Laatste „20 van Alphenvoor Ad Persoon
1
fi
„Als wielrenner moet je
het alleen opknappen
ATLETIEK-EVENEMENT WEER ZEER STERK BEZET
SPORT LEIDEN
CeidaeSouAant
ZATERDAG 9 MAART 1985 PAG
TER AAR De drij
vende kracht achter
„De 20 van Alphen"
viert dit weekeinde
zijn jubileum; voor de
tiende keer zit Ad
Persoons aan het eind
van februari „tegen
de rooie." Deson
danks is hij er op
nieuw in geslaagd (en
met hem het hele or
ganisatieteam) een
geweldig deelnemers
veld bijeen weten te
krijgen, dit keer zelfs
ongekend sterk. Een
allerlaatste stunt van
Persoons als organisa
tor van het atletiek-
evenment of gaat hij
door?
Zelfs in zijn kantoor op Schip
hol is hij nog bezig de laatste
oneffenheden weg te werken,
late bevestigingen te krijgen
en meer van dat soort, door
hem als „kleinigheden" afge
dane zaken. „Het grote werk is
eigenlijk al gedaan. In het be
gin van het jaar vergen de be
langrijke dingen als vergun
ningen en definitieve contrac
ten en dergelijke de meeste
tijd en dan loopt Persoons zich
soms wel eens voorbij. Maar
nu kunnen we tot aan zater
dag toch niet meer doen dan
afspraken nalopen, controle
ren en afstemmen. Vandaag
moet alles waar je een jaar
lang aan gewerkt hebt perfect
kloppen, het wordt dan weer
even verschrikkelijk druk",
legt de Ter Aarder uit.
Reputatie
In de loop der jaren heeft Al
phen een fikse reputatie opge
bouwd en dat scheelt een flin
ke slok op de spreekwoorde
lijk borrel. „Veel lopers heb
ben de „20" op hun program
ma staan, wat het onderhande
len stukken eenvoudiger
maakt". Ondanks allerlei ge
ruchten en spekulaties kan
Persoons niet over een budget
van een ton of meer beschik
ken. Bij hem leeft daarover
meer verwondering dan jaloe
zie ten opzichte van „grote" lo
pen als de City Pier City of de
Rotterdam marathon. „Eerlijk
gezegd had ik verwacht dat
het Alphense bedrijfsleven
eerder en steviger in deze 20
kilometer wedstrijd gespron
gen zou zijn, want we hebben
toch al heel wat keren de tele
visie op bezoek gehad. De lan
delijke pers is hier ieder jaar
uitgebreid aanwezig en vooral
voor de regio is dit een abslou-
te topper". De rol van de ge
meente is in deze een wat
tweeslachtige: er wordt door
de gemeente geen geld be
schikbaar gesteld zoals in Den
Haag („de subsidie aan de CPC
is al genoeg voor onze hele
wedstrijd"), maar over de
medwerking van de vele met
deze loop in aanraking ko
mende gemeentelijke diensten
is Persoons uiterst tevreden.
„Niet alleen in Alphen, ook in
Ter Aar werkt iedereen mee.
Dat komt natuurlijk ook door
twee bijzonder geestdriftige
burgemeesters". Zo is bijvoor
beeld deze laatste week het
wegdek over de volle lengte
nauwkeurig in de gaten ge
houden en waar nodig opge
lapt. Dit alles om de vele top
pers een "zo optimaal mogelijk
parkours aan te bieden.
Belgen
Gerard Nijboer ook dit jaar weer present in „de 20 van Alphen"
Een overzicht van de toppers
is dit jaar niet alleen een Ne
derlandstalige aangelegenheid.
Naast een vijftal bekende Bel
gen, met als meest aanspre
kende de nummer t.wee van
vorig jaar Robert Maus, Julien
Grimont en de winnaar van
de Etten Leur marathon, Ro
ger Rottiers, heeft de organisa
tie ook de deelname van een
aantal Britse lopers weten vast
te leggen. „Door bemiddeling
van NLM Cityhopper kunnen
we deze lopers hierheen krij
gen. John Graham is daar van
de meest aansprekende: hij
won de eerste stad Rotterdam
Marathon. Ook Steve Bishop
(incidenteel trainend met
Adrie Hartveld) en Steve Fau-
ler zijn lopers die onder het
uur kunnen".
Al deze buitenlandse lopers
krijgen dit jaar in ieder geval
niet te maken met de winnaar
van vorig jaar Marti ten Kate
of de houder van het par-
koursrecord Cor Lambregts.
Ten Kate neemt (met Jan Jan
sen van Holland) deel aan het
militaire Wereldkampioen
schap veldloop in Lissabon en
Lambregts had afspraken
staan voor wedstrijden in Ita
lië. Van een devaluatie van
het evenement kan echter
geen sprake zijn. De complete
marathon selectie komt opda
gen in Alphen waar behalve
Persoons dan een klein 100
man in de weer zijn om alles
goed en soepel te laten verlo
pen. „Zonder die 100 .man
kunnen Gerard Nijboer, Cor
Vriend, Peter Rusman (win
naar van de barre tocht in Eg-
mond), Klaas Lok (record aan
tal malen kampioen op baan,
de weg en in het veld), Henk
en Gerard Mentink, John Ver
meulen en Kim Reijnierse
(Nederlands kampioen 25 kilo
meter) lopen wat ze willen,
echt makelijk zal het dan niet
gaan. Deze jongens verdienen
zo'n organisatie en deze orga
nisatie verdient deze lopers".
Regio
De regio is vertegenwoordigd
>ER
n gel
IRA
De
door Adri Hartveld qcumt
Stigter van de organijan.
vereniging AAV'36 ei grot
van der Veer van 1 Wel
„Naast inschrijvingen torge
taven en Holland valtiarin
gionale belangstellig fi aa
gen, maar dat wordt fkkeli
penseerd door de nodi|mst
meldingen uit Utrecht eisje
Haag", volgens Persoonp
op de 15 kilometer vooroor
en veteranen komt er Koi
weldig deel nemers veld phtst
start. De drie winnaresfi Fri
de laartste jaren, CarlapS
kens, Magda Ilands en! Jol
van Wissen zullen elklRA
ker opjagen om het pal Bü<
record van BeurskensJ-pro
minuten) te verbeteren! scl
ste regio atletes zijn KaDude'
den Berg en natuurlijl Co
van Gerven. Bij de ve# hee
hebben we nog niet |t R
toezeggingen binnen, mirtne
ker zijn in ieder geyde v
Zonneveld van NSL (wen
trouwens een bijzondei<eng<
verstandhouding mee ELE/
als het om wedstrijddati El
Wim Roelofs, Louis V&orli<
de Belg Staf Spaepen". 1 On
al een ongekend sterk 4t8,
mersveld dat tussen Te.
en Alphen over (zoveelftRA
lijk verkeersvrije wegeil De
een stuk pure atletiek- ïgje
phen reclame moet I V/
loois
Voor wat Persoons P'fL
waarschijnlijk de laatste
„Wie weet, dat hoor c.
wel, kort na de wedstrir
GERT VELTHli
MARTIN SCHALKERS HOOPT OP PROFCONTRACT
NOORDWIJK „Dat geduw
en getrek? Ik zal het wel zien
hoor". Martin Schalkers, 22
jaar oud en sinds dit seizoen
toegetreden tot de gastrenners-
vereniging Concorde, reageert
laconiek op de vraag wat hij
verwacht van zijn optreden in
de eerste klassieker die hij dit
seizoen zal rijden: de ronde
van Zuid Holland op 16 maart.
„Ik heb nog nooit een vlakke
A-klassieker gereden. Er
schijnt het nodige gooi- en
smijtwerk aan te pas te ko
men, maar dat moet ik zelf
nog ondervinden: ik heb ei
genlijk alleen maar op golvend
terrein gekoerst. Van dat ze
nuwachtige gedoe moet ik
niets hebben. Geef mij maar
het klimwerk. Dan moet je het
echt helemaal alleen doen".
Het is tot nog toe vreemd gelo
pen met de „wielercarrière"
van Martin Schalkers, die op
17-jarige leeftijd als junior be-
f;on te wielrennen bij De Bol-
enstreek in Lisse. Zijn oner
varenheid speelde hem danig
parten: „Ik wist helemaal niet
hoe ik moest trainen en had de
grootste moeite om het tempo
te volgen, ook al omdat ik
bang was: stoepranden, lan
taarnpalen. Brrr. Pas in de
loop van mijn derde seizoen
het eerste bij de amateurs
ging het beter".
Doorbraak
Terwijl de meeste topamateurs
in de betere gastrennersvere-
nigingen terecht komen dank
zij opvallende prestaties bij de
junioren vond zijn doorbraak
plaats op het moment dat hij
op 20-jarige leefdtijd de dienst
plicht vervulde. Schalkers was
inmiddels tweedejaarsamateur
en dankzij goede prestaties in
criteriums toegetreden tot de
bescheiden ROKS-ploeg,
waarvoor hij ook in de relatief
rustige B-klassiekers uitkwam.
Omdat hij daarin goed voor de
dag kwam werd hij opgeno
men in de militaire selectie,
die jaarlijks deelneemt aan de
hoger gequoteerde A-klassie
kers. „Dat was mijn kans. In
augustus reden we de Omloop
van de Mijnstreek. Een drie
daagse in de Limburgse heu
vels. op mijn lijf geschreven".
Schalkers onbekend bij de
concurrentie reed een beke
ken koers en stond voor de
laatste étappe op de zevende
plaats in het algemeen klasse
ment. „Ik wist wel zo'n beetje
wie ik in de gaten moest hou
den. Uiteindelijk vielen ze
bergop zowat allemaal af. Een
Kar kilometer voor de streep
n ik weggesprongen met
Jan van Wijk. Omdat ik geen
sprinter ben zei ik: jij de étap
pe, ik de Mijnstreek. We heb
ben ons allebei uit de naad ge
reden en met succes".
De insiders in de wielerwereld
keken daar verbaasd van op.
„Schalkers? Nooit van ge
hoord". Zelf heeft hij daar een
logische verklaring voor: „Ik
had tot dan toe weinig in eigen
Schalkers: „Geef mij maar het klimwerk. Dan moet je het echt helemaal alleen doen".
land gereden. Ja, de B-klassie
kers, maar daar zat ik er
steeds nét naast. Geen sprint
hc? En als je die niet hebt, dan
kan je het meestal wel verge
ten. Trouwens, ik merk steeds
dat ik laat ben begonnen met
koersen. Ik mis dat echte kil
lers-instinct om de zaak af te
maken".
Interesse
Zijn prestatie in Limburg ech
ter maakte veel indruk en de
sponsors toonden snel interes
se. De overstap van ROKS
naar het professionelere Dries-
sen was dan ook snel een feit.
Voordat hij voor die ploeg
ging rijden, nam Schalkers
rond de jaarwisseling nog deel
aan de Ronde van Costa Rica,
een étappekoers van twaalf
dagen. „Ik heb me daar elke
dag total loss gereden. Het was
beestachtig zwaar: warm,
steeds weer bergop over bar
slechte wegen terwijl ik in
slechte conditie was. En die
Cubanen maar demarreren!
Op een goed moment ben ik
aan een scooter gaan hangen,
maar tot overmaat van ramp
hingen er nog eens vier ande
re jongens aan mijn trui! Aan
de andere kant was de entou
rage indrukwekkend, als je
door een stad kwam stonden
de mensen daar rijen dik te
schreeuwen. Je kreeg er kip-
pevel van. Geweldig".
Dat Schalkers ondanks zijn
slechte toestand toch een
(vlakke) étappe won, is teke
nend voor zijn karakter. Dat
zelfde karakter heeft daarna
nog meermalen een belangrij
ke rol gespeeld: in maart 1984
kreeg hij onterecht een maand
schorsing opgelegd, omdat hij
door een misverstand voor
twee koersen op dezelfde dag
was ingeschreven. Twee
maanden later kreeg hij te ho
ren dat hij doping zou hebben
gebruikt in de Wielerweek
van Bergamo, waar hij één
maal tweede was geworden
achter Doug Shapiro, nu prof
bij Kwantum. „De contra-ex
pertise bewees gelukkig het te
gendeel, maar het is een ver
schrikkelijke klap voor me ge
weest. Ik moet juist niets heb
ben van die rotzooi, en dan
krijg je door dat bericht met
een een stempel opgedrukt:
daar gaat die slikker".
Schuur
Schalkers zette de fiets een
maand in de schuur. Juist op
het moment dat hij weer een
beetje was gaan trainen, be
reikte hem het positieve
nieuws. Het lag dan ook meer
aan de moraal dan aan de
vorm, dat hij kort daarna won
in het Belgische Waasmunster:
„Onverklaarbaar. Ik had de
dag ervoor zwaar getraind, en
ging er alleen maar naar toe,
omdat een andere renner me
meevroeg. Ik reed als een
trein en won na een solo van
25 kilometer".
Vier dagen later sloeg de pech-
duivel andermaal toe: ditmaal
brak hij zijn arm in het criteri
um van Wateringen, toen hij
uitweek voor een gevallen
renner en over een dranghek
sloeg. Opnieuw een slag in het
gezicht van Schalkers, die juist
een étappekoers zou gaan rij
den in Tsjechoslowakije. „Dat
is echt mijn vervelendste erva
ring geweest met het wielren
nen. Steeds weer die pech".
Maar ook nu werkte hij zich' m
bovenop. Hij presteerde goed
tussen de profs in een „open"
koers in Basel, dwong respect
af met een derde plaats op de
Caubergh en werd vijfde in de
Ronde van de Ampurdan in
Spanje.
Op dit moment is alle pech
vergeten en staat hij voor een
nieuwe episode, die uiteinde
lijk tot een profcontract moet
leiden, „Maar zover is het nog
lang niet. Al gaat het op dit
moment wel goed. Ik ben de
hele winter bezig geweest:
langlaufen, lopen, veldrijden
en daardoor gaat het nu al re
delijk. Tweede in de eerste
étappekoers in Spanje, waar ik
twee dagen de leiderstrui heb
gedragen. Dit seizoen moet ik
het waarmaken. Ik rij in elk
geval weer veel étappekoer-
sen, waarin toch altijd geklom
men moet worden. De Giro
voor amateurs bijvoorbeeld.
Als je daar een rit kan win
nen, dan zit je gebeiteld. Ze
moeten je naam leren kennen
hè?"
Prof...
Schalkers zet bijna alles opzij
om dat te bereiken. Roken en
drinken zijn uiteraard taboe
„al laat ik één glas wijn niet
staan". In tegenstelling tot de
meeste top-amateurs werkt hij
halve dagen, in het bedrijf van
zijn broer, 's Ochtends, zodat
hij 's middags op de fiets kan
stappen om aan een training
van 90 tot 120 kilometer te be
ginnen. Tijdens die lange toch
ten dagdroomt hii af en toe
over een bestaan als prof. „Dat
moet me wel liggen, die lange
koersen Maar ik begin er pas
aan als ik weet dat ik een goe
de kans heb om daar te slagen.
Alleen: voordat het zover is„".
PIETER EVELEIN
De gevaarlijke spits van
Zwart Wit'28, Bert Hooyer, is
voor een jaar geschorst. Con
currenten als Rijnsburgse
Boys, Quick Boys en Noord-
wijk halen opgelucht adem.
Voor scheidsrechter Van Vliet
gold dat niet. De brave man
werd tijdens het duel tussen
Spijkenisse en Zwart Wit'28
door de Rotterdamse spits in
de kraag gevat, omdat hij niet
wilde luisteren naar de klaag
zang over het ruwe spel van
Hooyers tegenstander ..Po
ging tot wurging", stelde de
scheidsrechter na de sjor partij
aan zijn shirtje vast
Hoe is dat nu gegaan?
Hooyer wordt zoals meerdere
begenadigde voetballers tn de
eerste klasse vraag het
Huug Aandewiel vaak on
genadig hard aangepakt Van
Vliet fluit niet en Hooyer
wordt boos. Na de zoveelste r
aanslag op zijn benen besluit W
hij verhaal te gaan halen bij
de scheids. De man wil niet i
luisteren, rent weg en de Rot
terdammer trekt hem stevig
aan het shirtje. Van Vliet
maakt zijn zoveelste beoorde
lingsfout van die middag, hij
denkt dat ie gewörgd wordt
Wurging (2)
Denkt u nu niet dat de KNVB
besluit om Van Vliet in een Kampioen...
brief in braille van zijn schor-
s,ng op de hoogte te brengen. dek, aI zj] j h d
Nee, het is de voetballer die
de velden dat Iogge 1,chaam dat ZJch
ae veiaen KNVB noemt per definitie
niet om druk te maken-
voor een jaar van
wordt verbannen....
Wij van Hutspo(r)t zijn het
daar niet mee eens. Natuur-
lijk, ook goede voetballers als kampioen
Hooyer moeten met hun han
den van scheidsrechters af- Het eerste team van Crescen-
blijven. Maar dat neemt niet do mag zich al enige tijd kam-
weg dat juist die scheidsrech- pioen noemen,
ters er voor moeten zorgen Erg actueel kan bij deze ru-
dat goede voetballers goed briek gaande kampioensfoto
kunnen voetballen. van de ploeg dus niet worden
En arbiters als Van Vliet genoemd,
schijnen zich daar, in de rug Aan de andere kant: een
kampioenschap is een kampi
oenschap en blijft mede daar- Versieren
om een kampioenschap. 'c"
En ook Crecendo wordt niet „Strafschoppen versieren
elke dag kampioen. een vak apart. De voetbafi
heeft daarin natuurlijk Jr0£
Met andere woorden: even ware grootmeesters gehad™
ouderen onder ons beirr''"
ren zich bijvoorbeeld o|™
twijfeld de laffe wijze wat
Al was het alleen maar om Hojzenbein zich Wens"™
aan te geven dat de kleintjes finale in Munchen
nooit tevergeefs bij Hutspor)t >}f' uitgestoken been f»;
aankloppen. W,m Jansen liet vallen, f?'
Nou ja, bijna nooit...
Versieren...
Tegenwoordig beheevi
vooral de Denen dit
Preben Larsen, Jesper Of~
en Kenneth Brylle hefal®'
eenmaal binnen het zesff^
metergebied, plotseling
been meer op op te staa/i.JI"1
flinke zijwind is eigenliji
voldoende voor een tuimer^
binnen de beruchte lijnen™'
kracht van deze ware „sfi
schopversierders" is natHP\
lijk gelegen in het feit. dat)5
allemaal heel erg „echt" 2l0
De scheidsrechter moet «1),
cideerd naar de stip kunftoc
wijzen. We,
- One
Voor twijfel mag geen plpro
zijn. Ch«
Nico van As van LFC nCO
wat dat betreft nog heel tati
L leren, zo blijkt uit bijgaabel,
ff foto. Een aantal dingen Üof
natuurlijk goed verzorgd. Ê5
I vertrokken gezicht verdkid<
^2 een zeventje, terwijl Wij Oué
Hutspo(r)t voor de uitvoen0
.C? van de val toch wel een alan
..:v willen verstrekken. Votpoi
H het spreiden van de arrit 5
ziet er professioneel uit. du(
Desondanks zou de redaOpe
van deze rubriek in dit geiS
geen strafschop hebben toep ie
kend. Ca
Maar wel een welgemeéfOt
adv>es aan Nico: zorg in fl9l
vervolg dat er op het momPb
van lanceren een tegenstoot
der in de buurt is, Nico... na
P'1
