Omwegen
Vox Laeta uit „de
Veen boeit zingend nog
steeds hemel en aarde
Leidschendam steekt
half miljoen in hotel
nfe
Verkeer lamgelegd door
Aktiecomité Sluipverkeer
Jachthaven in Vlietland
lIDEN OMGEVING
CaidM<2owuvnt
DINSDAG 19 NOVEMBER 1985 PAGINA 13.
)%ityech tersbazen
Hoe
n is n antonrechter Rigters wil
t juist met de zaak teger
in Sassenheimer beginner
ien de bode hem influister-
p, dat er nog een verdach-
pt voor hetzelfde geval was
ingeroepen. „Laat die ook
eteen maar naar voren
pen", zei de rechter. En
1 stapte een lange man in
1 Cl1 en 8roen leren jac^ en êrÜ"
broek naar voren en ging
aast de andere verdachte
aan. Hij kwam uit Velzen.
e Sassenheimer droeg een
ïnwoi
men
e maa
auw jack en een spijker-
v -oek, hij was een kop klei-
gaat do
Biding
n aan|
Dit
ng van
2 gul,
ellen
Met
schikb
ifferti
grote
/oor v,
Bvaarli
tekort
irzet h<
/el of
rvarin
aan
er dan'de Velzenaar. Er
as een overeenkomst: het
aren allebei echte man-
étjesputters.
it het feit dat ze elkaar
ertrouwelijk toelachten,
j ierd duidelijk dat de Vel-
enaar, wiens gezicht werd
esierd door een forse snor.
de Sassenheimer elkaar
d kenden. De heren
adden op 31 oktober 1984
i Roelofarendsveen het
opgev erjceer belemmerd. Tien-
illen auto's en fietsers kon
en niet passeren omdat het
veetal in beschonken toe-
tand midden op straat lag
knokken. „Klopt", zei de
leine Sassenheimer.
ras weinig verkeer, maar
1 klopt wel", gaf ook de
ge toe. „We hebben daar
j- jen beetje liggen stoeien
Jagen )el zijn twee^n. Dat doe je
,jT 1S v rel meer als collega's",
oegde de Velzenaar eraan
>e. „In het verbaal staat
at het om twee fors ge-
ouwde personen gaat", las
ligters om met eigen ogen
i constateren dat dat wel
lopte. „Valt best wel mee",
ei de lange. Daarna grijns-
e het illustere duo uitge
weid tegen elkaar. Heie
naal duidelijk werd niet
zaarom de twee mannen 's
I nachts op straat lagen te
IcU hechten. Feit was dat de
wee mannen in een café in
t h JRoelarendsveen een bruiloft
ladden bezocht en daar vol-
/^gens officier van justitie
ytftan den Broek een en an
der hadden gedronken,
telling „Meer dan het een en an-
ies ender". meesmuilde de lange.
van tn het etablissement werd
reniginfle kleine ergens boos om.
Brouke reden voor deze boos-
iddag leid werd gisteren niet ont-
Woubiiiuld. „Hij raakte door het
actie «olie heen, hij liep als een
estelijliazende dolle over straat",
oners Ichetste de man uit Velzen
oogmahet ongemeen boeiende ta-
tegenlereel, zoals zich dat tijdens
orthal pie nacht heeft afgespeeld.
adsbei)e lange trachte zijn kame-
tegen te houden en
de Rcmdat lijfelijk contact daar-
niet was te vermijden,
gevakwam het, dat het duo
vanknokkend over straat rolde,
de Wlnmiddels gearriveerde
elkpgenten vroegen of de he-
het ccfen wilden ophouden met
euring^toeien, maar ze werden ge-
door de twee dron-
iken vechtersbazen,
de Sta)aarop besloten de politie-
plannen de vechtenden te
te paalscheiden. Dat viel niet mee,
aar o[>vant nadat de kleine Sas-
iporthienheimer een van de agen
ten een stomp in de maag
ad gegeven, werd de wa-
nstok tevoorschijn ge
ld. „De politie heeft ook
ippen uitgedeeld, hoor",
ierkte de lange op. De ra
zende Sassenheimer bescha-
naar iigde overigens niet alleen
e kerfeen rijkspolitieman, maar
zijn emij schopte ook nog een
voorküeuk in een auto. De schade
Wivas 600 gulden. „Maar die
teb ik betaald", zei de klei-
ie. Officier van justitie Van
nteel len Broek vond de precieze
(toedracht van het voorval
houdii ïelaas niet van belang en
vomdat ook rechter Rigters
in O liet naar bijzonderheden'
tst. Vjyroeg, bleef de publieke tri-
Roelibune verstoken van smeuï-
min >e details. Zo bleef jammer
lijst, genoeg onduidelijk waarom
wachlPe kleine zo driftig werd.
en in 7°or beide heren vroeg
oegescfVan den Broek een straf
■n vanVan 200'gulden. „Dat vind
ig. In k we^ veel", meende de
toeken kleine. „Ik heb hem trach-
et verten te beschermen", betoog-
t dat lange. Hij zag zichzelf
g gul niet als vechtersbaas, maar
jaar lidals redder die geen straf,
inden maar een schouderklopje
in, zor verdient. Maar Rigters vond
nte w; beide argumenten niet
zijn v sterk, want hij gaf de twee
ïmerki mannen ieder een boete
i,van 200 gulden. De Velze-
omen naar ze* niet in hoger be
niets mee op", gaf hij
blijk van veel realiteitszin.
,Ik denk er nog even over
ia", hield de Sassenheimer
/oor de vorm een slag om
ie arm. De twee collega's
teiden keurig „Mögge", te-
ïen Rigters en Van den
Iroek, draaiden zich om en
had g
penstt
I Jiaald
Elisal
Velzenaar zijn rug naar
Rigters toekeerde, liet hij
igen; I breed grijnzend hardop het
rus M Woor{i „Eikels" op zijn af-
>neila scheidsgroet volgen. Rigters
en Van den Broek reageer
den niet.
KEES VAN HERPEN
VEERTIG JAAR NA DEZEGEN
VAN KAPELAAN SCHRAMA IS HET WEER FEEST
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10. door Ton Pii-trrs
Net als overal in het van de
Duitse bezetting verloste Ne
derland anno 1945, voelde
men zich ook in Roelofa
rendsveen weer zo vrij als
het vogeltje dat wilde zingen
zoals het gebekt was. Er was
weer recht van vereniging
ook. En „gebekt" waren ze in
de Veen, als vanouds. Heel
specifiek. Muzikaal ook, als
het moest. Niet alleen de he
ren van het kerkkoor, maar
ook de jongens en meiden
van de Maria- en Agnescon-
gregatie van de „St. Petrus'
Banden". Er viel geen feest
te vieren, of men liep spon
taan en zingend en juichend
te hoop. Religieuze en profa
ne muziekbeleving, met het
zoet der kelen, moesten ge
mengd samengebundeld wor
den. Enkele koppen werden
delibererend en weloverwo
gen bijeen gestoken; kape
laan A.H.Schrama, in zijn
toog geestelijk adviseur (mo
derator) van alles wat cul
tuur was buiten de oude
verkavelde koude tuinders-
gronden om gaf tenslotte
zijn zegen en smeedde het
Veens zingend zwaard toen
het heet was, en smeekte
daar ook Godes zegen over
af. „Vox Laeta" heette het,
de Blijde Stem. Klinkende
schepping, op een suggestie
van de eerste dirigent, de on
vergetelijke Toon Vranken.
Vandaag zit kapelaan Schra-
ma als vastgebakken pastoor
van Oud Ade nog gezellig
dicht in de buurt, betrokken
genoeg om het 40-jarig be
staan van deze rasechte
Veense „compositie" met zijn
gewaardeerde aanwezigheid
luister bij te zetten. Er was in
die jaren nog een grote in
vloed van de moderator op
de vereniging: de meisjes
droegen lange kousen, in
plaats van sokjes. Fijn hoor.
Een gesprekje, over het ver
leden, met drie blijde stem
men van het eerste uur. Oud-
bestuursleden, die nog steeds
actief, onder het heilzaam re
gime van eigenheimse, later
in een opwelling naar Lei
derdorp geëmigreerde, emi
nente koorleider Jan van der
Meer "wiens haren inmid
dels wel aan het vergrijzen
zijn aan het Vox Laeta-
proces deelnemen.
Koek met
middenstem
Alie Spruit- van der Hoorn
hielp de jonge verer
renlang bij het innen der
hardnodige penningen en
zong daarbij het hoogste lied
als sopraan. Dat doet ze nu
nog, het zingen. Cor J.Ho-
genboom, bijna 7 jaar de eer
ste voorzitter, was bij de op
richting al een vooraanstaan
de bas en heeft nu ervaren,
dat je bij het klimmen der ja
ren „steeds lager 'gaat zin
gen". En dan Piet Koek, oud
voorzitter en een fenomeen:
in het bezit van een „mid
denstem" zong eerst een
tijdlang bas, was 17 jaar een
niet helemaal gelukkige te
nor, en keerde toen op z'n
stembanden terug naar de
bas-status. Hij is, bij mijn we
ten, de enige maar ook vol
strekt waardevolle, vocale
hermafrodinges van Vox
Laeta. Het was, op die mid
dag vorige week, een mini-
reilnie met drie senior ge
dienstigen. Piet Koek had
oude notulenboeken en plak
boeken meegebracht en elk
een zat erin te bladeren en te
lezen. Ik kreeg bijna geen
kans om zinnige vragen te
stellen: de oude kern van
Vox Laeta zat in herinnerin
gen, bij koffie en gekruide
koek, na te kaarten.
Van hun uitwisseling van ge
dachten heb ik een extract
gemaakt. Zo heb ik begrepen,
dat kapelaan Schrama 40 jaar
geleden na zoveel wereldse
zangwensen adviseerde tot
een bisschoppelijk „Nihil ob-
stat". Dus Vox Laeta stond
niets meer in de weg. Hogen-
boom: „Er was behoefte aan
zo'n koor in de oude Veen,
vlak na die oorlog. Er waren
frisse stemmen genoeg van
jonge mensen, maar ze moes
ten een beetje gecultiveerd
worden". Alie Spruit, toen
nog Van der Hoorn: „Ja, als
je als meisje ging trouwen,
ging je ervan uit dat je ook
uit het koor moest. Dat was
helemaal geen voorschrift,
maar een vreemde opvatting.
Niemand wist waarom. Daar
om keerden de meesten na
enige tijd ook weer terug".
Toon bleed slapen
Piet Koek en Cor Hogen-
boom praatten na over hun
eerste dirigent, Toon Vran
ken; tot '54. Hogenboom:
„Toen werd ie opgevolgd
door het jonkie Jan van der
Meer, die al aan „begelei
ding" deed". Piet Koek: „Ja,
Vranken zat in die eerste pe
riode nogal eens met het ver
voer. Hij woonde in Amster
dam, maar dan kon hij na
zo'n repetitieavond niet meer'
thuiskomen en dan bleef ie
maar in de Veen slapen".
Maar het waren de uitvoerin
gen wel, van Vox Laeta, in
die eerste jaren. „Vox Laete"
stond er boven het eerste
programma in '46, uitgevoerd
in de oude St. Pancratiuszaal.
De Blijde Stem zong toen, on
der andere, Tu solus van Jos-
quin Des Pres, twee canons
en het Ave Verum van Mo
zart. Koek: „En er was to
neel. Want je kon niet een
hele avond voor donateurs en
familie vullen met zang. We
speelden „Een eeuw achter",
een twee-acter van de toen
nog vrijwel onbekende God
fried Bo(o)mans, en daarna
kwamen weer delen uit Va
lerius' Gedenckklank".
Vox Laeta mag best vrolijk
terugzien op heerlijke con
certavonden: „m.m.v. een
strijkorkest en met tooneel:
De Duivel kocht een lapke
grond, een-acter van Lam
bert Melissen". Cor Hogen
boom: „Stukjes opera ook hè.
Een beetje walsen van
Strauss, met dans erbij door
de leden, die dan van het
koor werden afgezonderd.
Dat was een verhaal apart.
En we hadden de beste solis
ten. Vox Laeta kon zich van
alles veroorloven: Jo Vin
cent, het puikje van onze va
derlandse sopranen, reed op
een kar door de Veen, met de
Harmonie voorop, op weg
naar de oude veiling voor
een concert. Ze werd werke
lijk vorstelijk ingehaald, ach
ter de muziek aan".
„Zang der
minnenden
En dan zong de Vox weer
welgemoed een door Vran
ken gereguleerde wals:
„Zang der minnenden", bij
voorbeeld, of „Watergees
ten". Dat waren dan „Donau-
zangen". Of „Donau Klange".
Allemaal in de St. Pancrati
uszaal in de onvolprezen
Veen. Koek en Hogenboom,
bijgevallen door Alie: „We
hebben altijd knappe leiders
gehad; Vranken was een
kunstenaar, en Jan van der
Meer nam zijn erfenis be
kwaam over". Volgens oud-
voorzitter Koek kwam Jan
„na Vranken wel op een ge
spreid bedje met een ge
vormd koor, met eigen goede
solisten, die vaak zangles na
men". Ook Cor Hogenboom
gaf diegenen een klein
pluimpje op de hoed.
Vox Laeta geeft zich nog
steeds succesvol prijs met een
„Vox Laeta" in de eerste jaren: jong en prachtig, onder Toon Vranken (zesde van links), met uiterst links Jan van der Meer als beginnend maestro.
groeiend repertoire; met op
vattingen die wellicht veran
derd zijn in de loop van vier
kruisjes. Smaken zijn ook an
ders geworden, maar onver
minderd gebleven is het hard
en serieus werken; maar met
plezier. Oud-voorzitter Koek
zou zeggen: „Het is pittig re
peteren. Zoals nu nog met die
jubileumuitvoering, met de
„Schipbreuk", een bijna een
uur durende muzikale
„ramp" van Johan Wagenaar
geen familie van onze bur
gemeester Joop die op ons
concert van 24 november
wordt uitgevoerd".
Vox Laeta's faam groeide in
40 jaar uit tot ver buiten de
regionale en nationale gren
zen. Wat dat betreft kan „De
Veen" z'n geluk niet op. Je
moest Vox' klank maar eens
horen tijdens die paar fantas
tische en overrompelende in
ternationale koordagen in
het Franse Nancy, in mei
van dit jaar. Vox Laeta toon
de zich een schoonheid van
superformaat. Ik heb het mo
gen ervaren. Dat waren mo
menten om even stil bij te
worden. In Frankrijk zeiden
ze daarom wellicht ook: „Vox
Laeta" pres d'Amsterdam".
Nu heb ik het nog niet gehad
over de concoursen waarop
Vox Laeta met een vrouw
of man of een dikke zeventig
hoge ogen gooide. Noch
repte ik van de radio-optre
dens. Laat het voldoende we
zen. Koek zou zeggen: „We
behoorden na een jaar of tien
al tot de betere koren". Vox
Laeta zingt hier, de Vox
zingt daar. Hogenboom: „Het
is nog steeds geweldig, dat
koor van ons. Altijd in goede
harmonie, zonder grote pro
blemen. Het bestuur hoeft
niet te sjorren om de leden
bij elkaar te houden. En dan
mag je wel zeggen: Vox Lae
ta staat of valt met Jan van
der Meer, of Jan is Vox Lae
ta, onze stem is van hog kwa
liteit. Al hebben wij, oudjes,
de langste tijd gezongen".
Zondagavond biedt Vox Lae
ta, 40 jaar jong, een jubileum
concert aan in de sporthal
„De Tweesprong". Gratis
hoogstaand muzikaal ver
maak, aanvang kwart over
acht. Een excellente zangver
eniging als deze Blijde Stem
is uit op eigen genoegen,
maar is netzogoed tevreden
als de gehele aanhang, van
heinde en verre, er ook het
volste plezier en bewonde
ring aan heeft.
LEIDSCHENDAM
Leidschendam zal door
aankoop van 550,000 gul
den een 8%-obligaties
deelnemen in de exploita
tie van hotel Chagall in
Leidsenhage. Het hotel
dat april 1987 gereed moet
zijn kost in totaal 15 mil
joen gulden. Het bedrag
aan obligaties is ongeveer
gelijk aan de waarde van
de grond (560.000 gulden)
die restaurant-eigenaar A.
Ph. Siliakus van Chagall
anderhalf jaar geleden
kocht. De gemeenteraad
ging, met uitzondering
van Rob Koning
(PPR/PSP), met de trans
actie akkoord.
WD-woordvoerder R.J.M.
Mahieu zei dat zijn partij ei
genlijk tegenstander is van het
zich op deze wijze mengen van
een gemeentebestuur in het
bedrijfsleven. In verband met
de verkoop van de grond zou
de zaak evenwel budgettair
neutraal verlopen. Evenals an
dere raadsleden vroeg Mahieu
naar een-eventuele precedent
werking. Hoe zou de gemeente
in gelijkwaardige gevallen
handelen?, luidde zijn vraag
Wethouder J. C. van Erp van
financiën zei dat de geldgevers
de voorwaarde van 25 procent
van de totale lening aan aan
delen of obligaties hadden ge
steld. De schroom van de raad
achtte hij begrijpelijk maar de
gemeente kreeg hiermee de
mogelijkheid tot het helpen
aan werkgelegenheid aan 50
mensen, nog afgezien van de
diensten en goederen die de
Leidschendamse middenstand
kan leveren.
Rob Koning (PPR/PSP) zei te
gen te zijn omdat openbaar
groen zou verdwijnen, de
grond in erfpacht zou moeten
worden uitgegeven, de kano
vijver in het gedrang zou ko
men maar vooral ook omdat
naar zijn mening alle zeker
heid over het welslagen van
het project ontbreekt.
Appartementengebouw
aan Voorburgseweg
LEIDSCHENDAM Negen
tien koopappartementen, veer
tien garages en vijf carports
worden binnenkort gebouwd
op het terrein van Huize Caro-
linenhof van de Stichting
Voorzieningen Gehandicapten
aan de Voorburgseweg in
Leidschendam. De bouwers,
Panagro's Panel B.V. en Bohe-
men Bouwbureau B.V. laten
het voor het gebouw liggende
parkje geheel restaureren. De
gemeente nodigt binnenkort
de omwonenden en de eigena
ren van de omliggende grond
en voor een inspraakbijeen
komst uit. Hierbij horen ook
de mensen die interesse heb
ben getoond voor een woning
in het deelplan van de door
Tetteroo Bouwbedrijf te bou
wen woningen in plan-Voor
burgseweg. De bouw start ko
mend voorjaar.
LEIDSCHENDAM Watersportvereniging Leidschen
dam en Omstreken (WVLO) krijgt een jachthaven in het
recreatiegebied Vlietland. De gemeenteraad van Leid
schendam heeft zich gisteravond met algemene stemmen
garant verklaard voor een geldlening van 750.000 gulden
voor de aanleg van deze haven.
De WSVL zal de grond voor de haven niet van Vlietland
BV huren, maar een erfpachtovereenkomst afsluiten.
Eenzelfde overeenkomst heeft Vlietland echter ook weer
met provincie gesloten zodat een situatie is ontstaan
waarbij erfpacht op erfpacht wordt gegeven. „Een con
structie die zeldzaam maar bij de Provincie niet onmoge
lijk is, aldus wethouder F. IJmkers, gisteravond in de ge
meenteraadsvergadering. Hij stelde dat dit ook voordeel
voor de gemeente oplevert.
De haven is bedoeld voor motorboten maar ook ligplaat
sten voor zeilboten behoren tot de mogelijkheden.
LEIDSCHENDAM Het
Leidschendamse Actiecomité
Sluipverkeer (LAS) heeft van
morgen door het blokkeren
van zes kruispunten alle auto
verkeer door en langs Leid
schendam één uur stopgezet.
Om half acht werden geblok
keerd de T-kruising bij de af
rit van rijksweg A4 bij de
Vliet, het tunneltje aan het
eind van de Nieuwstraat, de
Veen weg, de Oostvlietweg bij
de Star, het kruispunt Dam-
laan/Delflandstraat en de
Plaspoelstraat. Automobilisten
kregen folders met de tekst
„Sorry voor dit noodgedwon-
fen oponthoud", dezelfde tekst
ie tien jaar geleden ook voor
een aktie tegen het sluipver
keer werd gebruikt.
In de afgelopen jaren is er
„niets, helemaal niets" ge
beurd, aldus de folder. „Aan
het leefniveau in Leidschen
dam, langs de sluipwegen naar
Den Haag is weinig verbeterd
terwijl de verkeersstroom
steeds groter is geworden, de
veiligheid is ver te zoeken en
de stankoverlast is groot". Het
comité zegt tot de actie te heb
ben besloten" omdat de aanleg
van rijksweg 14 (Verlengde
Landscheidingsweg) noodza
kelijk is om de leefbaarheid
van Leidschendam weer op
een aanvaardbaar peil te bren
gen."
In een gelijktijdig verzonden
brief aan alle instanties die
verantwoordelijkheid dragen
voor het verkeersbeleid in Ne
derland wordt verwezen naar
de 20.000 auto's van forensen
die dagelijks de oude dorps
kern twee keer onveilig en on
leefbaar maken. De verkeer-
sontwrichting door de blokka
de wordt een begin genoemd
van een serie acties van het
comité „tot het moment dat er
werkelijk besluiten genomen
worden
