Eredivisie bijna verleden
tijd voor BS Leiden
Jubilerend Fides Pacta blijft
„hoogst mogelijke" nastreven
Basketballende vriendenclub valt uit elkaar
SPORT
Ccubcgotrumt
ZATERDAG 5 APRIL 1986PAGINA 17
Festiviteiten
Fides Pacta viert haar oprichting met tal van festiviteiten.
Het bestuur houdt 5 april van 13.00 tot 17.00 uur receptie. De
leden worden aansluitend per bus naar Sassenheim ge
bracht, waar een feestavond met een twintigkoppige big
band gepland staat. Op 26 april wordt een reünie gehouden
in het clubhuis aan het Jaap Piketpad met een fotogalerij en
mogelijk wedstrijden tussen oud-leden van Fluks en Vicus
Oriënt is. Deze wordt gevolgd door een rondvaart over de
meren en een diner. Voorts staan op 30 april en 14 juni spel-
dagen voor de jeugd op het programma met tal van andere
attracties. Later in dit jaar zal in augustus een Zomeravond
toernooi voor adspiranten georganiseerd worden. De inter
land NederlandVerenigde Staten, die het Korfbalverbond
aan de jubilaris ter organisatie toegewezen had, gaat niet
door. De noodzakelijke middelen ontbreken aan de overzijde
van de oceaan.
LEIDEN Fides Pacta viert
op 5 april haar vijfenzeventig
jarig bestaan, waarmee zij ver
uit de oudste korfbalclub van
Leiden is. De vereniging, die
met ruim driehonderd leden
ook de grootste is, heeft haar
ouderdom van Fluks, dat in
1973 een fusie aanging met Vi
cus Oriëntis. Voorzitter Frans
de Haas praat met graagte
over het roemruchte verleden
van beide clubs, maar bena
drukt evenzeer de toekomst
plannen. Die plannen bestaan
uit een nieuwe technische op
zet en uit de bouw van een
sporthal, waardoor Fides Pacta
haar toonaangevende rol in de
Leidse korfbalwereld ook in
de toekomst met verve kan
vervullen.
„Leidse spel"
Op 5 april 1911 werd Fluks op
gericht door Leen en Frits
Schilthuizen, geholpen door
Nico Broekhuyzen. De laatste
had net negen jaar eerder
korfbal „uitgevonden", zodat
het spel in technisch en tac
tisch opzicht amper ontwik
keld was. Samen met stadsge
noot Vitesse bracht Fluks een
geheel nieuw speltype tot ont
wikkeling, kortweg wel het
„Leidse spel" genoemd. Dit be
rustte op sierlijk, snel en ver
rassend samenspel in de aan
val, terwijl in de verdediging
consequent de tegenstander
gevolgd werd. Het leverde Vi
tesse tussen 1913 en 1917 drie
landstitels op en Fluks mocht
zich in 1919 eenmaal de beste
korfbalclub van Nederland
noemen. Tot dit kampioens
team behoorden naast de ge
broeders Schilthuizen ook be
kende spelers als Van Zimme-
ren en de gezusters Hoocks.
Gedurende de jaren dertig
werd de Leidse hegemonie
doorbroken door de Haagse
topclubs HSV, HKV en Ons
Eibernest. Vitesse werd in
1932 opgeheven en Fluks kon
zich ternauwernood handha
ven in de eerste klasse Zuid-
Holland. de toenmalige hoofd
afdeling. „Fluks is in de crisis
tijd wel als organisator van be
lang gebleven", vertelt Frans
de Haas. „Zij heeft in diverse
wijken promotiewedstrijden
gespeeld, vooral bij speeltui
nen om nieuwe clubs van de
grond te krijgen. Uit zo'n
speeltuinvereniging is in 1933
ook Oosterkwartier voortgeko
men, mede door het werk van
Jan Beyer, Paul Kooien, Cor
Gottmer en Jan Cats. Dat
werd al gauw Vicus Oriëntis,
omdat er in Haarlem al een
vereniging was, die Ooster
kwartier heette. Daarnaast le
verde Fluks een flinke bijdra
ge aan de oprichting van de
Leidse Korfbalbond in 1934.
Maar ook buiten Leiden heeft
het propaganda gemaakt,
vooral kort na de oorlog, met
promotiereizen naar Drente en
Friesland om daar het korfbal
verder te helpen".
Minder succes
Na de bevrijding speelde Fluks
samen met De Algemene en
Zuiderkwartier op het huidige
terrein aan dè Zoeterwoudse-
singel, maar met steeds min
der succes. „Fluks heeft met
voorzitters als Gerrit Horrée
en Jaap van Nierop organisa
torisch altijd sterk gestaan en
ook het ledental liet nooit te
wensen over. Probleem was
echter, dat de vereniging spel-
technisch afgleed, zelfs naar
de tweede klasse. Sterke heren
vertrokken namelijk en een
paar dames haakten af, door
dat ze kinderen kregen. Eerst
is toen toenadering gezocht bij
De Algemene en nadat dat af
geketste, bleef Fluks naar een
andere fusiepartner uitkij
ken".
Daarentegen maakte Vicus
Oriëntis onder voorzitter Wim
Sommeling en „manusje van
alles" Jaap Piket juist een gro
te opleving door. De ploeg
speelde op het veld van 1960
tot 1963 zelfs in de hoofdklasse
en degradeerde eerst na een
beslissingsduel tegen Groen
Geel. Ook in de zaal kwam zij
in seizoen 1971-1972 op dit
hoogste niveau uit. „Vicus Ori
ëntis was in die jaren in de
Leidse Hout gehuisvest en had
daar nauwelijks een jeugdaf
deling. Dat was de reden,
waarom Fluks bij haar bestuur
wel een gewillig oor vond.
Men heeft na een paar oriënte
rende gesprekken meteen een
toekomstig bestuur op papier
gezet, met evenveel leden van;
Fluks als van Vicus. Daardoor'-
kon er aan de leden van meet"-
af aan een complete opzet van
de nieuwe club voorgelegd!
worden. Ongetwijfeld heeft dit;
het samengaan bevorderd",
meent Frans de Haas. die niet
zonder trots toevoegt, dat het
huidige eerste twaalftal op'.
Dick Onderwater na uit echte
Pactanen bestaat.
Plannen
Sinds de fusie van 15 juni 1973
heeft Fides Pacta (Latijn voor.
„in vertrouwen samen") ver
geefs geprobeerd een gevestig
de hoofdklasser te worden. De
club miste op het veld in 1975-
en 1976 door een ongelukkige
nacompetitie de hoofdklasse;
en probeert dit jaar de sprong:
naar de overgangsklasse te^
maken. In de zaal bleef het
verblijf onder de elite van de;
korfbalclubs in 1973-1974,-
1983-1984 en 1985-1986 steeds:
beperkt tot één enkel seizoen.
„Wij blijven er naar streven
om zo hoog mogelijk te komen,
maar in de afgelopen tijd zijn
de lagere teams wat in de
schaduw geraakt. Het is de be
doeling om de selectie te ver
breden aan de hand van een
nieuw technisch plan, in de
trant van het trainingsboek,
dat Daan Carrée, Jan Henzen,
Piet de Haas, Jan de la Rie.
Cees Sommeling, Matty Baart,
Sjaak Sjardin en ikzelf in 1974
hebben opgesteld", onthult..
Frans de Haas. „Bovendien
zijn we serieus bezig om met*
andere sporten als volleybaL
en tennis een sporthal neer té.
zetten op een hoek van ons i
veld. Daartoe zijn er al plan-
nen verzonden naar de Neder
landse Sportfederatie en de ge
meente. Fides Pacta hoopt na
melijk in de toekomst te groei
en en op een hoger niveau te
komen, maar er zal dan wel
nog heel wat werk verricht
moeten worden".
den, op 25 procent. „Als ik
weer speel dan m ieder geval
in een Leids shirt. Ik zal ech
ter ook mijn eisen stellen. Fi
nanciële eisen en andere eisen.
Daar wil ik het bij laten".
Over die 25 procent is Kragt-
wijk zeer somber. „Want die
sponsor komt er toch niet
meer", voorspelt hij. „Ze zijn
al twee jaar bezig en daar is
niets uitgekomen. Zou hcf dan
in de komende twee weken
wel lukken? Dat geloof ik niet.
Maar ik neem afscheid met
voldoening. Dat lijkt in tegen
spraak met mijn blessure dit
seizoen en de manier waarop
ik toen binnen de ploeg terug
gekeerd ben. Ik wilde dat ech
ter voor de andere jongens en
heb er toen alles aan gedaan".
Geen tranen in de ogen van
Kragtwijk? „Nee, want wij als
team hebben er alles aan ge
daan".
Die overtuiging heeft ook
Ruud Harrewijn, die zegt: „De
kans dat ik bij Leiden olijf, is
nu nul komma nul nul. Na
tuurlijk, ik zou graag in Lei
den blijven. Ik hoef er niet
eens kampioen te worden,
maar ik wil wel graag een
keer lekker aan de top mee
draaien. Als ze dan praten
over sponsortjes van 70.000
gulden, nou, daar begin ik niet
meer aan".
Harrewijn wil weer met Ame
rikanen werken en meespelen
in de Europa Cup. Vandaar
dat hij vier weken geleden al
rond de tafel zat met Nashua-
praeses Rinus de Jong. „Het is
een oriënterend gesprek ge
weest, over de invulling van
de ploeg, de keuze van Ameri
kanen, de manier van reizen.
Over die dingen, maar ook
over mijn financiële eisen".
Eisen die wat De Jong betreft
wat hoog zijn gesteld: „Als
Harrewijn het woord Nashua
hoort, krijgt-ie dollartekens in
z'n ogen".
Moeilijk
„Kijk", vervolgt Harrewijn,
„vorig jaar heb ik aanbiedin
gen laten schieten, omdat ik
op Leiden gewacht heb. Ik heb
nu totaal geen haast. Maar als
iemand mij nu een team biedt
waarmee ik Europa Cup kan
gaan spelen, dan wacht ik niet
fneer". Voor Harrewijn zal het
afscheid van Leiden wél moei
lijk worden, omdat de lange,
blonde Haarlemmer het er
best naar zijn zin had. Binnen
het team dan, want bij herha
ling liet hij weten weinig ver
trouwen te hebben in het be
stuur en de stuurgroep. „Het
eerste jaar dat ik hier kwam,
ging de bezem er door. Vanaf
dat moment hebben we prima
gepresteerd. Maar in die tus
sentijd is er niks gebeurd. En
net als vorig jaar moest ik
maandag in de kleedkamer
ook weer afscheid nemen van
de jongens. E}at is zo vreselijk
frusterend. Zo in en in triest".
Achttien jaar semi-professio-
nele topsport laat Leiden voor
lopig niet meer na dan een er
fenis van mooie herinnerin
gen, aan bijvoorbeeld een
kampioenschap (1978), talloze
tweede plaatsen en een feno
menaal slotjaar. „Ik heb over
dit laatste jaar nog een kast
vol knipsels", zegt Emill Ha-
gens, „maar daar koop je geen
coach, geen spelers en geen
team voor. Dus blijven ze in de
kast. Alles wat mij rest zijn de
zoete herinneringen. Het was
een fantastisch jaar. Daarom
heb ik er geen spijt van". Bas-
ketbalfans rest niets dan een
bloedend hart. En een heel
klein beetje hoop.
JACOB BERGSMA
LEIDEN Op 31 maart,
om precies te zijn 's
avonds om zeven minuten
over tien, had Kudelstaar-
ter Bert Kragtwijk na
mens BS Leiden voorlopig
voor het laast contact met
een eredivisie-basketbal.
Drie dagen later schudden
de spelers elkaar de hand.
Voorlopig ook voor het
laatst. Een vriendenclub
die uit elkaar ging. Het
geld in Leiden is op en de
komst van een nieuwe
sponsor is mogelijk niet
meer dan een utopie. De
deadline voor het vinden
van de redder is gesteld
op donderdag 17 april.
Achttien jaar eredivisie-
basketbal in Leiden: zo
goed als exit. De versla
genheid in het laatste uur.
„De media hebben ons kapot
gemaakt", klaagt Leiden-voor-
zitter Hennie Nijssen. „Als we
dit seizoen twee keer op tv
waren geweest, dan hadden ze
in de rij gestaan om anderhal
ve ton neer te leggen. Ik vind
het diep treurig dat daarom dit
seizoen door de media niet op
zijn waarde geschat is. Nu heb
ben we niks te verkopen. Ik
blijf hopen tegen beter weten
in. Maar als ik de teneur zie
onder de kandidaatsponsors,
dan kan het alleen maar zijn
omdat ik een rasoptimist ben,
dat ik het bijltje er nog niet bij
neergegooid heb. Ik schat de
kans dat het ons nog lukt op
40 procent. Maar nogmaals: ik
ben een rasoptimist. Met een
bloedend hart, dat wel"
Rekensom
Is de kans op continuering van
eredivisiebasketbal in Leiden
al klein, de kans op het aan
blijven van de huidige dit sei
zoen zo succesvolle selectie is
dat helemaal. „Het wordt een
hele koele rekensom", weet
Emill Hagens voor zichzelf.
„Het zou heel irreëel zijn om
nu al te zeggen dat ik zal blij
ven basketballen. Ik heb het
afgelopen jaar belangen opzij
geschoven ten bate van het
Leidse basketbal, maar die be
langen komen nu weer naar
boven".
„Je hebt zoveel gegeven en je
krijgt niets terug", verzucht
Hagens. die zich inmiddels in
de belangstelling van Den
Bosch en Amsterdam weet,
vervolgens. „Alleen het feit
Ruud Harrewijn. misschien wel de opvolger van de hier op de
voorgrond (al vaag...) zichtbare Den Bosch-coach Jan Dekker:
„De kans dat ik bij Leiden blijf is nu nul komma nul".
dat het zo'n uniek gebeuren
was, heeft ons dit seizoen op
de been gehouden. Het was
een homogeen en volwassen
geheel. Daarom is het voor mij
deze ploeg, plus eventueel een
aanvulling, of iets anders. Ik
heb veel vertrouwen in deze
mensen: iedereen blijft, als er
een sponsor komt. Zelfs Toon.
Maar anders ga ik graag met
Harrewijn mee". Misschien
wel naar Den Bosch, zoals la
ter in dit overzicht duidelijk
zal worden.
Hangt het vertrek van Emill
Hagens bij Leiden nog volledig
af van de komst van een spon
sor, routinier Toon van Helfte
ren verkondigde al bij herha
ling dat de streep er, aan het
eind van 15 jaar eredivisie, na
dit seizoen onder„zou gaan. De
roep echter om het aanblijven
van Van Helfteren, het voor
bije seizoen de revelatie van
de competitie, zou de besnorde
Delftenaar nog *vel op andere
gedachten kunnen brengen.
„Laat ik het zo zeggen", ver
klaart Van Helfteren zelf, „de
deur gaat waarschijnlijk dicht,
maar ik zal 'm niet dicht gooi-
Iets dergelijks geldt voor Bert
Kragtwijk, die op zijn zestien-
de debuteerde in de eredivisie
én er al twaalf seizoenen op
heeft zitten. Hoewel slechts 28
jaar (tegen Van Helfteren 35)
zegt Kragtwijk: „Ik kan het nu
soms al niet meer opbrengen
om nog in de eredivisie te spe
len. Ik heb nu al het gevoel
dat ik mijzelf regelmatig voor
bij loop. En de gezondheid is
mij meer waard dan de cen
ten".
25 procent
Centen die op Kragtwijk lig
gen te wachten in Den Bosch
en eventueel Amsterdam. De
kans dat Kragtwijk echter
blijft basketballen schat hij
zelf, ook in het geval er zich in
Leiden een sponsor zou mei-
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en
Pieter Evelein
Leeg
Wij van Hutspo(r)t beseffen
het ons terdege: wij hebben
ons de laatste jaren regelmatig
niet overdreven positief over
de basketballers van de BS
uitgelaten. Vooral in die jaren
dat de BS (is: BasketbalStad,
BasketbalStichting of gewoon
BonaStarsniet als BS door
het basketballeven ging, wil
den wij ons nog wel eens
druk maken over de gang van
zaken in de Leidse Vijf Mei
hal. Hetgeen dan weer resul
teerde in licht cynisch getinte
Hutspo(r)tjes.
„Parker lekt" is er daar een
van. „Elmex na een jaar al
aan sanering toe" een tweede.
Het gümh^hie dat nu rond
onze lippen speelt maakt dui
delijk dat wij althans nog al
tijd de lol van die opmerkin
gen inzien. Maar onder dat
„glim" lonkt de „grim". Want
echt: ook wij van deze rubriek
betreuren het vrijwel zekere
vertrek van Leiden uit de
hoogste basketbalafdeling
Wat ons betreft mag zich als
nog een geldschieter aandie
nen die de club in staat stelt
op het hoogste niveau „door
te ballen".
We mogen dan niet direct
voor zo sterk „gesubsidieerde"
amateursport zijn, we mogen
dan niet direct juichend de
handen ten hemel heffen bij
weer een door niet Leide-
naars behaalde Leidse zege:
leuk basketbal blijft leuk bas
ketbal.
En een Vijf Meihal zonder
leuk basketbal een lege Vijf
Meihal...
Onbegrip
We hebben het ons wel eens
vaker hardop afgevraagd.
Maar willen het bij deze toch
nog eens doen: hoe zijn de
competitieleiders, in dienst
van de KNVB, er ooit in ge
slaagd hun competities rond
te breien zonder zomertijd
en dus vrijwel zonder doorde
weekse (in haal) wedstrijden 9
Wij van Hutspo(r)t, de blik
gericht op de talrijke, met in
gang van komende week af te
werken, doordeweekse wed
strijden. begrijpen het werke
lijk niet.
Bruggen (2)
Enige maanden terug kwam
in deze rubriek het onder
werp bruggen aan de orde. De
teneur van het verhaaltje:
vroeger moesten wij het stel
len met simpele planken over
de slootjes die de diverse voet
balvelden van de „gewone"
straat scheidden, tegenwoor
dig worden er complete brug
gen gebouwd voor de doorde
weeks ook graag op groen
gras voetballende jeugd. Brug
gen die evenwel ook van een
deur mèt slot bleken te voor
zien, zodat wij eindigden met
de opmerking: „en nu de sleu
tel nog...
Dit nu, bleek een misvatting.
Ook de meest moderne brug
gen blijken dóór de huidige
jeugd te „nemen".
Hetgeen ons van Hutspo(r)t
we blijken nu dus echt oud te
worden toch weer wel heel
sterk doet denken aan die da
gen van weleer...
Helpen
De meet gaat zo langzamer
hand in zicht komen en
Quick Boys heeft nog altijd
een zeer reëel uitzicht op de
titel in de eerste klasse B van
het zaterdagvoetbal. Het
„kloofje" van twee punten
met koploper IJsselmeervo-
gels moet overbrugbaar wor
den genoemd, zeker gezien
het feit dat beide teams elkaar
nog treffen.
Zou het, zo luidt dan ook de
FUSIECLUB BESTAAT VIJFENZEVENTIG JAAR
steeds vaker gestelde vraag,
zou het de Katwijkers nu eens
wel lukken om die titel te
grijpenZou Quick Boys dit
seizoen na het behalen van de
tweedeperiodetitel nu ook.
na lange, zeer lange tijd
het kampioenschap nog gaan
binnenhalen
Als die vraag vorig seizoen
aan de redactie van deze ru
briek zou zijn voorgelegd, had
het ons geen moeite gekost
ontkennend te antwoorden.
En ook in de tien jaargangen
daarvoor, stelden wij in de
voorkomende gevallen weinig
te geven voor de Katwijkse
kampioenskansen.
Nu echter, neigen Wij van
Hutspo(r)t naar een positieve
prognose. De ploeg van de
aan het eind van zijn eerste
jaar al weer vertrekkende
trainer Rob Theuns werkt tot
nu toe een ijzersterk seizoen
af. Is constanter dan het lange
tijd is geweest en, vooral,
speelt heel erg leuk en vaak
effectief voetbal.
Met andere woorden: deze ru
brieksredactie gaat in de Kat
wijkse kansen geloven.
Zeker als eeuwige concurrent
Noordwijk vandaag zo vrien
delijk wil zijn Quick Boys de
helpende hand toe te steken
door de Spakenburgse Vogels
te verslaan...
