FONG LENG 'final* Op zoek naar het lange-afstandrecord in de lucht Tlill" geeft textiel voor de Spelen kruisjes en tulpjes A 1 TLvS £eidóe(3ouAont ZATERDAG 22 FEBRUARI 1986 DE DROOM VAN JEANA YEAGER EN DICK RUTAN Met dit toestel, De Voyager, hopen Jeana Yeager en Dick Rut an hun droom te verwezelijken. vrouwelijke piloten. Dick Rutan heeft een 20-jarige carrière bij de Amerikaanse luchtmacht achter de rug. Hij was bo vendien testpiloot voor verschillende vliegtuigen. Zijn broer Burt is een door gewinterde constructeur en de „vliegen de spin" die hij ontwierp, overtreft tot dusver alle verwachtingen. Er zijn al tientallen vluchten mee gemaakt van langer dan zes uur. Binnenkort staat een vlucht van zeven dagen op het program ma. Grote luchtvaartondernemingen zijn het Voyager-project inmiddels te hulp ge schoten met kennis, geld en materiaal. De beide nog in de experimentele fase verkerende motoren, die een zeer laag brandstofverbruik hebben, jzijn door de fabrikant ter beschikking gesteld. De propellors zijn door een gespeciali seerde Duitse onderneming vervaardigd. Het geavanceerde materiaal waarvan het toestel is gemaakt, draagt eveneens een experimenteel karakter. Ook de vederlichte radio- en radarappa- ratuur is gloednieuw en is door de fabri kant speciaal voor de recordvlucht be schikbaar gesteld. Toch wordt de Yeager-Rutan-vlucht geen spectaculaire onderneming voor wat betreft snelheid en hoogte. Alleen voor noodgevallen is zuurstof aan boord en dat betekent dat de Voyager vrij laag zal vliegen. Bovendien is de snelheid zeer beperkt: tussen de 100 en 250 km per uur. Wel zijn allerlei voorzieningen getroffen om het Yeager en Rutan mogelijk te ma ken twaalf dagen in de lucht te blijven. Daarvoor wordt van allerlei technieken uit de ruimtevaart gebruik gemaakt. De recordvlucht begint straks vanaf de thuisbasis in Californië. Yeager en Ru- tan vliegen dan in westelijke richting over de Stille Oceaan, kruisen Hawaï, vliegen van oost naar west over Austra lië, zetten dan, via de Indische Oceaan, koers naar Kaap de Goede Hoop, ron den die vervolgens en koersen dan in een rechte lijn op de Braziliaanse kust aan, om tenslotte via Cuba en de Golf van Mexico naar Californië terug te vlie gen. Zodra de Voyager de kruishoogte heeft bereikt, wordt de voorste motor uitge schakeld en vliegt het toestel alleen nog maar op de achterste motor. De vlucht van de Voyager is ook een metereologisch avontuur. Er wordt zo veel mogelijk gebruik gemaakt van de heersende winden. Slecht weer wordt, als het enigszins kan, vermeden. Het hangt daarom van het goede gebruik van de weerkundige waarnemenin'g af of de Voyagervlucht kan slagen. Als er zich geen technische tegenslagen voordoen en het weer zit mee, moet bij de terugkeer op het vliegveldje bij Mojave in Califor nië nog voor ongeveer twee dagen brandstof over zijn. Waarom een dergelijk avontuur dat enorm veel tijd, geld en energie kost? Antwoordt Jeana Yeager filosofisch: „De meeste mensen groeien op met dromen die ze nooit kunnen waarmaken. Ze ge ven zich niet de tijd voor avonturen of ze laten zich snel ontmoedigen. Dick Rutan en ik zijn er op uit onze dromen waar te maken" En kennelijk om nog iets achter de hand te hebben voor de periode na de Voya gervlucht, voegt ze daaraan toe: „Soms leidt die ene droom weer tot een andere droom, totdat er zoiets als een eindeloze reeks van dromen ontstaat". Zo althans hebben de Voyagerpiloten Je ana Yeager en Dick Rutan het zich ge droomd. JO WIJNEN AMSTERDAM - Strepen, gekleurde vakken en banen kenmerken de kleding waarin een doorsnee-spoiler zich doorgaans over de velden en door de zalen beweegt. De sportieve mens van 1986 beweegt zich in zijn vrije tijd nog steeds in broeken, schoenen en shirts met niet al te \ccl frusteltjes en andere poespas. ..Ik zie mensen soms in heel sportieve kleding rondlopen, maar naar mijn smaak nog wel beetje te conservatief', zegt de bekende Amsterdamse mode-ontwerpster Fong Leng. Toerr/e enige tijd geleden van de Stichting Olympische Spelen Amsterdam 1992 de kans kreeg de officiële vrijetijdskleding te ontwerpen voor het mogelijk in Nederland te houden sportgebeuren, zag ze haar kans schoon. Ze zorgde ervoor dat de drie kruisjes van Amsterdam met speciale Fong Leng-tulpjes. dito wereldbollen en andere versieringen het Olympisch textiel tussen nu en 1990 zullen beheersen. WASHINGTON - In een hangaar op een vliegveldje in de Mojave-woestijn ten noord-oosten van Los Angeles, staat een zeef merkwaardig vliegtuig. Tussen de vleugels, die een spanwijdte van 35 meter hebben, bevindt zich een sigaar- vormige romp, aan de achter- en voor zijde waarvan een propellor is geplaatst. Aan weerszijden van de romp bevinden zich lange, speervormige brandstoftanks, waarop ook detwee vertikale staarten van het toestel zijn gebouwd. Inplaats van het traditionele aluminium, is voor dit toestel een vederlichte kunststof ge bruikt die nog nooit eerder in de lucht vaart werd toegepast. Vrijwel elke dag bewegen zich twee men sen rond dat toestel: Jeana Yeager en Dick Rutan. Eind deze zomer gaan die twee met het bovenomschreven toestel proberen het wereld-afstandsrecord in de lucht te breken. Dat staat sinds 1962 op naam van majoor Clyde P. Eviely die met een B52-bommenwerper van Okina wa naar Madrid vloog. Jeana Yeager en Dick Rutan willen nu, zonder onderbreking en zonder bij te tanken, rond de wereld vliegen. Ze ne men daarvoor overigens veel meer tijd dan majoor Eviely, die voor zijn record vlucht nog geen etmaal nodig had. Yea ger en Rutan willen ongeveer twaalf da gen in de lucht blijven. De onderneming van Yeager en Rutan is geen sprong in het duister. Het is de ver wezenlijking van een lang gekoesterde droom, die vele jaren overeind gehou den is door enkele honderden enthou siaste supporters. Toen het idee meer vorm begon te krijgen, werd een bedrijf je (Voyager Aircraft, Inc.) gesticht dat wordt geleid door Burt Rutan, Dicks broer. Burt is ook de ontwerper van „de vliegende spin" waarmee de recordpo ging zal worden ondernomen. Hij gaf het toestel ook een naam: Voyager. Het drietal kan op een grote ervaring bo gen. Jeana Yeager is een ervaren pilote en houdster van tal van records voor Wie niet in al te opzichtige spullen wil rondlopen, kan altijd nog de Fong Leng- Olympische schoenen aantrekken. De rode veters die erbij geleverd worden, kunnen als drie Amsterdamse kruisjes ingeregen worden. Het zelfde kruisjes- effect" is beoogd met het speciaal ont worpen Olympische Spelen-badpak. De banen die elkaar op het lijf driemaal kruisen geven aan dat ook dit een Am- sterdams badpak is. „De meeste mensen zullen me alleen kennen van de grote dure ontwerpen", zegt Fong Leng. „Daarom was dit een prachtige kans om me te bewijzen voor een groter publiek. Simpel en toch mooi. „In der Beschrankung zeigt sich der- Meister", zeggen de Duitsers. Ik geloof, dat de spulletjes die ik heb gemaakt dat bewijzen en dat ze laten zien dat je er in eenvoudige kleren ook heel bijzonder uit kunt zien. Het grootste probleem bij het maken van deze spullen was de beper king in het materiaal. In avondkleding wil ik me wel eens uitleven met lappen, en lagen. Dat ging hier niet. De stof moest bovendien goed wasbaar zijn", al-, dus Fong Leng. De draagbaarheid van de kleding was. niet vooraf door de Stichting als eis ge formuleerd, maar vormde voor de ont-, werpster zelf wel degelijk het uitgangs punt. „Die eis was bij ons al uit reali teitszin geboren. Wie de bruikbaarheid van de spullen uit het oog verliest, vindt geen kopers", aldus de ontwerpster. En als in oktober wordt beslist dat de Spelen in 1992 niet in Amsterdam maar elders worden gehouden? „Dat zou vre selijk zijn, ook voor mij. De ontweipen worden toch wel verkocht, daar zit ik niet zo over in. Maar persoonlijk vind ik het prachtig als het wel doorgaat. Dat was ook de gedachte die ik in het achter hoofd hield bij het maken van al deze spulletjes. De Spelen moeten naar Am sterdam komen, daar hou ik het op". ARJEN VAN DER SAR FOTO'S: MILAN KONVALINKA Het is bij grote evenementen bijna ge bruikelijk dat de kledingindustrie bij kans als één man opstaat om zich te werpen op de fabricage van allerhande badges, t-shirts en alles wat verder te pas komt. De Stichting Olympische Spelen, die Amsterdam „promoot" als gastheer voor 1990, besefte dat en vatte het plan op om een eigentijdse ontwerpster een eenvoudig shirt te laten maken, dat als officieel kledingstuk kan worden aange merkt. Maar bij een shirt alleen bleef het niet, want Fong Leng stelde na haar uit verkiezing een draaiboek op voor een zogeheten „textiele promotie-campagne" met 36 verschillende artikelen voor de Spelen. Dat was niet wat de stichting oorspronkelijk in gedachten had, maar Fong Leng kreeg het groene licht. Voor de fabricage van de artikelen werd een samenwerkingsverband van Nederlandse bedrijven in het leven geroepen. Bij deze bedrijven is de produktie inmiddels in volle gang. Sokken Olympische schoenen, handdoeken, bad pakken, zwembroeken, joggingpakken, draagtassen, sokken, rugzakken en zelfs washandjes liggen nu klaar in de Fong- Lengstudio, waar het grootste deel van de spullen is ontworpen. De ontwerpster is nog druk doende met het bedenken van een olympische spijkerbroek, die al dit voorjaar in de winkel moet liggen. De kleren krijgen allemaal het officiële olympische certificaat van echtheid, plus het logo van de ontwerpster zelf. „Plagi aat wordt zo heel moeilijk. Als het toch mocht voorkomen, dan stappen we on middellijk naar de rechter. Wie de spul len namaakt, pleegt dubbele inbreuk op de beeldmerken van de Olympische Spe len en van Fong Leng", aldus de mode koningin. Nu dc meeste artikelen klaar zijn, is ze apetrots. „Het valt niet mee om jezelf helemaal weg te cijferen", zegt Fong Leng. „Vrijetijdskleding moet lekker zit ten, dat spreekt vanzelf. Maar mag het ook een beetje apqrt of zelfs sexy zijn? Dat was de grote uitdaging: subtiele,' stijlvolle kleding maken waar niemand snel op uitgekeken raakt. De mensen die de spullen gaan kopen, willen niet alleen maar dat olympische logo zien, het moet iets extra's hebben. Ik meen dat we daar in geslaagd zijn", aldus Fong Leng. Rode veters Zoals zo vaak bij haar ontwerpen zijn de subtiele details het belangrijkst. Zo heeft de olympische vlam in de ontwerpen een gedaanteverwisseling ondergaan, deze heeft op het textiel iets weg van een tulp. Uiteraard staat de handtekening van de ontwerpster op alle artikelen die ze heeft gemaakt. M rr Mm De Amsterdamse mode-ontwerpster Fong Leng: „De mensen die de spullen gaan kopen, willen niet alleen maar dat olympische logo zien, het moet iets extra's hebben. Ik meen dat we daar in geslaagd zijn".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 21