finale „Het liefst zou ik overal mee kappen" 1 fGaetan Boucher wil na Calgary verdienen BONDSCOACH JAN VLIEG: Klunen ZATERDAG 23 FEBRUARI 1985 TP A TPITXTXTTC X xXJr ËiiAj X üIN J\ Jlö als /ustzfï Were ?rk ie pa trepi ite en. I vordt ?nbSfïRONINGEN Bondscoach Jan Vlieg (35) filosofeert met je oeen glas Grand Marnier in de liet ahand. Over tafeltennis en zijn 'n vtoekomst. „Het liefst zou ik overal mee willen kappen, be- __halve met mijn baan op de universiteit. Dat is de finan- ■■ciële basis. Als bondscoach ond(voel ik me behoorlijk gefrus- :ettetreer^- Ik worc* gestuurd door ri luhet beperkte budget van de s. .bond en niet door mijn eigen !en: |deeën. En de bond eist maar irestaties. Maar ik kan niet erken zoals ik graag zou wil len. Dat is frustrerend". za' "an Vlieg neemt nog steeds geen ilad voor de mond. En praat over lettine Vriesekoop en over Gerard lakker, over zijn idealen en hoe in federland een goed tafeltenniskli- ..iaat kan worden geschapen. en Bettine Vriesekoop werd tijdens 5NN^et Top-twaalf-toernooi in Barcelo na weer gecoacht door Gerard Bak- INKker. Vlieg was er ook. Wat heeft hij in Barcelona eigenlijk gedaan als ■bondscoach? ch njan Vlieg: „Me uitstekend ver- rminfmaakt. Het was in Barcelona een r> mtgraadje of twintig en dus weldadig Jakltoarm in vergelijking met Neder- arzoeland. 's Middags werd er niet ge- oen. speeld. Dan zat ik lekker met een glaasje Grand Marnier in de zon. ..Dat is een gewoonte, die nog stamt 'uit de tijd dat Milan Stencel bonds- (coach van de heren was. (De Joe- goslaaf is inmiddels uitgev/eken naar België en opgevolgd door ■■veelvuldig Nederlands kampioen a hdBert van £ier Helmi red-)- Tijdens t oojtoernooien dronken we altijd sa- in hèmen een glaasJe in het hotel. Als ik j^ajGrand Marnier drink, dan heb ik jjnog steeds het idee dat ik mezelf jage(gigantisch verwen. Dan geniet ik ,,i^uecht van het leven". seljjft woiNiet onaardig J "|*Dat lijkt een niet onaardige baan öv°or een bondscoach. Mooie bui- 00.tenlandse reisjes en lekker in de 0 zon zitten. Vlieg: „Dan vergis je je toch. Ik heb in Barcelona ook geen foldertjes uitgedeeld zoals sommige kranten hebben gesuggereerd. Akkoord, ik hoefde niet te coachen en had dus alle tijd om de zaak om mijn gemak te bekijken. Dat heb ik ook gedaan. Ik had me in de zaal zodanig opge steld, dat ik steeds twee partijen op de korrel kon nemen. De partij van Bettine en een andere wedstrijd. Ik heb alle speelsters op het Top- twaalf-toernooi zeker twee keer aan het werk gezien. De partijen van Bettine heb ik allemaal ge volgd. -In Barcelona was ik in feite al bezig met de voorbereiding op de wereldkampioenschappen, eind maart in Gothenburg. Ik heb alle Europese top-speelsters nauwkeu rig geobserveerd. Een Top-twaalf- toecnooi is wat dat betreft ideaal. Niemand durft zich daar te ver schuilen. Vooral de onderlinge wedstrijden van de Russinnen heb ben me een schat aan informatie opgeleverd. Die speelsters kennen elkaar door en door en daarom is het juist bijzonder interessant om ze tegen elkaar te zien spelen. In onderlinge partijen zoeken ze altijd de zwakke plekken van elkaar op. Daar kun je erg veel van leren. Als wij bijvoorbeeld tijdens de wereld kampioenschappen van Rusland willen winnen, dan moet niet al leen Bettine Vriesekoop maar ook Mirjam Kloppenburg een Russin kunnen verslaan". Met Bettine Vriesekoop had Vlieg dus niets te maken in Barcelona. Een beetje vreemde situatie eigen lijk. „Waarom? Ik had er geen enkele moeite mee, dat Bettine tijdens de Top-twaalf werd gecoacht door Ge rard Bakker. Bakker is een tweede vader voor Bettine en wie ben ik om daartussen te gaan staan. Ik was echt niet van plan Bettine voor de voeten te gaan lopen in Barcelo na. Zij moest zich steeds optimaal kunnen concentreren. We hadden gewoon een zakelijk contact met el kaar". Beetje voorzichtig ne Vriesekoop en Bakker. Waar is de oude Jan Vlieg gebleven met zijn schokkende uitspraken? „Ik ben inderdaad wat voorzichti ger geworden. Toen ik een jaar ge leden bondscoach werd, was ik be slist niet van plan de droogstoppel te gaan uithangen. Of als een voet baltrainer eenheidstaal uit te kra men. Nu denk ik er anders over. Ik ben inmiddels door ervaring wijs geworden. Het grote nadeel van werken op dit niveau is, dat je elk woord op een goudschaaltje moet leggen. Ik ben niet meer de figuur die ik vroeger was en dat vind ik triest. Maar ik heb geen zin meer om mensen te provoceren of te be ledigen". De schrijvende pers heeft wat dat betreft in mijn ogen een vrij du bieuze rol gespeeld. Voor het Top- twaalf-toernooi in 1984 in Bratisla va werd ik benoemd tot bonds coach. Daarvoor was de samenwer king tussen Nora Bakker en Betti ne Vriesekoop op een gigantische rel uitgedraaid. De journalisten vroegen mij t<*n of ik niet bang was dat ik in Bratislava ook ruzie met Bettine zou krijgen. Ik zei toen dat ik geen problemen verwachtte, maar dat was kennelijk niet ge noeg. Een journalist heeft me toen een aantal hypothetische vragen gesteld. Een van de vragen was: stel dat Bettine Vriesekoop in Bra tislava niet naar je luistert, wat ga jij dan doen? Ik heb toen een hu moristisch antwoord gegeven en zoiets gezegd als „dan ga ik voor de televisiecamera's misschien wel uit mijn neus zitten eten". Het was im mers een hypothetische vraag. Maar dat antwoord is een geheel ei gen leven gaan leiden en heeft tot directe problemen met Bettine ge leid. Dat is nooit mijn bedoeling ge weest". Bettine laaiend „Ik vond het echter terecht, dat Bettine laaiend was. Dat zou ik ook zijn geweest. Ik ben dan ook niet meer van plan om via de pers met Gerard Bakker en Bettine Vriese koop te communiceren. Je zult mij ook niet horen zeggen, dat de hui dige situatie veranderd moet wor den. Kijk maar naar het Top- twaalf-toernooi in Barcelona. Met Gerard Bakker als coach heeft Bet tine daar fantastisch gepresteerd. Ik heb haar nog nooit zo goed zien spelen. Ze zat barstensvol zelfver trouwen. Bettine staat op dit mo ment op eenzame hoogte in Europa. Absolute topklasse". „Of ze wereldkampioene wordt in Gothenburg is natuurlijk een heel ander verhaal. Voor het wereld kampioenschap moet er nog een nieuwe ranglijst worden gemaakt. Bettine staat nu dertiende op de wereldranglijst, maar ik verwacht niet, dat ze op de nieuwe lijst bij de eerste acht zit. Als ze in Gothen burg bij de laatste zestien komt, dan wordt ze daardoor waarschijn lijk zeker gekoppeld aan één van de acht geplaatste speelsters. Dat kan natuurlijk een Chinese zijn. Maar die kan ze een ronde eerder ook al tegenkomen. Vanaf de acht ste finales is zo'n wereldkampioen schap in elk geval één grote lote rij". „Bettine vormt echter wel de grootste Europese bedreiging voor de Aziatische speelsters. Dat heeft ze inmiddels wel bewezen. Tijdens de Open Franse kampioenschappen heeft ze bijvoorbeeld de wereld kampioene uit China verslagen. Ze is niet kansloos, maar om eerlijk te zijn: ik verwacht niet dat ze in Go thenburg wereldkampioene wordt. Als ze de finale haalt dan zou dat een gigantische sensatie zijn. Een plaats bij de laatste vier vind ik trouwens al groots". Wie coacht Bettine tijdens de we reldkampioenschappen? Vlieg: „Eh, ik denk Gerard Bak ker. Daar ga ik wel van uit. Ik coach de dames tijdens de landen- wedstrijden". Moeilijke positie Toch een wat moeilijke positie voor de bondscoach. Wanneer houdt hij het op deze manier voor gezien? „Ik heb na dit seizoen nog een con tract voor één jaar. Maar het liefst zou ik vandaag overal mee willen kappen. Dat heeft overigens niets te maken met Gerard Bakker en Bettine Vriesekoop. Zij hebben de tafeltennisnormen in ons land ver anderd en daar heb ik alleen maar bewondering voor. Laat Bettine Vriesekoop en Bakker maar rustig hun gang gaan. Het hele probleem is, dat ik mijn ei niet kwijt kan bij de bond. Ik kan niet werken zoals ik graag zou willen. Er is gewoon niet genoeg geld. Dat is frustre rend. Het blijft wat mij betreft rommelen in de marge. In Neder land is geen sprake van een goed tafeltennisklimaat. Het is financieel gewoon geen haalbare kaart topta- feltennis in Nederland te bedrijven. Bettine is een uitzondering". „De maatschappelijke begeleiding stelt ook niks voor. Verder is er in Nederland nauwelijks geld in het tafeltenniscircuit. Een speelster als Mirjam Kloppenburg, die op de Eu ropese ranglijst toch op de vijftien de plaats staat, heeft nog nooit een cent verdiend met haar sport. Zon der geld wordt het beoefenen van topsport een lachertje. Laatst was ik een keer met de nationale ploe gen keihard aan het trainen. Dat ging zo goed, dat ik eigenlijk had moeten zeggen „dat gaan we dage lijks doen". Ik heb het niet gedaan, omdat er voor de spelers financieel niks tegenover staat. Mijn eigen ideeën tellen dus niet. Ik word ge stuurd door het budget van de bond. Daar baal ik van". Zweedse tafeltennis „Ik ben een bewonderaar van het Zweedse tafeltennis", vervolgt Jan .Vlieg. „In Zweden worden spelers ondergebracht in internaten en dat zou ook in Nederland moeten ge beuren als er geld is. Onze kadetten draaien op Europees niveau wel volop mee, maar bij de junioren moeten ze afhaken. Dan gaat het dus mis. In het buitenland worden junioren in internaten gestopt en gaan ze steeds meer trainen. Hier in Nederland gebeurt het tegeno vergestelde. Als bondscoach ben ik een groot voorstander van interna ten. In Zweden wordt daarnaast elke maand ook nog een keer een trainingskamp gehouden. Daar ben ik ook wel voor te porren". „Milan Stencel en ik hebben een jaar geleden bii de bond al aange kaart, dat ons land zit te springen om een tafeltennisinternaat. De NTTB was enthousiast over plannen, maar dat internaat i& er nog steeds niet. Ik wil echt dol graag een ideaal tafeltennisklimaat in ons land scheppen. Ik denk wat dat betreft als een Chinees: pak in het tafeltenniswereldje overal wat vandaan, behoud het goede en gooi het slechte weg. Een soort synthese dus". „Verder praat ik ook geregeld met andere, buitenlandse coaches. Van iedereen. Zweden. Joegoslaven of Hongaren, kun je wat opsteken. Dat verwerk ik allemaal in mijn totaalvisie. En die moet steeds bij gesteld worden. Je moet ook het lef hebben bepaalde trainingsmetho den te laten vallen. Ik probeer op alle mogelijke manieren het gang bare denken in het Nederlandse ta feltenniswereldje te doorbreken". „Met mijn broer Anne ben ik op dit moment bezig een tafeltennisschool in Groningen op te richten. We hebben alleen nog een geldschieter nodig, de zaal zit hier achter mijn huis. Onze opzet is hier jeugdspe lers van acht tot tien jaar twee uur per dag gratis te laten trainen. Dat gebeurt onder leiding van Anne en mij, wij stellen onze kennis gratis beschikbaar. Het enige wat we vra gen is een minimum-salaris om van te kunnen leven. Vijftien mille de man, daar hebben we een sponsor voor nodig. En die kunnen we ga randeren, dat verschillende spelers binnen enkele jaren tot de Neder landse jeugdteams zullen behoren. Daar ben ik heilig van overtuigd. Ik garandeer niet, dat ik wereld spelers van die jongens en meisjes kan maken. Maar op deze manier werken, zal me wel erg veel vol doening geven. Het is in elk geval beter dan al dat hap-snap-gedoe bij de Nederlandse tafeltennisbond" In het zonnetje „Ik heb in Barcelona in het zonne tje goed nagedacht over mijn toe komst", vervolgt Jan Vlieg. „Met mijn vijfendertig jaar plak ik er nog vijf jaar bij om te kijken wat ik tot stand kan brengen met mijn ideeën. Ik ben van plan er keihard tegenaan te gaan. Als ik ergens van baal dan is het wel van een half zachte instelling. Vroeger als klein jongetje zocht ik wel eens aardap- g-ls bij de boeren in Groningen, an ging ik als een turbo over het veld. Na twee dagen was ik kapot. Maar zo ben ik nu eenmaal. Een harde werker, anders hoeft het voor mij niet". GERT VAN DIJK baai HEERENVEEN Hoogst persoon- ar2*lijk heeft Gaetan Boucher er bij c oë'voorbaat al voor gezorgd, dat „Ha- ena*mar" geen herhaling van „Eskilstu- ae8ena" werd, omdat hij had besloten jai^zich vorig weekeinde namelijk lt ®weer eens aan een allround-toer- z~nooi te wagen. De 26-jarige Cana- Ss°«rdees was inderdaad in staat de Ba" winst op de 500 meter weg te ka- in pen maar finishte op de 1500 meter ^zaf „slechts" als derde. Boucher smoor- 'avil de daarmee in de kiem de poging van Hein Vergeer om afgelopen 5ie v zondagmiddag reeds na drie afstan- twer jen als winnaar te worden gehul- n» digd. Na drie afstanden hield Bou- an? cher, die zich dank zij zijn presta al1 ties had gekwalificeerd voor de !erel tien kilometer, de slotafstand voor ti?5 gezien Hij wilde zijn sprintaanleg, IUS die dit weekeinde bij het WK in v0° Heerenveen. weer moet resulteren -P3* in de wereldtitel, niet al te zeer ^an aantasten met zo'n voor hem zeker lhfij slopende „marathon" erd' start van een mondiaal allround- toernooi. Nog nooit haalde de tweevoudig olympisch kampioen van Sarajevo echter de laatste zes tien. Vier jaar geleden verspeelde Boucher een week na zijn optreden in Oslo als allrounder door een val op de tweede duizend meter zijn kansen op de wereldtitel sprint, in Grenoble. Ook dit na-olympische seizoen mikt Boucher twee keer op pieken. Dat kan de rijder uit Montreal, om dat hij als één van de weinige sprinters ook over een lange adem beschikt. Het is voor hem noodza kelijk in de training langere afstan den te rijden, legt de Canadese bondscoach Jack Walters uit. „Gae tan heeft niet de fysieke kracht van Chlebnikov of Zjeleszovski. Het duurwerk is wezenlijk voor zijn manier van sprinten. Daarom beslist hij sprinttoernooien in zijn laatste ronde van de kilometer en komt hij op de afstanden tot 5000 meter redelijk tot goed uit de voe ten". Gaetan Boucher is de allrounder onder de sprinters. Vorige week koesterde hij in Hamar stille hoop dat het in de Noorse plaats net zo koud zou zijn als twee maanden eerder in Regina, Sasketchewan. Min dertig meldde de thermometer tijdens de Canadese allround-titel strijd. Boucher: „Ik zou een beste kans op het wereldkampioenschap hebben gehad als de tien kilometer ook in Hamar zou zijn vervangen door een 3000 meter. Al houd ik niet van die kou". Doordat de ijspistes in Lake Placid en West Allis mogelijkheden boden wedstrijden te rijden, heeft Bou cher zich dit seizoen minder dan voorheen op de Europese banen la ten zien. In eigen land is Boucher, die in Sarajevo de 1000 en de 1500 meter won en brons incasseerde op de 500 meter, na zijn olympische triomfen een beroemdheid. „Nee. niet zoals Wayne Gretzky, de ijs hockeyer. Die is voortdurend in het nieuws. De mensen zijn geneigd snel te vergeten. En als je voor de grote kampioenschappen steeds naar Europa moet, heeft het vader land nauwelijks in de gaten wat je presteert. Na Sarajevo kreeg ik tal van baantjes aangeboden. Eén daarvan heb ik geaccepteerd. Ik ben nu PR-man van een firma in zuivelartikelen". Echt rijk is Boucher van het olym pisch goud niet geworden. „Dat had wel gekund als ik met schaat sen was gestopt". Evenals de ande re leden van de Canadese kern ploegen ontvangt hij een regerings- beurs van maandelijks 650 dollar (bijna 1800 gulden) voor zijn le vensonderhoud. Voor trainings kampen in het buitenland is een apart potje beschikbaar. Voor de voortzetting van zijn jaren geleden begonnen studie marketing heeft Boucher geen tijd. „Ik zie wel wat het wordt", meldt hij zorgeloos. „Door mijn PR-activiteiten leer ik het vak wel zo gemakkelijk in de praktijk". In afwac tn afwachting van de Spelen van 1988 in Calgary heeft Boucher het grote geld nog even laten liggen. Voor de ogen van zijn landgenoten wil de Canadees zijn schaatscarriè- re afsluiten. Over drie jaar zal het lange-baanschaatsen voor het eerst indoor worden afgewerkt. Dat spreekt Boucher, die in de staat Quebec als shorttrack-specialist be gon, biizondcr aan. „Het is een voordeel voor de technische schaat sers niet afhankelijk te ziin van weersinvloeden. En het is eerlijker, iedereen schaatst onder dezelfde omstandigheden" Gaetan Boucher denkt zeker nog wel drie jaar als topsprinter mee te kunnen „Een allrounder ben ik niet Ik blijf aan de sprint de voor keur geven" Alle belagers, die dit weekeinde zijn titelprolongatie in Heerenveen kunnen dwarsbomen, heeft Boucher geanalyseerd. „Fo- kitsjev is op de kilometer geen pro bleem. Misschien mikt de Japanner Kuroiwa hoog. Vorig jaar, toen het verschil met Chlebnikov in Trond- heim zo gering was, had ik op de eerste dag sterk het gevoel door olympische successen verzadigd te zijn. Toen ik na tweehonderd me ter van de laatste kilometer in de buitenbaan voor lag. wist ik dat ik het verschil met Chlebnikov goed zou maken. Tegen die achterstand was die Rus niet opgewassen Hij moest op mij jagen. Beter zo dan andersom Ik reken erop dat h in Heerenveen bij is. Maar daar verwacht ik de meeste tegenstand van Zjeleszovski En tegen hem heb ik nog nooit gereden' Klunen. Fierljeppen. Kaatsen. Car naval Waf hoort er in dit rijtje niet thuis (Reacties kunt u zenden aan de trtredactie van deze krant. Die (an voor ordentelijke bezorging bij mij thuis zal zorg dragen. Onder de goede inzenders wordt een attri buut verloot, dat hoort bij het goe de antwoord. En dat is geen feest neus.) Deze week hebben de media weer volgestaan van klunen en carnaval. De ene optocht van feestnummers was nog niet achter de rug of de startnummers voor de volgende toertocht werden al weer uitge reikt. Het buitenland snapt er al hele maal niets meer van. Deze week heb ik nog een toevallig passerende Japanner moeten uitleggen wat klunen is. En toen hem aat einde lijk was duidelijk gemaakt, begreep hij al helemaal niet meer waar het allemaal met die Elfstedentocht over ging. Het was toch de bedoe ling. poogde de man voorzichtig, dat die mensen Friesland schaat send doorkruistenVanwaar dat klunen dan?, riep hij bijna wanho pig- Ik heb hem nadien niet meer ge zien. maar hem bij ons hartelijke afscheid wel op het hart gebonden met eigen ogen kennis te nemen van de Elfstedentocht. En er on middellijk aan toegevoegd dat ie dat dan maar vanaf de televisie op zijn hotelkamer moest doen. Want Friesland, zo verzekerde ik hem, zou potdicht zitten. Inmiddels is er dus één Japanner, die weet wat klunen is Maar ik durf er mijn bijkans weggerotte Friese doorlopers onder te verwed den dat hij bij thuiskomst geen po ging zal doen zijn kennissen en fa milie er kond van te doen Dan kan-ie nog beter de werking van microchip aan een drie maan den oude zuigeling proberen uit te leggen. mwi .f '..j 4 m Maar terug naar de eerste regel van deze kolom. Er is een verband tussen klunen en carnaval. Al is dat slechts te leggen door onbegrip. Want wat is het gevalNaar mnn smaak hoort klunen net zo min bij een schaatstocht als carnaval bij de winter. Waarom'' Voor mij is een schaatstocht van tweehonderd kilo meter een schaatstocht van twee honderd kilometer. En niet een klein stukje schaatsen en 160 kilo meter lopen. Dan moet je er een heel ander eve nement van maken. Zo in de trant van een kwakkelwinter-tnuihlon bestaande uit 100 kilometer klunen, een ijsblok van tien bij tien bij tien zagen en tot slot een sneeuwpop maken van vijf meter hoogte Dan staat niet alleen meteen de NCRV klaar om het gebeuren te adopte ren als nieuwste variant van zes kamp, maar ben je echt serieus be zig. Wat er nu is gebeurd is klunge len met de dooi in je schoenen. Zeker als je weet wat er in de Elf stedentocht gebeurde. Kijk. nu ben ik daar wind ik geen doekjes om geen schaatsliefhebber En on danks stimulansen van heel oude baasjes, die nog aan de start van dit soort monstertochten staan, zal ik dat gezien mijn leeftijd ook nimmer meer worden Maar mijn laatste al dat ploeterende kluunwerk. Dat blijft voor mij toch een soort carna vallen in de sneeuw. Carnavallen moet je doen zoals dat tn Brazilië gebeurt En dan doel ik natuurlijk geenszins op die schaars geklede, uitdagend heupwiegende en oogverblindend mooie meiden uit Rio. Die kunnen me nog gesto len worden als ik mijn feestneus maar op kan zetten bn een tempe ratuur van zo'n graad of 25 in de schaduw Dat is carnaval Zwefen is helemaal met erg Als hel maar gebeurt als gevolg van een brandende zon en niet door ge brek aan ventilatie in een stinkend benauwd achteraf zaaltje, waar net de week tevoren een expositie van teelaarde en potgrond is gehouden stemming te creéren Klunen en carnaval Beoefenaar van beide activiteiten dossen su l uitzonderlijk uit en gedragen zich merkwaardig De eersten drager vier gebreide onderbroeken er gaan hele einden lopen op hee smalle ijzers. Anderen diepen eer collectie lorren op en geven hui soms toch al wat te wensen overla lende uiterlijk nog een extra kolde rieke draai met een bepaald* at tri buut. Ik kan er niet goed tegen Maar da zou best aan mij kunnen liggen BUY&l

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 23