Langs Omwegen Vox Laeta"(40 jaar) zette zich in Nancy volwaardig en klankrijk in Beiden omgeving Alkemade krijgt vacature bank voor vrijwilligers GEEN HAAST MET BOUW VOORHOUT NOORD-OOST EcidócSoiuant mUBI caritas et amor was de grondslag Tien extra arbeidsplaatsen bij SOB-gemeenten DONDERDAG 23 MEI 1985 Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 - 12 22 44 op toestel 10. door Ton Pielors gen Jan (die op z'n wereld- toernees als pianist toch veel gewend is) om de hals en deelde hem twee Italiaanse wangzoenen toe: „Merviglio- soü Superbe!! Incredibileü", riep de „conductor" volgens zijn aard en oprecht, met de mond, handen en voeten. Ik weet z'n naam niet meer, maar de gewijde maestro (wiens kamerkoor veel over eenstemming vertoonde met de opzet van Vox Laeta) con celebreerde zondagmorgen als priester samen met mon seigneur l'evèque, de bis schop van Nancy, in de ba rokke kathedraal tijdens de overweldigende pontificale Mis, die aan het eind met de handgedreven samenzang van alle acht klokken werd gestelpt. Nancy kent geen ca- rillonspel zoals in de Lage Landen, maar het heeft in de „hoogzang" van z'n klokken- gebengel een vorm die „ei genaardigheid" oproept en graag tot luisteren noopt. Er waren prachtige concer ten bij, tijdens het festival van Nancy. En het klopte al lemaal uitstekend. Niemand maakte zich er met een Petit Jean de Nancy vanaf. Ik was bij het concert in de kerk van Saint Léon. Motetten en madrigalen. „Vox Laeta" draait haar hand daar niet voor om. Zo was daar dat hoogtepunt van eigentijdse koorkunst: „Ubi caritas et amor": gregoriaanse vertel ling, musisch vertaald door Maurice Duruflé. Voor mij een netwerk van hoog gehal te: waar „liefdadigheid" en liefde is, daar is God, Deus ibi est". Een kolfje naar de hand van Jean van der Meer. Franse wierook op een laat- Latijns altaar. Maar daar was ook Nederlandse „renaissan ce" en koorcultuur met oud- Hollandse grapjes: „En waar om maken de boeren de pap zo dun, de pa zo dun, de pap zo dun". Fransen noch Veen- ders zullen daar het ant woord op weten. Maar daar was ook de Veens-Italiaanse echo, echo...echo.. In de laat middeleeuwse kerk van De Cordeliers, waar Lotharingse hertogen hun tombes hebben gevonden en heiligen en zali gen hun botten hebben nage laten ter verering en stomme verbazing, stupéf action, vlak naast het paleis. Maar daar was ook het Welshe optreden van de Gentlemen Songsters. Markanter dan de Engelse koorzang. De Welshmen vor men in tonen een klasse apart. Zoiets als ons Urker mannenkoor, maar dan pitti ger en gekruider en zonder het effect van een galmende lege kerk. Het is allemaal recht voor z'n Welshe raap; heel eerlijk gebruik van ae menselijke stem zonder wan klank, maar wel met solisti sche trekjes zoals de „treble", de (middeleeuwse) boven toon, die er doorheen gewe ven is. En wat moet ik verder nog zeggen van de Star Scape Singers uit Toronto nog drie maanden in Europa te beluisteren Op de massa le officite ontvangst op het „Hótel de Ville" zongen deze Canadezen het Franse volks lied op een „schokkende" manier In mijn oren klonk het middeleeuws, met schelle tonen, maar Jan van der Meer vond het „geen mu ziek" meer. Maar ook binnen „Vox Laeta" kan men vele kanten op. En daarom zal dit ensemble nog een lange tijd geschoren zijn... Zeker onder een eigen-Veense meester die nog volop koorzang te ont dekken vindt... De nieuwe dag van de 20ste [mei was net een minuut oud toen de touringcar met meer dan 70 vermoeide helden en heldinnen de parkeerplaats onder de watertoren op kwam rijden. Het laatste zwakke gezang op de stoelen was verstomd, want de Veen sliep en anders zou ze wei eens kunnen gaan bijten. Het ontvangend thuisfront was slechts met enkele wakkere familieleden ter verwelko ming aanwezig. Hoe vaak hadden de koristen in de bus niet dat „Chez nous" gezon gen, één van die hartverwar mende vriendschapsliederen die een uur of acht eerder nog uit tweeduizend kelen hadden geklonken? Men was toe aan een goede nachtrust in „la bonne ville de Roelofa- rendsveen dans le pays des tulipes", zoals de gastheerlij- ke Lotharingers het hadden uitgedrukt. De herinneringen zouden later pas goed losko men. Daar waren ze weer, de leden van „Vox Laeta", het enige echte en hoogwaardige gemengde koor van de Veen en 40 jaar oud. Het was een bijzonder en uitzonderlijk verjaardagscadeau geweest ^eer dat de Blijde Stem zichzelf )mp gegeven had: vijf dagen mee- ks) bi ^oen en glanzen in een inter- it het nat'onaal koorfestival dat in •zame ranse stac* Nancy op sta- lhet) pel was gezet. Vijf dagen je non-stop muziek en vriend- schap. „Als ze dat nu overal zouden doen, kwam er nooit meer oorlog", getuigde koor leider Jan (Jean) van der Meer, en hij pinkte, terug in de werkelijkheid, voor de i laatste keer die nacht een i traan weg. f Om met de apotheose te be- ginnen: zaterdagavond, rneer dan 4 uur lang, hadden 2000 koorstemmen (van 15 Franse en 16 buitenlandse koren) in gestemd met vele zangerside- alen. Meer dan 5000 toehoor ders, onder wie een legioen van gastheren en gastvrou wen en gastkinderen, die vaak de wandelwagen nog niet waren ontgroeid raakten onder het reusachti ge tentdak in het Pare de la Pépinière geestdriftig bij de zeggingskracht van zoveel zoetgevooisde cultuur. Niet ver daar vandaan roerden zich atonaal en rauw de pau wen van de Zoo, en vlakbij vlogen in de schemering een paar merels van boom tot boom in schetterende lach buien. Ik mocht het allemaal meemaken, in de voormalige, feestlievende hoofdstad van het oude hertogdom Lotha ringen, waar voor de vierde keer sinds '79 met groeiend enthousiasme het Festival In ternational de Chant Choral werd gehouden. Een beste keuze Meer dan 80 aanvragen om deel te mogen nemen waren bij de organisatie binnenge komen. Er moest een keaze worden gemaakt, en te oor delen naar de vrolijke stand van de charmante snor van monsieur le président Michel Marchand, tevens stichter van het Festival, was men daarin geslaagd. Er werd voornamelijk op kwaliteit ge let. In de Nederlanden werd ook gedongen naar de gunst van de keuzecommissie (men stuurde muziekbandjes en fo to's op) en „Vox Laeta", stee vast „Laeata" genoemd, en het Luikse koor van Jupille St.Amand werden geselec teerd. Verder waren daar, vanaf woensdag de 16e, een koor uit Karlsruhe, West- Duitsland, twee uit Oosten rijk, een Canadees en een Amerikaans koor, twee Itali aanse, maar liefst drie Poolse, een Roemeens, twee koren uit Wales („le Pays de Gal les"), en een sowjet-koor uit de republiek Letland, Riga. Voor mij waren, na „Vox Laeta for ever", de enorm muzikale expressie van „Ave Sol" (van Riga) en die van Bialystok (universiteitskoor in Oost-Polen) en van de Welshe „Gentlemen Song sters" het hoogst te roemen. Maar ieder z'n smaak natuur lijk; voor de ontvangers in het vriendelijke land van Lorraine was elk gastkoor het beste en aardigste... Dat kon je gewoon merken bij het afscheid, zondagmiddag, bij het slot-„dejeuner (na het ontnuchterende croissanten- ontbijt van de journalisten in hun luxe Frantel-hotel met mini-bar en klimaatregeling), een uitgebreide buffet-lunch in een universitair gebouw van 100 bij 15 meter, even buiten de stad. Het vertrek naar huis was gepland rond 2 uur. De meeste deelnemers vertrokken tegen 5 uur. Van eten kwam maar weinig. Tot in alle hoeken van de zaal weerklonken de liederen te gen de klippen op. De men sen van Montana (USA) we dijverden met de Oostenrij kers, terwijl de in rok gesto ken Roemenen het over hemdsknoopje losgemaakt hadden. De flessen wijn van de streek werden met tiental len tegelijk ten afscheid en aangename begeleiding ont kurkt op lorry^ binnengere den. En dan waren er de Po len wat kunnen die lui zingen!; een wolkbreuk ver geleken bij We gaan nog niet naar huis... die voor vele geplengde tranen zorgden met nationale geloofsbelij- dende hymnes waarbij de op gestoken armen met het V- teken allerlei gedachten los maakten. Dit was tè mooi! Te gek, zeggen we tegenwoor dig. Het zingen was niet van de lucht, en je zag de ver broedering op de gezichten. Ik heb zelden zoveel blije ge zichten gezien, op een echte polonaise, die tot in de lente buiten het gebouw werd voortgezet.... „Suberbe!" O Vox, gij waart lang niet de minste in het chorale land van Lorraine! De Blijde Stem zong „Voulez vous une fleur", en de Fransen luister den ademloos toe zonder enig verder uitsluitsel te geven. Maar Jan van der Meer en de zijnen dwongen overal res pect af. De dirigent van „Mu- sica Laus", uit Turijn, vloog na één van de vele uitvoerin koi :hip aren ervo odu^LKEMADE Voor het be- heer van een op te richten „Vrijwilligersvacaturebank" heeft het gemeentebestuur van Alkemade drie kandidaten. De ordtflrie vrijwilligers, die in een ;eorjfnterne nota van het gemeen- iplafebestuur als „zeer capabel" en hel'teschikkend over specifieke de faardigheid" worden om- ur vereven, zullen een „vrijwilli- n. gerscomité" vormen. Dit comi- tot ié wordt belast met de Vrijwil- dit ^igersvacaturebank en vervan- plajgend-werk-projecten. Het co- lotténité wordt door een medewer- 14j jker van de afdeling welzijns- is v/aken van de gemeente Alke- m ^nade gesteund, terwijl de ver- :eerfniging treb.Samen werkingsverband v£j°uw Alkemade" (S.J.A.) ver te sëaderruimte, een stencilmachi- 15 (fxe en andere faciliteiten ter ;rwPeschikking stelt. De werkzaamheden van het ït iflvrÜw'iiigerscorn'té voor het 'terjppzetten van een zogenaamde reervr'iw^'£ersvacaturebank hou- Jen den in het begin vooral in, het en schriftelijk en eventueel ook an jnondeling enquêteren van br)plaatselijke instellingen en on verenigingen. De eenmaal Verkregen informatie komt te- ■■-■recht in een openbare kaarten- """"^bak met informatie over die ,m-||instellingen en verenigingen, 'i JDe kaartenbak wordt geplaatst in de gang van de afdeling welzijnszaken in het Alkema- dese gemeentehuis. Het vrij- ?rs 'willigerscomité heeft behalve lujShet beheer van de kaartenbak, ongen het verzorgen van de bijbe- dehorende rapportage ook tot 3e jtaak om belangstellende vrij- jitsiwdligers van gewenste infor- tv0matie te voorzien. De leden /er|Van het comité zullen daarbij ,wijVraag en aanbod van vrijwilli- y0(jgerswerk coördineren, bemid- inaidelen bij problemen en lopen- ten. de activiteiten evalueren. Te- iadivens wordt een prikbord opge ef hangen met advertenties van f VJ vacatures bij het bedrijfsleven m„in de regio. ?rnJ ven Vervangend werk ;en Behalve degene die primair ede wordt belast met beheer van nd' de vacaturebank, zullen de :latioverige twee comitéleden zich kü richten op eventuele ideeën en reVf behoef ten onder werklozen, ijkl" °m speciaal voor hen vervan- gend-werk-projekten te reali seren. Hiertoe zullen werklo zen worden geënqueteerd. Voorts moet een werkgroep worden gevormd en zal een plan moeten worden opge steld, waarna het vormen van een begeleidingscommissie of - bestuur tot de volgende taak van het vrijwilligerscomité be hoort. Omdat de meeste activi teiten als particulier initiatief kunnen worden bestempeld, is de gemeente Alkemade niet echt verantwoordelijk. Wel kan zij ambtelijke ondersteu ning geven. Gemeentelijke verantwoordelijkheid ontstaat pas, zodra de subsidie wordt verstrekt voor een concreet project. Bij vervangend werk projecten gaat het om werk dat is gecreërd voor hen, die willen en kunnen werken, maar desondanks geen betaal de baan kunnen vinden. Aan de deelnemers worden eisen gesteld op het gebied van pres tatie, inzet en kennis. Belang rijk is dat geregelde arbeidstij den in acht worden genomen. Deelnemers ontvangen een zo genaamd „loonvervangend in komen". Dit betekent dat de beloning geschiedt op grond van een tijdelijke arbeidsmaat- regel of door doorbetaling van de uitkering. Het werk moet een zinvolle bijdrage leveren aan de samenleving en wordt verricht in georganiseerd ver band. De commerciële doel stelling is veelal ondergeschikt aan het functioneren van het werkverband. Vervangend werk kan van blijvende aard zijn. Ook kan het een manier zijn om aan het gewone ar beidsproces deel te nemen met als doel: door te stromen naar betaald werk, danwel uit te groeien tot een zelfstandig be drijf, dat niet langer afhanke lijk is van overheidssteun. In dit geval worden de activitei ten aan zekere waarborgen ge bonden, teneinde concurren tievervalsing of vervanging van arbeidsplaatsen te voorko- Klussendienst Volgens de nota „Vrijwilligers Gevraagd" van de afdeling welzijnszaken van de gemeen te Alkemade zijn er vooral bij de laagste inkomens reële be hoeften geconstateerd, waarin commerciële bedrijven onmo gelijk kunnen voorzien. Het gaat dan bijvoorbeeld om klus- sendiensten en burenhulp voor bejaarden, gehandicapten en minder draagkrachtigen, recyclingbedrijven, tweede handszaken en dergelijke. Deze alternatieve projecten dienen minimaal kostendek kend te worden opgezet. Een mogelijk exploitatietekort mag niet ten laste komen van het gemeentelijk budget. Bij niet-commerciële projec ten, denkt men volgens de nota aan het organiseren van culturele activiteiten, het ver richten van administratief- werk voor vrijwilligersorgani saties en -verenigingen. Overi gens blijven de uitkerings- voorwaarden voor deelnemers aan vervangend-werk-projec- ten normaal van toepassing al zal de „aktieve" sollicitatie plicht zelf werk zoeken) in de toekomst vermoedelijk worden afgezwakt tot een pas sieve plicht bemiddelbaar blijven voor aangeboden werk). De onbetaalde werk zaamheden mogen bestaande vrijwilligersorganisaties niet van hun plaats verdringen. Ongekende drukte op Rijnsburgse paardenmarkt De Rijnsburgse paardenmarkt Is wederom een groot succes geworden. Niet alleen kwam het aantal paarden, pony's en veulens op ruim 140, het aantal bezoekers w'as ook meer dan de laatste jaren. De paarden stonden weer allemaal op het oude vertrouwde plekje In het dorp. Langs de Vliet en de GR. Florislaan. Zij aan zij. De braderie trok eveneens ontzettend veel bezoekers en ook de kermis werd druk bezocht. Om half drie begonnen de wedstrijden rlngrljden en 's avonds werd weer de traditionele wielerronde gereden. DEN HAAG De bebouwing van Voorhout Noord-Oost ten noorden van de Jacoba van Beierenweg heeft geen prioriteit. Dat heeft gedepu teerde J. Borgman gisteren nog eens duidelijk gezegd op opmerkingen van de statenle den R.E. Waterman (VVD) en E.G.J. Bakker (CDA). De uit spraak werd hem ontlokt naar aanleiding van de bespreking van de herziening van de streekplannen Zuid-Holland West en Oost in de commissie ruimtelijke ordening. Gisteren besprak men de grote lijnen en op woensdag 19 juni gaat de commissie gedetailleerd in op de plannen. Waterman zei dat binnen het gebied van het Samenwer- kings Orgaan Bollenstreek nog voldoende ruimte is om te bouwen. Wel moeten juist die terreinen die bij uitstek ge schikt zijn voor bollenteelt, daarvoor worden vrijgehou den. Hij sloot zich vervolgens wel aan bij Bakker die zich te gen het bouwplan Voorhout Noord-Oost verklaarde. De VVD hecht verder nog be lang aan natuurschoon. Deze fractie stelde dan ook dat het gebied rond Stompwijk dat bij Zoeterwoude wordt gevoegd, met name langs de Stompijkse Vaart zijn natuurschone waar de moet behouden. E. Kohier (PSP/CPN/PPR) had moeite met de woningver deling volgens het streekplan Oost, aangezien de grotere ste den zeer geconcentreerd bij el kaar liggen (Gouda, Waddinx- veen, Bodegraven en Woer den. De laatste gaat overigens naar de provincie Utrecht.) Geen moeite hadden de com missieleden met de toegestane groei van één procent van het woningbestand van de ge meenten die geen groeikern zijn. Dat betekent dat woning bouw alleen bestemd mag zijn voor de opvang van de groei van de eigen bevolking. Dat percentage moet volgens de commissie voldoende zijn om in de eigen woningbehoefte te voorzien. De besturen van de woonkernen hebben wel be zwaar daartegen en willen grotere contigenteringen (aan deel in woningtoewijzing) zien. Hun zogeheten draagvlak, dat wil zeggen het voorzieningen- peil, is al zo klein in deze plaatsen en door de voorgestel de plannen wordt men meer en meer aangewezen op de grotere steden. Gisteren maak te namens hen de burgemees ter van Waddinxveen dat nog eens kenbaar ten provincie huize. Hij zij over ae voorge nomen plannen „zeer teleur gesteld te zijn". LISSE Er komen extra ar beidservaringsplaatsen bij een aantal gemeenten van het Sa menwerkingsverband Bollen streek (SOB). Het gaat om plaatsen binnen het gemeente lijk apparaat, bijvoorbeeld bij afdelingen openbare werken en de gemeentesecretarieën. Dit besloot het bestuur van het SOB gisteravond op een ver gadering in het gemeentehuis van Lisse. De extra plaatsen komen naast het al lopende ar beidservaringsproject van het SOB. Volgens mevrouw A. van den Broek (Valkenburg), die in het dagelijks bestuur de portefeuille sociale voorzienin gen beheert, gaat het om onge veer tien plaatsen. Arbeidservaringsplaatsen zijn bedoeld om werklozen werk ervaring op te laten doen. Met het huidige arbeidservarings project heèft het SOB tot dus ver goede ervaringen, al moe ten de resultaten van het pro ject nog eens goed onder de loep worden genomen. Van de 17 personen die een arbeidser varingsplaats bezetten, hebben er in elk geval 5 inmiddels een vaste betrekking. Die 17 plaat sen zijn allemaal gecreëerd bij zijn. We hebben ook wel eens plaatsen afgewezen omdat het eigenlijk vacatures voor een normale baan waren. We zijn ook niet van plan om arbeids- verschillende bedrijven in de regio. In de not£ „Zorg voor Werklo zen" die onlangs uitkwam, maakt het SOB zich sterk voor ww>- uitbreiding van het aantal ar- ervaringsplaatsen bij bedrijven beidserVaringsplaatsen. Ge- aan het einde van het project meenten als Warmond, Kat- opnieuw door iemand anders wijk en Oegstgeest hebben na melijk te kennen gegeven dat ze daarvoor ruimte hadden. Het Gewestelijk Arbeidsbu- opnieuw op te vullen. Ook WVM-banen worden aan dat criterium ge toetst". reau steunt het project vah harte, omdat het rijk steeds minder geld beschikbaar stelt voor zogenaamde WVM'ers. WVM staat voor Wet Werk- verruimende Maatregel. Men sen kunnen volgens die wet een jaar aan het werk en wor den dan betaald door het rijk. Mevrouw Van den Broek on derkent het gevaar dat de plaatsen gebruikt kunnen worden voor vacatures die ei genlijk een normale baan zou den moeten opleveren. „Je moet dat altijd goed afwegen. Zo'n baan moet aanvullend Voorts besloot het SOB een onderzoek te laten verrichten naar de verwerking van agra risch bedrijfsafval in de Bol lenstreek. Daartoe worden ge rekend het afval van bloem bollen- en tuinbouwbedrijven en het organisch afval van de Veiling Flora in Rijnsburg. Een van de redenen voor het onderzoek is dat het afval van bollenbedrijven niet meer via de VAM, een vuilafvoerbe- drijf, in Noordwijkerhout kan worden gestort. Voor het on derzoek worden drie externe bureaus in de arm genomen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 15