De Roomburgerbrug: Schakel in Grooten Weg der Eerste Klasse 0verBrug9e|»< Brita is een hond zoekt; huis speelse hond Afscheidsreceptie wethouder Pohlkamp VVV-Alphen jubileert LEIDEN OMGEVING Lcidae Qouiant ZATERDAG 27 APRIL 1985 PAG v, Het zal dinsdag vijftig jaar ge leden zijn dat des voormid dags te 11 uur in het Bureau van Gemeentewerken, Bree- straat 125 (het Stadhuis was toen nog een geblakerde puinhoop) de aanbesteding plaatsvond van „het verbree- den van den Hoogen Rijndijk van den oprit naar de Wilhel- minabrug tot en met de Roomburgerbrug". Gemeente werken had dat werk op 12.900,- geraamd; het werd uiteindelijk gegund aan C. Godschalk te Leiden die 12.760,- vroeg. Deze nam aan de Roombur gerbrug flink te verbreden. De oude en smalle brug bleef bestaan en deze stenen boog brug werd aan beide kanten uitgebreid met een gewapend betonnen constructie. God schalk moest meteen met het werk beginnen en het zeven maanden later opleveren. De smalle brug met de voetbrug ernaast werden de forse nog bestaande brug van 23.20 me ter breedte. De Hoge Rijndijk ten oosten van de brug was al het jaar tevoren sterk verbreed, ter wijl ook het deel tussen de Utrechtse brug en de Wilhel- minabrug in 1935 groot scheeps aangepakt werd. Het stuk tussen de Wilhelmina- brug en Roomburgerbrug zou een flessehals worden, en daarom startten B W van Leiden in 1934 onderhande lingen met het Rijk en het hoogheemraadschap van Rijn land, de eigenaar van de brug. De brug werd voor 100,- ge kocht, maar Riinland gaf de gemeente f 1200,- omdat die het onderhoud van de brug overnam. Het Rijk betaalde de helft van de kosten van de vernieuwing van de brug en gaf een bijdrage van ƒ3850,- voor de verbreding van de Hoge Rijndijk. Leiden nam 9350,-van de totale kosten van ƒ20.350,- voor haar reke ning. Op 4 maart 1935 sloot ir. A. Kloppert, hoofdingenieur van Rijkswaterstaat, namens het Rijk, met de gemeente het contract hierover. De eigen domsoverdracht van de brug met sluis volgde op 8 mei, en op die datum verkreeg de ge meente ook kosteloos van de N.V. Textielfabrieken Gebrs. Van Wijk en Co. een strook grond en water langs de te verbreden Hoge Rijndijk. Van Wijk verklaarde zich zelfs be reid 1750,- toe te betalen, als het terrein van de NV aan de nieuwe straat bebouwd zou worden. Tot die tijd zou de gemeente een ijzeren hek op stenen voet van 2.20 meter hoogte plaatsen. Aldus is ge schied en totdat in onze dagen de Hoge Rijndijk weer eens op de schop moest, is de situa- Bruggen, we maken er allemaal gebruik van. Zeker in een waterrijke stad als Leiden zijn het onmisbare schakels in het wegennet. Veel aandacht is er nooit aan de Leidse bruggen besteed. De stilte rond de Leid- se bruggen is met de presentatie van het Bruggenboek al gedeeltelijk „verstoord". Het Gemeentearchief aan de Boisotkade hoopt van 9 tot en met 29 augustus 1985 in De Waag de tentoonstelling „De Leidse bruggen" te houden. Als inleiding op deze expositie verschijnt in deze krant een serie artikelen over Leidse bruggen. Het zijn geen technische verhandelingen, maar histori sche verhalen waarin een brug als leidraad dient. De gegevens zijn verzameld door een werkgroep van his torisch geïnteresseerden, die veel van de geschiedenis van de Leidse bruggen heeft uitgezocht. Samensteller is de begeleider van deze werkgroep, de heer P.J.M. de Baar van het Gemeentearchief. Kees van Herpen te kent voor de eindredactie. De reprodukties zijn van fo tograaf Wim van Noort. Vandaag verschijnt het eenen- tachtigste artikel in deze serie. tie voor het verkeer redelijk voldoende geweest. Corbulo Voor. de oudste geschiedenis van de Roomburgerbrug kun nen we wellicht terug tot het begin van de jaartelling. Toen zou de Romeinse veldheer Corbulo een verbinding van de Rijn en Maas hebben laten graven, de Corbulo-gracht. De Roomburgerwetering zou er nog een restant van kunnen zijn. Hoe dit ook zij, het is wel zeker dat er aan de huidige Besjeslaan een Romeinse ne derzetting geweest is. Aan die nederzetting dankt het buurt huis van de wijk Meerburg bijvoorbeeld zijn naam Matilo. In de middeleeuwen is de Rijndijk al snel een belangrij ke verkeersader geworden. Niet precies aan de wetering, maar er toch dichtbij en een flink stuk van de Rijndijk af stond het kasteel Rodenburg. De naam Rodenburg komt al vóór het jaar 1000 voor en in bijvoorbeeld het jaar 1275 wordt een Floris van Roden- burch genoemd. Dit kasteel werd in 1420 tijdens het beleg van Leiden door graaf Jan van Beyeren verwoest. Wel licht al snel erna werd het weer herbouwd. Naar het kasteel heette de wetering Rodenburgerwetering, en zo zou hij dus nu nog dienen te heten. In 1464 kreeg het kas teel gezelschap van een kloos ter, dat van buiten de oude Rijnsburgerpoort ongeveer waar nu de Sint Aagtenstraat ligt, overgeplaatst werd naar het terrein van de oude Ro meinse nederzetting. Dit klooster, dat allengs belangrij ker werd, kreeg de naam Roomburg. Klooster en kas teel werden verwoest tijdens het beleg door de Spanjaarden in 1573. Het klooster bezat veel lande rijen in de buurt en in 1532 kreeg het ruzie over tienden die van een bepaald stuk land wel of niet betaald moesten worden. Dit resulteerde in een proces, wellicht voor het Hof van Holland, en daaraan danken we de vroegste kaart die het Gemeentearchief van Leiden bezit, gemaakt door een nog steeds niet geïdentifi ceerde kaartmaker in 1532. Afgezien van een schilderij van de Hogewoerdsbrug uit 1518, geeft deze de oudste af beelding van Leidse bruggen. De Roomburgerbrug, in die tijd nog Rodenburgersluis ge noemd, bezat sedert 1515 een keersluis. Brug en sluis moes ten onderhouden worden door het ambacht Zoeterwou- de; de Rijndijk, sedert de op hoging in 1515 de Hoge Rijn dijk, was in onderhoud bij de Rodenburg zoals tekenaar Jacobus Stellingwerf rond 1660 dacht dat het eruit gezien heeft. De Hoge Rijndijk met twee bruggen over de Roomburgerwetering; op de achtergrond de kerk van Leiderdorp, het klooster Roomburg en kasteel Rodenburg. eigenaren van de aangrenzen de landerijen. Supervisor over de dijk en sluis was Rijnland. Toen er in 1638 klachten kwamen, was het Rijnland dat aan schout en ambachts bewaarders (of kroosheemra den, degenen die de schouw dreven) opdroeg om de wa genweg op de dijk door de ge hoefslaagden (de eigenaren van de aangrenzende perce len) te doen verbreden. Die gehoefslaagden hadden nooit erg veel zin en het onderhoud werd ondanks de periodieke schouw toch verwaarloosd. Een inspectie in 1660 was dan ook niet erg positief. Kinderkopjes Daarom sloten in dat jaar de stad Leiden en het ambacht Zoeterwoude een overeen komst, waarbij de stad het on derhoud van de weg op zich nam tegen een jaarlijkse ver goeding van veertig gulden. Het betrof het gedeelte tussen de Hogewoerdspoort en de Roomburgerbrug. Kort na dien heeft Leiden de weg la ten bestraten met keien, dus kinderkopjes, en deze bestra ting, werd later nog uitgebreid tot aan de Bruggestraat l?ij de Leiderdorpse brug. Verderop was het een zandpad of mod dersloot al naar gelang het seizoen. De Hoge Rijndijk bleef klachten geven. In de cember 1823 waren de schout van Zoeterwoude, mr. G.P. van Outeren, en die van Ha- zerswoude, E.H. Geraerds Thesingh, op het idee geko men d"e dijk te laten bestraten. Deze was een deel van de Grooten Weg van de Eerste Klasse no. 5, en elders waren al heel wat Rijkswegen be straat (zoals de Rijksstraatweg onder Wassenaar in 1805). Ook de schouten van Alphen en Zwammerdam voelden er voor, en dus werd met succes een rekest aan de Koning ge richt. De ondernemers of „entrepre neurs" zetten er vaart achter en lieten de weg opmeten. „Hoogst belangrijk was het de ondernemers voorgekomen onder deeze bestrating te be grijpen de keijenstraat van Leyden naar het Leyderdorp- sche hek, zijnde de stad Ley den met het onderhoud daar van belast", vooral omdat die zich in een slechte staat be vond (Leiden was ook toen al arm). Onderhandelingen met Leiden leverden echter niets op. In juni 1824 werd het ont werp voor het „Octrooy tot de bestrating van Leyden tot aan de scheipaal tusschen Zwam merdam en Bodegraven" in gediend. De bestrating zou be staan uit goede bekwame klinkers, aan de Hollandschen Yssel of Rijn gebakken. Het onderhoud zou een jaar na op levering aan het Rijk over gaan. Om de aanleg te kunnen fi nancieren diende 130.000,- in aandelen van 500,- tegen 4'/2% rente per jaar uitgegeven worden. Er zouden 5 gabellen of tollen komen: een dubbele bij de Leiderdorpse Brugge straat, een dubbele aan de Ge- meneweg in Hazerswoude, een dubbele in Alphen aan beide zijden van de Brugge straat, een in het dorp Zwam merdam en een aan het eind, bij het dorp Bodegraven. De gehoefslaagden, Leiden, Al phen en Zwammerdam zou den van hun onderhouds plicht verlost worden door het betalen van 5 cent per meter per jaar. Het bestuur moest gevoerd worden door drie commissarissen en de vier schouten. Berekend was dat de lengte 5783 Rijnlandse roe den of 21.785 kilometer be droeg. Het octrooi werd in ja nuari 1825 goedgekeurd (in clusief het gedeelte dat door Leiden werd onderhouden) en de lening („negotiatie") werd een groot succes. De eerste vergadering van de aandeelhouders vond plaats op 30 maart 1825 in logement De Zon op de Breestraat en daar werden de commissaris sen gekozen. Tol Het karwei werd voor 104.300,- gegund aan Teunis Wapperom te Papendrecht, die kleine ijssel- of Dor- drechtse steen moest gebrui ken. Hij kreeg op 16 mei op dracht meteen te beginnen bij de Hogewoerdspoort. Op die datum werden ook de tolle naars aangesteld en hun sala ris bepaald op ƒ6,- per week. De Alphense timmerman Hendrik Koperdraad maakte bestekken en tekeningen fel de tolhuizen te Leiderdorp E Alphen, met de tolbomen,6 penborden en lantaarns, (Fr dat al op 22 juni 1825 Corif Vis als tollenaar bij Lei( dorp in functie trad, kreej Leiderdorpse timmei Adrianus van Dijk opdi een voorlopig houten hi voor hem te maken 59,- en de tolboom 15,-. Het tolhuis werd voor 23 slotte aan Frans Kessing 21 Al op 25 augustus kon hetiDl deelte tussen de herbergje] leer nog" en de Dikkemi, (de molen Rembrandt) oij, Hazerswoude openge; worden en op 20 septenj dat tussen Zwammerdam^ Bodegraven. De laatste s^kt werd met enige plechtig^ op 19 december 1825 gek Het onderhoud ging per nuari 1827 over aan Rijksf terstaat, waarna de commi; rissen alleen nog de gabel en afkoopsommen inden>h ieder jaar uit een verzef)e glas een aantal aandelen ti^ ken, die afgelost werden.® werden op 15 februari 185!lr laatste zes aandelen met r4 afgelost, waarna het Rijkl straat per 1 januari 1853 vogd dig overnam, inclusief het(j€ nen van de gabellen. HoeNi de tollen nog bestaan heblfj- is niet gevonden. f De Roomburgerbrug was, i i' halve het wegdek, eigendeJ gebleven van het amb^ Zoeterwoude. Door de oplja fing van de ambachtsbestu in Rijnland in 1859 ging, over aan Rijnland. De Hf" Rijndijk, in 1896 tot midke op de Roomburgerbrug annexatie Leids grondgeL geworden, bleef Rijksei^ej dom. Daarom werden klachten over de belabbc,,, toestand ervan doorgestu*>0 naar het Rijk. Niet datje straat zo slecht was: het L meer een kwestie van vaak genoeg de straat scho H maken. Zodra Leiden ecl een paar werklieden sti« (de aannemer van de Ri ging woonde op Rijnstro) werden die teruggesti door Rijkswaterstaat. Daarom vroegen B W januari 1907 om de straa beheer en onderhoud te gen overnemen. Na enig sputter was het Rijk daa wel bereid, mits het n hoefde te betalen, en op juli 1907 keurde de Gem< teraad goed de overname de gedeelten van Rijks der eerste klasse no. zover binnen de gemee grenzen gelegen. De dracht werd bij Wet van januari 1908 (Staatsblad 21) vastgesteld. Sedertd kon Leiden zijn eigen strai schoonhouden. r LEIDEN Het viel niet mee om een foto van Brita, de hond van deze week, te moe ten maken. Fotograaf Fred Rohde deed zijn best om de Mechelse herder tot rust te bewegen, maar zij had meer aandacht voor andere hon den, haar halsband en Mieke Tiele dan voor de camera. Meters hoog sprong ze uit blijdschap, dat Mieke met haar naar buiten ging en pas na veel moeite lukte het om haar even vriendelijk naar de lens te laten kijken. Het is duidelijk, Brita is een speelse hond. Zij is een Me chelse herder, een teefje van twee en een half jaar met een beige/zwart masker. Volgens de man die haar naar het asiel bracht, is Brita gewoon aan komen lopen. De man uit Lei den heeft zelf een Mechelse herder en plotseling zou er nog één voor de deur hebben gestaan. Hij heeft Brita toen naar het asiel gebracht. In het asiel vindt men het een nogal raar verhaal, maar natuurlijk heeft men Brita toch liefdevol Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek «Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond (of •om» ook wel een kat) beschreven die in het asiel ver blijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan... ten zij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek be schreven honden zijn óf gevonden óf door hondenbezit ters naar het asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopen de redenen afgestaan, vaak begrijpelijk, maar soms ook volslagen onzinnig. De in „Hond zoekt huis" beschreven O' ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van circa 80 gulden (voor katten is dat 45 gulden) ten bate dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormenkuur 10 J» - van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 411670. Geo pend di. t/m vr. 10-12 en 14-16 uur. Zondag en maandag gesloten. opgevangen. In het begin was Brita nogal bang. Ze kroop vaak grommend in een hoek je van haar hok. Ze wilde van niemand wat weten. Na enke le dagen werd ze wat vriende lijker en kwam ze vaker uit haar hoekje. Brita zit nu een maand in het asiel en is voor de mensen daar erg lief. Ze heeft zich ontpopt tot een lie ve en aanhankelijke hond. Voor vreemden heeft Brita nog wel de nodige reserves. Ze houdt zich dan op een af stand en kijkt eerst de kat uit de boom. Voor hele kleine kinderen is Brita niet zo ge schikt. Ze zal het bijvoorbeeld niet goed vinden als kinderen haar aan de oren of staart trekken. Zoals iedere Mechelaar is ook Brita een wat nerveuze hond. Ze is aardig waaks en blaft vrij snel. Het is daarom beter als Brita niet naar een flat gaat. Het beste zou zijn als ze ergens terecht kwam, waar ze de ruimte heeft. Een huis dat ze een beetje zou kunnen be waken bijvoorbeeld. Brita wil graag veel beweging. Ze moet dus flink uitgelaten worden, zodat ze wat energie kwijt kan. Omdat Brita een beetje een nerveuze hond is, is het ook beter haar niet te lang al leen te laten. Verder is het A.St3 een lieve aanhankelijke hond. Brita moet haar energie kwijt kunnen. huis gevonden in Leiden. Hij is bij een gezin terecht geko men. Voor deze lieve hond waar je veel plezier mee kan De grote Duitse herder van met zijn grote oren, was erg beleven. vorige week, Asta, heeft een veel belangstelling LEIDSCHENDAM Het gemeentebestuur van Leidschendam neemt op donderdag 2 mei afscheid van wethouder J.A.W. Pohlkamp. In de hal van het raadhuis van Leid schendam van half vijf tot half zes een receptie ge houden. De heer Pohl kamp is wethouder van sociale zaken en volksge zondheid, en tevens op richter in Leidschendam van de partij Gemeente belangen. Pohlkamp moet om gezondheidsredenen zijn wethoudersschap neerleggen. Hij zal ver moedelijk ook zijn werk bij de directie handels- en industrie-ontwikkeling bij het ministerie van land bouw niet hervatten. De heer Pohlkamp is oor spronkelijk afkomstig van de KVP. In 1974 stichtte hij de partij Gemeentebelangen uit onvrede met het KVP-beleid. Bij de gemeenteraadsverkie zingen van 1974 kreeg hij, ge steund door een zeer actieve kerngroep, 850 stemmen, ruim voldoende voor één raadszetel. Na de verkiezingen van 1978 kwam Gemeentebelangen zelfs met een fractie van drie man in de raad. In 1982 be hield de parij de drie zetels, passeerde zelfs de PvdA en werd de derde partij, na CDA en VVD. Pohlkamp werd wet houder, zij het met een be scheiden portefeuille, die soci- er in steeds weer ii*or nieuws te komen, waard<)tu ook wel eens vergeleken! met de ambitieuze weth) Hekking van Juinen, eer visie-creatie van Keest Kooten. De veertien functies varff houder Pohlkamp woonwagenproblematiek bijstandscollege- 'll werkgelegenheidsprojectlc dergelijke) zijn voorlopig de rest van het college otzt nomen. De gemeen 1 moet maandag 6 mei uitr °r of tot keuze van een n wethouder wordt overj P' of dat tot de nieuwe zittii riode in september 19)r' nieuwe portefeuillever af gehandhaafd blijft. ALPHEN AAN DEN RIJN De VW Alphen bestaat volgende maand vijf jaar. Dat wordt op passende wijze ge vierd met onder meer een volleybal toernooi. De lustrumfestiviteiten wor den ingezet met een wandel- en fiets tocht door Alphen. Op zaterdag 18 mei wordt, in samenwerking met de Wan delkring Leiden en Omstreken, de eer ste wandeltocht gehouden. De wandelaars kunnen kiezen uit afstanden van vijf, tien en vijftien kilometer. De routes doorkruisen het steeds groter wordende Ze- gerslootgebied en voeren ook langs de nieuwe aanwinsten als de kinderboerderij, de mi< golfbaan, de natuurcamping, de jeu de boi baan en de in aanleg zijnde golfcourse. 1 de wandeltocht kan van negen tot drie worden gestart bij het gebouw van de mie golfbaan „Amico aan de Bruins Slotsii Bij voorinschrijving in het VVV-kantoor de Pieter Doelmanstraat bedragen de kot twee gulden. Voor de wandelaars liggen vaantje en een lustrumpakket klaar. Ook op 18 mei zijn de fietstochten v< VVV. Fietsers kunnen kiezen uit de afs van 17 tot 28 kilometer. Het beginpui eveneens het gebouw van de midgetgolfl en de start is tussen negen en drie uur. schrijven eveneens bij het VV V-kantoor gulden) of aan de start 2,50.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 16