a
CCNRAD
InterCollege
slaat de brug tussen opleiding en praktig
Dwarsligger
Cees van Wees stookt
in verleden van
goudeerlijke jenevers
Je opleiding voor de praktijk
als manager of ondernemer start in
Den Haag op 2 september
aan de InterManagement School.
GOUDEN
BRUILOFT
FOTOZETTER M/V
SYSTEEMANALIST
tl
BINNENLAND
£aidóc (Sou/tont
ZATERDAG 8 JUNI 1985 PAG]
Door Europa waait al vele jaren het
hardnekkig gerucht, dat Nederland in
feite een groot, vochtig vulnisvat is.
waar de commercie onbekommerd zijn
afval in kiepert. Wat in andere landen
onverkoopbaar is en door de consument
vol walging van zijn tafel wordt ge
weerd, blijkt in de dreven van Jan de
Witt en duimelot Hansje Brinkers nog
altijd een gewild artikel te zijn.
Zo lijkt het er verdacht veel op, dat een
Nederlander de prijs van een artikel be
langrijker vindt dan de kwaliteit en zich
zonder enig protest een tweede, derde
(wie meer dan drie?) keus in de maag
laat splitsen om daarmee de inhoud van
zijn oude kous te sparen. Ogenschijnlijk
heeft hij er ook vrede mee, dat hij op
zijn bord en in zijn glas voedsel en drank
aantreft, die geen keus meer zijn, maar
een regelrechte kneus. Geen borrel maar
een barrel, een vingerhoed verdriet, een
kelkje vol laffe tranen van een opgezette
chemische krokodil.
Voor de vakman, die er nog steeds op uit
is een goed produkt te maken, is zo'n si
tuatie knap frustrerend. Hij weet ook
donders goed, dat er er veel HoreKaf on
der het rijpe koren zit. Maar in zijn eigen
bedrijf wenst hij toch onder geen enkele
voorwaarde te marchanderen en omwil
le van de smeer eeuwenoude dromen
aan te lengen met goedkoop bedrog. Als
hij dan ook op zijn etiketten laat druk
ken, dat in de door hem geleverde fles
sen „zeer oude jenever" zit, heeft de
klant de zekerheid, dat hem geen chemi
sche kool gestoofd wordt. Als beheerder
van een eeuwenoude erfenis is hij nu
eenmaal niet bereid om zijn hassebas tot
stiefkind van de rekening te degraderen.
Tegen windmolens
Cees van Wees uit Amsterdam behoort
tot die nog steeds krimpende groep van
Mohikanen. „Een dwaze Don Quiehot-
te", voegen ingewijden er graag hoofd
schuddend aan toe, „Van Wees is een
eenzame strijder, die tegen windmolens
vecht". Ze kunnen zich namelijk niet
voorstellen, dat er op dit ondermaanse
- nog iemand is, die zijn fantasie en zijn
energie verbruikt om een produkt te
creëren zonder daarbij scherp op vette
winstmarges te letten. „Kom van Wees",
zingen ze hem in koor toe, „het is maar
tijdelijk". Want het publiek, hebben ze
allang vastgesteld, wil nu eenmaal voor
een dubbeltje de vereiste hoogte krijgen.
Het is natuurlijk allemachtig mooi spul,
wat Van Wees in zijn koperen ketels
brouwt, geven ze volmondig toe, maar ja,
wat schiet je er als koopman mee op? In
de tijd dat Van Wees zijn geraffineerde
mengsels stookt hebben de computers
van de concurrentie al lang een alcoholi
sche Westertoren gebouwd. En daar gaat
het uiteindelijk toch om.
Wat moet Van Wees daarop antwoor
den? Moet hij voor de zoveelste keer uit
leggen, dat hij domweg te trots is op de
jenever- en likeurstokerij „De Ooievaar"
om hem zonder slag of stoot, ten koste
van zijn principes, op te offeren aan de
gouden Mammoet? De zaak waarin hij
zijn vader is opgevolgd, dateert uit 1782
en zo'n kostbare erfenis wil hij zolang
het nog kan zuinig beheren. Vandaar dat
hij er angstvallig voor waakt, dat de pot
nimmer zijn ketels kan verwijten, waar
in hij met een handjevol trouwe mede
werkers naast zijn sublieme jonge en
oude jenevers de kruidenbitter Huppelo
lie, de scheepsjenever Taainagel, 23 dub
bele Amsterdamse likeuren, een superbe
advocaat en kandeel en zijn oudholland-
se likeuren blijft maken met intrigeren
de namen als Juffertje in het groen, Na-
Carmiggelt
Het kan trouwens geen toeval zijn, dat
zijn Ooievaar zich heeft verscholen in de
morsige Jordaan, waar de helden van
Carmiggelt zich thuis voelen en blinde
lings de weg weten te vinden naar sche
merige drenkplaatsen, waar ze gein en
pijn met monkelende welsprekendheid
in hun kelkjes de verdrinkingsdood la
ten sterven. Het is een stadswijk vol gab
bers die het niet verdiend hebben om
door een uitgekookte jeneverstoker bela
zerd te worden. Ze hebben er recht op te
nippen van vliesdunne, onversneden
vreugde, die niet met hoofdpijnverwek-
kende nepmiddelen op smaak is ge
bracht. Ze zouden het ook niet pikken
als Van Wees, hun laatste korenhalm,
over stag zou gaan. Want in het alcoholi
sche schimmenrijk zijn zij immers de
ware connaisseurs, die bij de eerste slok
al proeven of ze begenadigd dan wel
vergiftigd zijn.
Dwarsligger
Wat dat betreft kunnen de kenners ge
Cees van Wees: honderd procent garant voor een goudeerljke vaderlandse kopstoot.
rust zijn. Want aan Cees van Wees, de
eeuwige dwarsligger en luidruchtigste
smaakmaker van Mokum, hebben ze nog
steeds een trouwe bondgenoot. Ook hem
is het al jaren een doorn in het oog, dat
over de toonbanken van de meeste tap
perijen consumpties worden geschoven,
die eigenlijk alleen op doktersrecept in
apotheken verkocht zouden mogen wor
den. Ook hij haat de langzame verloede
ring van het edele ambacht der jenever-
en likeurstokers in Nederland. En daar
om houdt hij koppig vast aan de kwali
teit van zijn produkten, die beslist niet
bestaan uit een klets water en enkele
druppels smaakstof.
De zeer oude jenever „Loyaal" bijvoor
beeld, die hij binnenkort op de markt
brengt, kan volgens hem met gemak we
dijveren met de allerbeste whisky's. „Als
een Schot zijn malt bereidt", meldt hij,
„speelt het geheimzinnige Highland
daarbij een beslissende rol. Onder in
vloed van bergwater, planten en bloe
men rijpt de amberkleurige kopstoot, die
al eeuwen schot brengt in de conversatie
van een stug en zuinig volk. Op precies
dezelfde wijze rijpt „Loyaal" tot zijn su
blieme volwassenheid. In deze jenever
zijn zeven soorten moutwijn verwerkt
tot een uitgebalanceerd mengsel. Als je
dan bedenkt, dat in de meeste- jenevers
één tot hooguit drie procent moutwijn is
verwerkt en de rest bestaat uit armoedig
bedrog, durf ik de stelling te verkondi
gen, dat mijn jenever recht heeft op in
ternationale erkenning".
„In elk vak kan, net zoals in de sport, er
nu eenmaal maar één de beste zijn. Ge
lukkig beschikken wij nog over de oude
rotten, voor wie het een sportieve uitda
ging is produkten te maken, die er stuk
voor stuk uitspringen door hun onge
kende smaakrijkdom en hun uitzonder
lijke neus".
„Dat geldt dus ook voor „Loyaal". Een
stokoude vaderlander, die na 200 jaar
weer in de bloei van zijn leven is".
In het dorp waar tante Bets en oom Wil
lem met engelengeduld vijftig jaar we
derzijdse huwelijkstrouw bijeengesprok
keld hadden, hing reeds rond het mid
daguur zo'n opgewekte stemming die
men slechts aantreft op plaatsen waar
voor niks gedronken kan worden. Van
de bushalte kwamen om het halve uur al
groepjes mensen in de stemmige,
doodsaaie kleren, waarmee dit volk zich
al eeuwen camoufleert op de dagen des
Heren. Uit diverse knoopsgaten kierden
anjers als dotten slagroom en sommige
vrouwen droegen op hun japonnen zo'n
ingewikkelde corsage, die om een voor
tuintje schreeuwde.
In een kleine tapperij troffen wij Frans
aan. die voor eigen rekening vast een
ondergrondje van bier en ienever zat te
metselen voor het grote slempwerk, dat
straks ongetwijfeld zou volgen. „Heb je
Francien niet meegenomen?", vroegen
we terloops. Waarop hij vaag gebaarde
en mompelde, dat ze alvast vooruit was
gegaan om het feestterrein te verken
nen.
„Als je naar een bruiloft gaat", doceerde
hij even later met duidelijk tabulatoref-
fect, „moet je tevoren een paar neuten
inslaan. Dan voelen de consumpties die
volgen zich tenminste op hun gemak.
Die denken dan: ha, we zijn thuis. Be
grijp je, ouwe reus?".
Samen liepen we zwijgend in de richting
van het huis, waar tante Bets in de ach
terkamer voor een spiegel zat, waarop
met zeep geschreven stond: hulde aan
het gouden paar. De leunstoel naast haar
was leeg. Maar Guus, die de taak van ce
remoniemeester op zich had genomen,
maakte duidelijk, dat het andere feest
varken even naar het gemak was en elk
moment weerom kon komen.
Door de ramen van de tuindeuren zagen
we nu ook tante Hermien, die wat vaag
rondscharrelde bij de schuur. Ze had een
verdacht rode neus, waaruit we aanvan
kelijk opmaakten dat ze wat vroeger dan
de rest was gearriveerd en in de con
sumptieve sector al vast een beslissende
voorsprong had genomen. Pas toen ze
zich omdraaide, zagen we dat het neusje
niet van haar was maar van papier ma-
ché. Een grapje, legde ze later uit, toen
haar twee dochters bij de schuifdeuren
een versje hadden overgegeven.
Het duurde daarna nog ruim een kwar
tier voordat een onbekende juffrouw, die
kennelijk was ingehuurd, kwam vragen
wat de dames en heren wilden drinken.
Een oudje met een pils ernaast", beken
de Frans gretig. Toen ze vervolgens bij
een niet vermoede manoeuvre kapsei
zend in de buurt van zijn gezicht kwam,
riep ze misprijzend: „U moet netjes op
uw beurt wachten. U heeft al meer ge
had dan goed voor u is".
Op dat moment kwam oom Willem te
rug, ondersteund door zijn zoon Gijs, die
al sinds 1952 tevergeefs zijn hoofdakte
probeert te halen. Staande luisterden de
aanwezigen naar het welkomstlied, dat
twi
-
f vil
>sM
even tevoren was rondgedeeld. Htn'
een gedrukte tekst waarin vóór
woord bruidsspaar stippeltjes sf^MK
Met potlood was er boven gesch ---
„gouden". „Ze hadden ook lieden {Vil
die winkel, waar dat woord gt
was", legde Gijs uit. „Maar die
meteen dertig centen durder. En j
manier kon je wel bezig blijven".
Tante Bets kreeg van het geb,
spontaan tranen in haar ogen. Maa
Willem staarde blanco in de richtiii
de schoorsteen, alsof hij zich van
feestlied bewust was. Toch was p
een met zes coupletten. Wat
vijftigjarige ech t veren iging
nog meeviel.
Na het lied kwam er weer een wej
na de wens een voordracht vooif
heren en een dame. Daarna
wederom een wens. Waaruit in elk
bleek, dat het feest grondig was
reid. Wat we aan consumpties
kwamen, haalden we met wensen
ruimschoots in.
Opeens, midden in een vers dat
van tante Els op huilerige toon
droeg, riep Oom Willem boosaardiL.
het kedo. Waar blijven jullie nou jtL'rv
kedo?". JSID.
„Dat komt straks pa", riep zijn zoiloert
straffend, „U moet niet zo hebbe/^onir
zen
„Maar ze hebben gezegd dat er e
is", hield de grijsaard begerig
mag toch zeker wel weten wat he±
Kleine Kees werd haastig op doi
gerangeerd, waarna onder pianos
tante Hermien een rookstandaan
nog knappe tweedehands luie sten
den binnengedragen. „Daar moet I
dronken worden stelde Frans Ir
voor, maar geen mens sloeg acht I
bede.
Oom Willem werd als eerste in
gehesen. Terwijl we met zijn all
hem heen gingen staan. schroefdA
tograaf van het plaatselijke ad vei
blad zijn camera op een statief i
zocht hij de aanwezigen even tel
naar het vogeltje.
Tijdens de stilte die daarop volg
Frans: „En oom. Zeg nou eens j
Hoe zijn die vijftig jaren geweest»
De oude glimlachte vervaarlijk e/J
enkele seconden hoofdschuddend^
waren vijftig ellendige jaren
Neem dat maar rustig van je c
Katholieke Stichting Huize
st-bernardus
verpleeghuis
reactiveringscentrum
bejaardenverzorgingstehuis
hoofdstraat 82. 2171 AV Sassenheim. tel. (02522) 19004
De Direktie van bovengenoemd verpleeg
huis en reaktiveringscentrum roept sollici
tanten op voor de funktie van
ziekenverzorgende v/m
Het verpleeghuis is verdeeld in 3 afdelin
gen met elk 38 bedden.
Tot haar of zijn taak behoren:
het verplegen van patiënten in samen
werking met verpleegkundigen en
ziekenverzorgenden:
een belangrijke inbreng hebben bij het
begeleiden van leerling-zieken
verzorgenden;
het bevorderen van een goede sfeer op
de afdeling, waarbij de begeleiding en
de persoonlijke benadering van onze
patiënten voorop staat.
De GA.O.-Ziekenhuiswezen is van
toepassing.
Inlichtingen over deze funktie kunnen
worden ingewonnen bij het koördinerend
hoofd verplegingsdienst, de heer
P.H.J.M. ter Linden, aan wie ook de schrifte
lijke sollicitaties kunnen worden gericht.
Drukkerij Conrad Humanitas is een modern geoutilleerde
offsetdrukkerij, gevestigd dicht bij het centrum van Den
Haag. Wij beschikken over een flexibele organisatie met
ca. 25 medewerkers, welke is gericht op de produktie van
tijdschriften, jaarverslagen, handelsdrukwerk en full-colour
reklamedrukwerk. waarmee wi| een vaste kring van
afnemers bedienen
Door vervanging van de huidige zetapparatuur en uitbrei
ding van de kapaciteit. zoeken wij ter versterking van onze
afdeling fotozetterij een jonge ervaren
die bekend is met de eisen van een dergelijke afdeling:
- Flexibele werkinstelling;
- Goed typografisch inzicht;
- Belangstelling voor moderne technische ontwikke
lingen.
Belangstellenden kunnen voor nadere informatie over het
bedrijf en de funktie. kontakt opnemen met de heer
H P. Preschel, telefoon 070-456300, of schrijven naar
CONRAD HUMANITAS BV
Toussaintkade S3,2513 CL Oen Haag. Telefoon 070-456300
"DE SAMENWERKING"
Bedrijfsvereniging voor het
Slagers- en Vleeswarenbedrijf,
de Groothandel in Vlees en
de Pluimveeslachterijenis
voor die bedrijfstakken
uitvoeringsorgaan van:
de ziektewetarbeidsonge
schiktheidswetten en de
werkloosheidswet.
Tevens verzorgt zij de admini
stratie van het bedrijfspensioen
fonds en voert zij enkele
VUT-regelingen uit.
De bedrijfsvereniging heeft
175 medewerkerswaarvan 10
werkzaam zijn op de automati
seringsafdeling, alwaar
gewerkt wordt met een IBM
systeem J8.
(m/v)
met bij voorkeur een HBO-opleiding, enige jaren ervaring,
kennis van administratieve procedures en die - zo mogelijk -
beschikt over leidinggevende capaciteiten?
Spreekt het werken in een klein teamverband u aan?
Dan bent u wellicht de systeemanalist die wij zoeken voor het
bijhouden, implementeren en ontwerpen van nieuwe en aanvullende
programma's, het beheer en beveiliging van het systeem en het
zelf programmeren in Cobol.
Voor deze functie bieden wij een salaris van max. ƒ5083,-bruto
per maand, 8% vakantietoeslag, 6,33% einde-jaarsuitkering,
24 vakantiedagen en een goede pensioen- en spaarregeling.
Schriftelijke sollicitaties kunt u richten aan:'
BEDRIJFSVERENIGING "DE SAMENWERKING"
t.a.v. Mr. P.H.J. Weezenaar, Hoofd afd. Personeelszaken,
POSTBUS 80518, 2508 GM 's-GRAVENHAGE
Voor nadere informatie omtrent de functie kunt u zich wenden
tot de heer K.F.J. Mulder, Hoofd Automatisering, tel.070-529691
computers). Verder bedrijfseconomie, marketing, het
leren organiseren, communiceren en analytisch denkd
sociale vaardigheidstraining, vergadertechniek, etc. ^rjj
Het cursusprogramma werd samengesteld i.s.m. Regio
Baak, het ondernemers-opleidingscentrum van het Vbfr
De opleiding begint met een trainingsweek op een Enjpju
outward-bound school' en wordt afgerond met gast-
colleges, werkbezoeken aan bedrijven en twee stage- H®
Op de InterManagement School van InterCollege
worden jongens en meisjes opgeleid die na de middelbare
school, via de kortst mogelijke weg, de praktijk in willen
om carrière te maken als manager of ondernemer.
De nadruk ligt daarbij op de commerciële dienstverlening:
(detail) handel, transport, horeca, toerisme, sport,
automatisering, amusement, etc.
InterCollege in Den Haag (1979) en Eindhoven „haan"
werd opgericht om een brug te slaan tussen de midde) oP
bare school en het bedrijfsleven, met op de praktijk dfe'
gerichte-opleidingen van één of twee jaar. 'dajp
De InterManagement School legt een stevige bas&
voor een carrière als manager of ondernemer. lo
Als je toekomst je wat waard is, bel dan
mw. I. van Büseck, en vraag de brochure aan.
jraci
loofs
jrciël
I feil
kkel<
Kat'
Ie be
InterManagement School, L. v. Meerdervoort 9/11,2517 AB 's-Gravenhage, Telefoon 070-652945.
zarii
«rgeli
Lid VAKOS
(Ver. Vakopleiding
Schoonheidsverzorjjk
INSTITUUT DANGREMOND'Z
i irhi
/*X Lid VAKOS U
Opleiding voor: de w
SCHOONHEIDSSPECIAUSTdhad
dag- en avondcursussen voor SnVAif)'/.
diploma. gstc.,
Aanvang cursussen hall Septembers.
Prospectus op aanvraag.
INSTITUUT DANGREMOlk
Fred. Hendrikplein 33
2582 AX Den Haag Tel. 070-52.1
