THERAPIEZWEMMEN,
OFWEL AQUAFIT, IN
NOORDWUK SUCCESVOL
Lukey is een lieve krachtpatser
hond
zoekt:
huis
Voor mensen met gewrichtsklachten en hernia
LEIDEN
£atdóc(Sommit
ZATERDAG 1 DECEMBER 1984 PAGINA 4
NOORDWIJK Sprong ie
dereen vroeger tijdens de ope-
ningsuren door elkaar in het,
water hooguit waren dames'
en heren en jongens en meisjes
gescheiden de welvaart'
heeft dat veranderd. Steedsi
meer aparte groepjes krijgenl
hun eigen zwemuren. Zwem-;
les. zwangerschapszwemmen,,
zwemvierdaagse, ouderen-
zwemmen, huisvrouwen-',
zwemmen, baantjeszwemmen'
en ga zo maar door. Aan baby-
zwemmen begint het Noord-
wijkse Bollenbad nog niet van
wege de hoge kosten die de
hogere watertemperatuur met
zich meebrengt, maar sinds
een jaar is het voor 'conditie
fanaten' wel mogelijk in alle
rust baantjes te trekken in een
bad zonder dat vrijzwemmers
ieder moment op hun hoofden
dreigen te springen. Iets ge
heel anders, een vrij uniek iets
voor Nederland, is het sinds
vijf jaar bestaande therapie-
zwemmen, ofwel Aquafit. En
kele uren in de week is het
Noordwijkse Bollenbad alleen
geopend voor mensen die door
hun huisarts of fysiotherapeut
naar het zwembad zijn verwe
zen en die oefeningen moeten
doen om zich beter te kunnen
bewegen.
Zwemmen is goed voor ieder
een maar, zo bleek vijf jaar ge
leden, niet alle zwemstijlen
zijn goed voor iedereen. Perso
nen met bepaalde kwalen en
aandoeningen kunnen sommi
ge toeren in het water "beter
niet uithalen en zwemmen te
midden van een vrijzwem-
mende bende jeugdigen is ook
niet aan te bevelen. Daarom
besloot zwembadleider Ad van
der Klauw van het Bollenbad
vijf jaar geleden deskundigen
in de arm te nemen. Na over
leg met de fysiotherapeuten
Frank Hanebos, mevrouw Ba-
rends en Jaques Pikaar begon
hij te zwemmen met drie per
sonen nadat met een fysiothe
rapeut een speciaal program
ma met oefeningen was opge
steld. Dat bleek succesvol en
nadat huisartsen en fysiothe
rapeuten in Noordwijk en om
geving waren ingelicht, groei
de het aantal deelnemers uit
tot 70 80 deelnemers. Bij
Aquafit gaat het vooral om
personen met bijvoorbeeld
versleten gewrichten, hernia
of spanningsklachten in schou
ders en rug.
„Het moest medisch verant
woord zijn, Daarom is het zo
opgezet en toen het aantal
deelnemers groeide, zijn ze op
gedeeld in groepjes op ver
schillende niveaus. Degenen
die voor de eerste keer komen,
gaan met een fysiotherapeut
een half uur in de weer in het
instructiebad. Stageaires van
de groepspraktijk zijn het die
met de deelnemers in de weer
gaan die zodanige problemen
hebben dat ze nauwelijks kun
nen zwemmen. Ze moeten dan
draaibewegingen en dergelijke
met de gewrichten in het wa
ter maken, zodat ze zich ook
daarbuiten makkelijker kun
nen gaan bewegen. We probe
ren op die manier het gene
zingsproces te versnellen en de
resultaten zijn bevredigend te
noemen, hoewel dat ze moei
lijk exact aan te geven zijn.
Als de klachten over zijn, zie
je die mensen niet meer. Het is
een soort duiventil-effect: ze
gaan erin en eruit", vertelt Ad
van der Klauw.
Vaste kern
Sinds de oprichting vijf jaar
geleden is er wel een soort
vaste kern ontstaan van perso
nen met permanente klachten.
„Dat zijn ook degenen die eens
in de zoveel tijd, rond de feest
dagen bijvoorbeeld, ook bij el
kaar komen voor de gezellig
heid, voor het sociale en per
soonlijke contact met lotgeno
ten", aldus Van der Klauw,
die zelf met die vaste kern
werkt. Met deze groep doet hij
oefeningen in het diepe bad,
waarbij de deelnemers dus
geen contact met de bodem
hebben. Na een half uur van
deze „warming-up" gaat de
groep dan voor nog een half
uur naar de fysiotherapeut in
het instructiebad. Voorop staat
volgens Van der Klauw dat
men de oefeningen met plezier
moet doen en dat men zich be
ter gaat voelen en dat men lol
heeft in het water. „Als ze ple
zier hebben, zijn ze afgeleid en
voelen ze de pijn ook niet zo
en daardoor kunnen ze vaak
meer dan ze denken. Je moet
ze niet zo bewust met hun pijn
bezig laten zijn".
Voor het Aquafit zijn speciale
uren ingeruimd: dinsdag- en
vrijdagmorgen van negen tot
tien uur en woensdagmorgen
van half negen tot half tien en
woensdagavond van half ne
gen tot half tien. Dat laatste
uur is met name bedoeld voor
werkende mensen en juist die
hebben vaak lage rugpijnen en
schouderklachten als gevolg
van spanningen. „Dat is ook
niet zo gek stelt Van der
Klauw, „als je bedenkt dat een
hoofd al gauw een kilo of ze
ven weegt en dat drukt wel de
hele dag op je wervelkolom.
Ontspannen helpt dan". Nieu
we klanten kunnen er altijd
wel weer bij gezien het dui
ventil-effect, maar de Aquafit-
uren zijn wel speciaal bedoeld
voor mensen die met dergeljke
klachten door hun huisarts of
fysiotherapeut worden doorge-
steuurd. Die „verwijzers" heb
ben ook alle informatie hier
over. „Het moet bepaald niet
worden gezien als een uurtje
waarop je rustig kunt vrij-
zwemmen", waarschuwt Van
der Klauw.
ASTRID SCHOORDIJK
De woensdagmorgen-groep tij
dens het Aquafit-uur in het
Bollenbad.
Het zal nooit duidelijk wor
den wie nu precies de ouders
zijn van bastaard Lukey. Feit
is wel dat ze een zeer fors uit
de kluiten gewassen nakome
ling op de wereld hebben ge
zet. De nu anderhalf jaar
oude Lukey gaat door het le
ven als een bastaard-herder,
maar welke andere rassen
verder in dit zwarte dier zijn
vertegenwoordigd is niet met
zekerheid te zeggen. New
Foundlander of Groenenda-
ler, het is allebei mogelijk.
Lukey werd ruim een jaar
geleden gevonden door een
Leidenaar. Deze kon geen
weerstand bieden aan het
vertederende, piepjonge
hondje en nam hem in huis.
Hij had er geen idee van wat
er uit de vondeling zou groei
en en de verrassing moet dan
ook groot zijn geweest toen
Lukey maar bleef groeien en
groeien. Uiteindelijk bleef hij
bij een schofthoogte van 60
centimeter steken. Deze maat
?;eeft aan dat het om een zeer
ors dier gaat.
Te fors voor de woning van
zijn baas. Daarbij heeft de
Leidenaar een baan voor
hele dagen, zodat Lukey lan
ge perioden alleen zat. De
hond stelde dit niet op prijs
en maakte zijn misnoegen
kenbaar door doordringend
te janken. Dit werd hem door
de buurtbewoners niet in
dank afgenomen De oplos
sing mag duidelijk zijn: Lu
key werd naar het asiel ge
bracht. Daar zit hij nu sinds 1
november.
De eerste week wilde hij
niets van de mensen in het
asiel weten. Met grommen en
boos kijken hield hij belang
stellenden op een afstand.
Maar daarna ontdooide Lu
key snel en ging hij in op
toenaderingspogingen. Asiel
beheerder Wil Tiele ontdekte
toen al gauw dat de grote,
zwarte hond een zeer lief
dier is. Lukey is een aanhan
kelijk en zeer trouwe hond.
Hij is zeer waaks en zal zijn
baas met hand en tand ver
dedigen.
De nog jonge Lukey, die er
met zijn glanzende vacht
kerngezond en lekker schoon
uitziet, is daarbij ook zeer
speels en druk. In al zijn
jeugdige enthousiasme
springt dit energieke dier
zeer slordig met zijn krach
ten om. Zo wordt iemand ter
begroeting niet even besnuf
feld, maar jolig besprongen.
Het „slachtoffer" wankelt
even wanneer de hond zijn
voorpoten op zijn schouders
legt. Kinderen moeten daar
om goed uitkijken, want ze
worden door Lukey spontaan
onder de voet gelopen. Het
uitlaten van deze viervoeter
is ook een feest. Lukey is zo
sterk dat hij een licht baasje
compleet over straat sleept.
Lukey heeft een sterke baas
nodig, die deze zeer leergieri
ge en gehoorzame hond een
goede (her)opvoeding geeft.
Volgens Wil Tiele is van Lu
key een zeer bruikbare hond
te maken. Lukey is een fijn,
leuk dier, een hond met ka
rakter, zo luidt de kwalifica
tie die Wil Tiele deze hond
meegeeft.
Paddy
Paddy, de spaniel die afgelo
pen zaterdag in deze rubriek
werd beschreven, is via
abonnees van deze krant he
lemaal in Zaltbommel terecht
gekomen. Paddy woont bij
een mevrouw die al eerder
een spaniel had. Dit dier is
helaas gestorven.
r
/Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek
„Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond (of
soms ook wel een kat) beschreven die in het asiel ver
blijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan... ten
zij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek be
schreven honden zijn óf gevonden óf door hondenbezit
ters naar het asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopen
de redenen afgestaan, vaak begrijpelijk, maar soms ook
volslagen onzinnig. De in „Hond zoekt huis" beschreven
dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormenkuur
ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van
circa 80 gulden (voor katten is dat 45 gulden) ten bate
van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids
Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 411670. Geo
pend di. t/m vr. 10-12 en 14-16 uur. Zondag en maandag
^gesloten.
Lukey is een aanhankelijk dier.
Onder redactie van Ton Pieters.
Met het „Geïllustreerd Zon
dagsblad" anno 1914 gaat het
ook op Sint Nicolaas aan. In
die tijd „reed" de goedheilig
man nog op zijn verjaardag, 6
december. De avond tevoren
werd er gestrooid. In niet
weinige gezinnen stond op de
vroege ochtend van 6 decem
ber de tafel met wit tafella
ken bezaaid met de geschen
ken waarom gevraagd was
en die door de schoorsteen
naar beneden gegleden wa
ren waarbij ze, als door een
bovennatuurlijke werking
van de Sint, niet in de bran
dende kachel terecht waren
gekomen. Maar Sinterklaas
1914 scheen niet zo uitbundig
aan de slag te komen als in
voorgaande jaren. De kieken
en verhalen over de Grote
Oorlog bleven hele pagina's
vullen en het familiefeest
kwam op de tweede plaats.
Wat betreft de vorige week
geplaatste foto met de Belgi
sche vluchtelingen voor het
wijkgebouw van het latere
Wit-Gele Kruis aan de Leid
se Boerhaavestraat, die kwes
tie is opgelost. Dank zij de
medewerking van een paar
abonnees die erover opbel
den. Het is eigenlijk doodeen
voudig, als je het weet. Wat
van de zeventiger jaren der
vorige eeuw tot 1937 de Boer
haavestraat heette is daar
vóór en na 1937 (toen de
naam en het beeld van Boer-
haave met het academisch
ziekenhuis van de Steen-
straat naar de huidige vesti
ging bij de toen nieuwe
Boerhaavelaan verhuisden)
steeds de Eerste Binnenvest-
gracht geweest. Voila en
vriendelijk dank voor de re
acties.
Maarschalk von Hindenburg,
de latere rijkspresident van
Duitsland, was geen gemak
kelijk legeroverste. Ook niet
toen hij nog maar gewoon di
visie-generaal was. In het
Zondagsblad vertelt Johan de
Raadselredacteur zijn Beste
Vriendjes en Vriendinnetjes
over de generaal tijdens een
inspectietocht. „Hij trad eens
op een recruut toe en vroeg
hem, hoe lang volgens zijn
meening ongeveer een tij
druimte van tien minuten
kon duren. De soldaat keek
hem verbaasd aan en ant
woordde: „Ik denk tien mi
nuten, generaal!" „Zeer
juist", antwoordde Von Hin
denburg, „maar wij zullen nu
eens dadelijk onderzoeken of
gij ook weet hoe lang tien
minuten inderdaad duren! Ik
zal mijn horloge in de hand
nemen en als gij denkt, dat
de tien minuten om zijn,
moet gij „halt" roepen". De
generaal nam zijn horloge in
de hand en de soldaat stond
stijf vóór hem, keek alleen
nu en dan schuins de hoogte
in. Na vijf minuten vroeg de
generaal, hoe lang hij nog
zou moeten wachten, de sol
daat antwoordde niet, glim
lachte slechts en stak zijn
neus nog eens 4n de lucht
Plotseling riep hij met com
mandostem „Halt!" De gene
raal was stom van verbazing,
toen hij zich op zijn horloge
overtuigde, dat er juist tien
minuten verloopen waren.
„Uitstekend geraden, mijn
zoon, maar nu moet ge mij
toch eens vertellen hoe ge
dat hebt klaargespeeld!" Met
een spottend glimlachje en
zonder eenige schroom ant
woordde de recruut: „Ik heb
ginds daarboven van den
kerkklok afgelezen, gene
raal!" Ondanks den eerbied
voor den generaal barstten
officieren en minderen in
een hartelijk lachen uit en
von Hindenburg moest be
kennen, dat hij er tusschen-
genomen was. Lachend klop
te hij den soldaat op de
schouder, want hoewel
streng, was hij toch niet af-
keerig van gezonden humor".
Zo'n Hindenburg toch; als be
drogen generaal.
Foto boven:
ALLES STELT BELANG IN
DEN OORLOG' ..Een leuke
groep kleine strategen, die de
oorlogskaart bestudeeren!
Zoo gaat het overal. Voor
geen andere spelletjes is er
belangstelling!"
Foto rechtsboven:
EEN HARTIG BOUTJE: „De
slagers van een Duitsch regi
ment aan het werk bij de
veldkeuken in Noord-België.
Een schaap wordt geslacht"
Foto rechtsonder:
MARKEN DOOR WATER GE
TEISTERD: „Het eiland Mar
ken in de Zuiderzee is nu zoo
goed als geheel ondergeloop-
en! Per schuitje moeten de
bewoners zich naar hun wo
ningen begeven".
Foto onder:
ENGELSCHE GEÏNTER
NEERDEN: „Als vergeldings
maatregel tegen het gevan
gennemen van alle Duitsche
ingezetenen in Engeland en
Frankrijk, heeft Duitschland
nu ook alle nog in dat land
vertoevende Engelschen in
interneeringskampen bijeen
gebracht. Onze foto geeft een
groepje van die luidjes, w.o.
uit de eerste standen zijn,
weer: de vrouwen hebben
blijkbaar er op tegen gekiekt
te worden!"
