chtigheid
in de Kuip
Oran je verder als - partner
UITSCHAKELING MET ECONOMISCH EFFECT
Pokerspel
!frij
Van Marle
ontkent
negatieve
gevolgen
PORT
£eid«ie(5oMa/nt
DONDERDAG 21 NOVEMBER 1985 PAGINA 11
>el he h„
ITTERDAM België heeft
h als 22e land geplaatst voor
eindronde van het voetbal-
rnooi om het wereldkampi-
ischap in Mexico. De lijst
i de 22 deelnemers is: Mexi-
(gastland), Italië (titelverde
ler), Polen, West Duitsland,
rtugal, Engeland, Noord-
rland. Frankrijk, Bulgarije,
ngarije. Denemarken, Sov-
Unie, Spanje, België, Ar-
e ntinië, Brazilië, Uruguay,
T raguay, Canada, Algerije,
u irokko en Zuid-Korea. Nog
spelen: Australië-Schotland
"r december) en Irak-Syrië (29
"Jvember).
v te
Mona
ROTTERDAM Het is een
trieste conclusie, maar de kar
blijft voorlopig muurvast in de
modder zitten. Nederland gaat
niet naar Mexico. Het was in
de aanloop al een dubbeltje op
z'n kant met die miraculeuze
ontsnapping op 14 mei in Boe
dapest tegen Hongarije, maar
België bleek in Rotterdam be
ter dan het rammelende Oran
je dat nog bijna ten onrechte
won ook.
Het Nederlands elftal had de
kar moeten trekken, zoals
bondscoach Leo Beenhakker
dat pleegt uit te drukken. Ja
renlang al wordt er vertwij
feld gediscussieerd over de
kwaliteit van ons voetbal, trai
ners komen samen in Zeist, al
les en iedereen bemoeit zich er
mee, maar we zijn er niet uit
gekomen. Dat hangt kennelijk
van kleinigheden af. De kwa
lificatie voor Mexico had de
ruk aan het stuur betekend die
de boel weer de goede richting
had op gekregen. Dat is niet
gebeurd. Nederland zit in het
hoekje waar de klappen vallen
en schrompelt ook wat het na
tionale elftal betreft in tot een
beklagenswaardige dwerg.
Sinds de successen van de we
reldkampioenschappen van
1974 en 1978 en een stuntelige
nasleep op de Europese titel
strijd in 1980, hunkert Neder
land naar internationaal aan
sprekende resultaten. Elk sei
zoen rond oktober wordt er
weer dramatisch gedaan over
de deelnemers in de Europa
Cup. Het is vrijwel sinds men
senheugenis dat geen ploeg
overwintert met nog enige in
ternationale aanspraak in het
vooruitzicht. Volgens insiders
heeft dat een rampzalige uit
werking op het totale voetbal.
Nederland wordt in het bui
tenland als voetbalnatie nau
welijks nog serieus genomen.
Spelers van de topclubs zijn
amper interessant voor het
draagkrachtiger buitenland
(lees: Frankrijk, Italië, Spanje).
De laatste jaren waren slechts
toevallige uitzonderingen
Kieft en Vermeulen - op dat
front te noteren.
Handel
Dat economisch aspect kan
niet achteloos terzijde worden
geschoven. Betaald voetbal is
handel en zonder lucratieve
transfers slinkt de bankreke
ning van de grotere clubs, die
van de weeromstuit bovendien
elke achting in den vreemde
verspelen. Ajax en Feyenoord
tegenwoordig betalen
als ze een aantrekkelijke te
genstander willen ontmoeten.
Dat was „vroeger" andersom.
Met een serie wedstrijden in
de etalage, die WK Mexico
heet, had er iets losgemaakt
kunnen worden. Die kans is
voor het totale Nederlandse
voetbal teloor gegaan.
balbolwerken als Engeland en
West-Duitsland niet beter af
dan het met Nederland was
geweest. Leo Beenhakker
heeft het wel eens over grau
we muizen in Nederland, maar
van deze landen kan toch wei
nig meer beweerd worden.
Objectief bekeken is het we-
reldtoernooi in Midden-Ame-
rika met landen als Polen,
België, Bulgarije, Spanje,
Noord-Ierland, Schotland (als
het ten minste van Australië
weet uit te schakelen), Portu
gal en zelfs uitgesproken voet-
Geen deuk
Italië, de regerend wereld
kampioen, heeft sinds Spanje
1982 helemaal geen deuk meer
in een pak boter geschopt en
verliest tegenwoordig thuis al
van Noorwegen. De Sovjet-
Unie en Hongarije zijn onzeke
re factoren, die aangenaam
kunnen verrassen. Frankrijk
drijft volledig op het wondei
Michel Platini, waarvoor het
bovendien constant naar vrije
trappen zoekt. Blijft nog over
Denemarken. Een degelijke
ploeg, die waarschijnlijk op de
klimatologische omstandighe
den in Mexico zal stranden.
Begint een ploeg in de laag
vlakte en eindigt die in Mexi
co Stad, dan is zij kansloos als
ze uit Europa komt. Zo simpel
ligt dat daar.
Fra
r„U; 5TTERDAM Uitgere-
nd Georges Grün, voor-
Hongar stemd om te voorkomen
5; Eng t debutant John van
5 punti 'en GranJe weer eens
3. Gro ar een eindtoernooi om
it wereldkampioenschap
u leiden, verstoorde gis-
ravond de droom die
ïchts twaalf minuten
3-i; Tn lurde. De voorsprong
ievhe7 n ^ie OranJe dank
siiven doelpunten van Hout-
okomoi an en De Wit moeizaam
Ber«1 volkomen tegen alle
16 gica in had opgebouwd,
u voldoende zijn ge-
eest voor een plaats in
Boek. exico. Maar de treffer
-victori in Grün, zes minuten
K)r ^et eindsignaal van
iu-corv biter George Courtney,
ereftafe voor êerec^dgheid.
Petri
icea 0-ifant hoe je ook over de speel-
1 B°ek jjze van de Belgen kunt den-
gf 1 ïn, zij verdienden het retour-
e Mexico gisteravond. Meer
an de formatie van Leo
eenhakker, die geheel in de
ederlandse stijl van de laat-
5tuttqa^e Jaren toch weer fouten
iike Raakte, die je je internationaal
adbacwet kunt permitteren,
--in d enhakker zelf, „enorm te-
Irgesteld" als hij was, vond
de oorzaak voor uitschake-
chaos en het opbouwende
werk werd overgelaten aan
spelers die niet voor een der
gelijke taak berekend zijn, Mi
chel van de Korput en Ronald
Spelbos. Daar kwam nog eens
bij dat met name Rob de Wit
de bal voor de rust maar één
keer goed raakte en de Belgen
derhalve van de linker kant
niets te vrezen hadden. Peter
Houtman voelde zich in die
periode op een eiland, want hij
werd nooit aangespeeld op de
wijze die van hem de gevrees
de spits zou moeten maken.
Ook Beenhakker moest dat
toegeven: „We hebben het
aanvankelijk iets te veel voet
ballend willen oplossen, op dat
harde veld had er ook in de
eerste helft meer opportunis
me mogen zijn. Dat hebben we
halverwege veranderd".
Beenhakker offerde toen Van
de Korput op ten faveure van
John van Loen, die prompt
voor veei meer dreiging zorg
de. Voor Beenhakkers confra
ter Guy Thys kwam die wissel
uiteraard niet onverwacht,
maar hij kon na afloop toch
niet nalaten nog eens fijntjes
te wijzen op de ver doorge
voerde koude oorlog.
„Ik hoorde dat Nederland een
speler vervangen had, maar
mij werd niet bekend gemaakt
welke. Dan heb ik subiet de
eerste minuut afgewacht en
mijn maatregelen genomen".
Beenhakker: „We hebben na
de rust alle troeven uitge
speeld, alles op tafel gegooid".
En er kwamen twee doelpun
ten uit, die het spelbeeld ge
weld aandeden. De verder fa
lende Rob de Wit was met bei
de treffers betrokken. Eerst
kon hij na slecht verdedigen
van Eric Gerets een voorzet
afleveren waaruit Peter Hout
man zijn keus rechtvaardigde.
Doelman Jean-Marie Pfaff
had geen enkele kans tegen de
fraai maar dank zij leunen op
Broos via de grond ingekopte
Leo
Beenhakker
blaast stoom
af nadat de
Belgen weer
een riante
kans hebben
gemist.
bal - en achttien minuten voor
tijd verlengde hij een keurige
actie van Ruud Gullit met een
verwoestende uithaal, die
Hugo Broos alleen nog maar
tegen het eigen net kon wer
ken: 2-0.
Nederland, met een onver
moeibare Michel Valke op het
middenveld, mocht zich op dat
moment in Mexico wanen en
zijn volwassenheid bewijzen.
Dat deed het echter geenszins.
Het bleef knullig verdedigen
tegen een team, dat in De
Kuip kansen kreeg om van te
likkebaarden. Waar de Belgi
sche aanvallers zelf niet faal
den redde Hans van Breuke-
(Van onze correspondent)
BRUSSEL De Belgische kranten
juichen het vandaag uit: „Olé, Olé,
We gaan naar Mexico". En: „Grün,
de rechtvaardige rechter. Het is Bel
gië"!
„De Nederlandse afweer werd meer
in verlegenheid gebracht dan de
verdediging van de Rode duivels",
vindt De Gazet van Antwerpën.
„Dat Oranje achteraan kwetsbaar
was, werd duidelijk uitgerekend na
dat Nederland met 2-0 was voorge
komen. Onder een nooit geziene
stormloop van de Rode Duivels kon
Van Breukelen met veel meeval
zijn paniekerende verdediging nog
enkele keren bijspringen, maar te
gen de kopbal van Georges Grün
was hij uiteindelijk kansloos. Het
pokerspel met Mexico als inzet was
voorbij".
„De Rode Duivels creëerden in de
Kuip de ene schiterende doelkans
na de andere. De Nederlanders la
gen onder", aldus Het Belang van
Limburg. „Maar de Belgen misten
het net of stuitten op een wonderba
re Van Breukelen. Vroeg in de
tweede helft raakten de Duivels
twee doelpunten achter. Ze zwoeg
den en schopten woest om zich heen
als duivels in een wijwatervat. Tot
rechtvaardigheid geschiedde voor
de beste ploeg op het veld".
De Standaard: „De Belgen moesten
water en bloed zweten om Mexico
te bereiken. Geruime tijd klopte het
verdedigend plannetje van Thys
nochthans als een bus, maar het ge
rommel van Van Loen bracht de
Rode Duivels in de problemen. Tot
dan had de Belgische ploeg de strijd
in handen gehad, maar verzuimd de
counterkansen aan te grijpen. Op
een avond als deze mag even over
dreven worden: Guy Thys verdient
stilaan een standbeeld. Dank zij
deze kwalificatie krijgt ons voetbal
een nieuwe injectie".
„Dank zij een ongelooflijke zelfbe
heersing en een niet te verwoesten
geloof in eigen kansen heeft Belgie
Nederland klein gekregen", aldus
Het Laatste Nieuws. „Door een sa
menloop van omstandigheden bleef
het verdiende doelpunt alsmaar uit
en werd België ertoe gedoemd te
blijven strijden tegen nooit aflaten
de pech. Niet Nederland maakte het
België moeilijk. Het werd volledig
overspeeld en hinkte als het ware
zijn tegenstander achterna met
stuntelig samenspel en via pogingen
in het wilde. Het Nederlands elftal
stak schril af tegen de voorbeeldige
organisatie van de Rode Duivels".
Ook De Morgen vindt dat Oranje
aanvankelijk het geluk aan zijn
kant had, maar de krant steekt toch
een pluim op de hoed van Van
Breukelen, die Oranje overeind
hield. „Maar eindelijk kreeg Belgie,
zes minuten voor tijd, loon naar
werken".
Lof voor Van Breukelen ook van
La Libre Belgique. Vanwege de Ne
derlandse doelman slaagde België er
aanvankelijk niet in te scoren, vindt
de krant, maar zij concludeert dat
België loon naar werken kreeg.
Le Soir beschrijft lyrisch de gouden
kopstoot van de invaller Grün:,, De
Hollanders hadden hun kaartje naar
Mexico al in de zak, toen Grün ons
de reis aanbood", zegt de krant. Le
Soir vindt de speelwijze van België
in Rotterdam verrassend en de ver
dediging van Nederland opvallend
chaotisch. „Na 84 minuten, waarin
het geluk ons niet op de hielen zat,
lachte het ons een moment toe:
Mexico is voor de Belgen".
Georges Grün kopt nauwelijks gehinderd door Spelbos de Belgische treffer in, die kwanfixatie voor Mexico
betekende. Links John van Loen, die zijn rechtstreekse opponent ziet scoren.
j grotendeels in Brussel had
legen. Op de door hem be-
>elde 16e oktober doorkruiste
fillem Kieft met zijn onvoor-
01 elbaar domme actie ten op-
:hte van uitdager Frank
ercauteren, alle tactische
nnen. „Ik wil niemand als
idebok aanwijzen, de zwarte
_t toeschuiven, maar daar is
V1J ;t vooral fout gegaan. Ik heb
tijd gezegd dat we het in
aS ^ai otterdam wel eens moeilijker
^39 lilden kunnen krijgen dan in
irussel. Met een compleet elf-
1 hadden we daar kunnen
)ldoen aan de eis 'uit' te sco-
Vanaf onze kant hebben
vandaag alles geprobeerd
die achterstand van toen
te werken. In de weten-
:hap dat we om kwart voor
in de voetbalhemel zou-
kunnen zijn, maar even-
in de voetbalhel. We zijn
t bij de hemel geweest,
r het mocht niet zo zijn".
elf verwijten
éderland mocht zich dat
ooral zelf verwijten. Zelfs te-
het gegeven dat een be
en grasmat als die in De
meer in het nadeel
rerkt van de aanvallende dan
de verdedigende partij,
leed Oranje het in die fase
lomweg niet goed. Er werd
gejaagd op de tegenstan-
er was ook toen al sprake
een volstrekt defensieve
Peter Houtman kopt op de schouder van opponent Hugo Broos leunend in. De bal gaat tussen de benen van
doelman Jean-Marie Pfaff.
len Oranje diverse malen. Het
was sneu voor de goalie van
PSV, maar wel terecht dat de
Belgen toch het laatst lachten.
Zes minuten voor tijd depo
neerde Eric Gerets de bal op
het hoofd van Grün: 2-1. Het
was de eerste goal die de Bel
gen scoorden op Nederlandse
bodem sinds 7 april 1968. Een
treffer, die de rol van geboren
verliezer waarin het nationale
voetbal nu al jaren verkeert,
nog eens onderstreepte. Uitge
rekend de man, die in het door
Beenhakker opgezette poker
spelletje rond de opstellingen
de rol van joker kreeg toebe
deeld, ontpopte zich tot match-
winnei voor zijn eigen land.
Beenhakker: „België heeft
heel adequaat gereageerd toen
wij de stand van 2-0 hadden
bereikt die we zo graag wil
den". Guy Thys had echter het
gelijk volledig aan zijn kant
met zijn opmerking dat de bes
te kansen in 90 minuten matig,
maar vooral na de rust wel
boeiend voetbal voor de Bel
gen waren geweest. Hij lever
de zijn ploeg voor de vierde
keer in de tien jaar dat hij nu
de scepter daarover zwaait, af
bij een groot internationaal
toernooi. Voor Leo Beenhak
ker rest de wetenschap dat hij
net als Kees Rijvers voor hem
op het „moment suprème" met
een kater blijft zitten. Op de
weg terug hebben de Belgen
opnieuw een voetballand dat
dacht in opkomst te zijn de pas
afgesneden.
WILLEM PFEIFFER
Nederland-België 2-1 (0-0): 60. Hout
man 1-0; 72. De Wit 2-0. 84. Grün 2-1.
Scheidsrechter: Courtney (Eng). Toe
schouwers: 54.000.
Nederland: Van Breukelen; Wijnste
kers, Van de Korput (Van Loen),
Spelbos, Van Tiggelen; Gullit, Rijk
aard, Valke; Tahamata (Silooy),
Houtman, De Wit.
'len
as OTTERDAM De eer-
(te vraag, die gisteravond
la pborrelde na de uitscha-
10 eling van het Nederland
voetbalelftal, was: „Wat
i?". En dat is een pro-
leemstelling, die niet
twee, drie is op te los-
fjen. Leo Beenhakker pro
s' eerde het als volgt. „Het
•alletje zal gewoon moe-
blijven rollen. Maar
resultaat zal zeker
'aar drukken op vele
:h, eledingen van ons voet-
"3 al".
conclusie, waarop niets
alt af te dingen. Voordat de
'eede achtereenvolgende
'alifikatie voor een wereld-
Tnooi was misgelopen, had
iig commentator al gespro-
van een „ramp" als het
niet zou lukken. Dat lijkt
erg sterk aangezette
laming, want het gaat ten-
te slechts om een spelletje,
dan wel een bezigheid.
waar de nodige elementen in
zijn vertegenwoordigd. De pu
blieke belangstelling bijvoor
beeld, tenslotte toch de kurk
waar het profvoetbal op drijft.
Het is niet zo'n gewaagde stel
ling te zeggen dat de interesse
van de gemiddelde toeschou
wer tot dicht in de buurt van
het nulpunt zal dalen nu een
aansprekende prestatie van
het Nederlands elftal gisteren
is uitgebleven. Waar de tribu
nes mogelijk komend week
einde zouden zijn geïnjecteerd
met Oranje-vloeistof, zal nu
sprake zijn van Rode Duivel-
gif. Jan Publiek zal na de in
de voetbalwereld als een klap
ervaren uitschakeling nauwe
lijks meer warm kunnen lopen
voor „toppers" als Feyenoord-
PSV wanneer de verrichtin
gen van de betrokken spelers
koeltjes worden geprojecteerd
tegen de achtergrond van het
„verlies" in de Kuip tegen de
Belgen.
Door de mand
Want in de vaderlandse com
petitie mag een aantal interna
tionals dan vrij regelmatig aar
dige staaltjes laten zien, in een
groter verband stelt het alle
maal niet zo gek veel voor. En
valt de ene verdienstelijke
clubspeler na de andere regel
recht door de mand.
Dat was al in het Europa Cup
voetbal van dit seizoen geble
ken, in Rotterdam werd wat
dat betreft de ondubbelzinnige
bevestiging geleverd. Het doet
dan wat kinnesinne-achtig aan
van bovengenoemde commen
tatoren te horen dat een land
als België eigenlijk ook niet in
een WK-toernooi thuishoort.
Een feit is, dat toen het er gis
teren werkelijk om ging, de
Belgen wel in staat waren om
pressie-voetbal te spelen, chaos
te creëren in het vijandelijke
strafschopgebied en te scoren.
Ondanks het slechte veld,
waarvan Beenhakker na af
loop nog zo nadrukkelijk ver
klaarde dat niet als excuus te
willen aanvoeren.
Beenhakker was er overigens
wel verantwoordelijk voor dat
het Nederlands team in de
eerste helft zo slap, tempoloos
en volslagen ongevaarlijk
speelde. Na afloop deed de
bondscoach het voorkomen
alsof zijn team zijn opdracht
(pressie en hoge ballen voor
het doel) niet had uitgevoerd.
Maar debutant Van Loen ont
hulde na afloop dat Beenhak
ker wel degelijk vooraf op
dracht had gegeven „voetbal
lend" (zoals dat zo fraai heet)
te trachten de Belgen te be
strijden.
Beetje oorlog
Na de pauze, met Van Loen
voor Van de Korput, ontstond
er inderdaad iets dat op pressie
leek. Maar veel meer dan tot
een beetje oorlog in het vijan
delijke strafschopgebied kwam
Nederland niet. De Belgen ga
ven na de 2-0 aan hoe pressie
moet worden gespeeld en ze
slaagden in hun opzet. Die
overigens al veel eerder had
kunnen zijn bereikt als niet én
vooral Ceulemans een meester
in het missen van de meest ri
ante kansen was geweest én
doelman Van Breukelen
Oranje niet met een paar zeer
knappe saves had behoed voor
onheil.
Die beide laatste elementen
waren een gevolg van een on
voorstelbare chaos, die er ei
genlijk al vanaf het begin in
de Nederlandse verdediging
heerste. Vooral Spelbos, die na
afloop gewag maakte van de
voor hem met zijn zware ge
stalte moeilijke omstandighe
den, ging hopeloos de mist in.
De Ajacied won geen duel,
was in de opbouw ontstellend
zwak en zorgde voor een on
gekende onrust in de laatste li
nie.
Maar Spelbos was niet de eni
ge die faalde. Rijkaard viel als
international eveneens op
nieuw door de mand. Hij was
geen partij voor de beste man
bij de Belgen, Ceulemans, en
zag zich kort na de pauze van
die taak ontlast door de al
evenmin overtuigend opere
rende Van Tiggelen. Maar
Van de Korput en Tahamata
waren al niet veel beter. De
Wit gaf slechts met de voorzet
waaruit Houtman scoorde en
zijn eigen treffer blijk van zijn
aanwezigheid en ook Gullit
vermocht niet te overtuigen.
Eigenlijk scoorden alleen
Houtman, Van Loen, Wijnste
kers en Valke een voldoendel
De eerste door zijn treffer, de
Utrechter door het oorlogje dat
hij in de Belgische defensie
ontketende en de PSV'er door
als enige nog iets creatiefs te
ondernemen.
Laatste kans
Zie daar de sportieve balans
van het duel, waarin het Ne
derlands elftal zijn laatste kans
op een hernieuwd optreden op
het mondiale platform liet lig
gen. Maar de vraag „wat nu?"
is daarmee nog niet beant
woord. De conclusie na de
„ramp" in de Kuip kan in elk
geval zijn dat het Nederlandse
voetbal nóg verder achterop is
geraakt. Het is trouwens de
vraag of ooit nog eens deelne
ming aan een belangrijk toer
nooi kan worden afgedwon
gen.
Rijvers moest weg, omdat hij
niet aan een „vriendenploeg"
mocht bouwen. Beenhakker
en Michels gingen opportunis-
tischer te werk, maar hun
aanpak sorteerde ook geen ef
fect. De enige manier lijkt nu
nog een aantal spelers defini
tief uit Oranje te verbannen
(Spelbos, Van de Korput, Van
de Kerkhof) en een vaste
ploeg neer te zetten en zo veel
mogelijk interlands te spelen.
Zonder Europa Cupcontact is
dat een manier om te trachten
er de volgende keer (EK '88 in
West-Duitsland) wel bij te zijn.
Al zal Oranje vanaf nu slechts
als sparring-partner voor WK-
deelnemers (als het al wordt
gevraagd) kunnen fungeren
en ontbreekt er daardoor een
zeker en eigenlijk noodzake
lijk spanningsveld. Maar - en
dat is gisteravond weer eens
pijnlijk gebleken - je kunt niet
alles hebben.
FRANK WERKMAN
ROTTERDAM Jo van Mar
le is van mening dat de uit
schakeling van het Nederlands
elftal voor de eindronde om
het wereldkampioenschap in
Mexico geen negatieve invloed
op het Nederlandse voetbal zal
hebben. Die opmerkelijke op
vatting ventileerde de voorzit
ter van de KNVB onmiddellijk
na afloop van de wedstrijd te
gen België in Rotterdam. „Ik
geloof dat van plaatsing posi
tieve effecten waren uitge
gaan. In een negatieve reactie
op uitschakeling geloof ik niet.
Ik denk niet dat de toeschou
wersaantallen verder zullen
dalen omdat wij Mexico niet
hebben gehaald. Voorlopig zit
ten wij met de sportieve kater.
De financiële gevolgen hebben
wij nog niet berekend", aldus
Van Marle.
