Ria Visser
wil geen
toeriste zijn
jVorm is aanwezig bij
Dries. Henri en Evert
Karen Gardiner: louter records
IJspret
[arathontoppers naar Ankeveen
Andere vorm voor schaatsinterland
AN KOOIMAN SNELSTE IN HEERENVEEN
Slalomwinst voor Svet
SCHAATSKALENDER
SPORTTRIBUIME
CeidaeGou/umt
MAANDAG 10 FEBRUARI 1986 PAGINA 13
MSTERDAM Vrijwel de complete
firathontop zal deelnemen aan de
|)aatsdriedaagse op natuurijs in Anke-
len, die woensdag zal beginnen. Natio
nal kampioen op kunstijs Jan Kooiman,
llbert van der Duim, Jos Niesten, Henri
Litenberg, Dries van Wijhe, Ruud Chris-
f|fers. Jos Pronk, Lex Cazemier hebben
inv.
in deelneming toegezegd. Leider in het
iement om de KNSB-beker, Richard
Kempen, twijfelt nog. Hij wil zijn
voerderschap niet in gevaar brengen.
|pk kernploegleden hebben belangstel-
hg. Yep Kramer en Egbert Post zullen
[ijwel zeker van de partij zijn. Emiel
Jopman deed afgelopen zaterdag na zijn
fckte voor het eerst weer mee op het
l
kunstijs van Heerenveen. Hij heeft zich
aangemeld, maar zal pas in de loop van
deze week een definitieve beslissing ne-
In Ankeveen wordt in ploegverband gere
den voor een met 27.000 gulden aantrek
kelijk gevulde prijzenpot. Op de eerste
dag wordt in de ochtenduren een proloog,
individuele tijdrit over 5 kilometer, ge
houden. 's Middags volgt dan een wed
strijd over 84 kilometer. Donderdag staat
een lange tocht over 135 kilometer op het
programma. Het parkoers bestaat uit vijf
tien ronden van 9 kilometer, waarin totaal
18 keer gekluund moet worden. De drie
daagse wordt afgesloten met een ploegen
tijdrit over 26 kilometer en een individue
le wedstrijd over 60 kilometer.
Boukje
Keulen
Fries
kampioene
langebaan
JUBBEGA Boukje
Keulen is gisteren Fries
kampioene langebaan op
natuurijs geworden. In
Jubbega bleef de rijdster
uit Irnsum over drie af
standen Alie Boorsma
ruim voor. Boukje Keulen
won alle onderdelen.
DEN HAAG De schaatsinterland tussen
Nederland en de DDR op 1 en 2 maart wordt
op verzoek van de Oostduitsers niet geannu
leerd. Herencoach Henk Gemser had ver
zocht de ontmoeting, die in Groningen wordt
gehouden, van de schaatsagenda te schrappen
om te kunnen experimenteren met de nieuwe
klapschaats. Ernst Luding, de afgevaardigde
van de Oostduitse schaatsbond, wenste niet op
dat verzoek in te gaan.
In overleg werd besloten voor een andere opzet van
de interland te kiezen. Damescoach Tjaart Klooster
boer: „We denken aan een ploegachtervolging of es
tafette naast de normale vierkamp. De ideeën daar
over moeten nog worden uitgewerkt. Omdat Finland
heeft afgezegd willen we een gecombineerd Scandi
navische ploeg uitnodigen".
Evenals Luding is Rainer Mund van mening dat de
contacten tussen Oost-Duitsland en Nederland moe
ten worden verstevigd. „We willen er alles aan doen
om de schaatssport te populariseren. Daarbij hoort
ook een kritische blik op de wedstrijdkalender. Of je
de vierkamp moet schrappen, afstanden bekorten of
voor individuele afstanden moet kiezen is de moeite
van bestuderen waard. Ik geloof echter dat een ver
andering op korte termijn niet valt te realiseren",
zegt Luding.
Henk Gemser zal de Nederlandse schaatsploeg bege
leiden, die half maart naar de wonderhaan in Alma
Ata reist. Gemser neemt dan ook de schaatsdames on
der zijn hoede. Tjaard Kloosterboer: „Henk is nog
niet in Alma Ata geweest, ik wel. Wanneer ik meega
kost dat een sporter zijn of haar plaats. Ik heb daar
om voorgesteld thuis te blijven".
zet: i
is
na
Verheyen coacht
in het Chinees
DEN HAAG Eddy Ver-
heyenr heeft sinds kort baat
bij de Teleac-cursus Chinees,
die momenteel draait. De
door het ministerie van WVC
met China in contact ge
brachte schaatstrainer kon
afgelopen weekeinde bij de
wereldtitelstrijd voor dames
in Den Haag zijn pupil Wang
Xiuli in haar eigen taal de
rondetijden doorgeven.
De 21-jarige rijdster had baat
bij de aanpak van Verheyen
en eindigde op de verrassen
de elfde plaats. De zesde
plaats op de 500 meter (42,48)
en de zevende op de 1500 me
ter (2.13,95) waren de hoogte
punten van Wang in het
toernooi, dat voor haar
slechts een tussenstation is
naar het hoofddoel van het
schaatsseizoen: de Aziatische
Spelen, begin maart.
Voor Verheyen, in het dage
lijks leven con-rector van
een scholengemeenschap in
Amersfoort, eindigt volgende
week na de wereldtitelstrijd
heren in Inzeil de opdracht,
die hij kreeg in het kader
van een sportuitwisseling
tussen Nederland en China.
„Maar ik verwacht wel een
follow-up. Deze contacten
zouden moeten voortduren.
Dat is goed voor de Chinese
schaatssport, maar ook voor
onze economie. Deze steun
wordt zeer gewaardeerd. In
oktober ben ik zelf veertien
dagen in China geweest. Ben
toen op drie fronten actief
geweest. Ik heb bijvoorbeeld
een lezing voor 125 trainers,
uit het hele land, gehouden.
In december heb ik de ploeg
in Haarlem en Alkmaar zelf
getraind. Daarna heb ik ze
geadviseerd en steeds contact
gehouden, vooral met de
trainster Xi Yan Fang. Hier
in Den Haag heeft Wang Xi-
ïli veel ervaring opgedaan.
DEN HAAG - Na haar
prolongatie van de natio
nale schaatstitel klas
seerde Ria Visser zich als
negende op het WK in
Den Haag. Een positie,
die Tjaart Kloosterboer
voor zijn pupil had inge
schat. De vijfvoudige Ne
derlandse kampioene
reed een grillig toernooi.
Haar 500 meter was ma
tig, op de overige drie af
standen leverde de Al-
meerse een acceptabele
prestatie.
„Ik heb er alles aan gedaan,
reed ook ontspannen en ein
dig als negende. Dan weet je
je plaats", stelde Ria Visser.
„Mijn conditie is beregoed en
met wat meer scherpte ver
lies ik minder op de sprint,
maar dan word ik hooguit ze
vende. Natalia Artamonova
(op het EK derde), Olgha
Pleshkova (ziek) en Erwina
Rys-Ferens (voorkeur aan
WK sprint) waren er in Den
Haag niet bij. Dan moet je je
toch zelf de vraag stellen of
het nog zin heeft door te
gaan. Ik train me rot en zet
alles aan de kant voor het
schaatsen. Intussen ben ik
niet verder gekomen als in
'79, toen ik begon en zesde
werd. Ik vind schaatsen hart
stikke leuk, maar eens moet
ik aan een maatschappelijke
carrière beginnen. Op mijn
leeftijd (24) moet je daarover
toch serieus nadenken. Tegen
Kania en Ehrig valt gewoon
niet te schaatsen, de absolute
top zal ik dus nooit halen. En
ik weiger om als een toerist
met een fototoestelletje om
de nek naar een WK te gaan.
Moet je zien wat ik allemaal
moet doen en niet kan doen.
En wat is het resulaat? Ne
gende!"
Ongelukkig;
Volgens Ria Visser is de wed
strijdkalender bijzonder on
gelukkig samengesteld. „Het
is belachelijk dat het Neder
lands kampioenschap in de
week voorafgaande aan het
wereldkampioenschap plaats
vindt. Ik hoop echt dat de
KNSB dat volgend jaar ver
standiger aanpakt. Yvonne is
ziek geweest, maar ik denk
dat haar griepje opweegt te
gen de inspanningen van het
Nederlands kampioenschap
in Assen. Afgelopen woens
dag was ik nog moe van het
NK. Je kunt de voorberei
ding op het Wk dus verre
van ideaal noemen"
De 24-jarige Almeerse laat de
selectiewedstrijden op het
WK in Karuizawa (22 en 23
februari) lopen. „Wat heb ik
daar te zoeken", zegt ze. „Ik
denk dat ik de komende
week op natuurijs ga schaat
sen. Misschien meld ik me
wel in Giethoorn, waar dins
dag het Nederlands kampi
oenschap marathon wordt
gehouden. Lijkt me best aar
dig. Je moet toch wat doen
om de vorm vast te houden".
HENNIE LEMEIN
DEN HAAG Deelne
men is belangrijker dan
winnen. Met deze olym
pische gedachte in het
achterhoofd verschenen
diverse deelneemsters
aan het wereldkampi
oenschap schaatsen voor
dames afgelopen week
einde op het ijs van de
Haagse Uithof. Ver, soms
zelfs heel erg ver achter
de ongenaakbare Oost
duitse toppers trotseer
den ze de door de snij
dende wind ook voor
deze doorgewinterde ty
pes hinderlijke kou, re
den keurig hun rondjes
en werden hartstochte
lijk toegejuicht door het
(schaarse) publiek dat
naar oer-Hollandse tra-
oi
ditie dit soort marginale
sportieve verrichtingen
best kon appreciëren.
Karen Gardiner-Young ver
scheen als eerste Australische
deelneemster ten tonele bij
een groot internationaal toer
nooi. De 25-jarige bankem-
ployee uit Adelaide zorgde
trouwens als enige van de 34
deelneemsters voor louter
persoonlijke records. Niet zo
verwonderlijk omdat de
short track-specialiste tot vo
rige week maandag nog nim
mer een 400-meterbaan had
gezien. Gardiner, die zich nu
bij haar tijdelijke pleeggezin
Marcusse in Katwijk gaat
voorbereiden op het wereld
kampioenschap shorttrack in
april in het Franse Chamo-
nix, vond zichzelf in het
eindklassement terug op de
dertigste plaats.
Op de 500 meter werd Karen
Gardiner („Ik ben nu een
maal geen sprintster") 32e in
49,94, op de 3000 meter 31e in
5.24,66 en op de voor haar af
sluitende 1500 meter even
eens 31e in 2.33,25. Geen tij
den om direkt een brief op
de bus te gaan doen richting
Australië, maar Gardiner
had het niettemin geweldig
naar haar zin. „Grandioos,
volgend jaar ga ik zeker op
nieuw naar het wereldkam
pioenschap dat dan in het
Amerikaanse West Allis zal
plaatsvinden. Maar dan wil
ik wel iets meer van tevoren
trainen", aldus de immer
goedlachse WK-debutante
die werd gecoached door
landgenoot Colin Coates,
even overgewipt van zijn
trainingskamp in Davos.
Ook de drie dames tellende
Canadese ploeg was gister
middag niet al te hoog in het
eindklassement terug te vin
den. Nathalie Lambert haal
de als enige de 5000 meter,
maar dat bleek voor haar wel
wat erg ver. Een zestiende
plaats was dan ook het deel
van de rijdster uit Montreal.
Stadgenote Ariane Loignon
was erg ongelukkig. De ge
brilde Canadese liep enkele
dagen snipverkouden rond
en kwam tot overmaat van
ramp op de 1500 meter ten
val, waarvan de Zuidko-
reaanse Kim Hyung Na
eveneens het slachtoffer
werd. Loignon, tussen enkele
hevige hoestbuien door: „Ik
weet niet hoe het kwam, ik
lag opeens, pats boem".
Loignon werd uiteindelijk
29e, ondanks haar tuimeling
nota bene nog vóór Karen
Gardiner, de al na 80 meter
van het WK gevallen Zuid-
koreaanse Lee Kyung Ja, de
Joegoslavische anti-technica
Bibija Kerla, de 41-jarige
Nieuwzeelandse-van-
Nederlandse-komaf Ans Kre-
mer en de op de 1500 meter
na een verkeerde wissel met
Lambert gediskwalificeerde
Japanse Keiko Asao. De der
de Canadese, Nathalie Gre-
nier uit Quebec, eindigde
tenslotte op een 23e plaats.
De twee Amerikaanse deel
neemsters hoefden, waar
schijnlijk vooral tot hun ei
gen opluchting, evenmin te
starten voor de laatste af
stand, de 5000 meter. Bonnie
Blair, goed voor een bronzen
medaille op de sprint na Ka
rin Kania en de Japanse Sei
ko Hashimoto, werd negen
tiende, haar landgenote Katie
Class zeventiende. De Chine
se Wang Xiuli. begeleid door
Nederlander Eddy Verheijen,
maakte een heel wat betere
indruk. Een elfde plaats in
het eindklassement werd dan
ook haar deel.
DICK KIERS
op v,g
ppel C[
EERENVEEN Zelfs
de finish bleef Dries
an Wijhe zaterdagmid-
op het door sneeuw-
:hten bevlekte kunst-
vaal van Heerenveen
retig rondjes draaien,
erwijl de concurrentie al
ïassaal van een hete dou-
genoot, gleed de kers-
veertiger met een
)od hoofd langs de veeg-
ïachines en door de
rieskou, om zo pas voor
week vol heuse ijspret
even enkele meters
ïee te pikken. De smaak-
van de Heeren-
eense marathon (gewon
en door Jan Kooiman)
lnerse
weer even op z'n best, een
hoopgevende constatering
aan de vooravond van het
Nederlandse kampioen
schap en (mogelijk) ande
re vermaarde tochten op
natuurijs.
Zoals tegenwoordig gebruike
lijk haastte Van Wijhe zich om
de waarde van zijn indruk
wekkende krachtsexplosies
(die in Heerenveen geen resul
taat opleverden, omdat de con
currentie attent was) achteloos
onder het ijs te schuiven. „Be
schouw het maar als een laat
ste opleving", meldde hij
breed grijzend. „Je ziet dat va
ker bij oude mannen: zo af en
toe vertonen ze nog een kunst
je".
Op een meter afstand hoorde
Hilbert van der Duim het ver
haal over „opa's laatste kunst
je" niet begrijpend aan. De
Fries was één van de schaat
sers, die zaterdagmiddag op
het Friese glij-ijs (niet de
meest geliefde ondergrond van
Dries) regelmatig op zijn tan
den moest bijten om „de Dol
le" in bedwang te houden.
Van Wijhe was overigens de
enige die nadrukkelijk de aan
val zocht. „Of het wel verstan
dig was om juist nu met m'n
krachten te smijten? Ach, je
hoeft op dergelijk ijs niet erg
veel te lijden. Ik had nog wel
75 rondjes kunnen rijden".
Ploeggenoot Henri Ruitenberg
spande zich aanzienlijk min
der in, reed zelfs secondenlang
in de staart van het peloton,
maar maakte in de finale toch
een sterke indruk. De voor
zichtige start had een tactische
reden. Ruitenberg bekeek tij
dens het warm draaien de
spiegelgladde ijsvloer, consta
teerde dat onder dergelijke
omstandigheden vroege ont
spanningen nagenoeg onmoge
lijk waren en speelde dus eni
ge tijd verstoppertje. „Ik had
in ieder geval sterke benen en
dat is op dit moment het be
langrijkste", constateerde hij
op weg naar de kleedkamer.
Herkansing
Een stijgenae vorm ook bij
Elfstedentochtwinnaar Evert
van Benthem. Voor de mara
thon van afgelopen donderdag
(Amsterdam) zei hij al meer
kracht te kunnen leggen in
het bochtenwerk en ook in
Heerenveen behoorde hij tot
de sterksten. Een val enkele
ronden voor het einde maakte
hem kansloos voor de dagprijs,
maar de komende dagen krijgt
hij ongetwijfeld handenvol
herkansingen.
In de finale had Jan Kooiman
het geluk dat Dries van Wijhe
ontbeerde. Nadat de kracht
mens van de Veluwe minstens
15 keer had geprobeerd aan de
greep van het peloton te ont
snappen, zag Kooiman (Neder
lands kampioen op kunstijs)
zijn eerste demarrage beloond,
omdat de concurrentie voor
het eerst niet reageerde. Het
was Kooiirtans dertigste over
winning. „Een leuk verjaar
dagscadeautje", vond de huis»
vader.
BERT DIJKSTRA
STARY SMOKOVEC 17-jarige Joegoslavische Mateja Svet
heeft zaterdag in het Tsjechische Jasna de vijfde reuzenslalom
voor de wereldbeker gewonnen. Het was haar eerste internatio
nale triomf. De Spaanse Blanca Fernandez eindigde als tweede
en de Westduitse Traudl Hacher als derde.
Tot vreugde van de Zwitserse ploeg en tot teleurstelling van het
publiek heeft Corinne Schmidhauser gisteren de zevende sla
lomwedstrijd om de wereldbeker gewonnen. In de Tsjechoslo-
waakse plaats Jasna versloeg de Zwitserse skister de plaatselijke
favoriete Olga Charvatova, die na de eerste manche het klasse
ment leidde en later ten val kwam. Met Erika Hess op de derde
en Brigitte Gardient op de vierde plaats was Zwitserland sterk
vertegenwoordigd in de top van de ranglijst.
De Zwitser Peter Müller heeft zaterdag in Morzine een afdaling
voor het klassement voor de wereldbeker gewonnnen. De West
duitser Markus Wasmeier veroverde gisteren in Morzine zijn
eerste seizoenzege tijdens de reuzeslalom om de werelebeker. De
22-jarige Wasmeier, die wereldkampioen is op dit onderdeel,
won ruimschoots voor de onder Luxemburgse licentie startende
Oostenrijker Mare Girardelli. Het verschil was ruim een secon
de.
DEN HAAG De schaatskalander voor de komende dagen ziet er als volgt
Dinsdag 11 februari
Lekkerkerk Ijsclub Lekkerkerk Nederlands kampioenschap kortebaan junio
ren a en b jongens, aanvang: 13.00 uur. tel: 01805 - 1317.
Woensdag 12 februari
Alblasserdam Ijsclub Alblasserdam: Ned. kamp. schoonrijden op natuurijs
aanvang: 18.00 uur, aanmelden: tot 17.30 uur, tel. 01859-16678.
Ammerstol De Vooruitgang-Ammerstol langebaan gew.kamp. Zuid-Holland
heren sen.Aanvang:19.00 uur. aanmelden: tot 18.00 uur, tel. 01825-1754.
Giethoorn IJsclub Giethoorn Nederlandse kampioenschappen marathon op
natuurijs aanvang: 13.00 uur startplaats:Smits paviljoen aanmelden:de Olde-
schoele, tot 18.00 uur op 11 februari inl: 05216-1502/1640/1514.
Zuid Beijerland IJsclub De Winterkoning Zuid-Beijerland Ned. kamp. korte
baan heren aanvang:13.00 uur, aanmelden tot 11 februari 22.00 uur,tel.
020-909607.
Zaterdag 15 februari
Zuid Beijerland IJsclub De Winterkoning - Zuid-Beijerland langebaan kam
pioenschap van Hoeksewaard junioren dames en heren aanvang: 10.00 uur,
afvalwedstrijd voor heren senioren aanvang: 14.00 uur, tel: 01866 - 1359.
Het is er dan eindelijk weer
eens van gekomen, gistermid
dag. Mijn zoon van zeven had
me al een dag eerder gestrikt,
maar had er, toen puntje ang
stig dicht bij paaltje kwam, ge
zien andere bezigheden toch
maar van afgezien mij aan de
toezegging te houden. Een
beetje krabbelen op de sloot
vlak bij huis had hem voldoen
de geleken.
Hoewel zijn ledematen ook iet
wat door de koude waren aan
getast geweest, was zijn en
thousiasme daags er op niet
zodanig getemperd dat hij van
een schaatstochtje met pa wil
de afzien. Integendeel.
De matineuze, huiselijke han
delingen waren nog maar net
achter de rug of zoonlief herin
nerde me aan de afspraak.
Waarop niets anders restte
dan naar zolder te gaan en de
ijzers op te snorren. Die daar
ai weer geruime tijd lagen op
geslagen, ingevet en al wach
tend om weer eens enige ij
spret te ondergaan. Nou ja, ij
spret.
De voorpret was er in elk ge
val. Zoonlief was nauwelijks te
houden en had zelfs in zijn py
jama nog wel de elementen te
lijf willen gaan. Een nog juist
opgevangen mededeling van
Mart Smeets vanaf de Uithof,
dat de deelneemsters aan het
WK toch ook wel een beetje
last hadden van de koude, gat
me de bevestiging dat warme
kledij geen overbodige luxe
zou zijn bij de eerste kennis
making sinds een jaar met ko
ning winter.
En dat klopte. Want het warme
automobiel was nog niet met
enige moeite geparkeerd en
verlaten of de in de bebouwde
kom nog nauwelijks merkbare
frisse oostenwind deed zich
gevoelen. Het open polder
landschap had er even eerder
nog zo uitnodigend bijgelegen.
De berijpte weilanden door
sneden door bevroren vaarten,
omgetoverd bijna tot een schil
derij van Pieter Brueghel.
Compleet met kinderen achter
een keukenstoel en een
schaatsende moeder achter
een voortgeduwde kinderwa
gen.
Zoonlief stond het eerst op het
ijs. De geleende kunstschaat
sen boden hem niet de meest
comfortabele uitgangspositie
voor zijn hernieuwde kennis
making met die wat moeilijk te
definiëren kriebeling, die Ne
derlanders nu eenmaal krijgen
wanneer water in ijs is veran
derd. Maar het temperde zijn
enthousiasme niet. Dat deed
hooguit de schrale, koude
wind. Die zich tussen elke ope
ning in de kleding door een
niet te stuiten weg zocht naar
de botten van degene, die zich
had verstout dat ondefinieer
bare te ondergaan wat vorig
jaar in Friesland nog had ge
leid tot het spektakel van de
Elfstedentocht.
Zelf volgde ik even later op de
nog rijkelijk van vet voorziene
Noren, die zoals ik al snel kon
vaststellen eerder waren gewa
pend tegen een aanval van
roest dan één gericht op een
succesvolle poging soepel glij
dend de wat ribbelige ijsvloer
te bedwingen.
Maar ook mijn instelling liet
aanvankelijk weinig te wensen
over. Met zoonlief achter me
aankrabbelend toog ik in de
richting van de einder, met
door de kille wind betraande
ogen weinig aandacht heb
bend voor net schilderachtige
beeld van de drie molens, die
aaneengerijd de meute
schaatsliefhebbers aan zich
voorbij zagen trekken.
Zoonlief hield het aardig vol.
Geen klacht over zijn botte
schaatsen kwam hem over de
lippen - hij wist niet beter.
Slechts de vanwege koude ka
ken wat moeizaam geformu
leerde opmerking halverwege
dat zijn gezicht wat koud be
gon te worden doorbrak zijn
serie opgetogen commentaren.
Hetgeen met een iets anders
geknoopte sjaal snel was ver
holpen. Waarna de luwte van
een aantal boerderijen aan het
einde van de vaart als een ge
schenk uit de hemel kwam. De
wind was even ontdaan van
zijn kille greep en de vermoei
de enkels konden ook even tot
rust komen.
Waarop de terugtocht werd
aangevangen. En het besef
gaandeweg sterker werd dat
de aangemeten kleding alle
mogelijke kenmerken van on
toereikendheid begon te verto
nen. En de spijt over het ach
teloos thuis laten van de ski
broek bijna met elke meter
toenam, als een te laat toege
ven dat de waarschuwing van
Smeets op de Uithof toch iet
wat in de wind was geslagen.
Want het was koud, zoals ik
ook om me heen anderen
hoorde gewagen. Maar als je
dan toch weer op die - ditmaal
helaas wat botte - ijzers staat
wil je er we! uithalen wat er in
zit. Hetgeen resulteerde in een
tweede ritje naar het eind van
de vaart, waar de luwte dit-
overtocht.
Met benen en voeten, die aan
voelden als in het vriesgedeel-
te van de koelkast bewaarde
sateh-stokjes, en een gezicht
dat tekenen begon te vertonen
van een ola-ijsje zag ik dat
mijn zoon de strijd met de ele
menten reeds had opgegeven.
Ik kon daardoor de eer aan
mezelf houden. We gaan naar
huis, riep ik hem van verre op
gewekt toe. Naar de warme
In de auto op weg naar huis
hoorde ik op de nieuwsberich
ten dat elders schaatsenrijders
in een wak waren gereden en
verdronken. Ook dat is - he
laas een dagje schaatsen.
NOORMAN