„Langlauf
is geen
sport voor
bejaarden"
Haasten fe»
OUD ADE - „Langlauf een sport
voor bejaarden?" Marian Vlasveld,
18 jaar oud en juniorenkampioene
van Nederland, verliest opeens
haar kalmte als zij wordt gecon
fronteerd met de uitspraak, dat
langlauf eigenlijk geen sport is.
maar een vorm van recreatie. „In
Nederland denkt iedereen dat je
zomaar even wegloopt op je ski's.
Vergeet het maar. Het is verschrik
kelijk zwaar", 't Kost Marian Vlas
veld weinig moeite deze uitspraak
te onderbouwen. Gevraagd naar de
specifieke eisen, waaraan een goede
langlaufer moet voldoen, somt zij
een rij op, waaraan maar weinig
sportmensen voldoen. „Om te be
ginnen moet je een goede coördi
natie hebben en een uitstekende
conditie. Daar komt bij dat je zo
wel over kracht als souplesse moet
beschikken: de afzet moet krachtig
zijn en een houten plank komt niet
ver. Zonder lef kun je het ook wel
vergeten: als je bovenop een steile
heuvel staat te bibberen, weet je ze
ker dat je in de afdaling onderuit
gaat. Maar het belangrijkste is mis
schien wel je doorzettingsvermo
gen. Je moet pijn kunnen lijden,
vooral heuvelop".
Volgens Vlasveld onderschatten mensen
de langlaufsport doordat zij bij hel
woord langlauf denken aan het „ski-
wandelen". „Ski-wandelen doe je op je
gemak. Bij langlauf is een gemiddelde
snelheid van IS a 20 kilometer per uur
geen uilzondering. In afdalingen gaat het
soms legen de 50. Er is dan heel wal
voor nodig om dan niet uit de bocht te
vliegen".
Talentenjacht
Vlasveld „ontdekte" de langlaufsport bij
toeval. Haar oog viel op een advertentie
in het bondsblad Ski van de Nederland
se Ski Vereniging (NSV), die in oktober
'83 een talentenjacht organiseerde op het
sportcentrum Papendal. „Ik wist hele
maal niets van langlauf. Ik had pas een
keer twee weken geskied. Het leek me
wel leuk om het eens te proberen..." Ze
viel direct op bij de mensen van de afde
ling Langlauf en Rolski (NLRF) en kreeg
een kerslstagc aangeboden in Duitsland.
Traincrswissclingen en bezuinigingen bij
de NLRF hielden haar echter uit de defi
nitieve selectie. „Ik ben toen lid gewor
den van Ski Cross Holland, een club
waar de cx-bondstrainers George Jerc-
mic en Bob Bovenman de training ver
zorgen. Jcrcmic is sindsdien mijn per
soonlijke trainer. We bellen elke week
met elkaar om het programma door te
nemen. Dat levert gelukkig geen proble
men op met de trainers van de NLRF,
Sindcy Tccling en Hans Biesbier. Daar
train ik gewoon elk weekeinde bij met
de selectie".
Revanche
Vlasveld nam revanche op de sclectiehe-
ren: in de winter van '83-'84 werd zij al
verrassend tweede in het NK bij de B-
junioren (16- en 17-jarigcn) na tweede
plaatsen op de 5 en 10 kilometer. Toen
zij een jaar later kampioene werd in
deze klasse was zij verzekerd van een
plaats in de A-junioren selectie (18 en 19
jaar). „Ik heb eigenlijk geen concurrentie
in deze groep. Daarom is het zo goed als
zeker dat ik dit jaar uitkom in het NK
voor de dames. Dat is veel beter voor
mijn ontwikkeling. Het heeft wel cén na
deel: ik mag alleen uitkomen op de 5 en
10 kilometer. De anderen doen ook de
20 kilometer. Dat betekent wel dat ik
me geen fouten kan permitteren, omdat
het algemeen klassement wordt bere
kend over de twee beste tijden van iede
re deelnemer. Maar ach, het gaat erom
dat ik aansluiting vind met de dames-
top. Een plaats bij de eerste vijf zou al
prachtig zijn. Het erepodium is nog geen
must".
Langlaufen in Nederland is geen sinecu
re. De geringe sneeuwval dwingt langlau
fers bijvoorbeeld uit te wijken naar hel
ZATERDAG 25 JANUARI 1986 PAGINA 2|
Cue
Als u in 1992 in Amsterdam op rnjen
olympische tribune wilt zitten, moet ^an
zich haasten. Waarmee, zult u zich o/kwe,
verwijld afvragen. Welnu, dat zal ik l
uitleggen. 1"°'
Een tijdje geleden verkondigde rnDCte
groepje* zakenlieden dat om de kandidqUii
tuur van Amsterdam bij hel Internatiqrap
naai Olympisch Comité te voorzien vat,
vijf uitroeptekens er een potje moest wot
den gemaakt. Uil dat potje, waarin ieder
een die olympisch Amsterdam een warrig
hart toedraagt een bedrag kan stoppei
moeten de kosten worden betaald om o
17 oktober in Lausanne het groene licn
te krijgen voor de stad, die nota bene cel
wereldwijde bekendheid geniet van weg
zijn rode-lampjesdistrict.
Maar hel genoemde groepje lijkt de wini
niet mee te hebben. Hoewel zakenliedeGcz<
doorgaans in één adem worden genoeminaa
met hel begrip handig: gaat dat inzak*/ooi
de fondsenwerving voor Amsterdam mc^an
op. Ruim veertien miljoen denken de /ntcrb
ren nodig te hebben om het IOC „om" /flat I
krijgen. Tot op heden is er niet meer /rnipvcf
nen gekomen dan het luttele bedrag va/na h
3.6 miljoen. En niemand weet waar he}} n
geld verder vandaan moet komen. Ja. Mi|and
net zakenleven. Maar dat komt nu juiMorf
niet over de brug. |ena
Vandaar mijn opwekking in de eerste r/>jng
van deze kolom. Als u er straks bij wikang
zijn moet u dus dokken. En snel. Etchc
liefst veel. Want eind volgende maantou
moet die veertien miljoen bij elkaar zijrftso
Zo niet dan kunt u hel olympischüoo\
plaatsbewijs vergeten. ni
Vanaf nu kan Nederland daadwerkelijk
Bij gebrek aan sneeuw bieden rolski's uitkomst in de Hollandse polder. Marian Vlasveld: „Langlaufers uit de laaglanden zijn sowieso in het nadeel".
NEDERLANDS JUNIORENKAMPIOENE
MARIAN VLASVELD:
buitenland. „Dat is een grote handicap.
Wc proberen veel in het Sauerland te
trainen. Dat kost een hoop tijd en geld,
want de bond betaalt niet alles. Boven
dien is het in Duitsland ook niet altijd
zeker dat je daar wel terecht kunt. De
laatste twee wedstrijden die wc daar zou
den skién werden op het laatste moment
afgelast wegens de regen. Er lag veel te
weinig sneeuw". Een ander probleem is
het gebrek aan trainingsfaciliteitcn. „In
Nederland gebruik ik rolski's. Dat is een
redelijk alternatief, maar in de polder is
het veel te vlak en waait hel te hard. In
het bos of de duinen gaat het veel beter.
Daar word je ook niet bijna omver gere
den door langsraccnde auto's. Gelukkig
brengt mijn moeder me wel eens naar
Noordwijk".
„Dat er zoveel haken en ogen aan lang
lauf in Nederland zitten, neem ik voor
lief. Ik heb allerlei sporten gedaan, maar
geen écn is zo veelzijdig. Je bent met je
hele lichaam bezig en geniet van de na
tuur. Soms ben je aan het trainen en
kom je urenlang niemand tegen. Dat is
prachtig. Ik heb wel aan teamsport ge
daan, maar het nadeel daarvan is, dat er
altijd mensen zijn die zich niet helemaal
inzetten. Dat ligt mij niet. Ik ben liever
onafhankelijk van anderen. Dat betekent
trouwens niet, dat ik altijd in mijn een
tje train. Dat doe ik natuurlijk ook wel
in groepsverband met de selectie".
„Langlaufers zijn serieuze sporters die
niet op elkaar katten, zoals schaatstcrs.
Kijk maar eens naar de dames in Neder
land. Daar is altijd sprake van een ont
zettende concurrentiestrijd. Wij gaan
juist als vrienden met elkaar om en la
chen niemand uit die eens een keer wat
minder presteert".
Promotie
Langlaufen is een .jonge" sport in Ne
derland. Dit jaar worden pas voor de
twaalfde maal nationale kampioenschap
pen gehouden. Zoals altijd in het buiten
land, andermaal in de Zuidduitse win
tersportplaats Isny. De organisatie is
voor het eerst in handen van de afdeling
Langlauf en Rolskiên. Daar ziet men dit
seizoen als de generale repetitie voor de
Lowlandcr kampioenschappen, de inter
nationale titelstrijd voor landen die
slechts een beperkt aantal maanden per
jaar op sneeuw mogen rekenen. De
NLRF telt op dit móment 200 wed
strijd-licentiehouders en groeit vrij snel.
Om die groei nog eens extra te stimule
ren hebben NSV en NLRF onlangs een
promotieteam ingesteld. Vlasveld, die
ook nationaal kampioene op de rolski's
is, draagt daarin haar steentje bij: „We
gaan met een man of tien naar ski-beur
zen en openingen van sportzaken. Daar
geven we demonstraties met rolski's en
laten we mensen het eens zelf proberen.
Op Papendal houden wc ook diverse ac
tiviteiten".
De langlaufsport ontwikkelt zich niet al
leen kwantitatief. Ook kwalitatief vol
trekt zich in Nederland een verandering.
Vlasveld: „We zijn nu in een overgangs
periode van de klassieke pas naar de
schaatspas. Bij de klassieke pas zet je af
naar achteren, bij de schaatspas meer
zijwaarts. Het is afkomstig uit de mara
thon, waar deze pas werd toegepast om
de wax minder snel te laten afslijten.
Toen bleek dat dat snellere tijden ople
verde, werd die pas ook op de andere
onderdelen ovei^enomen. Algemeen ge
zien is de techniek een stuk belangrijker
geworden".
Vlasveld is sinds september van dit jaar
studente aan de interfaculteit Lichame
lijke Opvoeding in Amsterdam. „Nee,
daar word je niet opgeleid voor gymlera-
res. Het gaat daar om de wetenschappe
lijke kant, zaken als inspanningsfysiolo-
gic. Wat ik er precies mee ga doen, weet
ik nog niet. Misschien dat ik ooit mijn
eigen training nog eens in elkaar kan zet
ten". Het zou de inwoonster van Oud
Ade op weg kunnen helpen naar de top.
„Mijn grote voorbeeld is de Noorse we
reldkampioene Anctte Boe. Ik weet niet
of ik ooit nog eens zo ver kom. Langlau
fers uit de laaglanden zijn sowieso in het
nadeel. Volgend jaar is het WK in
Obcrsdorf. Dat komt in elk geval te
vroeg".
PIETER EVELEIN
Onder redactie van GERT-JAN ONVLEE EN PIETER EVELEIN
Waardering
Het gaat goed met BS Leiden, en dat
doet ons van Hutspo(r)t deugd. Zonder
rnsor en dus zonder Amerikanen mee-
aien in de top van het Nederlandse
basketbal, vooraf werd dat vrijwel onmo
gelijk geacht. Dat de smalle Leidse for
matie, wiens spelers een volledige aag
taak hebben, daar toch in slaagt, mag ge
rust opvallend worden genoemd. Zeer op
vallend zelfs.
Toch moét daar iets achter zitten. Een
toevallige overwinning hier of daar. dat
is nog wel te verklaren. Zulke dingen ge
beuren nu eenmaal zo af en toe. Wat is
dan de reden dat Leiden het zo goed
doel
Wij wijzen direct naar de zijlijn, waar
hel niet alleen de uitpuffende spelers zijn.
die danig transpirerend de prestaties van
hun team gadeslaan. Wij doelen ook niet
op de bescheiden groep vaste aanhangers,
die de basketballers zo af en toe over een
dood punt schreeuwen.
Al dragen al deze mensen vanzelfspre
kend bij aan het succes.
nen het beeld: een boze. teleurgestelde of
verbaasde Harrewijn. die het hoofd soms
even tussen knièén laat rusten, verwon
derd over een domme acjie van één van
zijn pupillen of een scheidsrechter, maar
die dan in één ruk boos opstaat om zijn
misnoegen te uiten. En toch is Harrewijn
geen „klager", want even later staat hij
uit zijn stoel op om dezelfde speler te
complimenteren met een mooie actie.
Ruud Harrewijn: eên coach die fanatiek
is. zonder een bord voor zijn kop te heb
ben. Een coach die waardering verdient.
Niet in het minst, omdat zijn betrokken
heid bij hel spel soms hele aardige platen
oplevert.
ESPMPSM#\ .1 MJTboT
Waardering (2)
Wij bedoelen natuurlijk de man. die het
team onder alle omstandigheden tol nog
grotere prestaties moet blijven aanzetten.
De man. die het hoofd koel houdt als an
deren rood. of zelfs paars aanlopen.
Maar die anderzijds direct tot actie over
gaat. als hij meent dat „zijn" vijftal on
recht wordt aangedaan: Ruud Harrewijn.
Zelden zagen wij een man. die zich zö
betrokken voelt bij wal zich binnen de lij
nen afspeelt. Die zijn spelers zö kan op
zwepen dat zij inderdaad „het onmogelij
ke" verrichten. Maar die - heel knap -
toch nooit te ver gaat.
Trouwe bezoekers van de 5 mei hal ken-
Zelfvertrouwen?
„Je kan beter met 23-12 verliezen dan
met 14-13. Dan blijf je altijd denken dat
je nog een kans hebt gehad. Bij elf doel
punten verschil ligt dat anders. Dan heb
je gewoon heel overduidelijk verloren. En
dat is. als je een uitwedstrijd tegen de
landskampioen tenminste vooraf gewoon
als verliespartij incalculeert, dein niet zo
erg meer".
Zo ongeveer luidde afgelopen weekeinde
de filosofie van Robin Sommeling. De
aanvoerder van de zo overtuigend door
de Papendrechtse Korfbal Club afge
droogde Leidse korfbalhoofdklasser Fiaes
Pacta.
Wij van Hutspofrjt hebben zelf genoeg
verloren om in te zien dat er een spoor
van waarheid in Sommelings opmerking
schuilt. En het is ons ook bekend dat een
slecht doelsaldo in de korfbalsport niets
zegt. Gelijk eindigen staat garant voor
een beslissingsduel.
Maar, aan de andere kant, en toch. Wij
zouden kiezen voor een 14-13 nederlaag
tegen PKC.
Al was het alleen maar voor het zelfver
trouwen...
Familie
Nu we het toch even over korfbal hebben.
Ruud Niesing traint en coacht Crescen
do. Wim Niesing traint en coacht Zui
derkwartier. En is lid van Eureka uit
Rotterdam. Datzelfde Eureka speelde
zondag legen Crescendo. Met Wim Nie
sing als invaller. Het Crescendo van
Ruud Niesing won.
Van jc familie moet je het maar hebben.
Weggeschoten
'CekUeSouAant'
Nog even terug naar Papendrecht. Die
23-12 zege van PKC op Fides Pacta. Zei
Nico Pikaar: „Dal heet nu weggeschoten
worden".
Welnu, Nico. Dat is nu een opmerking
waar wij volledig achter kunnen staan...
Verliezer
De schaakstriid tussen Katwijker Wil-
fried Binnendijk en Voorschoten-speler
Frans Erwich heeft dinsdag dus inder
daad het verwachte slot meegekregen. Er
wich kwam gewoon niet opdagen en Bin
nendijk incasseerde even gewoon het
winnende punt.
En dat terwijl Erwich in die indertijd tot
tweemaal toe afgebroken eerste (en enige
echte) partij duidelijk op winst stond.
Een.zege die zijn Voorschoten aan een
even krappe als belangrijke overwinning
op Katwijk zou hebben geholpen...
Wij van Hutspofrjt hebben het een beetje
moeilijk met deze gang van zaken. Tot
op het laatst hebben we gehoopt dat de
eigenlijke verliezer tol inkeer zou komen.
Dat hij alsnog de afgebroken stelling van
de eerste partij op het bord zou brengen.
Om vervolgens, met een groots, nee ma
jestueus gebaar z'n koning om te leggen,
daarbij de dan al historische woorden
„Frans, jij was toch de beste", uitspre
kend.
Het heeft niet zo mogen zijn.
Waardoor de uiteindelijke winnaar zich
zelf nog overtuigender tot werkelijke ver
liezer verklaarde...
bewijzen positief te staan tegenover i
plannen de Olympische Spelen vr
naar ons land te halen. Vanaf nu mot|cn
i van 199\j di
iedere burger zijn giro- of bankrekening
maar even goed n
ankrekemni
m té zien <L~
kan wordcirC
ld van Thijr
nakijken om i
er nog een aardige bijdrage kan
gestort op de rekening van Ed van
en zijn makkers. Vete kleintjes makcfajjn
tenslotte één grote. nal
Als voor iedere Nederlander nu één £Mfact
den en dertig cent wordt overgemaakj
dan is het leed geleden. Dan houdt c
lobbycommissie zelfs nog een grijpstuiv,
over om ook de postzegels te kunnen b
talen voor de brieven die binnenkort var
uit Amsterdam naar Lausanne worde
gestuurd.
En je zult zien. zodra Ed van Thijn vofcwij
gende maand kan aankondigen dqt dlusti
burgers zich massaal achter de actie helop
ben geschaard en het streefbedrag va&lccl
veertien miljoen nóg dichterbij is gektpcn
men. dan volgt hel bedrijfsleven vanzefpulii
Want handig zijn ze in die wereld. Da*on
staat als een paal boven water, zelfs ééiijk
die een paar centimeter boven nieuw ,f//met
sterdams peil staat. Daar heb ik alle vehun
trouwen in. verfc
Zoals ik ook vertrouwen heb in het oooan
deel van de drie hoge lOC-heren. die /i£du
afgelopen weekeinde ons tand aandedenutc
om de olympische lokaties te bekijkerüuit
Het trio liet zich meetronen van de /Helle
naar Ahov' en als ik de berichten maHet
geloven waren ze vol lof. Welke andeifs al
delen van olympisch Amsterdam de /i^rcn
ren nog meer hebben gezien weel ik ovfle v
rigens niet. zaad
Maar ik sluit niet uit dal de heren (*erh
hun rondreis langs de kandidaat-stedtopsU
overal in de watten zijn gelegd en overgaat
bij hun vertrek de loftrompet hebben £fcich
stoken. De plaatselijke organisatiecomi
tés in opperste staal van euforie achtcrl^m
tend bij iets dat verdacht veel weg heej.
van een zeepbel.
Dat brengt me ertoe nog even stil
staan bij de onvolprezen pleitbezorger1
van Spelend Amsterdam, de man diu
zich regelmatig naar verre oorden spoel
om zijn stad aan de man te brengen. I-.
heb het over Ed van Thijn. die wact\ÏL
schijnlijk bij zijn ambtsaanvaardirj"'
nimmer zal hebben bevroed dat hij ncr*11
ooit eens in het olympische stof zou mol
'ten kruipen voor een Spaanse edelmai
Die in het zweet zijns aanschijns in ee
het daarover eens zal zijn. die zich vie
honderd jaar na de Tachtigjarige Oorlo,
opnieuw onderdanig toont ten opzicht
van de Spaanse adel. Het kan verkeren
Mag de olympische koorts dan de vadci
landse handige jongens en 's lands noli
beien in zijn greep hebben gekregen, hi
volk is tot dusver nog niet zo warm gek
pen voor het flauwe schijnsel van c
olympische toorts. Zou er misschien do
bij de burgers toch sprake zijn van enii
twijfel over het nut en de attractie va
een herhaling van de Spelen van 1928 i
de hoofdstad7 Het heeft er alle schijn vai
Tenzij vanaf vandaag de giften binnt
stromen bij Ed van Thijn.
Deze zou er trouwens goed aan doen. a
straks Amsterdam tegen alle verdrukkir.
in toch wordt aangewezen als olympiscl
verzamelplaats, er bij Don SamaramMI
eens op aan te dringen een andere /dlan
mule te kiezen. Laat E. van Thijn dazx\\
straks als olympische burgemeester. «Qq
toch het nodige in de melk te brokkeuzsl
zou moeten krijgen, de Spanjaard maj&r*
eens ferm laten weten dat het uit woSlaj
zijn met die waanzinnige. geldverslAk&l
dende campagnes. Waarbij vaak al mem
ernstige tekorten kampende wereldstede^
zich aiep in de schulden moeten steki
om zelfs maar als kandidaat te wordt H
aangemerkt. "c
Want 1,30 gulden per hoofd van de />£ve
volking mag dan misschien niet veel r/7nee
veertien miljoen gulden is een heel o^ai
drag. En dat is nog niet eens het enin0T
dat moet worden gespendeerd om stra\^fT
in Lausanne in stemming te worden
bracht bij een college heren, dat niets ïe?.n
ter heeft te doen aan zich tussen rw. 2,J.r]
Spelen in veel belangrijker voor te dot Pr|J
dan ze in werkelijkheid zijn. BU\^X
