Ze beseffen de
gevolgen niet
Foreholte op drempel van eredivisie
■pPPlNB
■[E
JORD—
feAESES
N OPPEN
KELT
OTA
JEETMAN
3
snpOgF
CeidaeSomout
ZATERDAG 19 APRIL 1986PAGINA 19
mi
3DEN De forse be-
B,,' digingsplannen van mi
ter Deetman hebben
ir grote beroering ge-
gd in de Leidse studen-
at e -sportwereld. Na de
amenlijke actie van de
'loc rtende studenten op
Stadhuisplein op 18
ruari, zijn de geluiden
I d de Nota Deetman
a 2 iswaar verstomd, de
gen zijn niet kleiner
/orden. De nota Deet-
n zal immers een grote
'-12 ijng van de kosten met
mi meebrengen en daar
- uiteraard niet één
lent blij mee. Ook bij
roeiers van de KSRv
'R rd, op het laatste WK
,,d«|erancier van de vier
stuurman, voorziet
jn grote problemen.
t; weken na de start
het roeiseizoen blikt
3 ileses Willem-Anton van
Jorj)en somber vooruit:
F zullen minder studen-
gaan roeien. Op dit
t/njment bestaat het groot-
deel van de roeitop uit
lenten en de vraag is
iveel van hen in staat
de stijgende kosten te
intlgen". Zijn conclusie:
10jternationaal zullen we
meer achterop raken.
dat is niet het enige
olg, waar ze in Den
ifeg niet over hebben
dacht".
inder andere de sport-
zieningen voor studenten
aan de Leidse universiteit niet
langer onder zijn verantwoor
delijkheid en zal de gemeente
Leiden die taak moeten over
nemen. Van Oppen heeft een
gegronde reden om die opera
tie angstig gade te slaan: „Als
artikel 12 gemeente heeft Lei
den geen cent te veel. Een
kind kan zien dat er bijna
geen geld is voor zoiets als
sportvoorzieningen voor stu
denten. De gemeente heeft ge
noeg andere, belangrijkere, za
ken waar geld voor nodig is".
Van Oppen denkt daarbij aan
renovatiewerkzaamheden en
sociale woningprojecten. „Als
ie een lijst zou moeten opstel
len met prioriteiten, dan staat
de vrije tijdsbesteding van stu
denten waarschijnlijk ergens
onderaan. En dat is aan de ene
kant wel te begrijpen. Voor
een gemeente is het veel be
langrijker dat er huizen wor
den gebouwd en straten gere
pareerd, dan dat een student
kan sporten".
Leuke dingen
Kan de praeses bezuinigingen
van gemeentezijde aanvaar
den, „Den Haag" moet het bij
hem ontgelden: „Principieel
maakt Deetman een fout door
de ene groep iets te ontzeggen
wat hij een andere groep op
legt: in het lager en middel
baar (beroeps)onderwijs is
gymnastiek een verplicht vak.
Daar wordt ook op bezuinigd,
maar niet op zo'n grove ma
nier". „Daarnaast: ik denk dat
Den Haag teveel naar de eigen
belangen kijkt en de gevolgen
niet overziet. Je kunt het ver
gelijken met het managen van
een groot bedrijf dat de begro
ting sluitend probeert te krij
gen. De directie streeft naar
een optimaal resultaat, maar
mag dat niet doen ten koste
van de werknemers. Die moe
ten kunnen wonen, eten en
leuke dingen doen. Dat bevor
dert de prestaties. Als je de lijn
doortrekt naar de studenten,
dan moeten die zich kunnen
ontspannen. Sport is daar een
zeer goede manier voor. Dat
heeft het ministerie aan het
eind van de jaren '50 al vastge
steld".
De achterliggende gedachte
van de Nota is, dat studenten
niet langer een bevoorrechte,
althans aparte plaats in de
maatschappij dienen in te ne
men. De invoering van de
tweefasen-structuur verklaar
de studenten al min of meer
tot „werknemers" die per
week veertig uur dienen te
„werken". Van Oppen vindt
dat een onrealistisch stand
punt. Niet omdat studenten
minder zouden werken dan
burgers, wel „omdat zij nu
eenmaal een andere levensstijl
hebben".
Fricties
Er vanuit gaande dat de stu
denten roeiverenigingen het
niet zouden kunnen bolwer
ken, wordt als alternatief wel
voorgesteld dat studenten lid
zouden kunnen worden van
een burgervereniging. Van
Oppen denkt niet dat dat een
succes zou zijn: „De werktijden
van beide groepen verschillen
en daardoor ook de tijdstippen
waarop er wordt getraind. Dat
vergt allerlei aanpassingen en
fricties zijn daarbij niet uitge
sloten". Een ander probleem
dat Van Oppen signaleert is
„dat een student een aantal ja
ren bij een studentenvereni
ging roeit en opstapt als hij is
afgestudeerd. Die verenigin
gen hebben er mee leren leven
dat een sterke ploeg opeens uit
elkaar kan vallen. Burgerver
enigingen kennen dat ver
schijnsel niet in die mate".
Van Oppen durft niet te voor
spellen wat de exacte gevolgen
van de bezuinigingsoperatie
zullen zijn: „Zolang de Tweede
Kamer er nog geen definitieve
uitspraak over heeft gedaan,
weten we niet precies waar we
aan toe zijn. Een ding is zeker:
het wordt hoe dan ook alle
maal stukken duurder". Zo
noemt Van Oppen de prijs van
de sportkaart, die van 60 zou
stijgen tot rond de 150. „Als
je je bedenkt, hoeveel geld een
wedstrijdroeier aan reizen
kwijt is, is dat een serieuze
aanslag op zijn portempnnee.
En die is toch al niet zo dik ge
vuld, zoals vaak ten onrecjite
wordt beweerd".
De praeses concludeert daar
uit, dat de drempel om te gaan
roeien voor een grote groep te
hoog wordt en dat daarbij ook
talentvolle roeiers zullen zijn.
Talenten, die op dit moment in
de nationale selectie zitten of
daarvoor in aanmerking ko
men. „Onze Oude Vier maakt
deel uit van de nationale
ploeg. Met de stuurman zijn
dat al vijf roeiers. Bij de lichte
roeiers hebben we een verte
genwoordiger in Jaap-Jan Bo-
reel en hangt Pieter van Rijn
tegen de top aan. Als je je be
denkt dat we nog acht jongens
hebben, die in de Oude Vier
kunnen uitkomen, is duidelijk
dat wij een heel behoorlijke le
verancier zijn voor de nationa
le selecties".
Opknapbeurt
„In de toekomst zal dat aantal
waarschijnlijk slinken. En
zelfs als dat nog meevalt, zul
len de prestaties dalen: wij
verliezen bijvoorbeeld voor
een groot gedeelte onze trai
ningsfaciliteiten, een paar dui
zend gulden subsidie en een
onbetaalbare bootsman. Dat
zelfde geldt voor Asopos, de
tweede studentenroei veren i-
Willem-Anton van Oppen en de Oude Vier van Njord. Van rechts naar links: Ruud Wessel, Marijn Algie, Johan de Haan,
Willem-Jan de Widt en stuurman Dave Dijkhuis.
ging in Leiden". Een bijko
mend probleem voor de roei
ers van Njord vormen de hoge
kosten van een dringend
noodzakelijke opknapbeurt
van de accommodatie aan de
Morsweg. Een korte rondlei
ding leert, dat het onderko
men zijn beste tijd heeft gehad.
Van Oppen wijst met name op
de scheuren in de buitenmu
ren („Het pand zakt langzaam
weg"). Als hij de nieuw bete
gelde vloer van de damesdou
ches „de trots van Njord"
noemt, is duidelijk dat de be
groting nauwelijks ruimte laat
voor enige vorm van luxe,
voor zover dat woord hier op
zijn plaats is.
kwart van deze post voor hun
rekening nemen: het LUF, het
ReUnistenfonds, de Vereniging
Oud Njord en de roeiers zelf.
Het ReUnistenfonds en de
Vereniging Oud Njord bestaan
uit oud-leden van Njord en
Minerva, de studentenvereni
ging waar Njord een subvere
niging van is. Van Oppen: „De
huidige leden zullen hun bij
drage bij elkaar moeten krij
gen door zelfwerkzaamheicTin
de vorm van werkweken,
waarvan de opbrengst naar
Njord gaat. Een andere manier
is de leden eens in de zoveel
tijd een extra bedrag te laten
betalen door middel van een
omslag".
De geraamde kosten voor de De vraag is, of de 350 leden
opknapbeurt bedragen een wel bereid zijn zulke grote of-
ton. Van Oppen somt de vier fers te brengen. Van Oppen:
kanalen op, die ieder een „Moeilijkheden als deze kun
nen de leden uit elkaar jagen,
maar ook samentrekken. Dat
laatste is bij ons gebeurd. Ik
ben verrast door de verwar
mende mentaliteit, die er
heerst. Voor zover het gaat om
de behuizing, is dat te begrij
pen. Maar dat 290 leden zich
ook willen inzetten voor pres
taties van 60 wedstrijdroeiers,
is tekenend. Dat geeft aan, dat
die groep het beeld van Njord
bepaalt; de prestaties stralen af
op de overige leden en die wil
len daar wat voor terug doen".
Als hij de zaken nog eens op
een rijtje zet, komt de student
Rechten tot de slotsom, dat het
aantal leden en de prestaties
wellicht zullen dalen, maar dat
Njord er alles aan zal doen om
de plaats bij de nationale roei
top te behouden. „Wij zullen
altijd een weg proberen te vin
den om op de een of andere
manier te kunnen blijven roei
en. Zo zijn studenten nu een
maal. Ik denk dat we de com
merciële kant opmoeten: shirt
reclame, sponsornamen op de
boten en dat soort zaken".
veranderen. Nu is slechts re
clame op een oppervlak van 25
vierkante centimeter toege
staan. Dat is natuurlijk veel te
klein. En daarmee snijdt de
roeibond zichzelf in de vin
gers: zij heeft het sponsorcon
tract met de Verenigde Spaar
bank aan de wedstrijd roeiers
te danken. Ook aan die van
Njord...".
PIETER EVELEIN
2 «Geerlings wordt
2.ilop archief zwaar
opstopt. Het is de
n7;ig of zij ook
rijend seizoen nog
if het këurkorps
'"•Foreholte zal
COACH WIM GEERLINGS: „EERST MAAR WINNEN"
LEIDEN Is tophandbal
mogelijk in een klein
dorp? De dames van Data-
team Foreholte staan op
het punt te bewijzen dat
dat in Voorhout in ieder
geval kan. Als er morgen
in de voorlaatste competi
tiewedstrijd tegen DSVD
één punt wordt gehaald,
bereikt de ploeg van Wim
Geerlings de eredivisie.
Daarmee zou het nu al
veertien jaar gekoesterde
doel worden bereikt.
Maar wat heeft Foreholte,
na veertien jaar in de eer
ste divisie te hebben ver
toefd, in de eredivisie te
zoeken? Is de ploeg in
staat om daar volwassen
mee te draaien, of zal het,
zoals eerder andere teams
overkwam, na een jaar vol
frusterende verliespartijen
weer uit die hoogste klas
se duikelen?
Aan Voorhout zal dat niet lig
gen. De handbalminnende be
volking van het dorp is al da
gen bezig met de kampioens
wedstrijd. Op de tribunes van
de Gaasbak zal zondag onge
twijfeld geen muis zich meer
kunnen bewegen. Daar is er
ook weinig twijfel dat Fore
holte de titel zal pakken. Wim
Geerlings is echter voozichti-
ger. De titel kan in eigen huis
veroverd worden, omdat
DSVD naaste concurrent Slo-
tervaart vorige week op een
12-11 verliespartij tracteerde.
Tegen datzelfde DSVD zal Fo
reholte keihard voor de pun
ten moeten vechten, ondanks
dat de uitwedstrijd vrij gemak
kelijk met 9-14 gewonnen
werd. De ploeg uit Deurnin-
gen is inmiddels echter ver
sterkt met 2 jeugdinternatio-
nals.
Instelling
Als het de Voorhoutsen lukt
om het kampioenschap te be
halen, is dat te danken aan de
gon. Door de komst van drie
nieuwe speelsters (Monique
van Deelen, Ellie van Leeu
wen en Ellie Spreeuw) werd
de tot dan toe te smalle basis
verbreed. Geerlings eiste van
de jonge speelsters dat ie drie
maal per week zouden trainen,
terwijl hij de routiniers een
maal minder opriep. Deze
speelsters kwamen later vrij
willig naar die derde training.
(„Ik twijfel er nog steeds aan
of ze doorhadden dat ik be
wust de leukste trainingen gaf
op de avonden dat zij er niet
waren", aldus Geerlings).
Daardoor kon de coach ook de
tactiek aanpassen. De collec
tieve break-out werd inge
voerd, terwijl ook de verdedi
ging steeds sneller en vooral
wendbaarder werd. Dat resul
teerde in riskante defensiesys
temen als de 4-2 en de 3-2-1,
die wel het beoogde resultaat
hadden. Foreholte denderde
over zijn tegenstanders heen.
Slechts twee maal haperde de
machine. Het verrassend lang
bijblijvende Slotervaart, waar
uitgerekend Frank Bonte vol
gend jaar trainer wordt, be
reikte in Voorhout een 13-13
gelijkspel, terwijl het verder
geen rol van betekenis spelen
de Bornerbroek Foreholte
twee punten afhandig maakte.
Geerlings kijkt voorlopig nog
met de nodige reserves naar
een eventueel verblijf in de
eredivisie. Hij weet dat er aan
vulling nodig is. Een van de
sterkste punten van zijn team
is op dit moment de inbreng
van de drie routiniers Hannie
Boskamp, Ellie Hoek en Nel
Geerlings. De eerste twee zul
len nog zeker een jaar blijven
spelen, maar Geerlings 42-jari-
ge echtgenote Nel is daarvan
nog niet zeker. Het team be
hoeft dan ook aanvulling in de
opbouw, maar ook op de hoe
ken. Daarnaast wil Geerlings
er graag een keepster bij heb
ben. Tot voor kort was Olga
Almekinders de enige goalie,
maar jeugdspeelster Diane van
Dam heeft zich in de laatste
maanden tot een betrouwbare
sluitpost ontwikkeld. Door een
oogblessure bij Almekinders is
de kans niet denkbeeldig dat
Van Dam morgen de hele
wedstrijd het doel zal verdedi
gen. Geerlings wil echter een
derde keepster bij de selectie
die dan wedstrijden bij het
tweede team zal keepen.
Te laag
Dat tweede team is een zwak
punt in de uitbouw van Fore
holte tot een topclub. De reser
ves komen nu uit in de tweede
afdelingsklasse, te laag om
nieuwe speelsters rijp te ma
ken voor een plaats in het ver
tegenwoordigende team. Voor
aanvulling zou Foreholte dan
ook naar de regio moeten kij
ken. Een actief beleid heeft de
vereniging daarbij in het ver
leden niet gevoerd. Daarin
komt verandering. Er is een
scout op pad om talent te be
kijken. Geerlings zelf bemoeit
zich daar vooralsnog niet mee.
Hij stelt wel vast dat nieuwe
speelsters niet alleen hanbal-
technisch, maar ook qua men
taliteit in het team zullen moe
ten passen. „Om een voorbeeld
te geven: als ik twee gelijk
waardige speelsters heb waar
van de een kettingrookt en de
ander niet, dan komt die laat
ste bij mij in het team. Ik vind
dat je dat kan eisen", zegt
Geerlings, die zelf niet vies is
van een rokertje.
Voorlopig kijkt hij evenwel
slechts een week vooruit.
„Morgen hebben we de beste
papieren, maar mochten we
dat laatste puntje niet pakken
dan kunnen we dat over een
week in de laatste en veel sim-
AD VAN FESSEM
AI was het alleen maar voor
de spelers, de toeschouwers,
de penningmeester, de kanti
necommissie, de...
Maar goed. Laten Wij van
jafnder redactie van Gert-Jan Onvlee en Pieter Evelein Hutspo(r)t maar ophouden. In
nlleedenken
je komt uit Kloetinge,
kfaeland.
je moet op een eenvoudige
aahordeweekse woensdaga
vond een partijtje spelen te-
jen UVS. In Leiden. Sport-
tar/r De Kikkerpolder. Een
vijind weg.
mftel: het gaat op diezelfde
Eenvoudige doordeweekse
Woensdagavond onweren. De
kfliksem Iaat zich dreigend
bSien. En de scheidsrechter he
ruit het jeugdduel te staken.
1 an ongelukken heeft de
rripcheids" geen behoefte. Ge-
1 dijk heeft-ie.
uivOnverrichter zake" koerst
•t ïloetinge terug. Op het wed-
ïhtrijdformulier staat: nul-nul,
n jtótaakf.
ïnjte KNVB zal zeer binnenkort
sabfen weten dat het duel
i ïechts wordt uitgespeeld „in-
trtien de stand op de ranglijst
icfaf noodzakelijk maakt",
jeienminste, Wij van Hut-
zlpo(r)t hopen voor de jeugdige
dat dat het geval
tp/ zijn.
30fo'n wedstrijd op woensdaga-
EU
vond plannen is al erg ge
noeg.
Meedenken (2)
Neem een een vouaige doorde
weekse donderdagavond.
UVS haalt thuis in tegen
VUC, buurman Lugdunum
doet hetzelfde tegen RKA VV.
Het is duidelijk. „Zeist" blijft-
ook in deze moeilijke tijden
met de clubs meedenken.
Penningmeesters en kantine
commissies van beide clubs
zijn de heren aldaar dan ook
erg dankbaar.
Meedenken (3)
Tot besluit.
Ook Roodenburg en Verburch
dienden afgelopen donderdag
avond) de degens te kruisen.
Beide clubs kenden echter
hun klassieken, wisten dus
dat beide teams op zondag 27
april niet in actie behoefden
te komen en stelden het on
derlinge treffen naar die da
tum uit.
Waarom ook niet? Als zon
dagclub blijft voetballen op
zondag een ideale bezigheid.
Leiden mogen de competitie
zaken (zie vorige week) dan
aardig en meedenkend wor
den behandeld, op het KNVB
centrum in Zeist loopt het be
slist niet over van de „mee
denkers"...
Tinus
Gaat het nu echt zo slecht met
Bettine Vriesekoop? Of over
drijft de verzamelde zich met
tafeltennis bezighoudende
sportpers
Wij van Hutspo(r)t zijn ge
neigd te stellen dat het alle
maal best meevalt. Wat ons
betreft is over „Tinus" het
doek nog lang niet gevallen.
De prestaties tijdens de EK
mogen dan hen zijn tegenge
vallen die dachten een op ti
tels azende Vriesekoop te
kunnen aanschouwen, Wij
van Hutspo(r)t hielden zelfs
geen rekening met een plek
in de halve eindstrijd.
Bij topsport draait het immers
beslist niet uitsluitend om fy
siek. Techniek. Of tactiek.
Nee, in de absolute top telt
voornamelijk het hoofd. En
als het hoofd zowel de EK '86,
de WK '87 als de Spelen '88 in
Tinus...
x v
jll»|
Bfeg, Mé I 1 ^llll
fife
Ht
■Pip
HHflpr
t WÊBÊÊÊÊÈÈWÊKk*. JWtmtiIBB
datzelfde hoofd herbergt, dan
houdt het eigenlijk vooraf al
op.
In zo'n geval mag ie blij zijn
met een plaats in ae kwartfi
nale.
En valt een zilveren medaille
al helemaal niet tegen...
Hoog
Doelman Wim Eradus heeft
al heel wat meegemaakt bij
en met „zijnLugdunum. De
doelverdediger die in een heel
erg grijs verleden van UVS
naar de buurman overstapte,
moet zo langzamerhand ook
al zo'n 500 wedstrijden voor
het eerste team hebben ge
speeld (als we er ver naastzit-
'ten, horen we dat ongetwjfeld
dit weekeinde nog van een
„groenwitte" cijferaar).
Een hele tijd, inderdaad. Maar
het enthousiasme van Willem
heeft er in al die jaren abso
luut niet onder geleden. Zo
bleek ook zondag weer op het
moment dat Cees van Tonge
ren in de stadsderby met
Roodenburg de score opende.
Zelden werd op sportpark
Noord uit pure blijdschap zo
hoog gesprongen.
