Na de zomer definitieve
regeling sluitingsuren
7,34%
!cidóc Qowwvnt
STAD OMGEVING
Ik had nog nooit van de
zilveren anjer gehoord"
Werkgroep wil
hondepoep met
schepjes te lijf gaan
ALMARKT
REKENING
nutssoaarbank
dinsdag 25 juni 1985 pagina 9
- zetkamert je in ere hersteld
j Afgestudeerden aan de
iniversiteit mogen voortaan al-
3 met potlood hun naam op de
an het befaamde „zweetkamer-
rijven. Dit heeft collegevoorzit-
1 ii gisteren in de universiteits-
(cend gemaakt.
j aanleiding tot de maatregel
i een doctorandus die eerder
iand het heuglijke feit van zijn
fen met grote roze verfletters op
had kenbaar gemaakt. Al eer-
,!k dat afgestudeerden vaak naar
tift grepen in plaats van naar
jitionele potlood.
|etkamertje, in het Academiege-
»n het Rapenburg, blijft deze zo
noten in verband met de reini
gingswerkzaamheden. College-voorzit
ter Cath: „Er is gelukkig gebleken dat
verf en viltstift verwijderd kunnen
worden zonder de onderliggende na
men te beschadigen. Er worden zelfs
weer schijnbaar verdwenen, met pot
lood geschreven namen leesbaar'1.
De heer Cath achtte het niet noodzake
lijk, zoals de secretaris van de universi
teit had voorgesteld, om het zweetka
mertje voorgoed te sluiten. In een ant
woord op een verontruste vraag over
dit plan van studentleden in de univer
siteitsraad, zei hij gisteren dat afgestu
deerden na toestemming van de be
heerder van het Academiegebouw hun
naam met potlood op de muur mogen
schrijven.
Motorrijder
gewond na slip
LEIDEN De wegwerk
zaamheden op de rijksweg 4
richting Amsterdam hebben
gistermiddag een 41-jarige
motorrijder uit Leidschen-
dam parten gespeeld. De man
moest zich van de rechterrij-
baan naar de file op linker
rijbaan begeven. Hij raakte
daarbij in een slip en botste
achterop de auto van een 39-
jarige man uit Zoeterwoude.
De motorrijder is met een
hersenschudding en schaaf-
en snijwonden in het gezicht
opgenomen in het Acade
misch Ziekenhuis Leiden.
Katwijkse
aangereden
LEIDEN Een 17-jarige
Katwijkse is gisteren met
verwondingen aan haar
rechter scheenbeen overge
bracht naar het Academisch
Ziekenhuis Leiden. Die liep
zij op bij een aanrijding op de
kruising Javastraat-Sumatra-
straat in Leiden. Zij reed op
het fietspad en werd aange
reden door een 21-jarige au
tomobilist die vanaf de Su-
matrastraat rechtsaf wilde
slaan. Hij kruiste daarbij het
fietspad en zag de Katwijkse
over het hoofd.
Gummistok-gevechten in warenhuis
LEIDEN Tot tweemaal toe is de Leidse poli
tie gisteren in actie gekomen omdat er iemand
met een gummistok liep te zwaaien in V&D. De
eerste maal betrof het rond kwart voor vier een
19-jarige Leidenaar die een broek zonder te be
talen probeerde mee te nemen. De bedrijfsre
cherche betrapte hem en wilde hem aanhou
den. Daarop begon de man met een gummistok
om zich heen te slaan. Hij werd echter toch
overmeesterd en de te hulp gesnelde politie trof
bij hem ook nog wat hasjies aan. De tweede
keer betrof het een evenoude plaatsgenoot die
ook al met een gummilat om zich heen sloeg
toen de bedrijfsrecherche hem in de kraag wil
de vatten. De man was door de directie de toe
gang tot het warenhuis ontzegd wegens eerder
gepleegde diefstallen en misdragingen. De man
werd overmeestered en overgedragen aan de
Leidse politie.
lensop
Won
il De Leidse bin-
d werd gistermid-
er uur lang overgo-
It de klanken van het
n in de stadhuisto-
er leerlingen van de
pndse Beiaard-
in Amersfoort legde
termiddag het exa-
tf. Iedere kandidaat
in concert van een
it door een elders in
Stadhuis onderge-
.e examencommissie
Idig werd beoor-
Geheel zonder pro-
1 verliepen de exa-
echter niet. De eer-
jididaat, Reinold van
t Montfoort (op de
had zich nog niet
het klavier gezet of
st zijn concert on-
en voor een man-
it aan het klokken-
ifet enige vertraging
n de examens toch
rkt worden.
LEIDEN Na jaren van
onduidelijkheid en poli
tieke meningsverschillen
wil burgemeester C.
Goekoop dat de gemeen
teraad in het najaar een
besluit neemt over de
sluitingsuren van de ca
fés in Leiden. Hij zal de
raadscommissie begin
september enkele va
rianten voorleggen. Dit
deelde hij de raadscom
missie algemene bestuur
lijke aangelegenheden
gisteravond mee.
Welke die varianten zijn,
wilde Goekoop gisteravond
om onduidelijke redenen nog
niet meedelen. Hierbij zou
meespelen dat de proef die
het afgelopen jaar werd ge
houden waarbij 19 cafés op
vrijdag en zaterdag een uur
tje langer open mochten blij
ven, pas vorige week vol
tooid is. Nog niet alle reacties
op die proef zijn binnen al
kon politiecommissaris H.
van Voorden gisteravond wel
mededelen dat er van de zij
de van omwonenden het
laatste kwartaal nauwelijks
klachten zijn binnen geko
men.
Goekoop heeft besloten de
betrokken cafés toestemming
te geven ook in de zomer
maanden langer open te blij
ven ook is de proef officieel
afgelopen. Volgens de burge
meester schept dit een extra
mogelijkheid om in het over
het algemeen drukke zomer
seizoen te beoordelen of het
later sluiten werkelijk geen
problemen oplevert.
Goekoop maakte de fracties
gisteravond wel duidelijk dat
hij in september de twee ui
terste mogelijkheden alle
cafés om twee uur dicht of
alle cafés onbeperkt open
niet aan de raad zal voorleg
gen. Vermoedelijk stelt de
burgemeester de raad voor
enige fasering in de sluitings
uren aan te brengen. Dat zou
inhouden dat sommige cafés
om twee uur dichtmoeten en
andere om drie uur. Een be
slissing daaromtrent zal aan
de hand van de resultaten
van de proef worden geno
men.
Een dergelijk voorstel zou op
de steun van een meerder
heid van de gemeenteraad
kunnen rekenen. Slechts de
fracties van PvdA en klein
links zijn tegen een dergelijk
systeem. Zij vinden dgt het
sluitingsuur voor alle cafés
op twee uur gesteld dient te
worden.
LEIDEN Het beschikbaar stellen van schepjes en
zakjes, betere voorlichting en een poepverbod voor de
openbare weg en de plantsoenen. Met die maatregelen;
wil de twee jaar geleden ingestelde werkgroep 'honde
poep' het gelijknamige probleem letterlijk en figuurlijk
de wereld uitwerpen.
De uitwerpselen van de 8000 honden die de stad telt, begint
naast het parkeren zo langzamerhand het meest besproken pro
bleem in Leiden te worden. Acties van omwonenden van het
Kooipark en een aanhoudende stroom van klachten over de
vervuiling van het Vrouwenkerkplein, getuigen daar van. Daar
om werd in '82 besloten tot het instellen van een werkgroep die
een antwoord op deze „alsmaar voortdurende vervuiling" moest
verzinnen. „Het gaat hier weliswaar niet om een ernstig pro
bleem maar de aard ervan is dusdanig ergeniswekkend dat eerr
serieuze poging om er iets aan te doen alleszins gerechtvaardigd-
is", concludeerde de werkgroep op haar eerste vergadering.
Als eerste actie werd een proef gedaan met een hondepoep-op-
ruim-machine. De machine voldeed redelijk maar de werkgroep
was toch van mening dat de oplossing eerder gezocht diende te
worden in een mentaliteitsverandering van de baas inplaats van
een sanitaire tegemoetkoming aan de hond.
De werkgroep bracht onlangs een rapportje uit met zes mogelij
ke oplossingen. BehaNaast een beter voorlichting vindt de
werkgroep dat er in Leiden een met borden duidelijk te maken
algemeen poepverbod moet komen. Verspreid in de stad en
streng gescheiden van speelveldjes kunnen er dan speciale
plaatsen aangewezen worden waar wel gepoept kan worden.
Overtreding van het verbod zou de baas op een stevige boete
moeten komen te staan. Hierdoor hoopt men tevens de sociale
controle te vergroten.
De eigenaren zouden voorts verplicht moeten worden de uit
werpselen van hun trouwe viervoeter op te ruimen. Hiertoe die
nen in de hele stad speciale schepjes en zakjes verkrijgbaar te
zijn. Tenslotte doet de werkgroep de suggestie om voor honden'
die een gedragskursus hebben gevolgd, de hondebelasting te re
duceren.
Het probleem bij alle maatregelen is dat er geen mensen be
schikbaar zijn die de naleving ervan controleren. Van de zijde
van de politie is alle medewerking geweigerd omdat deze er
geen tijd voor zegt te hebben. Dat brengt het probleem ondanks
alle zinvolle aanbevelingen terug tot bij wie het thuis zou moe
ten horen: de hondenbezitters. De aanbeveling om de baas die
een gedragskursus heeft gevolgd, korting te geven op de honde
belasting, is daarmee een ernstig gemis.
lenherdenking reorganiseren
[DEN Burgemeester C. Goekoop is van plan met het
^niserend comité te gaan praten over de jaarlijkse doden-
denking op 4 mei. Tot op heden was het geval dat de
pekers van de herdenkingsdienst in de Marekerk na de
hst pas tegen negen uur 's avonds bij het monument arri-
rden. Drie kwartier later dan landelijk gebruikelijk is,
,'d bij het monument dan nog eens een minuut stilte in
jt genomen. Het is traditie in Leiden dat de herdenkings-
nst om half acht begint. Overwogen wordt nu om de her-
kingsdienst om zeven uur te laten beginnen zodat de be
ters zich om acht uur bij het monument kunnen verza-
en om daar een minuut stilte in acht te nemen.
Pleidooi
voor gedegen
gehandicapten
beleid
LEIDEN Het college van
bestuur van de Leidse uni
versiteit moet na de zomer
en uiterlijk voor 1 november
aan de universiteitsraad be
kend maken welke voorzie
ningen er voor gehandicap
ten aangebracht kunnen
worden en welke niet. De
raad sprak gisteravond in
een motie zijn treurnis uit
over het langdurig uitblijven
van een gedegen gehandi
captenbeleid.
De motie was de vierde die
de raad de afgelopen drie
jaar heeft aangenomen om
net college aan te sporen met
een gehandicaptenbeleid te
komen. De derde motie, af
gelopen januari, was een ver
zoek aan het college om zo'n
beleid in in een nota vast te
leggen. Deze vier pagina's
tellende nota verscheen on
langs en het college liet erin
weten dat er teveel kanten
zijn aan de de problematiek
rond een dergelijk beleid om
in een nota vast te leggen.
Elke gehandicapte heeft zijn
eigen problemen en daarom
kunnen we ons geen algeme
ne aanpak voorstellen, aldus
het college. Een van de in
dieners van de motie gister
avond, de student Hans Bot,
wees erop dat deze uitspraak
niet te rijmen is met de op
vatting van het college dat
de gehandicapte als volwaar
dig lid binnen de unversiteit
moet kunnen functioneren.
Hij noemde het „schandalig"
dat de raad nu na drie jaar
weer moest vragen om een
oplossing voor de gehandi
capten aan de universiteit.
(ADVERTENTIE)
Een spaarrekening waarbij het tarief
s gekoppeld aan de rente op de kapi
taalmarkt.
Dit tarief wordt maandelijks vastge
steld. Voorwaarden vanaf t juli 1985:
Het tegoed is dagelijks opvraagbaar
net 2>h% retourrente (was 3%).
Het minimumsaldo bedraagt f looo,-
[was f 2.500,-). Het
rentepercentage voor
de maand juli is:
DE DICHT BU HUIS BANK
ju uvuiaagt 1 j.uuu,
ADVERTENTIE
Onze ervaring berust op
honderden Poggenpohl-
keukens. Voor u betekent
deze Poggenpohl-dege-
lijkheid: zekerheid, even
als kwaliteit, een maxi
male montageservice,
perfekte planning en ad
vies. Verliest u deze voor
delen niet uit het oog.
poggenpohl
Gl@ILPiFkeukens
I Industrieweg 14 De Grote Polderl
I Zoeterwoude-Rijndijk
I Tel 071-899206
LEIDEN Er moest ie
mand mee om de weg te
wijzen in het doolhof van
het Rijksherbarium aan
de Schelpenkade in Lei
den. Op de smalle gan
gen, waarin ook nog do
zen en ander materiaal
staat opgeslagen, komen
verschillende kleine ka
mertjes uit waarin de ar
geloze bezoeker stoffige
wetenschappers ver
moedt. In het gebouw
ruikt het naar archiefkas
ten, linoleum, houten
deuren en oude boeken.
In één van de vele ka
mertjes in het doolhof be
vindt zich een stalen boe
kenkast met naslagwer
ken over varens. Het gro
te tafelblad voor het
raam ligt bezaaid met
aantekeningen, openge
slagen boeken en pakjes
sigaretten. Onder en
naast een microscoop lig
gen enkele varens. Aan
de tafel bij het raam
werkt de heer G.J. de
Joncheere uit Wassenaar.
Hij doet wetenschappelijk
onderzoek naar varens en
voor dit onderzoek krijgt
hij morgen in het paleis
op de Dam in Amsterdam
de zilveren anjer uitge
reikt door prins Bern-
hard. Bij deze gebeurtenis
is ook prinses Juliana
aanwezig. De heer De
Joncheere, begon tien
jaar geleden op verzoek
van professor Hennep
man, als honorair mede
werker bij het Rijksher
barium in Leiden. Hij
was toen 65 jaar oud en
net met pensioen.
De zilveren anjer wordt uitge
reikt aan personen, die naast
hun gewone werk bijzonder
verdienstelijk zijn op het ter
rein van de wetenschap. De
zilveren anjer wordt 26 juni
ook uitgereikt aan de heer
W.H.Th. Knippenberg uit
Den Bosch voor zijn inspan
ningen op het gebied van
kunst, cultuur en heemkunde
in Brabant, mevrouw L.'t
Hart uit Pieterburen voor
haar inzet voor het behoud
van de zeehondenstand in de
Waddenzee en mevrouw M.
Kool uit Zuidwolde voor haar
activiteiten om de regionale
cultuur van Drenthe te be
houden.
Collecte
„Toen ik die brief zag van het
Prins Bernhardfonds, dacht
ik eerst dat het een collecte
betrof. En na het lezen van de
brief wist ik eigenlijk ook nog
niets. Ik had nog nooit van de
zilveren anjer gehoord", zegt
de heer De Joncheere zich
een beetje verontschuldigend.
„Waarom ik die anjer nu pre
cies krijg, weet ik eigenlijk
ook niet. Dat stond er niet
bij".
De heer De Joncheere is een
bescheiden man. Dat wordt
duidelijk als blijkt wat hij
naast zijn baan bij verschil
lende scheepvaartmaatschap
MEDEWERKER RIJKSHERBARIUM GJ. DE JONCHEERE
pijen nog op het gebied van
varens in de wereld heeft on
dernomen. De Joncheere is
ook een zeer vriendelijk man
die afwisselend vrolijk en me
lancholiek van achter zijn
goudkleurig brilmontuur de
wereld in kijkt.
„Ze vragen me wel eens wat
ik nu precies doe bij dat
Rijksherbarium. Maar dan
kan ik dat maar moeilijk uit
leggen. Het zegt zo weinig
mensen iets als je het hebt
over de voortplanting van va
rens of de geschiedenis van
varens in de evolutie of de ge
ografische verspreiding enz.
Allemaal dingen die ik erg in
teressant vind, maar ja wat
moet je vertellen en waar be
gin je hè", zegt De Joncheere,
terwijl hij de zoveelste sigaret
opsteekt. Dat er varens naar
hem zijn genoemd, omdat hij
ze ontdekt heeft, vindt De
Joncheere van bepaald onder
geschikt belang. Wat hij wel
interessant vindt, is het vin
den van de samenhang in de
ontwikkeling van de evolutie.
„In de wetenschap gaat men
ervan uit dat varens behoren
tot een oude tak in het plan
tenrijk, maar ik ben ervan
overtuigd dat veel varens he
lemaal niet zo oud zijn. Een
groot deel van de varens is
net zo modern als de zaad-
planten. Er zijn wel meer
mensen die tot die conclusie
zijn gekomen, maar het is nog
niet echt te bewijzen hè".
De Joncheere kijkt over zijn
goudgekleurd montuur heen
en bemerkt dat zijn zojuist ge
dane opmerking bij de leek
die hem interviewt geen emo
tie teweeg heeft gebracht. Om
het één en ander wat te vej£
duidelijken zegt hij: „Dat is
toch echt een behoorlijk bou
de uitspraak hoor. Weten
schappelijk gezien".
Expedities
de gelegenheid gesteld de va
rens in grote delen van de
wereld te onderzoeken. Hij
bouwde een flinke biblio
theek op, die hij later aan het
Rijksherbarium en de univer
siteit van Utrecht schonk. De
wetenschappenlijke waarde
van de bibliotheek zou gigan
tisch zijn. Na zijn pensione
ring kwam hij bij het Rijks
herbarium, waar hij onder
meer deelnam aan enkele ex
pedities. Ondanks zijn gevor
derde leeftijd, ging De Jon
cheere mee met een expeditie
naar Celebes, waar hij drie
maanden in een dicht oerbos
verbleef zonder enig comfort
zoals bijvoorbeeld eeq bed.
Verder heeft hij meegewerkt
aan het boekwerk „Flora van
Nederland", waarin hij het
hoofdstuk over varens her
schreef.
Hoe het kwam, dat De Jon
cheere zich in de varens is
gaan verdiepen, berust eigen
lijk op toeval. „Eigenlijk was
ik helemaal niet zo geïnteres
seerd in varens. Wel in de na
tuur. Mijn moeder wist veel
van de natuur. Ze was destijds
ook erg enthousiast over de
tekeningen van Jac. P. Thijs-
sen. Ja, inderdaad van de
Verkade plaatjes. Ik wilde ei
genlijk bioloog worden, maar
dat mocht niet van mijn va
der. Vroeger kon je ook niet
veel met een studie biologie.
Je kon hooguit leraar worden.
Dat is nu wel veranderd ja.
Mijn vader was marine-offi
cier en hij vond dat ik dat ook
maar moest worden. Ik werd
echter afgekeurd omdat mijn
ene oog niet goed genoeg was.
Toen ben ik de scheepvaart
ingegaan".
De heer De Joncheere vertelt
hoe hij op twintigjarige leef
tijd in Indonesië terecht
kwam in dienst bij de Ko
ninklijke Pakketvaart Maat
schappij (KPM). „In Indonesië
was zo'n geweldige flora,
maar er bestonden eigenlijk
goede boeken over. Ik
vond één goed boek over de
varenflora van Java en daar
werd ik door geboeid. Men
vertelde mij dat het beter was
als je je ging specialiseren en
sindsdien heb ik mij vooral
met varens bezig gehouden.
Ik heb me dus bewust be
perkt. Maar dat moet ook wel
als je alleen in de vrije tijd
iets kan bestuderen", zegt De
Joncheere. In Indonesië
maakte hij ook de oorlog mee.
Hij zat op Java in een kamp.
Wassenaar
hier in zijn
werkkamer
bij het Rijka-
herbarium in
Leiden.
Als het interview eigenlijk al
is afgelopen komt De Jon
cheere nog terug op deze pe
riode in zijn leven. Hij praat
niet makkelijk over die tijd.
Wel blijkt dat zijn liefde voor
de natuur hem zelfs door die
moeilijke jaren heen heeft ge
holpen.
Europese varens
Na Indonesië ging de heer de
Joncheere voor de KPM naar
Australië. In de vrije weeken
den zocht hij naar varens in
de bossen rond Sidney. Daar
na kwam hij bij Van Omme
ren in Rotterdam, waarvoor
hij directeur werd een agent
schap van rederijen in Ham
burg. Daar bleef hij 15 jaar en
in zijn vrije tijd trok hij de
bossen van Europa in. „Ik heb
in de die periode alle Europe
se varens levend gezien". Na
Hamburg werd de heer De
Joncheere directeur van de
Oranjelijn en voer hij regel
matig naar Canada, waar hij
ook de varenflora bestudeer
de. Omdat hij in die periode
getrouwd was met een vrouw
uit Zuid-Afrika kwam De
Joncheere tenslotte ook nog
in die streken terecht en daar
onderzocht hij dan uiteraard
varens. Door zijn omzwervin-i
gen in de wereld vergaarde
de heer De Joncheere kennis
over de varenflora van Oost-
Azië, Europa, Noord-Ameri-
ka, Australië en Zuid-Afrika.
SYLVIA VAN LEEUWEN
