Relaties vol twijfels Sport, kunst of pure show? Leerzame en leuke babyboeken DE KLEF Spelen in de ruimte vol voetangels en klemmef m Ist BOEKEN EeidaeGoiruwt I „HET SAMENZIJN" VAN JAN MEYERS Pingo redt dorp van vloedgo^ ,-lbi Wandelenlen door joodC Amsterdam VRIJDAG 20 SEPTEMBER 198S PAi Een crisisnacht in het leven van een niet opvallend man, die rustig getrouwd is en net jes leeft, met baan, huis, vrije weekends. In het midden van zijn leven wordt de rust danig verstoord, door de komst van een vriend-van-vroeger, die nogal wat teweegbrengt in de schijnbare rust van het be staan. Dit is de basis van de nieuwe roman van Jan Mey ers, „Het samenzijn", een boek dat opvalt door de heldere conceptie en de sobere, maar doeltreffende uitwerking. De man is leraar en hij wordt op vrijdagavond gebeld. Ter wijl hij uitzag naar een rustige, ontspannen avond, die hij met zijn veel jongere vrouw thuis zou doorbrengen, weet hij dat het anders zal lopen. Een stem uit het verleden, die van een oude schoolmakker. Terwijl buiten een storm woedt, komt de vriend van vroeger. Arend Mantel, op bezoek. Hij blijkt in een moeilijke situatie: over niet al te lange tijd zal hij ster ven aan een hersentumor. Het gesprek ontregelt de gastheer zeer. Vermoeidheid en drank doen de rest. Op zeker mo ment wendt hij voor op zijn stoel in slaap te zijn gevallen en dan is hij getuige van het begrip dat echtgenote Judith opbrengt voor Arend. Hoe ver gaat haar begrip? Wat blijkt er allemaal aan de hand? Wat klopt er van de verhalen van vroeger, van de feiten, die in zijn herinnering zo duidelijk waren, maar die nu geheel en al anders blijken te zijn ge weest. Meyers houdt het voor het grootste deel van zijn verhaal bij de gebeurtenissen van die nacht en de daarop volgende ochtend. In een slothoofdstuk beëindigt hij zijn verhaal, ver telt hij over het vervolg van de relatie, die in die nacht tus sen deze drie mensen ontstaan is. En opnieuw lijkt daarbij al les aan scherven te vallen, om dat Arend een spel aan het spelen is, waar Judith noch haar man op verdacht zijn. Dat is een knappe verrassende wending, die tot veel twijfels leidt. In de slotzin, waarin de dood van Arend nabij lijkt te zijn gekomen, zit dan ook een reeks van vraagtekens. „Het samenzijn" is een sobere, bijna klassieke confrontatie tussen drie mensen, die uitein delijk niet tot een onderlinge toenadering in staat zijn, ook al zijn ze getrouwd of oude schoolvrienden. Boven hun twijfels komen ze niet uit. JAN VERSTAPPEN Jan Meyers: „Het samen zijn" - roman. Uitgave Man- teau. Prijs 23,50. 6(A. Pingo, zoals hij is getekend door Mary Milton, op de om slag van het boek. Van de Engelstalige kinder boeken die in het Nederlands wordt vertaald zijn die van Australische auteurs verre weg in de minderheid. Dit verschijnsel doet zich ook voor bij de literatuur voor volwassenen en op andere gebieden, zoals film en beel dende kunst. Wel moet ge zegd worden, dat de Neder landse televisie het wereld deel inmiddels als maker van goede series heeft ontdekt. Misschien kan het Australi sche kinderboek „Pingo" van de auteur Colin Thiele een lans breken voor andere cultuurprodukten van het bijna vergeten continent. „Pingo" is een dwergpin- guin, die hij gewond is ge raakt de vriend wordt van de kinderen die hem hulp bieden. Pingo biedt een niet geringe tegenprestatie: hij voorvoelt een zeebeving en zorgt ervoor dat de mensen van Sikkelbaaidorp zich tij dig in veiligheid kunnen brengen voor de vloedgolf, die daarop volgt. Pingo is een ontroerend, spannend en zeer informa tief boek, vertaald door Tjal- ling Bos en met prachtige te keningen van Mary Milton. Het is bestemd voor jongens en meisjes vanaf 9 iaar. Het boek is, zoals alle boeken van Meulenhoff Informatief, op juistheid gecontroleerd. Greenpeace gaat binnenkort een expeditie naar Antarcti ca maken en heeft Pingo „geadopteerd" voor de cam pagne rond die reis. De orga nisatie heeft dan ook een voorwoord voor dit jeugd boek geleverd. Greenpeace gaat naar Antarctica met het doel te bewerkstelligen dat mie ser tor c er strenge regels koiLn bescherming van de jjegei Pingo is het eerste b^sur Colin Thiele dat in V M derlands is vertaald? kv Thiele is een successor teur, die wereldfaaiPve wierf. Hij schreef dere een twintigtal le®r boeken, waarvan som|n°* niet minder dan elt werden vertaald. De" x k siefilm „Stormboy", j" april werd uitgezonr een verfilming vaj_ jeugdboek van Thiele, Australië uiterst gelrtYl „Pingo" heeft alles r om dat ook hier in land te worden. LEO Colin Thiele: „Pingo"l verij Meulenhoff In tief. ?pi Prijs: ƒ22,50. In de verschillende ontwikkelingsstadia blijft spelen één van de belangrijkste zaken. In de meeste, niet puur op literatuur gerichte boekwinkels zijn de werken over bevallen, baby's en kleine kinderen bijna niet meer te tellen. De markt dreigt enigszins overspoeld te worden met dergelijke boeken, waardoor een goede selectie erg moeilijk wordt. De laatste maanden kwamen er kort na elkaar weer en kele bij, die in elk geval de moeite waard zijn. Of soms gewoon leuk. Eigenlijk onmisbaar in de categorie naslagwerken is „Handboek voor ouders" van Penelope Leach. Vijf jaar na haar bekende boek „Baby en kind" komt zij met dit logische vervolg. Het mas sieve werk wil overigens niet alléén een handleiding zijn voor de verzorging van het kind, maar behandelt ook opvoedkundige problemen. Alles is alfabetisch gerangschikt en je kunt eigenlijk niets verzinnen dat er niet in staat. De zaken zijn overzichtelijk ingedeeld en helder geschreven in goed leesbare taal. Bovendien worden beladen onderwerpen als bijvoorbeeld zelfdoding (waar om vertaald met zelfmoord?) niet uit de weg gegaan. Ook in noodsituaties is eenvoudig op te zoeken wat je moet doen. Het zeer uitgebreide hoofdstuk Ongelukken gaat van in- sektebeten tot verdrinking. Maar ook als er geen sprake is van een noodsituatie, zou iedere ouder dit hoofdstuk moeten lezen. En onthouden. Penelope Leach laat herhaaldelijk blijken iemand van deze tijd te zijn, zoals in het hoofdstuk over werkende moeders. Ze is er bovendien in geslaagd van geen duf theoretisch boek te schrij ven, maar een aktuele benadering van uiteenlopende onderwer pen. Wel duur maar zeker de moeite waard om voor te sparen. Bloed zweet en tranen Wie maar geen genoeg kan krijgen van het lezen over bevallen, kan niet onder het boek „Mijn bevalling" uit; een door de redac tie van Libelle verzamelde brievenstroom. Deze persoonlijke ontboezemingen staan vol bloed, zweet en tranen. Tranen van geluk, ontroering, opluchting of verdriet, schrijft samenstelster Jojanneke Claassen vooraf. Oud-hoogleraar gynaecologie prof. dr. G. Kloosterman noemt het een uitgesproken Nederlands boek. „Het zou nergens anders ter wereld geschreven kunnen zijn, omdat nergens ter wereld zo „gevarieerd" wordt bevallen als in ons land". Het geheel is verdeeld in hoofdstukken om een zekere ordening aan te brengen. Alle apsecten komen daarin aan de orde, ook de nare ervaringen (doodgeboren kinderen, oorlogsbevallingen). Er zijn ook gedichten in opgenomen. Voor iedereen die is geïnteres seerd in bevallingen een leuk boek, bijna zelfs het ultieme boek. Maar de mededeling op de achterflap dat het ook een gids is waarin de aanstaande moeder (waar is de vader?) gerichte infor matie kan vinden, is toch weer enigszins misplaatst. Daar zijn andere boeken toch beter geschikt voor. Gymnastiek Voor direct na de bevalling is er, uiteraard, ook een boek: oefe ningen voor moeder en kind. Rust en een uitgekiend opgezet gymnastiekprogramma in de dagen en weken na de geboorte zijn van het allergrootste belang, schrijft gynaecoloog George Pinker in het voorwoord. Het gaat overigens niet alleen om de lichamelijke aspecten. Ook de (oms wankele) gevoelens komen aan bod. Het programma is uitgesmeerd over zes maanden. Leeftijd, conditie en de bevalling zelf doen er niet toe. Behalve oefeningen voor de moeder zelf staat er ook in hoe die in de verschillende ontwikkelingsstadia met de baby kan spelen en het kind kan stimuleren. De gedegen uitleg over het lichaam, de functies van spieren e.d. zijn soms wel wat moeilijk te begrijpen. Achterin staat een lijst met aanbevolen boeken (waarbij dat van Penelope Leach) en nuttige adressen. Vijf jaar Over een veel langere periode na de geboorte gaat „Babyshock", dat als subtitel heeft: de eerste vijf jaar van het moederschap. Dit keer niet louter gymnastiek, maar veel informatie voor moe ders. „Om na te gaan hoe u de lichamelijke en emotionele pro blemen in de eerste periode kunt oplossen", aldus de inleiding. „We laten zien dat de eisen die uw baby stelt en uw eigen be lang niet voortdurend met elkaar om de voorrang hoeven te strijden en wij moedigen u aan toch vooral ook aan u zelf te denken". Een eigentijds boek, ondersteund met een uitgebreide enquete, waarin auteur John Cobb afrekent met het idee dat iedere moe der de allergrootste perfectie zou moeten nastreven. „Voldoende of goed genoeg is een veel redelijker begrip voor het moeder schap", vindt hij. DICK HOFLAND Penelope Leach: „Handboek voor ouders". Uitgeverij: Kos mos. Prijs: ƒ59,90 Jojanneke Claessen: „Mijn bevalling". Uitgeverij: Unie boek. Prijs: 19,50 Barbara Whiteford: „Na de bevalling" (oefeningen voor moeder en kind). Uitgeverij: Kosmos. Prijs: ƒ22,90 John Cobb: „Bahvshock". Uitgeverij: Becht. Prijs: ƒ29,90 tN( Bodybuilding kwam ooit in de belangstelling door die flauwe advertenties, waarin schrielogende heren na het volgen van een cursus body building er in slaagden het meisje van hun dromen te imponeren. Vandaag de dag is het aankweken van ijze ren spierbundels echter uit gegroeid tot een doodserieu- ze, prestatiegerichte en hoogst ijdele business. En het meisje? Dat heeft al lang geleden gekozen voor de „lichtgewicht" uit de adver tentie. „Poseren is een uitvoerende kunst". Dat is althans de mening van Arnold Schwar zenegger en hij kan het we ten. De voormalige Mr. Eu ropa, Mr. Amerika en Mr. Universe, die in het recente verleden bekendheid heeft gekregen als filmheld Co- nan The Barbarian, heeft nu alle professionele bodybuil dersgeheimen vastgelegd in een zevenhonderd pagina's tellende encyclopedie over het hedendaagse bodybuil- den. Om zijn lezers aan te sporen vooral door te zetten, telt het boek bovendien meer dan 850 foto's van het puikje van de bodybuil dingswereld, in allerlei po ses gefotografeerd. Duizen den centimetertjes geoliede huid, die zich over ongelofe lijke spierbundels spannen. Het is zeker geen boek voor teerhartige lieden. Al die uitpuilende aderen, die om ruimte vechten met de bal- lonvormige spieren: bepaald geen fraai gezicht. De mees te vrouwen, die geen inte resse hebben in de sport, zullen de foto's waarschijn lijk afschrikwekkend vin den en de hoofdstukken waarin Schwarzenegger uit legt wat er gebeurt tijdens „het oppompen" (waarbij het bloed gestuurd wordt naar het gebied waar de spieren geoefend worden) zijn genoeg om je ogenblik kelijk in een vegetariër te veranderen. Maar dat is een persoonlijke mening en voor de deelnemers aan de wed strijden, de jury en de bezoe kers, zijn de figuren op het podium de belichaming van de schoonheid van het man nelijke lichaam. De grondbeginselen van de kunst van het bodybuilden stammen uit het antieke Griekenland, dat grote be wondering had voor een mooi mannenlichaam. En het moet gezegd worden, aan het einde van de wed strijd is het het esthetische aspect dat de doorslag geeft, niet het aantal spierbundels. In een bepaald opzicht heb ben de deelnemers tijdens hun „poseerroutines" eigen lijk veel weg van levende en bewegende standbeelden. Schwarzenegger beschouwt het proces van het bodybuil den dan ook als het model leren van het menselijke li chaam. In de eerste jaren bouwt men „massa" op, die daarna in een bepaalde vorm gebracht wordt, waar bij de juiste grootte en vorm van de spieren ontstaat door geslecteerde oefeningen en een streng dieet. Is bodybuilden nu een sport, een kunstuiting of alleen maar een kwestie van show business? De meeste mensen zullen zeggen dat het een combinatie is van deze drie factoren. De huidige Mr. Groot-Brittannië, Andy Se- arle, vergelijkt het met kunstschaatsen en kunst- zwemmen: alle twee zijn dit subjectieve sportuitingen, waarbij een mooie uitvoe ring en creativiteit even be langrijk worden geacht als techniek en uithoudingsver mogen. Tijdens de bodybuil dingwedstrijden zijn er een aantal verplichte routines net als bij het kunstschaat sen maar er is ook een „vrije pose", waarin de deel nemers hun eigen gevoel voor fantasie en drama kun nen leggen. Deelnemers aan dit soort wedstrijden moeten fysiek en mentaal op het toppunt van hun kunnen staan. Ze Arnold Schwarzenegger mogen geen grammetje vet hebben, moeten honderd procent fit zijn en barstens vol zelfvertrouwen zitten. Andy Searle maakt gebruik van hypnose om zich te con centreren en zijn prestaties te verbeteren. Veel deelne mers gebruiken steroïden op de grote dag en Schwarze negger waarschuwt terecht tegen een overmatig gebruik van dergelijke middelen. Bodybuilden is vooral popu lair in Amerika, Zweden en Nederland. In veel andere landen staat men wat wan trouwiger tegenover deze sport: ergens heeft men het gevoel dat het „niet netjes" is om zoveel tijd en energie te besteden aan het kweken van spieren, gewoon om het effect. En het is natuurlijk moeilijk een sport te respec teren waarbij „poseren" een ingeburgerde vakterm is. Maar wat vooral kwalijk wordt gevonden, is de totale obsessie voor het lichaam, die riekt naar narcisme. Andy Searle geeft toe dat hij inderdaad vaak met zichzelf bezig is. „Wanneer het me niet kon schelen wat er zich binnenin me afspeelde en me meer bezig hield met ie mand anders, dan zou ik het idee hebben dat ik mezelf onrecht aandeed. Ik heb maar één leven en daar moet ik mentaal en fysiek het beste van maken". Hoe ijdel en egoïstisch het hele bodybuilden ook mag zijn, toch spreekt er een soort onschuld en eerlijk heid uit de manier waarop de beoefenaars kunnen ge nieten van hun eigen li chaam. En de offers die ti telhouders zoals Schwarze negger voor hun sport over hebben, is werkelijk indruk wekkend. Een dergelijke doelgerichte toewijding is onmisbaar voor de wedstrijd-bodybuilders en Schwarzenegger besteedt een heel hoofdstuk aan het belang van een gediscipli neerde en goed getrainde geest. Bodybuilders zelf be weren dat de sport hen helpt helderder te denken. Maar toch is er altijd die knagende twijfel: is het eindprodukt dit alles waard? Is het ontwikkelen van een indrukwekkend spierenpak ket en een lichaam, dat maar weinigen echt kunnen waarderen, nu echt een waardevol doel in het leven? Er zit een bizar ascetisch element in de vastberaden heid waarmee de bodybuil der het zwakke lichaam sterk wil maken, luxe voed sel afwijst en streeft naar li chamelijke perfectie. Maar uiteindelijk doet hij het toch voor zijn eigen plezier. Hij houdt van zijn gespierde, vet-vrije, soepel functione rende lichaam, van hoe hij er uit ziet en het algemene gevoel van fitheid. Wanneer het publiek zijn afkeer uit, dan ligt de bodybuilder daar niet wakker van, wanneer de mensen geld willen ge ven om hem te zien, dan is dat natuurlijk prima. Maar de voornaamste zorg en be langstelling gaat immer uit naar het eigen lichaam en sinds dit de kinderen zijn van de zogenaamde „ik-ge- neratie", is dat niet eens zo verbazingwekkend. JASMINE BIRTLES Copyright The Guardian mir fre: Een erg aardig boekj^e Amsterdam is sameipg door Jan Stoutenbeek 4 vc Vigeveno: „Wandeling* joods Amsterdam", met de dertitel „een cultuuibrg; sche gids". Iedereen jstei provincie" die eens eegek of enkele dagen Mokui0vt zou één van de uit dit b) in schreven wandelingen pen maken. Negen stuks stal m plus twee excursies en»dar ren ongeveer drie uuril h bovendien een route vooi voor wie slechts één tatic ling kan maken en toclc d langrijkste punten ni C< missen. Sl De jongere generatie in schien niet eens beke(at het feit, dat Amsterdaim de Wereldoorlog één hiru belangrijkste centra in f, z< reld was voor ioden, dhe een eigen cultuur Ijrd anti-semitisme was er 'r^ nauwelijks (dat verd.. enigszins na 1933 toen^ vluchtelingen over de^, kwamen en de crisis tce Tachtigduizend menseiP0" de joodse gemeente in ^er dam voor de oorlog; 1?°" nog vijfduizend. Het lr®a straatbeeld is verd[f maar talrijk zijn nog def neringen aan het joodse( deel. De routes leiden deze herken ningspuntr kort, maar voldoende zf, schreven in dit boek. duidelijke plattegrondjer veel illustraties. Het ple van dit boek is dat nietfj*- historisch en architect interessante objecten t|a/ gepasseerd, maar ook dfe i ge aandacht wordt best^gei de plaatsen waar het ds leven zich afspeelde. De beide samenstellers |-to binnenkort hun boekjtr; 2 presenteren in New i; Omdat de omvangrijkejpel gemeenschap aldaar grnaa langstelling voor „Wafce f gen door joods Amst*86 toonde heeft de uitgevénn nenzeer korte tijd een T talige versie gerealiseeri JAN LOl Jan Stoutenbeek cn geveno: „Wandelingen joods Amsterdam". Ui rij De Haan en Joods risch Museum. Prijs (ADVERTENTIE) BOEKHANDH n it Vna LEIDEN - LEIDERDOher OEGSTGEEST KATW|pal VOORSCHOTEN d7 M Je bent commandant van het sterrenschip Viator dat op een routinevlucht de Pantalische Leegte, een bekend zwart gat, passeert. Door een mankement aan de krommingsreactoren valt het schip stil en wordt het door de gigantische aantrek kingskracht van het zwarte gat naar binnen gezogen. Jij en je bemanning raken bewus teloos en worden weer wakker in een ander universum, vol vreemde beschavingen en on bekende gevaren. Je opdracht is net zo lang te zoeken tot je het zwarte gat vindt waardoor je weer naar je eigen univer sum kan terugkeren. Dat is de strekking van het Fantasy-Avonturenboek Ster renschip Viator, tegelijkertijd beek er. snel. Het is overigens het vierde boek in een reeks van deze vertaalde avonturen, maar dit is het eerste boek dat zich in de ruimte afspeelt. De lezer- /speler wordt voortdurend voor keuzes gesteld, die hem kris-kras door het boek van genummerde alinea tot ge nummerde alinea doen sprin gen. Zo passeert het schip re gelmatig vreemde planeten, en staat de gezagvoerder steeds voor de keus door te vliegen of een kijkje te nemen op de pla neet. De kapitein straalt in de regel met een aantal officieren neer op de planeet. De lezer beschikt onder andere over een wetenschapsofficier, een hoofd machinekamer en een medisch officier. De liefheb bers van de science fictionserie Star Trek zullen dan ongetwij feld mr. Spock, mr. Scott "en Onmisbaar Deze bemanningsleden zijn onmisbaar bij het oplossen van allerhande problemen, het uit voeren van gevaarlijke op drachten en de gevechten die in het verloop van het avon tuur geleverd moeten worden. Die gevechten worden met de dobbelsteen uitgevochten en houden rekening met de facto ren behendigheid en conditie, die voor de aanvang van het spel worden vastgesteld. Als een gevecht fataal afloopt voor de gezagvoerder, hetgeen bij een vuurgevecht met fazers (laserpistolen) niet ondenkbaar is is het avontuur direct afge lopen en kan weer helemaal opnieuw wordt Over het algemeen geldt dat niet al te gretig een gevecht moet worden aangegaan, zij het dat de speler soms geen keus wordt gelaten. Juiste zwarte gat Al reizend door het vreemde universum krijgt de lezer op enkele plaatsen informatie over de sector waar het juiste zwarte gat zich bevindt en over de sterrendag waarop de twee universums elkaar raken zodat de terugreis kan worden aanvaard. Die twee getallen moeten van elkaar worden af getrokken en dan onstaat het nummer van de alinea die of een goede, of een slechte af loop van de terugreis door het zwarte gat aangeeft. Vaak loopt het slecht a», want e^n moeilijker te maken niet juist en leiden tot dood en ver derf. Het is aan de speler de juiste getallen er uit te lichten. Daar moet ook niet te lang over gedaan worden, want na verloop van tijd raakt de be manning gedemoraliseerd en stort men zich wanhopig in het eerste de beste en altijd verkeerde zwarte gat. Het is niet makkelijk om het spel tot een goed einde te brengen als de regels nauw keurig worden gevolgd. Heel vaak moet opnieuw worden begonnen, waarbij eerder op gedane ervaring de speler steeds verder brengen. Vals- spelen is een neiging die sterk onderdrukt moet worden bij de dobbelsteengevechten en het hevige geblader door het boek, waarbij natuurlijk ook de passages die nog niet gele- IA/ zen mogen worden df"* dacht trekken. Het ve computer-adventure, de computer van passaggej passage in het gel^tj springt is wat dat betref wat minder plooibaar; dj r' puter is een spijke,g scheidsrechter die zijn!, Avonturenboek als Sfï schip Viator de lezer h^J leuke speeluurtjes bei omdat hij of zij zelf de rol speelt in een spa avontuur en voordure^" langrijke beslissingen mrar .al eer Steve Jackson: ..S^ei schip Viator", veiNu: Jaap Engelsman. Uit| Bert Bakker. Prijs ƒ9,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 8