jljHaagse Comedie haalt band
s jiet Amsterdams publiek aan
ui
Aangrijpende muziek van Huber en Osborne
Zes stichtingen werken samen in
nieuwe Organisatie Oude Muziek
Knelpunten in
premièreballet
EJïïnst"
^Landgoed van Tolstoj
jiiet langer bedreigd"
Meestercursussen in Concervatorium
VAN ZES NAAR 24 VOORSTELLINGEN
dagpuzzel
Nieuwe
artistieke
lijn voor
Globe
„Maruschka Detmers
in erotisch produkt"
StoidcaQowiant
VRIJDAG 14 FEBRUARI 1986 PAGINA
•eft gis
kante
Het
achte
niet
ontsta
twijlia'
vrouwf'
laat 1;
onist.
's avo
aan de
haar
le de
itie is
3SKOU De luchtvervuiling die het landgoed van de Russische
rijver Lev Tolstoj bedreigde is met meer dan de helft verminderd. Dat
na gisteren in het partijblad de Pravda.
ilgens de partijchef van de stad Toela, Joeri Litvintsev, hebben de
itselijke autoriteiten maatregelen genomen om de luchtvervuiling in
omgeving van het landgoed „Jasnaja Poljana", waar Tolstoj zijn be-
emde romans „Anna Karenina" en „Oorlog en Vrede" schreef, dras-
ch terug te dringen. Zo werd een snelweg omgelegd, moesten twee na-
la gelegen krachtcentrales overschakelen op het stoken van gas en wer-
n twee bedrijven in de omgeving gesloten. Het landgoed van Tolstoj li£t
de stad Toela, op circa 200 kilometer afstand van Moskou en is een
langrijke toeristische trekpleister,
maatregelen volgen op een campagne in de Sovjetmedia waarin ge
werd dat een groot aantal bomen op het landgoed is doodgegaan
de uitstoot van een kunstraestfabriek in de buurt. In de campagne
rd felle kritiek geuit aan het adres van de plaatselijke partij.
r ?ld
DEN HAAG Een aantal vooraan
staande musici uit binnen- en buiten
land bezoekt de komende maanden
het Koninklijk Conservatorium voor
het geven van meestercursussen en
interpretatielessen.
Deze week loopt het project „Italiaan
se en Duitse Barokmuziek voor (ko
perblazers, geleid door Bruce Dickey
uit Bologne/Basel, Friedemann Im
mer uit Keulen en Charles Toet uit
Den Haag.
Van 24 t/m 28 februari geeft de Ame
rikaanse trompettist Armando Ghital-
la een meestercursus. Hij is gedurende
vijftien jaar eerste trompettist geweest
van de Boston Symphony Orchestra;
gedurende zijn cursus geeft Ghitalla
een lunchconcert op 27 februari. Uit
gevoerd worden de trompetconcerten
van Telemann, Böhme en Ponchielli.
De Russische pianist die in Nederland
woont, Naum Grubert geeft van 4 t/m
7 maart een interpretatiecursus. Gru
bert won in 1978 het zesde Tschai-
kowski-concours in Moskou; sinds
eind september 1983 woont hij in ons
land.
Van 7 t/m 11 april volgt de Ameri
kaanse bassist Gary Karr, die work
shops en meestercursussen zal geven;
Karr is door zijn fabuleuze techniek
een leidinggevende figuur in de ont
wikkeling van het spel op de bas en
van de bas als solo-instrument. Met
zijn vaste begeleider Harmon Lewis
geeft hij op vrijdag 11 april een con
cert in het Conservatorium.
twee cursussen, te geven door Geof
frey Gilbert, de vader van defluit-
techniek en onder meer bekend door
zijn lessen in de IJsbreker-fluitweken
en door Ilya Grubert, een in ons land
nog onbekende Russische violist, leer
ling van onder anderen Kogan en
winnaar van het Tschaikowski-con-
cours in 1977 en het Paganini-con-
cours in 1978. Grubert geeft een
lunchconcert op 21 april; hij speelt
dan werk voor solo-viool. Tenslotte
geeft ter gelegenheid van zijn jurylid-
maatschap bij het Franz Liszt-con-
cours in Muziekcentrum Vredenburg
in Utrecht de pianist Louis Kentner
op 16 en 17 juni een interpretatieles.
'D EN HAAG „We wil-
n zien of we in Amster-
m, zoals dat vroeger het
ival was, een vast pu-
iek kunnen krijgen,
aarmee beginnen we ko-
s niegnd seizoen, 1986-'87,
i kleaarna we 'n e*k 6eval
overi >8 drie vier seizoenen
under lorgaan". Aldus artistiek
de ge ider Eddy Habbema van
arbeiHaagse Comedie die dit
'8>ai jornemen toelicht:
n en ^wee seizoenen geleden
•order leelden we in de Am-
erdamse Stadsschouw-
is he ïrg aan het Leidseplein
woon f keer, vorig seizoen
koms keer en lopende
orato 'zoen maar zes keer, een
>aald< lopende lijn dus. Die lijn
lie gefillen we komend seizoen
in één keer doorbreken.
Verdeeld over vieren
twintig voorstellingen bie
den we het Amsterdamse
publiek acht nieuwe pro-
dukties, steeds op drie
opeenvolgende dagen, op
maandag- dinsdag- en
woensdagavond. Dat zijn
tevens de produkties die
ook voor Den Haag nieuw
zijn".
De poging om in één keer het
Amsterdamse publiek voor
zich te winnen, de uitbreiding
van het aantal speeldagen, zal
niet ten koste gaan van het
Haagse publiek „Het zal wel
gevolgen hebben voor het pu
bliek in andere steden in het
land, waar we minder zullen
komen. Je kunt het dus zo
stellen", aldus Habbema, „dat
de plaats van de misdaad
wordt verlegd. Het aantal
speeldagen verandert niet".
Dat in de Amsterdamse Stads
schouwburg veel vaker dan
voorheen wordt gespeeld,
heeft te maken met het ge
reedkomen van het Muziek
theater in de hoofdstad, waar
door in die schouwburg letter
lijk en figuurlijk meer speel
ruimte komt. Of het Amster
damse avontuur ook in finan
cieel opzicht voordelig is voor
de Haagse Comedie, moet wor
den afgewacht, maar de lei
ding van het Haagse gezel
schap is daarover optimistisch
gestemd. Habbema: „Het eer
ste seizoen zal ons geld kosten.
Je hebt geld nodig voor publi
citeit en het werven van abon-
nee's en dat zal er in het begin
niet uitkomen. Maar als alles
verloopt zoals we denken, zul
len de seizoenen daarna wel
enige wist opleveren. De
Haagse Comedie was destijds
welkom in Amsterdam, toen
we er wekelijks speelden. Die
tijd kan terugkomen".
Middenzaal
Nu het HOT niet meer be
speeld kan worden, zoekt de
Haagse Comedie meer dan
voorheen naar stukken die ge
schikt zijn voor de „midden
zaal", stukken die uit het mo
derne repertoire voorkomen
en voorlopig in Diligentia
worden gespeeld. Dat zijn het
koenmde seizoen „Vroeger" en
„Hooikoorts", beide van Ha
rold Pinter.
In de Koninklijke Schouw
burg gaan het komende sei
zoen bekende stukken uit het
klassieke en moderne wereld-
repertoire, „stukken waarbij
Eddy Habbema: Amsterdammers winnen.
het publiek rechtstreeks is be
trokken. Spectakelstukken en
komische, niet die stukken
waar het publiek afstandelijk
naar zit te kijken", aldus de
artistiek leider.
De acht nieuwe stukken van
de Haagse Comedie zijn „Ons
kent ons" van Alan Ayck-
bourn, „Vroeger" van Harold
Pinter, „Een bruid in de mor
gen" van Hugo Claus, „Don
Juan" van Molière, „Hooi
koorts" van opnieuw Pinter,
„De storm" van Shakespeare.
„Spoken" van Ibsen en „Wilde
honing" van Michael Frayn.
De regie van de diverse stuk
ken zal worden gegeven aan
voor de Haagse Comedie be
kende regisseurs. Peter te
Nuyl, Guido de Moor, Jules
Royaards, Pierre Laroche en
Eddy Habbema. Nieuw zijn
Agaath Witteman (Een bruid
in de morgen), Vonne van der
Meer (Vroeger) en Willem van
de Sande Bakhuijzen (Hooi
koorts). Van de acteurs Wim
de Haas en Eric van Ingen
wordt het komende seizoen af
scheid genomen. De actrices
van toneelgroep De Appel, Sa-
cha Bulthuis en Trudy Labij
komen de cast van de Haagse
Comedie als gast versterken.
Van het succesvolle stuk „De
troonsafstand" met Guido de
Moor en Anne-Wil Blankers
in de hoofdrollen is een televi
sie-registratie gemaakt; dit
stuk zet de AVRO op de buis
op 29 april.
FRITS BROMBERG
ernht;$T ravaat" speelt
ama en DarioFo
|eN haag De groep Tra-
..Bat, ontstaan uit het Werklo
on bj\ntheater Delft, speelt twee
ijeen-£UZen Ujt vfjf monologen, ge-
1 <joor pranca Rama
IS nol r Dario Fo. woensdag 26 fe
even ^arj jn Korzo-theater
f* a' in de Prinsestraat in Den
j ge aag.
oor het eerst opgevoerd in
al dat[jjaan jn 1977 werden de mo-
voor oiogen gespeeld door Franca
ollen- ama Daarna zijn ze in tal
Toen m landen in de wereld ge-
jt Sf'ieeld. als bewijs dat ondanks
lende ulturele verschillen vrouwen
oden, n opzichte van de man de-
ïnng. dfde geschiedenis hebben.
uide-ravaat: De monologen zijn
nu-;en aanklacht tegen de man,
e"*iaar laten zien hoe wij vrou-
ar al- en met een aantal zaken om-
Saanian. Niet op een erg serieuze
anier, maar humoristisch en
;otesk. Molière heeft eens ge-
ïgd: om een tragisch stuk
uilen de mensen, om na af-
lop te zeggen: wat heb ik lek-
er gehuild. Maar oir. te la-
ïen moeten de mensen eerst
aden ken. Dat is de bedoeling
ran de schrijvers van de mo-
ologen". Travaat speelt in
orzo „We hebben allemaal
ezelfde geschiedenis", ge-
»een >eeld door Marion Visée en
van Mice in het land zonder won
en. ïren" gespeeld door Elisabeth
ord ljikenaar.
i. W
èr' Omschrijvingen
1 snoever. 8 willoos
evesfcrktuig (fig.): 9 oude lengtemaat; 11
ntac glimmend; 12 muzieknoot; 13 ge-
iu/ilr to 15 schrijfgerei; 16 kist van open
twerk; 18 noodzakelijkheid; 19
>ekoi erkvertrek; 20 spiraalvormige haar-
irergl ik; 21 klipgeit; 23 belemmering (fig.);
de W duivenhok; 26 boom; 27 boom; 29
hee dit ogenblik; 30 deel v.e. plant; 32
het geheim.
.'erticaal: 1 zonder blos; 2 verbran-
oud ingsrest; 3 bergweide; 4 weinig le-
evol endig; 5 huisdier; 6 voltooid; 7 hoog-
g( >e vioolsnaar; 10 vrouwelijk beroep;
|2 in zee wonend wezen; 14 dagteke-
ing (Latijn); 15 dichter; 17 ogenblik;
vliegtuigtype; 20 gil; 22 beweegba-
waterkering; 24 het inwendige v.e.
ol; 27 kunstprodukt; 28 biljartstok;
senior (afk.); 31 Chinese afstands-
naat.
linal )plossing
Wa lorizontaal: 1 blaaskaak, 8 slaaf; 9
ntor 11 mat; 12 mi; 13 eed; 15 pen; 16
uier :rat; 18 moet; 19 atelier; 20 krul; 21
?r v ems; 23 rem; 25 til; 26 es; 27 eik; 29
is 30 steel; 32 tersluiks.
ifrticaal: 1 bleek; 2 as; 3 alm; 4 saai;
Or I kat; 6 af; 7 kwint; 10 lerares; 12
rd t »ermin; 14 datum; 15 poeet; 17 tel;
iaat
UTRECHT -In Utrecht
is de Stichting Organisatie
Oude Muziek opgericht.
De nieuwe stichting, ge
huisvest in een kantoor
pand aan de'Mariaplaats,
tussen de oude binnenstad
en het station van
Utrecht, is een bundeling
van zes bestaande stich
tingen voor oude muziek,
waaronder de Stichting
voor Muziekhistorische
Uitvoeringspraktijken, de
Stichting De Nederlandse
Bachvereniging en de
Stichting Oude Muziek
Amsterdam. Ook de Stich
ting Musica '85 is bij de
nieuwe stichting aangeslo
ten. De belangrijkste ta
ken die de Stichting Orga
nisatie Oude Muziek (de
STOM) zich heeft gesteld
zijn de organisatie van het
Holland Festival Oude
Muziek in Utrecht, de or
ganisatie van concertseries
en incidentele muziek
door het hele jaar heen,
het beheer en de produc
tie van een facilitair be
drijf en de uitgave van het
Tijdschrift voor Oude Mu
ziek.
Nadat in het verleden eerdere
pogingen om de krachten van
de diverse organisaties op het
gebied van de oude muziek in
ons land langdurig te bunde
len waren mislukt, is met de
Stichting Organisatie Oude
Muziek een voor ons land
unieke organisatie tot stand
gekomen, aldus stichtingsvoor
zitter Frans de Ruiter, voor
malig directeur van het Hol
land Festival en thans direc
teur van het Koninklijk Con
servatorium. Hoewel de orga
nisatie van het jaarlijkse Hol
land Festival Oude Muziek
Utrecht tot een van de belang
rijkste taken van de nieuwe
stichting blijft behoren, is de
bundeling vooral geboren uit
de sterke behoefte de oude
Frans de Ruiter: „Met tien dagen oud« muziek per jaar ben je er niet".
muziekpraktijk in ons land te
structureren en continueren.
Dit door het organiseren en
begeleiden van workshops,
symposia, cursussen, concer
ten. projecten en avondmu-
ziek. Voor de concertserie is
gekozen voor het model van
Early Music Network in Lon
den, dat jaarlijks minimaal
twintig concerten van oude
muziek organiseert.
Tijdschrift
Een belangrijk initiatief van
de STOM is de uitgave van het
Tijdschrift voor Oude Muziek,
dat vijf maal per jaar zal ver
schijnen en waarvan het eerste
nummer over twee weken
wordt verspreid. Het tijd
schrift, dat in de eigen druk
kerij (onderdeel van het facili
tair bedrijf) wordt gedrukt, be
vat berichten en mededelin
gen, artikelen over uitvoe
ringspraktijk, interviews met
uitvoerende musici, informatie
over bijzondere initiatieven en
projecten, boek- en plaatbe
sprekingen en uitvoerige con
certagenda's. De eerste twee
nummers van het Tijdschrift
voor Oude Muziek zal in een
oplage van circa 17.000 exem
plaren gratis worden toegezon
den. Daarna bij abonnement.
Het hart van het tijdschrift be
staat uit een katern bestemd
voor mededelingen van de bij
de STOM aangeslotenorganisa-
ties over hun activiteiten, als
mede de mogelijkheid om via
verschillende bestelkaarten
toegangsbewijzen voor concer
ten te bestellen.
„De stoot tot de oprichting van
de STOM", aldus voorzitter
Frans de Ruiter, „gaf het grote
succes van het Holland Festi
val Oude Muziek Utrecht. De
indruk bestond dat het niet
met tien dagen oude muziek in
Nederland afgelopen moest
zijn en dat enkele organisaties
die op dit terrein actief zijn
onvoldoende ontplooiingskan
sen hebben, op ad-hoe basis
programmeren en functione
ren en bovendien met onvol
doende publiciteitsmiddelen
en op een wankele financiële
basis
Tijdens de eerste presentatie
van de Stichting Organisatie
Oude Muziek, in de eigen be
huizing in Utrecht, kon ook
het programma voor het ko
mende Holland Festival Oude
Muziek Utrecht worden gepre
senteerd. Centraal staan het li
turgisch drama, Josquin des
Prez en zijn tijd, de luit, en
„droevige" muziek, met wer
ken als Monteverdi's „Lamen-
to d'Arianna" en Mozarts „Re
quiem". Het Festival blijft ge
presenteerd onder vlag van
het Holland Festival, maar de
organisatie ervan is in handen
van de nieuwe stichting, waar
mee de praktijk van voorgaan
de Festivals Oude Muziek in
een hechtere samenhang,
wordt voortgezet.
De zes bij de Stichting Organi
satie Oude Muziek aangesloten
stichtingen zijn: Stichting voor
Muziekhistorische uitvoerings
praktijk, Stichting De Neder
landse Bachvereniging, Stich
ting Oude Muziek Amsterdam,
Stichting Musica '85, Stichting
Vrienden van de Oude Muziefi
en de Stichting Vrienden
kring.
EINDHOVEN De re
gisseurs Kees Hulst en
Sam Bogaerts van Zuide
lijk Toneel Globe willen
met een nieuwe groep de
artistieke lijn van het ge
zelschap voortzetten.
„Dat nieuwe gezelschap
heeft als erflater van het
oorspronkelijke Globe
recht op subsidie".
Het bestuur van Stichting
Zuidelijk Toneel, zoals het
gezelschap officieel heet,
besloot eind vorig jaar de
artistieke leiding, waarvan
de beide regisseurs deel
uitmaken, aan het eind
van het lopende seizoen de
laan uit te sturen. Volgens
het bestuur was de artis
tieke leiding er niet in ge
slaagd een beleidsplan op
te stellen voor de komen
de jaren. Bovendien was
er in de leiding sprake van
onderlinge verdeeldheid,
aldus het bestuur. Ronald
Klamer werd benoemd tot
nieuw artistiek directeur.
De Raad voor de Kunst is
het met deze beslissing
niet eens. Volgens de Raad
had het bestuur er beter
aan gedaan de regisseurs
Kees Hulst en Sam Bo
gaerts te handhaven in de
artistieke leiding. Het door
hen opgestelde beleidsplan
biedt volgens de raad vol
doende perspectief om er
mee door te gaan. Eerder
deze week liet minister
Brinkman van WVC het
bestuur nog weten dat het
negeren van het advies
van de Raad voor de
Kunst er in de toekomst
wel eens toe zou kunnen
leiden dat het gezelschap
zijn subsidie kwijtraakt.
Hulst en Bogaerts zeggen
„als artstiek erflaters"
recht te hebben op de sub
sidie die nu wordt ver
leend aan het huidige ge
zelschap.
Maruschka
Detmers niet in
mooie film
produkt".
Ruzie in Italiaanse filmwereld
ROME De eerste Italiaanse film van de Drentse filmster Ma
ruschka Detmers „II diavolo in corpo" (de duivel in 't lijf), be
leeft een moeilijke bevalling. Tussen de producer, Leo Pescarolo
en de regisseur, Marco Bellocchio, allebei autoriteiten in de Itali
aanse filmwereld, is een stevig conflict ontstaan over de inhoud
van de film.
De film is geïnspireerd door het fameuse boek van Raymond
Radiget, „Le diable au corps", van voor de oorlog. Maar de Itali
aanse „Diavolo" is geplaatst in de moderne tijd, de tijd van het
terrorisme. Maruschka Detmers speelt de rol van Giulia, de
dochter van een door terroristen vermoorde politiecommissaris.
Zij wordt verliefd op de dader, Andrea, ontspoord rijkeluis-
-zoontje.
De producer wilde (voor zijn geld) een film met een goed ver
haal waar het publiek van onder de indruk komt. De regisseur
heeft er volgens de producer slechts een „erotisch product" van
gemaakt. „Als ik een sexfilm had gewild, zou ik de film nooit
aan Bellocchio hebben gegeven", meent Leo Pescarolo. „Er zijn
er in Italië die dat beter kunnen".
Het probleem zit 'm daarin dat Maruschka (22) en haar nog jeug
digere tegenspeler Federico Pitzalis in het (voorlopig) eindpro
duct van de regisseur de ene sex-scene afwisselen met de ande
re. Maruschka bedrijft de liefde te veelvuldig en haar liefdesscè
nes zijn te gedurfd naar de mening van de producer. „De film is
een ongemotiveerde opeenvolging van sexuele handelingen ge
worden".
De discussies over de relatie sex - kunst zijn natuurlijk niet van
vandaag of van gisteren: waar de een teveel sex constateert, is
die sex volgens de ander volledig artistiek verantwoord en func
tioneel in het verhaal. Bellocchio, de regisseur, ontkent niet dat
er nogal wat gewaagde fragmenten in zijn versie zitten. Maar hij
vindt dat die volledig in het geheel passen en als zodanig vol
strekt niet storen.
Van streek
In het scenario is dochter Maruschka nogal van streek, teneer-
geslagen en „gek", door de dood van haar vader. „De andere
kant van deze depressie is juist haar gevoelsmatige betrokken
heid", zo verdedigt Bellocchio zich.
Tijdens de opnamen (vorige zomer in Rome) was alles nog koek
en ei tussen producer en regisseur. Op de traditionele ontmoe
ting met de pers, voorafgaande aan de opnamen, gaf de een nog
hoog op van de kwaliteiten van de ander. Bij het knippen of
monteren van de film is het begonnen. Bellocchio zou teveel
scenes hebben weggeknipt, die juist nodig zijn voor een goed be
grip van het geheel. Daardoor is het hele verhaal (volgens pro
ducer Pescarolo) gereduceerd tot een „erotisch product waar er
al veel teveel van in de Italiaanse bioscopen te zien zijn".
Omdat zowel de producer als de regisseur beweren het bij het
rechte eind te hebben, zal de film van de montagetafel overge
bracht worden naar die van de Romeinse rechter. En dat is, on
geacht de uitslag, een flinke schadepost voor een film die al an
derhalf miljard lire (2,5 miljoen gulden) heeft gekost
De rechter zal zich niet zozeer over de artistieke waarde van de
film moeten uitspreken alswel over de competentie-geschillen
tussen de producer-zakenman en de regisseur-artiest. Heeft een
producer zeggenschap in de montage van de film die gemaakt
en geschreven is door zijn regisseur?
De film had al heel wat voeten in de aarde voordat de eerste
scne geschoten kon worden. Eerst was er een andere producer.
Achille Manzotti. Hij kreeg ruzie met regisseur Bellocchio over
de 'cast'. Manzotti wilde de zoon van Alain Delon in de rol van
de jonge terrorist. En ook voor de rol .die Maruschka speelt, had
men eerst Isabelle Adjani willen hebben.
CEES MANDERS
Begeleid door het Ned. Balletorkeet
voert hel Ned. Danstheater in zijn
vijfde seizoenprogramma twee Kyli-
anballetten en de première van
„Steptext" van William Forsythe uit.
Herhaling in het Circustheater 14,15
en 21 en 22 februari.
Bachs befaamde Chaconne uit
zijn Tweede Vioolsonate kan
zonder bezwaar onder dansan
te muziek worden gerubri
ceerd. Dat is niet geheel het
zelfde als dansmuziek, maar
de rijkdom van deze muzikale
mikrokosmos is zo groot, dat
men zich goed kan voorstellen
dat een choreograaf hierin zijn
scènische inspiratie vindt. Wat
dat betreft, mag de Amerikaan
William Forsythe - de maker
van enkele nogal schreeuweri
ge boulevard balletten bij het
Nederlands Danstheater - dus
geen verwijt worden gemaakt
deze Chaconne te gebruiken.
Maar Forsythe zocht geen cho
reografische structuren bij
Bachs daartoe als 't ware uit
nodigende compositie. Hij
draaide de rollen om. Eerst
zijn van de klassieke techniek
uitgaand passenmateriaal,
waarin de bewegingen ex
treem dreigen uit te groeien
tot onder meer verwrongen
arabesques en tours - door Ka
rin Heyninck, van wie vrijwel
het uiterste aan musculaire
mogelijkheden werd gevergd,
op de pointes - die niet recht
standig rond de partner verlie
pen, maar zich veelal onder
een hoek van 45 graden vol
trokken. Alle reden dus tot es
thetische knelpunten. De Cha
conne kwam in de tweede
plaats. Zij werd bovendien uit
blik geserveerd, waarbij For
sythe het niet heeft kunnen
laten tal van vervreemdingsef
fecten aan te brengen in dit
danswerk voor drie mannen
in zwarte maillots en polos
hirts en een in een felrood
pakje gestoken danseres. De
vioolsolo breekt herhaaldelijk
af. De dansante lijnen worden
niet doorgetrokken. Nu eens is
het door overbelichting zowel
in de zaal als op het podium zo
helder als de dag, dan weer
worden uitvoerenden en toe
schouwers in diepe duisternis
gehuld. Het gaat de choreo
graaf om combinaties van be
wegingen en een verhaaltje zit
er praktisch niet in. „Steptext"
heeft dit nieuwe ballet, dat in
dit vijfde programma van het
NDT wordt geflankeerd door
twee gerenommeerde Kylian-
produkten: „Stamping
Ground", plastische oertaal
door dierlijke dansers, en de
groots gemonteerde oud-Russi
sche boerenbruiloft „Svadeb-
ka" op muziek van Strawin-
sky's „Les Noces".
FRANK DELBOY
Residentie-Orkest onder leiding van
Ernest Bour; solisten: Koos Verheul
fluit en Henry Herford bariton.
Schönbergzaal Kon. Conservatori
um. Gisteravond.
Alle hulde voor de beide so
listen op het concert van het
Residentie-Orkest gister
avond in de volle Schönberg
zaal van het Kon. Conserva
torium, de fluitist Koos Ver
heul en de bariton Henry
Herford en uiteraard diep
respect voor dirigent Ernest
Bour, die het programma
van hedendaagse muziek
werkelijk fameus liet klin
ken. Koos Verheul solieerde
in vrijwel alle werken en
wellicht het mooist in Joli-
vets Suite .en concert voor
fluit en slagwerk (1965), een
charmant werk waarin zo
wel het lichte, sierlijk bewe
gelijke als het melodisch ele-
gische karakter van dit in
strument prachtig afstak te
gen het in kleur fraai geva
rieerde slagwerk. Typisch
Franse muziek in de goede
smaak en de weloverdachte
wijze van componeren. In de
Novelette voor fluit, harp,
viool en altviool van Isang
Yun kreeg ook de fluit de
voornaamste partij toebe
deeld en hier komen consta
teren, hoe deze in Berlijn
wonende Koreaanse compo
nist het Oosten en het Wes
ten versmolten heeft: tegen
soms tonale „begeleiding" te
kent de fluit glijdende, ver
schuivende lijnen. Guus
Janssens Octet voor 3 strij
kers en 5 blazers (géén fluit)
stond tussen deze beide wer
ken in: muziek, die te lang
duurt, omdat het procédé te
veel herhaald wordt, of
schoon de lust tot combine
ren soms verrassende effec
ten oplevert tot een Stra-
winski-citaat toe.
Na de pauze kwam de ene
verrassing na de andere.
Maxwell Davies' Antechrist
bleek een fascinerend bondig
stuk te zijn. Uitgaand van
het 13de eeuwse motet Deo
confitemini, in vrijwel mid
deleeuwse kleur gespeeld,
wordt dit daarna in een geni
ale toepassing van oude en
nieuwe technieken geva
rieerd. Een werk om vaker
te horen. En zeer zeker en
graag vaker zou men de En
gelse bariton Henry Herford
willen horen: een formidabe
le stem, rijk aan kleur, in
drukwekkend van zeggings
kracht en rotsvast in intona
tie. Want hij zong twee ui
terst moeilijke werken,
Klaus Huber's Psalm of
Christ (1967) voor bariton en
8 instrumenten, en Nigel Os
borne's I am Goya voor bas,
fluit, hobo, viool en cello
(1977), beide serieel van com
positietechniek, beide aan
grijpend dramatisch en
adembenemend van sfeer.
Beide werken om te onthou
den.
NOES KOKEE
