m
na
lë
Echtpaar
Dolman moet
niets hebben
van doping
Prestige
INUAfffi
TERDAM Het kalen-
^blaadje van 3 januari is af-
Icheurd en ligt al weer een
iital dagen in de prullen-
jjid. Grote sneeuwvlokken
,len uit een vaalgrijze he-
j jfl. De zon schijnt flauwtjes
i de bijvelden, die witter zijn
i ij de schoonste was. De
j jiip is vooral koud en verla-
i i. In de catacomben van die
j j tterdamse voetbaltempel
i -maakt de selectie van Fey-
jjord zich tussen twee trai-
jigen door in het spelersho-
Michel van de Korput en
j tl Carli laten de rode en
i be witte ballen over het bil-
i jt rollen, de tafeltennistafel
i leidt eveneens twee strijd-
jtigen en Wim van Hane-
laat zich niet in de ma-
i !g nemen door het compu-
j -mannetje Pac Man. Aan-
rhtig toeschouwer is Simon
jhamata. Zoals hij bijna ne-
maanden langs de kant
jnd, niet actief kon deelne-
j i n aan het sportieve gebeu-
i ziet hij nu toe hoe de rest
li h vermaakt.
o
■5 lamata en zijn ploeggenoten
j^ben er net een fikse looptrai-
opzitten en zullen 's middags
iets in partij-vorm gaan doen.
(tal het er in die sneeuwmassa
daar n aj te serieus aan toegaan. Is
der ve^ njet per se noodzakelijk, want
heeft een paar uur eer-
bjd. \het complete voetbalprogram-
n kunidus 00k Go Ahead Eagles
maaen00rd geschrapt. De ren-
in de h 0p de Nederlandse velden van
»n om qon Tahamata laat dus nog lan-
n niet 0p zich wachten.
Jkleine balgoochelaar, die tijdens
zes ste KNVB-zaaltoernooi zijn fans al
peelt ei beetje opwarmde, moet zo lang-
jn nietjerhand toch barsten van het
?rom djeduld. Eerst die langdurige
1 ze °forsing en dan nu die weinig
trekkelijke weersomstandighe-
i. „Valt wel mee", zegt hij echter
rustige toon. „Ik denk dat het
rhfl+» !maal 'n mijn voordeel is. Ik heb
Lhö+. ujd y\]s straks een aantal wed-
,jden is afgelast, zullen we toch
IxgJ (ie keer per week moeten gaan
u Jen- dat 's ïu*st gunstig voor
Ik heb al die tijd alleen maar
nya,ndt jaat me dadelijk maar
,is wat wedstrijden snel achter
ïxe6,aar spelen".
)xh6+oed leven
non Tahamata wil niet de in-
u in Ijk wekken dat die lange stil-
nd hem diep heeft geraakt. „Ik
ij helemaal niet mopperen", be-
mtoont hij. „Ik mag blij zijn dat
dag door die poort van het
dklassgj0n mag rijden. Hoeveel men-
i moeten niet dagelijks om half
iiinn °Pstaan om dan de dag
)-2100jhard te werken. Bij hen verge-
900-2G|en heb ik toch een goed leven.
o flworc* toc^ 'n de watten gelegd.
800-1% ik naar de training ga, ligt alles
pr me klaar. Ik wil niet klagen",
kwart^r er moeten toch momenten
ier. n geweest dat hij het even alle-
lal niet meer zag zitten?
Ires: 'anaf de beslissing van de FIFA,
cstraati ik ook niet buiten België mocht
fetballen, heb ik de affaire van
af willen zetten. Ik heb het snel
iccepteerd. Dacht aan 3 januari
heb niet meer willen denken
a een eventueel eerder optreden.
den J^DRECHT Vroeger was
klinM Dolman de begeleidster
vaifi haar man Eef toen deze
g succes oogstte in de wie-
chaviifsport. Maar sinds enige ja-
staat loopbaan van Sisi
i?111"33! in huize Dolman in
weïilrdrecht. Behaalde Eef Dol
len dë»n in 1964 goud op de
ngen ^mpische Spelen in Tokio
"8e t( de wereldtitel in 1966, Sisi
verievtrd in december van het vo-
t noo» iaar Europees kampioene
emtenWerlifting en verbeterde al
r 20 gee keer een wereldrecord
haar klasse. Haar voorbe-
n misjding is helemaal gericht op
nderz» wereldkampioenschappen,
een nf °P *8 en 19 mei in Wenen
veroo»rden gehouden. Ook Eef
rontatilman zal daar zeker niet
jan inbreken.
p0t t°^r Dolman is het allemaal
o—Ln drie jaar geleden begonnen.
pp haar figuur wat te verbeteren
de lichtgewicht naar een
chool. Al snel was ze met hal-
18? 'n c'e weer en twee jaar gele-
greeP ze in de klasse tot 52 kilo
prairinat'ona^e Tijdens de laatste
derlandse kampioenschappen op
896 V°^t0^er 'n Dordrecht deden 34
fuwen mee- Sisi Dolman werd
typ^P'0606 en verbeterde gelijktij-
wd p orie wereldrecords.
kpiaaf'Se week vrijdag werd Sisi Dol-
ss in Jn 'n Dordrecht voor de tweede
en tereen volgende keer uitgeroe-
»ston P tot sportvrouw van die stad.
ft een wat voor een sportvrouw. Op-
lokoF^ekjk genoeg verwerkt Sisi
905 el^man over ^r'e oefeningen
lian pla<I"lift, kniebuigen en bank-
/an meer kilo's dan de kam-
jgn ji)en bij de heren in dezelfde ge-
over Cktsklasse. Vandaar dat men in
en. EPektsportkringen Sisi Dolmans
j js ^staties met enige verbazing be
et. H^- Geruchten over gebruik van
EegelsP'nS komen dan al snel in om-
Ernsff*
«f
jjet ti Dolman: „Ik bedrijf mijn sport
kieuiTer- Doping is er echt niet bij. Ik
-Pottr.k ^at 'k gewoon meer aanleg
nt dan een ander en daarnaast
6 ik er natuurlijk erg veel voor
er. Het is niet alleen vijf keer per
!ek enkele uren trainen, maar ik
ZATERDAG 19 JANUARI 198S
Er zijn sportorganisaties, die ijver
en voor het binnenhalen van een
groot toernooi. Dat moet de belang
stelling aanwakkeren voor de be
zigheid, die de desbetreffende bond
volgens de statuten moet beharti
gen. Zo krijgen we dit jaar in AV-
derland het Europees kampioen
schap volleybal. En zo werd niet al
te lang geleden binnen onze lands
grenzen het WK-handbal (C-groep
wel te verstaan) georganiseerd. £n
treedt over twee jaar de turnbötid
op als gastheer van een heus WK.
In dat kader werden deze week
reeds een organisatiecomité en een
raad van toezicht geïnstalleerd.
Nog even los van het feit dat in
beide commissies de bijna altijd in
dit soort colleges aanwezige ex-top
man Wagner ontbreekt, is het op
vallend dat er steeds weer zo op
een topevenement wordt geaasd.
Niet alleen opmerkelijk, maar ei
genlijk verbazingwekkend. Want
die grote toernooien kosten onge
looflijk veel en leveren hoege
naamd niets op. Toegegeven, de pu
bliciteit voor de betrokken sport
neemt in zo'n periode inderdaad
enigszins toe. Maar de slot-tune is
nog niet geblazen en de laatste
deelnemer heeft zijn hielen nog
niet gelicht of alles zakt als een
plumpudding in elkaar.
De gehoopte aanwas van aspirant-
leden blijft uit. De garant gestaan
hebbende instanties moeten wor
den benaderd voor het ontstane te
kort. En het enthousiasme waar
mee ooit de eerste stappen werden
gezet is weggeëbd. Er blijft slechts
één conclusie: dat nooit weer.
En toch staat er steeds weer een
sportorganisatie op. die het aan
durft. Hoe zou dat toch komen?
Heel simpel.' Om de zoveel tijd ver
andert een bestuur van een bond
van samenstelling. En iedere zich
zelf respecterende voorzitter wil
natuurlijk een daad stellen. Dat ligt
in zijn aard. Je wordt tenslotte niet
voor niets bestuurder in een sport
bond. Dan moet er niet zo zeer een
steekje los zitten als wel sprake zijn
van een bijna ongezonde geldings
drang. Hij steekt tenslotte niet voor
niets zo veel vrije tijd in zoiets als
een sportbond. Daar wil hij iets
voor terugzien.
En wat is er mooier voor een van
ambities overlopende bestuurder
dan zijn naam en foto in de krant?
En de toewijzing van een groot
toernooi aan zijn bond betekent
doorgaans een paar reisjes naar een
of ander, vaak exotisch oord. Daar
moet worden vergaderd over het
hoe en wat. Daar komt hij in con
tact met nóg belangrijker geachte
bestuurders. En dat levert persoon
lijke prestigewinst op. En die is
minstens zo belangrijk als het aan
zien van de bond, die hij vertegen
woordigt. Al zal geen enkele bond-
so ff icial dat recht in de camera zeg
gen
Maar even terug naar die onweer
staanbare drang van de bonzen om
het grote evenement in huis te ha
len Zoals zo langzamerhand nie
mand meer onbekend zal rijn
wordt in Moskou geschaakt Dat
ijnt in de Sovjet-Unie zo'n beetje
de huis-, tuin- en keukensport bij
uitstek te zijn. En er lopen j
grootmeesters rond dan een modale
Russische psychiatrische kliniek
kan herbergen. Vandaar ook dat
het bijna vanzelf sprak dat een
match om de wereldtitel tussen
twee Russen in de hoofdstad van
de Unie der Socialistische Sovjet
Republieken diende te worden ge
houden.
Zo lang een magisch man als Kortj-
snoj, een mysterieus mens als Fi
scher of zelfs maar een matige ma
niak als Spasski bij zo 'n evenement
is betrokken staan potenüele orga
nisatoren in de rij. Zoals president
Marcos van de Filippijnen, die ter
meerdere eer en glorie van zichzelf
eens een match in Baguio City van
de grond hielp. Om daar weer zo
veel prestigewinst uit te peuren,
dat hij de erop volgende verkiezin-
al te
gen zonder al te veel manipulaties
op zijn naam kon schrijven.
In Moskou was wat minder sprak
van dit soort puur persoonlijke in
breng in de titanenkamp tussen
Karpov en Kasparov Daar stond
het hele Sovjet-model in de etalage.
Alleen ging door de onafzienbare
reeks remises de vrrlichting in de
uitstalkast steeds flauwer schijnen
En dat kon toch nooit de bedoeling
zijn geweest van de autoriteiten om
de partij te huisvesten
Er zit echter één positief punt aan
de eindeloze schaaktweekamp: het
feit dat er zoveel partijen werden
gespeeld vóór er een beslissing viel
sloot in elk geval welke vorm van
manipulatie dan ook uit Maar je
moet wel een onverbeterlijke opti
mist zijn om dat element uit te til
len boven de negatieve punten.
Een bondsofficial zou dat doen.
Maar officials zijn van een zeer
rtc soort. Dat zal inmiddels dui
npa i
del ijk zijn
Natuurlijk waren er veel mensen,
die mij allerlei adviezen gaven.
Eerlijk gezegd zijn ze allemaal het
ene oor in en het andere weer uit
gegaan. Want wie moest die toe
stand verwerken? Ik toch zeker?
En niemand anders".
Simon Tahamata had, zegt hij zelf,
lekker vakantie kunnen gaan vie
ren tot 3 januari. Hij legt zijn han
den achter zijn hoofd en buigt de
romp achterover. „Ja, ergens lek
ker in de zon of zo", voegt hij er
aan toe. „Maar die gedachte is niet
bij me opgekomen. Ik heb gewoon
alles vanaf het begin mee willen
maken. De voorbereiding, het Eu-
ropa-Cupgebeuren en de competi
tie. Ik was overal bij, voelde me
daartoe ook verplicht. Feyenoord
heeft mij ook prima opgevangen.
Ik ben hier perfect behandeld".
Ritme
Goed voorbereid zal hij straks dus
met Feyenoord aan de tweede com
petitiehelft gaan beginnen. Al mist
hij natuurlijk het wedstrijdritme.
„In de zomer heb ik een aantal
toernooitjes met familieteams ge
speeld. Verder een drietal wedstrij
den met het tweede team en de oe
fenwedstrijd tegen Barendrecht
met het eerste. En natuurlijk in de
zaal voor het KNVB-toernooi. Ik
zie wel wat het wordt".
Erg nerveus maakt Simon Tahama
ta zich niet voor zijn eerste optre
den. Wetende dat het Kuip-legioen
hongerig wacht op eindelijk weer
wat spektakel, wenst hij zich nog
niet druk te maken. „De verwach
tingen", zegt hij ook zelf, „zijn hoog
gespannen. Dat weet ik. Maar ik
kan het aan. Sommigen praten
over druk. Wat voor druk, vraag ik
me af. Ik ga straks lekker vrijuit
debuteren bij Feyenoord. Dacht ie
mand nou dat ik me nog ergens ze
nuwachtig over moet maken. Ik
heb toch al genoeg meegemaakt in
de voetballerij".
De situatie, waarin hij de afgelopen
maanden verkeerde, heeft hem ook
geleerd wat makkelijker te relati
veren. „Waarom", vraagt hij zich
nogmaals af, „zou ik me druk ma
ken over die hoog gespannen ver
wachtingen. Moeilijker dan ik het
de afgelopen tijd heb gehad, kan ik
het niet meer krijgen. Het diepte
punt is geweest. Alles wat nu komt,
kan toch alleen maar mooier en
prettiger zijn".
Oranje
Behalve presteren bij Feyenoord
heeft Tahamata zich nog een doel
met 172 kilogram. Ze onttroonde
met die prestatie de Amerikaanse
Steenrod. Sisi Dolman is tevens
wereldrecordhoudster bij het totaal
over de drie onderdelen kniebui
gen, bankdrukken en deadlift met
402,5 kilogram. Het vorige record
stond op naam van de Canadese
Bogias met 392,5 kilo. Sisi Dolman:
„Er zit nog veel meer in. Mijn
kniebuigen moet zeker zo'n twee
en een halve kilo hoger kunnen
worden".
Eef secretaris
Sisi Dolman was lid van Odysseus
in Dordrecht, ook de club van we
reldkampioen Ad Wolders. maar
na enige moeilijkheden is Sisi Dol
man daar opgestapt. Ze is nu lid
van een nieuwe vereniging, Atleti-
co. „Wij hebben al zo'n tien leden
Eef is secretaris van de nieuwe
vereniging geworden".
„Eef is trouwens ook scheidsrech
ter geworden bij powerlifting. Het
was eerst de bedoeling dat ik de
scheidsrechterscursus zou gaan vol
gen. Ik had er al voor ingeschre
ven. Maar toen de papieren kwa
men. bleek dat deze cursus op een
zaterdag was.-Dat was voor mij on
mogelijk met onze winkel. En toen
is Eef maar voor mij in de plaats
gegaan".
De tapijtwinkel, die Eef Dolman na
zijn wielerloopbaan in Dordrecht
was begonnen, bestaat al lang niet
meer. In hetzelfde pand drijft Sisi
nu een geschenkenwinkeltje, dat
echter op het punt staat te worden
geslóten. Heeft de familie Dolman
andere plannen? Sisi hierover: „Eef
heeft sinds kort een vaste baan bij
het GEB en wij willen het huis nu
verkopen. Soms denken wij er wel
eens aan hier een sportschool te be
ginnen. Maar de komende tijd zie
ik daar nog niets in. Wij krijgen het
druk met onze nieuwe vereniging
en bovendien gaat er veel tijd zit
ten in mijn voorbereidingen op de
wereldkampioenschappen. Moch
ten wij het huis niet snel genoeg
kunnen verkopen dan is het echt
niet onmogelijk dat we hier mis
schien later nog eens een sport
school beginnen Maar de inrich
ling kost natuurlijk erg veel geld
en bovendien heeft Dordrecht al
vier sportscholen en dat is. dacht
ik, wel genoeg. Maar je weet na
tuurlijk nixnt wat voor vlucht po-
werliftin^gaat nemen".
ARTHUR VAN RIJSWIJK
gesteld. Bewust gaf hij de voorkeur
aan een Nederlandse aanbieding en
ruilde hij zijn Belgische werkgever
Standard Luik niet in voor een Ita
liaanse of Franse broodheer. „Ik
wil nog graag een wereldkampi
oenschap meemaken. Ik ben nu 28
jaar, het kan nog. Al staat Oranje
er nu natuurlijk niet al te gunstig
voor".
Tahamata liet geeft hij ook
toe veel geld lopen om weer op
de Nederlandse velden in actie te
kunnen komen. Ex-bondscoach
Kees Rijvers had nu eenmaal een
sterke voorkeur voor in Nederland
voetballende spelers en Tahamata
wist dat. De verstandhouding Rij-
vers-Tahamata is nooit optimaal
geweest. De laatste heeft dan ook
geen traan gelaten toen het af
scheid van Rijvers een feit werd.
Nu zal Rinus Michels dus moeten
beslissen over zijn selectie. Heeft
hij de huidige bondscoach al ge
sproken? Bijna verontwaardigd
schudt, hij zijn hoofd. „Nee hoor",
meldt hij gehaast. „Ik zal toch eerst
bij Feyenoord wat moeten laten
zien. Pas dan kunnen we over het
Nederlands elftal gaan praten. Ik
ambieer het natuurlijk wel. Als het
bij Feyenoord goed gaat, komt de
rest vanzelf wel".
Wat Tahamata betreft plakt Feye
noord aan een bepaald niet impo
nerende eerste helft van het sei
zoen een uitstekende tweede. „We
staan vier punten achter op Ajax.
Nou en? De competitie wordt be
slist in 34 wedstrijden. Wij, bij Fey-,
enoord, geloven er nog allemaal in.
Wie dat niet doet, kan beter een
ander vak kiezen. Ajax was, in de
Kuip, trouwens te kloppen. Die
achterstand van vier punten zegt
niets. Feyenoord moet het al jaren
van hard werken, vechten hebben.
Maar er zijn nu toch ook technische
spelers. Mario Been, Ruud Gullit,
Johnnie Rep, die kunnen toch
voetballen", meldt de meest bal-
vaardige Feyenoorder vol optimis
me.
Niveau
In de afgelopen maanden heeft Ta
hamata ruimschoots de gelegenheid
gehad het niveau van het Neder
landse voetbal te vergelijken met
dat van vier jaar geleden, toen hij
Ajax verliet om bij Standard in
dienst te treden. „Dat is natuurlijk
enorm tegengevallen", zegt hij.
„Vroeger, als wij met Ajax naar-
PEC Zwolle of naar MVV moesten,
wisten we dat we met één punt niet
ontevreden mochten zijn. Nu wint
een stroef draaiend Feyenoord met
4-0 bij PEC. Dat is het verschil. De
topploegen in Nederland hebben de
talenten. Maar de rest is zwakker
geworden. Daardoor is er geen
strijd. Of veel te weinig. En daarom
haken de Nederlandse clubs ook op
internationaal niveau vroeg af".
„In België", gaat hij terug in de
tijd, „heb ik vier jaar moeten bik
kelen. Standard moest het net als
Feyenoord van hard werken heb
ben. Anderlecht was meer het Bel
gische Ajax, maar dan een stuk be
ter. Maar in België was er constant
strijd. Een wedstrijd bij KV Meche-
len was geen eenvoudige opgave.
Je mocht geen tegenstander onder
schatten".
Ongevraagd voegt hij er nog een
ander afwijkend facet aan toe. „In
België", zegt hij met een glimlach
die een stukje heimwee verraadt,
„was het wel allemaal gemoedelij
ker. Hier móet je geconcentreerd
zijn. Daar niet. Als je in Nederland
op de training te laat komt, krijg je
een boete. In België wachtten we
dan gewoon op die paar laatko
mers. Maakt toch niet uit, er werd
gepresteerd. Tot vlak voor de wed
strijd wordt in de kleedkamer nog
een dolletje gemaakt. In Nederland
is dat niet mogelijk. Als hier een
grapje wordt gemaakt, trekt een
trainer direct een scheve bek".
DENNIS MULKENS
kan ook goed kijken en luisteren.
En daar leer je natuurlijk ook erg
veel van. Met Eef ga ik naar bijna
elke wedstrijd powerlifting kijken.
Andere vrouwen die aan deze sport
doen, kom je daar weinig of hele
maal niet tegen".
„Ik zet mij voor honderd procent
voor deze sport in. Ik ben nu ze
venendertig en wil het nog een
aantal jaren doen. Proberen we
reldkampioene te worden. Van een
wereldtitel gaat voor je sport een
hoop reclame uit. Als ik stop dan
hoop ik dat er in Nederland zo'n
vijfhonderd vrouwen aan powerlif
ting doen. Want echt, het is ook
een sport voor vrouwen".
Zuivere manier
Het woord doping is enige keren
gevallen. Eef Dolman weet wat do
ping is en zegt er persoonlijk voor
te zorgen dat zijn vrouw op een
zuivere manier haar sport beoefent
en zal trachten records te breken,
en titels te vergaren. Eef Dolman:
„In 1967 werd ik bij de profrenners
kampioen van Nederland. Ik had
toen nooit die titel veroverd als ik
geen doping had gebruikt. Bij de
controle viel ik natuurlijk door de
mand en werd mij de titel ontno
men. De dopingcontroles verkeer
den toen nog in een beginstadium
en er waren in die tijd erg veel
renners die stumulerende middelen
gebruikten. Meer dan nu. tegen
woordig kijkt men wel beter uit".
„Daarna heb ik niet meer „gepakt".
Een jaar later bewees ik ook zonder
doping kampioen van Nederland te
kunnen worden. Er werd toen in
de wielersport, zoals ik al zei, erg
veel geslikt. In het Nederlands
kampioenschap in 1967 was ik in
de finale weg met Jo de Roo. Na
280 kilometer reden wij een laatste
ronde van elf kilometer, die ander
halve seconde sneller was dan de
tot dan snelste ronde van de hele
wedstrijd. Zo hard als die rit heb ik
nog nooit gefietst".
Op 27e gestopt
„Op 27-jarige leeftijd ben ik gestopt
met fietsen. Maar ik was als der
tienjarige al met wielrennen begon
nen. Ik was zeventien toen ik al bij
de amateurs meereed en een jaar
later was ik kampioen van Neder
land. Tien jaar later kon ik gewoon
niet meer, ik was helemaal opge
brand. Aan mijn profloopbaan had
ik wat overgehouden. Ik kon een
huis kopen en begon in Dordrecht
een tapijtwinkel. Met de wieler
sport ben ik nooit meer in contact
gekomen. Ik ben met mijn vrouw
wat gaan tennissen".
Eef Dolman doet er vervolgens niet
geheimzinnig meer over. „Als ik
geen gebruiker van doping was ge
weest. had ik misschien veel langer
kunnen fietsen. Maar om je heen
wordt veel geslikt en om voorin te
willen rijden doe je dan mee. Maar
verstandig is het natuurlijk niet ge
weest. Daarom ben ik nu extra fel
als ze zeggen dat de prestaties van
Sisi wel geen zuivere koffie zullen
zijn. Er zijn natuurlijk altijd men
sen. die van de dopingkwesties uit
mijn wielerloopbaan weten. En die
zeggen dan dat de Dolmannen het
achterste van hun tong niet laten
zien. Er doen vooral in Groningen
en Friesland verhalen de ronde dat
Sisi niet zuiver aan de wedstrijden
meedoet. Ik weet gtrlukkig dat mijn
vrouw naturel bezig is. Maar ze
denken toch dat ze gebruikt. Sisi
heeft echter zoveel talent dat ze
echt niet hoeft te gebruiken. Daar
om hoop ik maar dat bij powerlif
ting ook snel dopingcontroles ko
men. Dan zijn de verhalen meteen
voorgoed uit de wereld".
Geen moeite
Sisi Dolman zegt geen moeite te
hebben haar gewicht op peil te
houden. „Ik moet onder de 52 kilo
blijven. Soms zit ik er wel eens een
kilootje boven, maar voor de wed
strijden ben ik altijd op het juiste
gewicht. In de winter ben je na
tuurlijk wel wat zwaarder, maar
door de vele trainingen loopt zoiets
niet echt uit de hand. In Amerika
zijn de dames meestal zo'n vijf zes
kilo boven hun gewicht. Ze trainen
dan zo'n twee weken voor een gro
te wedstrijd af. Dat zie ik niet zit
ten".
Bij het onderdeel kniebuigen is Sisi
Dolman wereldrecordhoudster met
172,5 kilogram. Ze nam in die cate
gorie het record over van de uit
Australië afkomstige Jordon. Bij
deadlift is de Dordtse recordhouder
Sisi Dolman in actie tijdens powerlifting. Op de achtergrond kijkt echtgenoot Eef tevreden toe.
