Je kunt ook op een vlot
de oceaan oversteken 99
jiJiiJjUUO'J
„Spel was dit
jaar slechter
dan ooit..."
Onder redactie van Gert- Drijfzand
Jan Onvlee en Pieter Eve-
lein
Kunst
Bijgaande compositie van fo
tograaf Kees moet een ieder
toch overtuigen.
Die grijpende, ineengestren-
felde, handen.
He zo onbereikbare bal.
Korfbal is kunst...
Troost
Overigens, over korfbal ge-
I sproken, het gaat niet goed
met Fides Pacta. Na de neder-
laag tegen Samos is degrada
tie wel weer erg dichtbij ge-
I komen. En dat in het jaar
waarin Fides het 75-jarig be-
I staan viert. Bepaald geen pre
tje.
Eén troost heeft de fusieclub
echter wel: de vereniging
heeft zichzelf bij alle gelegen
heden passend jubileumge
schenkentoebedacht.
Eerlijke, rondborstige rode
wijn. Bij uitstek geschikt om
aan het eind van het zaalsei
zoen het handhaven in de
hoogste korfbalklasse te vie
ren.
Maar ook bij degradatie kun
nen de flessen optimaal wor
den benut.
Betere „troost" is in dat geval
nauwelijks denkbaar.
Niet gehinderd door het be
vroren buitenwater, starten
de waterpoloërs dit weekein
de dus met de play-offs. AZC,
HZC/De Robben, De
Zijl/LGB en VZC zullen in
een reeks van zes wedstrijden
gaan uitmaken wie zich voor
een seizoen kampioen van
Nederland mag noemen. De
vier ploegen beginnen, in te
genstelling tot voorgaande ia-
ren, „op nul"; AZC zal het
derhalve zonder de in de re
guliere competitie bewerkstel
ligde punten-voorsprong moe
ten doen. Een situatie die nog
niet zo lang geleden door De
Zijl/LGB coach Jan Evert
Veer als „belachelijk" werd
bestempeld. „Je behoort kam
pioen te worden omdat je in
een compleet seizoen de beste
bent geweest. Niet omdat je
zes wedstrijden goed hebt ge
speeld".
Drijfzand (2)
In het seizoen was AZC tot nu
toe dus de best presterende
formatie. Al doet men er in
het Alphense kamp goed aan
daar niet zo zwaar aan te til
len. Na enkele wedstrijden
stond immers al vast welke
ploegen zich voor de play-offs
zouden gaan plaatsen. Een ge-
ZATERDAG 15 FEBRUARI 1986 PAGINA 17
George Geurtsen: „Het niveau van de competitie was zo slecht
dat ik nog even wacht met de selectie voor het Nederlands
team".
BONDSCOACH GEORGE GEURTSEN
ONTEVREDEN OVER
WATERPOLOCOMPETITIE NIEUWE STUL:
DEN HAAG In de waterpo-
locompetitie wordt dit week
einde een begin gemaakt met
de play-offs. AZC Alphen,
HZC/de Robben, De Zijl/LGB
en VZC Veenendaal zullen
hierin om de nationale titel
strijden. Een strijd die in ieder
geval spannender zal zijn dan
in voorgaande iaren, nu de
vier clubs op nul beginnen en
niet zoals voorheen, de in de
gewone competitie verzamelde
punten meenemen. Bonds
coach George Geurtsen is des
ondanks niet tevreden over
het huidige systeem. „Het spel
in de competitie was slechter
dan ooit. Geen spanning, geen
kwaliteit. Freewheelende
ploegen die in november al ze
ker waren van een plaats bij
de laatste vier en het verder
wel voor gezien hielden".
De directeur van het sport-
fondsenbad in Apeldoorn is
voorstander van play-offs naar
Italiaans model. „De Italianen
werken naar een climax toe,
waarin pas in de laatste duels
de kampioen bekend wordt".
Op basis van dat systeem heeft
hij bij de waterpolocommissie
een revolutionair plan inge
diend.
„Na de reguliere competitie
moet de hekkesluiter degrade
ren en de nummer één van de
eerste klasse promoveren. De
acht uit de competitie worden
aan elkaar gekoppeld volgens
hun klassering op de ranglijst.
Een aan acht, twee aan zeven,
enzovoorts. Vanaf dat moment
wordt het knock-out systeem
gehanteerd met thuis- en uit
wedstrijden. Verlies over twee
wedstrijden betekent uitscha
keling voor de titel. In de fina
le spelen de twee overgeble
ven clubs volgens de best of
five, waarbij de nummer een
uit de competitie als beloning
voor die prestatie het thuis
voordeel krijgt". Geurtsen gaat
er van uit, dat met zijn sys
teem de spanning tot aan het
einde gewaarborgd blijft.
Scepsis
Zijn voorstel is door de water
polocommissie met gematigd
optimisme ontvangen. „Ik
schijn te laat geweest te zijn
met de indiening, zodat het
voor het volgend seizoen niet
meer haalbaar is. Maar het
verdwijnt niet voorgoed in de
ijskast of een of andere bu
reaula. Daar zorg ik wel voor".
Geurtsen kijkt overigens met
enige scepsis terug op de sa
menwerking met de polocom
missie in zijn eerste jaar als
bondscoach. „Het is eigenaar
dig maar als bondscoach ben
ik minder om advies gevraagd
dan in mijn jaren als club-
coach. Toen ik bij AZC werk
te, wist iedereen van de com
missie mij te vinden. Nu ben
ik bondscoach en lopen ze met
een grote boog om me heen.
Ze trekken wel de know-how
aan, maar uit angst voor be
voogding word je niet geraad
pleegd en neemt de commissie
besluiten, waarvan ze denkt
dat de bondscoach er toch wel
meer akkoord zal gaan".
Zo werd Geurtsen niet gekend
in de uniformiteit van de vel-
dafmetingen in de nationale
competitie. Voor het seizoen
gaf de commissie aan dat in de
nationale competitie op velden
van 25 x 12 meter gespeeld
moest worden. „Lariekoek",
zegt Geurtsen. „Internationaal
wordt op 30 x 20 meter ge
speeld. In Nederland zijn ba
den waarin die velden uitge
legd kunnen worden. Benut
die dan. Nu raak je internatio
naal alleen maar. verder ach
terop".
Enquete
De bondscoach heeft de com
missie nu zo ver, dat er onder
de clubs uit de hoofdklasse en
twee eerste klassen, zoals de
competitie er het volgend sei
zoen na de herindeling uitziet,
een enquete zal worden ge
houden. De verenigingen mo
gen daarbij hun wensen ken
baar maken, waarna overleg
zal volgen.
Overleg komt er ook over de
op handen zijnde wijzigingen
in de spelregels. Tijdens het
wereldkampioenschap, half
augustus in Madrid, wordt een
speciaal congres gewijd aan dit
onderwerp. De technische
commissie van de FINA (we-
reldzwembond) heeft een pré-
-advies ontvangen met de
wensen van vooraanstaande
coaches en arbiters. Dat advies
is het resultaat van een bijeen
komst, begin januari in Bel
grado. Op die vergadering had
Geurtsen een belangrijke in
breng. De vijftiger uit Door-
werth wil ingrijpende veran
deringen.
Geurtsen: „De regels moeten
simpeler worden. Voor spelers
en publiek. Nu wordt elke
wedstrijd stukgefloten. Daar
moeten we vanaf". Daartoe
heeft Geurtsen een paar voor
stellen ingediend. De om-
keerfout moet verdwijnen. De
tijdstraf van 45 seconden moet
gelijk getrokken worden met
de 35 seconden balbezit. Bo
vendien mag de uit het water
gestuurde speler terugkeren
indien zijn gehandicapte ploeg
balbezit herovert. Dat voor
komt de passiviteit van de
verdedigende ploeg bij over-
talsituaties". Maar de belang
rijkste wijziging vormt het vo
gelvrij verklaren van de mid
denvoor.
Computer-polo
„Herhaling van gewone over
tredingen tegen de midden
voor moeten niet bestraft wor
den. Op zware overtredingen
staat directe uitsluiting of
strafworp". Volgens Geurtsen
wordt de middenvoor daar
door gedwongen in actie te ko
men. „Momenteel wordt er
computer-polo gespeeld. Een,
twee, drie keer balletje naar
de middenvoor. Drie overtre
dingen, tegenstander uit, man
netje meer. Dat stereotiepe
beeld moet verdwijnen".
Geurtsen stelt zijn selectie
over enige weken samen. „Het
niveau in de competitie was zo
slecht, dat ik uit armoe een
paar play-off-wedstrijden af
wacht voordat ik de groep be
kend maak". De ploeg gaat in
april twee weken trainen en
spelen in Australië. Begin juni
volgt een toernooi in Ede met
Australië, Cuba en Frankrijk.
Hongarije komt eind van die
maand op bezoek voor twee
duels. Van 9 tot en met 13 juli
is het Nederlands zevental
deelnemer aan de vriend-
schapsspelen in Moskou, waar
na Bulgarije in Nederland als
sparring-partner zal fungeren.
De voorbereiding op het WK
in Madrid wordt afgesloten
^net een trainingskanïp in
Zuid-Frankrijk.
JUAÏ
(PORT LEIDEN/REGIO
EeidaeSomant
IONK- EN
)FTBALLERS
HOTSEN MET
POLITIEK
pp mm.
IIDEN Haarlem,
iterdam, Utrecht, Rot-
rdam en Den Haag: vijf
•ote honkbalsteden, met
laartussen een „blinde
dek". In die blinde vlek
igt Leiden; ook een grote
stad, maar wel een stad
vrijwel zonder honk- en
softbal. Goed, toegegeven:
in Leiden zit welgeteld
tén softbalclub, maar daar
s dan ook echt alles mee
[ezegd. De omliggende
;emeentes doen het wat
lat betreft iets beter: Lei
derdorp heeft de „Scor-
jions" en Lisse de
.Flags". Iets verder weg
voert „Alphians/Unique"
natuurlijk de boventoon.
Maar ondanks de opgang
die de honk- en softbal-
sport kent, blijft de Leidse
regio duidelijk een „blin-
vlek". Waarom eigen
lijk?
Even leek het erop dat ook
Voorschoten zijn eigen honk
en softbalclub zou krijgen, zo
dat de Leidse „blinde vlek"
•d gecamoufleerd zou raken,
ar of de Voorschotense club
nu wel komt, dat is nog
maar ten zeerste de vraag.
Problemen met de gemeente
Voorschoten, en dan met
name uiteraard op het fi
nanciële vlak. hebben de
komst van de nieuwe club ui
terst onzeker gemaakt. De rol
van de gemeentes is trouwens
toch van doorslaggevend be
lang in de ontwikkeling van
de honk- en softbalsport in de
Leidse regio.
Cornervlag
Een medewerker van de Ko
ninklijke Nederlandse Base
ball en Softball Bond (KNBSB)
Santpoort, Paardekoper,
windt er geen doekjes om: „De
plannen stuiten vaak op de ge
meente. Grote velden bijvoor
beeld zijn niet beschikbaar en
bum laten spelen. We krijgen
[telefoontjes genoeg van men-
ten die hun zoontje willen la
ten honkballen. Honkbal is er
liet in Leiden. Ze willen er
Jöest honkballen, maar ze wor-
len gedwongen softbal te gaan
Ipelen. En die kinderen kun-
Iflnen we moeilijk naar Wasse-
Jnaar sturen. Iedereen weet
hoe gevaarlijk de weg naar
Wassenaar is
Maar Paul de Jonge van de
oudste regioclub „Volle Bak",
wil meteen voorop stellen:
„dat het contact tussen de ge
meente en onze club goed te
noemen is". Hij vervolgt ech
ter met: „We hebben bij de op
richting onze eisen laag ge
steld. We vonden dat we ons
zelf eerst maar eens moesten
bewijzen. Vandaar ook dat we
met alleen softbal zijn begon
nen. Daar is een veel kleiner
veld voor nodig". En niet al
leen het veld, ook de andere
voorzieningen bij „Volle Bak"
zijn minimaal. Maar daar
neemt het gezelligheidsclubje
genoegen mee.
Waarmee ook meteen het
Voorschotense probleem aan
gesneden kan worden. Daar
wil men namelijk wél honk
ballen, maar daar zijn een aan
tal extra voorzieningen voor
nodig. Een groot veld bleek
geen probleem, maar een
„backstop" bleek dat wel. Die
„backstop" (een hekwerk, 7
meter hoog en 36 meter lang
dat de doorgeschoten ballen
moet opvangen, zodat het pu
bliek ongestoord en - betrek
kelijk - veilig kan toekijken)
wil de club op een professione
le wijze laten neerzetten. De
gemeente Voorschoten opteert
echter voor een tweetal lanta
renpalen met een visnet daar
tussen. Daardoor zou niet
12.500 gulden nodig zijn, maar
zou de gemeente kunnen vol
staan met een subsidie voor de
„backstop" van 5000 gulden.
En om dat verschil draait het
dus.
Ruud Braggaar, voorzitter in
spé van de nieuwe club, is zeer
teleurgesteld: „Ja, je kunt na
tuurlijk ook op een vlot de
oceaan oversteken, maar als
we de zin van de gemeente
zouden doen, dan ben ik bang
dat we een toeristische attrac
tie worden. Wat vlaggemasten
en een klimrek en de mensen
maar lachen. Maar als er ie
mand een paar tanden kwijt
raakt, en dan noem ik een niet
eens zo ernstig geval, dan is
het voor ons over".
Met dat „ons" verwijst Brag
gaar naar 100 mede-enthou
siastelingen, die inmiddels al
hebben laten weten lid te zul
len worden van de nieuwe
vereniging, als die er tenmin
ste komt. Braggaar vervolgt:
„Het is zo moeilijk om die
mensen van de gemeente aan
het verstand te brengen, hoe
gevaarlijk honkbal zonder een
goede „backstop" kan zijn.
Misschien kunnen we in Den
Haag een oud-honkballer met
een grote naam vinden, die ze
dat wel duidelijk kan maken".
Rinoceros
Bemiddeling van de KNBSB
lijkt dan in aanmerking te ko
men, maar daar heeft Brag
gaar weinig vertrouwen in:
„We hebben tot nu toe niet
veel aan de Bond gehad. Ze
fietsen als een rinoceros tussen
onze onderhandelingen door".
De Bond namelijk adviseerde
de gemeente, dat een „back
stop van twee meter hoog
best te doen was. En dat ter
wijl de terreincommissie van
hetzelfde lichaam uitdrukke
lijk de maten van Braggaar en
de zijnen aanhoudt: 36 meter
lang, 7 meter hoog. De propa-
gandacommissie, waarvan een
deel onder leiding van Hooge-
vener Dick Bliek een ambi
tieus draaiboek samenstelde
met het oog op de te verwach
ten aanwas van leden na het
wereldkampioenschap eind
juli in Haarlem daarente
gen, stelt in dat draaiboek, dat
een hek van een meter of twee
hoog wel voldoende is. Waar
mee het bonds-advies enigs
zins is gerechtvaardigd.
Dat draaiboek stelt verder:
„Een idee is misschien om tus
sen twee stevige palen een ny
lon net te spannen...". „Waar
praten ze over?", vraagt Ben
Niemeier, ook al op de bres
voor het Voorschotense honk
bal, zich vertwijfeld af. „Dat
noem ik knoeiwerk. Zo'n hek
je kan ik me met heel erg veel
moeite wel voorstellen, maar
dan alleen op een enorm
sportcomplex zonder toeschou
wers".
Het overigens voortreffelij
ke draaiboek heeft zijn
weerwoord op de voorspelbare
kritiek meteen maar opgeno
men: „Eerst dient bestaans
recht bij uw gemeente afge
dwongen te worden, alvorens
u over een volwaardige ac
commodatie kunt gaan pra
ten", adviseert het boek de
nieuwbakken verenigingen.
En zet zich daarmee op de lijn
van de gemeente Voorschoten.
Die lijdt volgens Braggaar
aan het „fietscross-syn-
droom": de fietscrossvereni-
ging die alles voor elkaar
kreeg, maar na een jaar alle
investeringen zo goed als
waardeloos maakte door zich
zelf weer op te heffen. En zo'n
bok wil Voorschoten niet een
tweede keer schieten. Vandaar
dat men met de honkballers
eerst de kat uit de boom wil
kijken. „Bewijs je eerst maar
eens, dan praten we verder",
is het parool.
Doorstart
De Leiderdorpse vereniging
„Scorpions" werd eveneens
met een dergelijke strategie
geconfronteerd, maar maakte
een goede doorstart. Pas na
een half jaar kregen de Lei
derdorpers een „backstop"
naar wens, omdat de gemeente
Leiden toen bereid was met
15.000 gulden subsidie de hel
pende nand toe te steken. „Ja
dat willen we natuurlijk alle
maal wel", zegt voorzitster
Verkuylen als reactie op de
Voorschotense pogingen om
meteen op professionele wijze
van start te gaan. „Maar ik
vind dat echt kortzichtig. Je
kunt niet in drie maanden een
vereniging met alles erop en
eraan uit de grond stampen".
Overigens was oorspronkelijk
ook de gemeente Voorschoten
in de markt als vestigings-
Elaats voor de „Scorpions".
Iet werd uiteindelijk Leider
dorp. „Nee dat had niets te
maken met problemen met de
gemeente Voorschoten", haast
Verkuylen zich eventuele
snelle vooroordelen uit de weg
te ruimen. „Als vereniging
hebben we toentertijd onze
voelhorens overal uitgestoken
en Leiderdorp was er nu een
maal eerder bij".
Met name de gemeente Leiden
zag de „Scorpions" wel zitten
„maar de terreinen waren of
te klein, of er liepen sloten
langs of ze lagen in de be
woonde wereld", verklaart
Verkuylen de uiteindelijke
vestiging in Leiderdorp. „In
Voorschoten zouden we altijd
een onderdeel van Randstad
Sport zijn geworden, omdat we
ons op hun terrein moesten
vestigen. Nu zijn we tenminste
lekker zelfstandig op een
grandioos terrein", toont Ver
kuylen zich meer dan tevre
den.
Alle clubs betreuren het overi
gens, dat de nieuwe Voorscho
tense club zo moeizaam van de
grond komt. De Jonge van
„Volle Bak" en Verkuylen
van de „Scorpions" roepen
haast letterlijk hetzelfde: „Na
tuurlijk is dat iammer, want
meer clubs betekent meer re
clame en daar heeft iedereen
belang bij". Maar voorlopig
lijkt dat er voor de Leidse re
gio niet in te zitten.
JACOB BERGSMA
Kunst
leven dat nogal competitie-
vervalsend werkte in een
aantal topduels. Mede daar
door had AZC het in Hilver
sum tegen De Robben „twee"
wel erg eenvoudig, terwijl De
Zijl/LGB de uitwedstrijd te
gen datzelfde De Robben bij
na vrijwillig aan de Hi 1 ver-
sumse tegenstrever liet. Ei
genlijk werd alleen in de be
ker echt strijd geleverd, en
juist in die serie wedstrijden
bereikte de regerende Al
phense landskampioen voor
het eerst sinds vele jaren de
finaledag niet. In de kwartfi
nale bleek streekgenoot De
Zijl/LGB de meerdere van de
AZC-zeven.
Drijfzand (3)
Mede daardoor is elke prog
nose over de uiteindelijke
klassering van het viertal,
meer nog dan de gebruikelij
ke voorspelling, gebaseerd op
zeer waterig drijfzand. De wa-
terpolocompetitie wacht een
voudigweg een zeer spannen
de slotfase, waarin De
Zijl/LGB dat vanavond bij
AZC begint als enige ploeg
twee ijzers in het water heeft.
De Leidse équipe dingt van
zelfsprekend mee naar de
hoofdprijs in de vorm van de
landstitel, maar ook bestaat er
voor de Leidenaars nog de
mogelijkheid een troostprijs te
veroveren. En wel als De
Robben aan het einde van de
zes wedstrijden tellende rit
het nationaal kampioenschap
van AZC blijkt te hebben
overgenomen. Dan immers
verwerft De Zijl/LGB zich als
verliezend bekerfinalist het
recht om als vervanger van
de Hilversumse bekerhouder
in te schrijven voor het Euro
pa Cup 2 toernooi.
Een gegeven dat wel eens een
heel aparte rol zou kunnen
spelen in de komende kampi
oenscompetitie.' Tenminste, in
die fase van de strijd waarin
een eventueel voor de titel
uitgeschakeld De Zijl een
eventueel nog kansrijk De
Robben ontmoet. Zoals bij
voorbeeld in dat laatste play-
off-treffen in de reeks van
zes.
Maar goed: we zeiden het al
eerder. Het betreft hier wate
rig drijfzand. Daarop valt
door ons van Hutspofrjt be
slist geen prognose te bou
wen...
Want (1)
MoeKapot? Wij van Hut
spofrjt kregen direct medelij
den, jongstleden woensdag,
met de schaatster die door
twee tochtgenoten over het ijs
werd voortgeduwd. Vooral
het feit dat haar linker voet
op een vreemde manier op
het ijs rustte, deed ons min
stens een verzwikte enkel
vermoeden. Totdat wjj deze
voet wat duidelijker „in
beeld" kregen. Wat bleek? In
plaats van een schaats, bleek
de noet in een want gestoken.
Want (2)
Een want? Ja. Want haar lin
ker „hoge noor" had het bege
ven, zeker vijf kilometer voor
de laatste stempelpost En om
dat dat laatste stempeltje er
„móest komen", diende een
oplossing te worden gevon
den. Om de resterende af
stand helemaal met een opge
tild been af te leggen, wees de
pechvogel zondermeer af.
„Dus", zo zei de schaatster,
„heb ik er een want om ge
daan. Dat glijdt wel niet zo
goed als een schaats, maar ja,
op een sok gaat het nog min-
