uit
tot
kampioen
Laatbloeier groeit
„Op het ijs honden de dorpen
het goed met elkaar vinden
HONDERD JAAR GEORGANISEERDE IJSSPORT IN
LEIDERDORP EN ZOETER WOUDE/RIJNDIJK
gPORT LEIDEN £eidóc0ouaont
„BATAAF" HAN KULKER NAAR EUROPESE KAMPIOENSCHAPPEN
LEIDSCHENDAM „Op
mijn 21e werd ik lid van
De Bataven in Leiden.
Het was tevens de eerste
sportvereniging van m'n
leven waarvan ik lid
werd". Nou en, kap men
denken, er zijn miljoenen
mensen die nóóit ergens
lid van worden. In dit ge
val is het bijzondere dat
de spreker amper vier jaar
na zijn intrede in de atle-
tieksport het nut van zo'n
late stap al heeft kunnen
aantonen met twee natio
nale titels. Han Kulker,
en niemand anders, werd
afgelopen weekeinde in
Maastricht, Nederlands in-
doorkampioen op de 800
en 1500 meter.
Op de kortste van deze twee
middenlange afstanden zat de
Leidschendamse computer
programmeur van ASR met
zijn tijd van 1.49,02 slechts
tweehonderdste van een se
conde boven de limiet voor de
Europese kampioenschappen
van volgende maand. Officieus
is al bekend, dat Han Kulker
daar toch wel mag meedoen.
Zijn tijd op de 1500 meter
(3.50,43) was weliswaar geen
limiet, maar kampioen worden
op een nummer waaraan je
voor het eerst meedoet op een
NK is sowieso opmerkelijk.
Ook al behoorde topatleet Rob
Druppers niet tot de deelne
mers.
Luxe
,,Ik had vorig jaar misschien al
kampioen kunnen worden",
vertelt Kulker, „maar toen
kwamen door een desastreuze
samenloop van omstandighe
den alle inschrijvingen van
onze club te laat bij de organi
satie binnen". Jammer voor
deze sterke Leidse atletiek-
dub, waarvan Kulker trots
zegt: „Je moet bij ons echt een
Nederlands record lopen, wil
je ook een clubrecord lopen".
Met een bondscoach als club-
coach (Bram Wassenaar) ken
nen de beste Bataven nu in
feite de luxe de hele week
bondstraining te hebben.
Maar ook zonder records werd
Kulkers dubbele prestatie in
Leidschendam goed gevierd.
Een spontaan feest met een
speech van zijn goede kame
raad Jan Dobbe („Het achter
de meisjes aan rennen en af en
toe voor hen weglopen blijkt
een goede training voor Han
te zijn geweest") bezorgde
Kulker zondag een korte
nachtrust. Maar hij genoot van
de belangstelling. Zoiets had
hij die als tiener nog siga
retten rookte en alleen maar
af en toe wat voor zichzelf liep
niet verwacht.
Vrij snel
„De ontwikkeling bij De Bata
ven was in het begin vrij snel.
Het bleek dat ik wel aanleg
had en dan ben je er zeker
op de kortere nummers re
delijk snel bij". Eenmaal door
gestoten tot het heuse deelne
mersveld, viel Han Kulker he
lemaal op. Zijn soepele stijl,
die geen enkele inspanning
verraadt, maakte hem zeer ge
schikt voor de baan. hoewel
hij ook af en toe in een regio
cross en de internationale
Duindigt-cross heeft laten zien
goed mee te kunnen.
In 1983 liep Han Kulker zijn
eerste interland op de baan.
Tijdens de Nederlandse (bui-
ten-)kampioenschappen werd
hij in datzelfde jaar derde op
de 800 meter en een seizoen
later zelfs tweede, direct ach
ter Rob Druppers. Tijdens de
West-Athletics in Lissabon, de
strijd tussen de zeven zwakste
atletieklanden van Europa,
won Kulker de 800 meter in
een persoonlijke recordtijd van
1.48,37.
„Een voordeel van mij is",
meent Han Kulker, „dat ik op
belangrijke evenementen goed
op plaats kan blijven lopen. Ik
kan goed mee voorin lopen en
heb dan de laatste 200 meter
nog wat over. Maar over het
algemeen ben ik een vrij af
wachtende loper. Ik probeer
eraan te werken om wat
agressiever te zijn. Zolang de
groei op de 800 meter nog
groot is, blijf ik die afstand lo
pen, want die basissnelheid is.
belangrijk voor alle afstanden.
Maar ik ga het accent volgend
jaar wel naar de 1500 meter
verleggen. En daarna nog wel
verder".
Rust
Dit weekeinde kan Han Kul
ker tijdens de interlandwed
strijd tegen België, weer in
Maastricht, nog proberen de
Europese limiet op de 1500
meter te lopen. Hoewel hij op
het EK niet op beide afstanden
zou willen uitkomen. „En na
het seizoen moet ik een maand
preventieve rust nemen",
meldt de van zichzelf al rusti
ge atleet, die last heeft van een
harde achillespees. De Leid-
schendammer mag er van
sportarts Peter Vergouwen nu
nog wedstrijden mee lopen,
maar rust is straks wel nodig
om een blessure te voorkomen.
HERMAN JANSEN
Jou
mm&aiw/k
18 Will
leert V
Bhowpi
\e artie
LEIDERDORP ZOETER-
WOUDE RIJNDIJK
Het leek een mager jubi
leumjaar te worden voor
de IJsclub Leiderdorp-
/Zoeterwoude. Geld voor
welk? festiviteit dan ook
ontbrak in de clubkas om
het feit te vieren, dat in
de twee buurgemeentes
honderd jaar georgani
seerd werd geschaatst. In
een ijsloos tijdperk van
vier jaar kon de ijsvereni-
ging geen extra inkom
sten tegemoet zien, terwijl
vaste lasten als baanhuur
en trainingen op kunstijs
een aanslag deden op de
financiële middelen. De
strenge winter van 1985
zorgt er voor, dat het jubi
leum toch enige luister
kan worden bijgezet. Da
gelijks mocht de Leider-
dorpse ijsbaan honderden
bezoekers begroeten en
dat leverde de ijsclub de
broodnodige financiële
armslag op. Zo kan het
bestuur ter gelegenheid
van het eeuwfeest een ex
positie in de Leiderdorpse
Muzenhof opzetten.
Elfstedentocht
Ook de Elfstedentocht moest
het feest van het „honderd
,iaar georganiseerd schaatsen"
luister bijzetten. Eventuele
palmares zouden wellicht door
Cees Borst, lid van de vereni
ging, kunnen worden binnen-
fehaald. De Leiderdorper be-
aalde al ereplaatsen in de
verschillende „alternatieve"
elfstedentochten in Finland en
Canada. Een overwinning van
Borst in de Friese schaatstocht
sluiten de Leiderorpse be
stuursleden niet uit, maar „een
'plaats bij de eerste twintig zou
al verschrikkelijk mooi zijn".
De wedstrijd in Friesland ging
echter niet door. zodat de
bstuursleden van de ijsclub
Zich volledig kunnen richten
op de activiteiten op de eigen
baan.
Die activiteiten behelzen naast
het houden van wedstrijden
ook het ontvangen van diverse
scholen om wedstrijden te
houden. Secretaris Gijs de
Groot: „Het is voor de leer
krachten te riskant om met
een groep kinderen naar de
meren te gaan met hun leer
lingen. Als er ijs ligt ontvan
gen wij dan ook regelmatig
Scholen. Sommige scholen ne
men zelf chocolademelk mee;
die warmen wij dan voor ze
op. Daar hoeven we echt geen
cent voor te hebben, dat doen
we gewoon pro deo. We be
schouwen ons dan ook als een
dienstverlenende instantie".
Werk verschaffing
Bij de oprichting van de club
op 12 februari 1885, stond
Onder redactie van Willem Spierdijk en Gert-Jan Onvlee
.00 Or
Hagenaars...
nen stapt op bij Quick Boys
en Melbi Raboen wil het bij
UVS plotseling voor gezien
houden. Bij bosjes vertrekken
de Haagse voetbaltrainers, al
dan niet voortijdig uit het
Leidse. Het wordt een rage. zo
lijkt het wel; en is in ieder ge
val een onderzoek waard.
Lijkt ons persoonlijk wel iets
voor een of andere commissie
van de jubilerende Leidse
Universiteit. Maar goed.
Voorlopig staan Wij van Hut-
spo(r)t wel Voor de zware taak
nu al capabele plaatsvervan
gers aan te wijzen voor de
naar „de Haagse duine" te
rugkerende oefen meesters.
Laten we met Roodenburg
beginnen. Gerard Désar en /of
Ruud de Groot moeten het op
Noord een heel eind kunnen
rooien.
Ook bij UVS moet dit tweetal
kunnen scoren, al vragen |]5 Ki
ons af of Gerard daar Peel
verstandig aan zou dofë Er
Maar, dat is een tweede. den, J
En dan Quick Boys. Een 7aP®
ge zaak. Wij van HutspoflTarnT
zullen ons over die vakatfjer
nog nader moeten beradenMi
Extra tijd die wij in het gt Pr°gr,
van Lugdunum niet nn|<aans
zouden hebben gehad. We j®™'
doelen maar: in het geval j»PRO
Clement Koster niet was Ht
bleven, hadden we voorzit"an
Fil Verstraaten onmiddellJ13 rr
de diensten van Phreek ir®?'
lippo aangeboden.
NOS
En de training in het kaP® 4,0
van het jeugdplan Nederlfpü>U
dan? ^0 Ol
Daar hadden we dus Ger$*: Vi
Désar voor aangesteld. 3'g y-
Softbal 45 s<
Koor
Na hierboven met het Haaien n
voetbal te hebben „afgéjng
kend", nu even aandacht v^qs
het (pupillen)softball in O0 Jc
rayon Den Haag. waaro/iVppo
overigens ook ..Leiden ij)5 y(
sorteert. De reglementen vmjo Di
den gewijzigd. Een vve/p^v-filn
mag niet langer dan één 40phe
of drie innings in actie jjekol
men. Eén van de redeihek0r
voor de verandering is, cta&orcjt
invloed van een zeer 0V&5 S|
heersende werpster op dfeatiris
manier wordt gereduceerdUj{ £r
Een fijn plan, zeg. Laten 50 p<
het even toepassen op and^eo-v
sporten. Voetbal, öi/voorbe^ua v
Een keeper, die na een />io Di
uur nog niet is gepassefv-be'
moet vervangen worden |ersp<
Een spits die in één helft hMalsc
keer scoort, dient het veló^an
verlaten. 05 VI
Maar ook: een verdediger |an(jS
drie keer een vijand el $5 vi
doorbraak heeft verZ/dVerbc
moet onmiddellijk worden juid-,
wisseld. (chilc
We zeiden het al: een bach
plan... neels
Jelle
Uit het clubblad van SVLV.
„SVLV 3 spéelde een uiter
mate vreemd duel tegen het
laaggeplaatste Foreholte 3.
Het eerste kwartier ging het
wonderbaarlijk goed, hetgeen
kansen en goals opleverde: 2-
0. Ondanks de talrijke
mogelijkheden wisten we het
doel niet meer te vinden in de
eerste helft. Na een uur
spelen kwamen we via een
mazzelgoal op de „bevrijden
de" 3-1. Een verdediger van
Foreholte passeerde zijn eigen
doelman, waardoor de bal
voor het doel langs rolde. In
een glij- en glibberduel wist
ondergetekende de bal net
voor de doelman binnen te
tikken. Vijf minuten voor
tijd werd Michel in de 16 me
ter neergelegd, waardoor de
bal op de stip ging. Onderge
tekende benutte de strafschop
en stelde daarmee de 4-3
overwinning veilig.
Jelle.
Een voorbeeld uit vele. Het
kan toch geen toeval meer
zijn dat „ondergetekenden in
de wedstrijdverslagen meer
dan de helft van de treffers
van het eigen ploegje blijken
te hebben gerealiseerd?
Wijnand
Kom je als vervanger van
veel jeugdiger Peter Selier
weer eens in het doel van
UVS één terecht, kijk je in de
twintigste minuut van de
wedstrijd al tegen een 2-0
achterstand aan. en dat zon
der de bal echt te hebben aan
geraakt.
Je ziet het Wijnand dan ook
denken. „Eigenlijk ben ik gek
dat ik hier nog sta. Op mijn
leeftijd. Ben Jongbloed niet.
Je hoort het 'm bijna zeggen:
„Een knappe trainer die me
na vandaag nog 's in het eer
ste krijgt...
En dat heeft-ie die bewuste
dinsdagavond dus aan z'n
trainer medegedeeld...
Bé Rucht
Gé Rucht, de man achter de
voetbalroddels van dat
Leidse zondagsblad, de man
achter „de wedstrijd van de
week" Lugdunum tegen
heeft er een concurrent bij. In
het clubblad van SV Voor
schoten, „het Esveetje", is Bé
Rucht opgedoken. Hij ver
zorgt het jeugdoverzicht met
haarscherpe analyses en op
beurende woorden. Bijvoor-
„De fl en f2 verloren beide;
misschien als Marjorie en
Odet wat minder naar de
mannen in het clubhuis kij
ken en wat meer naar hun
pupillen, dan zit er nog wel
wat in".
Ja, zelfs op dit niveau krijgen
de coaches de schuld....
Tripje
Er zijn voetbalclubs, die wat
minder presteren. Om daar de
oorzaak voor aan te wijzen
hoef je soms maar de eerste
bladzijde van het clubblad
open te slaan.
Bij VNL legt John ter Beek
uit, waarom de overeenkomst
met Noordwijkse trainer Cees
van der Wiel is verlengd:
„Cees is een consequente jon
gen. Niet trainen is bij hem
niet in één. Wie het ook is.
Dat betekent dat er in twee
soms spelers rondlopen, die op
basis van hun kunnen in het
eerste thuishoren, maar den
ken dat dit zonder trainen
kan".
Ter Beek vervolgt met: „We
hebben de mogelijkheden, al
komt het er nog niet helemaal
uit, wie weet volgend jaar
wel, of nog in de tweede helft
van de competitie".
Aan het eind van zijn betoog
vraagt de VNL-voorzitter nog
even aandacht voor het uit
stapje naar de Heineken-
brouwerij op een vrijdagmid
dag. De A-junioren mogen
ook mee.
Dat lijkt ons inderdaad een
prima basis om wat beter te
presteren in de tweede helft
van de competitie. Een tripje
naar Heineken, dat doet het.
Maar waag het niet een trai
ning over te slaan
Hagenaars
John Huguenin gaat weg bij
Roodenburg, Martin van Via-
Wijnand...
Han Kulker: „Ik ben nu nog
een vrij afwachtende loper".
ook een sociaal doel centraal.
Natuurlijk bevatten de statu
ten van de vereniging de doel
stelling om de ijssport te be
vorderen, maar de club diende
ook „als middel tot werkver
schaffing in de gemeente Lei
derdorp en Zoeterwoude Rijn
dijk door ijsbanen aan te leg
gen en te onderhouden". De
samenwerking tussen de twee
buurtschappen was natuurlijk
niet toevallig, omdat Leider
dorp en Zoeterwoude Rijndijk
de Oude Rijn als gemeen
schappelijke ijsbaan gebruik
ten en, zegt bestuurslid Jan
van Velzen, „de dorpen kon
den op het ijs altijd goed met
elkaar vinden". De achter-
frond van de werkverschaf-
ing was, dat de bevolking van
beide dorpen voor het grootste
gedeelte bestond uit mensen,
die hun brood in de open lucht
verdienden zoals boeren en
schippers. Die verdienden
geen cent tijdens de lange en
strenge winters, terwijl de so
ciale wetgeving net in de „kin-
derwetjes"-schoenen stond. De
seizoenswerkelozen konden
dan in dienst komen bij de ijs
club als baanvegers.
Dat gaf overigens nog wel
eens aanleiding tot tweespalt
in het bestuur, dat uit de
werkgevers bestond. Ieder van
hen probeerde juist hun perso
neelsleden als baanveger bij de
ijsclub onder te brengen.
Na de eerste wereldoorlog ver
anderde de structuur. Met de
verdere verbetering van de so
ciale wetgeving wilde een deel
van de leden van de ijsverem-
ging afrekenen „met de tijd
van bedeling en hard rijden
om bruine bonen met spek".
Er werd een tweede ijsclub op
gericht, die zich tot doel stelde
„het organiseren van kinder
feesten, schoonrijden, hardrij
den en toertochten". Beide
verenigingen bestonden een
aantal jaren naast elkaar; uit
eindelijk ging de oude in de
nieuwe op.
Veldijsbaan
„IJsvereniging IJssport" zorg
de in de periode tussen de we
reldoorlogen voor een veldijs
baan. De baan op de Oude Rijn
werd steeds moeilijker te ge
bruiken, omdat de scheepvaart
het ijs regelmatig vernielde.
Bij de Munnik werd er met
een aantal tennisbanen een
ijsbaan aangelegd; de grond
kreeg echter na 1945 een
bouwbestemming, zodat de ijs
club pas in 1958 de huidige ac
commodatie aan de Maurits-
singel in gebruik kon nemen.
In het jaar van de zeer strenge
winter, 1963, kende de vereni
ging hoogte- en dieptepunten.
Hoogtepunt was de organisatie
van koppel wedstrijden, waar
aan bekende rijders als Kees
Verkerk en Gerben Karstens
meededen. Ook de schaats
coach Klaas Schenk was aan
wezig. Het jaar, met zes weken
ijs, eindigde met een diepte
punt, het clubgebouwtje ging
in vlammen op.
Met de opening van de kunst
ijsbanen ging ook de Leider
dorps/Zoeterwoudse vereni
ging zich richten op activitei
ten in de Leidse ijshal en de
Haagse Uithof. Secretaris Gijs
de Groot met Jan de Lange,
Jan van Velzen, Gerard van
der Klaauw, Aad van der Vel
den, Willem Hoge woning en
Jan Nagtegaal het bestuur vor
mend: „Al in de zomer begin
nen de trainingen onder lei
ding van Suzanne Vermeulen
en Jan Bos. We hebben één
van de grootste groepen van
het district Sassenheim".
Wak
Wanneer echter het schaatsen
op natuurijs mogelijk is, staat
dat centraal binnen de vereni
ging. Voorzitter Jan de Lange:
„Vroeger was het nogal een
gedoe, wanneer we de baan
moesten openen. Een paar
mensen vonden dan, dat het ijs
dik genoeg was, anderen
meenden van niet. Nu hebben
we twee man aangewezen, die
de beslissing nemen; komen
die er niet uit, dan is mijn
stem doorslaggevend". Jaren
geleden gebeurde het keuren
van het ijs nog door de ge
meente. Baancommissaris Van
Velzen: „Die lui kwamen hier
dan met een bijl; je had met
een een wak". Als richtlijn
wordt nu gehanteerd, dat het
ijs acht centimeter dik moet
zijn. Dat is geen wet van Me
den en Perzen, want zegt Van
Velzen: „IJs van tien centime
ter kan soms minder zijn dan
ijs van vijf centimeter".
Ondanks het feit dat het club
gebouw onlangs werd uitge
breid met een bestuurskamer
is het bestuur van de Leider-
dorpse ijsclub nog niet hele
maal tevreden met de accom
modatie: „Eigenlijk moet de
toegangsweg beter verlicht
worden; s'avonds zie je geen
hand voor ogen. Noem het
maar een wens voor de toe
komst".
WILLEM SPIERTDIJK
Aad van der Velden, Jan de Lange, Gijs de Groot en Gerard van
Het bestuur van de ijsclub: v.l.n.
der Klaauw.
