weer
Als ik
lecht rijd.
^ord ik
roodrenner
Bernard Hinault: je
goed rijdt, kun je 99
Steven Rooks
klopt
opnieuw aan
pORTTRlBUNE
EeidóeSotwant
Historische Tourjaren
MAANDAG 24IUNI198S PAGINA 15
•ddj "I
eani
TOUR VAN
DE WAARHEID
VOOR
PETER WINNEN
dooi
idal I
leterd Peter Winnen
eter. oor de Tour de
ploivan de waarheid.
wordt het de
nne'fjkste Ronde van
iched^ *n zÜn wieler-
vijk h- Dat is niet al-
de algemene opinie,
-s v^at vindt ook de
s® zelf. mA1s ik dit
joe^r zo slecht rijd als
otoerig jaar zet ik al
In deportieve ambities
J dei krijg ik een die-
Jat'nro1 in de PloeS-
,loegPrd ik een echte
puntnner", zegt hij
net rtig.
Joegi
prekend wenst Peter
9Ï27) niet dat het zover
ir hoopt hij het ramp-
itel I ,n eén klap goed te
|,Het is mij heel veel
gd d(n een goede Tour te
i Meverklaart hij. „Vorig
l Ber jh veel tegenslagen
iS Kbewel ik me daar niet
rda8ens te verschuilen. Ik
e %ele jaar niet in vorm.
jnen.g me niet naar een
'tm ig; die weet ik zelf
4-12[ Ik heb me er suf
fAlitfekerd. Voor dit jaar
gn piek gepland in de
e Bljan Spanje. En toen
m geconfronteerd met
®^dselvergiftiging. Het
weken voor ik
Wes»r bovenop was en dat
e °Pird niet goed voor het
^ouwen. Nu gaat het
de goede kant op. In de
an Zwiterserland reed
rafen dat was goed voor
l.I?\0leel en de vorm",
ijd
mjetie waarin Peter Win-
hetjaar aan de Tour de
dkai>egint is voor hem niet
rt-litDe Limburger moet
land
Phil Anderson als kopman
dulden en kan pas op de on
voorwaardelijke steun van zijn
ploeg rekenen als hij zich een
goede uitgangspositie in het
klassement heeft verworven.
„Ik hang er in de ploeg een
beetje tussenin", schetst Peter
Winnen zijn positie. „Dat An
derson als kopman vertrekt
kan ik billijken. Hij heeft dit
voorjaar laten zien de sterkste
in de ploeg te zijn. Ik moet het
allemaal nog afdwingen. Hele
maal moedeloos ben ik niet,
want ik voel me een stuk be
ter dan een jaar geleden."
Rancuneus
Peter Winnen realiseert zich
terdege dat hij in de komende
Tour de France onder grote
druk rijdt. Hij vraagt zich af of
hij daartegen bestand is, want
Winnen is het type dat liever
in rust zijn werk doet. Contac
ten met de pers beschouwt hij
als een noodzakelijk kwaad en
zelfs als een loden last als hij
slecht presteert. „Vorig jaar tij
dens de Tour werd mij elke
dag gevraagd waarom ik zo
slecht reed, terwijl ik zelf de
oorzaken niet kende. Er waren
toen momenten dat ik fel van
me afbeet. Ik heb toen ook er
varen dat journalisten erg ran
cuneus kunnen zijn. Verslag
gevers die mij niet mochten,
lieten dat duidelijk in hun ver
halen blijken. Dat heeft me te
leurgesteld. Ik vind dat er on
der de sportjournalisten veel
zielige kerels zitten. Zij zijn
niet altijd objectief. Ik vind
verslaggevers ook veel meer
supporters. Als het goed gaat,
juichen zij mee en als het
slecht gaat schrijven ze je de
grond in".
Hoewel Winnens vorm stijgen
de is, begint hij niet helemaal
gerust aan de Tour. Met name
het routeschema baart hem
zorgen. Winnen: „Ik had lie
ver wat meer bergétappes ge
had en ook de rit over de kas
seien naar Roubaix vrees ik.
Het wordt, denk ik, een Tour
die op de zenuwen werkt. Er
zal veel gecontroleerd moeten
worden, vooral de eerste da
gen met al die tussensprints".
Wat de concurrentie betreft,
komt het Peter Winnen niet
slecht uit dat Laurent Fignon
op het appèl ontbreekt. „Figon
is zonder twijfel de sterkste,
alhoewel ik nog had moeten
zien of hij zijn prestatie van
vorig jaar had kunnen evena
ren. Wat hij toen liet zien was
ongelooflijk; dat grensde aan
het onmenselijke. Bernard Hi-
nault wordt de te kloppen
man. En niet te vergeten Greg
Lemond. Hij heeft dit jaar nog
niet zoveel laten zien, maar
ligt op de loer. Ik schat de
kansen van Criquelion ook
hoog in. Hij is na zijn wereldti
tel een stuk sterker gaan rij
den. Minder vrees koester ik
voor de Spanjaarden en de Co-
lombianen. De Spaanse ren
ners rijden alleen hard in ei
gen land en in de Colombia-
nen schuilt geen gevaar voor
het klassement. Toch zie ik die
Zuidamerikanen er liever niet
bij. In de bergetappes weet je
nooit wat je aan ze hebt. Op
die ritten bereiden zij zich spe
ciaal voor en stichten ze veel
verwarring met hun demarra
ges. Die Colombianen maken
het erg moeilijk voor de klas
sementsrijders".
Aandacht
In het rijtje favorieten noemt
Peter Winnen geen vertegen
woordiger van Kwantum, hoe
wel hij blij is met de beslissing
van Joop Zoetemelk om dei
Tour de France te rijden. Niet
Peter Winnen.
uit sportieve overwegingen
overigens. Winnen:„Nu wordt
de publiciteit wat verspreid.
Zonder Zoetemelk zouden al
leen Steven Rooks en ik de
Nederlandse klassementsrij
ders zijn".
Evenals zijn ploeggenoten laat
Peter Winnen zich niet erg lo
vend uit over de ploeg Raas.
De slechte verhouding tussen
Panasonic (Post) en Kwantum
zit ook bij de kleine Limbur
ger diep geworteld. „Ik zie
mezelf nooit bij de ploeg Raas
rijden", zegt Peter Winnen.
„Ik heb wel de kans gehad,
maar de stap niet gemaakt,
omdat Raas mij te weinig ze
kerheid bc/od. Hij wekte aan
vankelijk de indruk alleen een
ploeg voor de klassiekers te
zullen samenstellen. Dat zag ik
niet zo zitten. Daarbij komt dat
er voor mij geen enkele reden
was om bij Post weg te gaan.
Hij bood mij zekerheid. Ik ge
loof dat er iets goed fout zit
met de mentaliteit in die
Kwantum-ploeg. Mogelijk dat
Raas dat eruit kan krijgen".
Peter Winnen mag dan voor
zichzelf hebben uitgemaakt
aan een beslissend jaar bezig te
zijn, het betekent niet dat hij
zijn carrière gaat afbouwen.
„Ik moet nog zeker vijf jaar
mee kunnen", meent hij. „Elk
jaar dat ik rijd is een gewon
nen jaar. Ik zou ook niet we
ten wat ik na mijn wielerloop-
baan zou moeten doen. Ik ben
een afgestudeerd onderwijzer,
maar er is in het onderwijs zo
veel veranderd, dat ik me
eerst weer zou moeten bijscho
len. Het gekke is dat toen ik
moest kiezen tussen een vaste
baan en beroepsrenner wor
den, ik voor het laatste koos,
omdat ik het op dat moment
heel beangstigend vond een
vaste betrekking te hebben.
Tegen de tijd dat ik stop, hoop
ik een oplossing te hebben.
Voorlopig maak ik me er niet
druk over. Tot en met 1987 sta
ik onder contract met Panaso
nic. Voorlopig is er dus brood
op de plank".
HENK STOUWDAM
-klar
genfci
I „Jacques An-
=n Eddie Merckx
gezelschap", sprak
1 Hinault grinni-
ïa afloop van de
iac Wem zo succesvol
en inmiddels al
le stl»oor de derde keer
carrière gewonnen
van Italië. Deze da-
^"^kt „De Das", zoals
3.i5;ijnaam luidt, vol
vooruit
(zian-de Ronde van
>a «Ijk. Hij ziet de mo-
"[^den ruimschoots
om net zoals
en Anquetil ooit
„""Sfden, voor een vijf-
jjJJjU de Tour de Fran-
ijn naam te schrij-
™J^!n eventuele triomf
mo!S trouwens defini-
'(ziande galerij der aller-
9nbrl1n zou plaatsen. Hi-
Jj^&n in dat geval te-
ialma»rat gaan op een
winst in
ronden in het-
49. Seizoen.
Kcgezegd had niemand
g p*r °P durven rekenen.
a/dl83 aan Hinault's knie
!:|«He °Peratie leek aan
ïzende loopbaan een
••*•0f einde te hebben ge-
jMs?lnauh weigerde zich
i. Fmgewonnen te geven.
Ron in het achterland van
slag! werkte hij in zijn
een terugkeer. De
moeizaam. On-
ii.6ierklaarde echtgenote
„Niemand weet hoe
c) 2.«Bernard het heeft ge-
^pljPne dag wilde hij stop-
ng <Z( koersen. Vierentwin-
'"y bter begon hij weer te
Die onzekerheid heeft
jaar geduurd. Het was
KoJoen stond zijn besluit
M«st. Hij wilde met zijn
leze manier niet kap-
<fcji koppigheid haalde
ST!*id- Zich niet gewon-
<roo#n geven. Pijn kunnen
t zoals het in het wie-
aiag 1 beet, kunnen afzien,
ïamffi allemaal typerend
9'lault. De Breton koos
'ïor de gemakkelijke
'nno* **et moest reed hij
9. ïmaal stuk om de an-
''•fljn wil op te leggen.
JJ^Tten oogde hij koel en
y aden. Innerlijk kende
later eerlijk werd
ind«en, ook de nodige
8.744
dó kon hij het toch niet
B een „kat" in de rich
el Guimard te geven.,
legere ploegleider on
der wiens leiding tal van grote
resultaten werden gereali
seerd. Als zijn huidige begelei
der Paul Kochli ter sprake
kwam, merkt Hinault op: „Ik
heb van hem in één jaar meer
geleerd dan in zeven jaar bij
Guimard". Een klein moment
was Hinault weer net zo on
aardig als hij vroeger zo vaak
overkwam. Een nukkige Bre
ton die mede opviel door een
grote stugheid. De coureur, die
in Plumelec aanzette voor de
race naar de vijfde eindzege,
bleek de laatste jaren toch an
ders dan velen hadden ge
dacht. Hinault is ook veel
menselijker geworden. Mis
schien ook wel door het tijdens
het gedwongen nietsdoen ge
groeide besef dat het leven be
staat uit meer dingen dan fiet
sen alleen.
Hinault gebruikte trouwens
wel vaker tijd om na te den
ken. Dat leidde tot tal van
conclusies. Volgens zijn opvat
tingen was het wielrennen in
sommige opzichten een achter
lijk gebeuren. De functie van
ploegleider zag hij al helemaal
niet meer zitten. Volgens hem
moest een ploeg worden ge
rund door een manager en een
gediplomeerde trainer. Het
was niet verwonderlijk dat
zijn uitspraken hier en daar
hard aankwamen. Velen wa
ren het met hem ook niet
eens. Pas toen Hinault weer
successen behaalde, werd wat
Hinault trok zich, zoals zo
vaak, ook toen van de buiten
wereld niets aan. Na zijn ne
derlaag in de Dauphiné Libéré
vorig jaar hij moest zijn ge
weldige aanvalslust bekopen
met een nederlaag tegen de
gecombineerde Colombiaanse
strijdmacht bleef hij in de
Tour op de tweede plaats ach
ter Fignon steken. Sensatio
neel was echter de manier
waarop het seizoen werd afge
sloten. In de Grand Prix des
Nations (tijdrit), in de Trofeo
Baracchi (samen met Moser)
MAASTRICHT Officieel was er na de fraaie ver
richtingen in de Dauphiné Libéré geen twijfel meer
mogelijk. Zelfs was Peter Post ermee akkoord gegaan,
dat het nog niet volledig tot ontplooiing gekomen ta
lent Steven Rooks zich volgens zijn eigen systeem zou
voorbereiden. Zwitserland werd daarom door Rooks
gemeden, uit angst dat het totale programma anders al
lemaal een beetje te veel van het goede zou worden.
De tweede plaats in het eind
klassement van de Dauphiné
Libéré en vooral zijn optreden
in het hooggebergte, beteken
de echter een entreebewijs
voor het grote Franse Ronde-
avontuur. „Gelukkig", zucht
Rooks, „al die geheimzinnig
heid wie wel en niet mag, is
maar niets". Rooks had reden
om opgelucht te zijn. Zijn
ploegleider heeft er een hekel
aan renners mee te nemen, die
laten blijken te overwegen
van sponsor te willen verande
ren. Het niet tekenen van een
contract was in het verleden
doorgaans al voldoende om
thuis te worden gelaten. Ook
Rooks bekende nog niet te
willen tekenen. Aan de voora
vond van de nationale kampi
oenschappen deelde hij dat
aan zijn ploegleider mede.
Tal van redenen liggen daar
aan ten grondslag. „Ik heb
contacten met andere ploegen.
Ik wil voorts graag zien hoe
het met mij in de Tour gaat en
bovenal wil ik graag weten,
wat Post precies met mij voor
heeft". Zijn belangrijkste drijf
veer blijkt echter zijn wil om
te presteren. Rooks: „Sinds het
rijden in de Dauphiné Libéré
ben ik meer gemotiveerd dan
ooit tevoren. Mijn successen
daar zijn goed geweest voor
het opvijzelen van het zelfver
trouwen. Het hele team heeft
enthousiast gereageerd. Alleen
Post heeft toen amper iets ge
zegd".
Nog niet zo lang geleden zou
Rooks daarvan knap onderste
boven zijn geweest Nu niet
meer. Hij beseft, dat elke ren
ner zich bij Post moet bewij
zen. „Je moet eerst jezelf
waarmaken. In deze ploeg
moet je vaak geduld oefenen.
Ook al omdat het moeilijk is
direct de gevestigde orde voor
bij te streven".
Bernard Hinault.
en in de Ronde van Lombar-
dije was hij weer onbetwist de
sterkste.
Razend
Toen dit seizoen de overwin
ningen uitbleven stak de twij
fel weer de kop op. Hinault
was razend: „Ik zou me niet
moeten opwinden", verklaar
de hij toen, „maar het is mijn
karakter. Ik wist dat ik op het
oude niveau kon terugkeren.
Niet alleen omdat ik in het na
jaar de sterkste was, maar
vooral door mijn tijd in de
Grand-Prix des Nations. Die
was gewoon goed. Ik besefte
toen dat ik in de tijdritten dus
niets op Fignon hoefde toe te
geven".
Die wetenschap was bepalend
voor hem. Bovendien behaalde
hij nog een tweede succes. Hij
slaagde erin zijn formatie aan
zienlijk te versterken. De
komst van de Deen Kim An
dersen, de Canadees Steve
Bauer, de Zwitser Rtlttimann,
maar vooral van Amerikaan
Greg Lemond betekenden
even zo vele aanwinsten. „Le
mond wordt mijn opvolger. Hij
is echt goed. Leeft bovendien
voor de fiets en denkt nergens
anders aan. Hij heeft er ver
standig aangedaan Renault te
verlaten. Bij mij heeft hij meer
kans tot zijn recht te komen".
Over de komende Tour heeft
Hinault trouwens eveneens
een duidelijke mening. „Of de
Pyreneeën de Ronde zullen
veranderen? Je moet de Tour
nemen zoals zij is. Wat is er
trouwens nog origineel? In een
rittenkoers zijn er toch altijd
bergen, tijdritten en vlakke
etappes. En kasseien horen er
kennelijk ook bij. Ik hou er
niet van, maar zal er geen
nachtmerries van krijgen. Als
je goed rijdt, kun je alles aan.
als de Alpen. Het gaat altijd
bergop en na de top weer ber
gaf!
PETER VAN PUTTEN
Opnieuw
In de Dauphiné Libéré bewees
Rooks echter eindelijk, dat het
in hem gestelde vertrouwen
terecht was. De man die ooit
Luik-Bastenaken-Luik op zijn
naam bracht en daarna eigen
lijk volledig in de vergetelheid
dreigde te geraken, klopte op
nieuw aan, aan de deur naar
internationale roem. Hoewel
nog nooit officieel was bewe
zen, dat hij zich in het hoogge
bergte goed zou kunnen roe
ren, fietste hij de internationa
le wielerelite naar huis. Alleen
door een minder goede tijdrit
moest hij de eindzege van de
hoog ingeschatte wielerwed
strijd aan Anderson laten.
„Dat is mijn probleem voor de
Tour. Ik verwacht in de tij
dritten wel iets te zullen ver
liezen, maar wellicht kan dat
via de ploegentijdrit worden
goed gemaakt. Ik wil in ieder
geval een goed klassement rij
den. Ik hoop de juiste conditie
te kunnen vasthouden, maar
het moet natuurlijk ook wel
een beetje meezitten".
Rooks erkent, dat veel van
hem wordt verwacht De druk
om te moeten presteren ver
lamde in het verleden af en
toe zijn benen. „In de ploeg
van De Gribaldy was het veel
gemakkelijker rijden. Die liet
iedereen zijn eigen gang gaan.
Niemand hoefde zonder meer
voor Kelly te rijden. Daardoor
kon ik Luik-Bastenaken-Luik
winnen. Door dat systeem kon
bijvoorbeeld Caritoux boven
drijven in de Ronde van Span
je en kon Müller onlangs on
verwachts de Ronde van Ro-
mandië winnen. ïk hoefde bij
De Gribaldy voor niemand
iets te doen. Bij Post werkt dat
allemaal anders. Moet je op
kop rijden. Daarvan word je
niet slechter, maar het is an
ders. Het is moeilijker om er
dan bovenuit te steken".
Die wetenschap maakte het
koersen voor hem er niet ge
makkelijker op. Ook al omdat
hij nou beslist niet overtuigd
was van zijn eigen kwaliteiten.
„Het is vermoedelijk een beet
je een kwestie van vechten.
Mijn huidige vorm is geweldig.
Want nooit heb ik me zo goed
gevoeld als dit jaar. Als je je zo
goed voelt dan durf je ook
meer. Anders ben je geneigd
af te wachten. Kijk ik zelf ook
toe hoe de koers verloopt. Dat
is fout. Misschien ken ik mijn
eigen grenzen ook nog niet he
lemaal. Hoewel ik me ver
schillende keren wel total-loss
heb gereden. Tijdens zo'n 90
km lange solo zoals in de
Dauphiné Libéré trek je je
stuur bijna kapot om vooruit
te blijven. Je blijft dan geven
tot je er bij neervalt. Gelukkig
herstel ik goed van die kracht
sinspanningen. Daarom ver
trouw ik erop Anderson en
wellicht ook Winnen goed te
kunnen helpen. En nogmaals:
met een beetje geluk kan ik
ook nog een goed klassement
rijden".
PETER VAN PUTTEN
1903: Op 1 juli gaan in Montgeron zestig renners van start
voor de eerste Ronde van Frankrijk. Petit-Breton eerste
winnaar.
1905: Eerste beklimming. Pottier eerste boven op Ballon
d'Alsace.
1906: Tour voor het eerst Franse grens over. In Auboué
wordt Duitsland ingereden.
1910: Eerste Pyreneeënetappe, Lapize winnaar.
1911: Eerste Alpenetappe. Georget eerste op Galibier.
1919: Invoering van de gele trui. Christophe eerste drager.
1926: Eerste start buiten Parijse regio: Evian voor langste
Tour: 5745 km.
1927: Magne winnaar eerste tijdrit.
1930: Invoering landenploegen.
1933: Trueba eerste officiële bergkoning.
1936: Stichter Desgrange moet Tour verlaten, Goddet nieu
we directeur. Eerste Nederlandse deelnemers. Middelkamp
eerste Nederlandse etappewinnaar.
1937: Gebruik van versnellingsapparaat toegestaan.
1947: Robic wint eerste na-oorlogse Tour.
1949: Eerste rechtstreekse televisie-verslag van de finish in
Parijs.
1951: Van Est eerste Nederlandse gele-truidrager.
1953: Schaer (Zwi) eerste winnaar groene trui.
1954: Amsterdam eerste buitenlandse startplaats.
1957: Eerste overwinning van Jacques AnquetiL
1962: Invoering van merkenploegen.
1964: Janssen eerste Nederlandse winnaar groene truL
1967: Terugkeer naar landenformaties.
1968: Janssen eerste Nederlandse Tourwinnaar.
1969: Definitieve afschaffing landenploegen. Eerste zege
Merckx.
1974: Tour in Engeland, Poppe etappewinnaar.
1975: Eerste finish op Champs Elysees.
1976: Ploeg Post zet met Hennie Kuiper reeks van 53 etap-
1978: Eerste zege Hinault
1980: Zoetemelk tweede Nederlandse Tourwinnaar.
1983: Tour open voor amateurs, alleen Colombianen komen.
1984: Eerste Tour voor dames, Mieke Havik eerste ritwinna-
res, eindzege voor Amerikaanse Marianne Martin.
Tussen 1903 en 1984 hebben de renners in de Ronde van
Frankrijk 319.894 kilometer, verdeeld over 1436 etappes, af
gelegd. Er zijn 8457 renners gestart, 4382 reden uit 4075 vie
len onderweg uit.
