Hans van Breukelen
;eloof t nog
de titel
Christiaan Reit heeft vertrouwen in eigen materiaal
Intercity
-fSSPEEDWAYCOUREUR VERWACHT GEEN WERELDTITEL
ZATERDAG 9 MAART 1985
f-i
flHOVEN Hans van
jcelen mist in Nederland
jpoetbalbeleving" die hij
jaar bij Nottingham Fo-
i Engeland heeft meege-
In zijn ogen zijn de be
lenen, pers, besturen en
#rs, hier niet goed met
r vak bezig. Respect, daar
het volgens de 28-jarige
nan van PSV en Oranje
.Respect voor elkaar. Niet
in het voetbal, maar
n het leven. In Engeland
cteerden de mensen het
voor mijn mening uit-
n. Hier krijg je al snel
etiket opgeplakt. Als de
en dit lezen, zullen ze
»n: zo zijn alle voetbal-
Néé, zo is Hans van Breu-
raaf soms door. Dat is fout",
fereukelen is eerlijk genoeg
t erkennen. Hij doet dat in
spelershome, nadat hij met
>1 Valke een jubilerende
1 in Veldhoven heeft bezocht,
s kort voor Feyenoord-PSV,
oveelste „duel van de waar
voor de ambitieuze Eindho-
irs. Voor het eerst na vier
den staat Van Breukelen
een journalist te woord. En
»t aan hem ligt voorlopig ook
de laatste keer. Want die voet-
leving in Nederland, ook bij
irs
Breukelen praat gedreven, on-
s een relaxte houding. Hij pro-
begrip te krijgen voor zijn on-
wat af en toe gepaard gaat
stemverheffing. Hij is hele-
verknocht aan zijn vak, wil er
»el mogelijk in bereiken. Wat
etreft heeft hij met een vierja-
antract bij PSV niet te klagen.
kritisch is en blijft hij wel,
in het minst ten opzichte van
elf.
De
vazBreukelen: „Dat is een van de
sm oen, dat ik toch zo ver geko-
ndijben. Ik kan slecht tegen kri-
van mensen die er geen ver
st d van hebben. Met hen wil ik
vanr niet praten. Die bekijken het
il lij). Dat is de enig mogelijke
nsenaliteit in Nederland. Ik sta bo-
jrenien in PSV en Oranje. Ik ben
196kch geworden. Vind ik jammer,
ïrigeb aan spontaniteit ingeboet",
jaar je jezelf wilt zijn en daardoor
ren eens boven het gras uitkomt,
t „Q er een grote maaier aan. Je
/eer daardoor genuanceerder pra-
gedDaar baal ik van. Dan krijg je
y gverhalen. Je krijgt een katterig
iel ten opzichte van sommige
vooen. Dan houd ik liever m'n
ïde,
mond. Het voetbal is nog aardig,
leuk, maar het wordt weggeschre
ven. Zelf heb ik het idee daardoor
wat rustiger te zijn geworden, di
plomatieker. Ik spring niet overal
meer in, ben minder spontaan. He
laas is dat voor mij de enige manier
van doen in Nederland. Als je hier
jezelf geen vertrouwen inpraat, dan
krijg je het niet".
Snel verdwenen
Tegen deze achtergrond is het dan
ook verklaarbaar waarom Van
Breukelen na afloop van het duel
met Cyprus zo snel uit het Ajax-
stadion was verdwenen. Ook al
omdat andere spelers wellicht meer
aandacht verdienden en hij er zelf
de pest in had over Cyprus' enige
doelpunt.
„We hadden de afspraak dat we
met zes aanvallers en vier verdedi
gers zouden spelen en dat de vleu
gelverdedigers zich zo min moge
lijk met de aanval zouden bemoei
en. Wat gebeurt er? Boeve komt bij
de eerste de beste aanval direct op,
verspeelt de bal en die gozer
schuift de bal knap binnen. Vanaf
een plek waarvan ik dacht: die is
afgeschermd. Of ik niet te vroeg
uitliep? Ik heb een bepaalde stijl, ik
kom gretig uit de goal. Acht van de
tien keer pak ik de bal. Ik probeer
nu wel-het initiatief aan de aanval
ler te laten. In het verleden ging ik
ér als een idioot in. Ik kan ook wel
op het lijntje blijven, maar ik pro
beer bepaalde situaties voor te zijn.
Ik keep al jaren zo".
Pest over in
„Ik had er over dat tegendoelpunt
wel de smoor in. Dat moet je heb
ben. Ik sta er voor de nul en ner
gens anders voor. Maar zijn de fou
ten gemaakt, dan moet je er over
heen stappen, geen gezeur. Tegen
jeugdkeepers zeg ik ook altijd: fou-
Hans van Breukelen: „Ik ben naar Eindhoven gekomen met de gedachte dat het allemaal zeurpietjes zouden zijn. Dat is erg meegevallen".
ten zijn niet meer terug te draai
en".
„Tegen Cyprus had het zeker 10-0
moeten zijn. Door het gehaaste spel
is de tien niet gehaald. Je moet de
resterende twee wedstrijden ge
woon winnen. Als je nagaat hoe je
thuis tegen Hongarije de boot in
ging. Daar zit je nog steeds tegen
aan te hikken. In Oostenrijk was
een gelijkspel terecht geweest. Het
internationale voetbal wordt echter
uit vijf a zes kansen beslist. Zie
PSV-Manchester United. In beide
wedstrijden kregen de ploegen elk
vijf kansen. Dat is de realiteit van
het internationale voetbal. Aanval
len met een heel team is veel moei
lijker. Daarom kunnen kleinere
naties zo goed verdedigen".
Met de overwinning van 7-1 tegen
Cyprus heeft Nederland volgens
Van Breukelen een stukje reklame
gemaakt, dat hoopt hij lang
zal doorwerken. „De donderdag na
die wedstrijd stonden er al tiental
len mensen meer bij onze training.
Er bruist weer iets. Het voetbal
leeft weer even. Ik vind dat hart
stikke fijn".
Onnodig puntverlies
Het duel van morgen tegen Feye-
noord is het eerste in een reeks van
belangrijke wedstrijden voor PSV,
dat met Ajax de meest serieuze ti
telkandidaat wordt genoemd. Van
Breukelen, die sinds het begin van
dit seizoen onder contract staat bij
PSV: „We hebben onnodig punten
laten liggen. God zij dank wonnen
we in Amsterdam van Ajax, zodat
de competitie open bleef".
„Ik heb het gevoel, dat iedereen bij
PSV momenteel goed bezig is, on
danks dat gelijke spel van afgelo
pen weekeinde tegen FC Utrecht.
Iedereen weet zijn taak. Ik noemde
al als voorbeeld Michel Valke. Mi
chel is momenteel ontzettend waar
devol voor de ploeg, hoewel hij zelf
minder dominant is. Dat is team
sport. Bij PSV lopen in mijn ogen
goede voetballers, die echter wel
doordrongen moeten zijn van hun
taak. Door de resultaten krijg je het
vertrouwen, dat het nog kan: kam
pioen worden".
Zeurpietjes
„De komende drie maanden wor
den verschrikkelijk belangrijk, ei
genlijk de komende twee wedstrij
den al: eerst Feyenoord en dan
Ajax voor de beker. Het geloof in
de ploeg is er in elk geval nog
steeds. Dat is het belangrijkste".
„Ik ben naar Eindhoven gekomen
met de gedachte, dat het zeurpietjes
zouden zijn bij PSV. Dat is erg
meegevallen. Er wordt goed en kei
hard gewerkt en die sfeer vind je
terug in het veld. Het punt bij PSV
is, de individueel goede spelers in
het team in te passen. Daar moet
iedereen zich goed van bewust
zijn".
FC Utrecht heeft afgelopen week
einde een spaak in het wiel gesto
ken van PSV door in Eindhoven
de al veel vaker als titelpretendent
afgeschilderde maar vervolgens
door de mand vallende Brabanders
op 1-1 te houden. FC Utrecht was
al jaren een soort „Angstgegner"
voor de Eindhovenaren. Vorig sei
zoen pakte FC Utrecht drie punten
af van PSV. waarbij de spectaculai
re 3-3 in Eindhoven zeer tot de
verbeelding sprak. Morgen zal in
de Kuip tegen Feyenoord blijken
hoe die remise heeft doorgewerkt.
HANS ENGELBRECHT
>el 4
t Je zult als ijsspeed-
netf-coureur maar via de me-
e Vi worden geconfronteerd
nu de uitspraak van bonds-
:h Roelof Thijs dat je niet
3 Jjlen finale voor het wereld-
innAPioenschap thuis hoort. Of
Chijeen verslagen concurrent
1 iman Last) zich laat ontval-
„Ik ga wel naar de finale
ufjen, dan kan ik hem daar
;er uitlachen, want laatste
dt hij hoe dan ook". Het
Christiaan Reit allemaal
JJBd. De coureur uit het
^Jrdveluwse Epse ontleent
■I dit soort stekeligheden
Jhts extra motivatie om dit
^Jkeinde op de kunstijsbaan
ïestl Assen goed te presteren,
in lenige vaderlandse verte-
oordiger tijdens de mon-
te eindstrijd.
de „plotselinge" nummer één
het vaderlandse ijsspeedway,
bene pas eind vorig jaar aan
spectaculair ogende tak van
lotorsport begonnen, blijft de
iterheid en de rust zelve in het
loer rondom zijn persoon. Vori-
eek baarde hij nog het nodige
;n door onomwonden te ver
in dat hij met de (tijdelijke)
l^Tdscoach Roelof Thijs eigenlijk
veel te maken had, zowel voor
het materiaal betreft als op het
I van rij-technische adviezen,
gaf Thijs, dit seizoen buitenspel
wege een hem vorig jaar over-
len motor-ongeluk op de open-
weg, weer aanleiding om Reit
j^etichten van „eigenwijsheid,
^bllegiaal gedrag".
Het koude oorlogvoering of een
tn van blufpoker van Christiaan
I om de hulp van Thijs, die het
peedway in Nederland van de
Christiaan Reit en Peter Peters zijn avond aan avond bezig met het prepareren van de Ijsracer.
grond hielp en kan bogen op vijf
tien jaar ervaring daarin, zo opzich
tig van de hand te wijzen? Reit:
„Laat ik voorop stellen dat ik de
kwaliteiten van Roelof als sport
man uiteraard hoog aansla. Hij is
altijd een fair rijder, die zich nooit
te buiten gaat aan waaghalzerij.
Maar ik heb gewoon alle vertrou
wen in mijn eigen materiaal. Roe
lof heeft in de loop der jaren grote
faam verworven op het vlak van
het prepareren van de ijsracers.
Maar ik durf gerust te stellen dat ik
op dat vlak op gelijke hoogte sta.
Thijs had zich voor aanvang van
dit seizoen voor ogen gesteld dat hij
de motoren voor de rijders van het
Nederlandse team, Gerrit Rook, Jo-
han Last en mijn persoon, zou gaan
verzorgen. Rook en Last voelden
daar wel voor, ik niet. Mijn eigen
materiaal is snel genoeg. Ik word
natuurlijk geen wereldkampioen,
maar aan de spullen zal het niet
liggen", aldus Christiaan Reit.
Reit startte een jaar of vijf geleden
met de baansport: speedway op de
sintelbaan en grasbaanracen. Daar
naast was hij de trouwe steun en
toeverlaat van vriend en plaatsge
noot Peter Peters, die tot en met
vorig jaar ook actief was op het ijs.
„Ik had er al lange tijd oren naar
om het ook eens op het ijs te probe
ren. Toen Peters stopte, nam ik zijn
machine over. En daarna is het ei
genlijk allemaal erg snel gegaan.
Half december zijn we met een
groep rijders een week in trai
ningskamp geweest in Zweden.
Door de aanwezigheid van natuur
ijs in eigen land konden we een
paar keer een trainingskamp hou
den in de buurt van Assen. Ik heb
in Drente dan ook een paar wed
strijden op natuurijs gereden. Voor
een landenwedstrijd in Grenoble
had Roelof Thijs toen de keus uit
acht rijders. Gerrit Rook werd eer
ste man, Johan Last tweede, en ik
kwam er als derde bij".
De trip naar Grenoble, Reit's snelle
debuut op internationaal niveau,
leverde al een botsing op met Roe
lof Thijs. De bondscoach en twee
van zijn discipelen reisden enige
dagen voor het evenement geza
menlijk af. Reit kwam later op ei
gen gelegenheid na. „Ik kon het
mij in verband met mijn werk ge
woon niet veroorloven er zoveel
tijd voor uit te trekken. Peter Pe
ters, die nu mijn trouwe hulp is, en
ik zijn er later naar toe gereden
Thijs heeft me dat in zijn ogen so
listische optreden toen erg kwalijk
genomen", aldus Christiaan Reit, in
het dagelijks leven, evenals Peter
Peters, werkzaam bij een Deventer
bedrijf dat zich bezig houdt met de
inbouw van autogasinstallaties.
Eigen onderdelen
„Naast die baan houden we ons in
de vrije tijd in de werkplaats achter
Peter's huis ook bezig met het fa
briceren van motoronderdelen. We
maken alles zelf. zoals krukassen
en nokkenassen. Ook het aanbren
gen van de spikes in de banden van
de ijsracer doen we zelf. Voor een
wiel ben je daar een hele dag druk
mee. We doen ook werk op dat
vlak voor derden. Zo hebben we
vorig jaar de machines van het Ne
derlands enduro-team onder han
den gehad. We hopen er in de toe
komst een machinefabriekje van te
kunnen maken om volledig ons
brood mee te verdienen. En dan ga
je, als je zelf de vakkennis en de
machines in huis hebt, toch geen
materiaal van een ander gebruiken
voor je eigen sportbeoefening?
Thijs heeft zijn motorzaak, maar
wij hebben in Epse ook onze eigen
business en we hebben de reclame
liever voor ons zelf", zegt de gebril
de coureur.
Geen illusies
Christiaan Reit en Peter Peters zijn
momenteel avond aan avond bezig
om de ijsracer dit weekeinde in op
timale conditie aan het startlint te
brengen. „Ik hoef me geen illusies
te maken over een hoge eindklas
sering. Tegen de Russen en de
Zweden ben ik natuurlijk volmaakt
kansloos, ik ben ook nog maar zo
kort bezig met deze tak van sport
dat het onzin zou zijn met hoogge
spannen verwachtingen naar Assen
te gaan. Maar ik zal wel proberen
zoveel mogelijk puntjes bij elkaar
te sprokkelen", aldus de rustige
Reit, die men zich evengoed zou
kunnen voorstellen achter dam- of
schaakbord als in een in razende
vaart rondcirkelende ijsracer
„Ik ben rustig, ja. Wat dat betreft
hebben de mensen onlangs waar
schijnlijk een heel verkeerde in
druk van het ijsspeedway gekre-
fen. toen ze in de halve finales in
andhoven Johan Last op het tele
visiescherm tot vier keer toe zagen
vallen. Hij wilde gewoon boven zijn
kunnen rijden om zich te plaatsen
voor de finale in Assen. Je hebt het
resultaat kunnen zien. Als hij ge
woon gereden had voor wat nij
waard was en niet als een woeste
ling te keer was gegaan, had hij mij
wel kunnen kloppen Zulke beel
den mogen dan spectaculair over
komen, onze sport is er beslist niet
mee gediend", aldus de enige Ne
derlandse representant in de we
reldtitelstrijd van dit weekeinde
JAN OLDENBURGER
Intercities zijn fraaie middelen van
openbaar vervoer, maar slechts aki
je ergens snel wilt geraken. Als je
meemaakt wat mij begin deze week
overkwam, bestaat er geen groter
onding dan juist deze trein Die
slechts de grote steden aandoet en
alle tussenliggende perrons als een
streep links of rechts laten liggen.
Als onbereikbare eilanden, zoals
wanneer de veerdienst is gestaakt
wegens kruiend ijs of ondoordring
bare mist.
Groningen was mijn doel. Een stad
die zich koestert in een woestijn
van polders en ligt temidden van
poelen van werkloosheid. Lang ge
leden was ik er eens geweest. En
eerlijk is eerlijk, de Martinistad be
koorde me. Er hing een atmosfeer
die me deed denken aan Maas
tricht. De zo van rijke, Bourgondi
sche elementen voorziene Lim
burgse nederzetting in de uitstul
ping van ons vaderlandse zuiden.
Maar niet de studentikoze charme
van Groningen had me doen be
sluiten me noordwaarts te spoeden.
De reden lag in de aanwezigheid
van Johan Neeskens, die zich in de
armen had laten sluiten van var
kenshandelaar Renze de Vries. Die
in zijn vrije tijd voorzitter is van de
voetbalclub FC Groningen.
Johan Neeskens. Bij het horen van
zijn naam krijg ik nog immer visi
oenen van een vleesgeworden bun
del wilskracht. Nog zie ik hem lig
gen. Getorpedeerd door weer een
tegenstander, die zijn onevenaarba-
re inzet paarde aan een portie bik
kelharde. niets ontziende en nau
welijks te overtreffen gemeenheid.
Die keer leek het sprookje uit Dit
maal zou Neeskens niet anders dan
bewusteloos op een brancard het
veld verlaten Maar zie. na een mi
nutenlange verzorging stond hij.
Om even later cp zijn laatste reser
ves toch weer de vijandelijke veste
te bestormen. En zich na afloop
van het gebeurde niets meer te
herinneren.
Dat moment staat nog altijd op
mijn netvlies geprojecteerd En
daarom wilde ik naar Groningen.
Want Johan Neeskens zou zijn ren
tree maken in een in allerijl voor
hem georganiseerd oefenwedstrijd-
je tegen een Deense club. Daarin
zou moeten blijken hoe ver hij was
bij zijn pogingen weer op het ge
wenste fysieke peil te komen om m
de Nederlandse competitie te acte- f
Dat historische moment wilde ik
meemaken. Voor het eerst in meer
dan tien jaar zop ik Neeskens weer
in actie zien. Ouder, aanzienlijk ou
der dan die keer dat ik hem in
Wassenaar sprak. Net door Ajax bij
RCH in Heemstede weggeplukt en
zich met zijn roemruchte teamge
noten voorbereidend op weer een
Europa Cupwedstrijd. De 18-jarige
Neeskens had toen niets te vertel
len. een stille jongen zonder babbel.
Maar vanaf dat moment deed Nees
kens in het veld des te meer van
zich spreken. Het leverde hem con
tracten op bij Barcelona en New
York Cosmos.
Waarna de verhalen kwamen.
Neeskens zou onvindbaar zijn,
Neeskens zou aan de grond zitten
er tekende zich een George
Best-achtig beeld af. Maar Nees
kens kwam terug, zoals hij na een
blessure ook immer opstond. En
doorknokte. Nog een keer mocht
hij zich zelfs in het oranje hullen.
Een paar jaar geleden in het Feye-
noord-stadion. Het werd geen door
slaand succes. Hoezeer Neeskens-
fans dat ook wilden doen «Immj
Een volle, kolkende Kuip leek
Neeskens voor het laatst in eigen
omgeving aan het werk te hebben
gezien. Tot Renze de Vries ten to
nele verscheen.
Dank zij een varkensfokker keerde
Neeskens toch nog terug. Vanuit
Amsterdam via Barcelona. New
York en welke plek ter wereld ook
naar een uithoek van Nederland.
Vanwege een varkenszwendel
keerde ooit Johan Cruijff terug in
het vaderlandse voetbal. Dat een
varken de bindende factor heeft
moeten zijn in beider voetballeven!
Maar varken of niet. Johan Nees
kens zou dinsdag weer spelen. Ik
had mij die ochtend nog maar net
in een comfortabele treinzetel geïn
stalleerd of ter hoogte van Zoeter-
meer viel mijn blik op een bericht
op de sportpagina van het juist als
tijdpassering aangeschafte dagblad.
De wedstrijd ging niet door Vorst
in de grond. De noodrem was toen
wat erg drastisch en daarom pas in
Utrecht Centraal rechtsomkeert ge
maakt. Geen Neeskens. Nog geen
Neeskens Nooit meer Neeskens''
Ooit haalde Renze de Vries een pa
rel uit Singapore Dat moest de sen
satie worden in Groningen. Helaas
was het enige waardoor die Fandi
opviel zijn donkere huidskleur te
midden .van al die bleke noorder
lingen. Misschien speelt Neeskens
morgen tegen PEC Zwolle. En al is
het maar vijf minuten, ik zal er bij
zijn. Eens Neeskens, altijd Nees-
BUYS
