,Van zeventig gulden kun je geen combine vormen" inale rn Ik ga van kop af zo hard mogelijk naar de streep Lopend patiënt helpt Nederlands waterpolo op de been MARATHONSCHAATSER HENRI RUITENBERG WINT ALLEEN: )C urtsen opageert achttraining Realiteit ZATERDAG 17 NOVEMBER 1964 i in :ent i i ziii er; ik lang ?n all r gele de sp an dii een ieer. nog i gei je st ;t kriij topkv (EBROEK Bevrijd van ik van krachtmens Emiel lan, die dit seizoen deel iaakt van de 'allround ïploeg, is de strijd binnen rathonpeloton weer he il open. Door de eerste schaatsmarathons van dit in op zijn naam te schrij- stelde Henri Ruitenberg uit Oldebroek nadrukke- zijn kandidatuur voor de loverwinning in de Aegon ihy competitie, de vroege- "SB-Cup. De weg is ech- 21 marathons lang. 'el Henri Ruitenberg altijd |t beweerd een sprinter te zijn, en zijn drie overwinningen Ysü, resultaat van „echte" ma- Snons.Hij bekent het, maar zegt: luiokdat het meer een kwestie vil vorm. Ben je goed in vorm, sprint je ook beter. In Assen *g ik onder anderen Jos k- En dat is toch een heel rap- e krijgt natuurlijk ook steeds ervaring. Dit wordt mijn vijf- •izoen. Als ik vroeger in een roep zat wachtte ik meestal af. midden in de groep of zelfs aal achteraan rijden. Maar ileek, als het er op aan kwam, dan nog wel twee of drie rij- voorbij kon komen, maar ver n ik niet. Nu ga ik van kop af ard mogelijk naar de streep, ukte driemaal. Al scheelde het laatste zege maar een tfslengte". tiger oktober ben ik begonnen met ining op het ijs en tweè we- ter won ik al de eerste mara- Bij tri-skate gebruik je dezelf- jieren. De westerlingen gelo- er nog niet in. Maar de kern- doet het ook en het oostblok op rolschaatsen. Dus dan zal ich wel goed zijn. Ik heb deze veel minder wedstrijden ge- Heb het wat kalmer aan ge- i Een paar seizoenen was het Inters volop schaatsen en in de |r wielrennen. Ik had dan de Je goed leeg". Daarbij train ik linder. Ik had altijd op vrijdag >T Een lopend patiënt ird bezig het nationaal >lo weer op de been te Onlangs ontvouwde }e Geurtsen, herstellend ïn hartoperatie die hij na :noeming tot part-time ?oach onderging, in voor een gehoor van en andere belangstel zijn plannen om het rlands waterpolo weer izien te brengen. Dat tarmee slecht is gesteld het echec van Geurtsens janger Denes Pocsik bij )lympische Spelen, culmi- id in de nog altijd onge- ten nederlaag van 15-2 te- West-Duitsland, behoeft betoog. De uitschakeling landskampioen AZC Al- in de eerste ronde van iropa Cup was er de be- "ng van. motivatie en discipline gereedschappen die de Arn- ïr wil gebruiken, en dat in open gedachtenwisseling met 'ibtrainers. Hoewel Geurtsen Irukkelijk voor waakt na te naar zijn volledig betaalde gangers Ivo Trumbic uit Joe- en Denes Pocsik uit Hon vrij. Trainde dan bijna de gehele dag. Die vrije dag was een compen satie voor de reisuren, maar het gaat slechter in de bouw. (Ruiten berg is verwarmingsmonteur, red.). Dat kan er nu niet meer af. Dan zou ik steeds een snipperdag op moeten nemen. Dat kan natuurlijk niet. In de bouwvakvakantie heb ik wel volop getraind. Zo'n wedstrijden per week gereden. Wij hebben nog kleine kinderen. Mijn vrouw vond het nog niets om weg te gaan. Rijden op tri-skates op een mooie gladde weg in de buurt, want anders vlieg je over de kop. We hebben hier in Oldebroek ook nog wedstrijdjes gehad. Trok een hoop volk. Normaal zien ze hier die marathons alleen op televisie. Nu gingen we pal voor hun deur langs". Henri Ruitenberg heeft zijn zinnen een beetje gezet op de Heineken- zesdaagse, begin volgende maand. „Vorig jaar eindigde ik als derde met één punt achterstand op num mer twee. Het is wat, hoor. Zes da gen achter elkaar een marathon rij den. Het is alleen jammer, dat niet alle marathons meetellen, maar slechts de beste vier resultaten. Nu sta ik bovenaan in het Aegon-klas- sement. Daar probeer ik te blijven, maar het is moeilijk om vier maan den lang in vorm te zijn. Raak je geblesseerd of word je ziek en mis je daardoor twee wedstrijden* dan ben je weg. Het is gewoon een kwestie van constant rijden. Dan win je. Vorig jaar had ik mijn beste seizoen: één keer eerste, drie keer tweede en drie keer derde. Ik ein digde uiteindelijk als tiende. Hoe wel ik het seizoen daarvoor veel slechtere resultaten boekte, maar wel constanter reed werd ik vijfde. Je zou dan moeten zeggen, kijkend naar het algemeen klassement, dat ik vorig jaar een slecht seizoen had". De concurrentie richt zich dit seizoen op Henri Ruitenberg. „Maar ik ben niet zo sterk als Hopman", meent deze. Elfstedentocht Stef moet hij in de afgelopen ja- r da ze voor de hand liggende za- erg ebben gemist, toen hij inga Strainer van AZC Alphen tocht in Finland. „Als ik dan nog in vorm ben, probeer ik kort in het klassement te rijden. Echter, ik ga er niet speciaal voor trainen. Het is ook zo, dat een sponsor de reis be taalt. Anders zou ik niet gaan. Twee jaar geleden heb ik in Cana da meegedaan. Dat is me erg slecht bevallen. De verzorging onderweg was erg slecht. Je had uren dat je helemaal alleen reed. Je zult maar wat krijgen. Ik zat tot twintig kilo meter voor de finish bij de kop groep. Toen viel ik tweemaal. Men taal was ik kapot en ik was zo moe dat ik dacht: barst maar met z'n al len. Toen zijn er nog zeven voorbij gegaan. Daarna heb ik me voorge nomen om nooit meer mee te doen. Maar nu is het Finland. Daar is de verzorging beter geregeld en het is aan het eind van het seizoen. Ik heb niets te verliezen. Met mara- thonschaatsen heeft het in feite niets te maken. Dat is snel een bocht lopen, wegsprinten en een premie pakken. Zo'n alternatieve elfstedentocht is niets anders dan zeven uur dom „doorjoekelen". Kruithof is er bezeten van. Die kan op kunstijs echter niet meer zo snel uit de voeten". Sponsor In het marathonschaatsen is er steeds meer sprake van (gesponsor de) ploegen, waarvan de renners tactisch voor elkaar rijden. Ruiten berg gelooft echter niet, dat die tac tiek zo ver zal worden doorgevoerd als in de wielrennerij het geval is. „Heb je bij het wielrennen een mindere dag, dan kun je je kopman toch helpen door afstopwerk te doen. Is dit het geval bij marathon- schaatsen. dan moet je blij zijn, dat je mee kunt komen. Je moet het echt allemaal zelf doen. Combina ties komen ook haast niet voor. Vo rig seizoen had je in het begin, dat Pronk en Hopman elkaar wel eens matsten. Pronk won drie keer, daarna mocht Hopman een keer winnen. Maar die ging daarna door en weg was de samenwerking. Nu rijdt de allround-kernploeg als trai ning een paar marathons met ons mee. Dat was een extra stimulans om die voor te blijven. Meestal vin den die gasten het marathonschaat sen maar iets minderwaardigs. Nu hebben ze het tegendeel ondervon den. Zij reden wel in groepsver band. Twee weken geleden hadden ze de afspraak gemaakt dat er één een ronde zou pakken en de rest dan zou afstoppen. Gelukkig hoor de mijn clubtrainer Jan Post daar toevallig van. Hij was in de buurt toen ze het er over hadden. Hij heeft me meteen ingelicht, waar door ik op scherp stond toen Van der Duim Vunderink een duw gaf waardoor hij twintig meter kon pakken. Ik reageerde meteen, an ders was hij weggeweest. Maar nor maal komen combines niet voor. De eerste prijs is zeventig gulden. Daar kun je geen combine van vor men. Het gaat allemaal om de eer". „Marathonschaatsen kost veel, bijna niet op te brengen, als je een gezin achter je hebt staan. Het is dat je een sponsor hebt om de noodzakelijke onkosten te bestrij- den. Maaf een overdreven voor stelling van die sponsors moet je ei natuurlijk ook niet van hebben Wij kregen een kledingpakket en de reiskosten vergoed. Vier keer in de week naar de Deventer ijsbaan en twee keer per week rijd ik met mijn eigen auto naar mijn werk in Almere om op tijd te zijn voor de training. Ik kom al gauw op zo'n achthonderd kilometer per week. Dat kun je zelf allemaal niet beta len. Die sponsor was overigens net op tijd gekomen, anders had ik wellicht naar een lager niveau ge moeten. omdat ik dan minder had kunnen trainen. Mijn gezin mag niet onder mijn hobby lijden. Vroe ger kostte het marathonschaatsen mij geld. Nu speel ik net zo'n beetje quitte". „Onze ploeg bestaat verder uit Dries van Wijhe, Jans Wessels en Tjeerd Uiterdijk. Kees Poel is ploegleider. Die regelt alles. Heeft ook de sponsoring voor elkaar ge kregen. Aegon was hoofdsponsor van alle takken van de KNSB be halve van het marathonschaatsen, omdat daarin geen kernploeg is. Poel heeft het toch versierd, dat er iets voor ons wordt gedaan. Vorige week kreeg ik zelfs een gelukstele gram vanwege de overwinning. Is toch leuk. Vaak komen de sponsors ook kijken. Daar staat tegenover, dat wij voor hen iets doen op beur zen. Ik heb een keer tegen Dries van Wijhe een wedstrijd gereden op een hometrainer. Een andere keer moesten wij meedoen aan een quiz met Joan Haanappel. Zoiets is wel leuk en het levert nog iets op ook". Tenslotte richt Henri Ruitenberg zich op de komende marathons, waarin de concurrentie zich onge twijfeld op hem gaat richten. „Tot dusver is het meegevallen. Men let op mij, dat zeker, maar ik had nog genoeg gelegenheid mijn eigen race te rijden. Alleen de kernploeg lette speciaal op mij. Dat het moeilijker zal worden verwacht ik wel. Vorig jaar bepaalde Hopman de strijd in z'n eentje. Toen werd er altijd ge wacht tot hij ging. Ik ben echter niet zo sterk als hij". MARTIN VERWEIJ „De discipline zal worden vergroot. Het is per slot van rekening geen kleuterklas", zegt George Geurtsen over het nationale herenteam waterpolo. aan de andere kant van de scheids lijn stond. De in groten getale opgekomen oud collega's waren in elk geval zo zeer overdonderd door deze eerste bij eenkomst in tien jaar, dat het expo sé van Geurtsen geen enkele reac tie opwierp. Men was kennelijk met stomheid geslagen door de mo gelijkheden die de fysioloog Jan Vos opperde om krachttraining bij het waterpolo toe te passen. Tot dusverre was hard zwemmen het gepropageerde middel om te voorkomen dat men bij grote toer nooien vastgehouden en onder wa ter geduwd werd door fysiek ster kere tegenstanders uit het Oost blok. Krachttraining werd en wordt bij de Nederlandse clubs in het geheel niet toegepast. De vorige bondscoach Pocsik kwam daar pas kort voor de Olympische Spelen van Los Angeles achter en trachtte toen met een geforceerd program ma nog wat te redden. Dat droeg bij tot de afgang en tot een nog gro tere huiver voor deze trainings- vorm. Griezelig Ook George Geurtsen bekende dat het fenomeen hem griezelig in de oren klonk: „Bij verkeerde dose ring heeft het een negatieve uit werking". Maar hij was wel zo ver standig contact op te nemen met de Nijmeegse fysioloog Jan Vos, die aanbood de nodige metingen te verrichten en een cursusje van vijf tien uur te starten. Er is in de lite ratuur nagenoeg niets bekend over het effect van krachttraining op waterpoloërs. Vos heeft nog wat gegevens bewaard van twaalf jaar geleden toen hij zich ook met het nationale waterpolo-team bezig hield Voor hij aan de slag kan moet er eerst worden overlegd met de me dische commissie. Als de deskundi gen het al eens worden over de vorm waarin krachttraining voor waterpoloërs moet worden gegoten, verwacht Geurtsen niet dat de bin nenkort samen te stellen selectie- groep daar veel baat bij zal hebben. Hoogstens op langere termijn, waarbij veel zal afhangen van de vraag of deze trainingsvorm in het lespakket van de opleiding zal wor den opgenomen. Lokkertje George Geurtsen, bedrijfsleider bij zwembaden in Arnhem en Apel doorn. ziet zijn selectie van de win ter tweemaal: bij het Van Haselen- toernooi (onder de naam „Kikvor sen") en bij een toernooitje in Ant werpen. De echte voorbereiding begint pas na het einde van de competitie met weekendtrainingen op Papendal. De levensgevaarlijke race-partijen door het Nederlandse verkeer om nog even een avond training mee te pakken, behoren tot het verleden, met uitzondering van een avondtraining op woens dag in Zeist. Geurtsen heeft meteen een aardig lokkertje in het'vooruitzicht: een trip van drie en een halve week naar China, waarbij en passant ook Japan en Zuid-Korea zullen wor den aangedaan. De trip is een ge baar van WVC-staatssecretaris Van der Reijden, die waterpolo een plaats heeft gegeven in het cultu reel akkoord met de Volksrepu bliek. In mei volgt een toernooi in Tiflis en komen Cuba en Australië naar Nederland Een sterk bezet evenement in het Joegoslavische Budva vormt de laatste wedstrijd- voorbereiding op de Europese kam kil daar al optimaal presteren. De vlympische Spelen van Seoel in '88 zijn hem als doel wat te ab stract. De geselecteerde spelers be hoeven dan ook geen intentiever klaring meer te ondertekenen, dat zij in principe vier jaar doorgaan. „Een jaar is voor mij genoeg, maar dan moeten de spelers ook werke lijk alles meemaken", aldus Geurt sen. Deze twee zaken hebben volgens hem de drang om te stoppen van de teleurgestelde Los An ge les-gangers aanzienlijk verminderd. „Je staat versteld hoeveel jongens willen doorgaan", aldus de nieuwe bonds coach. Op een beschermde plaats behoeven ze echter niet te rekenen. „Na wat er in Los Angeles is ge beurd, hecht ik niet meer zoveel waarde aan routine. Het was daar meer een praatgroep dan een stel harde werkers De discipline zal worden vergroot. Het is per slot van rekening geen kleuterklas" Naar verluidt zou een aantal Ne derlandse voetbaltrainers aan de wieg hebben gestaan van het ver trek van Kees Rijvers als bonds coach en de entree van Rinus Mi- chels. De bewuste heren zouden op een gezellig avondje in Rotterdam een plan hebben gesmeed om het vaderlandse voetbal voor de totale teloorgang te behoeden door die re calcitrante Rijvers weg te werken en die machtige Michels het roer te laten overnemen. Slechts dan zou Oranje nog een kansje hebben om zich weer een keertje aan de anoni miteit te ontrukken en op het we reldpodium in Mexico voor het voetlicht te treden. Hoe moet je zo'n initiatief nou in schatten? Is dat ingegeven door een ontroerend grote betrokkenheid van de bewuste trainers bij het Oranje-gebeuren Of is het geïnspi reerd door de wetenschap, dat het vaderlandse clubvoetbal ook niet meer je dat is? En door het besef dat een opstekertje. zo noemen ze dat in het jargon, van het Neder lands elftal zo langzamerhand hard nodig was? Of werd de geslaagde poging van de trainers gedaan, om dat met Rijvers echt niet meer viel samen te werken? Niets van dit alles. Natuurlijk, het klonk mooi. dat verhaal naar bui ten toe. dat het algemeen Neder lands voetbalbelang vereiste dat er iets gebeurde. Natuurlijk, het klonk fraai, dat een coach met een derge lijke staat van dienst als Michels het toch wel even veel beter zou doen dan dat warhoofd van Rij vers. Maar wat is er nu allemaal te rechtgekomen van die in Rotter dam voorbereide coup? Nederland verloor in Wenen van Oostenrijk. Maar ik heb niemand van de ver zamelde trainers horen roepen, dat nu Michels er maar uit moet. omdat die het toch ook niet allemaal voor elkaar krijgt. De vriendenclub van Rijvers had het waarschijnlijk in Wenen ook niet gered. De oorlogsbende van Michels dus ook niet Vraag: wat is het verschil? Antwoord: een bedrag van tussen de 250.000 gulden en drie ton. Dat steekt Kees Rijvers in zijn zak als dank voor zijn bereid heid voortijdig af te haken. En ter wijl er binnen de voetbalbond nog wordt gebakkeleid over de vraag wie dat moet betalen mag Michels de vermoorde onschuld uithangen. Je kon wachten op zijn opmerking, dat hij het roer toch eigenlijk te kort in handen had gehad toen er in het Hanappi-stadion in Wenen moest worden aangetreden tegen Oostenrijk En verdraaid. Michels presteerde het. Hij zei het. Een zwaktebod, dat schril afsteekt te gen zijn eerder getoonde gretigheid om de stoel van Rijvers te gaan be zetten. Maar even terug naar die trainers, die Michels versneld in het zadel hebben geholpen. Leo Beenhakker, die nog even in de markt was om Michels als kandidaat bij Feye- noord op te volgen, schijnt de grote genius te zijn achter de trainers- coup. Beenhakker is zelfs op zijn vrije dag naar Zeist getogen om daar te pleiten voor Michels. Ont roerend dat die generaal/sfynx. die wat jeugd stond te trainen toen Ho- gewon ing hem kwam vragen Rij vers' plaats in te nemen (jammer dat een fotograaf daar geen plaatje van heeft gemaakt) door een aan zienlijk minder gereputeerde fi guur als Beenhakker op het pluche is gezet. Maar wat beweegt zo'n Beenhak ker nu om een dergelijke stap te zetten? Was hem toen al iets be kend van Feyenoord, dat hem wel wilde hebben als trainer? Of wilde hij gewoon in het algemeen wat roering in het voetbalwereldje? Want zodra er ergens een trainer wordt weggeschopt (ook jargon staan er onmiddellijk tien anderen te trappelen om diens plaats over te nemen. Zo gaat dat in de voetballe rij. Nee, wat Beenhakker deed en bijval vond bij die andere in Rot terdam aanwezige collega's was het in voetballand zo bekende en favo riete i betrok beter van te worden. Als het Nederlands elftal met een andere coach ineens wel succes zou hebben geboekt, zou dat leuk heb ben afgestraald op al die andere va derlandse voetbal baasjes. En Been hakker heeft in Spanje al een beet je mogen proeven aan het grote werk en daar wil hij eigenlijk dol graag naar terug Contract bij Vo le ndam of met. dat maakt mets uit Het gaat om het grote geld tenslot te. Vandaar dat hij ook gretig lonk te naar Fevenoord en slechts mok- pokerspelletje, waarbij iedere okkene gewoon hoopt er zelf kend in het Palingdorp aan zijn verplichtingen werd gehouden. Maar zijn intiatief om Michels op Rijvers' post te krijgen heeft voor de Beenhakkers in elk geval het voordeel dat er straks weer wat baantjes vrijkomen. Want op deze manier zal Michels het ook niet lang volhouden Is Beenhakker dan de nieuwe bondscoach? BUYS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 23