Langs
Omwegen
NS wapperde met
super-goedkope Duitse
Jumbo-treinrace v.v.
Hazerswoudse katholieken
gedwongen naar schuilkerk
WOONBOTEN WORDEN OP
RIOOL AANGESLOTEN
Suggesties over zetelverdeling zetten kwaad bloed
Geen ontslagen bij fusie buurt- en clubhuiswerk
n*7EN OMGEVING
£cidóc6omcmt
DINSDAG 25 JUNI 1985 PAGINA 11
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
idachten blijken zich
en gestoord aan het
'ySlZban de agent toen ze
^aar werden
I. „Het gaat me niet
'5v4/ÏPekeuring- maar om
lrag van die man",
jan tegen de kan-
£rter. Een keurig in
r i gestoken heerschap
9 v'sterochtend op deze
rd 9^jn ongenoegen tegen
3ngst Morshuis. „Ik ben
|6ls. (nwege de brutaliteit
I 6n rman in dat radarwa-
°er9 zei hij ook nog. Dat
Ov03gentje stond verdekt
sy^ld in de Hoofdstraat
a^nheim. Toen de ver-
'nU2 'n zÖn aut0 voo^ij
de radar
n^lheid van 68 kilome-
com uur. Een paar hon-
e's iieter verderop werd
9331 stoppen gedwongen.
ib een computer-ge-
aut0 en de computer
in dat ik 53 reed zei
®'s 1 tegen Morshuis. De
en a<jjje hem had aange-
jaens wees naar de radar-
K°°P:en vertelde dat daar
ending over de 68 kilo-
dent) vandaan kwam. De
3Stal ^te, vastberaden van
or °ii zo op het eerste ge-
angs^en gemakkelijk type,
3lft bjmeteen naar het wa-
verer toe. „Daar zat een
ujn irn burger in, hij zat
geleund en keek
de voorruit heen",
jebieg hij een zeer leven-
a3t fjicj van de situatie. De
se ad duidelijk oog voor
Pr(fen aan manier waarop
vertelde was duide-
gen. merken dat hij dat
j)ver leunen sterk af-
„Ik vroeg hem zijn
maar die wilde hij
ehan^even. Dat ging me
begiiDesl aan", gaf de man
•rslag van de discussie,
ntonrechter gaf toe dat
y ïtreden van de radar-
ïde niet correct was en
/jV^ficier van justitie Van
^m de term „geen juist
C(g" in de mond. „Als
li aP fieweest is", voegde
r veiligheidshalve aan
e/an Ek vond het een
elingvan emoties" en zei
-a-biman bet kledingnum-
gPn a6ent bad kun-
71 aten °Pvraêen en v'a
achter de
had kunnen komen,
r het is niet gebruike-
jit agenten aan iedereen
haam bekend maken",
ste 65 gulden. „De offi-
nse egt, de politie heeft al-
cyertiijk", vatte de man het
beta van Van Ek kort sa-
de Morshuis glimlachte.
7°oi^as geen kledingnum-
iaf 1 voerde de verdachte
'j ws.Die man droeg hele-
Boëlgeen kleding, hij was
Gj-ger", versprak hij zich
rne <er opmerkelijke wijze.
kerkte het niet eens,
at hij praatte onverstoor-
(^door. „Als je door een
kinihe wordt aangehouden
telt die man zich netjes
bracht hij nog naar
i. Toen de gedaagde
lart voldoende had ge-
AV, legde Morshuis hem
,er^jvraagde boete op.
man was met
Vlagen op de rood geas
zgn'; rde busbaan in d<
ongi van bet Leidse post-
ïeirPT terecht gekomen.
er Avas per ongeluk ge-
mj2, legde hij uit. De bus-
jjijIwas niet met een bord
fcgeven en dus had hij
beciale rijstrook niet tij
ezien. „Verrek zeg, aar-
:e hebben de loper voor
jitgelegd, zei ik nog",
1de de man op licht be-
jn$ toon. Toen hij op de
stond gaven de au-
avbilisten hem niet de
hou in te voegen. „De lo-
me er niet tus-
schoof de verdachte de
vaid naar anderen. Met lo-
je Jbedoelde de man Leide-
ete}>. Het Engelse local be
ojJX onder meer inwoner
emieen P^aats- Spreek het
j 0Jd local met de nodige
tenflanken uit en
^eit als lokul. Morshuis
ejl het merkwaardig dat
ielPan z'°b voordeed als
gen stranger (pardon,
/0Jndeling), die nooit in
/or£T\ komt. „U woont in
jerdorp", merkte hij op.
kr als agrariër kom ik zo
mogelijk in Leiden", re
lde de man. Duidelijk
1 dat hij met zijn dochter
het Academisch Zie-
sla^uis Leiden moest en dat
ongeveer een half uur
-xaig had gehad om de Wil-
3/Wde Zwijgerlaan te over
igen. Er was dus sprake
enige haast toen de poli-
Ij^jiem op de busbaan aan-
Op de eis van Van Ek
/ligulden) zei de man dat
in boel belasting betaalt
te/£uto te rijden en niet
staan. Hij kreeg een
van 50 gulden, maar
it hij in hoger beroep
werd de boete met een
t verhoogd.
1 KEES VAN HERPEN
LEIDENAAR SEBO REZVANI REDDE HET NIET,
MAAR ZIJN SPOORROEM BLIJFT RECHT OVEREIND
Een leuk idee van de Ne
derlandse Spoorwegen
om vijf trein-fanaten die
tevens gek op fotografe
ren zijn aan die Jumbo
Rally 1985 te laten mee
doen. Vijf Nederlanders,
een vrouw en vier man
nen, moesten financieel
zo voordelig mogelijk en
tegelijk met een zo groot
mogelijk aantal kilome
ters hun tijd tussen de
rails doorbrengen en
binnen vier dagen de
reis Utrecht-Salzburg
(die begenadigde Oosten
rijkse stad) vice versa
zien te maken. Een klus
die veel ingewikkelder is
dan men aanvankelijk
denkt.
Van de zijde der NS gaf men
vooraf de volgende uiteenzet
ting: „Wat is dat nu, dat
Jumbo-gedoe? Wel, de Jum
bo-korting is het zusje van de
Westduitse Rosarot-regeling.
„Rosarot" (zeg maar zange
rig, met een keel-r, rosaroot)
is zoiets als „te gek", of „on
wijs gewoon". Een populaire
manier van zich per spoor
verplaatsen tegen een te gek
laag tarief. De Duitsers ma
ken daar met enkele miljoe
nen per jaar gebruik van. Nu
gaan we in Nederland het
zelfde doen: iedereen kan op
elk NS»station in Nederland
een retourtje naar West-
Duitsland of naar Dene
marken kopen. Of je nou
Een model van een stoomtrein, waaraan de heer Rezvani zijn hart heeft verpand.
naar Hannover reist of naar
Mtlnchen, naar Kopenhagen
of Skagen, de prijs blijft het
zelfde. Voorbeeld: in een be
paalde periode reis je op een
Duitse „Ausflug" (binnen 12
dagen) van 144 tot 202 gulden
naar elke uithoek en weer te
rug naar huis. Naarmate de
afstanden groter worden en
meer personen meereizen,
wordt de regeling voordeli
ger. Onwijs nietwaar, die
Jumbo-reizen. Sinds het be
gin van dit jaar zijn er al
50.000 van die reizen over de
NS-balie gegaan".
Jumbo-race
Om dit om populariteit
schreeuwende railvervoer
eens extra aan te prijzen,
reisden vorige week vrijdag
vijf op hun trein- en foto-lust
geselecteerde vaderlanders
af, op weg naar Salzburg,
Hauptbahnhof. Gistermiddag
moesten ze vóór enen alweer
terugzijn op Utrecht Cen
traal. Individueel. Ze moch
ten niet bij elkaar spieken
aan de hand van spoorboek
jes; ieder moest zichzelf zien
te redden. Ze waren in het
bezit van 800 gulden zakgeld,
een Jumbo-biljet en een door
N.S. beschikbaar gesteld foto
toestel. Op elke pleisterplaats
die werd aangedaan, zo ver
mogelijk van de kortste route
verwijderd, moest een „be-
wijs-foto" gemaakt worden
(stationsbord, bijvoorbeeld).
In Salzburg moest een souve
nir gekocht worden dat men
aan NS-instanties gisteren
diende over te leggen. Tij
dens de reis moest zo weinig
mogelijk geld besteed wor
den. Ieder dubbeltje twee
keer omdraaien. Het Zeeuws
meisje kon hun patrones zijn:
geen cent teveel hoor! Je
moest van alles. Het leek een
parodie op de beroemde fic
tieve 19e eeuwse Jules Ver-
ne-reis „in tachtig dagen om
de wereld". Toen moest er
ook op een houtje gebeten
worden. Dit zijn bezigheden
waarbij de werkwoordsvorm
„moest" imperatief is; daar
kun je niet omheen.
Onder de vijf gegadigden
voor de eerste en enige prijs
(een uitgebreide rit met ae
NS-VIP-Trein met een
VIP-lunch aan boord voor
winnaar en 15 familieleden)
bevond zich enthousiaste 32-
jarige Sebo Rezvani uit Lei
den. Geboren in Teheran,
maar getogen in Nederland.
Bijna afgestudeerd in be
drijfskunde te Rotterdam en
uit op een aardige job in de
reissector; want het reizen zit
Sebo in het bloed. Immers,
zijn opa was een Britse mari
ne-officier die met een Ne
derlandse trouwde; Sebo's
moeder, die automatisch En
gelse geworden was, trouwde
met een Pers. En van de En
gelsen is bekend, dat zij veel
over de wereld gezworven
hebben. Dat alles bij elkaar
Vormde het reisbloed van de
heer Rezvani die boven
dien alles fotografeert wat er
maar aan (stoom)treinen door
Europa dendert, tot in de
Sowjet-Unie aan toe als het
moet. Maar daar moet je uit
kijken met fotograferen.
Overigens richtte Sebo al op
16-jarige leeftijd de stichting
Rail Art op. Deze stichting
beijvert zich voor het conser
veren van artefacten van
spoorwegen: door kunst be
werkte (trein)voorwerpen uit
de oude doos. In feite gaat
het hier om foto- en filmma
teriaal uit vrijwel de gehele
wereld, maar vooral uit Indo
nesië en Mexico waar men
blijkbaar de fraaiste en
vreemdste dingen op de rails
zette. Sebo's persoonlijke pas
sie betreft de stoomtrein: ,je
kunt zien hoe alles werkt,
het maakt geluid, het leeft",
zegt hij zelf.
Kok maakte 't
Misschien is Sebo Rezvani tij
dens het Jumbo-festijn te
lang serieus blijven hangen
in Neurenberg, waar op een
aantal trajecten oude stoom
locomotieven nog steeds
dienst doen, maar hij heeft
de „Jumbo-race" niet gewon
nen.- Ik kon hem gistermid
dag niet bereiken in de
stoomvrije Utrechtse stations
restauratie waar de wedstrijd
door een NS-jury werd afge
rond. Vooraf had hij al ge
voeld, dat zijn kans niet al te
groot was. „Maar het gaat om
het meedoen. Never mind",
zei hij vorige week al, met
Brits getinte sportiviteit.
Winnaar werd 29-jarige Jan
langstellenden voor het
Spoor- en Tramwegwezen.
Kok geeft regelmatig dia
voorstellingen en lezingen
over de trein. Hij is nu weer
bezig met de voorbereiding
van een artikel en een foto
serie over de beveiliging in
de Hem-tunnel onder het
Amsterdamse IJ. Kok is een
Jantje precies, en van hem
wordt gezegd dat hij zijn
zaakjes tot in de puntjes re
gelt. Daarom heeft hij ook
gewonnen en mag hij, trouwe
NS-klant, straks met al de
zijnen en de schoonfamilie de
VIP-trein in. Kok had alle
ellende van een low budget
doorstaan, de nachten niet in
de trein doorgebracht (dat
mocht ook niet van de N.S.)
en in goedkope hotelletjes ge
logeerd, waar hij vroegtijdig
weer gewekt werd: het is
treintiid! En maar, met open
ogen, kilometertjes bij elkaar
sparen... Bijna uitgemergeld
kwam hij opgewekt, onbe
kommerd en op tijd, in
Utrecht aan. Hij had zowat
alles uit zijn mond gespaard
en aan zijn cadeautje ter pre
sentatie uit Salzburg had hij
ook nauwelijks een cent be
steed. Hij had er zich echt,
weloverwogen en pienter,
met een Jantje van Steenwijk
vanaf gemaakt. En dat be
zorgde hem de zege op wie
len.
Proef aan Morskade
LEIDEN De vijf woon
boten aan de Morskade
zullen binnenkort in het
kader van een proefpro
ject aangesloten worden
op het riool. Wanneer de
proef slaagt, zullen gelei
delijk alle 200 woonboten
in Leiden een rioolaan
sluiting krijgen. Momen
teel lozen alle boten nog
op open water.
De toenemende vervuiling
van het oppervlaktewater
heeft er toe geleid dat zoveel
mogelijk wordt getracht lozin
gen op open water te voorko
men. Daarom ook hebben de
meeste binnenstadswoningen
in Leiden een aansluiting op
het riool gekregen. Die opera
tie werd tegelijkertijd uitge
voerd met het aanleggen van
nieuwe walmuren en bestra
ting. Slechts in die gedeelten
waar de stadsvernieuwing nog
niet heeft plaatsgevonden, zo
als bijvoorbeeld de Haven, een
deel van de Oude Rijn en de
Verversbuurt, wordt nog op
open water geloosd.
Tot voorkort werd echter niet
voor mogelijk gehouden dat
woonboten zouden kunnen
worden aangesloten op het ri
ool omdat hiervoor zowel ga
ten in het casco van de boot
als in de damwand moeten
worden geboord. Daarvoor is
nu een constructie uitgedacht.
De afvoerpijpen van het sani
tair worden aangesloten op
een reservoir in het ruim van
het schip dat in het ruim
wordt geplaats. Daar komt ook
een pomp te staan die via een
flexibele leiding in verbinding
komt te staan met het riool.
De verwachting is dat de
meeste woonbootbewoners
niet staan te dringen om aan
gesloten te worden op het ri
ool. Dat brengt immers een
hoop trammelant en onzeker
heid met zich mee. Vandaar
dat de gemeente met de proef
aan de Morskade een overtui
gend bewijs wil leveren dat
een aansluiting wel degelijk
mogelijk is. Ondermeer zal be
keken worden hoe de verbin
ding zich met vorst houdt.
Aan de Morskade werd bij de
herinrichting, die al meer dan
een jaar geleden plaats had, de
riool klaar gelegd voor de
proef. Wanneer deze positief
verloopt zullen de overige 195
boten geleidelijk een rioolaan
sluiting krijgen. Welke kosten
daar voor de bewoners mee
gemoeid zijn, is nog niet be
kend.
LEIDENEen poging van
twee fracties in de universi
teitsraad om hun verkiezings
winst van deze maand veilig te
stellen, door alvast aan te ge
ven hoeveel zetels zij volgend
iaar in de commissies willen
bezetten, heeft gisteren voor
opschudding gezorgd in de
raadsvergadering. Nog voor de
vergadering begon was er een
brief rond gegaan van de frac
ties van de Progressieve Partij
(PP) en van de Unie van Fa
culteiten en Diensten (UFD)
met suggesties voor achtereen
volgens de zetelverdeling en
de namen van de voorzitters
van de commissies en twee na
men voor de functie van voor
zitter van de universiteitsraad.
Na zware protesten van de
fractie van de Buiten-universi
taire leden (Bullen) werd deze
brief uiteindelijk ingetrokken.
De twee fracties wilden zes ze
tels van elke commissie bezet
ten. Hierdoor zouden er twee
per commissie overblijven
voor de Bullen en de studen
ten van de Centrum Groepe
ring Leiden (CGL). Het Bui
ten-universitaire lid Kohlbeck
kondigde aan dat hij lidmaat
schap van elke commissie zou
weigeren als deze brief door
de raad zou worden aanvaard.
„Mensen moeten eerlijke kan
sen hebben om in commissies
te komen. Dat mag niet door
twee fracties van te voren be
konkeld worden", aldus Kohl
beck.
Gevraagd naar de motieven
voor het opstellen van de brief
zei mede-ondertekenaar
mevr.C. de Groot (UFD): „We
hebben dit zuiver uit pragma
tische overwegingen gedaan.
We wilden per se niet buiten
de boot vallen, zoals bij de vo
rige verkiezingen. Toen zijn
enkele plaatsen in zware com
missies aan ons voorbijgegaan,
ondanks de afspraken die we
ondermeer met het CGL had
den gemaakt. Die fractie heeft
ons echter als een baksteen la
ten vallen". Overigens was
niet elk UFD en elk PP lid het
eens met de brief. Fractiege
noot van mevrouw De Groot,
de heer P.Pearson wees de
vergadering erop dat de „kwa
liteit van het commissielid bo
ven fractie-afspraken gaat".
LEIDEN De reorganisatie van het buurt- en clubhuiswerk zal
niet gepaard gaan met gedwongen ontslagen. De 34 bestaande
banen olijven gehandhaafd. Wethouder H. van Dongen (onder
wijs) zei dit gisteravond in een gezamenlijke vergadering van de
raadscommissies voor onderwijs, samenlevingsopbouw en eman
cipatie en maatschappelijke aangelegenheden, volksgezondheid
en cultuur.
Het is de bedoeling dat het buurt- en clubhuiswerk tot één ste
delijke organisatie wordt gebundeld. Nu zijn alle buurt- en club
huizen aparte stichtingen. Voor deze hergroepering is een vier
jarenplan gemaakt. Het jaar 1986 wordt gezien als een over
gangsjaar waarin geen gedwongen overplaatsingen van perso
neel van het ene naar het andere buurt- of clubhuis zullen
plaatsvinden. „Een neutraal jaar", aldus Van Dongen.
Het streven is om de fusie zo snel mogelijk tot stand te brengen.
Is er in 1987 nog geen samensmelting, dan kan het personeel
worden gedetacheerd in andere clubhuizen. De werknemers
blijven dan nog wel in dienst van de verschillende stichtingen.
Mevrouw Van Dongen heeft deze plannen gisterochtend met de
bonden besproken. Zij zei gisteren dat gemeente en bonden In
september weer bij elkaar komen.
De heer A.J. Vos uit Hazerswou- woude-Rijndijk en een stuk Al- parochieblad al eerder de serie tot 1636, de tijd dat de katholie-
de stelde voor deze krant een se- phen. Dit gebied werd vroeger de Het verre en nabije verleden van ken door de hervormden werden
rie samen die handelt over de Rijnstreek genoemd. In tien de- onze parochie". De verhalen die gedwongen de schuilkerken op te
kerkgeschiedenis van Hazers- len beschrijft hij het wel en wee hierin staan, zijn een aanvulling zoeken. Katholiek zijn was toen
woude-Rijndijk, Groenendijk, van de parochies in deze plaat- en uitbreiding daarop. Dit vierde verboden.
Koudekerk, Leiderdorp, Zoeter- sen. De heer Vos maakte voor het deel gaat over het kerkelijk leven
Aan het einde van de zes
tiende eeuw, begin ze
ventiende eeuw wordt
het stil rond de katholie
ke geloofsbeleving in
Koudekerk. In deze
plaats was sinds 1581 een
eigen predikant. In Ha-
zerswoude-Dorp waren er
sinds 1575 hervormde
predikanten. In het Regi-
strum Memoriale ver
meldt de laatste pastoor
Johannes Roelvink: „Na
1603 hadden de pastoors
geen vaste verblijfplaats
meer, maar woonden on
der andere in een huis
aan den Groenendijk of
in een boerenwoning in
de Oostbuurt". Omdat de
protestanten geen rk-
kerk in Hazerswoude-
Dorp wensten, waren zij
die katholiek bleven, ge
noodzaakt ter kerke te
gaan in de Rijndijk, waar
overwegend rooms-ka-
tholiekén woonden.
In de Groenendijk en in de
Oostbuurt werd toch „ge
kerkt" in schuilkerken. Een
voorbeeld van zo'n schuil
kerk is een nog bestaande
gewelfde kelder onder boer
derij De Steenenpoort tegen
over hotel Groenendijk. De
inrichting van de kelder is
door de eigenaar in oude
stijl bewaard gebleven. Ver
der kerkte men illegaal op
de zolder van een boerderij
vlakbij de ruïne van de
Zwaantjeskerk. De katholie
ken van Koudekerk en Ha-
zerswoude-dorp kwamen
daar in het geheim bijeen,
hun godsdienst was immers
door de hervormers verbo
den. De leer van Calvijn
was tot staatsgodsdienst ge
bombardeerd. Wat de katho
lieke Spanjaarden met de
hervormden hebben gedaan,
werd bij vertrek van de
Spanjolen omgekeerd uitge
oefend door de grote groe
pen hervormden. De katho
lieken in de Rijnstreek wer
den vanuit Leiden bestre
den. Met name vanuit het
Leiderdorpse klooster Enge-
lendaal werd door afvallige
roomsen de hervorming
aangemoedigd. Of dat tot ge
welddadigheden leidde,
staat niet in de katholieke
annalen vermeld. Wel staat
geschreven dat de trouwe
katholieken door rondtrek
kende missionarissen wer
den bediend.
De toenmalige aartsbisschop
van de Rijnstreek, Sasbaldus
Vosmaer, stelde in 1603 pas
toor Cornelis Fabricius aan.
„Maar alles door den pest
der ketterije besmet zijnde,
wordt deze ijverigen Herder
genoodzaakt, zonder iets ten
voordeele der Catholieken
te kunnen verrigten, deze
streken te verlaten en hij
vertrok naar Grol", zo staat
in de kerkgeschiedenis te le
zen. Grol is het huidige
Groenlo. Dat was in 1610.
niet al te lange tijd voor ge
zien. Hij woonde in die tijd
in bij de familie Van Poel
geest op het kasteel. Hij
werd bijgestaan door Marcus
van den Tempel uit Leiden
en de Hoogmadese pastoor
A. van der Plaat.
In 1616 nam Theodorus van
In een boerderij aan de Rijndijk is nog een kelder te zien waar vroeger een „schuilkerk" was
gevestigd.
Zanten het missiewerk over. woonde, zo'n twintig jaar. dekerk in de gehele Rijn-
Hij deed dat vanuit Leiden Feitelijk was hij de eerste streek. Hij stierf in 1636 aan
waar hij bij zijn moeder pastoor van de Statie Kou- de pest.
