„Het is wel heel erg snel gegaarf
„Het zaalvoetbal
heeft ook voordelen"
CeidaeSomcwt
MARTIN VAN DER PLAS BEGINT AAN PORTUGEES PROFAVONTUUR
SPORT LEIDEN
ZATERDAG 5 JANUARI 1985 PAGINA ]3
KATWIJK De laatste
maand van het jaar 1984 is
voor Martin van der Plas
verlopen als in een span
nend jongensboek. Ga
maar na, in vier weken
tijds van amateurvoetbal
ler bij zaterdag derdeklas
ser Katwijk tot nu al beju
belde prof in Portugal. De
rossige Katwijker blijft er
nuchter onder, maar
beaamt: „Het is inderdaad
allemaal wel erg snel ge
gaan". Op 13 januari de
buteert Van der Plas bij
de Sporting Club Olha-
nense, een club waar hij
na de twee weken op
proef al bijna tot „verlos
ser" werd uitgeroepen.
Doelpunten maken, dat is
waar hij voor is aangenomen.
„Ze staan derde in de tweede
divisie, het team heeft een
hele goeie verdediging, maar
ze hebben in dertien wed
strijden nog maar tien doel
punten gemaakt", aldus Van
der Plas. Dat hij het scoren
onder knie heeft, liet de Kat
wijker zien in de oefenpartij
tjes tussen het eerste en het
tweede. In vijf wedstrijden
schoot hij 17 keer raak. En
dat terwijl hij nog maar twee
weken in training was na
een langdurige bijholte-ont
steking.
„Ontdekt"
Martin van der Plas werd
„ontdekt" door de in Neder
land wonende en werkende
Portugees Kim Salvador. Hij
zag Van der Plas van de zo
mer spelen in een toernooi in
Friesland, waar de Katwij
ker als enige blanke op uit
nodiging meespeelde in een
Surinaams elftal. „Hij belde
enige tijd geleden op of we
konden komen praten. Hij
vroeg me of ik kranteknip
sels en foto's had. Daarmee is
hij naar die club gegaan en
binnen een week liet die me
overkomen", aldus Van der
Plas. Na een paar dagen rust
trainde hij vervolgens mee,
„maar die trainer zei al na
een half uurtje doelschieten
dat-ie me wilde hebben".
Het avontuur lokte en Van
der Plas zegde z'n baan als
stucadoor op. Een carrière in
het Portugese voetbal zou in
het verschiet kunnen liggen,
iets waar de 2G-jarige Katwij
ker wel van droomt. „Olha-
nense zorgt voor een soort
doorstroming van jonge voet
ballers naar Benfica. De
meesten zijn tussen de 18 en
de 22 jaar. Bij FC Porto lo
pen zo n zes spelers rond die
bij Olhanense vandaan ko
men. Maar misschien kom ik
nu ook in de belangstelling
van Nederlandse profclubs".
Van der Plas is afgezien van
twee ingeburgerde Brazilia
nen de enige buitenlander.
De club wil van de zomer
nog een Amsterdammer in
lijven. „Het is bepaald geen
miljoenenclub en daarom
mocht het allemaal niet te
veel kosten. Ze hoeven Kat
wijk alleen de normale ama
teur vergoeding van 4600 gul
den te betalen", aldus Van
der Plas.
Aardig
De club wordt bestierd door
een nog jonge president
(„Namen weet ik niet, die
zijn nogal moeilijk in Portu
gal"), in het dagelijks leven
bouwondernemer, die een
dikke vinger in de pap heeft.
„Een hele aardige man, ik
ben nog met hem gaan eten.
kJeVvV-;! - .-s /Tv T. v
Aanstaande Portugese prof Martin van der Plas: „Na een half
uurtje doelschieten zei die trainer al dat-ie me wilde hebben".
Hij sprak overigens geen En
gels, dus het moest voorna
melijk in gebarentaal". De
Katwijker. na Ricky Talan
en Kees Guyt de derde van
de voetbalvereniging Kat
wijk afkomstige prof. voelde
zich al aardig thuis in de
Zuid-Portugese vissersplaats.
„Ik werd al direkt herkend
op straat. Er staan bij trai
ningen zo'n drie tot vierdui
zend mensen te kijken, die
bij ieder doelpunten staan te
juichen. Alle spelers zijn
daar plaatselijke helden. Als
je wat bestelt hebben ze al
voor je betaald voordat je je
portemonnee kan pakken.
Vrienden maak je daar van
zelf. Bovendien ben je met
rood haar erg populair bij de
vrouwen", aldus Van der
Plas.
Morgenochtend vertrekt hij
naar Portugal. Hij wilde al
eerder gaan, maar de vlieg
tuigen bleken volgeboekt.
„Ze waren zelfs al van plan
om dit weekeinde een pre
sentatiewedstrijd tegen FC
Porto voor hem te organise
ren, maar dat wilde alleen op
zaterdag spelen", aldus Mar
tins trotse vader, die 20 janu
ari op uitnodiging van de
club voor twee weken over
komt. Van der Plas senior,
jeugdvoorzitter van Katwijk,
moet namelijk z'n handteke
ning zetten omdat zoon Mar
tin nog minderjarig is.
Basis
Een basisplaats lijkt voor de
aanstaande prof niet zo'n
probleem, al is de concurren
tie zwaar bij Olhanense. dat
enige jaren geleden nog in de
hoogste klasse speelde. „Ze
hebben daar zo'n dertig man,
waarvan de helft voorname
lijk op de trainingen voet
balt. Reserveteams spelen
namelijk geen competitie. Er
is aardig wat kwaliteit. De
keeper is reservedoelman
van het nationale team en er
loopt nog een Portugees rond
die bij Barcelona gespeeld
heeft. Bovendien is die trai
ner nog bondscoach ge
weest".
Het voetbal vormt voor Van
der Plas geen probleem. „Het
is lekker spelen daar, alles
gaat puur op techniek. Het is
echt Braziliaans, werken op
de vierkante meter. Op iede
re training oefenen ze met
twee of drie verdedigers op
een aanvaller, die zich daar
maar uit moet redden. Het
voetbal is ook minder hard
dan hier en je hoeft op trai
ningen niet zoveel te ren-
Het is nog onduidelijk hoe de
toekomst van de Katwijker
er uitziet. Van der Plas (geen
familie van de „Van der
Plassen" van Quick Boys)
heeft een contract voor een
half jaar. „Ze boden me di
rect een contract voor drie
jaar, maar je moet toch maar
afwachten hoe het allemaal
gaat. Daarom heb ik voorlo
pig tot de zomer getekend, al
is er een wederzijdse optie
voor nog een jaar. Maar ik
denk dat ik het er best uit zal
houden Ik heb een vast
loon, ik hoef er niets naast te
doen. Op maandag hebben
we vrij en verder wordt er
dagelijks zo'n vijf en een half
uur getraind. Ik krijg daar
een eigen appartement"
De droom wordt dus werke
lijkheid. „Ik had niet durven
hopen dat het allemaal zo
zou verlopen. Bij die eerste
uitnodiging om te komen,
dachten we dat het in ieder
geval een leuke vakantie van
twee weken zou zijn", aldus
de Katwijker.
PAUL VAN DER BIJL
HANS VAN LEEUWEN OP DE DREMPEL VAN ORANJE
NOORDWIJKERHOUT
„UVS" en „zaalvoet
bal" zijn twee begrippen,
die zich enkele jaren gele
den nog slecht lieten com
bineren. Het bestuur van
de Leidse vereniging
sprak een uitdrukkelijk
veto uit over indooractivi-
teiten van hun selectiespe-
iers. Na een overgangs
jaar, waarin de blauwwit-
ten wel mochten „zalen",
maar alleen in UVS-ver-
band, gaf de vereniging
als laatste in de rij van
Leidse clubs, ook hun spe
lers toestemming in de
zaal te spelen. Het zaal
voetbal gaat twee UVS'ers
dit jaar wellicht wat meer
opleveren dan zomaar een
avondje ontspannen. Hans
van Leeuwen en Mario
Faber staan op de nomi
natie toe te treden tot de
Nederlandse zaalvoetbal
selectie.
Voor Hans van Leeuwen komt
de stap naar de landelijke se
lectie van Bert Teunissen on
verwacht. Vorig jaar maakte
hij met ploeggenoot Mario Fa
ber een groot gedeelte van de
selectieperiode mee: „Wanneer
je bij de wedstrijden met de
Leidse selectie uitblinkt, kan
je gekozen worden in het West
II-team. Die ploeg speelt weer
wedstrijden tegen andere dis
tricten. Daar ontstaat dan een
selectie van ongeveer twintig
man uit, die na het spelen van
wedstrijden tot een schaduw-
team van tien spelers wordt
gereduceerd. Dan wordt er ge
keken of er een plaatsje in het
Nederlands team vrij is".
De twee UVS'ers brachten het
tot de laatste twintig, maar lie
ten toen de selectiewedstrijd
voor de formatie van een
schaduwteam aan zich voorbij
gaan, omdat er een belangrijke
wedstrijd op het veld op het
programma stond. Dit jaar
verliep de procedure aanmer
kelijk vlotter. Bert Teunissen
werd geconfronteerd met een
grote schotloosheid van Oran
je, dat in twee wedstrijden tij
dens het vierlandentoernooi
niet scoorde. De bondscoach
zag toen in het allereerste sta
dium van de selectieprocedure
de Leidse selectie die van Dor
drecht met 9-2 afdrogen. Bij
Faber en Van Leeuwen rolde
toen al snel de uitnodiging in
de bus om een proefwedstrijd
met de nationale selectie te
spelen. Van Leeuwen: „Die oe
fenwedstrijd verliep goed. Ma
rio en ik scoorde ieder drie
keer. De andere spelers gaven
ook alle vertrouwen. Hermans
en Bastiaanse gaven ook de bal
als je vrijliep. Ik dacht ook dat
Teunissen tevreden was".
Die tevredenheid bij de keuze
heer moet dan leiden tot selec
tie van de twee UVS'ers voor
de interland, die op 27 februa
ri in Franeker wordt gespeeld.
Ondanks een eventuele .uit
verkiezing laat de student li
chamelijke opvoeding de acti
viteiten op het veld prevale
ren: „Ik denk, dat het goed te
combineren is. Je moet de za
ken strikt gescheiden houden,
duidelijke regels voor jezelf
stellen. Ik speel hooguit één
keer in de week in de zaal en
zorg dat ik op de veldtrainin-
gen aanwezig ben". De Noord-
wijkerhouter krijgt daarbij alle
medewerking van het bestuur
van UVS en de trainer: „Zelfs
toen we op zaterdag voor het
Nederlandse team moesten
spelen, werd de keus aan ons
gelaten. Andere clubs zijn niet
zo gemakkelijk. Marcel Loos-
veld van Caesar, die ook bij de
selectie zit, moest kiezen. Hij
heeft voor de zaal gekozen,
maar zit nu weer met het pro
bleem, dat hij conditioneel
achterop raakt". Zowel Faber
als Van Leeuwen toonden een
dag na de oefenwedstrijd aan
de combinatie veld- en zaal
voetbal goed aan te kunnen en
speelden een sterke wedstrijd
tegen Nieuwenhoorn. Van
Leeuwen: „Zodra de wedstrijd
in de zaal afgelopen was, heb
ik me op de wedstrijd tegen
Nieuwenhoorn geconcen
treerd. Ik vind het dan ook
niet prettig, wanneer voor die
wedstrijd weer allerlei vragen
over het zaalvoetbal worden
gesteld. De wedstrijd op het
veld staat dan voorop. Ik
denk, dat Mario en ik de criti
ci, die denken dat het niet te
combineren is, de mond heb
ben gesnoerd. Het is vaak een
vooroordeel, dat de toeschou
wers dan op zondag willen te
rugzien. Je hoort natuurlijk al
gauw, wanneer je een iets te
korte bal geeft: weer zo'n
„zaalbal". De mensen vergeten
dan, dat het zaalvoetbal ook
voordelen heeft; bij sommige
spelers van UVS is de tech
niek met sprongen vooruit ge
gaan".
De wedstrijd tegen Nieuwen
hoorn (2-2) was één van de be
tere van UVS, zoals ook de
winst uit bij Papendrecht be
paald sterk was. Daarnaast
speelden de Leidenaars ook
een aantal zwakke partijen.
Hans van Leeuwen: „Dat is
spelen,
maar we
zijn niet
constant
genoeg."
één van de grootste problemen
van UVS, de wisselvalligheid.
Qua materiaal kan UVS in de
hoofdklasse spelen, maar we
zijn niet constant genoeg. DCV
spelen we de eerste helft met
vloeiende combinaties van de
mat, we nemen ook een 5-0
voorsprong, maar als de twee
de helft vijf minuten langer
duurt, wordt het 5-5".
Wisselvalligheid is ook het
probleem, waar de speler, die
nog voor de Feyenoord-jeugd
speelde, jaren mee te maken
had. Van Leeuwen, die on
danks zijn jeugdige leeftijd (24
jaar) het langste deel uitmaakt
van het eerste elftal van UVS:
„Ik speelde soms heel goede
wedstrijden, ik heb daar nog
knipsels van. maar een week
later dacht ik na tien minuten
spelen, dat ik beter gewisseld
kon worden. Dat is beter ge
worden, toen ik van de links
buitenpositie naar het midden
veld verhuisde. Het is gemak
kelijker om van achteruit te
voetballen. Om uit te blinken
als linksbuiten is erg moei
lijk".
Met bijdrage
van
Paul van der Bijl
Bijsturen
De wijze waarop de Neder
landse Rugby Bond de afkeu
ringen behandelt, v
wij vertellen geen
in het geheel geen
komst met het door de Ko
ninklijke Nederlandse Voet
bal Bond en haar afdelingen
gevoerde beleid. Op de mo
menten dat vanuit Zeist het
signaal „kan niet" doorkomt,
kan er in rugbyland vaak nog
heel veel.
Het gegeven dat rugbyvelden
zo zelden als onbespeelbaar
worden gezien, levert eigen
lijk slechts één „minpunt" op:
de veldomlijnende lijnen zijn
maar al te vaak onzichtbaar
geworden, weggespoeld met
het in de dagen daarvoor ge
vallen hemelwater. Het pu
bliek dient dan ook „op ge
voel" een plekje langs de
lijnen te vinden.
Bijsturen (2)
Zo ook, zo'n twee weken gele
den bij DIOK. Tijdens het
treffen met Castricum was
het regelmatig onduidelijk
wie zich nu waar ophield, het
geen de duidelijkheid niet al
tijd ten goede kwam. Deson
danks was er na afloop nie
mand van de Leidse thuisclub
die zijn problemen met het
onzichtbare lijnenspel uit
sprak. Allicht niet. zouden
Wij van Hutspo(r)t willen
stellen.
Immers: als spelers en toe
schouwers niet weten waar
het veld ophoudt en de pu
blieke tribune begint, is het
voor welwillende supporters
een koud kunstje om doorbre
kende tegenstanders subtiel
(en onbestraft) pootje te lich
ten.
De zo verrassende 3-0 zege op
de kampioenspretendent, in
combinatie met de in oude
jaarsnacht circulerende ge
ruchten (een dergelijke actie
van een zekere Evert van S.
betreffende) heeft bij ons van
Hutspo(r)t in ieder geval het
vermoeden doen rijzen dat de
Rugbybond haar beleid
wat de Leidenaars betreft
probleemloos mag blijven vol
gen.
Castricum daarentegen dringt
op „bijsturen" aan
Spelleider (1)
Laurens Mouter is een trainer
die zich niet alleen met zaken
öp het veld bezig houdt. De
afgelopen seizoenen manifes
teerde de bebaarde oefen-
meester zich bij Roodenburg
reeds als een getalenteerd or
ganisator van allerlei spelle
tjes en feestavonden. Momen
teel is Mouter actief bij het
Leiderdorpse RCL. Mogen de
zaken binnen de lijnen nog
niet naar wens verlopen,
daarbuiten heeft de Oegst-
geestenaar het spel volledig in
de hand. Zo organiseerde
Mouter op een zaterdag in de
kerstvakantie een zogenaam
de Vossejacht voor ae RCL-
jeugd. In groepjes zwierven de
jonge voetballertjes door Lei
derdorp, op zoek naar ver
momde eerste elftalspelers. Zij
moesten die dan begroeten
met de vraag „Hallo, ben jij
ook RCL-lid.".
Spelleider (2)
Een vraag die menige sport
visser aan de Dwarswetering
die middag gesteld kreeg
laars zat
ter van der Heijden met met
stoere zuidwester en bam
boestok langs de walkant. De
goalie ging overigens zo in z'n
rol op dat hii tegen het einde
van de middag nog een forse
snoek uit het water tilde. Wie
verder z'n ogen die zaterdag
goed de kost gaf zag onder
meer verdediger Cees Ruis als
glazenwasser langs de gevels
klimmer., spits Ron van der
Post als stratenmaker het pla
veisel openbreken en weer
bestraten, vleugelspits Sieto
Schal kers als „Willempie'
rondzwalken en aanvoerder
Dick van der Bijl in politieu-
niform bekeuringen uitdelen
aan rolschaatsende meisjes,
die de maximumsnelheid
overtraden.
Spelleider (3)
De absolute hoofdrol was
evenwel voor Mouter zèlt
weggelegd. In eerste instantie
zou hij alleen de supervisie op
zich nemen, maar toen zaten
dagochtend bleek dat de
daags tevoren gevierde vrijge-
zellenavond van Ben Heems
kerk de selectie danig had
uitgedund, besloot spelleider
Mouter zich ook maar te ver
kleden. Als heuse kerstman
met rood pak en witte baard
begaf hij zich naar het winl
kei cent rum De Win kei hof,
Om daar voor de nodige con
sternatie te zorgen. Alras had
de in het dagelijks leven als
onderwijzer opererende kerst
man een grote schare kinde
ren achter zich aan Als ook
de geüniformeerde bewaJ
kingsdienst van het winkel
centrum. die hem eerst veri
zocht te verdwijnen en na
Mouters weigering vervolgeni
de politie te hulp riep. D$
Winkelhof was namelijk min
der blij met populariteit vaii
Mouter. Het had die dag voor
een zeer fors bedrag tv-pre
sentator Henny Huisman in*
gehuurd.
Als kerstman...
Spelleider (4)
RCL beschikt dus zo koii
in dat winkelcentrum worden
geconcludeerd over een
trainer die Henny Huisman in
populariteit overtreft.
En de Leiderdorpse vereni
ging zal dat ook volgend jaar
doen. Bestuur en oefenmees-
ter besloten immers deze
week het contract met een
jaar te verlengen
Een opmerkelijk „vroeg" ge
sloten overeenkomst, voor
wie tenminste slechts de po
vere stand op de ranglijst in
de besluitvorming meeneemt
Het RCL-bestuur ziet dat ge
heel anders.
Garantie
NSW: negende. 11-13.
Rtjnsburgse Boys. tiende. 11-
IJsselm eervogels: vijfde. 12-
Elinkwijk: zevende. 12-13
Zwolsche Boysachtste. 12-12
Geldrop negende. 12-11
Het is duidelijk een afdc-
lingskampioenschap in het
ene voetbaljaar vormt beslist
geen garantie voor weer een
titel, in het daaropvolgendt
seizoen.
