Amsterdam
drie
eeuwen
zilverstad
Frankrijl
schrikt
van
armoede
Lokettist NS stal gevonden voorwerpen
1 Ceidae Soiwcwit
Kindertheater „Van alles wat" mag blijven
KUNST
£eidóe6ou/uuit
ZATERDAG 17 NOVEMBER 1984 PAGINM
EENMALIGE
„TUSSENLANDING
IN TEHERAN"
DEN HAAG De nieuwe muziekthea-
terproduktie „Tussenlanding in Teheran"
van Het Reisgezelschap krijgt een éénma
lige uitvoering in Diligentia, op vrijdaga
vond 23 november. Deze voorstelling is
een inhaalvoorstelling; aanvankelijk zou
worden gespeeld 22 september. Het stuk is
financieel mogelijk gemaakt door het mi
nisterie van WVC, dat jong talent in staat
wilde stellen een muzikale en visueel aan
trekkelijke produktie tot stand te bren
gen. Het ensemble, afkomstig van de Am
sterdamse Theaterschool, wordt gecom
pleteerd door de acteur Jaap Hoogstra.
Centrale figuur achter deze produktie is
Ruut Weissmann, die de muziek compo-
heerde, regisseerde en ook acteert.
Het Reisgezelschap, met „Tussenlanding".
Boy Edgarprijs voor
Martin Van Duynho ven
DEN HAAG De Boy Edgarprijs 1984,
een plastiek van Jan Wolkers en een geld
bedrag van f 5000,- is dit jaar toegekend
aan slagwerker Martin van Duynhoven.
Deze prijs, de belangrijkste op het gebied
van jazz en geïmproviseerde muziek in ons
land, wordt Duynhoven zaterdag 22 decem
ber in het Amsterdamse BIM-huis overhan
digd door Nedly Elstak, winnaar van vorig
jaar. De jury besloot eenstemmig de prijs
aan Van Duynhoven toe te kennen, „omdat
geen improviserend musicus zich al zo lang,
met zo veel succes en op zo verschillende
terreinen manifesteert". Van Duynhoven is
een echte slagwerker die zich grondig heeft
verdiept in Amerikaanse en Europese slag-
werkmuziek en die kennis heeft verwerkt
met een eigen vocabulaire, aldus de jury.
GLOBE SPEELT
SNEEUWWOLKEN
DEN HAAG De Oostenrijkse toneelschrijver
Wolfgang Bauer schreef vorig jaar „Das kurze Le-
ben der Schneewolken". In de vertaling van Mar
tin Hartkamp speelt het Zuidelijk Toneel Globe dit
stuk onder de titel „Sneeuwwolken" zondag 25 no
vember om 20.30 uur in het HOT. In dit stuk gaat
het om een paar, dat zich ver van de bewoonde we
reld heeft teruggetrokken in een onderbesneeuwde
berghut. Maar de buitenwereld blijft toch steeds
aanwezig in hun relatie, die daardoor gedoemd is
onvervuld te blijven. Niet alleen door de scheiding
van gedachten en daad, maar ook door het bezoek
van een vroegere minnaar van de vrouw en haar
echtgenot. Het slot pakt verrassend uit. De regie
was in handen van Antoine Uitdenhaag, de rollen
worden vertolkt door Diane Lensink, Wim van der
Grijn, Gijs de Lange en Joost Prinsen.
AMSTERDAM Hoewel
het kleine Schoonhoven
in Zuid-Holland wel eens
de zilverstad van Neder
land wordt genoemd, is
die kwalificatie niet te
recht. Het bewijs voor die
stelling wordt tot en met
13 januari 1985 geleverd
in het Willet Holshuysen
Museum aan de Amster
damse Herengracht, waar
een fameuze expositie is
ingericht van drie eeuwen
hoofdstedelijk zilver. De
in de kamers van dit oude
grachtenhuis ingerichte
tentoonstelling bevat
voorwerpen van de aller
fijnste kwaliteit. Ze wer
den vervaardigd in de pe
riode tussen 1520 en 1820.
De tentoonstelling aan de He
rengracht - een „afscheidsca
deau" van de scheidende
hoofdconservator Van Erpers
Royaards - kan in zeker op
zicht representatief worden
geacht voor de zilversmeed
kunst in heel ons land. Welis
waar ontbreekt het „modi-
sche" Haagse zilverwerk en is
ook de superbe graveerkunst
uit Friesland niet vertegen
woordigd, het feit dat veel
Amsterdamse zilversmeden
van elders afkomstig waren
(Augsburg, Antwerpen, Fries
land, Groningen en - na 1685 -
Frankrijk) leidde tot de om
standigheid, dat Amsterdam
een grote uitstraling had op el
ders met edelmetaal werkende
kunstenaars. Amsterdam
werkte derhalve „trendset
tend" op zilversmeden elders
in ons land. Dat door de opzet
van de tentoonstelling - alleen
werk van Amsterdamse zil
versmeden - voorbij moest
worden gegaan aan het werk
van de beroemde zilversmidfa-
Kombrink vraagt
door over
„Koeweit"
(Van onze parlementaire re
dactie)
I)EN HAAG Minister Van
filen Broek (Buitenlandse Za
ken) moet opheldering geven
over zijn rol in het geschil tus
sen Hollandia-Kloos, het fami
liebedrijf van premier Lub
bers, en Kuwait Airways. Het
Tweede-kamerlid Hans Kom
brink (PvdA) is niet tevreden
met de antwoorden die hij van
de premier en minister Ruding
.(Financiën) over deze zaak
heeft gekregen. Hij heeft aan
vullende vragen gesteld.
Kombrink wil vooral van Van
den Broek weten of deze in
derdaad tevoren het plan had
opgevat tijdens het officiële
bezoek aan Koeweit met zijn
ambtgenoot te praten over de
miljoenen-vordering van Hol
landia-Kloos op Kuwait Air
ways. Zo ja, hoe verhoudt zich
dit dan tot de mededeling van
Lubbers dat deze zaak zich
niet leende voor bespreking
„op ministerieel niveau"? En
hoe is dat dan te rijmen met de
mededeling van Hollandia-
Kloos dat zij de regering niet
om hulp had verzocht?
Ook sluit Kombrink de moge
lijkheid niet uit dat directeur
Rob Lubbers van Hollandia-
Kloos toch een beroep op zijn
broer Ruud Lubbers heeft ge
daan. „Indien wel zo'n ver
zoek is gedaan, wanneer en
aan wie dan?" vraagt het Ka
merlid.
Project met werkloze
assistenten op
tram en bus mislukt
ROTTERDAM In Rotter-
dam is een project waarbij
werklozen assisteren in trams
en bussen deels mislukt, omdat
veel vrijwilligers het na ver
loop van tijd af lieten weten.
Volgens de vervoersmaat
schappij RET heeft het ontbre
ken van echte bevoegdheden
geleid tot weinig motivatie,
met verzuim, verloop en min
der goed functioneren als ge
volg. De gemeente verwacht
dat dergelijke problemen zich
niet zullen voordoen wanneer
in 1985 voor de periode van
drie jaar in Rotterdam ruim
400 controleurs worden aange
steld.
ïencfldf"^
formcK»
Een luxe handdoek van
50 x 100 cm wordt uw deel,
als u de (kleine) moeite doet
een nieuwe abonnee aan
te brengen voor deze
krant.
NOTEER ALS NIEUWE ABONNEE M.I.V.
NAAM:
POSTCODE/PLAATS:.
I
I Deze ontvangt de eerste twee weken de krant gratis.
1 Daarna wordt het abonnement betaald per:
kwartaal
automatisch per maand
Diaar
I STUUR EEN LUXE HANDDOEK NAAR:
I NAAM:
I ADRES:
POSTCODE/PLAATS:.
Sluur de bon ingevuld aan de Leidse Courant, Antwoordnummer 998,
2500 VD Den Haag (postzegel niet nodig).
milie Van Vianen uit Utrecht,
doet niets af aan het feit dat
„Amsterdam" in het verleden
een representatief beeld gaf
van wat Nederlandse edelsme
den produceerden en presteer
den. Wie zich overigens op de
hoogte wil stellen' van het
werk van de beroemde Van
Vianens krijgt daartoe de kans
in het Centraal Museum van
Utrecht, waar vanaf medio de
cember een beeld gegeven zal
worden van zilverwerk uit de
Gouden Eeuw; deze tentoon
stelling zal voor 95 procent be
staan uit werk van de Van Vi-
anen-familie. Samen met de
expositie in het Willet Hols
huysen Museum zal dan een
nagenoeg compleet overzicht
zijn gegeven van de zilver
smeedkunst in ons land.
Lutma
Zoals gezegd zal de Utrechtse
tentoonstelling zich vooral
rond de Van Vianens bewe
gen. De expositie in Amster
dam heeft in de persoon van
(de oude) Johannes Lutma
(1587-1669) zijn primus inter-
pares. Er is van hem o.a. een
gigantische zilveren schotel
(diameter 70 cm) met dito
schenkkan aanwezig, die ooit
geschonken werd aan admi
raal Maarten Hapertsz. Tromp
als beloning voor diens succes
sen op zee. Samen met nog een
aantal grote voorwerpen
maakt deze Lutma-vitrine een
welhaast „verpletterende" in
druk op de bezoeker. Evenals
de Van Vianens beoefende
Lutma - een vriend van Rem
brandt, die in hetzelfde jaar
overleed als de meesterschil
der - de kwabornamentiek in
zijn ontwerpen, waarbij het
zilver gedreven wordt in de
„weke" vorm van kwabben,
oesters en andere weekdieren,
waarmee deze techniek associ
aties oproept. Te zien zijn o.a.
vier zoutvaten (deels verguld),
die per stuk een bedrag van
enkele honderdduizenden gul
dens vertegenwoordigen.
Middenlaag
Doordat Amsterdam met name
in de 17e eeuw een zeer wel
varende stad was met een bre
de welgestelde middenlaag
Een zilveren begrafenisschild van het Amsterdamse schoenma-
kersgilde uit 1643. Het werd gedreven door Johannes Grill (1614-
1670), een van de vooraanstaande edelsmeden in de Gouden
Eeuw. Behalve een schoen zijn twee stukken gereedschap afge
beeld. De kwabornamentiek, waarvan ook Grill zich in dit ont
werp bediende, is binnen het cartouche waarneembaar.
van de bevolking, hadden de
hoofdstedelijke zilversmeden
volop werk. Niet alleen werk
ten zij voor kerkelijke dan wel
adellijke opdrachtgevers, ook
op kleine zilverstukken, zoals
schoongespen, tasbeugels, ke-
ramiek-monturen, tabaks- en
snuifdozen, tafelschellen, naai
gerei en knopen konden zij
naar hartelust hun artisticiteit
botvieren. Op die manier ont
stond een uiterst veelzijdige
bedrijfstak, zij het dat dit
„kleingoed" niet of nauwelijks
op de tentoonstelling aanwezig
is. Wel te zien zijn de pronk
stukken van Luitma, Essel-
beeck, Grill, Draef en Dick
Korper (drie prachtige strooi-
bussen uit 1705), terwijl na
tuurlijk ook namen van latere
zilversmeden als Schiotling en
Reynier Brandt zijn vertegen
woordigd.
Behoren de zilveren schotels
(als wagenwielen zo groot) tot
de onbetwiste toppers van de
tentoonstelling, dè „eyecat
cher" is een reusachtige, mas
sief zilveren drinkhoorn, die
Frederik Jans in 1566 vervaar
digde voor het Amsterdamse
voetboogschuttersgilde. Een
uitzonderlijk stuk zowel voor
wat betreft zijn afmeting - de
lengte van de hoorn is 64 cm -
als de virtuositeit, waarmee
het giet- en drijfwerk werd
verricht. De voorstelling laat
St.Joris te paard zien met de
prinses aan zijn voeten, terwijl
de draak ondersteboven de
drinkhoorn in zijn poten
klemt met door zijn kop een
afgebroken lans. Een ongeloof
lijk stuk zilverwerk, evenals
trouwens de drinkhoorn van
het Amsterdamse handboog
schuttersgilde, die in hetzelfde
jaar door een onbekende
meester werd gemaakt. Deze
vervaardigde geen zilveren
hoorn, maar nam zijn toe
vlucht tot de hoorn van een
buffel, die voorzien werd van
een kunstig gedreven zilveren
montuur en vervolgens op een
zilveren sokkel werd geplaatst.
Echter, ook het kerkelijk zil
ver, zoals (vergulde) mon-
strangen - het oudste stuk da
teert uit 1517 en is daarmee te
gelijkertijd het eerste met ze
kerheid in Amsterdam ver
vaardigde stuk zilver - en mis
kelken van de oud-katholieke
en rooms-katholieke kerk,
vervullen de bezoeker met
stijgende bewondering over
het vakmanschap, waarmee ze
zijn vervaardigd. Al met al
maakt deze tentoonstelling de
moeite van de (lange) wande
ling vanaf het Centraal Station
naar nummer 605 aan de He
rengracht meer dan waard.
De achterplaat van een Cha-
noeka-lamp uit 1696 van de
Amsterdamse zilversmid Pieter
van Hoven (1658-1735).
Boeiende
variatie bij
koorconcert
Koorconcert door de COV „Scheve-
ningen" o.l.v. Jos Vranken met wer
ken van o.m. Otto Deden, Franck,
Kodaly en Mendelssohn, m.m.v. de
alt Margareth Beunders en de orga
nist Tijn van Eijk. Bethelkerk, Jurri-
aan Kokstraat, Scheveningen.
De oratoriumvereniging Sche
veningen heeft van de finan
ciële nood een artistieke deugd
gemaakt. Het koor van diri
gent Jos Vranken gaf eerder
dit jaar een uitvoering van de
Johannes Passion en verzorg
de een uitwisselingsconcert,
evenementen waaraan veel
kosten waren verbonden. Het
najaarsconcert, moest qua be
zetting dan ook een meer so
ber karakter dragen en het
koor bewees gisteravond daar
toe op artistiek verantwoorde
wijze in staat te zijn.
In eerste uitvoering ging „Re
quiem voor een gevallene"
door Otto Deden gecompo
neerd in opdracht van de Kon.
Chr. Zangersbond. De bij het
concert aanwezige componist
hoorde een overtuigende
weergave van zijn sfeervolle
en bondige opus geschreven in
een gematigd modern idioom.
Het uitvoerige programma tel
de niet minder dan negen
koorwerken, doch „Scheve
ningen" beschikt over vol
doende souplesse om verschil
lende stijlen tot een geheel te
bundelen. Jos Vranken be
paalde zijn keuze o.m. bij Men
delssohn, Fauré, Franck, Ko
daly, Andriessen en Stanford,
werken die door organist Tijn
van Eijk werden begeleid.
Compositorisch kleingoed
waard om uit te voeren, doch
het publiek geeft - gezien de
teleurstellende belangstelling -
duidelijk de voorkeur aan een
groot werk met orkest. Hoog
tepunten waren psalm 150 van
Franck en Pange Lingua van
Kodaly, de componist die op
unieke wijze het koorrepertoi
re heeft verrijkt. Wel bleek
dat ook dit gemengd koor be
hoefte heeft aan mannenstem
men, zeker met het oog op de
uitvoering van Brittens War
Requiem op 4 mei van het vol
gend jaar.
Tijn van Eijk vertolkte met
vakbekwame hand orgelcom
posities van Bach, Franck en
Hendrik Andriessen, de alt
Margareth Beunders was de
gewaardeerde soliste in de wat
bleke Geistliche Lieder van
Mendelssohn en in solocompo
sities van Parry en Plumstead.
ADR. HAGER
Bejaarde debutante
wint romanprijs
NEW YORK Harriet Doerr,
een 74-jarige Amerikaanse
schrijfster van wie pas dit jaar
het eerste boek op de markt
kwam, heeft de romanprijs ge
kregen voor „Stenen voor
Ibarra", een roman die in
Mexico speelt. Het boek wordt
in de Verenigde Staten erg
DEN HAAG Kinder
theater „Van Alles Wat"
(V.A.W.), mag blijven. Al
dus wethouder G. Halleen
die schriftelijk liet weten
dat op dit theatertje niet
hoeft te worden bezui
nigd.
Ruim 90 kinderen kunnen
zich nu voorbereiden op een
tweedelige voorstelling met
de titel: „Psycho- en Spook-
prijspotpourri", dat zondag
24 november in première
gaat. Het eerste deel behan
delt afwijkend gedrag, waar
bij engelen een terugkijken
op nemen naar het verleden.
Een cabareteske satire, waar
in de isoleercel geen oplos
sing lijkt te zijn voor een
soort afwijking. Vijf jongeren
in de leeftijd van 14 tot 17
jaar hebben dit programma
zelf in elkaar gezet.
In het tweede deel van de
voorstelling, „Spookprijspot-
pourri" spelen de kinderen
een talentenshow. Alle kan
didaten worden winnaar,
omdat de jury geen beslissing
neemt. Zij gaan naar een
kasteel in Niemandsland en
bij aankomst wordt hen de
toegang geweigerd. De bewo
ners van het kasteel maken
er een spookkasteel van,
maar vreemde vogels zorgen
ervoor dat alles goed afloopt.
De aanvankelijk geïmprovi
seerde teksten zijn van de
kinderen zelf en naderhand
uitgewerkt. Hierdoor kun
nen kinderen eventuele ta
lenten zelfstandig en onder
leiding ontplooien.
Het dans/bewegingsspel en
de muziek zijn wel vastge
legd. De kinderen hebben
het decor onder leiding van
Willem van der Helm ver
vaardigd. Psycho- en Spook-
prijspotpourri wordt na de
première uitgevoerd in
Theater In de Steeg op zater
dag 26 januari, 23 februari,
30 maart, 27 april en 25 mei
1985.
(Van onze correspondent
Bob van Huët)
PARIJS Hij heeft nog
een dak boven zijn hoofd,
maar dat zal wel niet lang
meer duren. Zijn kinderen
bezoekt hij niet. „Omdat
ik niet wil dat ze hun va
der zien als clochard". Hij
verricht losse klusjes, wast
af en toe borden in een
restaurant. Een baan, al
was die maar tijdelijk,
heeft hij niet kunnen vin
den. „Ze bestaan alleen op
de affiches van de ar
beidsbureaus in de metro
gangen", zegt hij. Hij weet
niet of hij de volgende
week zijn eten zal kunnen
kopen.
In de Franse pers zijn de afge
lopen weken veel van dit soort
getuigenissen verschenen. Ze
illustreren de trieste cijfers,
waaruit blijkt dat de armoede
in Frankrijk de laatste jaren
schrikbarend is gestegen. Het
linkse weekblad Nouvelle Ob-
servateur wijdde een „dossier"
aan het probleem. Vorig jaar
waren er in Frankrijk 360.000
werklozen, die geen aanspraak
konden maken op een uitke
ring. In de eerste drie maan
den van dit jaar telde men er
al 230.000. Terwijl het er in
1981 nog maar 9000 waren, zo
meldde de „Obs". Sinds 1980
hebben de sociale diensten
hun uitgave aan noodhulp zien
verdubbelen, of zelfs verdrie
voudigen. Parijs spant de
kroon en wordt „de hoofdstad
van de nieuwe armoede" ge
noemd.
Frankrijk is geschrokken van
zijn eigen armoede. Het feno
meen van de „nouveaux pau-
vres", de nieuwe armen, be
heerst de media. Die term
nouveaux pauvres klinkt chi
que en doet denken aan een
andere Franse specialiteit, de
nouvelle cuisine. Maar het een
heeft helaas niets met het an
der te maken. Integendeel, de
nieuwe armen hebben nauwe
lijks te eten. Het zijn de slacht
offers van de economische ma
laise. Ongeveer 800.000 Fran
sen zitten zo diep in de proble
men dat ze wegens wanbeta
ling uit hun woningen dreigen
te worden gezet. Op het laatste
moment schoot de socialisti
sche premier Laurent Fabius
te hulp. Degenen die hij „de
armen van de crisis" noemde,
zullen niet uit hun huizen mo
gen worden gezet, althans niet
deze winter.
Maatregelen
Om de grootste nood op te
vangen en ook om te voorko
men dat de rechtse oppositie
de zaak zal aangrijpen om de
teleurgestelde Fransen tegen
de regering te mobiliseren, zijn
onlangs een aantal spoedmaat
regelen genomen. Zo zullen
bijvoorbeeld landbouwover
schotten deze winter aan de
armen worden uitgedeeld. Dat
alles kan niet wegnemen dat
de Fransen weer in de rij
staan bij de volksgaarkeuken
en op straat moeten bedelen.
Wrang is het grapje van een
stel nouveaux pauvres, dat een
clochard uitmaakt voor. snob.
Anders dan de typische vage
bond willen de nieuwe armen
niet voor hun ellende uitko
men. Ze schamen zich voor
buren, vrienden en familie. Op
weg naar nergens zitten ze
daarom de hele dag in de me
tro of draaien doelloos rondjes
in een warenhuis. Een verschil
met de clochard is dat de nieu
we armen letterlijk geen luis
hebben om dood te drukken.
De Secours Catholique in
Frankrijk is een van de be
kendste instellingen die zich
het lot van de nieuwe armen
aantrekt. In 1979 verleende de
organisatie alleen al in Parijs
aan 4496 mensen noodhulp.
Twee jaar later was dat aantal
ruim verdubbeld. De eerste
cijfers van 1984 wijzen op een
RO'
b dive
ïïspro
ngling
v gel
ond, i
\rnem.
srnurn
astvro
s Bar
irt ee
het i
jerdre
rek,
nieuw dieptepunt. Het Frafrwnei
episcopaat vond de getallen lm°n
alarmerend dat men zich terda
een open brief tot de Fra
regering richtte. q g
„Vijf jaar geleden kwamen
mensen naar ons toe als ze wat
het eind van de maand Mat
krap zaten", zegt Dai lijdt
Druesne van de Secours entje
tholique. „Vervolgens vroej n Jc
ze ons hoe ze hun gas- ar op
lichtrekening moesten betal vies
En nu komen ze omdat derwi
honger hebben". Zijn verb enge
sluit direct aan bij de beri pont
ten over kinderen, die voet er be
pikken uit schoolkantines innen
thuis iets te kunnen eten. ar ze
„De Secours Catholique is tig na
in staat alle problemen op nclus
lossen, al zouden we dat gr en ga
willen", zegt Pierre Sauva terda
de verantwoordelijke man
Saint-Martin. Hij vertelt yQf
volgens schattingen rond
15.000 mensen in Parijs tor c
nacht op straat doorbrengtow v
De traditionele clochards wer
ven bij de Secours Catholiiid, di
niet aan te kloppen. n dist
Tenminste niet voor een I igdwe
en een warme maaltijd. vindt
aanloop is zo groot gewon I tege
dat we een keuze moeten irt ge
ken", zegt Sauvajon. „Men nleidi
die geen enkel perspec er de
voor de toekomst hebben i wei
ons ook niet de indruk gevogran
daar iets van te willen maarden
kunnen zich hier wassen 'sse l
een kopje koffie krijgen, mtnplan
dan houdt het toch echt hten.
We hebben hier maar 64 ypndag
den, die willen we zo goedi
gelijk gebruiken". De I {fjjfl
Saint-Martin heeft 'n ap A
afdeling voor de opvang
in de steek gelaten vrouv.tj-
Pierre Sauvajon vertelt/ w///d
trieste verhaal van een a^Jtöjaai
staande moeder met drie%Smet
deren. Het is welhaast on®, f
gelijk haar van Saint-Ma^Ln(j
naar een opvangtehuis te
gen. Slechts in een op de tf
gevallen blijkt dat te lukkej,
Gemeentebestuur
De Secours Catholique
uiterst slechte banden metP
Parijse gemeentebestuur,
re Sauvajon veroordeelt J
bouwbeleid van Jacques d
rac, die de stad onbewoonll
zou maken voor mensen f
lage inkomens. „De werkli
heid is natuurlijk een gr
probleem. Maar veel belanl
ker vind ik dat mensen 1
dak boven hun hoofd hebf
Ze moeten toch ergens kunl
beginnen als ze uit de ellJ
willen komen", zegt hij.
De verstandhouding mei
overheid is beter. Het mir|
rie van Solidariteit
sinds kort bij in de kosten
de Cité Saint-Martin. De r
maatregelen van premier
bius noemt Sauvajon
hoopvol begin".
Jacques van Hout, een
d-Eindhovenaar, die al
jaar sociaal werker in Fr«
rijk is, werkt sinds kort bi
Secours Catholique. „Het f
bleem van het sociale stelstf
Frankrijk is dat het volledr
gebaseerd op het gezin. A1L
moeilijkheden zijn heeft
gezin via de kinderbijslagen-
huursubsidie of allerlei
schillende solidariteits-ui f.
ringen toch een zeker i j!OS
men. Als het gezin echteit^O N
elkaar valt houdt alles op*|ec'1
kinderen gaan naar een te J-RO-
en de ouders moeten t 0 B
hoe ze zich redden. In '0 N
derland is het allemaal
meer op het individu i
steld. Werkloze jongeren N
gen hier geen cent", zegt F®
Een rondgang door het ^5 D
trum Saint-Martin eindig
de nooddienst, die sinds ®®n
24 uur per dag open is, £i
dienstdoendè maatschapp Ti
werkster hoort een man P® v'
tellen dat hij via bemiddi
van de Secours Ca
juist werk heeft gevonden Jl
is even langs gekomen om ®'K'P
goede nieuws te melden.
maatschappelijk werl
-- u 'EDI
,00 Tl
)eurt
mdag
wer
wenst hem succes. Helai
zijn geval een uitzonderin
EEN JAAR GEEIST VOOR DIEFSTAL EN GEWELD
DEN HAAG Een poging tot
doodslag en verduistering in
dienstbetrekking, dat werd
gisteren ten laste gelegd aan
een vroegere loketbediende
(27) van het bureau Gevonden
Voorwerpen op het Centraal
Station.
De man bekende dat hij in ja
nuari '83 zijn zwager met een
knipmes vier oppervlakkige
steken in het lichaam had toe
gediend. Ook gaf hij toe pre
cies een jaar later een gouden
parelkettinkje van 3000 gulden
achterover te hebben gedrukt,
dat een treinreizigster bij hem
op de afdeling Gevonden
Voorwerpen had gedeponeerd.
Officier van justitie mr. J. de
Wit vroeg de Haagse recht
bank verdachte negen maan
den gevangenisstraf op te leg
gen, waarvan drie voorwaar
delijk.
De affaire met de zwager ge
beurde in januari '83, na afloop
van een verjaardagsfeestje bij
familie. Aan de steekpartij
1 ging een ruzie vooraf tussen
de verdachte en diens vrouw.
Deze zou voortdurend jaloerse
opmerkingen hebben gemaakt
over de kleding van eén van
de dames op het feest. Haar
echtgenoot begon zich daar
naarmate de avond, onder ge
not van alcohol, verstreek
steeds kwader om te maken.
Eenmaal op straat ontstond er
ook nog deining met zijn
schoonvader, die wilde dat hij
per se met diens auto naar
huis werd gebracht. Zijn
schoonzoon zei echter dat hij
te voet wilde gaan. De ruzie
liep zo hoog op, dat ook zijn
zwager zich ermee ging be
moeien. Deze kwam naar bui
ten met een speelgoed-goeie-
dag, een stok met een metalen
bal eraan. De verdachte ver
loor op dat moment al zijn
zelfbeheersing en stak er plot
seling op los.
De verduistering van de ket
ting kostte de man begin dit
jaar zijn baan bij de NS. De
Spoorwegen hebben hem hier
voor op staande voet ontsla
gen. De lokettist had het ge
vonden sieraad voor 1200 gul
den beleend bij de Bank van
Lening. Driehonderd gulden
gaf hij aan een medeplichtige
collega.
De diefstal kwam uit, doordat
de gedupeerde eigenaresse toe
vallig in gesprek raakte met
een juwelier uit het winkel
centrum Babylon, die haar
kleinood een week eerder op
verzoek van de NS-employé
had getaxeerd. De verdachte
bekende na ziun arrestatie ook
twee fototoestellen te hebben
verduisterd.
De advocaat van de verdachte,
mr. L. den Hollander, vroeg
de rechtbank rekening te hou
den met cliënts verzoek tot
dienstverlening. Deze zou in
plaats van straf liever 200 uur
klusjes willen verrichten voor
een maatschappelijk zinvol
project.
Uitspraak op 30 november.
"*0 T,
45 N
)0 J<
NAT.BALLETp*
PREMIERES
SCHEVENINGEN
Bij
cember in het Circustheatt j.»
Scheveningen een prograi
op muziek van Igor Straw
ki in première. Twee val F0*
vier uit te voeren balletten ??n9:
„echte" premières voor hel..
zeischap: „Monumenten V' 11
Gesualdo" en „Movements
•reist
George Balanchine.
twee andere balletten
„Agon", eveneens van E
chine, en „Collective
phony" van de drie chore
fen van Het Nationale I
Het Strawinsky-prograflT
wordt begeleid door het 0Ï
derlands Balletorkest oi
leiding van Adam Gateh<*
