Gi js de eigenzinnige
De Haagse
schijnwere
blijft
onaangetast
RPF: „Abortus-voorstel schandelijk"
Ki
tl
WAAR HU ZIT
EN HU
ZAL ZICH
NOG
VERROEREN
OOK
Politiek
Partij
Parlement
'SIJTHOFE
,TENJ
BINNENLAND
CcidaeSouacwt
ZATERDAG 9 MAART 1985 PAi
PUTTEN RPF-fractielei-
der Meindert Leerling is zeer
verbolgen over het voorstel
van minister Brinkman
(WVC) om de in klinieken
verrichte abortussen niet te
vergoeden uit het zieken
fonds, maar uit de gelden
van de Algemene Wet Bij
zondere Ziektekosten. „Een
ronduit misleidende en daar
mee schandelijke oplossing",
zei Leerling vanmorgen in
een toespraak tot de RPF-fe-
deratieraad.
Volgens Leerling heeft
Brinkman met zijn voorstel
het gezicht willen redden
van het CDA, dat tegen op
neming van abortus in het
ziekenfondspakket was. De
„ogenschijnlijk fraaie oplos
sing" die Brinkman heeft ge
vonden vindt Leerling ech
ter niet meer dan „een foef".
Leerling: „Het geld dat be
schikbaar komt voor de
AWBZ komt deels uit pre
mies, deels uit belastingen.
Gaat het plan door, dan bete
kent dit dat elke Nederland
se belastingbetaler indirect
gaat meebetalen aan de
moord op het ongeboren
kind".
In zijn toespraak sprak Leer
ling zich verder onder meer
uit tegen het loslaten van het
kostwinnersprincipe in het
sociale zekerheidsstelsel en
vóór verhoging van de uitga
ven voor justitie. Sprekend
over de verkiezingen van
volgend jaar zei de RPF-
fractieleider niet uit te slui
ten, dat zijn partij bij de vol
gende kabinetsformatie zal
worden betrokken. „De RPF
zal regeringsverantwoorde
lijkheid op voorhand niet
schuwen", voegde hij daar
aan toe.
Met geen woord repte Leer
ling over de nog altijd niet
opgeloste problemen tussen
hemzelf en zijn fractiegenoot
Wagenaar. Laatstgenoemde
sprak daar gisteravond op
een RPF-bijeenkomst in
Stolwijk wèl over. Hij roem
de de activiteiten van het
„comité eenheid en verzoe
ning", dat in het conflict een
bemiddelende rol speelt.
Sinds kort houden Wagenaar
en Leerling dankzij dat co
mité weer gezamenlijke frac
tievergaderingen. „De be
reikte situatie binnen de
Tweede-Kamerfractie biedt
de partij een unieke moge
lijkheid de gelederen weer te
sluiten", aldus Wagenaar.
TTTT -RT TTÏTT
JnLIJ iJiJJr 1
7TTTÏ?TVf
LA. 1 1Jd1>
"L" Lx,,,;;:,
wÊÉgmÊmêm.
Van Aardenne op de vraag wanneer zijn aftreden te verwachten is: „Waar heeft u het nou weer over
DEN HAAG Het was
1975. Een verslaggever,
die nog maar kort geleden
zijn eerste schreden op het
pad van de parlementaire
journalistiek had gezet,
nam in een luchtig ge
sprek met de toenmalige
yVD-voorlichter het libe
rale segment van de
Tweede Kamer onder de
loep. Nadat fractieleider
Wiegel en enkele andere
coryfeeën aan een be
schouwing waren onder
worpen verscheen de fi-
nancieel-economische spe
cialist Gijs van Aardenne
in het brandpunt. „Ik ken
hem nog niet goed, maar
het lijkt me een uitermate
saaie man", sprak de jour
nalist. Hij was nog maar
nauwelijks uitgesproken
of de voorlichter wierp
zich met een stortvloed
van woorden op als een
vurig advocaat van Gijs.
Natuurlijk, op het eerste oog
was deze doctorandus in de
wis- en natuurkunde, voorma
lig directeur van een staalcon-
structiefabriek en oud-wet
houder van Dordrecht, niet
meer dan een dorre, zakelijke
cijferaar, een wandelende
computer En toegegeven, hij
beschikte ook niet bepaald
over een sterke uitstraling.
Maar er was ook nog een an
dere Van Aardenne. Met een
zekere vertedering in zijn
stem vertelde de VVD-voor
lichter hoe voorkomend en
hoffelijk Gijs altijd was, welk
een vriendelijke en zorgzame
huisvader er achter de man
school, hoe hij vrijwel elke dag
zijn jongste kinderen naar
school bracht en hoe hij zijn
kroost placht te helpen bij het
huiswerk. Ook verhaalde hij
in geuren en kleuren over
Van Aardennes hobby: de vo
gelkunde. Urenlang kon Gijs
in de duinen ronddwalen, een
verrekijker op de omvangrijke
buik, spiedend naar alles wat
vleugels bezat. En hij kende ze
alle bij name, zelfs in het la-
tijn. Dat zou je toch niet achter
hem zoeken, nietwaar?
De verslaggever, het was on
dergetekende, schudde ongelo
vig het hoofd. Inderdaad was
het moeilijk voorstelbaar een
relatie te leggen tussen de stij
ve, massieve gestalte van Van
Aardenne en een soepel door
het zwerk bewegende geelgors
of bruine kiekendief.
Incasseringsvermogen
We zijn inmiddels tien jaar
verder en nog altijd komen dit
soort verhalen naar buiten als
mensen uit Van Aardennes di
recte omgeving over de non-
politieke kant van de huidige
minister van economische za
ken praten. Zeker nu de man
al sinds drie maanden in het
middelpunt van het nieuws
staat, nemen Van-Aardenne-
kenners af en toe de kans
waar om weer het wat onwer
kelijke beeld op te roepen van
de vredig in korte broek door
bos en veld struinende natuur
vorser.
En een verslaggeefster van De
Telegraaf tekende zeer on
langs nog uit de mond van me
vrouw Van Aardenne op, hoe
graag haar man voor zijn gezin
de rol van Passer Domesticus
(huismus) speelt: „Van de
week moest ik met mijn doch
tertje naar de tandarts omdat
haar beugel eraf mocht.
Prompt belde mijn man
's middags om te vragen hoe
het gegaan was. Hoe druk hij
het ook heeft, daar maakt hij
tijd voor. Zo is Sinterklaasa
vond in ons gezin een hoogte
punt. Hij maakt de mooiste ge
dichten. Met Kerst koopt hij
zelf de kerstboom en straks
met Pasen staat hij weer in de
keuken om de eieren te kleu
ren".
Zeer binnenkort, op 18 maart,
wordt Gijsbert Michiel Vre-
denrijk van Aardenne 55 jaar,
maar hij ziet er nog vrijwel
hetzelfde uit als toen hij in
1979 minister van economische
zaken werd in het kabinet-
Van Agt-Wiegel. Hij heeft een
nieuwe bril gekregen, laat zijn
haar een ietsepietsje langer
groeien en is qua postuur een
paar centimeter in omvang
toegenomen. Zijn gezicht ver
toont echter niet het geringste
spoor van de bijna zeven jaar
ministerschap die hij erop
heeft zitten en waarvan zeker
de laatste maanden toch beslist
niet gemakkelijk voor hem
zijn geweest.
Dat heeft alles te maken met
twee eigenschappen van Van
Aardenne, die veel kenmer
kender voor hem zijn dan z'n
formidabele rekenkunst en z'n
minzame omgang met mens en
natuur: z'n enorme incasse
ringsvermogen (premier Lub
bers herinnerde daar tijdens
het kamerdebat over de RSV-
SUSKE EN WISKE HET DREIGENDE DINGES
enquête nog eens aan) en z'n
taaie onverzettelijkheid.
Vervelend
Z'n incasseringsvermogen
heeft hem in staat gesteld, te
weerstaan wat vele andere po
litici al lang had doen wanke
len: alle harde kritiek van de
afgelopen maanden over zijn
RSV-beleid alsmede de pressie
die, zelfs vanuit zijn eigen par
tijgelederen, op hem werd uit
geoefend om z'n biezen te pak
ken. Mondjesmaat gaf Van
Aardenne tegenover de bui
tenwereld wel toe, dat het
hem niet allemaal in de koude
kleren ging zitten („Ach ja, het
is natuurlijk wel vervelend",
zei hij bijna achteloos voor het
NOS-journaal van vorige
week), maar om nou te zeggen
dat de RSV-affaire van hem
een nerveuze, geestelijk gebro
ken man heeft gemaakt... nee.
Die hoge incasseringsdrempel
is overigens niet los te zien
van de andere genoemde ei
genschap: onverzettelijkheid.
„Als Gijs eenmaal iets heeft
besloten, dan gebeurt het ook.
En als hij eenmaal een stand
punt over een bepaalde zaak
heeft ingenomen, zal hij daar
nooit meer van afwijken",
vertellen kamerleden en amb
tenaren eensgezind.
Als voorbeeld noemt een amb
tenaar, die vele jaren met hem
gewerkt heeft, het vraagstuk
rond de kernenergie. „Hij is
altijd een groot voorstander
van kernenergie geweest en
daar heeft hij tijdens het eerste
kabinet-Van Agt ook nooit een
geheim van gemaakt. De
Tweede Kamer en de anti
kernenergie-beweging staken
echter een stokje voor Van
Aardennes plannen om het
aantal kerncentrales uit te
breiden. Eerst moest er die
brede maatschappelijke discus
sie komen. Hij is daar mok
kend mee akkoord gegaan,
maar dacht: ik drijf toch m'n
zin door. En inderdaad, toen
die maatschappelijke discussie
klaar was en nota bene uit
wees dat een meerderheid van
de bevolking kernenergie niet
zag zitten, lapte hij dat hele
rapport aan z'n laars en kreeg
het kabinet zo ver dat er op
nieuw een plan kwam om
meer kerncentrales te bouwen.
Zo keerde hij via een omweg-
getje toch weer terug op het
pad dat hij zelf had uitgestip
peld. Dat is nou typisch Van
Aardenne".
Kandidaat
Zomaar een voorbeeld. Maar
het sterkste staaltje van Van
Aardennes onwrikbaarheid is
al sinds december vorig jaar
vrijwel dagelijks voorpagina
nieuws geweest: zijn weigering
de ministerssteek eigener be
weging aan de wilgen te han
gen. Uiterlijk onbewogen leg
de hij een week voor Kerstmis
in de Kamer een verklaring af
naar aanleiding van het ver
nietigende oordeel dat de en-
queêtecommissie over hem
had geveld. Met zijn doordrin
gende, emotieloze stemgeluid,
mede gevormd door de beken
de hete aardappel, deelde hij
de Kamer mee dat hij de ge
beurtenissen rond de zogehe
ten „blanco cheque" aan RSV
betreurde en dat hij zoiets niet
weer zou doen.
Daags daarna debatteerde de
Kamer over de zaak-Van Aar
denne en de minister overleef
de dat debat, zij het dat hij wel
tot „aangeschoten wild" werd
verklaard. Niettemin was in
zijn ogen de zaak afgedaan. De
Kamer had hem niet naar huis
gestuurd, dus dat betekende
dat hij kon blijven, vond Van
Aardenne. En dat deed hij,
ook toen de golven om hem
heen in de daarna volgende
weken nog hoger werden op
gezweept dan in december het
geval was geweest. Sterker
nog, toen zelfs de VVD-top er
aan begon te twijfelen of ze
nou eigenlijk wel zo blij moest
zijn met Gijs als onwrikbare
rots in de branding, gaf de mi
nister zich ijskoud weer bij het
partijbureau op als kandidaat
voor de kamerverkiezingen
van 1986.
Ik blijf er...
De uitspraak die de strijdlusti
ge Franse maarschalk Mac-
Mahon in 1855 tiidens de
Krim-oorlog deed, „J y suis, j'y
reste" (ik ben er, ik blijf er)
blijkt Van Aardenne tot zijn
lijfspreuk te hebben gemaakt.
Met geen tien paarden is hij
vanachter de regeringstafel
weg te slepen. Hij gaat voorbij
aan de politieke gedragsregels
die tot nu toe golden voor be
windslieden met een duidelijk
zichtbaar besmet blazoen (in
zo'n geval dien je de eer aan
jezelf te houden en treed je af)
en hij toont zich zélfs ongevoe
lig voor de electorale argu
menten die vanuit zijn slin
kende partij tégen zijn aanblij
ven worden aangedragen.
„Wanneer komt dat aftreden
nou?", vroeg een VARA-tele-
visie verslaggever aan Van
Aardenne, toen hij hem tien
dagen geleden op het Binnen
hof in z'n ministeriële auto zag
stappen. De aangesprokene
zweeg enige seconden stil,
maar vlak voor zijn chauffeur
wegreed riep hij op hoge toon
door het nog net op een kier
staande achterportier: „Waar
heeft u het nóu weer over?".
Wie desondanks de afgelopen
week, tijdens het staartstuk
van het derde en laatste RSV-
debat, toch nog heeft getwij
feld over de vraag wat de mi
nister zou doen, is nu defini
tief uit de droom geholpen.
Gijs blijft zitten waar hij zit;
en hij zal zich nog verroeren
ook. Eigenlijk is dat niet „on
verzettelijk" meer te noemen.
Zoiets heet eigenzinnig.
DICK VAN RIETSCHOTEN
DEN HAAG „De
Haagse schijnwereld",
zo omschreef prof.
mr. Tjeenk Willink,
regeringscommissaris
voor de reorganisatie
van de Rijksdienst,
onlangs de landspoli-
tiek. Parlement, amb
tenaren en regering
maken beleid, geba
seerd op hun inschat
ting van de alledaagse
werkelijkheid. Of het
beeld wat zij voor
ogen hebben echter
klopt met de realiteit,
is een levensgroot
vraagteken, meent
Tjeenk Willink.
De hoogleraar gebruikte zijn
kwalificatie van de Haagse po
litiek toen hij sprak over de
parlementaire enquête RSV.
Deze week is daarover in de
Kamer het derde en laatste de
bat gehouden: een confrontatie
tussen regering en Kamer.
Centraal daarin stond de alom
beleden stelling dat er voor de
toekomst lessen getrokken
moeten worden uit het drama
rond het scheepsbouwconcern.
Of die lessen werkelijk geleerd
zullen worden is echter de
vraag. Naast ellenlange verha
len over de positie van minis
ter Van Aardenne (Economi
sche Zaken) kwam de Kamer
niet veel verder dan het aan
dragen van een aantal moties.
Deze behelzen onder meer de
volgende voorstellen: uitbrei
ding van de inspraak van on
dernemingsraden in bedrijven,
meer controle op de positie
van regeringswaarnemers, het
laten uitvoeren van het steun
beleid aan bedrijven door
„wijze mannen" (niet afkom
stig uit de overheid) alsmede
een aantal ideeën die de werk
wijze van de Kamer zelf moe
ten verbeteren.
Ten aanzien van dit laatste on
derwerp is in de Kamer tij
dens het tweede RSV-debat
(begin februari) een groot aan
tal voorstellen gedaan, varië
rend van het inschakelen van
externe deskundigen bij het
kamerwerk tot de wens om
meer informatie van de over
heid te krijgen. Een speciale
kamercommissie onder leiding
van kamervoorzitter Dolman
moet dit nu allemaal eens gaan
uitzoeken en met definitieve
voorstellen komen.
De Kamer trok echter geen les
uit de wijze woorden van
Tjeenk Willink. Aan de eigen
schijnwereld, de politieke cul
tuur, deed men niets. Uit de
parlementaire enquête RSV is
onder meer gebleken dat de
Kamer zich in veel gevallen te
gemakkelijk door belangen
groepen op sleeptouw liet ne
men. En ook dat men te veel
directe contacten had met de
ambtelijke wereld om nog on
afhankelijk tot een oordeel te
kunnen komen.
Wonde
Sprekers van de kleinere frac
ties in de Kamer legden tij
dens het tweede RSV-debat de
vinger op deze wonde. In
plaats van zich te verliezen in
details van het beleid zouden
kamerleden zich met de grote
lijn bezig moeten houden. Dan
is de kans op „beïnvloeding"
van buitenaf veel geringer.
De betogen van mensen als
Lankhorst (PPR) en Schutte
(GPV) zullen echter weinig ef
fect sorteren. Kamerleden im
mers worden gekozen door
een bepaalde achterban, een
groep kiezers die iets van de
betrokken parlementariërs
verwacht. En dan praten we
nog niet eens over het feit dat
veel kamerleden er neven
functies op na houden, waarin
zij ook met mensen en hun
verlangens te maken hebben.
Het merendeel van de kamer
leden is erop gebrand, zich te
genover de achterban te profi
leren. De volksvertegenwoor
digers in kleine fracties doen
dat op meerdere beleidsterrei-
ernv
relep
NGTON
(elaars b
i Genève
ïart gedr
ild van k
5 alle At
igen sla|
:n ligt o
jovjetleici
erklaardi
aanse d
;man ga;
te slaan
lietigend
jtisch ve
it.
nen, maar hoe groter een frac
tie wordt, hoe kleiner het be
leidsgebied zal zijn waarmee
een kamerlid kan „scoren". En
dat maakt de kans op beïn
vloeding van buitenaf groter.
De wens, de noodzaak bijna
(men wil immers graag op
nieuw gekozen worden!) om
zich als kamerlid te profileren
blijft immers altijd bestaan.
Daarom móet een kamerlid
van een grote fractie wel iets
moois maken van het stukje
beleid dat hij onder zijn hoede
heeft, hoe gering in betekenis
dit soms ook is.
Met een klein beleidsterrein is
het aantal belangenorganisa
ties gering. Voor die organisa
ties is dat echter wel gemak
kelijk. Zij lopen veel minder
het risico bij een parlementa
riër aan te kloppen die nog zo
veel andere dingen aan het
hoofd heeft, dat alle moeite
voor niets zou kunnen zijn.
Het „veld" kan zich richten op
het enkele kamerlid dat spe
ciaal op hun beleidsterrein
werkt.
Dan geldt ook voor de ambte
naren op de ministeries. De
mogelijkheden van directe
contacten tussen hen en de be
trokken kamerleden worden
groter. En dat is handig bij het
formuleren van het beleid. Be
paalde ideeën op de ministe
ries kunnen immers al vóór
een debat op hun kans van
slagen in het parlement ge
toetst worden, hetgeen ook da
gelijks gebeurt. En zo wast de
ene hand de andere. De Haag
se schijnwereld van Tjeenk
Willink wordt op die manier
in leven gehouden.
Het is duidelijk dat deze poli
tieke cultuur door de RSV-en-
quête niet zal veranderen. Al
leen binnen kleine fracties
blijken kamerleden zich te
kunnen concentreren op de
hoofdlijnen van het beleid. Zij
móeten dat ook wel omdat zij
anders kopje onder zouden
gaan in de dagelijkse lawine
van onderwerpen die over
hun hoofden wordt uitgestort.
Opvallend genoeg blijkt het
systeem van de kleine fracties
echter te werken. Kamerleden
als Schutte (GPV), Van der
Vlies (SGP), Wagenaar (RPF),
Willems (PSP) en Ernsting
(CPN), om er maar een paar te
noemen, worden algemeen op
het Binnenhof geroemd om
hun kundigheid.
Werkwijze
Het zou goed zijn als men bij
de grotere fracties eens wat
meer zou kijken naar de werk
wijze bij de kleine broertjes in
plaats van almaar te willen
blijven excelleren op de vier
kante centimeter. Het vragen
om steeds meer informatie
vanuit de ministeries, het
wensen van het zoveelste
mondelinge overleg met een
bewindspersoon of van een
536e uitgebreide commissie
vergadering heeft weinig zin.
Men zakt alleen verdj
het moeras van de
de mist rond het
beleid wordt steeds gi
Maar als de grote frs
derdaad af zouden sta)
het „specialistendom"
betekenen dat een gi^
van de fractie zou ve
tot „stemvee" en vuil
de bankjes in de Tws
mer. En dat laat een'
respecterend kamerlid
lijk niet gebeuren.
Twee jaar werk van i^ze cor
mentaire enquêtecomn
drie kamerdebatten
ef de
(ADVERTENTIE)
deze manier in de verf
te raken. Het politieF
in de Binnenhof-are gëled
verder. De circustent n afzi
waar ingezakt door qpartn
storm maar die wordt ^eo
ve weer herbouwd. j
daar wordt een paal \e
stevigd of wordt een^
kabel gespannen. Eee ond
vlaggetje of lampje qd afn
ook wel. Hoofdzaak isj- (lan
circüs verder gaat. Bu< j^gtl
usual, zoals de Engef
noemen. The show mu!£
Geschrokken '1 van
ie on
Misschien is men op E(erling
sche Zaken nog wel htrocessi
geschrokken van d comj
RSV-enquête. Vast staverleg
der geval dat men daa&kettei
wat voorzichtiger is g% wori
met het geven van fiï-gespi
steun aan bedrijven. Hieeste
lopen jaar was men ington
meer bereid de werfjeen 1
Fijenoord om te laten ontv
ware het niet dat de gtigen
Schiedam dat met stejlingei
de Kamer op het laatioorloj
ment wist te voorkomt omd
de Amsterdamse werlculat
werd keihard behandehaat h
steun meer. Nog geeitieke
jaar geleden gingen degespri
den bij het ministerie g tenn
open toen ADM in pzeqggen
zelfde situatie aan dan le
klopte. Een bedrijf aes op
Doorne's Transmissie? Amt
ook al de nieuwe windop v<
Haagse Bezuidenhoioanni
Geen reddingsactie belei
Den Haag maar een o* de
die al haar aandelen in,taf e
drijf wil afstoten. Dat sterie
voor enkele maanden ogeen
anders. tin t
niet
Of het nieuwe beleid v^e aa
nomische Zaken stand» eco
is de vraag. De schrik z^stort
goed in. Anderen, a en
van wijze mannen, gr
gaan beslissen over déonwI
aan bedrijven. Dat is (ve
motto waarvoor de amleen-
top de steun heeft V|raat
Tweede Kamer. Ajyen
moeten maar vuile fc
krijgen als bedrijven
weer om geld bedele
angst over de kop te r l
gaan.
Het is slechts een vei
stelling, maar stel dat
nomische groei die
sinds kort weer kenm
nieuw inzakt. En stel
wijze mannen binnen
tien bedrijven die
vragen een nul op hetijef
geven, waardoor enkeljjeer
zenden arbeidsplaatsen
ren gaan. Wedden dat
nieuwe RSV-tjes weer gj
worden? De parlemeni
quête uit de jaren 1983-
dan allang weer vergeteoucj
CAREL GOSEf ste
Sovj
de
Vlieg met uw krant naar de zon:
8 dagen MALLORCA/640.-
15 dagen MALLORCA/870.
El Arenal, de grootste badplaats van het eiland Mallorca met
een internationaal karakter, ligt aan het zuidoostelijke gedeelte
van de baai van Palma. Vanaf het begin van El Arenal tot aan
de haven loopt de 4 km lange boulevard, die bestaat uit een
breed trottoir. Langs en in de direkte omgeving van deze boule
vard zijn hier in grote aantallen terrassen, uitgaansmogelijkhe
den en winkels. Ons bijzonder fraaie driesterrenhotel Metropoli
tan Playa ligt in een boomrijke hotelwljk aan de rand van de be
bouwing. (De afstand naar het fijnzandstrand is 650 m. en naar
het centrum 1900 m.) De kamers zijn uitstekend Ingericht en
voorzien van bad/douche, toilet, bidet en balkon.
iet beschikt over
ten lift.
Airconditioning in de openbare ruimten, roomservice, kluisver-
huur. babysit, lounge met komfortabale bankstellen, een gezel
lige bar, sfeervolle dansvloer, een prachtig zwembad met heer
lijk zonneterras.
De verzorging is op basis van volpension. U wordt in het restau
rant volledig bediend.
De prijs bedraagt voor een 8-daags verblijf bij
vertrek op 7 april a.s. (speciale Paasreis)
alsmede op 5 en 12
per persoon
op 14. 21 en 28 april a
De 15-daagse r<
740.-
640.-
870.-
Inbegrepen retourvlucht Amsterdam-Palma
komfortabele chartervlucht Tijdens de
„lichte" maaltijd aan boord. Vrij vervoer va
bagage per persoon Luchthavenbelasting,
vliegveld-hotel v.v Gezamenlijk afscheidsdin
candlelight Begeleiding door deskundige i
Gecombineerde reisverzekering 8 dagen 20,-
persoon, 15 dagen 37,50 per persoon c
kosten. Annuleringsverzekering 3 1/2%
reissom 6.- pollskosten.
Er is een kortingsregeling van 25 tot 90% op j
reissom bij verblijf op kamer bij 2 volwassenen vf VJ
kinderen t/m 9 jaar. boi
Inlichtingen en boekingen telefo
nisch onder nummer 070-190882
oi persoonlijk in onze vestiging
aan de Spuistraat 71 /hoek Spui te
Den Haag
(maandag t/m vtijdag van 9-16 uur),
POSTBUS 16050
2500 AA DEN HAAG
TEL 070-190882
