Gorbatsjov: Maximumleeftijd
voor partijfunctionarissen
•Je Afrikaanse
♦oer is een vrouw
VS sluiten optreden
tegen Abbas niet uit
Amerika voelt zich alleen
in strijd tegen terrorisme
ichter van
rte ongedeerd"
Kapitein Titanic
inzet burenruzie
PAGIN
TENLAND
EeULjeSou/urnt
WOENSDAG 16 OKTOBER 1985 PAGINA 5
;oje(|"
ALVADOR De Salvadoraanse
schop Arturo Rivera y Damas
bliek
"«eft
etekent
gemal g
heef
er g
ledei
overi
en
1 voor
van president Napoleon Duarte
r' tsel is toegebracht door de guerril-
grs die haar hebben ontvoerd. Ines
ipe Duarte Duran, de 35-jarige
lochter van de president, en een
vriendin, Ana Cecilia Villeda,
op 10 september ontvoerd. De
Iers hebben in ruil voor Duarte's
de vrijlating geëist van 34 gevan-
bellenleiders en sympathisanten,
heeft zijn drie andere dochters en
jinkinderen uit vrees voor meer
ingen naar de VS gestuurd.
Hoessein eens met
afgelasten gesprek
LONDEN Koning Hoessein van Jorda
nië heeft gisteren zijn instemming betuigd
met het afgelasten van het gesprek tussen
de Britse regering en twee PLO-vertegen-
woordigers. Hoessein, die momenteel een
bezoek brengt aan Groot-Brittanië, waj
eertijds degene die premier Thatcher over
haalde te gaan praten met de Palestijns-
/Jordaanse delegatie. Maar volgens Hoes
sein heeft een van de twee PLO-leden zich
niet aan de gemaakte afspraken gehouden
De Britse minister van buitenlandse zaken
Howe, heeft gisteren ontkend dat Washing
ton 4>ok maar enige druk op Londen heefi
uitgeoefend om het gesprek geen doorgang
te laten vinden. Berichten daarover noem
de hij „absolute nonsens".
HOMOSEXUELE
GEVANGENEN
INT GRUS
DENVER In het huis van bewa
ring in Denver (VS) dragen ver
dachten van zware misdrijven groe
ne kleren. Blauw is de kleur voor
hen die lichte misdrijven hebben be
gaan. Homosexuelen dragen grijs.
Volgens de gevangenisautoriteiten is
deze kleurcodering nodig om de ge
vangenen makkelijker herkenbaar
te maken als ze op een plaats zijn in
de gevangenis waar ze niet mogen
komen. Homogroepen hebben de
kleurcodering in de gevangenis fel
veroordeeld. Volgens hen leidt de
maatregel tot meer spanning in een
toch al vijandige omgeving.
„Moord op Gandhi
gevolg van familievete"
NEW DELHI De verdediging in het
proces over de moord op Indira Gandhi
heeft gisteren geëist dat de aanklager
gegevens moet verstrekker* over een
Zwitserse bankrekening van de ver
moorde premier en de teruggaven van
haar inkomstenbelasting. Ook wil de
verdediging inzage in haar testament.
De advocaat wil aantonen dat er sprake
is van een familievete, die heeft geleid
tot de moord op Indira Gandhi, deze
maand precies een jaar geleden. Vol
gens hem zijn de ware moordenaars
van de Indiase premier niet de vier
sikhs, die nu beschuldigd worden, maar
moeten de daders in de omgeving van*
de vermoorde premier worden gezocht.
Lijk Klinghoffer
geïdentificeerd
WASHINGTON/DAMASCUS
Het lijk dat afgelopen maandag
op het strand van de Syrische
stad Tartus werd gevonden, is ge
ïdentificeerd als dat van de 69-ja-
rige -Amerikaan Leon Klinghof
fer. De invalide Amerikaan werd
vorige week tijdens de kaping
van de Achille Lauro doodge
schoten en vervolgens met rol
stoel en al overboord gezet. Het
lijk van Leon Klinghoffer ver
toonde „twee wonden die waar
schijnlijk door kogels zijn veroor
zaakt", aldus de Amerikaanse
woordvoerder in Washington.
Knesset beperkt rechten
Arabisch parlementslid
JERUZALEM Het Israëlische parlements
lid Mohammed Miary heelt nog maar een be
perkte parlementaire onschendbaarheid. Een
speciale commissie in de Knesset, het Israëli
sche parlement, heeft met 39 stemmen voor
en 22 tegen een resolutie aangenomen waarin
Miary wordt verboden om in het openbaar te
spreken. Bovendien kan hij gearresteerd wor
den. Miary, een advocaat, is fractieleider van
de Joods-Arabisch Progressieve Lijst en is
voorstander van vredesgesprekken met de
PLO. Rechtse Knesset-leden wilden maatre
gelen tegen hem, omdat hij pro-Palestijnse
verklaringen had afgelegd in februari ter
herdenking van de bij een bomaanslag omge
komen burgemeester van Hebron,
EX-PREMIER
TICHONOV (80)
MET PENSIOEN
GESTUURD
MOSKOU Sovjetleider
Michaïl Gorbatsjov heeft
gisteren één der laatsten
van de oude garde in het
Kremlin, de 80-jarige ex-
-premier Nikolai Ticho-
nov, met pensioen ge
stuurd. Hij voegde weer
iemand uit zijn „economi
sche kring" toe aan de top
van het Kremlin. Tijdens
een plenaire zitting van
het centraal comité van de
communistische partij
werd Nikolai Talizin (56)
benoemd als hoofd voor
staatsplanning en als lid
van het Poltiburo zonder
stemrecht.
De oude garde is nu drastisch
uitgedund, zowel door het
overlijden van hoogbejaarde
leiders als door het besluit van
Gorbatsjov om veel oudere le
den van het Politburo te ver
vangen door jongeren. Het Po
litburo kent nog maar twee
vertegenwoordigers van de
oude generatie: president An
drei Gromyko en de 71-jarige
Viktor Grisjin.
Een grote verandering is ook
de instelling van een maxi
mumleeftijd voor een aantal
leidinggevende functies. Uit
Sovjet-bron werd een leeftijds
grens genoemd van 65 jaar
voor leden van het centraal
comité, die geen deel uitma
ken van belangrijke organen
zoals het Politburo of het par
tijsecretariaat. De introductie
van een maximumleeftijd zou
Gorbatsjov in staat stellen in
grijpende veranderingen bin
nen het centraal comité door
te voeren. In februari '86 wor
den tijdens het 27e partijcon
gres de leden van het centraal
comité voor een yolgende pe
riode van vijf jaar gekozen.
Gorbatsjov oefende gisteren
scherpe kritiek uit op de vol
gens hem „ongegronde fanta-
siëen" in het verleden, toen de
communistische partij de koers
van de Sovjet-Unie voor de
rest van de eeuw uitstippelde.
Het centrale comité hechtte
zijn goedkeuring aan een vijf
jarenplan tot 1990. Details wa
ren niet beschikbaar, maar uit
de toespraak van partijleider
Gorbatsjov valt op te maken
dat de nieuwe vijfjarenplan
nen mikken op een industriële
groei voor de komende vijftien
jaar, die gelijk moet zijn aan
de groei die sinds de revolutie
van 1917 is behaald. Gorbats
jov zei dat de produktieverho-
ging in de komende vijf jaar
nagestreefd zal worden door
de produktiviteit te verhogen.
LDVOEDSELDAG OVER ROL VAN DE VROUW
?ids'
de
?idsv<
(i
ekenii
van d|_
^Honger is
Arbeit"
vBoIitiek
'obleem
rwacL
indeifoodhulp is op korte
en iMnijn een vereiste,
lij delar zal niet leiden tot
iljardpdamentele verande-
remidgen in het systeem
n op de wereld-voedsel-
remiejtrziening. Honger is
per(j politiek probleem,
I bjjf ten diepste vraagt
91een wijziging van
htsverhoudingen op
lal, nationaal en in-
metpationaal niveau",
de Raad van Ker-
in een verklaring
het voedselvraag-
in verband met
•Idvoedseldag, die
laag wordt gehou-
„De deskundig
technologie en de
jeefsheid van het
tot \>rden van de wereld
i en een belangrijk
van de oplossing
het wereldvoedsel-
igstuk. Vrouwen
n dainen daarbij een be
Jgrijke plaats in te
nen, gelet op hun
te rol in de land-
w en voedselpro-
;tie van de Derde
>reld", aldus de Raad
onder meer een op-
\p doet tot aanpassing
het koopgedrag
'oorbeeld Derde
reldkoffie) en tot
in van noodfondsen.
LEIDEN Toegang tot
grond, technologie en
kredieten. Zelfbeschik
king over de inkomsten
en erkenning van de rol
die wordt gespeeld in de
voedselproduktie. Vrou
wen in Derde Wereldlan
den weten over het alge
meen heel goed wat zij
willen om hun economi
sche positie te verbeteren.
Het is de taak van over
heden en het internatio
naal bedrijfsleven om
daar op in te spelen; een
lange weg dus.
In het Tropenmuseum in Am
sterdam werd vandaag een
discussie-bijeenkomst gehou
den in het kader van Wereld-
voedseldag. Onderwerp van
gesprek: de rol van de vrouw
in de voedselvoorziening in
ontwikkelingslanden. Dr.
Joke Schrijvers, hoofdmede
werker culturele antropologie
aan de Rijksuniversiteit Lei
den, liet er in haar inleiding
geen twijfel over bestaan dat
de vrouwen, met name in
Afrika, verantwoordelijk zijn
voor het dagelijks voedsel.
„Vrouwen moeten de maaltijd
bereiden en opdienen. Dat zie
je hier in de westerse wereld
ook. Maar in Afrika moeten
vrouwen de grondstoffen
veelal zelf kweken. Niks win
kel op de hoek. Daarbij komt
nog dat water vaak van kilo
meters ver moet worden .ge
haald en hout uit de wijde
omgeving bij elkaar wordt ge
sprokkeld".
Dat neemt niet weg dat Joke
Schrijvers „het nergens op
vindt slaan" wanneer wordt
gezegd dat de Afrikaanse
vrouwen alles moeten doen,
terwijl de mannen van onder
een boom toekijken. De man
nen bewerken het land, kap
pen de bomen, beplanten ae
velden of ze zijn weggetrok
ken om in de mijnen of an
dersoortige industrie te wer
ken.
Hongerloontje
Het probleem zit dus niet zo
zeer in de verdeling van het
werk (hoewel men er wel
vanuit gaat dat vrouwen het
zwaarder hebben, gezien de
bijkomende zorg voor de kin
deren), maar eerder in het
feit dat arbeid van mannen
als zodanig wordt erkend (en
betaald) en het werk van
vrouwen niet. Vrouwen hou
den zich overigens niet alleen
bezig met de kleinschalige
(dagelijkse) voedselvoorzie
ning. Ook het werk op de gro
te plantages is voor een be
langrijk deel in handen van
vrouwen. Als dagloners, die
tevreden moeten zijn met een
tiende gedeelte van wat een
man verdient.
Die grootschal
veelal met teelten
bestemd zijn voor de export,
slokken in veel Derde-Werel-
landen goede grond en ar
beidskrachten op, maar ko
men de voedselvoorziening
van het land niet ten goede
noch de positie van de vrouw,
die voorheen de belangrijkste
voedselproducent was, aldus
Schrijvers. Zo zijn bijvoor
beeld de beste gronden in
Tanzania bestemd voor de ka-
toenproduktie en die in Nica
ragua voor de koffieproduk-
tie.
Dr. Joke Schrijvers, cultureel antropoloog: „Vrouwen weten
heel goed dat met de tradities gebroken moet worden".
ROCKGROEPEN WINNEN
HONGERPRIJS 1985
Live Aid en Band Aid, twee groepen van rocksterren die mil
joenen dollars hebben bijeengebracht ter verlichting van de
honger in Afrika, hebben president Reagans „Wereld Zonder
Honger"-prijzen van 1985 ontvangen. De onderscheidingen, die
worden toegekend onder auspiciën van het U.S. Agency for In
ternational Development (AID), werden gisteren aan negen in
dividuele personen en groepen aangeboden tijdens een plech
tigheid op Capitol Hill in Washington.
Geld nodig
„Ik beweer niet dat groot
schalige projecten niet zouden
mogen worden uitgevoerd",
aldus Joke Schrijvers. „Men
sen hebben geld nodig en
overheden buitenlandse valu
ta. Maar waarom verdienen
mannen dan tien keer zoveel
als de vrouwen? Mannen heb
ben toch al eërder de neiging
het inkomen uit te geven aan
statusgoederen; vrouwen den
ken aan hun kinderen, voed
sel, de hoognodige reparatie
aan het dak".
Om in deze situatie verande
ring te brengen moet volgens
Joke Schrivers een einde ko
men aan „de diepgewortelde
westerse opvatting, dat de
vrouw de kostwinner moet
helpen, maar zichzelf geen in
komen hoeft te verschaffen.
Dat is een negentiende eeuws
idee, dat wij lang geleden
hebben geëxporteerd en dat
nog steeds standhoudt. Maar
wanneer een kind honger
heeft, gaat het naar de moe
der. Die kan het geen eten ge
ven, omdat zij de hele dag
voor een hongerloontje op een
plantage heeft gewerkt en
niet genoeg geld heeft om
eten van te kopen. Tijd, geld
of grond om het voedsel zelf
te kweken heeft zij in dat ge
val evenmin".
Het ministerie van ontwikke
lingssamenwerking zou daar
om, volgens Schrijvers, voor
Nederlandse projecten waar
bij het bedrijfsleven wordt in
geschakeld, voorwaarden
moeten stellen die leiden tot
een verbetering van de positie
van de vrouw.
JOOS PERSOON
DJE VERHOLEN EN DE KNAP-MUTATOR
Gil „Zo zomompelde smidje Verholen,
n dek stond. „Is dót nu Boecograd. Een
E]: ige, eeuwenoude stad..., dat wèlmaar
i; 'en lijkt me hier niet zo bijster vrolijk...."
nieuwsgierige inwoners schuifelden in-
we^ schoorvoetend naderbij en het vreemde
j0£lat ze allemaal een klein vlagje in de hand
le p «1. Soms hieven ze dat vlagje zwakjes
p >g en hieven het kreetje aan: „Oerah voor
Btali 0,utie! Lang leve Nicolagonië!" Het zag
toe n-e' niet z0 er9 overtu'9end uit en daar-
de smid: „Waarom roepen jullie ei-
„Oerah voor de revolutie"? Is er soms
ie?" Een progressief gekleed persoon
irn aar voren en antwoordde nijdig: „Dat
f» we roepen, want anders krijgen we van
litieke politie op onze kop. Eerlijk gezegd
n we liever een lekkere boterham met
worst, want we rammelen allemaal van de hon
ger!" „Hou je mond toch, Iswan!" siste een
oud heertje. „Als de president je hoort! Daar
komt zijn auto nèt aan!" „De president inte
resseert me geen klap!" gromde Iswan. „Mij in
teresseert alleen een lekkere boterham met
worst!" Voor alle zekerheid zocht Iswan ech
ter tóch zijn toevlucht in een lege kist, die toe-
valiig op de kade stond. Zodoende werd hij niet
opgemerkt door president Cunrath Allmrouwer,
die trouwens wel iets ónders aan zijn hoofd had.
Vief sprong hij uit zijn auto en met getrokken
sabel stormde hij de loopplank van de onder
zeeër op. Smidje Verholen zwaaide hem een
geestdriftig welkom toe, doch daar had de pre
sident geen oog voor. „Héla, Polnyckl Waar blijf
je nou met je Sjeems Pond?" riep hij uit.
LONDEN Toen Edward John Smith kapitein werd
van de eerste onzinkbare oceaanstomer „Titanic", gaf
zijn trotse geboorteplaats Stoke-on-Trent in Midden-En-
geland hem een bronzen standbeeld. Nadat de Titanic
op zijn eerste reis was gezonken, wilde men in Stoke-
-on-Trent niets meer van hem weten en schonk het in
ongenade gevallen standbeeld aan de naburige gemeen-,
te Lichfield. Daar kijkt de metalen kapitein al 71 jaar
aan tegen de plaatselijke kerk. Maar sinds het wrak van
de Titanic onlangs is gelokaliseerd en er gedacht wordt
aan berging, praat men in Stoke-on-Trent weer over
zijn verstoten zoon. De vroede vaderen zijn van mening
dat het plaatselijke toerisme door het standbeeld een ex
tra attractie rijker zou kunnen worden. Maar Lichfield
wil kapitein Smith nu niet meer kwijt. In de controver
se zou het laatste woord wel eens kunnen zijn .aan het
ministerie van milieu, want intussen is het beeld een
werkstuk van de vrouw van de onfortuinlijke poolvor-
ser Robert Scott tot historisch monument verklaard,
dat alleen met de hoogste toestemming verplaatst mag
worden.
WASHINGTON De
Verenigde Staten sluiten
een militaire actie om de
Palestijnse leider Abu Ab
bas in handen te krijgen
niet uit. Dat heeft de
Amerikaanse minister van
justitie, Edwin Meese, ver
klaard. De VS beschou
wen Abbas als de kwade
genius achter de kaping
van het Italiaanse cruise
schip Achille Lauro. Was
hington is woedend op
Italië en Joegoslavië, om
dat beide landen Abbas
ondanks een Amerikaans
uitleveringsverzoek onge
hinderd hebben laten
gaan.
Meese zei dat geheel afhanke
lijk van de omstandigheden
een actie zoals tegen de vier
kapers mogelijk is. Washing
ton heeft verklaard over
„overtuigend" bewijsmateriaal
te beschikken om Abbas aan
te kunnen houden. Dat mate
riaal is inmiddels aan een
rechtbank in Washington
voorgelegd. De Israëlische in
lichtingendienst zou de VS
van dienst zijn geweest bij het
vergaren van het materiaal,
waaronder boodschappen tus
sen de kapers en Abbas, die
overigens nog steeds ontkent
dat hij bij de kaping betrokken
is geweest.
Geen excuus
President Reagan meent dat
de VS Egypte geen excuses
hoeven aan te bieden voor de
onderschepping van het Egyp
tisch verkeersvliegtuig met de
kapers. „Ik heb gedaan wat ik
moest doen", zei Reagan op
vragen van journalisten. Giste
ren eiste president Moebarak
van Egypte dat Reagan in het
openbaar „aan alle Egyptena-
ren" ziin verontschuldigingen
aanbiedt
Koers verlegd
Het Amerikaans cruiseschip
Pacific Princess heeft het af
gelopen weekeinde een stop
van 36 uur in de Egyptische
havenstad Alexandrie afgelast.
De kapitein van het schip, dat
furore maakte in de Ameri
kaanse televisieserie „Love
Boat", besloot de haven te mij
den omdat hij vreesde voor de
veiligheid van de passagiers
tijdens het maken van uitstap
jes in Egypte.
Italië
In Rome doet premier Craxi
verwoede pogingen de val van
zijn regeringscoalitie te voor
komen. De wijze waarop de
premier de kaping van het Ita
liaanse cruiseschip Achille
Lauro heeft behandeld, heeft
binnen het kabinet een crisis
doen ontstaan. Met name het
laten gaan van Abu Abbas is
minister van defensie Giovan
ni Spadolini in het verkeerde
keelgat geschoten. Vandaag
zullen de beide ministers el
kaar spreken, in een poging
het onderlinge vertrouwen te
herstellen. De coalitieregering
van premier Craxi trad in au
gustus 1983 aan en is inmid
dels een van de langstlevende
kabinetten in het na-oorlogse
Italië.
WASHINGTON Ame
rika heeft waarschijnlijk
te vroeg feest gevierd. De
algemene juichstemming
over de onderschepping
van het Egyptische vlieg
tuig met de kapers van de
Achille Lauro had' blijk
baar het zicht op het cy
nisme van de wereldpoli
tiek vertroebeld. Nu die
realiteit is doorgedrongen,
zit Amerika met de kater.
Het land voelt zich alleen
in de strijd tegen het ter
rorisme. En vooralsnog
zijn er weinig aanwijzin
gen, dat het zelfbeklag zal
overgaan in zelfonder
zoek.
Uit alles blijkt dat de regering
Reagan werkelijk heeft ge
dacht dat het voor de rephter
slepen van terroristen vol
doende nobel was, om de steun
van „alle beschaafde landen"
te krijgen. In Amerikaanse
ogen was het verschil tussen
goed en kwaad voldoende dui
delijk. En nu blijken in andere
landen (bijvoorbeeld Egypte,
Italië en Joegoslavië) heel an
dere interpretaties te bestaan
van goed en kwaad. Genuan
ceerdere visies, sterk verwe
ven ook met eigenbelang en
dus in Amerikaanse
ogen corrupter, minder
verheven dan de onbaatzuchti
ge houding van de VS tegen
over terreur. Het waren alle
maal reacties die in Amerika
meer nog op ongeloof dan op
boosheid stuitten.
Het neo-conservatisme en pa
triottisme, die sedert ongeveer
twee jaar in de VS domineren,
zijn nog niet op hun retour. In
dat klimaat blijven degenen in
Washington die de eigen Ame
rikaanse regering onnozelheid
of schijnheiligheid durven te
verwijten, uiterst zeldzaam.
Weinigen herinneren dezer
dagen aan de kaping van het
TWA-vliegtuig afgelopen zo
mer, toen president Reagan de
hulp aanvaardde van presi
dent Assad van Syrië, die te
voren altijd door Reagan was
verguisd als sponsor van ter
reur. Toen was er een hoger
doel dan terroristen arreste
ren: Amerikaanse gijzelaars
vrijkrijgen.
Men moest de voorbije etma
len goed zoeken in een gezag
hebbend blad als de New York
Times, om een zinnetje te vin
den waarin begrip werd ge
vraagd voor het feit dat de Is
raëlische anti-terreuracties in
de Arabische wereld ook als
terreur worden ervaren. Al
leen in de radicale pers in
Amerika wordt de relatie ge
legd met de (indirecte) „Ame
rikaanse terreur" in Nicaragua
en met de weigering van Was
hington de internationale
rechtspraak over dit onder
werp te aanvaarden.
De beduchtheid in de VS voor
kritiek op dergelijke tegen
strijdigheden in het beleid,
moet verregaand hebben bijge
dragen tot de illusie, dat ande
re landen de VS onvoorwaar
delijk zouden volgen bij de
terreurbestrijding.
Intussen staan zowel Reagan
als minister van buitenlandse
zaken Shultz voor een onmo
gelijke opgave. In eigen land
moeten zij het succes van de
actie oogsten, maar tegelijker
tijd de relatie repareren met
de landen die Uncle Sam zo
hebben teleurgesteld. Met
name op het State Department
realiseert men zich het gevaar,
dat Egypte weer in radicale
moslimhanden valt, in Italië
„links" aan de macht komt en
Joegoslavië zijn „westerse"
brugfunctie in de marxistische
wereld kwijtraakt.
Weinigen in Amerika betwij
felen dat president Reagans
Heilige Oorlog tegen het terro
risme is ingegeven door op
rechte emotie over walgelijke
misdaden. Maar zelfs aan die
misdaden kunnen keerzijden
zitten. Zó hard is de interna
tionale politieke werkelijk
heid, die Amerika in al zijn
nationale trots uit het oog
had verloren.
Man breekt
huis in
kwartier tijd af
ENUMCLAW Een inwoner
van de staat Washington, Kree
Kirkman die kwaad was om
dat zijn vrouw een eis tot echt
scheiding had ingediend, heeft
de echtelijke woning van
85.000 dollar in vijftien minu
ten gesloopt. Op het moment
dat mevrouw Kirkman, ge
waarschuwd door een buur
vrouw, arriveerde, was het
huis al met de grond gelijkge
maakt en manlief verdwenen.
Kirkman is pas later aange
houden, omdat hij de televisie
journalist zou hebben aange
vallen die de zaak was komen
filmen. Kirkman was kort
voor zijn actie een sloopver
gunning gaan halen op het ge
meentehuis.
