,We moeten een link net de scholen leggen „Fides Pacta redt het nu wèl" Pernix en TOP „gaan" voor kampioenschap PORT EcicUcgotnant «4ERT FRANK OVER PROMOTIE VAN VOLLEYBAL: TRAINER BERENDES: ZATERDAG 23 NOVEMBER 1985 PAGINA 13 ilent breekt niet door" „het aantal leden neemt zijn veel gehoorde ten, wanneer jeugd- prt ter sprake komt. e pakken de regionale bs of afdelingsbesturen problemen aan? Doen er wel wat aan? De ko- >nde weken komt dit on- rwerp op deze pagina de orde. Onze redac- \ir Willem Spierdijk be- reekt vandaag de situa- in de volleybalsport. SIDEN De volleybal- ort verkeert in deze re- 5 op een laag plan. Bij heren speelt Leython de tweede divisie (twee assen onder de top), bij dames acteert Gemini Voorschoten op een- lfde niveau. De belang- ïlling bij de jeugd voor »ze tak van sport loopt ermee parallel. Het ayon Leiden" kent on- veer vierhonderd jeug- ge beoefenaren. inwas van het ledental bij de igd is voor de volleybalbond rd nodig, want dat is ook bij ze bond in twee jaar sterk daald. De NeVoBo heeft nu ruim 45.000 jeugdleden; ee jaar geleden waren dat er 00 meer. Door aanwas bij de lioren is het totaal aantal le- n van de bond sinds 1983 g wel met 2000 toegenomen. volleybalbond recruteert ar jeugdleden vooral in de tegorie van 14 tot 18 jaar. 'olleybal is geen lagere- lioolsport". zegt Th. van ;rle, woordvoerder van de Itionale bond. Toch probeert Ook het jeugdvolleybal kende een teruggang in leden. de NeVoBo ook onder de jon gere jeugd leden te winnen. Van Oerle: „Wij houden in het land verschillende proefpro jecten. We stellen verenigin gen, die een groep „mini's" willen starten, materiaal ter beschikking, zodat daar voor de clubs praktisch geen kosten aan verbonden zijn". Bert Frank, lid van de Leidse „Rayon Kommissie Jeugd" (RKJ), bespeurt echter nog weinig van stimulerende acti viteiten: „Twee maanden na de Europese Kampioenschap pen merk ik nog weinig van volleybalpromotie. Die moet volgens mij op de scholen plaats hebben. De meeste scho len zijn echter huiverig om een vereniging binnen de poort te halen, omdat een dag later de volgende club op de stoep staat. Toch moet de link met het onderwijs op een of andere manier gelegd worden. Vroeger had je toch het Bona- ventura, dat een binding had met de basketbalclub Bona Stars. Ik zie niet in, wat daar nou tegen is". De Leidenaar heeft intussen wel een plan opgezet om de begeleiding van de jeugd in dit rayon beter te laten verlopen. Dit seizoen is het houden van regionale training uit het ex perimentele stadium gekomen. Bert Frank: „Acht jaar gele den werden er al rayontrai ningen georganiseerd. Door praktische problemen is dat ei genlijk verwaterd. Verleden jaar zijn we daar weer mee be gonnen; een soort experiment, omdat het nog weinig gestruc tureerd gebeurde". De Leide naar begon met het leggen van contacten met de trainers van het district Zuid-Holland: „Ik Presentatie De Leidse rayon teams pre senteren zich dinsdag avond in de Vijf-Meihal. Om 20.00 uur worden er diverse wedstrijden ge speeld. Aansluitend spelen de sterkste seniorenteams uit het rayon Leiden tegen elkaar. wilde in eerste instantie we ten, waar zij op technisch vlak hun prioriteiten legden. Ons technisch plan moest natuur lijk binnen dat van het district passen. Het probleem is eigen lijk, dat er van de vier district strainers van vorig jaar nog maar één over is. Ik kan dus eigenlijk weer opnieuw begin nen". Onder leiding van de trainers Henk van Klaveren en Willi am Stijger zijn de rayontrai ningen voor de B-jeugd inmid dels begonnen. Tien van de achttien verenigingen uit Lei den en omstreken met jeugd- teams, hebben spelers en speelsters in de uit zestien per sonen bestaande selecties. Deze teams werken dit seizoen oefenwedstrijden en wat toer nooien af. In de toekomst is het ook de bedoeling dat de keuze voor de districtsteams via het rayon gebeurt. Frank: „Daarbij stellen we de jeugd door het houden van die ray ontrainingen in de gelegen heid om meer te ballen. Wan neer je het districtsteam niet haalt, kan je toch nog bij dat van het rayon blijven". De RKJ hoopt ook de contac ten met de jeugdtrainers te verbeteren en door het houden van bijeenkomsten de commu nicatie te stimuleren: „Je ziet dat trainers wel heel aardige trainingen geven, maar wan neer je honderd van die trai ningen naast elkaar legt, zit er geen lijn in, komt het oplei dingsaspect er te weinig uit. Het zou ook prettig zijn als de clubtrainers dezelfde accenten legden. Nu zie je vaak, dat de opleiding eerst op winnen is gericht en vervolgens op het leren van volleybal. Het is ook moeilijk om aan het aspect „winnen" voorbij te gaan. Want als je Wedstrijden lang met 3-0 op de broek krijgt, is de animo voor volleybal snel minder". Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Willem Spierdijk Bijgeloof Het ging zaterdag dus niet goed met de pingpongers van Sjaardema. De Oegstgeestse club had zich opgemaakt voor een tweevoudig feest. Behalve het tweede team. dat de titel nauwelijks meer kon ontgaan, zou ook de eerste formatie het kampioenschap waarschijnlijk wel gaan veroveren. Reden een fors feest voor te berei- BoTiQ den, dat zal een ieder begrij- tografen nogal eens te horen krijgen. Tot zaterdag werd dergelijk gedrag bij Sjaardema nog af gedaan met de constatering alleen maar bijgeloof". Of dat bij een volgende gele genheid weer het geval zal zijn, wagen wij zeer te betwij felen. pen. Zoals een ieder ook zal begrij pen dat dat feest even fors de mist inging, toen bleek dat datzelfde eerste team wat al te nonchalant met het celluloid omsprong. Een snelle achter stand werd bijna nog goedge maakt, de 4-6 nederlaag werd echter toch een feit. Bijgeloof (2) De titel was in een paar mis lukte klappen onbereikbaar geworden, en dat terwijl vooraf toch al met de ma ten van het tweede voor de kampioensfotograaf was gepo seerd. Een vorm van fotografisch vooruitwerken, waaraan ove rigens niet altijd door ieder een in het sportleven wordt meegedaan. „Wij poseren pas '3,c we echt kampioen zijn, we het noodlot niet tar- is een kreet die onze fo- Onze werkzaamheden bren gen met zich mee. dat wij wel eens contact hebben met een sportbond. Dat levert soms wonderlijke telefoontjes op: „Mét de volleybalbond". „Met de sportredactie van de Leidse Courant. Kunt u mij doorverbinden met de heer Pijpers?" „Die zit in Japan, maar hij is om vier uur terug...." Bont Amusante telefoontjes worden afgewisseld met irritante. Sommige bondjes maken het bont en slagen er met overtui ging in hun reputatie „slecht georganiseerd" op te houden. „Met de tafeltennisbond". „Met de sportredactie van de Leidse Courant. Heeft u voor mij wat informatie over de wedstrijd Nederland - Honga rije?" „Wat wilt u weten?" Bijgeloof... „Schoon" Er was eens een voorstopper die zijn leven wilde beteren. Nooit meer trappen, geen overtredingen meer; „schoon" voetbal, dat was het voortaan helemaal. Het eerstvolgende duel werd door die schoonvoetballende klever inderdaad aangegre pen om nu eens negentig mi nuten lang zonder overtreding gen op het veld te vertoeven. En het moet gezegd: hij slaag de, cum laude. Twee helften voetbal, geen fluitje tegen en, wat ook belangrijk is, een di recte tegenstander die liet we ten dat-ie het optimaal naar z'n zin had gehad. Niet alleen omdat hij de laat ste vijftien jaar geen wedstrijd meer had gespeeld zonder ge voelig te zijn geraakt, maar ook omdat hij door de prettige aanpak van onze voorstopper weer eens drie treffers had kunnen laten aantekenen... Schoon (2) Overigens wel een reden voor die spitsenuitschakelaar die even geen spitsenuitschake laar meer was geweest, om aan zichzelf te gaan twijfelen. Doorgaan op de ingeslagen weg of die stap terug doen. Terug naar dat speltype met de door een ieder geaccep teerde professioneleover treding, op het juiste moment en, vooral, op de juiste plaats. Wij van Hutspo(r)t hopen dat de hoofdpersoon uit ons hier bij doorgegeven moderne sprookje op de nieuwe route voortgaat. Alle begin is moei- lijk. En: lag het héééi vroeger niet gewoon in de opzet van het voetbalspel besloten dat de beste, en niet de „meest pro fessionele" zou winnen? eenderde van de competitie was verspeeld. Maar zo ka raktervol teruggekomen dat de Racing het, zo luidt nu de verwachting van velen, ook dit seizoen „wel zal redden". Ons zult u dat niet horen zeg gen: het is de redactie van deze rubriek maar al te zeer bekend hoe rond de bal is. En hoe raar-ie kan rollen. Trouwens dat zullen ze bij RCL toch ook wel weten? In blessuretijd tegen de krachtsverhouding in toch nog gelijk komen, dankzij Pe ter „Platini" Siera. Als dat geen voorbeeld is van een raar rollende bal, weten wij het ook niet meer. Weer Weer RCL? Ja, weer RCL. De ploeg verdient gewoon aandacht, vinden Wij van Hutspo(r)t. Volgens velen al bijna gedegradeerd voordat Waar het om gaat". „Om de Europese competitie". „Een wedstrijd in de superli ga?" „Dat zou wel kunnen, ja". „Hoe laat begint de wed strijd?" „Dan kunt u het best even met Avanti bellen..." Frank Berendes: „Een gemiddelde van één punt is haalbaar". LEIDEN Voor de derde maal in haar bestaan be hoort Fides Pacta tot de selecte groep van zestien hoofdklassers. De fusie club kwam in '73-'74 en '83-'84 eerder in de hoog ste korfbalafdeling uit, maar viel telkens na één seizoen naar de over gangsklasse terug. De nieuwe technische man Frank Berendes rekent erop, dat ditmaal een der gelijke teruggang achter wege blijft: „Wij redden het dit jaar, daar ben ik van overtuigd". Wie de eindstanden van de hoofdklassen bekijkt, leert dat in de afgelopen vijf jaar van de twintig kampioenen van de overgangsklassen er elf in hun eerste en twee in hun tweede jaar uit de hoofdklasse zijn ge degradeerd. „De verenigingen, die steeds in de zaalhoofdklas se blijven, komen op het veld even hoog uit en raken zo goed vertrouwd met het ni veau van de top. Ploegen, die op het veld niet zo hoog spe len, missen dat contact en blij ken daardoor niet altijd in staat om zich in de zaalhoofd klasse te handhaven. Wil je daarin blijven dan moet je op het veld minstens in de top van de overgangsklasse spelen, anders blijf je altijd een stapje achter", verklaart Berendes die snelle terugval van veel debutanten uit de zaalkorfbal- top. Aangezien Fides Pacta op het veld (nog) geen overgangsklas- ser is, lijken de overlevings kansen dus minimaal. Beren- des maakt voor zijn eigen se lectie echter een uitzondering op zijn stelregel. „Wij kunnen ons best op eigen kracht en schotvaardigheid in de hoofd klasse redden, want de thuis wedstrijden tegen BEP, Samos en DKÓD moeten toch punten opleveren. Ik acht met deze spelersgroep een gemiddelde van één punt per wedstrijd be slist haalbaar". Die spelersgroep telt met Bet- tina Sommeling één nieuwe linge, zodat ook Henny Piket - niet meer in het hoogste veld- team - in de zaalploeg is opge nomen. „Henny Piket is een betere zaal- dan veldspeler en Bettina Sommeling heeft door haar sterke spel gewoon een basisplaats verdiend. De eerste vier weken spelen we vier om vier met Patricia Gottmer en Ronald van der Velden als vaste reserves. Misschien dat ik daarna toch vijf om vijf laat spelen, maar dat wil ik nog be spreken met de groep". Met zijn ploeg wil Berendes circulatie-korfbal spelen, waarin de dames zich meer „mans" moeten tonen. „Fides Pacta heeft het aanvallend al tijd van de heren moeten heb ben, maar dat is voor de hoofdklasse te beperkt. Ieder een moet kunnen scoren en bij sommige ploegen maken da mes ook regelmatig doelpun ten. Die van ons staan nog te vaak vrij zonder dat ze schie ten, maar dat begint te verbe teren. En verder blijven we proberen om na elke schotpo ging van de tegenstander de bal af te vangen. Toen Fides Pacta dat twee jaar terug in de hoofdklasse introduceerde, werden ze uitgejouwd en nu doet iedereen het. Het levert zeker rendement op, al moet je het wel selectief toepassen om er niet mee de boot in te gaan." Sommige korfbalexperts be stempelen de hoofdklasse B als zwak en zien landskampioen PKC, zaterdag op bezoek bij Fides Pacta, gemakkelijk kam pioen worden. Zo niet Beren- des: „Het wordt een competi tie, waarin iedereen elkaar gaat afslachten en ook PKC zal niet ongeslagen blijven. Ik heb PKC op het Fortuna-toer- nooi gezien en ik zie zeker mogelijkheden voor ons. Voor al als het publiek in de Vijf- meihal zich wil roeren, want op die manier speelt Fides Pacta altijd met z'n negenen..." LEIDEN De Leidse korfbaltop is door het hoofdklasserschap van Fi des Pacta kwalitatief ver sterkt en ook kwantitatief is er verbetering. Zuider kwartier is na één seizoen afwezigheid teruggekeerd in de eerste klasse en hoopt zich nu te handha ven. Poulegenoot De Da naïden wil behoorlijk meedraaien in de zaal competitie, die dit week einde in volle omvang los barst. Daarentegen heb ben de beide zaterdag- clubs veel hogere aspira ties, want Pernix en TOP zijn vastbesloten om zich te mengen in de titelstrijd. „Als Fides Pacta zich weet te handhaven, is de kans groot, dat Leiden volgend seizoen twee hoofdklassers heeft", stelt coach Jasper Engel van Pernix, die zijn team met Ra- piditas en Pams als titelkandi daat beschouwt. Hij heeft de beschikking over hetzelfde achttal als vorig jaar, al leek de blessure van Carla Kuipers zijn plannen even te verhinde ren. „Zij heeft de oefenwed strijden probleemloos gespeeld en gelukkig is ze alweer vrij wel op het oude niveau terug. Daarnaast heeft Janneke Mul der door haar werk slechts twee keer op het veld ge speeld, maar zij heeft routine genoeg om het wedstrijdritme snel weer op te pikken. Vorig seizoen hebben we het kampi oenschap eigenlijk laten lig gen. gezien het feit dat we alle koplopers hebben verslagen. Maar de ploeg is sindsdien weer gegroeid en afgaande op de stijgende vorm in de oefen duels verwacht ik een goede competitie". Bij De Danaïden hoopt Hans van Huis, dat zijn ploeg de mentale kracht hervindt om goed te presteren. „De laatste veldwedstrijden waren erg te leurstellend, zodat ik in de zaal eigenlijk zonder bepaalde verwachtingen begin. Wij moeten gewoon lekker gaan ballen en komt het spelplezier weer, dan zie ik mijn team best hoog eindigen", meent de Warmonder. Hij heeft Hennie van der Top als enige van de groep nieuw gekomen speel sters geselecteerd en ook Hen ny Devilee teruggeroepen, nu Cees Christiaanse op eigen verzoek lager ging korfballen. „Ik heb meer gekeken naar ideale combinaties dan naar individuele kwaliteiten, want al die nieuwelingen brengen allemaal verschillende spelstij len mee. Op die manier ben je als trainer lang bezig om er een eenheid van te maken en ik wil niet altijd zeggen in voorbeschouwingen, dat De •Danaïden in de opbouw is". Voor Zuiderkwartier belooft het een zwaar seizoen te wor den, want de debutant wordt geconfronteerd met een ver zwaarde degradatieregeling. „Wij zitten in een poule van negen clubs, waarvan de laat ste twee degraderen en num mer acht wellicht een beslis singswedstrijd moet spelen", legt coach Wim Niesing uit. Hij heeft dan ook bewust voor geroutineerde spelers gekozen, „omdat de druk voor de jonge re gasten toch te groot zou zijn. Ik moet nog wel een vaste op stelling vinden, maar het gaat erom: heeft de ploeg sfeer en geloof in het schot? Op het veld is wel gebleken, dat kan sen benutten hét moeilijke punt is. Een plaats in de mid denmoot is wel haalbaar, voor al als je punten pakt in de eer ste wedstrijd, want dan speel je de volgende veel gemakke lijker". Gezien de verrichtingen op het veld en die in de zaal te gen Westerkwartier (21-6 winst) lijkt TOP de gedood verfde kampioen van de zater dag eerste klasse. Hans Oele heeft met Barbara Romsom, Karin Westerbeek, Frank Nij- enhuis, Ron van der Willik en Anne van der Zaag vijf nieu welingen in het basisachttal. „Vorig seizoen moest ik nog alles uitproberen, omdat ik voor het eerst in Sassenheim zat, nu heb ik gewoon een team gemaakt, waarin meer echte zaalkorfballers zitten, spelers die zich met korte, snelle bewegingen kunnen vrijspelen", motiveert de oe- fenmeester uit Zoetermeer de opvallende spelerswijziging. „Het zal in de competitie een kwestie worden wie in welke wedstrijd moet worden uitge speeld, want scoren kunnen ze allemaal. Alleen moeten we oppassen, dat we het te ge makkelijk gaan opnemen, nu het aanvallend zo vlot ver loopt. Wij zijn sterk genoeg om kampioen te worden, maar met Kinderdijk (de eerste te genstander), Swift, Snel, Alba tros en misschien Vrienden schaar zijn er genoeg concur renten voorhanden".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 13