijn nu de „loslopende" Indo
nesische kinderen die in de
huizen van „Vincentius"
worden opgevangen.
Broeder Winand werkte
ruim 36 jaar in Jakarta.
Nauw betrokken bij de op
voeding van de kinderen:
maar dan netzogoed 12 jaar
directeur van het jongenshuis
op Kramat, oprichter van
een technische school en een
middelbare school. Docent
ook. Vier huizen van Vincen
tius kent de metropool Ja
karta nu, met duizend pupil
len, uit de sloppen van de In
donesische hoofdstad. Jon
gens en meisjes van 0 tot 21
jaar of daaromtrent. De arm-
sten komen het eerst in aan
merking, kinderen van alle
gezindten. Beroepsopleiding
is er en er wordt gewerkt aan
hoop voor de toekomst. Die
hoop is in Indonesië net zo
levendig als waar elders ook.
Tien iaar geleden werd in
Nederland de stichting Panti
Asuhan (Verzorgingshuis)
opgericht. Het doel is finan
ciële adoptie en andere gel
delijke bijdragen. Het gaat
om „pleegouders" (kijk naar
de Foster Parents) en „vrien
den" van Vincentius. Je kunt
kinderen adopteren, maar
ook bijdragen in „losvast ver
band". Als er maar geholpen
wordt, vraagt broeder Wi
nand met nadruk.
Voorspel
Als „voorspel" op broeder
Winands gouden feest is er
op zondag 25 mei 's middags
om 3 uur een bijeenkomst in
het Antonius Clubhuis aan
de Lange Mare over „het
werk in Jakarta". Broeder
Winand Divendal praat daar
over al z'n bekommernissen
omtrent Jakarta (waar hij
nog vrij regelmatig naar te
rugkeert voor de afwikkeling
van zaken en het hernieu
wen van contacten). „Ik ben
er nog zo nauw bij betrok
ken, bij die kinderen uit de
sloppen, sinds '83 toen ik
naar Nederland terugkwam.
Loslopende kinderen vangen
we op. Totdat ze op eigen be
nen kunnen staan. Totdat ze
een vak hebben geleerd en
een gezin kunnen stichten en
gelukkig kunnen zijn. En dat
gebeurt; telkens weer. Kin
deren, die beter af zijn dan
hun ouders, die soms eens
langs de kant van de weg, of
geworpen langs de kali, wer
den geboren". Onvoorstel
baar, maar het gebeurt.
Een ere-kwestie dus, of „Ze
zoeken het zelf maar uit".
Broeder, en diaken, Winand
Divendal heeft gekozen voor
een plicht, een opdracht, die
hij eens vrijwillig en van
ganser harte op zich geno
men heeft: „Ik zoek het zelf
inderdaad maar uit. Je bent
Franciscaan of je bent niet.
En dan kun je de raarste
fratsen uithalen; met gekke
schorten bij een kernwapen-
project op post worden gezet,
maar de stichter van de be
delorde zal nooit, postuum en
in het hemels paradijs, dat
van eeuwigheid voor alle
goedmoedigen en zwakkeren
bereid is, in z'n grauwe be-
delhempje worden gezet".
In de hele regio rond Leiden
doet men al mee met de actie
van Winand c.s. Daar zijn
ongeveer 300 Nederlandse
pleegouders die de lasten
dragen. Er kunnen nog veel
meer bij, die broeder Winand
Divendals tropische zorgen,
en die van z'n kinderen,
kunnen verlichten.
Kortgeding tegen Scheveningse reder
KATWIJK/DEN HAAG
Met alle vooruitzichten
op een voor hen gunstige
gerechtelijke uitspraak
hebben achttien beman
ningsleden van de trawler
SCH 54 'Franziska' giste
ren in het Haagse Paleis
van Justitie een kort ge
ding gevoerd tegen de
Scheveningse reder W.
van der Zwan en Zn bv
inzake de vakantierege
ling voor 1986.
De vissers, Katwijkers en
Scheveningers, hebben de
rechter ingeschakeld, omdat
zij geen genoegen nemen met
het feit dat hun werkgever
zonder overleg vooraf èn in
afwijking van wat in andere
jaren gebruikelijk was de ge
hele bemanning van de SCH
54 plus ook die van de SCH
302 en 303 deze maand drie
weken collectieve vakantie
heeft opgelegd. Ze mogen pas
weer aan het werk op 26 mei,
als de vaderlandse haringvloot
massaal uitvaart: „Vlaggetjes
dag"
De firma Van der Zwan ex
ploiteert vier grote trawlers en
heeft circa honderd man per
soneel in loondienst.
Onbillijk
De achttien eisers zijn niet al
leen van oordeel dat de reder
onzorgvuldig heeft gehandeld
bij het vaststellen van hun va
kantie, maar ook dat de rege
ling inhoudelijk onbillijk is. Zij
vinden dat hun vakantierech
ten ondergeschikt zijn ge
maakt aan bedrijfsmatige pro
blemen van hun baas.
De verplichte opname van va
kantiedagen is een uitvloeisel
van de zogeheten „stilligrege
ling" van staatssecretaris
Ploeg van landbouw en visse
rij, volgens welke reders ver
plicht zijn hun schepen maxi
maal tien weken aan de kant
te houden om aan de vangstaf
spraken binnen de EEG te
kunnen voldoen.
Voor makreel-documenthou
ders onder wie de schipper
van de SCH 54 geldt even
wel een flexibeler regiem,
waardoor zij de mogelijkheid
hebben om vanuit een onder
ling visplan een eigen regeling
te treffen. Dit is echter niet
gebeurd. Volgens de advocaat
van de achttien, mr C. Raaij-
makers, lijkt het erop dat de
meeste reders de financiële ge
volgen van het stilliggen thans
hopen op te vangen door het
bepalen van de gezamenlijke
vakantie voor hun beman
ningsleden.
Krachtens de CAO Trawler-
visserij hebben alle schepelin
gen jaarlijks een totaal aantal
van 25 vakantiedagen opge
bouwd. Aangezien een vakan
tieweek zes dagen telt, be
draagt de gehele vakantie vier
weken en een dag. Traditie is
dat aan het einde van het jaar
(de dagen rond kerst en
nieuwjaar) alle vissersschepen
binnenliggen vanwege een
collectieve vakantie. Het reste
rende tegoed veelal vol
doende voor drie weken va
kantie: de gemiddelde duur
van een reis laat toe dat er
ook nog op andere tijdstippen
in het jaar vrijaf kan worden
genomen.
Kinderen
In het onderhavige geval zou
den de Katwijkers en Scheve
ningers aan het eind van de
maand reeds al hun vakantie
dagen hebben verbruikt.
„Voor mensen met kinderen
zou dit een wel bijzonder on
aangename regeling zijn", zo
formuleerde vice-president
mr. P. Offers van de Haagse
rechtbank gisteren zelf al een
deel van hun bezwaar.
Mr. Raaijmakers vroeg de
rechter om de Scheveningse
reder bij de eerstvolgende be
talingstermijn te verplichten
tot vergoeding van een garan
tieloon over de periode van 3
mei tot 26 mei aan elk van zijn
cliënten, zonder dat de dagen
waarover dit loon zal moeten
worden voldaan in mindering
wordt gebracht op door de ei
sers in 1986 opgebouwde en
nog op te bouwen recht op va
kantiedagen.
Verder eiste de raadsman dat
de gedaagde binnen 48 uur na
betekening van het vonnis het
overleg opent met de verte
genwoordiger van de vissers
in dit conflict, Scheveninger
Jacob Koning van het Onaf
hankelijk Verbond van Be
drijfsorganisaties van Zeeva
renden.
De betrokkenen kunnen ove
rigens al rekenen op een voor
hen maar ook voor hun col
lega's op andere grote vissers
schepen positief vonnis, om
dat hun werkgever het liet af
weten in de rechtszaal te ver
schijnen. De kans dat de Haag
se rechtbank hun vorderingen
bij verstek toewijst is dan ook
zeer groot.
Vonnis op 22 mei.
Politiewagens
beplakt
De auto's van de Leid-
se politie zijn sinds
kort beplakt met tele
foonnummers. De poli
tie wil op deze manier
nog eens extra de aan
dacht vestigen op het
gewijzigde telefoon
nummer. Het informa
tienummer is veran
derd na de verhuizing
van de Leidse politie
naar de Langegracht.
"SSENAAR Verschillen-
bedrijven overwegen het
issement aan te vragen van
ggingsmaatschappij Hagee
de initiatiefnemer voor
vorig jaar geopende Hotel
igisenaar. Hagee, dat onder
eifr oud-minister van finan-
A. van der Stee als advi-
in dienst heeft, blijft ern-
in gebreke bij het betalen
rekeningen. De schuldei
hebben nog vele tonnen
ied na de bouw van het ho-
eian de Katwijkseweg.
reclamebureau Vaz Diaz in
terdam heeft voor ongeveer
oi «O gulden niet betaalde reke-
ioitn lopen. De advocaat, mr. Van
in Wouden uit Rotterdam, wilde
ei isdagmorgen een faillissement
n( ragen bij de Haagse rechter,
heeft daarvan, „om hem mo
nde redenen", op het laatste
moment voorlopig afgezien. Het re
clamebureau heeft voor hotel Was
senaar gedurende enige tijd de re
clame-campagne gevoerd.
Ook het bedrijf IOC Van Willigen
uit Ridderkerk wil binnenkort fail
lissement aanvragen. Bij de rechter
ligt een vordering van 50.000 gulden
voor geleverde adviezen bij de in
richting van het bedrijf. „Wanneer
we dat geld niet krijgen, komt onze
liquiditeitspositie in gevaar en zijn
ontslagen niet uitgesloten", aldus di
recteur J. Smeeman.
Gevaar
Het bestaan van Hotel Wassenaar
komt door de aanvragen van het
faillissement niet in gevaar. Het
luxe hotel staat sinds 1 februari na
melijk op eigen benen en wordt, on
afhankelijk van Hagee, beheerd
door de eigenaren. Centrale figuur
voor de schuldeisers is derhalve de
heer Ad Lagerwaard, directeur van
Hagee. Als adviseur heeft Hagee be
halve Van der Stee ook de verzeke
ringstopman H. Groen in dienst.
De moeilijkheden met beta'ingen
zijn er vanaf het begin geweest. De
eerste tekeningen van Hotel Wasse
naar werden gemaakt door het
voormalige architectenbureau Van
Asperen en Hoogendijk in Rotter
dam. Het bureau is inmiddels fail
liet en volgens Hoogendijk hadden
met name de „verschrikkelijke er
varingen" met Hagee daaraan
schuld. Hogendijk: „Wij maakten te
keningen, maar zodra deze klaar
waren, moesten ze ineens weer wor
den veranderd. Dat is allemaal pri
ma, maar dat kostte wel extra tijd
en mensen en die kosten moesten
wij in rekening brengen. Wel, de
heer Lagerwaard weigerde vervol
gens die onkosten te erkennen en
hij zei simpelweg: jullie hebben je
werk niet goed gedaan".
Zijn partner Van Asperen, een hart
patiënt, overleed kort nadat het
faillissement was uitgesproken.
Hoogendijk: „Ik zeg altijd maar zo:
die hele affaire met Lagerwaard
heeft Van Asperen geen goed ge
daan en dan druk ik mij voor
zichtig uit".
Raadsel
De directie over de bouw werd na
het faillisement van Van Asperen
en Hogendijk overgenomen door ar
chitectenbureau Gooseman, even
eens in Rotterdam. Dit bureau heefl
inmiddels ook een vordering van
75.000 gulden lopen tegen Hagee.
„Wij ziin daarover nog in onderhan
deling' aldus een woordvoerder.
„Het bedrag valt nog mee omdat tot
op een gegeven moment de reke
ning netjes werden betaald. Waar
om die betaling plotseling stokten, is
ons een raadsel'
Wellicht dat de volgende redene
ring uitkomst biedt: Hotel Wasse
naar is gebouwd volgens een Ame
rikaanse formule, waarbij de appar
tementen door particulieren kun
nen worden aangekocht. Met de
daaruit vloeiende inkomsten wor
den de kosten van de bouw zelf be
taald. Het hotel telt 62 appartemen
ten, in prijs variërend van 109.000
tot 136.000 gulden exclusief BTW.
Probleem echter was dat niet alle
appartementen op *ijd werden ver
kocht en Hagee inmiddels een
nieuw luxe hotel was begonnen in
Aalsmeer bij Schiphol. Daardoor
konden en kunnen de rekeningen
van de bouwers van Hotel Wasse
naar niet op tijd worden betaald, al
dus verschillende woordvoerders.
Hotel Wassenaar ontving eerder
deze week een telex van het PR-bu-
reau InterAction, voorheen Drag-
tEgmont, waarin eveneens werd ge
dreigd faillissement aan te vragen
bij de Haagse rechtbank. Het bureau
zou voor werkzaamheden aan het
hotel nog 80.000 gulden tegoed heb
ben.
„Indianenverhalen"
Frans van Egmond echter, eigenaar
van vijftig procent van de aandelen
van het bureau InterAction Holland
en voor de volle honderd procent
eigenaar van het bureau Frans van
Egmond PR, ontkent ten stelligste
dat er een telex naar hotel Wasse
naar is gestuurd. „Daar weet ik
niets van", aldus Van Egmond. „Ik
heb er het volste vertrouwen in dat
mijn vordering wordt gehonoreerd".
De PR-man ontkent ook het bedrag
hardnekkig en doet ze als „India
nenverhalen" af. „Het bedrag is
veel lager", aldus Van Egmond. Bo
vendien heeft alleen zijn eigen bu
reau Frans van Egmond PR zaken
gedaan met Hagee en Hotel Wasse
naar.
Andere schuldeiser is GVH Tra
ding, een bedrijf uit het Brabantse
Oosterhout dat een terras en zonwe
ringen heeft aangebracht. Het be
drijf wacht nog op betaling van en
kele tienduizenden guldens. De
Haagse drukkerij Vegron, die voor
de presentatie van Hotel Wassenaar
folders leverde, heeft een incassobu
reau ingeschakeld om een rekening
van 35.000 gulden terug te krijgen.
Verschillende makelaars hebben
eveneens vorderingen van in totaal
60.000 gulden lopen. De makelaars
waren betrokken bij de verkoop
van de 62 appartementen. Verdere
schuldeisers zijn onder meer het
GAK, het reclame- en lichtbedrijf
Api Neon, Martini Rossi en het tele
visie-verhuurbedrijf Skala.
Jeugd SJZ wint
penalty-bokaal
LEIDEN De jeugd van de
Zoeterwoudse voetbalvereni
ging SJZ heeft gisteravond op
het sportcomplex van DOCOS
in Leiden de Ad Dusée-penal-
tybokaal gewonnen. De straf
schoppen werden genomen op
doelman Jan Stroomberg van
eredivisieclub Excelsior. Van
de 21 strafschoppen die SJZ
heeft genomen werden er
maar liefst 14 benut. SJC uit
Noordwijk werd tweede ter
wijl titelverdediger VVSB uit
Noordwijkerhout derde werd.
De vierde plaats was voor Fo-
reholte uit Voorhout.
Na twee series voorronden
plaatsten vier verenigingen
zich voor de finale. Opvallend
dat SJZ slechts op het „nipper
tje" was doorgedrongen tot die
eindstrijd, want er waren zelfs
twee extra series nodig met
UDO uit Oegstgeest om de
eindstrijd te bereiken. Per ver
eniging kwamen zes spelers en
één speelster in aktie. Al in de
eerste finale-serie (iedere spe
ler kreeg drie kansen) gaf SJZ
het visitekaartje af door maar
liefst 6 maal te scoren. SJC
trof in die eerste ronde 4 maal
de roos, terwijl de andere twee
clubs op 2 bleven steken. De
tweede ronde werd er minder
gescoord. SJZ en SJC beiden
3x, Foreholte 2x en VVSB
slechts lx. In de laatste ronde
kwam SJZ 5x tot scoren. De
grote konkurrent SJC kwam
niet verder dan 2 doelpunten.
VVSB passeerde Jan Stroom
4x en Foreholte lx. Uiteinde
lijk bleef SJZ met 14 doelpun
ten SJC (9 maal raak) dus
ru:m voor.
