Parijs moet en zal Spelen krijgen
„Vluchtelingenzorg niet met
een romantisch waas omgeven
PLO
EatdaeSotnattt
PIET HEIN GERED
VANDESLOOP
Anti-malariamiddelen
voldoen steeds minder
Eerste blanke
soldaat in
Zuid-Afrika
doodgestoken
Ravage van 120 auto's
26 Jaar cel voor ontvoerders Navo-generaal
zonder
geld I
BINNENLAND/BUITEN i .AND
DINSDAG iS OCTOBER l&dS PAGINjiQI
Britse leraren
in staking na
obscene teksten
MANCHESTER Ruim 4.000 on
derwijzers en leraren uit de Noorden
gelse stad Manchester gaan volgende
week in staking. Ze willen proteste
ren tegen de schorsing van twintig
collega's, die geen les wilden geven
aan vijf leerlingen, die obscene tek
sten over hen en over hun vrouwen
op de schoolmuur hadden geschre
ven. De leraren zijn geschorst zonder
recht op salaris. Volgens de Britse
bond van onderwijzend personeel be
tekent de staking een sluiting van
alle scholen in heel Manchester.
Bomaanslagen
Action Directe, de
Franse extreem
linkse terreurorgani
satie heeft gisteren
de verantwoorde
lijkheid opgeëist
voor twee bomaan
slagen. waardoor
het gebouw van de
Franse radio zwaar
beschadigd werd.
De bomaanslagen
waren een protest
tegen de de zend
tijd die de extreem
rechtse Jean-Marie
Ie Pen kreeo.
ROTTERDAM Prins Bernard heeft het Zeekadet-
korps Rotterdam toestemming gegeven het koninklijk
jacht Piet Hein te gebruiken als trainingsschip. Daarmee
is het schip, dat in 1937 het huwelijksgeschenk van het
Nederlandse volk aan prinses Juliana en prins Bernard
vormde, gered van de sloop. De Piet Hein lag sinds vorig
jaar aan de ketting, omdat het bestuur van de „stichting
Piet Hein" niet in staat was zijn schulden te voldoen. De
oude stichting zal worden opgeheven en per 18 oktober
zal een nieuwe stichting het beheer over het jacht gaan
voeren. Secretaris Van der Graaf: „Het jacht blijft eigen
dom van Soestdijk, wij hebben het in bruikleen. De
schulden van de oude stichting hebben we overgenomen.
We zullen nog een manier moeten vinden om die af te
lossen. Op dit moment heeft de stichting nog geen enkele
inkomsten."
PARIJS Aan kop Bar
celona en daarachter, in
die volgorde. Parijs en
Amsterdam. Op ruime af
stand gevolgd door de zo
goed als kansloze steden
Belgrado. Birmingham,
New Delhi en Brisbane.
Voor het ingaan van het
laatste rechte eind naar de
beslissende vergadering
van het Internationaal
Olympisch Comité (IOC)
volgend jaar oktober
in Lausanne is dat vol
gens de Franse olympi
sche hordenkampioen
Guy Drut de actuele stand
van zaken in de enerver
ende race om de organisa
tie van de Zomerspelen
van 1992.
Omdat Barcelona de Spelen
nooit eerder heeft gehad, heeft
de stad van IOC-voorzitter Sa
maranch op dit moment de
beste papieren", zegt Drut, die
door Surgemeeser Chirac van
Parijs is belast met de promo
tie van de Franse kandidatuur.
„Maar persoonlijk ben ik er
van overtuigd dat wij op den
duur de beste kansen hebben
om te winnen."
Ongeveer zoals Anton Geesink
dat doet voor de Stichting
Olympische Spelen Amster
dam 1992, loopt ex-atleet Guy
Drut voorop in de publiciteits
campagne van Parijs. Samen
met Chirac was Guy Drut deze
zomer op een IOC-manifesta-
tie in Oost-Berlijn om daar de
Parijse kandidatuur te onder
strepen. "Die bijeenkomst was
erg belangrijk voor ons", aldus
de Franse held van de Spelen
in Montreal (1976). „Door de
aanwezigheid van burgemees
ter Chirac en de steun van
president Mitterrand hebben
we kunnen demonstreren dat
we vastbesloten zijn alles te
doen om de Spelen naar Parijs
te halen. Chiracs wil om te
winnen heeft indruk gemaakt
op de internationale sportieve
wereld die in Oost-Berlijn a
wezig was."
Indrukwekkend
Dat ook Amsterdam bij die ge
legenheid aan de weg heeft
getimmerd, is Guy Drut niet
ontgaan: „Bij de Nederlandse
presentatie lag het accent op
de technologische aspecten.
Verrassend en indrukwek
kend was dat. Verder heb ik
een grote bewondering voor
Anton Geesink. Als jongetje
heb ik zijn grootste gevechten
op de televisie gevolgd. Die
man heeft veel indruk op me
gemaakt. Ik heb een goede
verstandhouding met hem.
Natuurlijk. Geesink is veel
sterker dan ik. maar daar staat
tegenover dat ik sneller
ben
De eerste in Frankrijk die het
plan opperde de Zomerspelen
naar Parijs te halen was com
munistenleider Georges Mar-
chais. Na de Amerikaanse boy
cot van Moskou in 1980 voor
zag hij problemen in Los An
geles. Maar pas toen president
Mitterrand en Jacques Chirac
het idee overnamen, kreeg de
Parijse kandidatuur serieus ge
stalte. Er kwam een principe-
-akkoord over de verdeling
van de lasten tussen de stad
Parijs, de regio Ile-de-France
en de regering. Het budget
voor de Spelen van 1992 is
door de Fransen begroot op
drie miljard gulden.
Guy Drut: „Normaal gespro
ken kunnen de Spelen zichzelf
financieren. In geval van een
nadelig saldo, wat niet waar
schijnlijk is. draagt de staat de
helft van de kosten. Terwijl de
stad en de regio ieder een
kwart betalen. Maar gezien de
initiatieven van grote Franse
ondernemingen denk ik niet
dat het op een verlies zal uit
draaien. Dat wil niet zeggen
dat we van de Spelen een gro
te commerciële operatie willen
maken. Om sponsoring kun je
tegenwoordig niet heen. maar
er zijn grenzen. Die grenzen
zijn -in Los Angeles overschre
den. Voor een meneer Uebe-
roth is aan onze tafel geen
plaats. Het gaat erom een
evenwicht in de sponsoring te
vinden zonder de controle uit
handen te geven. Wanneer er
winst wordt gemaakt zal die
worden verdeeld onder de drie
risicodragende instanties plus
het IOC en het Franse Olym-
pische^Comite."
Troef
Belangrijkste troef van Parijs
is volgens de voormalige hor
denspecialist en voorvechter
van een professionele status
van atleten (wat hem tien jaar
geleden een schorsing oplever
de) dat precies in 1992 de hon
derdste verjaardag zal worden
gevierd van de door de Franse
graaf De Coubertin heropge
richte, moderne Olympische
Spelen. Volgens Drut heeft het
IOC een unieke kans De Cou
bertin te eren door de 25e spe
len aan 'diens' Frankrijk toe te
wijzen.
Een ander belangrijk argu
ment volgens Drut: „In princi
pe is er geen land dat om poli
tieke redenen niet naar
Frankrijk zou willen komen
om daar te sporten". Drut is
realist genoeg om zelf op te
merken dat dit evengoed voor
de concurrenten Barcelona en
Amsterdam geldt.
Alain Danet, de voorzitter van
de Stichting Kandidatuur van
Parijs voor de Olympische
SPelen van 1992, komt daar
naast nog met een typisch
Frans argument op de prop
pen. Hij stelt: ..Het Parijse
Olympische stadion en ons
Olympische zwembad zullen
niets beter zijn dan die van de
anderen, maar Barcelona en
Amsterdam beschikken niet
over het artistieke en culturele
erfgoed, zoals Parijs dat heeft"
In Parijs wordt gedacht aan
een openingsceremonie op de
beroemde Champs-Elvsees.
boogschieten achter de Ëiftel-
toren, paardrijden in Versail
les enz. Guy Drut meent dat
Parijs wat dat betreft unieke
mogelijkheden heeft.
BOB VAN HUET
Farmaceutisch congres over tropische ziekten
AMSTERDAM „De bescherming tegen malaria is niet
meer afdoende in alle gebieden, omdat de malaria-parasiet
ongevoelig (resistent) is geworden voor anti-malariamidde
len". Dit zegt prof.dr A. de Geus. hoofd van de eenheid F
tropische geneeskunde van het Amsterdams Medisch Cen-
trum.
De Geus is een van de sprekers op het congres, dat de Ko- r
ninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering der
Pharmacie vandaag belegd heeft over „Voorkomen en be- j.
tekenis van tropische ziekten in Nederland". Volgens De
Geus zijn er ongeveer 750.000 mensen in Nederland die de
kans lopen „tropisch ziek" (malaria, cholera, tyfus) te wor
den. Het gaat hierbij om verlofgangers uit de tropen, toe- F
risten en buitenlanders die zich in Nederland hebben ge- ft
vestigd. Van deze groep meldt één procent zich met klach-l
ten bij het Academisch Medisch Centrum en het Havenzie-r
kenhuis in Rotterdam. Omdat er daarnaast ook patiënten fi
bij huisartsen terecht komen, veronderstelt De Geus dat er
in Nederland zo'n 10.000 mensen met deze ziekten te kam-
pen hebben.
Tropische ziekten ontstaan door slechte hygiënische om-1
standigheden waarin bacteriën goed gedijen of door be-
smetting via insekten. Omdat in Nederland dergelijke in-
sektcn niet leven en het hygiënisch peil hoog is. komen de J1
ziekten hier alleen voor door import. In de tropen en subt-1'
ropen sterven echter nog velen aan bijvoorbeeld malaria. P
Aanvankelijk werden goede resultaten geboekt in de strijd 1
tegen deze ziekte, maar in steeds meer gebieden over de f
hele wereld is de malaria-parasiet resistent geworden voor
bestrijdings- en geneesmiddelen. Van de kinderen tüssen
één en vijf jaar sterven er een miljoen per jaar aan malaria.
Het probleem is des te groter omdat er maar weinig nieu
we anti-malariamiddelen gevonden worden om de oude te
vervangen. De Geus: „Er wordt wel veel geëxperimen
teerd. het Amerikaanse leger testte bijvoorbeeld 250.000 J
preparaten, maar slechts enkele middelen worden verder
ontwikkeld Het duurt lang voordat daar resultaat van te 1
verwachten is".
Preventie
De Geus vindt het een goede zaak dat apothekers en pro
ducenten van geneesmiddelen op de hoogte worden ge
steld. „Zij zijn zelf gekomen met het onderwerp voor het
congres. Het is goed als apothekers en farmaceuten weten
welke omvang de ziekte heeft, welke groepen risico's lopen
en wat de remedie is". In de eerste plaats gaat het echter
om preventie. Mensen die naar de tropen reizen moeten
zich volgens De Geus goed realiseren dat de hygiënische
omstandigheden niet te vergelijken zijn met de onze. „Ze
moeten zich beschermen door zich in te laten enten, de
malariaprofylaxe (tablettenkuur tijdens en na de reis) se
rieus nemen en bij ziekteverschijnselen na terugkeer laten
weten dat zij in de tropen zijn geweest".
zeker
uit:
beeli
n vie
Pak
licht
marl
1 ehan<
JOHANNESBURG In
Zuid-Afrika is tijdens on
geregeldheden bij Port
Elizabeth een korporaal
van de Zuidafrikaanse
strijdkrachten, Johan
Schoeman, doodgestoken.
Schoeman is de eerste sol
daat die als gevolg van de
rassenrellen in Zuid-Afrika
tijdens de uitoefening van
zijn taak om het leven is ge
komen. Het incident waarbij
Schoeman de dood vond,
deed zich zondag voor in een
zwarte woongemeenschap.
Er was al eens eerder een
soldaat om het leven geko
men bij ongeregeldheden,
maar toen ging het om een
verkeersongeluk. Volgens of
ficieuze tellingen zijn bij de
ongeregeldheden die 13
maanden geleden zijn uitge
broken meer dan 750 mensen
gedood. De politie erkent
haar verantwoordelijkheid in
tweederde van het aantal ge
vallen en zegt dat de rest het
gevolg is van acties door
zwarten tegen vermeende
zwarte collaborateurs met
het blanke minderhejdsregi-
Geen krant ontvangen
Bel tussen 18.00 en
19.00 uur. zaterdags
tussen 14.00 en 15.00
uur, telefoonnr. 071-
122248 en uw krant
wordt nog dezelfde
avond nabezorgd.
Op een snelweg in Northamptonshire in Engeland heeft zich gis
teren in dichte mist een kettingbotsing voorgedaan, waarbij 120
voertuigen betrokken waren. Negentien automobilisten raakten
daarbij gewond, waarvan twee ernstig. Volgens de politie werd er
te hard gereden.
VERONA De ontvoerders van de Ameri
kaanse Navo-generaal James Lee Dozier zijn
gisteren door de rechtbank van Verona ver
oordeeld tot 26 jaar cel. Alle beklaagden zijn
kopstukken van de terroristenbeweging
Rode Brigades. Generaal Dozier werd op 17
december 1981 ontvoerd en 42 dagen later
door de politie bevrijd in Padua.
SMIDJE VERHOLEN EN DE KNAP-MUTATOR
1109) President Allmrouwer werd plotseling ge-
stoord door de binnenkomst van zijn secretaris.
„Hier is uw krachtige middagsoepje, kameraad
Cunrath," zei hij waardig. „Indien U mij toe
staat, zal ik U graag een belangrijke mededeling
doen, die zojuist binnenkwam van de onder
zeeër. Doctor Polnyck bevindt zich aan boord
met een kist, waarin een zeer interessante ge
vangene zit opgesloten...." „En wie is dat dan
wel, kameraad Bravhencky?" vroeg de presi
dent. - „Doctor Polnyck, Klansky en No-
grottrbegon de secretaris te antwoorden,
maar de president viel hem giechelend in de
rede en zei: „Was het maar waar! Zaten die
maar in de kist!" - „Met uw welnemen, kame
raad Cunrath. U begrijpt mij verkeerd." verbe
terde Bravhencky. „Onze zojuist genoemde
landgenoten hebben belangrijke arbeid verricht
in dat broeinest van ophitsers en uitbuiters,
Gravendrecht. Ze werden daarbij gestoord door
de beruchte geheime agent 009, alias Sjeems
Pond. Zij wisten hem evenwel te overmeesteren
en...." „Aha! Ik begrijp het!" riep president
Cunrath uit. „Sjeems Pond zit in die kist! Ik ga
er meteen op af. "want dat whisky-drinkende en
meisjes-kussende spionagewonder wil ik wel
eens zien! Laat de auto voorkomen!" En even
later stoof de presidentiële auto al uit het
zwaarbewaakte paleis weg, naar de haven toe,
waar de onderzeeër reeds was binnengelo
pen
VIETNAMESE JONGEREN HOUDEN ONTMOETINGSDAG
DEN HAAG De stroom.
Vietnamese vluchtelingen
die een aantal jaren gele
den internationaal de aan
dacht trok lijkt vergeten.
„Er treedt een gewenning
op. We hebben het gezien
en denken dat het dan
over is. Intussen blijven
de bootjes met Vietnamese
vluchtelingen binnenko
men, al zijn het niet meer
die gigantische hoeveelhe
den van een paar jaar te
rug". Egbert Fokkema,
voorlichter bij ZOA-
Vluchtelingenzorg, vindt
dat de vluchtelingen ten
onrechte vergeten zijn. In
het kader van de vluchte-
lingenweek en het Jonge-
renjaar van de Verenigde
Naties wordt morgen in
het Overijsselse Heino
door verschillende hulp
verlenende organisaties
een ontmoetingsdag voor
Vietnamese jongeren ge
organiseerd. Ook andere
belangstellenden kunnen
daar kennis maken met
de Vietnamese cultuur.
De 6300 Vietnamese vluchte
lingen die in ons land zijn op
genomen kampen met veel
problemen. De oorzaak ligt
volgens Fokkema voor" een
deel in het karakter van de
mensen. „Het Zijn ijverige,
hardwerkende mensen. Maar
ze kunnen hun energie hier
niet kwijt door de taalbarrière.
De bul van een Vietnamese
arts wordt in ons land niet ge
accepteerd. Hij moet dus op
nieuw examen doen, wil hij
zijn beroep hier kunnen uitoe
fenen. Maar dat is door de taal
vrijwel ondoenlijk. Hetzelfde
geldt voor andere beroepsgroe
pen. Iemand die in Vietnam
visser was, kan hier niet zo
maar de zee opgaan omdat hij
onmiddelijk problemen krijgt
met de toegestane hoeveelhe
den te vangen vis. Vangst-quo
ta, daar heeft zo*n visser nog
nooit van gehoord!".
De werkloosheid onder de
Vietnamezen in ons land be
draagt ruim tachtig procent.
Dat levert frustraties op. Fok
kema vertelt dat er vooral on
der jongeren veel voor de
hand liggende afgeleide pro
blemen voorkomen. Het per
centage alcohol- en drugsver
slaafden ligt hoog. „Het zijn
tenslotte net als wij gewone
mensen", benadrukt hij. „Van
wege die problemen is zo'n
ontmoetingsdag in Heino zo
belangrijk. Daar kunnen erva
ringen worden uitgewisseld,
verh.ilen van vroeger worden
opgehaald en kan de cultuur
worden beleefd".
Mensen
Voor de organisatie van de
meeting voor de jongeren,
wordt door een groot aariïal
„Intussen blijven de bootjes met vluchtelingen binnenkomen".
vluchtelingenorganisaties m
ons land samengewerkt. De
ZOA (de letters staan oor
spronkelijk voor Zuid-Oost
Azië) is als stichting in 1973 in
het leven geroepen en werkt,
op christelijke basis, in ver
schillende delen van de we
reld. Naast hulpverlening in
het buitenland (medische hulp,
kleding, voedsel, onderwijs,
etc.), richt ZOA zich ook op de
opvang van vluchtelingen in
Nederland.
Een belangrijke beleidslijn bij
de hulpverlening is het samen
werken mét de mensen. Fok
kema: „Alleen in noodsituaties
kun je vóór hen werken. Ne
derlanders hebben van een
vluchteling vaak een totaal
verkeerd beeld: hij is zielig,
arm, naakt en analfabeet. Je
hebt er medelijden mee. Maar
het is niet terecht. Je kunt het
vergelijken met een invalide
die zich samen met een bege
leider op straat begeeft. Niet
de invalide, maar de begelei
der wordt door de mensen
aangesproken. Alsof die inva
lide niet zou kunnen praten".
Vluchtelingen moeten volgens
Fokkema in staat worden ge
steld zichzelf te helpen. „Het
zijn mensen die je net als jezelf
als volwaardig moet zien. Ze
verschillen niet zoveel van
Nederlanders. Zij hebben ook
hun ups en downs, werken
met de ellebogen en slaan el
kaar weieens de hersens in.
Vluchtelingenzorg moet je niet
omgeven met een romantisch
waas. Er lopen in de kampen
in Azië mensen rond die ge
studeerd hebben. Intellectue
len en geen zielepoten. Een
hulpverleningsorganisatie
moet slechts hulpmiddelen
aanreiken
Niet eindeloos
De problemen voor de Vietna
mezen in ons land openbaren
zich vooral nadat ze een zelf
standige woning hebben be
trokken. „Dan komen ze in
een geïsoleerde positie te
recht", zegt Egbert Fokkema.
Vluchtelingen die in ons land
worden opgenomen, gaan eerst
zes tot acht weken naar een
opvangcentrum in Apeldoorn.
Daar krijgen ze onder meer
tweehonderd uur taalles. On
dertussen gaat de overheid
zoeken naar zogenaamde
kerngemeenten, waar de
vluchtelingen moeten gaan
wonen. Soms klontleren ze na
vestiging in zo'n gemeente sa
men, zodat er van integratie in
de Nederlandse samenleving
niets terecht komt. Maar in
veel gevallen is er ook sprake
van isolatie. „Zo'n Vietnamees
gezin komt dan vanuit het op
vangcentrum, waar het alle
vrienden had, midden tussen
de Nederlanders wonen. Het
kan zich dan niet meer uiten
over de drama's die het heeft
meegemaakt. En ik als Neder
lander kan er ook niet over
praten. Want ik heb het niet
meegemaakt dat m'n vrouw
voor m'n ogen tien keer ver
kracht werd, of dat mijn kind
in het water werd gegooid".
„Ze hebben allemaal ver
schrikkelijke dingen meege
maakt. Vandaar dat ZOA in
gaat op hun noodkreten". Fok
kema gelooft niet dat er dan
nog een taak voor de overheid
ligt. „De overheid zorgt voor
uitkeringen en woonruimte,
maar die zorg kan niet einde
loos voortduren. Bovendien
moet je oppassen voor scheve
verhoudingen tegenover bij
voorbeeld Nederlandse jonge
ren. Hun problemen moet je
ook niet wegwuiven". Juist op
dit punt ligt volgens hem een
belangrijke verantwoordelijk
heid voor het Nederlandse
volk.
Heimwee
De meeste Vietnamese vluch
telingen in ons land hebben
hun familie achtergelaten.
Toch kiezen ze er bewust voor.
Hang Luu. een vluchtelinge
die inmiddels vijf jaar in ons
land woont, vertelt op een
voorlichtingsavond van ZOA
in Arnhem, dat het zoeken
van toekomstperspectieven
voor de kinderen vaak een be
langrijk motief vormt. „Je
moet eens beseffen wat het is
om als land al honderden ja
ren in oorlog te zijn. Wat het
betekent dat generatie op ge
neratie niet anders meege
maakt heeft. Met je vlucht
kies je voor de mogelijkheid
Egbert Fokkema vertelt dat er
op de vlucht naar de vrijheid
nog steeds afschuwelijke din
gen gebeuren. „Toen ik op een
schip van de Verenigde Naties
meevoer hebben we zo'n boot-
|e opgepikt. Van de 52 vluch
telingen waren er 26 omgeko
men tijdens de wekenlange
tocht op zee. De herinnering
aan de gevaren, de honger en
zeeroverij maakte de mensen
die we oppikten compleet "hys
terisch. En ze hebben al vaak
de verschrikkingen van een
heropvoedingskamp in Viet
nam achter de rug".
Om te kunnen vluchten, moe
ten de Vietnamezen letterlijk
goud op tafel leggen. In die ge
vallen wil de Vietnamese
overheid ook weieens mee
werken aan het vertrek,
„want geld is natuurlijk be
langrijk voor de overheid".
Gedurende de afgelopen jaren
zijn er internationaal vele
honderdduizenden vluchtelin
gen opgenomen. Vooral Cana
da. Australië en de Verenigde
Staten hebben zich zeer gast
vrij getoond In de VS leven
volgens Fokkema inmiddels al
zo'n half miljoen Vietnamezen.
„Je moet niet onderschatten
wat de Westerse landen al ge
daan hebben. En jaarlijks gaan
er nog ruim vijftigduizend
mensen naar het doorgangs
kamp „De Bataan" op de Fi
lippijnen". Van daaruit wor
den ze opgenomen in verschil
lende Westerse landen. Toch
kan er volgens hem meer ge
daan worden. „Er wordt een
geweldig beroep gedaan op de
liefde van mensen om steeds
te zeggen: we moeten wat
plaats inruimen voor jou. Maar
dat beroep op ons is legitiem
als je het vergelijkt met de si
tuatie waarin de mensen daar
verkeren. Afgaande op de gi
gantische nood zijn we in staat
om meer hulp te bieden. We
kunnen meer delen dan we nu
HUGO DE BRUIJNE
ZOA-Vluchtelingenzorg is ge
vestigd in Groningen. Het gi
ronummer van de organisatie
is 550.
Onderscheid
gehuwde en bdy
samenwonenderiir
diplomaten :n
gehandhaafd
1KT LI
h 9.00-
DEN HAAG Minister vj; Pri£
den Broek (Buitenlandse
ken) handhaaft vooralsnog 1
den het onderscheid in alkwai.
beidsvoorwaarden van gehu|0-
de en ongehuwd samenwoneF-
de ambtenaren in het buite^ngu|d
land. In het reglement voor fchapei
nieuwe buitenlandse dieifi) 10.0
wordt slechts gesproken oviin 9"'<
„huwelijkspartner" wanner
het gaat over de aan de funei to,aj
van diplomaat of beleidsarm siach
tenaar verbonden gunstige rthaper»
gelingen. Een woordvoerdF1 <han
van het ministerie zei niet l^n.6g®
weten of Van den Broek a^jk'
het onderscheid een eind a
maken. ijK
Wel heeft de minister zich loktobf
principe bereid getoond op <)5-430.
punt het ambtenaren-reglP01 pi
ment. dat minister Rietkei
van binnenlandse zaken k'es gei
overleg met de bonden he^komkc
opgesteld, ook toe te passen fs kro
de buitenlandse dienst van zij0' s,e'
ministerie. In dat regleme^^,®
wordt geen onderscheid gh 16O-
maakt tussen gehuwde en ofcrika p
gehuwd samenwonende amjitig r<
tenaren. De buitenland PaPn
dienst vormt maar een kl€fc]rk3ê
onderdeel van het ministeri75o, p
en kent een eigen reglementadijs w
Echtgenote en kinderen vtejderïj
gehuwde ambtenaren van
nieuwe buitenlandse dieitbergS|
kennen een bescherming vf
hun rechtszekerheid die
partner van de samenwonend
ambtenaar nu niet ten
valt. Ook de bestaan.de final
ciële vergoedingen en de ref"
en verhuiskostenregeling
den niet voor de partner vfmjdda
de samenwonende ambtena;
DOHA De Palestijnse
vrijdingsorganisatie PLO
keert in ernstige financial J
moeilijkheden. Dat heeft
mal Al-Sourani, een vooral FxqI
staand juridisch medewerl
van de PLO, gezegd in een ML
terview met een dagblad -
Katar. De PLO geeft meer
250 miljoen dollar uit, ten w m
de inkomsten uit bevrijdir
belasting niet hoger zijn
30 miljoen dollar, verklaa
Al-Sourani. Hij zei niet o
welke periode hij sprak,
geld moet komen uit de
willige „bevrijdingsbelasti
die door Palestijnen over
hele wereld aan de PLO wo
betaald. Maar volgens Al-S
rani zijn de meeste landen
tussen met die betalingen
stopt.
