Vincent Mentzel zoekt nieuwe wegen EERSTE VROUWELIJKE AGENTEN IN DEELTIJD BIJ DE POLITIE Zelf behangen of niet? Zuiderkwartier verliest Natuurlijk doen Nieuw budgethandboek 1985 verschenen Politie van voyeurisme beschuldigd fuii te £ekUc6owto*it BINNENLAND ZOETERMEER In het Zoe- termeerse politiekorps worden vandaag drie vrouwen beë digd. die in deeltijd in de uit voerende dienst politiewerk gaan verrichten. Dat is een primeur voor Nederland, want nog nergens werken vrouwe lijke politiemensen in deeltijd, behalve dan bij het gebruike lijke administratieve werk. Hoofdagente S.M. Springer- Harten (32), agente R W. Stel wagen-Timmerman (43) en hoofdagente J.W.M. Ingen- hoes-Van Steensel (35) zijn met ingang van 1 januari bij het Zoetermeerse korps in dienst getreden. Het korps van Zoetermeer loopt daarmee vooruit op de bekrachtiging van een Koninklijk Besluit, waarin wordt geregeld dat de politie in Nederland nu ook executieve politie-ambtenaren deeltijdarbeid mogen laten verrichten. Personeelsadvertentie De Zoetermeerse politie zag deze ontwikkeling aankomen en plaatste al in november vo rig jaar een advertentie, waar in om gegadigden werd ge vraagd voor het verrichten van minimaal 16 uur en maxi maal 32 uur per week. Het re sultaat was tien vrouwen en een man die het gebodene wel aansprak. De drie dames, die vandaag voor de deeltijddienst worden beëdigd hebben nogal wat overeenkomsten. Ze waren alle drie gedurende enkele ja ren in dienst van de Haagse politie, maar moesten door verschillende omstandigheden hun dienstverband beëindigen. Mevrouw Stelwagen, omdat in 1965, toen zij drie jaar bij de Haagse politie werkte, in het huwelijk trad. Gehuwde vrou wen mochten toen nog niet bij de politie dus dat werd opstap pen. Mevrouw Ingenhoes ver liet na acht jaar in 1975 de verkeerspolitie, omdat zij haar eerste kind verwachtte. Mevrouw Springer verliet pas in november 1983 de afdeling verdovende middelen van de recherche, omdat ook zij het gezin boven de baan stelde. Twee van de dames hebben een echtgenoot bij de Haagse politie en alle drie hebben zij een gezin met kinderen. Sleutelkinderen Kortgeleden plaatste de lei ding van het Zoetermeerse korps een interne vacature op de prikborden, waarin er bij de vrouwelijke functionarissen op werd aangedrongen toch vooral te solliciteren. Het re sultaat was nihil. Deze gebeur tenis ontlokte commissaris W Vink de uitspraak dat het poli tiewerk voor vrouwen te ruw was geworden. De drie nieu welingen in het Zoetermeerse politiekorps reageren daar la coniek op. „Die verruwing valt wel mee" menen de da mes. „Je hebt natuurlijk altijd te maken met een zekere risi cofactor, maar dat weet je in dit vak. Je hebt hier nu een maal voor gekozen". De motivatie van de drie Zoe termeerse deeltijd-politievrou wen is opvallend gelijk. „We willen het politiewerk niet missen, maar we willen geen sleutelkinderen krijgen", luidt de eensgezinde mening. „Daarom kwam dit prima uit. We werken nu ieder twintig uur per week en hebben wei nig reistijd nodig om van huis naar het werk te komen. Dat zou anders zijn geweest, als we weer naar de Haagse politie hadden gesolliciteerd. Boven dien zijn die zo ver nog niet". VRIJDAG 4 JANUARI 1985 PAGINA 1 gevonden lijkt te hebben in Tibet en China, minder in Blackpool en Brighton. In het landschap lijkt Mentzel nog verloren rond te lopen, zoe kend naar een houvast. Ech ter zodra hij de lens richt op de mens toont hij zich een on overtroffen psycholoog. Als geen ander weet hij onder de huid van die ander te krui pen. Dat valt niet leren. Ge woon een gave, getuige het zichtbaar maken van het in nerlijk van Ben Webster en Saran Vaughan. Curieus ge noeg, de vroegste (1969) in dit boek gepubliceerde foto's van Mentzel, naar onze beschei den mening echter de meest gave. CHARLES BELS Vincent Mentzel-(Foto Vin cent Mentzel). Inleiding Friso Endt. Uitgeverij De Haan Weesp, 152 bladzijden. Prijs 39,50. Tibet, 1980. Vraag een doorsnee Neder lander, zo die al bestaat, of een willekeurige passant naar een bekend fotograaf en in een gunstig geval weet men een, twee namen op te som men. Een Hagenaar zal mis schien de hoofse prenten van Max Koot prijzen en een bier drinker mogelijk het meester schap van Paul Huf. Lastiger al is het verzoek een persfoto graaf te noemen. De onder vraagde persoon zal nog eer der weten waar ter plaatse pasfoto's gemaakt kunnen worden. En dat terwijl de fotografie zich de laatste decennia in een buitengewone belangstel ling mag verheitgen. Duizen den vaderlanders houden min of meer geregeld een camera vast, de ontwikkelcentrales beleven gouden tijden. Er zijn fotoclubs in overvloed, boe ken en exposities bij de vleet. De foto is zelfs als volwassen verzamelobject ontdekt en vindt tegenwoordig een laat ste rustplaats in musea. Het bruist in de fotowereld en dat blijft voorlopig wel zo, mede gelet op de (toekomstige) technische ontwikkelingen. Nochtans zal de naam van Vincent Mentzel het grote pu bliek weinig of niets zeggen. Uiteraard is hij bekend bij de lezers én bewonderaars van NRC-Handelsblad als „hoffo- tograaf", als veelvuldig gelau werd parlementair prenten- maker is hij geliefd bij de zo genaamde kenners. Naar die groep zal Mentzels jongste fo toboek, simpel getiteld (Foto Vincent Mentzel)", zijn weg wel vinden. Vooraleer het gebodene in het boek aan een beschouwing te onderwerpen, lijkt een nadere precisering van het begrip persfotografie wenselijk. Te midden van de diverse soor ten en stijlen fotografie, neemt de fotojournalistiek im mers een heel aparte plaats in. En binnen die stroming vinden we dan weer diverse specialismen met talent, tijd en helaas geld als bepalende factoren. Is een persfotograaf iemand die dagenlang wacht op een glimp van Greta Garbo? Ja, maar ook de man die op kos ten van week- of maandblad in goede doen de aardbol af reist op zoek naar een wereld plaat. Ook de loonslaaf in dienst van een minder rijke krant, ploeterend van eerste paal naar portret, van onder scheiding naar overstroming. De oorlogsfotograaf, de sport- fotograaf, de parlementaire fotojournalist, het behoort al lemaal bij de persfotografie. Met werk uit de laatste cate- IEGS1 IAAG ige v< an h< ant „I )egstgi evang ivaalf oor et lag i ade o ip 8 oi lar. LEIDEN Zuiderkwartier heeft het nieuwe jaar tegen Eureka slecht ingezet. De Leidse tweedeklas ser verloor het inhaalduel met 10-13 en daarmee haar ongeslagen status én de kans om KVR als kop loper te onttronen. De korfbalclub uit Rijswijk is zondag de volgende tegenstander van de blauw-ge- len. Coach Wim Niesing had met Ineke de Hertog, Simone van der Kaay en Hans van der Meerberg drie invallers in de eerste verdediging geposteerd om althans één vertrouwd aanvalsvak te behouden. Vreemd genoeg stichtte dit drie tal met Dirk Jan de Kreek, goed voor vier goals, nog het meeste gevaar voor de vijandelijke paal. Het was ook laaststgenoemde speler, die ver na rust (3-6) zijn team in de buurt van Eureka bracht, dat tot dan het scoreverloop ongestoord bepaalde. Zijn treffers betekenden 9-11, maar een strafworp, stuitte de ingezette opmars. Hoewel Erik van Lunteren, eveneens viermaal scorend, nog wel de tiende treffer aantekende, was het laatste woord toch weer bij de bezoekers: 10-13. De overige twee doelpunten wer den gescoord door aanvoerster Carla Aske en invaller Aldo Spadon. Het Nationaal Intituut voor Budgetvoorlichting (Nibud) heeft een geheel nieuwe en sterk uitge breide versie uitgegeven van het budgethandboek. In het nieuwe boek is ge poogd alle vaste gegevens voor bugetadvisering in de ruimste zin, in één geheel samen te brengen. Het Bud gethandboek 1985 probeert daarbij aan te sluiten bij de dagelijkse praktijk van het geven van een budgetadvies. In de eerste plaats door het verstrekken van de infor matie zelf, in de tweede plaats door de wijze waarop de informatie is geordend De budgetadvisering wordt veelal bemoeilijkt door alle in de loop der jaren ontstane regelingen (met de uitzonde ringen daarop) die betrek king hebben op de financiën van de consument. Een goed overzicht is daardoor bijna niet meer mogelijk. Boven dien moeten hulpverleners vaak gebruik maken van gebrekkig materiaal. Het nieuwe boek vermeldt de jongste gegevens en het meest bruikbare en actuele materiaal voor het geven van een afgewogen budge tadvies. Het is ideaal voor sociale hulp- en adviesin stellingen, kredietinstellin gen, sociale raadslieden en andere hulpverleners. Het werk telt 180 pagina's en is te bestellen door over making van ƒ29,50 (inclu sief verzendkosten) op giro 36.87.00 t.n.v. Nibud Den Haag onder vermelding van Bugethandboek 1985. DEN HAAG Tot drie keer toe werd een bewoner van de Haagse Leyweg, de heer Drab- be, in de nacht van oud op nieuw geconfronteerd met een bestelbusje dat stapvoets over het fietspad langs zijn huis reed. In de wagen bevond zich waren gesteld - met professio nele apparatuur opnamen maakte van het oudejaarsfeest in de huiskamer van meneer Drabbe. De opnamen blijken bestemd te zijn voor een videofilm over vandalisme die op initiatief van de Haagse gemeentepolitie wordt gemaakt. „Het idee kwam op tafel om daar rond oud en nieuw het één en an der aan te gaan doen. Daar za gen wij wel brood in", aldus een voorlichter van de Haagse politie. De film vormt slechts een klein onderdeel van een totaalprogramma over vanda lisme. Een Haags videobedrijf heeft hiervoor in de nacht van oud op nieuw opnamen gemaakt, onder meer op de Haagse Ley weg. Zowel de heer Drabbe als zijn buurman Van Veen ma ken zich bijzonder boos over de manier waarop dit is ge beurd Zonder dat de bewo ners om toestemming werd ge vraagd, is het interieur van hun huis „op indringende wij ze" op film vastgelegd. De heer Drabbe: „Nadat dat busje met die filmploeg voor de der de keer was langsgereden, heeft mijn buurman die wagen aangehouden en toen kwam eruit dat er werd gefilmd in opdracht van de politie. Ik was knap woedend. Ik beschouw dit als een grote inbreuk opgjDSC mijn privéleven". In een woe-»uw er dende brief aan het college.nuarj van burgemeester en wethou-. jj ders stelt hij: „Er zijn anderel man!erLn„ °°rbleld d°°4,„A aan te bellen bij het huis ei vragen of het is geoorloofd filmopnamen te maken". Del bewoner eist nu dat de opna-j11,erz' men die van zijn huiskamer)3s zijn gemaakt, worden vernie-3* oe( tigd. Hij vergelijkt de handel-lensen wijze van de politie met vond voyeurisme. Mr. Edwin Breet-an de veld van het Advocaten Kol-prlotin lectief ValkenboSlaan noemt jet-ledi de handelwijze van de filmers juridisch discutabel. Hij spreekt in dit verband over maatschappelijk onzorgvuldig! handelen. „Dat zou onrecht matig kunnen zijn", aldus Breetveld. Ben Webster, 1969. gorie, het vereeuwigen van hoogwaardigheidsbekleders, heeft Mentzel zijn eerste en definitieve roem gevestigd, zichzelf bijna gestigmatiseerd. In het spoor van de fameuze politieke voyeur dr. Erich Sa lomon, nam Mentzel in het begin van de jaren zeventig plaats in de wandelgangen van de Kamer en bouwde een uitstekende naam op met een knappe reeks (groepspor tretten van politici. Schreef geschiedenis met zijn unieke observaties en maakte school met zijn speciale opname- en afdruktechniek. De in de fo tografie bekende begrippen als doordrukken en tegenhou den tot (soms) kunst verhe ven, niet zelden louter een kunstgreep. Goed te zien op de eerste de beste foto van het boek, een eenzame Den Uyl als in een witte wolk op het Binnenhof. Destijds een op zienbarend effect, echter door epigonen tot in het absurde dood-geïmiteerd De eerste vijftig bladzijden van het boek zijn overigens terecht gereserveerd voor de hiervoor vermelde parlemen taire geschiedschrijving, met als hoogtepunten prenten van Willem Drees, Irene Vorrink en de zich toen reeds (1980) in nevelen hullende Gijs van Aardenne. Naast schrijversportretten en beelden van mensen uit „het wereldje", onder andere een verveeld-verwekelijkte Henk van der Meyden en een trivi- aal-triomfantelijke Tonio Hil- debrand, nemen de reisrepor tages de laatste jaren een pro minente plaats in. Tibet, grote liefde China, Iran, Amerika, de paus in Polen, de wel erg bevoorrechte Mentzel letter lijk en figuurlijk op zoek naar nieuwe wegen. Die hij vooral Het voorgelijmd behangsel papier, is tegenwoordig vol op in de handel. Het hoeft alleen maar nat gemaakt te worden en in banen aan el kaar geplakt. Zelf lijm ma ken is echter ook geen hek sentoer. Iemand die een beetje handig is mengt de aangegeven hoeveelheid water, volgens een instructie die hij van de verfhandelaar krijgt, met het lijmpoeder en hij heeft een emmer vol. Helaas is behangen toch niet zo eenvoudig als het op schrift lijkt. Wie het ervoor over heeft, vraagt dan ook een vakman om de klus te klaren. Door de nieuwe sub sidieregeling kan men van het door de winterschilder uitgevoerde werk nog een bedragje terugkrijgen. Behang echter is belangrijk als achtergrond voor de meubels. Er is veel keuze voor klassiek en modern in terieur uit papierbehang, textielbehang, wandweefsel (prijzig), grasweefsel, velou- té (veloursachtig), vinyl, structuurvinyl, en isolatie- behang. Vinyl en structuur vinyl zijn bedoeld voor vochtige ruimtes zoals keu ken en badkamer. Het kan ook goed tegen een stootje. Het is aardig behangdessins te combineren en hiermee wordt driftig geëxperimen teerd, zowel door binnen huisarchitecten als doe-het- zelvers en creatieve geesten. Aardig is een bloemetje bo ven, en stippeltjes-patroon onder, desnoods met een rand bloemslingers ter af ronding vlak onder het pla fond. Thema-collecties ge noeg. Ter hoogte van het wortelnoten kastje of de ta fel komt het ene behang en daarboven het andere met een horizontale scheidings lijn ertussen. Nissen en-of uispringende schoorstenen lenen zich ook goed voor dit stuivertje wisselen van wandbedekking. En natuur lijk de z.g. „open kast" met mooie spulletjes erin. Doe er vaseline op Het wordt vaak vergeten, maar er zijn van die middeltjes uit grootmoeders tijd die door de jaren heen hun bestaans recht hebben bewezen, en dat nog steeds doen. Bovendien zijn ze vaak stukken goedkoper dan moderne produkten. Een van die middeltjes is vaseline. Het is een huidbescher mend middel bij uitstek voor jong en oud, ideaal om gezicht en handen soepel te houden bij sneeuwwandelingen en wintersport (het bevat geen water en kan dus niet bevrie zen). Bij inspannende sporten houdt een dun laagje vaseline op de wenkbrauwen de zweetdruppels tegen. Maar er zijn nog andere zaken waarbij een beetje vaseline wonderen verricht. Wie zelf sleutelt aan fiets of auto weet hoeveel gemakkelijker het werk is, als schroeven, moeren en bouten regelmatig een beetje worden ingevet. Vaseline beschermt bovendien tegen vocht en roest. Bij vuile kar weitjes: de handen licht insmeren met vaseline. Die gaat er na het karwei met een tissue probleemloos af. Mèt het vuil. Lang en kort worden door elkaar gedragen. Het los openhangend dan wel toegeknoopt herenhemd met een lage- of taille-ceintuur er overheen is dracht voor elke leeftijd. Links: zo'n uit de kleerkast van meneer gepakt hemd met twee-knoopsslui- tlng en laag geplaatste borstzak met embleem op sluike rok (bijna kuitlang) met openvallende plooien. Rechts: a-symmetrisch gesloten overhemd met boothals en twee diepe lage zakken op broek met ..overjas", die lange smalle revers heeft De broek laat de enkels zien. Prototype voor het lange kleding stuk van katoen. Natuurlijke stoffen als katoen en linnen gaan in de komende lente en zomer veel gebruikt worden. Het International Institute for Cotton te Amsterdam gunt onze krant een exclusieve blik in de nabije toekomst. Links: lang gedessineerd shirt met driekwart mouw. vest met diep uitgesne den armsgaten in contrast-dessin er overheen. Dwars gedragen dasachtige shawl op hoogwater taps toelopende broek. Rechts: korte doorknoopjurk in uni. Lang bretelvest in horizontaal tegen verticaal streepdessin. Platte dege lijke schoenen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 14