„Er komt
allemachtig
veel geluk
bij kijken
Fides Pacta en Pernix
lonken naar hoofdklasse
po
TRAINER RUUD DE GROOT'
OVER ZIJN SUCCES
11
SPORT LEIDEN
CcidócSouoont
ZATERDAG 17 NOVEMBER 1984 PAGINA 1
LEIDEN Met drie kam
pioenschappen bij evenzo
veel clubjes mag Ruud de
Groot een succesvol trai
ner worden genoemd.
Toch slaat de trainer van
het Voorburgse Wilhel
mus zich niet op de borst
over deze resultaten, want
„er komt allemachtig veel
geluk bij het spelletje kij
ken. Het is niet zo, dat ge
luk en pech elkaar per de
finitie compenseren in een
competitie. Een paar keer
pech en je degradeert, tien
wedstrijden de wind mee
en je wordt kampioen.
Toen we met Wilhelmus
naar de hoofdklasse pro
moveerden hadden we
een paar keer pure maz
zel. Ik herrinner me, dat
we in de slotfase van de
competitie tegen het al ge
degradeerde Neptunus
met de rug tegen de muur
stonden. Toen dook de
keeper van de tegenpartij
over een rollertje heen en
we wonnen die partij ver
volgens simpel".
„Mazzel" heeft de Voorburgse
club dit jaar nog niet gehad.
Zo werd Wilhelmus uitgeloot
voor het betaalde bekervoet
bal. De Groot: „Het komt niet
in de grijze massa van de hoge
heren op om een beslissings
wedstrijd met bijvoorbeeld
Noordwijk te spelen". Ook op
het veld zat het niet mee.
Vooral tegen Stormvogels koos
Vrouwe Fortuna nadrukkelijk
partij voor de Velzenaren. De
Leidenaar: „Die jongens kwa
men absloluut niet aan de bal.
Bij de stand 1-1 was het wach
ten op een doelpunt voor ons.
Die lui passeren één keer de
middenlijn, lossen een schot,
dat bij de cornervlag zou zijn
uitgekomen, maar de bal gaat
via het achterhoofd van een
aanvaller het doel in". Odk
eerdere duels deze competitie
zat het Wilhelmus niet mee en
liep de ploeg in de slotfase
puntverlies op.
Profvoetbal
Geluk mag dan bij de verde
ling van eerste-, ere- en degra
datieplaatsen een belangrijke
rol spelen, het zou te ver voe
ren om de reeks successen van
De Groot alleen daar aan toe
te schrijven: „In de eerste
plaats weet ik alles, maar dan
ook alles van een tegenstan
der. Toen we een paar weken
geleden niet speelden, zaten
vier spelers bij verschillende
wedstrijden. Als het even kan
bezoek ik die clubs later ook
nog een keertje". Daarbij volgt
de Leidenaar de ontwikkelin
gen in het betaalde voetbal op
de voet: „Kijk eens naar het
soort spitsen, dat er in het
profvoetbal rondloopt. Hout
man, MacDonnald, bij NAC
moet Latchford terugkomen,
het zijn grote en sterke jon
gens. Dat betekent overigens
niet, dat je iedere vent maar
van de straat kan halen, die
een beetje uit de kluiten is ge
wassen. Die spitsspelers heb
ben wel lichaamsbeheersing.
Bij Wilhelmus loopt er ook een
„beer" in de spits. Laatste man
Wim Schaap heb ik omge
schoold; hij heeft er nu al ze
ven gemaakt". Een andere
peiler waarop Ruud de Groot
zijn trainersschap baseert is
discipline: „Dat staat bij mij
hoog in het vaandel. Ik schrijf
ook precies op, wie er niet op
de trainingen zijn en waarom
niet. Toen ik bij Lugdunum
kwam, moesten de spelers aan
die aanpak wennen. We gin
gen daar in plaats van twee
keer vier keer in de week trai
nen. M'n eerste seizoen daar
stonden we dan ook een halve
competitie stijf onderaan. Toch
bleef iedereen achter me
staan. Voorzitter Verstraate
bood me toen al een tweejarig
contract aan. Na de winterstop
zijn we toen punten gaan pak
ken".
Kampioenschap
Het jaar daarop eindigde twee
deklasser Lugdunum op de
tweede plaats achter Westlan-
dia om het volgende seizoen
vervolgens met een kampioen
schap te besluiten. Het eerste
jaar in de eerste klasse leverde
een vijfde, het tweede jaar een
derde klassering op boven
Roodenburg en UVS, dat toen
degradeerde. De leraar licha
melijke opvoeding: „Dat was
iets geweldig voor de club om
boven de plaatselijke concur
renten te eindigen. Door de
hele vereniging gonsde: „we
zijn het beste van Leiden".
Met een trip door Amerika
nam De Groot afscheid van de
groen-witte club: „Ik heb het
er altijd goed naar m'n zin ge
had, ik was mijn eigen baas.
Vijf jaar bij één club is lang
Ruud de Groot op de bank van Wilhelmus; Op deze vorig seizoen genomen foto heeft de Leidenaar
zich dik ingepakt, omdat hij aan een longontsteking leed.
genoeg, ie raakt op elkaar uit-
gegeken
Wilhelmus was de derde club,
ZLC de eerste waarbij de
oud UVS'er terecht kwam. De
Voorburgers maakten het eer
ste seizoen onder leiding van
De Groot al een kampioen
schap mee. Lugdunum-spelers
Ted en John van Berkel wa
ren toen met hun trainer naar
Voorburg getrokken, zoals la
ter ook de „Leidse" spelers
Henry Pouw en Frans Sjardijn
zich in de geelzwarte kleuren
staken. Ruud de Groot haast
zich te zeggen, dat beide spe
lers zich zelf aanmeldden bij
Wilhelmus: „Toch kan ik niet
goed begrijpen, dat clubjes zich
opwinden, wanneer een hoger
spelende vereniging hun spe
lers benadert. We willen toch
allemaal beter voetbal; dan is
het nodig, dat een kwaliteitrij-
ke speler naar een hogere
klasse gaat. Dat gedoe rond Fi-
lippo vind ik dan ook nonsens.
De clubs profiteren er zelf ook
van, want vaak komt zo'n spe
ler weer op het oude nest te
rug. Let wel, dat ik hier praat
over een overgang van vierde
naar eerste klasse en niet om-
Prestatief
Met dat laatste heeft De Groot
regelmatig bij Wilhelmus te
maken. Afgelopen seizoen
moest hij zeven nieuwe spelers
inpassen. De trainer vindt dan
ook niet, dat het Leidse voet
bal de matige verrichtingen
kan schuiven op de vele over
schrijvingen: „Dat is niets ver
geleken met Den Haag. Daar
veranderen ze net zo gemak
kelijk van club als van kruide
nier. Toen ik kampioen werd
met Wilhelmus, gingen er toch
drie of vier spelers weg. Dat
zou in Leiden niet voorko
men." De Leidenaar wijt de
matige voetbalverrichtingen in
Leiden eerder aan de mentali
teit: „Bij-een nederlaag drinkt
een speler hier een biertje en
hij is het vergeten. In Den
Haag zijn de spelers er dagen
„ziek" van." Ook het zaalvoet
bal draagt niet bij aan verbete
ring van de prestaties. De
Groot: „Ik weet zeker, dat het
matige presteren te maken
heeft met het zaalvoetbalge-
beuren. Nog niet eens vanwe
ge de inspanningen, maar de
concentratie wordt verdeeld.
Bij Wilhelmus zijn de Leidse
spelers en de keeper de enige
die in de zaal spelen".
Toch zal de kritiek op het
Leidse voetbal Ruud de Groot
niet weerhouden om terug te
keren in deze regionen: „Het
is ook best mogelijk, dat ik bij
Wilhelmus blijf. Vorig seizoen
draaiden we continu bij de
eerste twee en stond het be
stuur al snel met een nieuw
contract te zwaaien. Dit jaar
gaat het wat minder, mis
schien dat het daarom wat lan
ger duurt". De Leidenaar, die
tot nu toe in het zondagvoetbal
werkzaam was, ziet zich zelf
ook best bij een zaterdagclub
functioneren: „Het zaterdag
voetbal is structureel anders.
Het gaat onder het motto „lan
ge halen gauw thuis". Bij
Rijnsburgse Boys gaan de bal
len via'de backs naar de vleu
gels en van daar naar de spit
sen; er zit geen drie tellen tus
sen. Op zondag wordt er tech
nischer gevoetbald, speelt men
de bal meer rond". Toch werd
Ijsselmeervogels regelmatig al
gemeen amateurkampioen van
Nederland: „Die club is een
uitzondering. Die hebben met
Jaan de Graaf veel klasse in
huis. Daarbij was het zo, dat de
zondagamateurs na de compe
titie meer wedstrijden moesten
spelen. Laat me vertellen, dat
één wedstrijd in juni voor
twee in september geldt. Dit
jaar is de nacompetitie samen
gevoegd en wat zie je: Geldrop
wordt kampioen en Elinkwijk
tweede".
Mocht Wilhelmus niet beslui
ten tot contractsverlenging en
De Groot clubloos blijven, dan
wil de trainer weer gaan spe
len: „Ik ben op m'n 29e ge
stopt. Te vroeg achteraf. Ik
zou best weer willen voetbal
len en dan niet bij Har Meijer
in ASC 5, maar ergens in een
eerste. Als ze me niet nodig
hebben, dan in een reserve-
team, zoals Wim de Roo en
Gijs Collé gedaan hebben".
Behalve eigen voetbalactivitei
ten ziet De Groot, die in het
bezit is van het trainer A-di
ploma, een avontuur in het be
taalde voetbal best zitten: „Je
ziet in de eerste divisie steeds
meer part-time trainers rond
lopen. Wanneer ik het met
school kan regelen, zou ik best
in het profvoetbal willen wer
ken. Je kan toch niet stuk bij
een club als SVV. Je kan niet
degraderen, maar wel probe
ren een periodetitel te pakken.
WILLEM SPIERDIJK
ROG
LEIDEN De euforie
rond het hoofdklasser
schap van Fides Pacta
lijkt nog niet helemaal
verdwenen, nu korfbal
lend Leiden zich opmaakt
voor een nieuw zaalsei
zoen. Fides Pacta en Per
nix, de landelijk spelende
ploegen, denken aan top
posities in de overgangs
klasse en dus aan promo
tie naar de hoogste afde
ling. De eersteklassers De
Danaiden en TOP, zijn^
daarentegen al tevreden'
met een positie in de bo
venste helft van de rang
lijst.
Fides Pacta belegde een trai
ningskamp in Zeist ter voorbe
reiding op het zaalgebeuren.
„De spelers hebben een keer
aan de hoofdklasse geroken en
willen nu meer", constateert
Matty Baart tevreden. De
coach blijft echter voorzichtig
in zijn prognose. „Iedereen be
seft, dat het erg moeilijk wordt
om weer in de hoofdklasse te
komen. Ik denk, dat we in
HKV weer onze grootste con
current zullen krijgen. Die
ploeg is echt onze aartsrivaal
gebleken in voorgaande sei
zoenen". Baart heeft het acht
tal op twee posities gewijzigd:
Wilma Neuteboom en Dick
Onderwater nemen de plaat
sen in van Bea Schrama en
Ronald van der Velden. „Het
was "bij de dames niet moeilijk
kiezen, maar bij de heren lag
het anders. Ik heb echter de
voorkeur gegeven aan Onder
water, omdat hij qua techniek
en schot toch meer in z'n mars
heeft".
Ook Pernix wil proberen om
„leuk mee te draaien", zoals
Jasper Engel het verwoordt.
„Vorig seizoen vonden wij pas
na vijf speeldagen het ritme en
toen hebben we geen wedstrijd
meer verloren. Lukt dat nu
sneller, dan zie ik ons hoog
eindigen", meent de trainer
van de oranjekragen. Carla
van Evert en Erica Hardam
zijn als nieuwelingen in zijn
selectie opgenomen. „Het spel
van Pernix komt in de zaal al
tijd beter tot z'n recht dan op
het veld, omdat er meer van
de techniek wordt verlangd.
Bovendien zijn de spelers niet
meer zo gauw geïmponeerd als
vroeger", aldus Engel.
Wanneer De Danaïden „een
goede middenmoter" wordt,
zou Hans van Huis erg tevre
den zijn. „Wij zijn de routine
van Hennie Devilee en Hans
van der Leek kwijtgeraakt,
maar de overige spelers zijn
qua spel en inzicht genoeg ge
groeid om dat op te vangen",
stelt de Warmonder, die voor
debutanten Ellen Ephraim,
Leon Brouwers en René de
Louw koos, omdat zij wel
tweemaal per week konden
trainen. „Ik heb twee trainin
gen in de week verplicht ge
steld, aangezien er hard ge
werkt zal moeten worden om
ons in deze zware klasse te
handhaven".
Als enige begint TOP dit zaal
seizoen met een nieuwe trai
ner in de persoon van Hans
Oele. Hij heeft op grond van
één oefenwedstrijd zijn selectie
vastgesteld en koos bewust
voor Annemieke van der
Kwast en Hans Oudshoorn om
toch enige routiniers in het
veld te hebben. Niettemin
blijft de gemiddelde leeftijd
van zijn keurgroep laag: „Ik
moet afwachten of TOP
onder druk tot goed korfbiGEN
kan komen. Op het veld is r
duidelijk geworden, dat
problemen kwamen als de tif
genstander meer pressie giij
uitoefenen. Bovendien speet
den wij daar de laatste duefcnoord
vertragend, terwijl het spel ir-Volt
de zaal juist veel sneller mor®^
gaan. Dat vergt een hele ont,
schakeling, maar de spelers lr
ren gelukkig erg snel. Daaror, 1
geloof ik, dat we met KindeipDl
dijk en Swift gaan uitmakq
wie er op de eerste plaats», tj
gaan eindigen". 1
MICHÈL VAN GEN
i a i* 'EN1
indeling pteert
Nott
'edstr
Overgangsklasse B: Albatros, Det
Fides Pacta. HKC (H), HKV, OEI -
SDO en Sperwers.
Overgangskasse C: Drachte
Groen Geel, Ons Eibernest, Perni
Rapiditas, Roda, Stênfries en Wor
Eerste klasse A: De Bermen, Blau
Wit "*51. De Danaiden, Kwiek (H
OSCR, Ready, Rozenburg, Het Zu
den en Zwervers.
Eerste klasse B: Animo, Excelsior
Kinderdijk, Snel, Swift (M), TOP
PSV
lea£
lt oo
ingh;
Ves.
Tweede klasse B: GKV (G),
vogels, Ons Eiland, Oranje Nassa
Oranje Wit, Tjoba, Velocitas
Vriendenschaar (B).
Tweede klasse C: De Algemen
DKV, Eureka, KVR, De Regenboo 1
Terheyden en Zuiderkwartier. 1
Tweede klasse D: DES, Fil
KOAG, NIO, ODO (M). Tempo, T(
(A) en IJsselvogels.
Derde klasse A: Actief, Crescend
Dubbel Zes, HSV, Keep Fit, Oi I
Huis, Phoenix en Ter Gouw.
Derde klasse B: All Ready, Flu]
Jodan Boys, Merwede, ONDO
Vitesse, Voltreffers en Weidevogel
Derde klasse D: ALO, DKC, Harg
Hoogvliet, KNS, Seolto, Vlaardinge >j
Rijndel Hand I: Avanti, De Dijkvi
;ntry
in J
®|üenvi
Jita
Hennie Piket in actie voor Fides Pacta; komend zaalseizoen probeert de Leidse ploeg de plaats ifferjnc
de hoofdklasse, die vorig jaar werd verspeeld, te herwinnen. ju„
de i
Dit gaat ons toch iets te ver. |pfje'
Goed, er verschijnen berich- r g 1
ten in de krant, dat postbo-
des de post in de gracht
gooien, goed, ze gaan er
soms met aangetekende i
stukken vandoor, goed, zei
bezorgen de post een enkeiet
keer tien jaar later, goed
gleuven af en toe in de ver-1
keerde bus, maar een nega
tief beeld
Niks hoor.
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Willem Spierdijk
Met een bijdrage van Frank Buurman.
Boos
Twee weken geleden poog
den wij nog enige lijn aan te
brengen in de schrijfsels van
Ed Muller, clubbladredac
teur van A lk man ia. Het
ging toen over de negatieve
vragen van Hugo Walker
aan Kees Rijvers en het zeer
matige Nederlandse voetbal.
Zo er van enige essentie in
Mullers public(k)atie sprake
mocht zijn, hebben we die
grandioos gemist.
Kortom, alle aanleiding
voor Ed Muller om ons er
van langs te geven.
Leest hieronder zijn reactie.
Boos (2)
„Op vrijdagavond beleven
de twee redakteuren van de
spottende krantenrubriek
Hutsp'o(r)t altijd een gezelli
ge avond. Als zij dc laatste
hand (een ommedraai) leg
gen aan hun column wrij
ven zij zich in de, door vol
met ironie gevulde eelt-
knobbels vergroeide handen
cn wisselen een glimlach.
De lezer zal weer genieten
van een heerlijk stukje on
nozele letters bijeengeraapt
uit diverse bronnen, want
rapen doen zij graag, die
twee. De essentie van de pu-
blikatie, welke wordt aange
pakt, is niet ter zake doende.
Gewoon een stukje uit zijn
verband halen en de pleis
ters uit de eigen doos ge
bruiken om een eigen ge
maakte conclusie tot zijn
recht te laten komen. Een
conclusie, die het lezerspu
bliek, want daar gaat het
toch om, zal doen laten
glimlachen. Trots kijken de
beide heren terug op een
goed stuk werk en enthou
siast storten zij zich op nieu
we publikaties, die onderhe
vig zijn aan de inkortende
en belachelijk makende bril
van de beide couranthelden.
Het verneukeratieve van de
zaak is dat een conclusie
van de schrijver totaal
wordt vergeten, want vooral
bij kritische stukjes is de
conclusie toch het belang
rijkste deel.
Zij die zelf altijd een snij
dende plot hebben, laten
deze weg bij een overgeno
men publicatie.
Het is bijna zielig...
Boos (3)
Een wat overdreven reactie
om een aantal „onnozele let
ters", nietwaar. Misschien
dat wij van Hutspo(r)t de
„plot" van Muller niet zo
„snijdend" achtten, als hij
hem blijkbaar zelf vond.
Muller doet ons dan ook
denken aan iemand, die be
straffend op de vingers
wordt getikt, dan wraak
zuchtig z'n uzi op automa-
Sportief?
tisch zet en wild om zich
heen gaat schieten.
Om vervolgens nog geen en
kel doel te raken
Eigenschap
Wij willen deze rubriek ze
ker niet wekelijks vullen
met citaten van anderen. Er
zijn immers andere kranten,
die veel beter overschrijven,
maar voor een uitspraak
van Marco van Basten wil
len we graag een uitzonde
ring maken.
„Wat is je slechtste eigen
schap"?
„Ik kan slecht tegen m'n
verlies".
„Wat is je beste eigenschap".
„...Dat ik slecht tegen m'n
verlies kan...."
Postbodevoetbal
Trainer Martin van Vianen
sprak afgelopen zaterdag na
afloop van het duel tussen
RCL en zijn Quick Boys
over het verwerpelijke
„postbodevoetbal" van de
Leiderdorpers.
Wat bedoelde de ex-trainer
van FC Den Haag daar nu
precies mee? Werd de bal
door de verdedigers van
RCL soms per kerende post
teruggestuurd? Of liet aan
voerder Dick van der Bijl
van RCL de bal soms als
postpakket in het doel van
de tegenpartij bezorgen met
de mededeling: „dit is ons
eerste doelpunt"; een postale
treffer die wellicht door
keeper Theo Guyt van
Quick Boys als zijnde onbe
stelbaar uit zijn doel werd
geranseld.
Hoe het ook zij, deze niet
nader verklaarde uitlating
van Van Vianen is kenne
lijk negatief bedoeld, zowel
voor RCL als de PTT.
Wij van Hutspo(r)t wensen
hem dan ook veel strafport
toe in de komende weken.
Postbodevoetbal (2)
„Met de PTT".
Goedemorgen, sportredac
tie Leidse Courant hier, wij
wilden voor onze rubriek
Hutspo(r)t graag een fotootje
maken van een voetballende
postbode".
„Dan moet u bij mijn chef
zijn."
Goedemorgensportredac
tie Leidse Courant hier, wij
wilden voor onze rubriek
Hutspo(r)t graag een fotootje
maken van een voetballende
postbode".
„Ik verbind u even door
met mijn chef".
Kortom, een kwartier en
vierentwintig chefs later
krijgt Hutspo(r)t uitsluitsel.
„Het spijt ons, maar de men
sen hebben soms al een ne
gatief beeld van postbodes,
daar zou zo'n foto maar toe
bijdragen
Sportief
„We wensen vanavond een
ieder, van publiek tot en
met spelers, een ouderwetse
polo-avond, waar de spetters
van afvliegen, maar natuur
lijk wel sportief en regle
mentair".
Nee, geachte schrijver van
het programmablad van
AZC/Microlife, nee, je gaat
nu echt te ver.
Wens een ieder wat ons be
treft veel spanning toe;
wens de AZC-supporters
een prettige avond; spreek
de hoop uit dat er veel doel
punten zullen worden ge
scoord, of ga desnoods zo ver
te stellen dat AZC „waar
schijnlijk wel met een nulle
tje of tien zal gaan winnen.
Maar vergeet zo'n laatste
zinnetje, dat van sportief en
reglementair.
Want neem nu bijgaande
foto. Hier vliegen ongei
feld de spetters van af
het reglementair is, is echter
al hoogst twijfelachtig en
sportief, nee, dat is het spel
letje, waarbij een paar lagen
zwembroek en een „tok"
enige hoop op nageslacht in
stand moeten houden, al
lang niet meer.
I
