De nieuwe romantiek van Gretna Green
Achter vriendelijkste glimlach
schuilt diepe onderlinge haat
1
Goede solisten
bij Cantate Deo
CeidócSouoanti
SPANNINGEN OP SRI LANKA BLIJVEN ONVERMINDERD GROOT
Eerste deel „Kunst en
beleid in Nederland"
i^SIJTHOFSJIERS
BINNENLAND/BUITENLAND
ZATERDAG 27 APRIL 1985 PAGI1
GRETNA GREEN Het
is weer lente in Gretna
Green. Maar niet alleen
weerkundig zijn er betere
tijden aangebroken in dit
van oudsher bekende
Schotse huwelijksoord,
even voorbij de grens met
Engeland. Er wordt ook
weer getrouwd dat het
een lieve lust is.
De motieven van de trouwlus
tigen in Gretna hebben echter
een duidelijke verandering on
dergaan. Was het vroeger
vooral een wijkplaats voor jon
gelieden wier ouders niet toe
stemden in hun huwelijk, van
daag de dag spelen het verlan
gen naar romantiek en afkeer
van formaliteiten een belang
rijkere rol.
Wat de drijfveren ook mogen
zijn, Patricia Bryden (53),
ambtenaar van de burgerlijke
stand in Gretna is tevreden.
„We doen het goed. Er worden
hier nu per week meer men
sen in de echt verbonden dan
in vergelijkbare plaatsen per
jaar", zegt ze zonder overdrij
ving.
Vorig jaar sloot ze maar liefst
914 huwelijken, tegen 426 het
jaar ervoor. Ze boekte daar
mee een nieuw record. Het
oude record stamt uit 1966,
toen 521 paren in de echt tra
den. Ruwweg 2,5 procent van
de stellen is Nederlands. „Ro
mantiek en het gemak waar
mee je hier kunt trouwen"
geeft Bryden op als de voor
naamste redenen van de ex
plosieve stijging.
In 1834 schreef de toen 26-jari-
fe Nederlandse dichter De
choolmeester tijdens een ver
blijf in Londen een brief aan
een 18-jarig meisje, dat hij had
liefgehad en van wie hij afwil
de, dat hij geen penny had om
naar Gretna Green te gaan. In
zijn dagen was het volgens de
Schotse huwelijkswetten nog
mogelijk dat een man en
vrouw al vanaf hun zestiende
huwden, door elkaar tegen
over twee willekeurige getui
gen trouw te beloven. Niet-
-Schotten, vooral Engelsen,
van wie de huwelijksplannen
thuis in familiekring op weer
stand stuitten, vonden het een
uitkomst. In horden meldden
ze zich toen in het Schotse
grensplaatsje.
Betaalde
huwelijkspriesters
Omdat iedereen de plechtig
heid mocht voltrekken, wier
pen leden van de plaatselijke
beroepsbevolking zich al snel
op als betaalde „huwelijk
spriesters". Zo had bij voor
beeld de smid een aardige bij
verdienste. De mannen en
vrouwen, die zich bij hem
meldden, werden met een ha
merslag op het aambeeld tot
echtelieden verklaard.
De centrale regering probeer
de in de loop der tijd de wet
ten steeds weer aan te passen
om „misbruik" door de buiten
landers te voorkomen. Het
succes was wisselend. Toen in
1974 de minimumleeftijd voor
een huwelijk gelijk werd ge
steld aan die in het land van
herkomst, leek het definitief
gedaan met Gretna.
Toch kwam er weer een nieu
we lichting Gretna-gangers,
zoals Erik en Saskia van der
Put uit Leiden en Tom en Lu-
cienne van Meerten uit Den
Haag. Alle vier achter in de
twintig en al enige tijd samen
wonend, trouwden zij vorig
jaar tegelijkertijd. Ze waren
ook eikaars getuigen en de
eerste „Double Dutch" van
Patricia Bryden.
„Het was leuk om een reis te
ondernemen naar een plaatsje
met zo'n reputatie", zo vertel
den zij. „Je volgt dezelfde rou
te die zovelen voor je hebben
afgelegd. Om het een beetje in
de stijl van toen te houden,
hebben we pas de dag voordat
we met de boot naar Engeland
vetrokken de huwelijksaan
kondigingen verstuurd. Weer
terug in Hoek van Holland
hebben we dezelfde avond
voor familie en vrienden een
receptie gegeven".
„De trouwdag zelf is in Neder
land niet van jezelf maar van
familie en vrienden", zo vin
den zij. „Vaak zie je dat de
bruid en bruidegom zich ver
liezen in allerlei plichtmatig
heden. In Gretna konden we
ons eigen tempo bepalen. De
huwelijksplechtigheid was for
meel en toch ontspannen en
de rest van de dag konden we
doen waar we zin in hadden".
De formaliteiten voor een hu
welijk kan je schriftelijk van
uit Nederland regelen. Je
krijgt onder meer een vragen
formulier toegestuurd en je
moet in je eigen gemeentehuis
een (in het Engels opgestelde)
verklaring van huwelijksbe
voegdheid en een uittreksel
uit het geboorteregister halen.
Voor het trouwen zelf wordt
achttien en een halve pond
(ongeveer tachtig gulden) in
rekening gebracht. Het „boter
briefje" is in Nederland geldig.
Het Gretna Green van weleer
maakt tegenwoordig deel uit
van de aangrenzende gemeen
te Gretna, een eenvoudig Brits
plaatsje dat niet meer dan
twaalf straten telt. Wie nu nog
„Yes I will" wil zeggen, komt
daar terecht in een piepklein
gemeentehuis met een trouw
zaal zo groot als een huiska
mer.
'.M
Buiten op de gevel prijke
namen van hen die troi
gaan. Een bordje ernaast
dat er ook een kaakch
praktijk houdt. Door de
trapte confetti voor de 1
deur weet je zeker dat je
het goede adres bent.
Veelzeggend is het dat
naast de trouwruimte,
hetzelfde dak, een kantt J
van de VVV is gevestigd,
wordt je als toerist, pas
trouwd of niet, in de
plaats weer naar het
Gretna Green verwezen.
volgens de folders is de
me van het oude dorp in
jaren onveranderd groot
bleven. rk
De smederijen waar vrcr 1
de huwelijken werden giee
ten, zijn in ere hersteldgS
kunt je er nog steeds, maard
zogenaamd en geholpen La
een Schot in rok, een huw,
aangaan. Samen met een
restaureerd hotel en „ld"
lane" (een door bloemed
struiken omgeven laantje ftT
geliefden) zijn dit de belfK
rijkste attracties. Enkele iC(
derden meters achter het k
tje raast nu het verkeer oP
snelweg Londen-GlasgowP
oude postkoetsweg die des v
de paartjes op de vlucht |e]
voerde, bestaat nu echt
DEN HAAG/COLOMBO
Sri Lanka is een para
dijs. Wie ooit een voet op
dit onderaan India bunge
lende eiland in de Indi
sche Oceaan heeft gezet,
zal dat volmondig moeten
beamen. Een eiland van
nog geen twee keer Ne
derland vol palmen, geu
rende bloemen, wildpar
ken, koningssteden, tem
pels en paleizen, omzoomd
door honderden kilome
ters blinkend witte stran
den en een diep-blauwe
oceaan. Met een bevol
king ook, die bekend staat
om zijn ijver, gastvrijheid
en vriendelijkheid. Geen
moeite is de Srilankaan
teveel, vooral niet als het
om buitenlandse toeristen
gaat.
Wie Sri Lanka op deze manier
heeft leren kennen, zal zich
nauwelijks kunnen voorstellen
dat er ook een ander Sri Lan
ka bestaat. Hetzelfde eiland,
hetzelfde natuurschoon en de
zelfde mensen, die echter ach
ter hun vriendelijkste glim
lach een diepe onderlinge haat
verbergen.
Sri Lanka wordt beheerst door
een conflict tussen de twee
voornaamste bevolkingsgroe
pen: de Singalezen (ruim 70
proccent) en de Tamils (onge
veer 21 procent). Die geschil
len hebben een eeuwenoude
achtergrond, maar zijn vooral
sinds de onafhankelijkheid in
1948 tot uiting gekomen. De
afgelopen jaren met name
hebben zij verschillende malen
geleid tot uitbarstingen van
ongekend geweld.
Als eerste
Het is niet duidelijk welke be
volkingsgroep als eerste op Sri
Lanka (Ceylon) is komen wo
nen. Zowel de Singalezen als
de Tamils zijn voor het begin
van onze jaartelling de nauwe
zeeëngte tussen India en Sri
Lanka overgestoken. De Sin
galezen verspreidden zich over
het hele eiland, terwijl de Ta
mils zich voornamelijk in het
noorden, op het schiereiland
Jaffna, en in het oosten vestig
den. Daar woont ook nu nog
het grootste aantal Tamils. In
de Engelse tijd vestigden Ta
mils zich bovendien als hande
laren in de steden.
Al deze mensen, de zogenoem
de Ceylon-Tamils, vormen iets
meer dan de helft van de tota
le Tamil-gemeenschap op Sri
Lanka. De tweede grote groep
zijn de Indiase Tamils, die de
vorige eeuw door de Engelsen
uit India naar (toen nog) Cey
lon werden overgebracht. Zij
werken vooral als landarbei
ders/plukkers op de uitge
strekte theeplantages in het
Srilankaanse hoogland.
Het onderscheid tussen deze
groepen Tamils is belangrijk
voor het begrip van de huidige
situatie op Sri Lanka. In de
Engelse tijd (1796-1948) be
kleedden de Ceylon-Tamils
veel hoge posities in het lands
bestuur. De Indian-Tamils
daarentegen leefden én leven
aan de absolute onderkant van
de maatschappij: een schamel
loon voor lange dagen hard
werken, slechte behuizing, mi
nimale medische en geen en
kele sociale voorzieningen. De
helft van hen is statenloos:
geen Indiër en geen Srilan
kaan, in feite niet veel meei
dan een horige. Zowel de Sin
galezen als de Ceylon-Tamils
hebben nooit veel aan deze In
dian-Tamils gelegen laten lig
gen.
Oorzaken
Het ethnische verschil is maat
een van de uiteenlopende oor
zaken, die aan het geweld op
Sri Lanka ten grondslag lig
gen. Er zijn ook religieuze ver
schillen: de Singalezen zijn in
meerderheid boedhist, de Ta
mils hindoe. Daarnaast spelen
sociaal-economische factoren
door de jaren heen een steeds
belangrijker rol.
Dat begon al kort na de onaf
hankelijkheid in 1948. De Cey-
De sporen van de laatste grote uitbarsting van geweld op Sri
Lanka zijn nog steeds niet verdwenen.
lon-Tamils moesten de bevoor
rechte positie die zij tijdens het
koloniale bewind hadden ver
worven opgeven. Een beperkt
aantal Ceylon-Tamils heeft
zich desondanks op invloedrij
ke posities kunnen handha
ven. Zij vertegenwoordigen de
„vervolgde minderheid" in de
overheidslichamen, maar ge
nieten in de Tamil-gebieden
nauwelijks enige steun.
Sinds 1948, zo luidt de aan
klacht, hebben de opeenvol
gende regeringen een duidelij
ke anti-Tamil-politiek ge
voerd. Pas in 1972 werd de
taal van de Tamils als (tweede)
officiële taal erkend. Verder
bedrijft de regering in Colom
bo in het oosten van het land
een gerichte bevolkingspoli
tiek. Het gebied rond de stra
tegisch zeer belangrijke haven
van Trincomalee was altijd
een overwegend Tamil-gebied.
Maar de komst van duizenden
landverhuizers heeft de regio
nu een onmiskenbaar Singa-
lees gezicht gegeven.
Spanningen
Spanningen en irritaties liepen
zo hoog op, dat de Tamils in
1977 hun zinnen zetten op een
eigen onafhankelijke staat,
Eelam, in het noorden en oos
ten van Sri Lanka. Radicale
Tamil-jongeren, de zogenoem
de Tamil-Tijgers, zetten deze
eisen kracht bij door middel
van bomaanslagen, bankover
vallen en aanvallen op over
heidsgebouwen en voor
al op het voor meer dan 90
procent uit Singalezen be
staande Srilankaanse leger.
In de zomer van 1983 barstte
de bom. Een aanslag van de
Tijgers op ïnilitairen in Jaffna,
als reactie op een aantal moor
den en verkrachtingen door
het leger, leidde elders op het
eiland tot een ongekende uit
barsting van geweld jegens Ta
mils, zowel op het platteland
als in de steden. Dagenlang
konden opgehitste benden
moordende en rovende Singa
lezen ongehinderd hun aggres-
sie botvieren, voordat de rege
ring in actie kwamen. Er zijn
zelfs aanwijzingen, dat de
campagne door elementen in
leger, politie en de regering
werd gecoördineerd. Volgens
de officiële cijfers kwamen
meer dan vierhonderd Tamils
om het leven. Schattingen van
hulporganisaties komen tot
ruim 1.000. Tienduizenden Ta
mils vluchtten naar het Noor
den.
Toen wij twee maanden later
over het eiland rondreisden,
stonden overal nog uitgebran
de huizen, winkels en auto's.
Ooggetuigen maakten melding
van de afschuwelijkste wreed
heden die jegens Tamils waren
begaan. En ook nu, bijna twee
jaar later, vertonen steden en
dorpen in Sri Lanka nog
steeds open gaten. Straathan
delaren hebben bezit genomen
van de zwartgeblakerde ruï
nes. Maar de littekens van het
geweld camoufleren kunnen
ze niet. Daarvoor waren en
zijn de wonden te diep.
Arrestaties
Op het eiland lijkt de rust op
het eerste gezicht weerge
keerd. Behalve in het noorden.
Da^ir is het geweld sinds de zo
mer van 1983 steeds verder
geëscaleerd: uitgaansverboden,
massale arrestaties, verbannin
gen, verdwijningen, stilgelegde
ontwikkelingsporjecten en zin
loze slachtpartijen over en
weer. Elke (poging tot een)
aanval van Tamil-Tijgers leidt
tot een gewelddadig antwoord
van het leger. De regering in
Colomo lijkt te hebben geko
zen voor een militaire oplos
sing, waarvoor men zelfs de
hulp van Israëlische en Ame
rikaanse experts heeft inge
roepen.
Theo Janssen, bij de ontwik
kelingsorganisatie Cebemo be
last met de projecten in Sri
Lanka: „Het noorden is een
bezet gebied. Het leger pa
trouilleert er tot in de kleinste
dorpjes, waar als gevolg van
vergeldingsacties talrijke win
kels en huizen zijn platge
brand. Vooral de jongeren zijn
het doelwit van het leger. Ie
dere Tamil tussen 18 en 30 jaar
oud wordt ervan verdacht een
terrorist te zijn".
„De Tamils wordt het leven
eigenlijk onmogelijk ge
maakt", concludeert Janssen.
„De marine controleert langs
Sri Lanka: een paradijselijk eiland dat wordt beheerst door een diepe onderlinge haat.
de noordkust van het eiland,
om te voorkomen dat Tamils
uit India de nauwe zeeëngte
tussen India en Sri Lanka
oversteken. De marineschepen
schieten op alles wat beweegt.
Dat betekent dat de vissers
niet uit kunnen varen, waar
door duizenden families zon
der werk en inkomsten zijn
komen te zitten". Ook voor de
Tamils die na het geweld van
1983 naar de steden zijn terug
gekeerd, is het leven moeilijk.
Zij leven onder grote span
ning. Elke gebeurtenis in het
Noorden kan aanleiding zijn
tot een nieuwe golf van brad-
stichtingen en moorden, waar
bij vooral zij het dan opnieuw
zullen moeten ontgelden.
zichzelf en hun familie te ver
dienen. Maar die belabberde
economische situatie heeft on-
galese boedhisten, die zfia
beschouwen als een suj»e>
ras. Sri Lanka is volgen
miskenbare politieke oorza- het „beloofde land" vj
ken. Tamil-jongeren lopen boedhisten. De aanweka
groot gevaar. De Westduitse van hindoes (de Tamils m
ambassadeur in Colombo heeft een gruwel, laat staai
niet voor niets gezegd dat zijn aparte Tamil-staat. Dez
land de Tamils niet moet te
rugsturen. Waarom ze uitgere- w
kend naar Europa komen? De Tamils in de Zuidindias<
hele familie legt geld bij el- staat Tamil Nadu, die i
kaar om hun familielid te la- door een dertig kilomete
ten vertrekken. Als je dan de de zeestraat van Sri k-i
kans krijgt naar het rijke Eu- wordt gescheiden. Deze(J]
ropa te gaan, vlucht je toch pen zijn gebaat bij een
niet naar India waar de situa- during van de strijd,
tie ook al slecht is?"
galezen voelen zich bovi [e
bedreigd door de 50 n
Extremisten
zij handig gebruik van
brek aan discipline in
ger.
Jongeren
Uitzichtsloos noemt Theo
Janssen vooral de situatie van
de Tamil-jongeren. „Omdat ie
mand tussen pakweg 18 en 30
elk moment van de dag kan
worden aangehouden, neemt
niemand hen is dienst. Voor
zover er in het noorden nog
economische activiteiten zijn,
want het gebied is in alle op
zichten van de rest van het
land afgesloten". In die om
standigheden vindt hij het niet
vreemd dat de jongeren, van
wie de meesten een goede op
leiding achter de rug hebben
(sinds de Engelse tijd staat het
onderwijs in het Noorden op
een relatief hoog niveau), het
eiland proberen te ontvluch
ten. „In sommige opzichten
zijn de Tamils die naar Europa
komen inderdaad economisch
vluchtelingen", zegt Janssen.
„Omdat ze in eigen land niet
de kans krijgen het brood voor
Maskers
Geen van beide partijet
Op papier lijkt een politieke
oplossing voor het Tamil-pro-
bleem niet zo moeilijk. Een
meerderheid van de Tamils in
het noorden en oosten van Sri
Lanka zou voorstander zijn
van een federatie, waarbij hun
gebied een belangrijke mate
van zelfbestuur krijgt. De Sri
lankaanse president, Jayawar-
dene, heeft ooit voorstellen in
die richting gedaan.
Maar extremistische stromin- Eeuwenoude geschillei
gen aan beide kanten maken echter niet in^en paar
zo'n oplossing vooralsnog on
mogelijk. De Tijgers en de
overige Tamil-guerrilla-groe-
peringen zijn vastbesloten
door te vechten tot hun Eelam
bereikt is. Daarbij worden hun elkaar kan brengen.
mede-Tamils niet ontzien. Wie Zolang dat niet gebeui
verdacht wordt van samen
werking met de regering in
Colombo, loopt grote kans 's-
ochtends hangend aan een
lantaarnpaal gevonden te wor
den.
Aan de andere kant staan de ders wil, daarmee nog
extremistische, racistische Sin- lang vooruit. JOS TIN
re overwinning. Een l
mis is zodoende de eni£|
lossing. Ook de landen <Ln
Lanka jaarlijks grote beL.
aan ontwikkelingsgeld,
stoppen, dringen steeds sL
bij de regering in ColonLj
een politieke oplossing a'
op te lossen. Sri Lankaj
daarom op behoefte aal
eerste-klas dompteur, dj"
veel geduld de leeuwert
(=Singalezen) en de Tijgf
ven de vriendelijke gezi
van de Srilankanen mi
In de souvenierwinkels l
lombo liggen er nog
den, in alle soorten en
Sri Lanka kan, als het r
AMSTERDAM De Boekmanstichting en uitgeverij Van Gen
nep hebben vrijdag het eerste deel gepresenteerd van de serie
jaarboeken "Kunst en beleid in Nederland". In deze eerste stu-
die staan drie bijdrage, van Annemiek Hoogenboom, van Hans
van Duiken en van Truus Gubbels.
Kunsthistorica Annemiek Hoogenboom richt haar studie op het
kunstbeleid in ons land in de periode tussen de Bataafse Repu
bliek en de liberale staatshervorming (1795-1848). Volgens haar
is er in die tijd een heel wat actiever beleid gevoerd dan ge
woonlijk wordt aangenomen.
Socioloog Hans van Duiken heeft de herkomst van de cultuur
politieke opvattingen van de eerste minister van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen (OK en W). prof. G. van der Leeuw
tot onderwerp van zijn studie gekozen. De schrijver komt onder
meer tot de conclusie dat Van der Leeuws ideeën wel heel ver
af staan van wat in onze dagen onder progressief wordt ver
staan.
Sociologe Truus Gubbels heeft in haar bijdrage de CPN op de
korrel genomen. Zij beschrijft uitvoerig de veranderingen in de
opvattingen van deze partij over kunst, kunstenaars en kunstbe
leid tussen 1945 en 1976. Zij maakt in haar studie de gevolgtrek
king dat de CPN meer een kunstenaarsbeleid dan een kunstbe
leid nastreefde en dat deze partij de officiële kunstrichting in de
Sowjet Unie en Oost-Europa, het socialistisch realisme, nooit
werkelijk als leidend beginsel heeft aangehangen.
Voorzitter Jan Kassies van de Boekmanstichting vertelde bij de
presentatie dat er aan het volgende jaarboek al wordt gewerkt.
In de loop van 1986 zal een boek verschijnen dat handelt over
kunstenaarsorganisaties.
Een goed verzorgde Spanje-aanbieding
van uw krant:
10 DAGEN COSTA BRAVA-
LLORET DE MAR
vanal 435a"
Lloret de Mar, de geliefde vakantieplaats aan de
Costa Brava is de bestemming van onze
pendelreizen naar Spanje. U reist per
comfortabele luxe touringcar met bar, toilet en
video rechtstreeks vanuit Oen Haag/Rotterdam via
Venlo. Roermond. Maastricht, langs Luxemburg,
Metz, Lyon. Perplgnan naar Lloret de Mar.
Het vertrek Is op maandag rond het middaguur uit
Den Haag/Rotterdam en de aankomst in Spanje is
dinsdagmorgen om plm. 9.30 uur.
Het verblijf is in het driesterren hotel Don Quiyote
op basis van een 2-persoonskamer met douche en
toilet en VOLPENSION. De terugreis is op
dinsdagavond, waarbij men dan woensdag
13.30/14.00 uur weer in Rotterdam/Den Haag
arriveert.
Er is een mogelijkheid voor een 10- en 17-daags
verblijf en het vertrekschema is als volgt:
29 april
6. 13. 20 en 27 mei
3, 10, 17 en 24 juni
verlenging tot
10 dagen 17 dagen
435.- 270.-
485.- 320.-
Gecomblneerde reisverzekering 25.-// 42.50 per
persoon 5.- pollskosten. Gecombineerde
reisverzekering 3 1/2% van de reissom 6.-
poliskosten.
Inlichtingen en boekingen telefo
nisch onder nummer 070-190882
ot persoonlijk in onze vestiging
aan de Spuistraat 71 /hoek Spui te
Den Haag
(maandag t/m vrijdag van 9-16 uur),
POSTBUS 16050
2500 AA DEN HAAG
TEL 070-190882
LEIDEN In de tijd voor Pa
sen is met de traditionele uit
voeringen van de Passiones al
de nodige aandacht aan Joh.
Seb. Bach gewijd. Nu is het de
beurt aan zijn tijdgenoot Georg
Friedrich Handel (1685-1759).
Evenals Bach aanschouwde hij
300 jaar geleden het levens
licht. Ook hij is dus één van de
jubilarissen in het Muziekjaar
1985. Met de eerste uitvoering
in 1742 van zijn in drie weken
tijds geschreven Messiah oog
stte Handel een doorslaand
sukses. Het werk schonk de
toen 57-jarige componist blij
vende en algemene erkenning.
Nog steeds is het in Engeland
het meest uitgevoerde concert-
werk.
Hoe dan ook, er was voor de
Christelijke Oratorium Vere
niging Cantate Deo uit Zoeter-
meer voldoende reden om gis
teravond in de Stadsgehoor
zaal de Messiah opnieuw tot
klinken te brengen. En dat
deed men met inzet en en
thousiasme. De klank van het
koor is vrij helder en het ni
veau is zodanig, dat er heel
goede muziek gemaakt kan
worden. Helaas slaagde de di
rigent Sander van Marion er
niet in om alle kwaliteiten van
zijn koor uit te buiten. De ex-
Cressiviteit van het geheel
leef zeer beperkt door een
gebrek aan timing en doordat
er nauwelijks duidelijke ac
centen merkbaar waren. Aan
de weinig exacte slagtechniek
van Van Marion waren even
eens de ongeregeldheden in de
orkestbegeleiding, verzorgd
door het Dordts Kamerorkest,
te wijten. Slotcadenzen bij
voorbeeld werden zo onduide
lijk aangegeven, dat ongelijk
heid bijna niet te vermijden
De keuze van de solislLr
aan de uitvoering meewC€
was over het algemeen jar
lukkig. De alt Myra £n
sprong er wat muzikalif
stemkwaliteit bovenuit
danks haar wat kleine w
Ze zong mooi en natJ
zonder overbodige thl
franje. Jitske Steendari
raan) zong met een vel
der dragende stem zeerK
en expressief. In virtuoL,
sages, zoals Rejoice Cl
was zij echter niet altij^
soepel. Math Dirks het
prachtige volle basstem
expressief, maar soms
geëxalteerd met net te
brato. De tenor Wouterfc
hart was de minste vani^
listen: hij zong correct»
slaagde er niet in de M
werkelijk tot leven te bfl
ANNETTE JASM
