Omwegen
intoon Koch: 25 jaar bezield
orrespondent van Oegstgeest
leipetten beste
Tcatie woningbouw
Instandhouding plassengebied dure kwestie
VERSLAGENHEID DOOR
OVERLUDEN V.D. KWAAK
fieidaeSou/ia/nt
mOET MAAR ALLE LUST TOT SCHRIJVEN HEBBEN, EN DAT HAD HIJ
)UWNOTA RIJNSBURG:
CDA-RAADSLID BOONSTRA:
Harde aanpak snelverkeer
agin DEN OMGEVING
VRIJDAG 25 OKTOBER 1985 PAGINA 15
akei
oud
\AN
politii
eft gi
9-jarig
die p
De
erdaac
n auti
•t Stat
wilde
toradii
geda i
nleg
de du
niet
t col
W he
traken
was in de tijd, dat in de
- it precies werd vermeld
het met de dingen was
eld, en dat „de voorzit-
alle aanwezigen van
e welkom heette, daar-
»ok de hoop uitspreken-
dat de komende avon-
goed bezocht zouden
den. Waarna de voorzit-
de nieuwbenoemde ka
an, de weleerwaarde
Slobbers, welkom
7" itte, om vervolgens het
if rd te geven aan de
r fker van de avond
Spr. gaf nog vele be-
;igenswaardige wenken
'n goede geloofsbelei-
De presidente sprak
hartelijk dankwoord".
moS' el, in die tijd, toen hele
wie I- llePa6ina's <en nage-
riiven volkomen -Plat". zon-
fotomateriaal) in exten-
le meest mogelijke en
de onmogelijkste verga
ngen in eindeloze ver
en weergaven, met
itueel de bijvoeging, dat
nu en dan gekucht
d", begon Antoon Koch
schrijvend bestaan als
Den 1 espondent van de Leid-
iend 'ourant voor Oegstgeest.
ïpak
^°r is nu 25 jaar geleden,
i eerste werkstuk en op-
'e was de verslaggeving
l de opening van het
cursJuwe seizoen van het
Iets uth Vrouwengilde, en de
rboven aangehaalde zin-
e den zijn van zijn brein
hand. Koch's arbeid
1 beloond met 5 cent
regel, en hij begon daar
leen werk van te maken.
iar rijk ben ik er nooit
doelf geworden". Gister-
et sclfnd haalde Antoon zich
iter de erkentelijkheid
gaanp het Oegstgeestse ge-
>eter^entebestuur op de hals,
!n hij in de raadsvergade-
ig werd gefêteerd vanwe-
zijn onophoudelijke pu-
ndMeke verslaggeverij waar-
n iee hij een uitgebreid le-
jr» irsvolkje op de geestgron-
t" in weet te bereiken. Een
•n als Antoon Koch
udt je volledig op de
n debgte. Zoiets wordt op
jde ms gesteld. Pot voor me-
met Èr!
ndenjtonius (Antoon, Ton) Ni-
Hetpas Christiaan en zijn
JKknnaam is Aloyius
"ds Ich (55) is van geboorte
vab t Leidse glipper en een
Burgemeester Scheenstra overhandigde de zilveren correspondent gisteravond in het gemeentehuis het
boek „Kroniek van de 20ste eeuw".
,,Vis". Vooral die laatste bij
komstigheid moet bepalend
zijn voor karaktertrekken.
Maar omdat ik daar zelf
niet in geloof, heb ik er
verder geen aandacht aan
besteed. Antoon Koch is
ook een doorgewinterde
fietser; hij heeft al ettelijke
kruizen en medailles in de
Friese Elfstedentocht (op de
fiets) veroverd. Ze hangen
in de hal van zijn flatwo
ning, op een wandbordje.
Hij probeerde van de week,
in het donker, nog mijn
voorlicht te repareren,
maar staakte zijn pogingen
omdat resultaat uitbleef:
„Ik ben ook een beetje kip
pig, zie je".
Een roeping
Wat Antoon Koch nochtans
het meest Jberoerd heeft in
zijn leven "is, dat hij altijd
last heeft gehad van een
ven". Dat heeft hij dan ooi
gedaan, en de laatste tijd
maakt hij eveneens bandjes
met gesproken tekst. Zo
voorziet hij, bijvoorbeeld.
Radio Rijnland van nieuw
tjes; „Zoals laatst, met de
herbenoeming van burge
meester Scheenstra". An
toon Koch glimt en lacht
een beetje, als hij dit soort
dingen vertelt. Zijn hart,
z'n ziel, ligt bij de schrijver
ij. In het telefoonboek staat
achter z'n naam .journa
list". En dat terwijl heel
wat journalisten achter hun
naam de toevoeging „aan
nemer", of „techn.ambt."
zouden willen zien. Zo'n
opvatting bij journalisten
kan Antoon Koch kwaad
maken: „Had je maar een
vak moeten leren", zeggen
ze weieens. Nou, dat vind
ik dan nergens op slaan".
Van huis uit is Koch een
marineman. Met bijna 37
dienstjaren. Hij voer op zee
als radio-telegrafist („Ik
was toen dus al verbaal be
zig"), en nu slijt hij z'n ma-
rinetijd als burger-ambte
naar op Personeelszaken,
bij het MEOB, het Marine
Elektronisch en Optisch Be
drijf, even buiten Oegst
geest. Daar is hij ook
„hoofdredacteur" van het
bedrijfsblad MEOBTIEK.
Hij staat nu op het punt er
de „historie van de appara
tuur" te gaan beschrijven.
In het vakwapen staat „Si-
lentio Protegens"; een beet
je kloosterachtige slogan die
zoiets als „de stilte bescher
mend" zou moeten beteke
nen. Die stilte buiten de
marine heeft Ton Koch
nooit geambieerd.
Koch wilde de pen hante
ren, en de beautiful type
writer bespelen. Hij sollici
teerde in september 1960 bij
de Leidse Courant naar een
correspondentschap. Koch
werd uitgenodigd door
hoofdredacteur Leo Roozen.
„Er volgde een procedure.
Ik werd geïnviteerd voor
een gesprek in De Vergul
den Turk aan de Breestraat,
toen nog Leidens befaamd-
ste etablissement. Daar on
derwierp de hoofdredacteur
me aan een grondige in
spectie. Waarschijnlijk ook
op de vouw in m'n broek,
want een correspondent
moest er tot in de puntjes
verzorgd uitzien. Ik kon
naar Oegstgeest gaan. Een
H.Mis bij de opening van
het seizoen van het Kath-
Vrouwengilde. Het was een
duistere avond, toen profes
sor Hammerstein de spre
ker was".
Het eerste contact met de
krant beviel Antoon Koch.
Hij wilde immers schrijven.
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10. Hoor Ton Pirters
Dat had-ie al gedaan, in
scheepskrantjes en ook,
veel eerder, in het mulo
schoolkrantje, dat in de oor
logsjaren „De Stormvogel"
heette. „Een rotnaam",
vond Koch altijd al. Maar
zijn journalistiek wroeten
in Oegstgeest tenslotte
(waarnaar hij ging verhui
zen) heeft Antoon Koch
veel voldoening opgeleverd.
„Het was algemene verslag
geving hè. Al gauw ook
voor de plaatselijke media.
Het ging over de duvel en
z'n grootje; alles. Ook over
bomen die omgehakt zou
den moeten worden. Nou,
de heer Roozen gaf z'n
goedkeuring en ik kon
maandelijks m'n declaraties
indienen".
Op de achtergrond
Koch blijft altijd iemand op
de achtergrond. Men kan in
Oegstgeest elkaar naar het
leven staan en om de oren
slaan; Antoon registreert en
verdwijnt dan op z'n tenen
door de achterdeur. „Voor
mij kunnen jullie wat",
denkt hij dan. Maar het
staat dan wel de volgende
dag allemaal mooi in de
krant. Koch krijg je niet
gauw aan het terugdromen.
Hij herinnert zich nog vol
op feiten, maar de poëzie
daaromheen is aan hem
verspild. Misschien is Toon
te nuchter, ofschoon hij in
het bezit is van een beschei
den wijnverzameling vol
fruitige grapjes: een fles
met verdunde Oostenrijkse
antivries, en ook een exem
plaar voorzien van een
duister label met „Koch"
erop...
Nee, dan spreekt correspon
dent Koch nog het meest in
zijn tienduizenden geprodu
ceerde regels. Zoals in het
begin, over die commissie
Huishoudelijke Voorlich
ting... „En daar had je dan
twee dames van de thee
commissie. Die staken, in
de pauze, het gas aan en
gingen water staan koken.
Een enorme plof in de
schoorsteen. Mooie tijden
hoor. En je kreeg toen nog
de ruimte in de L.C.; je kon
echt stukken schrijven. Nu
moet je je veel meer beper
ken". In oktober '60 had
correspondent Koch die
de taak had overgenomen
van „Pa" de Boer, „die
priesterkleding maakte;
soutanes en zwarte pakken"
zijn eerste raadsvergade
ring in Oegstgeest. „In die
tijd was het inwonertal
nauwelijks de helft van het
huidige. Maar ik kon zowat
een hele pagina volschrij
ven over het gouden pries
terjubilee van pastoor
Looijaard. En een kwart
pagina over het zilveren
feest van pastoor Emmen in
Zoeterwoude". Tijden ver
anderen, tijden vergaan. En
je weet nooit wat blijft be
staan... In Oegstgeest ook
een dominee in de paro
chieraad, hoewel „je katho
liek gedoopt moest zijn, vol
gens de voorschriften".
Tweemaal veroverde An
toon Koch een persprijs
vanwege de Ned. Kath.
Kapperspatroonsbond. Daar
is hij trots op. „Maar het
meest aansprekelijke was
wel dat raadswerk. In die
gemeenteraad werd vroeger
nog politiek bedreven. Nu
is er minder vuurwerk; vol
gens een „beleids-program-
ma op hoofdpunten". Doch
Koch interviewde ook veel
winkeliers en gouden en di
amanten bruidsparen. Hij
kwam eens binnen bij een
honderdjarige en die voeg
de hem toe: „Zo snotneus,
en wat wou je mij vragen...?
En daar waren ook hoogbe
jaarde jubilarissen die ver
stoord zeiden: „Man, donder
op..!" „Want je komt daar
altijd op verzoek van de fa
milieleden", weet intussen
de arme Koch, die nu een
maal schrijven wil. Soms
verrast men Koch laat in de
avond; als hij net z'n tanden
staat te poetsen: „Hallo
Leidse Courant? Kunt u
nog even de krant komen
brengen? Het is nou toch
droog..."
Vuile ploert
Een kwart eeuw plaatselij
ke journalistiek heeft An
toon Koch niet verveeld.
„Het schrijven is me uit de
hand gelopen en ik kan het
niet meer tegenhouden. Iets
schokkends? Nou, nee, dat
kan ik me niet zogauw voor
de geest halen. Ja, de groei
van de gemeente, dat wel.
En de vorige burgemeester,
jonkheer Van Eijsinga, die
zei wat-ie wilde. Die noem
de een keer een inwoner
„vuile ploert" en hij wilde
met hem op de vuist gaan,
op een voorlichtingsavond.
En een opposante dame
werd door de jonkheer eens
een „vlerk van een wijf"
genoemd. Maar Koch
schreef door. Schitterend
was dat!
Maar het liefst zou Antoon
(z'n gezin mist inmiddels
tien ontvreemde fietsen en
één step) gewoon doorgaan.
En hij zou een boek willen,
schrijven: „Iedereen die
schrijft is gek en wil wel
eens een boek schrijven. Ik
wil dat doen over reizen en
trekken. Dat is m'n ambitie.
Wat Oegstgeest betreft, dat
is een vorm van journalis
tiek op de vierkante meter.
Je rolt van het één in het
ander. Je hebt er vergrij
zende vrouwenclubs die
over zware dingen zitten te
bomen, en dan denk je wei
een: ach dames, maak er
toch eens een gezellige
avond van!" Dit, ongeveer,
is Antoon Koch, als onze
zilveren en niet te onder
schatten medewerker. Hij is
van een geslacht dat aan
het uitsterven is...
1
bctaÜiSBURG De Klei-
hetgtn en vormen uit
Jicieel oogpunt de
chapV geschikte nieuwe
in ylocatie voor Rijns-
erpla. Bovendien wordt
betaa ^eze oplossing het
adënr glastuinb°uw *n
ie onpmgeving van Rijns-
tie vj aangetast en houdt
van emeente met de keuze
°Pde locatie Kleipetten
n W,III voor de verre toe-
3st de mogelijkheid
nu l om Frederiksoord-
ran I te bebouwen. Dat is
?wonbnclusie die wordt ge-
Jges,ken in de Nota Bouw-
varHies van de gemeente
^burg waarin is gestu-
f! V(jd op de toekomstige
>t re#ngbouw voor het
D«t mendorp.
iets I
oorta W van Rijnsburg willen
en snel mogelijk bestem-
Msplanprocedures starten
woni bewoners en belangheb-
het fen daarover tijdig infor-
?zwajn om bezwaarschriten en
Je S)psprocedures tot het mi-
i onim te beperken. Over de
oezeiwordt 5 november vanaf
eigfjur een hoorzitting in het
Je t^entehuis gehouden.
woifota Bouwlocaties is opge-
aarti omdat de gemeente zo
em jüg mogelijk de voorberei-
uw a voor nieuwe bestem-
ïegaisplannen moet starten
i uitftnen woningbouw in de
aan jde van 1988 tot 1997 kun-
is. blegen. Voordat dat kan is
'an fiodig de woningbehoefte
ns «nnen en die berekenin-
Lanftjjn gemaakt op basis van
- p'l 1983 verschenen Beleids-
Rij Woningbouw. In de pe-
n 1983-1987 zijn er volgens
wonhota 840 woningen nodig
eerloor de periode 1988-1997
Inmiddels zijn er voor de
eerste periode al 337 woningen
gebouwd en bovendien zijn er
in de diverse Rijnsburgse wij
ken ook nog 376 woningen te
vinden. Incidentele bouwmo
gelijkheden in de bebouwde
kom leveren ook nog 100 wo
ningen op zodat er voor de pe
riode na 1988 een locatie voor
702 woningen nodig is. Uit
gaande van een gemiddelde
woningdichtheid van 38 wo
ningen per hectare, betekent
dat dat de gemeente een ge
bied van 18,5 hectare nodig
heeft.
Met die gegevens op tafel is de
kaart van het Rijnsburgse
grondgebied bekeken. Om
agragrische redenen is gelijk
al afgezien van de mogelijk
heid tot woningbouw buiten
de bebouwde kom ten noorden
van het Oegstgeester Kanaal.
Ten zuiden van het Kanaal
zijn er echter vier mogelijkhe
den: de Kleipetten (tussen de
Sandtlaan, Valkenburgerweg,
de Rijn en het Additioneel Ka
naal), Frederiksoord-Zuid (ten
zuiden van de huidige woon
wijk), Den Horn (tussen het
Oegstgeester Kanaal. Oegst-
geesterweg en Collegianten-
straat) en tenslotte De Dijk
(ten oosten van de Rijnsbur-
gerweg en ten zuiden van de
Oegstgeesterweg). In de Klei
petten, onderverdeeld in drie
vlekken: west III, oost I en
zuid II, zouden 750 woningen
kunnen worden gebouwd.
Ontsluiting daarvan is zowel
via de Sandtlaan als de Val
kenburgerweg mogelijk. De
Kleipettenlaan zou gerecon
strueerd moeten worden en
voor de ijsbaan zou een andere
plaats moeten worden gezorgd.
In Kleipetten I en III kunnen
610 woningen worden ge
bouwd, in deel III nog eens
140 woningen.
Frederiksoord-Zuid biedf
plaats aan 200 woningen en
via de huidige woonwijk is dat
gebied makkelijk te ontsluiten.
Veel waterlopen zorgen echter
voor grond verlies. Den Horn
levert verkeersproblemen op
in de vorm van ontsluitings
problemen via de Vliet en een
extra verkeersdruk op de Kor
te Voorhouterweg en Brou
werstraat. In dit gebied zouden
400 woningen kunnen verrij
zen. De Dijk biedt in twee de
len elk 360 woningen. Ook
daardoor zullen echter proble
men ontstaan bij de kruising
Oegstgeesterweg-
Brouwerstraat. Bovendien
moet de waterhuishouding in
het achterliggende gebied wor
den hersteld na woningbouw
en moeten diverse straten zo
als de Collegiantenstraat en de
Brouwerstraat zijn gerecon
strueerd. Problemen zijn er
bovendien in de Kleipetten II,
Den Hom en De Dijk I en II
omdat daarin relatief veel
glastuinbouw voorkomt. De
bedrijven daar zouden door-
woningbouw aan strengere re
gels moeten worden gebonden
wat betreft de bedrijfsvoering
zoals bijvoorbeeld het gebruik
van bestrijdingsmiddelen.
In de andere gebieden is mede
door de grondprijzen de tekor
ten die de gemeente oploopt
door woningbouw het geringst.
Woningbouw in de Kleipetten
I en III kost de gemeente 6,2
miljoen gulden ofwel 10.200
per woning, in De Öijk I en
Den Horn samen maar liefst
20,2 miljoen gulden, dat is
ruim 26.600 gulden per woning
verlies dus. Mogelijkheden om
die verliezen te verminderen
zijn een dichtere bebouwing,
verlaging van de kosten van
bouwrijp maken en civieltech
nische werken, snel vaststellen
van een onteigeningsplan, snel
uitgeven van grond voor vrije
sectorwoningen en een selec
tief aankoopbeleid: kopen naar
behoefte en op basis van taxa
tierapporten en vermijden van
renteverlies.
NIEUWKOOP „Gooien wij
geen geld in het water?" Deze
kritische vraag stelde CDA-
woordvoerder Boonstra gister
avond aan het college van bur
gemeester en wethouders bij
de behandeling van een nieu
we kredietaanvraag voor het
•nstandhoüdingsplan voor het
Plassengebied. Het raadslid
oracht het college onder de
aandacht, dat tot twee keer toe
beschikbaar gestelde kredieten
door het college werden over
schreden. Waar gaat dat naar
toe, zo vroeg hij zich bezorgd
af. Is het ook niet zo, dat de
stand van de gemeentefinan-
ciën weinig uitzicht biedt op
voltooiing van het onderzoek
en de daadwerkelijke uitvoe
ring daarvan, aldus Boonstra.
Portefeuillehouder burgemees
ter T. R. Seinstra meende, dat
het met de overschrijdingen
nogal meeviel. De oorzaak
daarvan lag meer in het feit,
dat in 1983 het raadsvoorstel
wat onzorgvuldig was gefor
muleerd en dat toen bepaalde
kosten over het hoofd waren
gezien. Hij gaf vervolgens een
uiteenzetting over de inhoud
van het afgesloten baggeron-
derzoek. Het nu gevraagde
krediet van 40.000,- is voor
het derde onderzoek van fase
Ib - het rekreatieonderzoek -
is 15.000,- hoger dan aanvan
kelijk gedacht omdat daarin
ook het onderwerp „Vissen"
wordt betrokken, zo lichtte hij
toe. Na de discussie besloot de
gemeenteraad om tóch het ge
vraagde krediet beschikbaar te
stellen. Raadslid Vermeer
(VVD) deed nog een beroep op
het college om er vooral aan
dacht aan te besteden, dat de
plassen voor de plaatselijke be
volking worden opengesteld.
Hoofdbrekens gaf ook het
voorstel van de commissie
voor de beroepschriften om
een aan de gemeenteraad ge
richt beroepschrift van de
heer Voorend aan de Bosweg
in Woerdens Verlaat onge
grond te verklaren. Betrokke
ne had bouwvergunning ge
vraagd voor een tweede be
drijfswoning.
Op formele gronden moet de
vergunning inderdaad worden
geweigerd omdat de provincie
geen verklaring van geen be
zwaar afgeeft, zo rapporteerde
de commissie voor de beroep
schriften. De heer Boonstra
hield een pleidooi om de
bouwvergunning toch af te ge
ven. Een veehouder, die zich
vanwege zijn leeftijd van het
bedrijf wil gaan terugtrekken
is verknocht aan dit plekje en
het is onjuist om hem uit zijn
eigen wereldje te verbannen.
Een tweede bedrijfswoning
biedt de mogelijkheid, dat zo
wel vader als zoon op het be
drijf blijven wonen.
Burgemeester Seinstra wees op
de mogelijkheid om gebruik te
maken van een toekomstige
wijziging van de bestemmings
planvoorschriften, waarmee*
de gemeenteraad uiteindelijk
akkoord ging. Intussen werd
het beroepschrift van de heer
Voorend wel ongegrond ver
klaard.
Langdurig stond de raad ook
stil bij de naamgeving van een
straat in de wijk „De Rietlan
den". De voorgestelde naam
„Palingstraat" kon bij geen
der fracties genade vinden.
„Glibberig, modderig en kron
kelig", zo betitelde Boonstra
deze naam en hij zei zich te
kunnen voorstellen, dat de be
woners van die straat er wei
nig in zagen. Alle fracties wa
ren dan ook door de toekom
stige bewoners benaderd om
een andere naam te kiezen.
Vele namen werden naar vo
ren gebracht en het bleek no
dig om de raadsvergadering
voor dit onderwerp te schor
sen. Na het onderlinge beraad
kwam de heer Vermeer met
een dóór drie fracties gesteund
voorstel. „De Meerval" zou de
naam moeten worden voor
deze nieuwe straat en zowel
college van b en w als raad
konden zich daarmede vereni
gen.
LEIDERDORP Het onver
wachte overlijden van het
CDA-gemeenteraadslid Piet
van der Kwaak heeft grote
verslagenheid teweeg gebracht
in bestuurlijk Leiderdorp. Na
opgenomen te zijn in het Sint
Elisabeth Ziekenhuis voor een
maagbloeding en enkele ope
raties te hebben ondergaan
overleed hij vorige nacht op
52-jarige leeftijd.
Zijn heengaan aan de voora
vond van de begrotingsbehan
deling doet in meer dan een
opzicht denken aan CDA-wet-
houder Cor Gordijn die in
1978 tijdens de begrotingsbe
handeling plotseling overleed.
Medemenselijkheid en sociale
bewogenheid waren de eigen
schappen die beide christen
democraten tot politici maak
ten die aan de C van de poli
tiek overtuigend gestalte wis
ten te geven. Het was dan ook
geen toeval dat Van der
Kwaak lid was van de raads
commissie Sport en Welzijn. In
de raadscommissie onderwijs
kwamen zijn onderwijskundi
ge kwaliteiten - hij was con
rector aan de scholengemeen
schap Zuid-West in Leiden -
tot uitdrukking. Als gemeente
raadslid stond Piet van der
Kwaak dicht bij de burger. Hij
liet het niet bij vergaderen al
leen maar ging naar de men
sen toe. Zo wist hij verschil
lende malen een brug te slaan
tussen de gemeente en burgers
die door gemeentelijke bepa
lingen en voorschriften in het
gedrang dreigden te komen.
Mensen die in moeilijkheden
waren geraakt, wisten hem
dan ook te vinden.
Met Piet van der Kwaak is
een integer politicus heenge
gaan. De gemeenteraad van
Leiderdorp heeft vanmiddag
tijdens een buitengewone
raadszitting het overlijden van
Piet van der Kwaak herdacht.
De begrotingsbehandeling die
vandaag zou plaatsvinden is
uitgesteld tot 31 oktober.
WOUBRUGGE De raadscommissie ruimtelijke orde
ning wil dat er in de woonwijken van Hoogmade en
Woubrugge een maximum snelheid van 30 km per uur
wordt ingesteld. Alleen het commissielid Markx zag geen
heil in het invoeren van een maximum-snelheid.
Tevens wordt overwogen in bepaalde woonwijken ver
keersdrempels te leggen om het verkeer te dwingen zich
ook aan die maximum-snelheid te houden. De raadscom
missie gaf de voorkeur aan „agressieve drempels", als die
in de Van Dorthstraat zijn aangelegd. Voordat de maatre
gelen worden getroffen, zullen de bewoners van de be
treffende wijken nog worden gehoord.
Het is niet mogelijk gebleken om een bushalte in Bate-
weg-Noord te krijgen. Daarom willen B en W van Wou
brugge bij de bushalte aan de Kerkweg een fietsenstal
ling maken. De raadscommssie ruimtelijke ordening
vond dat een goed idee. Het is wel een dure zaak. Voor
een stalling van ongeveer tien rijwielen moet achtdui
zend gulden worden neergeteld. Dertig procent van het
bedrag komt echter voor rekening van de busmaatschap
pij-
