,Van zeventig
gulden kun
je geen
combine
vormen"
inale
rn
Ik ga van
kop af
zo hard
mogelijk
naar
de streep
Lopend patiënt helpt
Nederlands waterpolo op de been
MARATHONSCHAATSER
HENRI RUITENBERG WINT ALLEEN:
)C
urtsen
opageert
achttraining
Realiteit
ZATERDAG 17 NOVEMBER 1964
i in
:ent i
i ziii
er; ik
lang
?n all
r gele
de sp
an dii
een
ieer.
nog i
gei
je st
;t kriij
topkv
(EBROEK Bevrijd van
ik van krachtmens Emiel
lan, die dit seizoen deel
iaakt van de 'allround
ïploeg, is de strijd binnen
rathonpeloton weer he
il open. Door de eerste
schaatsmarathons van dit
in op zijn naam te schrij-
stelde Henri Ruitenberg
uit Oldebroek nadrukke-
zijn kandidatuur voor de
loverwinning in de Aegon
ihy competitie, de vroege-
"SB-Cup. De weg is ech-
21 marathons lang.
'el Henri Ruitenberg altijd
|t beweerd een sprinter te zijn,
en zijn drie overwinningen
Ysü, resultaat van „echte" ma-
Snons.Hij bekent het, maar zegt:
luiokdat het meer een kwestie
vil vorm. Ben je goed in vorm,
sprint je ook beter. In Assen
*g ik onder anderen Jos
k- En dat is toch een heel rap-
e krijgt natuurlijk ook steeds
ervaring. Dit wordt mijn vijf-
•izoen. Als ik vroeger in een
roep zat wachtte ik meestal af.
midden in de groep of zelfs
aal achteraan rijden. Maar
ileek, als het er op aan kwam,
dan nog wel twee of drie rij-
voorbij kon komen, maar ver
n ik niet. Nu ga ik van kop af
ard mogelijk naar de streep,
ukte driemaal. Al scheelde het
laatste zege maar een
tfslengte".
tiger
oktober ben ik begonnen met
ining op het ijs en tweè we-
ter won ik al de eerste mara-
Bij tri-skate gebruik je dezelf-
jieren. De westerlingen gelo-
er nog niet in. Maar de kern-
doet het ook en het oostblok
op rolschaatsen. Dus dan zal
ich wel goed zijn. Ik heb deze
veel minder wedstrijden ge-
Heb het wat kalmer aan ge-
i Een paar seizoenen was het
Inters volop schaatsen en in de
|r wielrennen. Ik had dan de
Je goed leeg". Daarbij train ik
linder. Ik had altijd op vrijdag
>T Een lopend patiënt
ird bezig het nationaal
>lo weer op de been te
Onlangs ontvouwde
}e Geurtsen, herstellend
ïn hartoperatie die hij na
:noeming tot part-time
?oach onderging, in
voor een gehoor van
en andere belangstel
zijn plannen om het
rlands waterpolo weer
izien te brengen. Dat
tarmee slecht is gesteld
het echec van Geurtsens
janger Denes Pocsik bij
)lympische Spelen, culmi-
id in de nog altijd onge-
ten nederlaag van 15-2 te-
West-Duitsland, behoeft
betoog. De uitschakeling
landskampioen AZC Al-
in de eerste ronde van
iropa Cup was er de be-
"ng van.
motivatie en discipline
gereedschappen die de Arn-
ïr wil gebruiken, en dat in
open gedachtenwisseling met
'ibtrainers. Hoewel Geurtsen
Irukkelijk voor waakt na te
naar zijn volledig betaalde
gangers Ivo Trumbic uit Joe-
en Denes Pocsik uit Hon
vrij. Trainde dan bijna de gehele
dag. Die vrije dag was een compen
satie voor de reisuren, maar het
gaat slechter in de bouw. (Ruiten
berg is verwarmingsmonteur, red.).
Dat kan er nu niet meer af. Dan
zou ik steeds een snipperdag op
moeten nemen. Dat kan natuurlijk
niet. In de bouwvakvakantie heb
ik wel volop getraind. Zo'n
wedstrijden per week gereden. Wij
hebben nog kleine kinderen. Mijn
vrouw vond het nog niets om weg
te gaan. Rijden op tri-skates op een
mooie gladde weg in de buurt,
want anders vlieg je over de kop.
We hebben hier in Oldebroek ook
nog wedstrijdjes gehad. Trok een
hoop volk. Normaal zien ze hier die
marathons alleen op televisie. Nu
gingen we pal voor hun deur
langs".
Henri Ruitenberg heeft zijn zinnen
een beetje gezet op de Heineken-
zesdaagse, begin volgende maand.
„Vorig jaar eindigde ik als derde
met één punt achterstand op num
mer twee. Het is wat, hoor. Zes da
gen achter elkaar een marathon rij
den. Het is alleen jammer, dat niet
alle marathons meetellen, maar
slechts de beste vier resultaten. Nu
sta ik bovenaan in het Aegon-klas-
sement. Daar probeer ik te blijven,
maar het is moeilijk om vier maan
den lang in vorm te zijn. Raak je
geblesseerd of word je ziek en mis
je daardoor twee wedstrijden* dan
ben je weg. Het is gewoon een
kwestie van constant rijden. Dan
win je. Vorig jaar had ik mijn beste
seizoen: één keer eerste, drie keer
tweede en drie keer derde. Ik ein
digde uiteindelijk als tiende. Hoe
wel ik het seizoen daarvoor veel
slechtere resultaten boekte, maar
wel constanter reed werd ik vijfde.
Je zou dan moeten zeggen, kijkend
naar het algemeen klassement, dat
ik vorig jaar een slecht seizoen
had".
De concurrentie richt zich dit seizoen op Henri Ruitenberg. „Maar ik ben niet zo sterk als Hopman", meent deze.
Elfstedentocht
Stef moet hij in de afgelopen ja-
r da ze voor de hand liggende za-
erg ebben gemist, toen hij
inga Strainer van AZC Alphen
tocht in Finland. „Als ik dan nog
in vorm ben, probeer ik kort in het
klassement te rijden. Echter, ik ga
er niet speciaal voor trainen. Het is
ook zo, dat een sponsor de reis be
taalt. Anders zou ik niet gaan.
Twee jaar geleden heb ik in Cana
da meegedaan. Dat is me erg slecht
bevallen. De verzorging onderweg
was erg slecht. Je had uren dat je
helemaal alleen reed. Je zult maar
wat krijgen. Ik zat tot twintig kilo
meter voor de finish bij de kop
groep. Toen viel ik tweemaal. Men
taal was ik kapot en ik was zo moe
dat ik dacht: barst maar met z'n al
len. Toen zijn er nog zeven voorbij
gegaan. Daarna heb ik me voorge
nomen om nooit meer mee te doen.
Maar nu is het Finland. Daar is de
verzorging beter geregeld en het is
aan het eind van het seizoen. Ik
heb niets te verliezen. Met mara-
thonschaatsen heeft het in feite
niets te maken. Dat is snel een
bocht lopen, wegsprinten en een
premie pakken. Zo'n alternatieve
elfstedentocht is niets anders dan
zeven uur dom „doorjoekelen".
Kruithof is er bezeten van. Die kan
op kunstijs echter niet meer zo snel
uit de voeten".
Sponsor
In het marathonschaatsen is er
steeds meer sprake van (gesponsor
de) ploegen, waarvan de renners
tactisch voor elkaar rijden. Ruiten
berg gelooft echter niet, dat die tac
tiek zo ver zal worden doorgevoerd
als in de wielrennerij het geval is.
„Heb je bij het wielrennen een
mindere dag, dan kun je je kopman
toch helpen door afstopwerk te
doen. Is dit het geval bij marathon-
schaatsen. dan moet je blij zijn, dat
je mee kunt komen. Je moet het
echt allemaal zelf doen. Combina
ties komen ook haast niet voor. Vo
rig seizoen had je in het begin, dat
Pronk en Hopman elkaar wel eens
matsten. Pronk won drie keer,
daarna mocht Hopman een keer
winnen. Maar die ging daarna door
en weg was de samenwerking. Nu
rijdt de allround-kernploeg als trai
ning een paar marathons met ons
mee. Dat was een extra stimulans
om die voor te blijven. Meestal vin
den die gasten het marathonschaat
sen maar iets minderwaardigs. Nu
hebben ze het tegendeel ondervon
den. Zij reden wel in groepsver
band. Twee weken geleden hadden
ze de afspraak gemaakt dat er één
een ronde zou pakken en de rest
dan zou afstoppen. Gelukkig hoor
de mijn clubtrainer Jan Post daar
toevallig van. Hij was in de buurt
toen ze het er over hadden. Hij
heeft me meteen ingelicht, waar
door ik op scherp stond toen Van
der Duim Vunderink een duw gaf
waardoor hij twintig meter kon
pakken. Ik reageerde meteen, an
ders was hij weggeweest. Maar nor
maal komen combines niet voor.
De eerste prijs is zeventig gulden.
Daar kun je geen combine van vor
men. Het gaat allemaal om de eer".
„Marathonschaatsen kost veel,
bijna niet op te brengen, als je een
gezin achter je hebt staan. Het is
dat je een sponsor hebt om de
noodzakelijke onkosten te bestrij-
den. Maaf een overdreven voor
stelling van die sponsors moet je ei
natuurlijk ook niet van hebben
Wij kregen een kledingpakket en
de reiskosten vergoed. Vier keer in
de week naar de Deventer ijsbaan
en twee keer per week rijd ik met
mijn eigen auto naar mijn werk in
Almere om op tijd te zijn voor de
training. Ik kom al gauw op zo'n
achthonderd kilometer per week.
Dat kun je zelf allemaal niet beta
len. Die sponsor was overigens net
op tijd gekomen, anders had ik
wellicht naar een lager niveau ge
moeten. omdat ik dan minder had
kunnen trainen. Mijn gezin mag
niet onder mijn hobby lijden. Vroe
ger kostte het marathonschaatsen
mij geld. Nu speel ik net zo'n beetje
quitte".
„Onze ploeg bestaat verder uit
Dries van Wijhe, Jans Wessels en
Tjeerd Uiterdijk. Kees Poel is
ploegleider. Die regelt alles. Heeft
ook de sponsoring voor elkaar ge
kregen. Aegon was hoofdsponsor
van alle takken van de KNSB be
halve van het marathonschaatsen,
omdat daarin geen kernploeg is.
Poel heeft het toch versierd, dat er
iets voor ons wordt gedaan. Vorige
week kreeg ik zelfs een gelukstele
gram vanwege de overwinning. Is
toch leuk. Vaak komen de sponsors
ook kijken. Daar staat tegenover,
dat wij voor hen iets doen op beur
zen. Ik heb een keer tegen Dries
van Wijhe een wedstrijd gereden
op een hometrainer. Een andere
keer moesten wij meedoen aan een
quiz met Joan Haanappel. Zoiets is
wel leuk en het levert nog iets op
ook".
Tenslotte richt Henri Ruitenberg
zich op de komende marathons,
waarin de concurrentie zich onge
twijfeld op hem gaat richten. „Tot
dusver is het meegevallen. Men let
op mij, dat zeker, maar ik had nog
genoeg gelegenheid mijn eigen race
te rijden. Alleen de kernploeg lette
speciaal op mij. Dat het moeilijker
zal worden verwacht ik wel. Vorig
jaar bepaalde Hopman de strijd in
z'n eentje. Toen werd er altijd ge
wacht tot hij ging. Ik ben echter
niet zo sterk als hij".
MARTIN VERWEIJ
„De discipline zal worden
vergroot. Het is per slot van
rekening geen kleuterklas",
zegt George Geurtsen over
het nationale herenteam
waterpolo.
aan de andere kant van de scheids
lijn stond.
De in groten getale opgekomen oud
collega's waren in elk geval zo zeer
overdonderd door deze eerste bij
eenkomst in tien jaar, dat het expo
sé van Geurtsen geen enkele reac
tie opwierp. Men was kennelijk
met stomheid geslagen door de mo
gelijkheden die de fysioloog Jan
Vos opperde om krachttraining bij
het waterpolo toe te passen.
Tot dusverre was hard zwemmen
het gepropageerde middel om te
voorkomen dat men bij grote toer
nooien vastgehouden en onder wa
ter geduwd werd door fysiek ster
kere tegenstanders uit het Oost
blok. Krachttraining werd en
wordt bij de Nederlandse clubs in
het geheel niet toegepast. De vorige
bondscoach Pocsik kwam daar pas
kort voor de Olympische Spelen
van Los Angeles achter en trachtte
toen met een geforceerd program
ma nog wat te redden. Dat droeg
bij tot de afgang en tot een nog gro
tere huiver voor deze trainings-
vorm.
Griezelig
Ook George Geurtsen bekende dat
het fenomeen hem griezelig in de
oren klonk: „Bij verkeerde dose
ring heeft het een negatieve uit
werking". Maar hij was wel zo ver
standig contact op te nemen met de
Nijmeegse fysioloog Jan Vos, die
aanbood de nodige metingen te
verrichten en een cursusje van vijf
tien uur te starten. Er is in de lite
ratuur nagenoeg niets bekend over
het effect van krachttraining op
waterpoloërs. Vos heeft nog wat
gegevens bewaard van twaalf jaar
geleden toen hij zich ook met het
nationale waterpolo-team bezig
hield
Voor hij aan de slag kan moet er
eerst worden overlegd met de me
dische commissie. Als de deskundi
gen het al eens worden over de
vorm waarin krachttraining voor
waterpoloërs moet worden gegoten,
verwacht Geurtsen niet dat de bin
nenkort samen te stellen selectie-
groep daar veel baat bij zal hebben.
Hoogstens op langere termijn,
waarbij veel zal afhangen van de
vraag of deze trainingsvorm in het
lespakket van de opleiding zal wor
den opgenomen.
Lokkertje
George Geurtsen, bedrijfsleider bij
zwembaden in Arnhem en Apel
doorn. ziet zijn selectie van de win
ter tweemaal: bij het Van Haselen-
toernooi (onder de naam „Kikvor
sen") en bij een toernooitje in Ant
werpen. De echte voorbereiding
begint pas na het einde van de
competitie met weekendtrainingen
op Papendal. De levensgevaarlijke
race-partijen door het Nederlandse
verkeer om nog even een avond
training mee te pakken, behoren
tot het verleden, met uitzondering
van een avondtraining op woens
dag in Zeist.
Geurtsen heeft meteen een aardig
lokkertje in het'vooruitzicht: een
trip van drie en een halve week
naar China, waarbij en passant ook
Japan en Zuid-Korea zullen wor
den aangedaan. De trip is een ge
baar van WVC-staatssecretaris Van
der Reijden, die waterpolo een
plaats heeft gegeven in het cultu
reel akkoord met de Volksrepu
bliek. In mei volgt een toernooi in
Tiflis en komen Cuba en Australië
naar Nederland Een sterk bezet
evenement in het Joegoslavische
Budva vormt de laatste wedstrijd-
voorbereiding op de Europese kam
kil daar al optimaal presteren. De
vlympische Spelen van Seoel in
'88 zijn hem als doel wat te ab
stract. De geselecteerde spelers be
hoeven dan ook geen intentiever
klaring meer te ondertekenen, dat
zij in principe vier jaar doorgaan.
„Een jaar is voor mij genoeg, maar
dan moeten de spelers ook werke
lijk alles meemaken", aldus Geurt
sen.
Deze twee zaken hebben volgens
hem de drang om te stoppen van de
teleurgestelde Los An ge les-gangers
aanzienlijk verminderd. „Je staat
versteld hoeveel jongens willen
doorgaan", aldus de nieuwe bonds
coach. Op een beschermde plaats
behoeven ze echter niet te rekenen.
„Na wat er in Los Angeles is ge
beurd, hecht ik niet meer zoveel
waarde aan routine. Het was daar
meer een praatgroep dan een stel
harde werkers De discipline zal
worden vergroot. Het is per slot
van rekening geen kleuterklas"
Naar verluidt zou een aantal Ne
derlandse voetbaltrainers aan de
wieg hebben gestaan van het ver
trek van Kees Rijvers als bonds
coach en de entree van Rinus Mi-
chels. De bewuste heren zouden op
een gezellig avondje in Rotterdam
een plan hebben gesmeed om het
vaderlandse voetbal voor de totale
teloorgang te behoeden door die re
calcitrante Rijvers weg te werken
en die machtige Michels het roer te
laten overnemen. Slechts dan zou
Oranje nog een kansje hebben om
zich weer een keertje aan de anoni
miteit te ontrukken en op het we
reldpodium in Mexico voor het
voetlicht te treden.
Hoe moet je zo'n initiatief nou in
schatten? Is dat ingegeven door een
ontroerend grote betrokkenheid
van de bewuste trainers bij het
Oranje-gebeuren Of is het geïnspi
reerd door de wetenschap, dat het
vaderlandse clubvoetbal ook niet
meer je dat is? En door het besef
dat een opstekertje. zo noemen ze
dat in het jargon, van het Neder
lands elftal zo langzamerhand hard
nodig was? Of werd de geslaagde
poging van de trainers gedaan, om
dat met Rijvers echt niet meer viel
samen te werken?
Niets van dit alles. Natuurlijk, het
klonk mooi. dat verhaal naar bui
ten toe. dat het algemeen Neder
lands voetbalbelang vereiste dat er
iets gebeurde. Natuurlijk, het klonk
fraai, dat een coach met een derge
lijke staat van dienst als Michels
het toch wel even veel beter zou
doen dan dat warhoofd van Rij
vers. Maar wat is er nu allemaal te
rechtgekomen van die in Rotter
dam voorbereide coup? Nederland
verloor in Wenen van Oostenrijk.
Maar ik heb niemand van de ver
zamelde trainers horen roepen, dat
nu Michels er maar uit moet. omdat
die het toch ook niet allemaal voor
elkaar krijgt.
De vriendenclub van Rijvers had
het waarschijnlijk in Wenen ook
niet gered. De oorlogsbende van
Michels dus ook niet Vraag: wat is
het verschil? Antwoord: een bedrag
van tussen de 250.000 gulden en
drie ton. Dat steekt Kees Rijvers in
zijn zak als dank voor zijn bereid
heid voortijdig af te haken. En ter
wijl er binnen de voetbalbond nog
wordt gebakkeleid over de vraag
wie dat moet betalen mag Michels
de vermoorde onschuld uithangen.
Je kon wachten op zijn opmerking,
dat hij het roer toch eigenlijk te
kort in handen had gehad toen er
in het Hanappi-stadion in Wenen
moest worden aangetreden tegen
Oostenrijk En verdraaid. Michels
presteerde het. Hij zei het. Een
zwaktebod, dat schril afsteekt te
gen zijn eerder getoonde gretigheid
om de stoel van Rijvers te gaan be
zetten.
Maar even terug naar die trainers,
die Michels versneld in het zadel
hebben geholpen. Leo Beenhakker,
die nog even in de markt was om
Michels als kandidaat bij Feye-
noord op te volgen, schijnt de grote
genius te zijn achter de trainers-
coup. Beenhakker is zelfs op zijn
vrije dag naar Zeist getogen om
daar te pleiten voor Michels. Ont
roerend dat die generaal/sfynx. die
wat jeugd stond te trainen toen Ho-
gewon ing hem kwam vragen Rij
vers' plaats in te nemen (jammer
dat een fotograaf daar geen plaatje
van heeft gemaakt) door een aan
zienlijk minder gereputeerde fi
guur als Beenhakker op het pluche
is gezet.
Maar wat beweegt zo'n Beenhak
ker nu om een dergelijke stap te
zetten? Was hem toen al iets be
kend van Feyenoord, dat hem wel
wilde hebben als trainer? Of wilde
hij gewoon in het algemeen wat
roering in het voetbalwereldje?
Want zodra er ergens een trainer
wordt weggeschopt (ook jargon
staan er onmiddellijk tien anderen
te trappelen om diens plaats over te
nemen. Zo gaat dat in de voetballe
rij. Nee, wat Beenhakker deed en
bijval vond bij die andere in Rot
terdam aanwezige collega's was het
in voetballand zo bekende en favo
riete i
betrok
beter van te worden.
Als het Nederlands elftal met een
andere coach ineens wel succes zou
hebben geboekt, zou dat leuk heb
ben afgestraald op al die andere va
derlandse voetbal baasjes. En Been
hakker heeft in Spanje al een beet
je mogen proeven aan het grote
werk en daar wil hij eigenlijk dol
graag naar terug Contract bij Vo
le ndam of met. dat maakt mets uit
Het gaat om het grote geld tenslot
te. Vandaar dat hij ook gretig lonk
te naar Fevenoord en slechts mok-
pokerspelletje, waarbij iedere
okkene gewoon hoopt er zelf
kend in het Palingdorp aan zijn
verplichtingen werd gehouden.
Maar zijn intiatief om Michels op
Rijvers' post te krijgen heeft voor
de Beenhakkers in elk geval het
voordeel dat er straks weer wat
baantjes vrijkomen. Want op deze
manier zal Michels het ook niet
lang volhouden Is Beenhakker dan
de nieuwe bondscoach?
BUYS