Ria Visser wil geen toeriste zijn jVorm is aanwezig bij Dries. Henri en Evert Karen Gardiner: louter records IJspret [arathontoppers naar Ankeveen Andere vorm voor schaatsinterland AN KOOIMAN SNELSTE IN HEERENVEEN Slalomwinst voor Svet SCHAATSKALENDER SPORTTRIBUIME CeidaeGou/umt MAANDAG 10 FEBRUARI 1986 PAGINA 13 MSTERDAM Vrijwel de complete firathontop zal deelnemen aan de |)aatsdriedaagse op natuurijs in Anke- len, die woensdag zal beginnen. Natio nal kampioen op kunstijs Jan Kooiman, llbert van der Duim, Jos Niesten, Henri Litenberg, Dries van Wijhe, Ruud Chris- f|fers. Jos Pronk, Lex Cazemier hebben inv. in deelneming toegezegd. Leider in het iement om de KNSB-beker, Richard Kempen, twijfelt nog. Hij wil zijn voerderschap niet in gevaar brengen. |pk kernploegleden hebben belangstel- hg. Yep Kramer en Egbert Post zullen [ijwel zeker van de partij zijn. Emiel Jopman deed afgelopen zaterdag na zijn fckte voor het eerst weer mee op het l kunstijs van Heerenveen. Hij heeft zich aangemeld, maar zal pas in de loop van deze week een definitieve beslissing ne- In Ankeveen wordt in ploegverband gere den voor een met 27.000 gulden aantrek kelijk gevulde prijzenpot. Op de eerste dag wordt in de ochtenduren een proloog, individuele tijdrit over 5 kilometer, ge houden. 's Middags volgt dan een wed strijd over 84 kilometer. Donderdag staat een lange tocht over 135 kilometer op het programma. Het parkoers bestaat uit vijf tien ronden van 9 kilometer, waarin totaal 18 keer gekluund moet worden. De drie daagse wordt afgesloten met een ploegen tijdrit over 26 kilometer en een individue le wedstrijd over 60 kilometer. Boukje Keulen Fries kampioene langebaan JUBBEGA Boukje Keulen is gisteren Fries kampioene langebaan op natuurijs geworden. In Jubbega bleef de rijdster uit Irnsum over drie af standen Alie Boorsma ruim voor. Boukje Keulen won alle onderdelen. DEN HAAG De schaatsinterland tussen Nederland en de DDR op 1 en 2 maart wordt op verzoek van de Oostduitsers niet geannu leerd. Herencoach Henk Gemser had ver zocht de ontmoeting, die in Groningen wordt gehouden, van de schaatsagenda te schrappen om te kunnen experimenteren met de nieuwe klapschaats. Ernst Luding, de afgevaardigde van de Oostduitse schaatsbond, wenste niet op dat verzoek in te gaan. In overleg werd besloten voor een andere opzet van de interland te kiezen. Damescoach Tjaart Klooster boer: „We denken aan een ploegachtervolging of es tafette naast de normale vierkamp. De ideeën daar over moeten nog worden uitgewerkt. Omdat Finland heeft afgezegd willen we een gecombineerd Scandi navische ploeg uitnodigen". Evenals Luding is Rainer Mund van mening dat de contacten tussen Oost-Duitsland en Nederland moe ten worden verstevigd. „We willen er alles aan doen om de schaatssport te populariseren. Daarbij hoort ook een kritische blik op de wedstrijdkalender. Of je de vierkamp moet schrappen, afstanden bekorten of voor individuele afstanden moet kiezen is de moeite van bestuderen waard. Ik geloof echter dat een ver andering op korte termijn niet valt te realiseren", zegt Luding. Henk Gemser zal de Nederlandse schaatsploeg bege leiden, die half maart naar de wonderhaan in Alma Ata reist. Gemser neemt dan ook de schaatsdames on der zijn hoede. Tjaard Kloosterboer: „Henk is nog niet in Alma Ata geweest, ik wel. Wanneer ik meega kost dat een sporter zijn of haar plaats. Ik heb daar om voorgesteld thuis te blijven". zet: i is na Verheyen coacht in het Chinees DEN HAAG Eddy Ver- heyenr heeft sinds kort baat bij de Teleac-cursus Chinees, die momenteel draait. De door het ministerie van WVC met China in contact ge brachte schaatstrainer kon afgelopen weekeinde bij de wereldtitelstrijd voor dames in Den Haag zijn pupil Wang Xiuli in haar eigen taal de rondetijden doorgeven. De 21-jarige rijdster had baat bij de aanpak van Verheyen en eindigde op de verrassen de elfde plaats. De zesde plaats op de 500 meter (42,48) en de zevende op de 1500 me ter (2.13,95) waren de hoogte punten van Wang in het toernooi, dat voor haar slechts een tussenstation is naar het hoofddoel van het schaatsseizoen: de Aziatische Spelen, begin maart. Voor Verheyen, in het dage lijks leven con-rector van een scholengemeenschap in Amersfoort, eindigt volgende week na de wereldtitelstrijd heren in Inzeil de opdracht, die hij kreeg in het kader van een sportuitwisseling tussen Nederland en China. „Maar ik verwacht wel een follow-up. Deze contacten zouden moeten voortduren. Dat is goed voor de Chinese schaatssport, maar ook voor onze economie. Deze steun wordt zeer gewaardeerd. In oktober ben ik zelf veertien dagen in China geweest. Ben toen op drie fronten actief geweest. Ik heb bijvoorbeeld een lezing voor 125 trainers, uit het hele land, gehouden. In december heb ik de ploeg in Haarlem en Alkmaar zelf getraind. Daarna heb ik ze geadviseerd en steeds contact gehouden, vooral met de trainster Xi Yan Fang. Hier in Den Haag heeft Wang Xi- ïli veel ervaring opgedaan. DEN HAAG - Na haar prolongatie van de natio nale schaatstitel klas seerde Ria Visser zich als negende op het WK in Den Haag. Een positie, die Tjaart Kloosterboer voor zijn pupil had inge schat. De vijfvoudige Ne derlandse kampioene reed een grillig toernooi. Haar 500 meter was ma tig, op de overige drie af standen leverde de Al- meerse een acceptabele prestatie. „Ik heb er alles aan gedaan, reed ook ontspannen en ein dig als negende. Dan weet je je plaats", stelde Ria Visser. „Mijn conditie is beregoed en met wat meer scherpte ver lies ik minder op de sprint, maar dan word ik hooguit ze vende. Natalia Artamonova (op het EK derde), Olgha Pleshkova (ziek) en Erwina Rys-Ferens (voorkeur aan WK sprint) waren er in Den Haag niet bij. Dan moet je je toch zelf de vraag stellen of het nog zin heeft door te gaan. Ik train me rot en zet alles aan de kant voor het schaatsen. Intussen ben ik niet verder gekomen als in '79, toen ik begon en zesde werd. Ik vind schaatsen hart stikke leuk, maar eens moet ik aan een maatschappelijke carrière beginnen. Op mijn leeftijd (24) moet je daarover toch serieus nadenken. Tegen Kania en Ehrig valt gewoon niet te schaatsen, de absolute top zal ik dus nooit halen. En ik weiger om als een toerist met een fototoestelletje om de nek naar een WK te gaan. Moet je zien wat ik allemaal moet doen en niet kan doen. En wat is het resulaat? Ne gende!" Ongelukkig; Volgens Ria Visser is de wed strijdkalender bijzonder on gelukkig samengesteld. „Het is belachelijk dat het Neder lands kampioenschap in de week voorafgaande aan het wereldkampioenschap plaats vindt. Ik hoop echt dat de KNSB dat volgend jaar ver standiger aanpakt. Yvonne is ziek geweest, maar ik denk dat haar griepje opweegt te gen de inspanningen van het Nederlands kampioenschap in Assen. Afgelopen woens dag was ik nog moe van het NK. Je kunt de voorberei ding op het Wk dus verre van ideaal noemen" De 24-jarige Almeerse laat de selectiewedstrijden op het WK in Karuizawa (22 en 23 februari) lopen. „Wat heb ik daar te zoeken", zegt ze. „Ik denk dat ik de komende week op natuurijs ga schaat sen. Misschien meld ik me wel in Giethoorn, waar dins dag het Nederlands kampi oenschap marathon wordt gehouden. Lijkt me best aar dig. Je moet toch wat doen om de vorm vast te houden". HENNIE LEMEIN DEN HAAG Deelne men is belangrijker dan winnen. Met deze olym pische gedachte in het achterhoofd verschenen diverse deelneemsters aan het wereldkampi oenschap schaatsen voor dames afgelopen week einde op het ijs van de Haagse Uithof. Ver, soms zelfs heel erg ver achter de ongenaakbare Oost duitse toppers trotseer den ze de door de snij dende wind ook voor deze doorgewinterde ty pes hinderlijke kou, re den keurig hun rondjes en werden hartstochte lijk toegejuicht door het (schaarse) publiek dat naar oer-Hollandse tra- oi ditie dit soort marginale sportieve verrichtingen best kon appreciëren. Karen Gardiner-Young ver scheen als eerste Australische deelneemster ten tonele bij een groot internationaal toer nooi. De 25-jarige bankem- ployee uit Adelaide zorgde trouwens als enige van de 34 deelneemsters voor louter persoonlijke records. Niet zo verwonderlijk omdat de short track-specialiste tot vo rige week maandag nog nim mer een 400-meterbaan had gezien. Gardiner, die zich nu bij haar tijdelijke pleeggezin Marcusse in Katwijk gaat voorbereiden op het wereld kampioenschap shorttrack in april in het Franse Chamo- nix, vond zichzelf in het eindklassement terug op de dertigste plaats. Op de 500 meter werd Karen Gardiner („Ik ben nu een maal geen sprintster") 32e in 49,94, op de 3000 meter 31e in 5.24,66 en op de voor haar af sluitende 1500 meter even eens 31e in 2.33,25. Geen tij den om direkt een brief op de bus te gaan doen richting Australië, maar Gardiner had het niettemin geweldig naar haar zin. „Grandioos, volgend jaar ga ik zeker op nieuw naar het wereldkam pioenschap dat dan in het Amerikaanse West Allis zal plaatsvinden. Maar dan wil ik wel iets meer van tevoren trainen", aldus de immer goedlachse WK-debutante die werd gecoached door landgenoot Colin Coates, even overgewipt van zijn trainingskamp in Davos. Ook de drie dames tellende Canadese ploeg was gister middag niet al te hoog in het eindklassement terug te vin den. Nathalie Lambert haal de als enige de 5000 meter, maar dat bleek voor haar wel wat erg ver. Een zestiende plaats was dan ook het deel van de rijdster uit Montreal. Stadgenote Ariane Loignon was erg ongelukkig. De ge brilde Canadese liep enkele dagen snipverkouden rond en kwam tot overmaat van ramp op de 1500 meter ten val, waarvan de Zuidko- reaanse Kim Hyung Na eveneens het slachtoffer werd. Loignon, tussen enkele hevige hoestbuien door: „Ik weet niet hoe het kwam, ik lag opeens, pats boem". Loignon werd uiteindelijk 29e, ondanks haar tuimeling nota bene nog vóór Karen Gardiner, de al na 80 meter van het WK gevallen Zuid- koreaanse Lee Kyung Ja, de Joegoslavische anti-technica Bibija Kerla, de 41-jarige Nieuwzeelandse-van- Nederlandse-komaf Ans Kre- mer en de op de 1500 meter na een verkeerde wissel met Lambert gediskwalificeerde Japanse Keiko Asao. De der de Canadese, Nathalie Gre- nier uit Quebec, eindigde tenslotte op een 23e plaats. De twee Amerikaanse deel neemsters hoefden, waar schijnlijk vooral tot hun ei gen opluchting, evenmin te starten voor de laatste af stand, de 5000 meter. Bonnie Blair, goed voor een bronzen medaille op de sprint na Ka rin Kania en de Japanse Sei ko Hashimoto, werd negen tiende, haar landgenote Katie Class zeventiende. De Chine se Wang Xiuli. begeleid door Nederlander Eddy Verheijen, maakte een heel wat betere indruk. Een elfde plaats in het eindklassement werd dan ook haar deel. DICK KIERS op v,g ppel C[ EERENVEEN Zelfs de finish bleef Dries an Wijhe zaterdagmid- op het door sneeuw- :hten bevlekte kunst- vaal van Heerenveen retig rondjes draaien, erwijl de concurrentie al ïassaal van een hete dou- genoot, gleed de kers- veertiger met een )od hoofd langs de veeg- ïachines en door de rieskou, om zo pas voor week vol heuse ijspret even enkele meters ïee te pikken. De smaak- van de Heeren- eense marathon (gewon en door Jan Kooiman) lnerse weer even op z'n best, een hoopgevende constatering aan de vooravond van het Nederlandse kampioen schap en (mogelijk) ande re vermaarde tochten op natuurijs. Zoals tegenwoordig gebruike lijk haastte Van Wijhe zich om de waarde van zijn indruk wekkende krachtsexplosies (die in Heerenveen geen resul taat opleverden, omdat de con currentie attent was) achteloos onder het ijs te schuiven. „Be schouw het maar als een laat ste opleving", meldde hij breed grijzend. „Je ziet dat va ker bij oude mannen: zo af en toe vertonen ze nog een kunst je". Op een meter afstand hoorde Hilbert van der Duim het ver haal over „opa's laatste kunst je" niet begrijpend aan. De Fries was één van de schaat sers, die zaterdagmiddag op het Friese glij-ijs (niet de meest geliefde ondergrond van Dries) regelmatig op zijn tan den moest bijten om „de Dol le" in bedwang te houden. Van Wijhe was overigens de enige die nadrukkelijk de aan val zocht. „Of het wel verstan dig was om juist nu met m'n krachten te smijten? Ach, je hoeft op dergelijk ijs niet erg veel te lijden. Ik had nog wel 75 rondjes kunnen rijden". Ploeggenoot Henri Ruitenberg spande zich aanzienlijk min der in, reed zelfs secondenlang in de staart van het peloton, maar maakte in de finale toch een sterke indruk. De voor zichtige start had een tactische reden. Ruitenberg bekeek tij dens het warm draaien de spiegelgladde ijsvloer, consta teerde dat onder dergelijke omstandigheden vroege ont spanningen nagenoeg onmoge lijk waren en speelde dus eni ge tijd verstoppertje. „Ik had in ieder geval sterke benen en dat is op dit moment het be langrijkste", constateerde hij op weg naar de kleedkamer. Herkansing Een stijgenae vorm ook bij Elfstedentochtwinnaar Evert van Benthem. Voor de mara thon van afgelopen donderdag (Amsterdam) zei hij al meer kracht te kunnen leggen in het bochtenwerk en ook in Heerenveen behoorde hij tot de sterksten. Een val enkele ronden voor het einde maakte hem kansloos voor de dagprijs, maar de komende dagen krijgt hij ongetwijfeld handenvol herkansingen. In de finale had Jan Kooiman het geluk dat Dries van Wijhe ontbeerde. Nadat de kracht mens van de Veluwe minstens 15 keer had geprobeerd aan de greep van het peloton te ont snappen, zag Kooiman (Neder lands kampioen op kunstijs) zijn eerste demarrage beloond, omdat de concurrentie voor het eerst niet reageerde. Het was Kooiirtans dertigste over winning. „Een leuk verjaar dagscadeautje", vond de huis» vader. BERT DIJKSTRA STARY SMOKOVEC 17-jarige Joegoslavische Mateja Svet heeft zaterdag in het Tsjechische Jasna de vijfde reuzenslalom voor de wereldbeker gewonnen. Het was haar eerste internatio nale triomf. De Spaanse Blanca Fernandez eindigde als tweede en de Westduitse Traudl Hacher als derde. Tot vreugde van de Zwitserse ploeg en tot teleurstelling van het publiek heeft Corinne Schmidhauser gisteren de zevende sla lomwedstrijd om de wereldbeker gewonnen. In de Tsjechoslo- waakse plaats Jasna versloeg de Zwitserse skister de plaatselijke favoriete Olga Charvatova, die na de eerste manche het klasse ment leidde en later ten val kwam. Met Erika Hess op de derde en Brigitte Gardient op de vierde plaats was Zwitserland sterk vertegenwoordigd in de top van de ranglijst. De Zwitser Peter Müller heeft zaterdag in Morzine een afdaling voor het klassement voor de wereldbeker gewonnnen. De West duitser Markus Wasmeier veroverde gisteren in Morzine zijn eerste seizoenzege tijdens de reuzeslalom om de werelebeker. De 22-jarige Wasmeier, die wereldkampioen is op dit onderdeel, won ruimschoots voor de onder Luxemburgse licentie startende Oostenrijker Mare Girardelli. Het verschil was ruim een secon de. DEN HAAG De schaatskalander voor de komende dagen ziet er als volgt Dinsdag 11 februari Lekkerkerk Ijsclub Lekkerkerk Nederlands kampioenschap kortebaan junio ren a en b jongens, aanvang: 13.00 uur. tel: 01805 - 1317. Woensdag 12 februari Alblasserdam Ijsclub Alblasserdam: Ned. kamp. schoonrijden op natuurijs aanvang: 18.00 uur, aanmelden: tot 17.30 uur, tel. 01859-16678. Ammerstol De Vooruitgang-Ammerstol langebaan gew.kamp. Zuid-Holland heren sen.Aanvang:19.00 uur. aanmelden: tot 18.00 uur, tel. 01825-1754. Giethoorn IJsclub Giethoorn Nederlandse kampioenschappen marathon op natuurijs aanvang: 13.00 uur startplaats:Smits paviljoen aanmelden:de Olde- schoele, tot 18.00 uur op 11 februari inl: 05216-1502/1640/1514. Zuid Beijerland IJsclub De Winterkoning Zuid-Beijerland Ned. kamp. korte baan heren aanvang:13.00 uur, aanmelden tot 11 februari 22.00 uur,tel. 020-909607. Zaterdag 15 februari Zuid Beijerland IJsclub De Winterkoning - Zuid-Beijerland langebaan kam pioenschap van Hoeksewaard junioren dames en heren aanvang: 10.00 uur, afvalwedstrijd voor heren senioren aanvang: 14.00 uur, tel: 01866 - 1359. Het is er dan eindelijk weer eens van gekomen, gistermid dag. Mijn zoon van zeven had me al een dag eerder gestrikt, maar had er, toen puntje ang stig dicht bij paaltje kwam, ge zien andere bezigheden toch maar van afgezien mij aan de toezegging te houden. Een beetje krabbelen op de sloot vlak bij huis had hem voldoen de geleken. Hoewel zijn ledematen ook iet wat door de koude waren aan getast geweest, was zijn en thousiasme daags er op niet zodanig getemperd dat hij van een schaatstochtje met pa wil de afzien. Integendeel. De matineuze, huiselijke han delingen waren nog maar net achter de rug of zoonlief herin nerde me aan de afspraak. Waarop niets anders restte dan naar zolder te gaan en de ijzers op te snorren. Die daar ai weer geruime tijd lagen op geslagen, ingevet en al wach tend om weer eens enige ij spret te ondergaan. Nou ja, ij spret. De voorpret was er in elk ge val. Zoonlief was nauwelijks te houden en had zelfs in zijn py jama nog wel de elementen te lijf willen gaan. Een nog juist opgevangen mededeling van Mart Smeets vanaf de Uithof, dat de deelneemsters aan het WK toch ook wel een beetje last hadden van de koude, gat me de bevestiging dat warme kledij geen overbodige luxe zou zijn bij de eerste kennis making sinds een jaar met ko ning winter. En dat klopte. Want het warme automobiel was nog niet met enige moeite geparkeerd en verlaten of de in de bebouwde kom nog nauwelijks merkbare frisse oostenwind deed zich gevoelen. Het open polder landschap had er even eerder nog zo uitnodigend bijgelegen. De berijpte weilanden door sneden door bevroren vaarten, omgetoverd bijna tot een schil derij van Pieter Brueghel. Compleet met kinderen achter een keukenstoel en een schaatsende moeder achter een voortgeduwde kinderwa gen. Zoonlief stond het eerst op het ijs. De geleende kunstschaat sen boden hem niet de meest comfortabele uitgangspositie voor zijn hernieuwde kennis making met die wat moeilijk te definiëren kriebeling, die Ne derlanders nu eenmaal krijgen wanneer water in ijs is veran derd. Maar het temperde zijn enthousiasme niet. Dat deed hooguit de schrale, koude wind. Die zich tussen elke ope ning in de kleding door een niet te stuiten weg zocht naar de botten van degene, die zich had verstout dat ondefinieer bare te ondergaan wat vorig jaar in Friesland nog had ge leid tot het spektakel van de Elfstedentocht. Zelf volgde ik even later op de nog rijkelijk van vet voorziene Noren, die zoals ik al snel kon vaststellen eerder waren gewa pend tegen een aanval van roest dan één gericht op een succesvolle poging soepel glij dend de wat ribbelige ijsvloer te bedwingen. Maar ook mijn instelling liet aanvankelijk weinig te wensen over. Met zoonlief achter me aankrabbelend toog ik in de richting van de einder, met door de kille wind betraande ogen weinig aandacht heb bend voor net schilderachtige beeld van de drie molens, die aaneengerijd de meute schaatsliefhebbers aan zich voorbij zagen trekken. Zoonlief hield het aardig vol. Geen klacht over zijn botte schaatsen kwam hem over de lippen - hij wist niet beter. Slechts de vanwege koude ka ken wat moeizaam geformu leerde opmerking halverwege dat zijn gezicht wat koud be gon te worden doorbrak zijn serie opgetogen commentaren. Hetgeen met een iets anders geknoopte sjaal snel was ver holpen. Waarna de luwte van een aantal boerderijen aan het einde van de vaart als een ge schenk uit de hemel kwam. De wind was even ontdaan van zijn kille greep en de vermoei de enkels konden ook even tot rust komen. Waarop de terugtocht werd aangevangen. En het besef gaandeweg sterker werd dat de aangemeten kleding alle mogelijke kenmerken van on toereikendheid begon te verto nen. En de spijt over het ach teloos thuis laten van de ski broek bijna met elke meter toenam, als een te laat toege ven dat de waarschuwing van Smeets op de Uithof toch iet wat in de wind was geslagen. Want het was koud, zoals ik ook om me heen anderen hoorde gewagen. Maar als je dan toch weer op die - ditmaal helaas wat botte - ijzers staat wil je er we! uithalen wat er in zit. Hetgeen resulteerde in een tweede ritje naar het eind van de vaart, waar de luwte dit- overtocht. Met benen en voeten, die aan voelden als in het vriesgedeel- te van de koelkast bewaarde sateh-stokjes, en een gezicht dat tekenen begon te vertonen van een ola-ijsje zag ik dat mijn zoon de strijd met de ele menten reeds had opgegeven. Ik kon daardoor de eer aan mezelf houden. We gaan naar huis, riep ik hem van verre op gewekt toe. Naar de warme In de auto op weg naar huis hoorde ik op de nieuwsberich ten dat elders schaatsenrijders in een wak waren gereden en verdronken. Ook dat is - he laas een dagje schaatsen. NOORMAN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 13